Księgi wieczyste i hipoteka.
Dz.U.2018.1916 t.j. z dnia 2018.10.05
Status: Akt obowiązujący
Wersja od: 4 maja 2019r.
Wejście
w życie:
1
stycznia 1983 r.
USTAWA
z
dnia 6 lipca 1982 r.
o
księgach wieczystych i hipotece
DZIAŁ
I
Księgi
wieczyste
Rozdział
1
Przepisy
o prawach jawnych z księgi wieczystej
Art.
1. [Zakres stosowania ksiąg wieczystych]
1.
Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu
prawnego nieruchomości.
2.
Księgi wieczyste zakłada i prowadzi się dla
nieruchomości.
3.
Księgi wieczyste mogą być także prowadzone w celu
ustalenia stanu prawnego spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu.
Art.
2. [Jawność formalna]
Księgi
wieczyste są jawne. Nie można zasłaniać się
nieznajomością wpisów w księdze wieczystej ani
wniosków, o których uczyniono w niej wzmiankę.
Art.
3. [Jawność materialna – domniemania prawne]
1.
Domniemywa się, że prawo jawne z księgi wieczystej
jest wpisane zgodnie z rzeczywistym stanem prawnym.
2.
Domniemywa się, że prawo wykreślone nie istnieje.
Art.
4. [Ograniczenie usuwalności domniemania]
Przeciwko
domniemaniu prawa wynikającemu z wpisu w księdze wieczystej
nie można powoływać się na domniemanie prawa
wynikające z posiadania.
Art.
5. [Rękojmia wiary publicznej]
W
razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości
ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym
treść księgi rozstrzyga na korzyść tego, kto
przez czynność prawną z osobą uprawnioną
według treści księgi nabył własność
lub inne prawo rzeczowe (rękojmia wiary publicznej ksiąg
wieczystych).
Art.
6. [Wyłączenia rękojmi. Zła wiara]
1.
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni
rozporządzeń nieodpłatnych albo dokonanych na rzecz
nabywcy działającego w złej wierze.
2.
W złej wierze jest ten, kto wie, że treść księgi
wieczystej jest niezgodna z rzeczywistym stanem prawnym, albo ten,
kto z łatwością mógł się o tym
dowiedzieć.
3.
Jeżeli do dokonania rozporządzenia potrzebny jest wpis w
księdze wieczystej, chwila złożenia wniosku o wpis
jest rozstrzygająca dla oceny dobrej lub złej wiary
nabywcy. Jednakże gdy rozporządzenie dochodzi do skutku
dopiero po dokonaniu wpisu, rozstrzyga dzień, w którym
rozporządzenie doszło do skutku.
Art.
7. [Wyłączenia rękojmi – ograniczone prawa
rzeczowe]
Rękojmia
wiary publicznej ksiąg wieczystych nie działa przeciwko:
1)
prawom obciążającym nieruchomość z mocy
ustawy,
niezależnie od wpisu;
2)
prawu dożywocia;
3)
służebnościom ustanowionym na podstawie decyzji
właściwego organu administracji państwowej;
4)
służebnościom drogi koniecznej albo ustanowionym w
związku z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub
innego urządzenia;
5)
służebnościom przesyłu.
Art.
8. [Wyłączenia rękojmi – wzmianka]
Rękojmię
wiary publicznej ksiąg wieczystych wyłącza wzmianka o
wniosku, o skardze na orzeczenie referendarza sądowego, o
apelacji lub kasacji oraz ostrzeżenie dotyczące
niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze
wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości.
Art.
9. [Pozostałe przypadki]
Przepisy
art. 5-8 stosuje się także w wypadkach niewymienionych w
art. 5 rozporządzeń prawami jawnymi z księgi
wieczystej oraz gdy na podstawie wpisanego prawa zostaje spełnione
świadczenie na rzecz osoby uprawnionej według treści
księgi.
Art.
10. [Roszczenie o usunięcie niezgodności]
1.
W razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości
ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym
osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie
albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia
lub ograniczenia, może żądać usunięcia
niezgodności.
2.
Roszczenie o usunięcie niezgodności może być
ujawnione przez ostrzeżenie. Podstawą wpisu ostrzeżenia
jest nieprawomocne orzeczenie sądu lub postanowienie o
udzieleniu zabezpieczenia. Do udzielenia zabezpieczenia nie jest
potrzebne wykazanie, że powód ma interes prawny w
udzieleniu zabezpieczenia.
Art.
