Instalacje gazowe do części mieszkań doprowadzono indywidualnie, na wniosek poszczególnych właścicieli. Przyłącza zostały wykonane na podstawie pozwoleń zawartych w decyzjach administracyjnych, a dostawca gazu ziemnego uznał je za spełniające wszystkie warunki techniczne. Oznacza to, że wykorzystanie wewnętrznej instalacji gazowej należy wyłącznie do ich użytku. Wspólnota pozostawała jednak przy stanowisku, że taka instalacja jest przedmiotem współwłasności przymusowej.

Co istotne w niniejszej sprawie, to fakt, że w protokołach kontroli stanu technicznego nadzór gazowy niejednokrotnie wzywał do likwidacji instalacji gazu propan-butan – część mieszkańców przeszła wówczas na systemy indukcyjne i elektryczne. Pomimo to, w budynku aż 11 lokali zasilanych jest obecnie poprzez butle propan-butan, a jedynie 3 korzysta z gazu ziemnego. Zdaniem wspólnoty, która odwoływała się w niniejszej sprawie, podjęcie decyzji o likwidacji instalacji gazu ziemnego należy do większości mieszkańców wspólnoty.

Sąd apelacyjny wskazał, że ponieważ powodowie dokonali przyłączenia wewnętrznej instalacji na własny użytek, nie może być ona przedmiotem współwłasności. Ponadto zwrócił uwagę na fakt, że żadne prawo własności nie jest prawem absolutnym i uprawnienia właścicielskie muszą czynić zadość zasadom współżycia społecznego i społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa własności.

Przede wszystkim ograniczenia mogą być nakładane przez organy nadzoru, które stwierdzą nieprawidłowości, m.in. zagrażające życiu lub zdrowiu mieszkańców. Liczne protokoły wskazywały bowiem na nieprawidłowe działanie instalacji propan-butan, czego skutkiem były wezwania do ich usunięcia w poszczególnych lokalach.