W przedmiotowej sprawie kobieta dokonała zakupu mieszkania od gminy, a ta udzieliła bonifikaty na zakup lokalu. Po jakimś czasie nabywczyni zmarła, a lokal nabyła w spadku jej córka i dokonała sprzedaży mieszkania. Jako, że nie minęło 5 lat od daty nabycia lokalu, zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami, gmina miała prawo żądać zwrotu bonifikaty. Spadkobierczyni zwróciła się do prezydenta miasta z wnioskiem o odstąpienie od żądania zwrotu. Ten, uzyskawszy zgodę rady miasta odstąpił od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty.

Kobieta nie była pewna czy w powyższej sytuacji, odstąpienie żądania zwrotu bonifikaty nie zostanie potraktowane jako przychód, więc zapytała w tym zakresie fiskusa. Odpowiedni dyrektor izby skarbowej wydał interpretację indywidualną, w której stwierdził, że istotnie taka sytuacja rozumiana być powinna jako przychód pochodzący z innych źródeł i podlega opodatkowaniu podatkiem PIT.

Badające sprawę obie instancje sądu administracyjnego przyznały rację skarżącej. Sąd argumentował swoją interpretację tym, że pomimo, iż kupująca otrzymała korzyść majątkową w postaci bonifikaty, to nie można uznać tej korzyści za nieodpłatne świadczenie, bowiem gmina nie wykonała na rzecz nabywcy żadnego świadczenia. W rezultacie nie można mówić w kategoriach podatkowych o przychodzie kupującego. Dokładnie tak samo powinno być traktowane odstąpienie od żądania zwrotu bonifikaty.

Jeśli miasto zrezygnuje ze zwrotu upustu na lokal, to jego wartość nie będzie dla właściciela nieodpłatnym świadczeniem, bo nie jest nim sama zniżka – uznał sędzia NSA Jerzy Płusa.