11. [Zasada pierwszeństwa]
Ograniczone
prawo rzeczowe na nieruchomości, ujawnione w księdze
wieczystej, ma pierwszeństwo przed takim prawem nieujawnionym w
księdze.
Art.
12. [Moment dokonania wpisu]
1.
O pierwszeństwie ograniczonych praw rzeczowych wpisanych do
księgi wieczystej rozstrzyga chwila, od której liczy się
skutki dokonanego wpisu.
2.
Prawa wpisane na podstawie wniosków złożonych
równocześnie mają równe pierwszeństwo.
Art.
13. [Zastrzeżenie właściciela]
1.
Ustanawiając ograniczone prawo rzeczowe, które ma być
wpisane w księdze wieczystej, właściciel może
zastrzec pierwszeństwo przed tym prawem lub równe z tym
prawem dla innego prawa.
2.
Zastrzeżenia można dokonać także po ustanowieniu
prawa, za zgodą osoby, której to prawo przysługuje.
3.
Do zastrzeżenia pierwszeństwa ograniczonego prawa
rzeczowego niezbędny jest wpis w księdze wieczystej.
Art.
14. [Zastrzeżenie pierwszeństwa prawa niewpisanego]
Jeżeli
przed wpisaniem prawa, dla którego było zastrzeżone
pierwszeństwo, zostało wpisane inne prawo, do wpisu prawa z
zastrzeżeniem pierwszeństwa nie jest potrzebna zgoda osoby,
której to inne prawo przysługuje, chyba że prawo,
dla którego zastrzeżono pierwszeństwo, miałoby
być wpisane w szerszym zakresie, niż to wynika z
zastrzeżenia pierwszeństwa.
Art.
15. [Odrębności przepisów szczególnych]
Przepisy
art. 11-14 nie naruszają pierwszeństwa ograniczonych praw
rzeczowych określonego w przepisach
szczególnych.
Art.
16. [Prawa obligacyjne]
1.
W wypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych
w księdze wieczystej, poza prawami rzeczowymi, mogą być
ujawnione prawa osobiste i roszczenia.
2.
W szczególności mogą być ujawniane:
1)
prawo najmu lub dzierżawy, prawo odkupu lub pierwokupu, prawo
dożywocia;
2)
roszczenie o przeniesienie własności nieruchomości lub
użytkowania wieczystego albo o ustanowienie ograniczonego prawa
rzeczowego; dotyczy to także roszczeń przyszłych;
3)
roszczenie wynikające z określenia zarządu lub sposobu
korzystania z nieruchomości przez współwłaścicieli
lub wieczystych użytkowników;
4)
roszczenie współwłaścicieli wyłączające
uprawnienie do zniesienia współwłasności;
5)
wierzytelności banku hipotecznego zabezpieczone hipoteką
oraz informacje, że zostały one wpisane do rejestru
zabezpieczenia listów zastawnych, o którym mowa w
ustawie
z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach
hipotecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1771);
6)
prawo z umowy timeshare, o którym mowa w ustawie
z dnia 16 września 2011 r. o timeshare (Dz. U. poz. 1370).
Art.
17. [Skuteczność praw obligacyjnych]
Przez
ujawnienie w księdze wieczystej prawo osobiste lub roszczenie
uzyskuje skuteczność względem praw nabytych przez
czynność prawną po jego ujawnieniu, z wyjątkiem
służebności drogi koniecznej, służebności
przesyłu albo służebności ustanowionej w związku
z przekroczeniem granicy przy wznoszeniu budynku lub innego
urządzenia.
Art.
18. [Kolizja prawa obligacyjnego z prawem rzeczowym]
Równocześnie
z wpisem prawa, do którego odnosi się ujawnione w księdze
wieczystej roszczenie, wykreśla się z urzędu wpisy
praw nabytych po ujawnieniu roszczenia, jeżeli wpisy te są
sprzeczne z wpisem prawa, którego roszczenie dotyczyło,
albo jeżeli w inny sposób naruszają to prawo.
Art.
19. [Wykreślenie na wniosek]
1.
Roszczenie o przeniesienie własności lub użytkowania
wieczystego albo o ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego na
nieruchomości może być po upływie roku od dnia
wpisu w księdze wieczystej wykreślone na jednostronne
żądanie właściciela lub wieczystego użytkownika,
jeżeli w tym terminie nie złożono wniosku o wpis
prawa, którego dotyczy roszczenie. Jeżeli złożony
w tym terminie wniosek nie został uwzględniony, roszczenie
może być wykreślone z chwilą uprawomocnienia się
orzeczenia odmawiającego uwzględnienia wniosku.
2.
