Nagroda, którą otrzymał skarżący, nie stanowiła darowizny w rozumieniu art. 888 par. 1 k.c., bowiem nie była świadczeniem nieekwiwalentnym. Nagroda ta stanowiła dodatkowe świadczenie ze strony podmiotu, który uzyskiwał korzyści z tytułu działalności skarżącego przy powstaniu i funkcjonowaniu w Polsce Spółki zależnej od podmiotu świadczącego. Do darowizn nie zalicza się także takich świadczeń nieodpłatnych, jak nagrody państwowe, nagrody wynikające z przyrzeczeń publicznych, nagrody wypłacane pracownikom i byłym pracownikom, zasiłki wypłacane bezrobotnym itp. Ich charakter przesądza o niemożliwości traktowania ich jako darowizn - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 listopada 2000 r., SA/Gd 1485/00, niepublikowany.