Obowiązek zwrotu najemcy lokalu kaucji mieszkaniowej wpłaconej przez niego przed 12 listopada 1994 r. wynika z art. 36 Ustawy z dnia 11 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów. Zwrot kaucji powinien nastąpić w okresie jednego miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. Kaucja podlegająca zwrotowi jest kaucją pomniejszoną o ewentualne należności wynajmującego z tytułu najmu. W obowiązującym stanie prawnym istnieje możliwość dokonania sądowej waloryzacji kaucji zabezpieczającej. Uchwała SN z 26 września 2002 r. dopuszcza stosowanie art. 358(1) § 3 kodeksu cywilnego w zakresie waloryzacji wierzytelności o zwrot kaucji wpłaconej przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994 r. Uchwała ta nawiązuje do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2000 r., orzekającego o niezgodności z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP – art. 62 Ustawy z 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych w zakresie, w jakim przepis ten wyłącza możliwość waloryzacji kaucji mieszkaniowej.