Jeżeli uprawniony wykaże przed upływem roku od dnia
wpisu, że wystąpił do sądu o przeniesienie lub
ustanowienie prawa określonego w ust. 1, bieg terminu do
wykreślenia roszczenia liczy się od dnia zakończenia
postępowania, jednakże w razie nieuwzględnienia
żądania roszczenie może być wykreślone z
chwilą zakończenia postępowania.
3.
W przypadku wpisu roszczenia nabywcy, do którego nie stosuje
się przepisów ustawy
z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu
mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1468), o
wybudowanie budynku, wyodrębnienie lokalu mieszkalnego i
przeniesienie prawa własności tego lokalu oraz praw
niezbędnych do korzystania z lokalu na nabywcę, albo
przeniesienie na nabywcę własności nieruchomości
wraz z domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego
nieruchomości gruntowej i własności domu
jednorodzinnego stanowiącego odrębną nieruchomość
lub przeniesienie ułamkowej części własności
nieruchomości, wraz z prawem do wyłącznego korzystania
z części nieruchomości służącej
zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych oraz roszczenia przyszłego,
bieg terminu do wykreślenia takich roszczeń liczy się
od dnia, w którym stały się one wymagalne.
Art.
20. [Zasada pierwszeństwa – prawa obligacyjne]
1.
Do pierwszeństwa praw osobistych oraz roszczeń ujawnionych
w księdze wieczystej stosuje się odpowiednio przepisy o
pierwszeństwie ograniczonych praw rzeczowych.
2.
O pierwszeństwie prawa, którego ustanowienie było
przedmiotem roszczenia ujawnionego w księdze wieczystej,
rozstrzyga chwila złożenia wniosku o wpis roszczenia.
Art.
21. [Wspólna księga wieczysta]
Właściciel
kilku nieruchomości stanowiących całość
gospodarczą lub graniczących z sobą może żądać
połączenia ich w księdze wieczystej w jedną
nieruchomość.
Art.
22. [Ograniczone prawa rzeczowe a wspólna księga
wieczysta]
1.
Ograniczone prawa rzeczowe obciążające którąkolwiek
z połączonych nieruchomości obciążają
całą nieruchomość utworzoną przez
połączenie. Nie wpływa to jednak na dotychczasowy
zakres wykonywania użytkowania i służebności.
2.
Nieruchomości obciążone ograniczonymi prawami
rzeczowymi mogą być połączone tylko wtedy, gdy
uprawnieni ułożą się co do pierwszeństwa
tych praw na nieruchomości utworzonej przez połączenie.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do pierwszeństwa
praw i roszczeń, o których mowa w art. 16.
Rozdział
2
Ustrój
ksiąg wieczystych i postępowanie
Art.
23. [Właściwość sądów]
Prowadzenie
ksiąg wieczystych należy do właściwości
sądów rejonowych. Czynności sądu w zakresie
prowadzenia ksiąg wieczystych mogą wykonywać
referendarze sądowi.
Art.
23a. [Współpraca z innymi organami]
Sądy
rejonowe prowadzące księgi wieczyste współpracują
z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie
niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.
Art.
24. [Indywidualizacja księgi wieczystej]
1.
Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną
księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne
stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości
lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości
lokalowe zostały wyodrębnione.
11.
Dla gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste oraz dla
znajdującego się na tym gruncie budynku lub innego
urządzenia, które stanowią odrębny od gruntu
przedmiot własności, prowadzi się wspólną
księgę wieczystą.
2.
W księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, w
której własność lokali została
wyodrębniona, ujawnia się sposób zarządu tą
nieruchomością określony w umowie, a w razie
nieujawnienia domniemywa się sposób zarządu
wynikający z ustawy.
3.
(uchylony).
Art.
241.
[Księgi wieczyste dla praw spółdzielczych]
1.
Do ksiąg wieczystych dla spółdzielczych
własnościowych praw do lokalu stosuje się odpowiednio
przepisy o księgach wieczystych dla nieruchomości.
2.
W razie przekształcenia spółdzielczego
własnościowego prawa do lokalu w prawo własności
nieruchomości, księga wieczysta prowadzona dla
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu
staje się księgą wieczystą dla nieruchomości,
a wpisana w tej księdze hipoteka na spółdzielczym
własnościowym prawie do lokalu obciąża
nieruchomość.
3.
Właściciel nieruchomości w wypadkach, o których
mowa w ust. 2, jest obowiązany do ujawnienia w księdze
wieczystej swego prawa oraz danych do oznaczenia nieruchomości.
Art.
