WSA orzekał w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę domu weselnego. Właścicielka pobliskiej posesji w swojej skardze zarzuciła między innymi to, że nie została uznana za stronę postępowania, pomimo iż jej nieruchomość leży w bliskim sąsiedztwie domu weselnego. Zwróciła również uwagę, że jej działka znajduje się w obszarze oddziaływania budynku. Co ciekawe, we wniosku o pozwolenie na budowę wskazano tylko chęć postawienia budynku usługowego, z kolei projekt wnioskodawcy obejmował także ponad 30 miejsc parkingowych, oczyszczalnię ścieków i utwardzony plac z dojazdem. Decyzja nie dotyczyła z kolei tych elementów. Sam projekt budowlany zdaniem sądu był w wielu miejscach wewnętrznie sprzeczny i nie powinien zostać zatwierdzony przez organy prowadzące uprzednio postępowanie.

Niewątpliwie w tej sprawie problematyczną kwestią jest hałas, z którym wiąże się prowadzenie domu weselnego. WSA zauważył, że projekt budowlany powinien być sporządzony z zapewnieniem należytej ochrony przed dyskomfortem akustycznym. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, średnia roczna dopuszczalnego poziomu hałasu dla terenów rekreacyjno-wypoczynkowych i mieszkaniowo-usługowych w ciągu doby wynosi 55 dB, z kolei w nocy jest to już tylko 45 dB. Sąd ze zdziwieniem przyjął fakt, że zdaniem projektanta, głównym źródłem hałasu nie będzie działanie domu weselnego, związane przecież z głośną muzyką oraz zachowaniem gości weselnych, lecz droga powiatowa leżąca 50 metrów dalej.

WSA uznał argumenty skarżącej, że ocena materiału dowodowego została w tej sprawie dokonana w niewłaściwy sposób, a decyzja o wydaniu pozwolenia na budowę oraz decyzja organu odwoławczego zostały podjęte przedwcześnie. Poprzednie decyzje w tej sprawie uchylono, a sprawę skierowano do ponownego rozpoznania.