Mieszkańcy pobliskiej okolicy złożyli odwołania od tejże decyzji, sprzeciwiając się budowie anten dla stacji telefonii komórkowej. Zdaniem jednej ze skarżących lokalizacja w sąsiedztwie jej nieruchomości stacji bazowej jest niezmiernie niekorzystna, ponieważ promieniowanie elektromagnetyczne urządzeń może negatywnie wpłynąć na zdrowia człowieka.

Organ odwoławczy utrzymał jednak w mocy decyzję starosty, wskazując m.in., że prawidłowo wyznaczono obszar oddziaływania inwestycji na odległość 70 m od stacji bazowej wzdłuż osi głównych wiązek promieniowania anten. Organ pierwszej instancji miał uwzględnić miejsca dostępne dla mieszkańców i zakres wytwarzanych przez stację pól elektromagnetycznych o wartościach granicznych gęstości mocy niepowodującej szkód dla ludności. Dalej wskazano, iż funkcjonują przepisy dotyczące przeciwdziałania naruszeniom dopuszczalnych poziomów emisji i ich kontroli, które obligują inwestora do dokonania pomiarów poziomu pól elektromagnetycznych w środowisku.

Zdaniem skarżącej jednak, złamano jednak przepisy ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, a także rozporządzenia w sprawie oddziaływania przedsięwzięć na środowisko, poprzez ich błędne zastosowanie polegające na niezsumowaniu mocy poszczególnych anten instalowanych w ramach inwestycji objętej zaskarżoną decyzją i w rezultacie ustalenie, że inwestycja nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uznał, że skarga rzeczywiście zasługuje na uwzględnienie. Jak wskazał Sąd – dla ustalenia czy przedsięwzięcie oddziałuje znacząco na środowisko niewystarczające jest ustalenie mocy promieniowania jedynie pojedynczej anteny, ponieważ może doprowadzić to do planowania przedsięwzięć składających się z wielu anten, których każda posiadać będzie moc promieniowania niewpływającą ujemnie na środowisko, zaś po przecięciu promieniowania z inną co najmniej na linii nakładania się lub przecinania może wytworzyć się moc znacznie przekraczającą wartości dopuszczalne. Z tego powodu niezbędne jest – dla prawidłowej oceny czy dana inwestycja może potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko – dokładne określenie parametrów zarówno poszczególnych anten jak i całego przedsięwzięcia. Inna interpretacja przepisów prowadziłaby do sytuacji, w której potencjalnych inwestorzy obchodziliby prawa, a przecież nie był to intencją ustawodawcy.

Sąd uznał, że dokonana przez organy obu instancji ocena inwestycji z punktu widzenia zgodności z przepisami prawa budowlanego jest przedwczesna. Brak analizy skumulowanych oddziaływań wszystkich anten objętych inwestycją stanowi zatem istotne naruszeniu przepisów postępowania, które mogło mieć wpływa na wynik sprawy. Decyzje organów zostały zatem uchylone.