Według Sądu Najwyższego w działalności gospodarczej spółdzielni mieszkaniowej w ogóle nie występują pojęcia „zysku" ani „nadwyżki bilansowej", zaś ewentualna nadwyżka przychodów nad kosztami odpowiednio zwiększa przychody w roku następnym, a w sytuacji, gdy w danym roku występuje nadwyżka kosztów nad przychodami, odpowiednio zwiększa ona koszty w roku następnym. Art. 6 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że różnica między kosztami a przychodami gospodarki zasobami mieszkaniowymi spółdzielni zwiększa odpowiednio koszty lub przychody tej gospodarki w roku następnym.

Przepis ten wyraża zasadę tzw. bezwynikowej działalności gospodarczej spółdzielni mieszkaniowej, która prowadzi działalność niezarobkową. Stanowi on lex specialis w stosunku do art. 75 tejże ustawy, zgodnie z którym zysk spółdzielni, po pomniejszeniu o podatek dochodowy i inne obciążenia obowiązkowe wynikające z odrębnych przepisów ustawowych, stanowi nadwyżkę bilansową. Przepis art. 6 ust. 1 dotyczy wyników całej działalności gospodarczej spółdzielni mieszkaniowej i nie może być też interpretowany jako dotyczący wyłącznie kosztów i przychodów spółdzielni, określonych w przepisach art. 4 ust. 1, 11, 2 i 4, a więc związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w części stanowiącej mienie członków albo innych osób, którym przysługują prawa do lokali, z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni oraz ze zobowiązaniami spółdzielni z innych tytułów. Istnieją bowiem jeszcze inne koszty bądź przychody spółdzielni mieszkaniowej.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11.01.2006 r., sygn. II CSK 30/05