25. [Struktura księgi wieczystej; zakres danych osób
fizycznych podlegających ujawnieniu w księdze wieczystej]
1.
Księga wieczysta zawiera cztery działy, z których:
1)
pierwszy obejmuje oznaczenie nieruchomości oraz wpisy praw
związanych z jej własnością;
2)
drugi obejmuje wpisy dotyczące własności i użytkowania
wieczystego;
3)
trzeci przeznaczony jest na wpisy dotyczące ograniczonych praw
rzeczowych, z wyjątkiem hipotek, na wpisy ograniczeń w
rozporządzaniu nieruchomością lub użytkowaniem
wieczystym oraz na wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem
roszczeń dotyczących hipotek;
4)
czwarty przeznaczony jest na wpisy dotyczące hipotek.
2.
Księga wieczysta dla spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu zawiera cztery działy, z których:
1)
pierwszy obejmuje oznaczenie lokalu lub domu jednorodzinnego oraz
oznaczenie nieruchomości, z którą jest związany;
2)
drugi obejmuje wpisy dotyczące osoby, której przysługuje
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu;
3)
trzeci jest przeznaczony na wpisy ograniczeń w rozporządzaniu
prawem oraz wpisy innych praw i roszczeń, z wyjątkiem
roszczeń dotyczących hipotek;
4)
czwarty jest przeznaczony na wpisy dotyczące hipotek.
3.
Księgi wieczyste prowadzi się według ustalonych
wzorów, obejmujących poszczególne działy
księgi wieczystej.
4.
1
Wpis dotyczący osoby fizycznej uprawnionej według
treści prawa lub roszczenia, lub osoby fizycznej, której
roszczenie zostało zabezpieczone przez wpis ostrzeżenia,
obejmuje jej imię (imiona) i nazwisko (nazwiska), numer PESEL,
chyba że odrębne przepisy nie przewidują nadawania
tego numeru, oraz imię ojca i imię matki.
Art.
251.
[Elektroniczne księgi wieczyste]
1.
Księgi wieczyste są zakładane i prowadzone w systemie
teleinformatycznym.
2.
Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia,
sposób zakładania oraz prowadzenia ksiąg wieczystych
w systemie teleinformatycznym, uwzględniając strukturę
księgi wieczystej określoną w art. 25.
Art.
26. [Oznaczenie nieruchomości]
1.
Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej
są dane katastru nieruchomości.
2.
Podstawą oznaczenia lokalu w księdze wieczystej jest
zaświadczenie o położeniu i powierzchni lokalu, wydane
przez spółdzielnię mieszkaniową, a domu
jednorodzinnego - zaświadczenie wydane przez spółdzielnię
oraz dane katastru nieruchomości.
3.
O założeniu księgi wieczystej, o której mowa w
art. 241,
oraz o wpisie hipoteki do tej księgi sąd prowadzący
księgę wieczystą zawiadamia spółdzielnię.
Art.
27. [Sprostowanie danych]
1.
W razie niezgodności danych katastru nieruchomości z
oznaczeniem nieruchomości w księdze wieczystej sąd
rejonowy dokonuje - na wniosek właściciela nieruchomości
lub wieczystego użytkownika - sprostowania oznaczenia
nieruchomości na podstawie danych katastru nieruchomości.
2.
Sprostowanie, o którym mowa w ust. 1, może być
dokonane także z urzędu, na skutek bezpośredniego
sprawdzenia danych w bazie danych katastru nieruchomości lub
zawiadomienia jednostki prowadzącej kataster nieruchomości.
3.
Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, dołącza
się wypis z operatu katastralnego, a gdy jest to niezbędne
- także wyrys z mapy katastralnej lub inny dokument stanowiący
podstawę sprostowania oznaczenia nieruchomości.
4.
Organ prowadzący kataster nieruchomości zapewni
nieodpłatnie sądom prowadzącym księgi wieczyste,
w celu sprawdzenia oznaczenia nieruchomości, bezpośredni
dostęp do bazy danych katastru nieruchomości poprzez
zintegrowany system informacji o nieruchomościach.
Art.
28. [Akta ksiąg wieczystych]
Przy
każdej księdze wieczystej prowadzi się akta księgi
wieczystej. Do akt tych składa się dokumenty i pisma
dotyczące nieruchomości.
Art.
29. [Skutek ex tunc]
Wpis
w księdze wieczystej ma moc wsteczną od chwili złożenia
wniosku o dokonanie wpisu, a w wypadku wszczęcia postępowania
z urzędu - od chwili wszczęcia tego postępowania.
Art.
30.
(uchylony).
Art.
31. [Dokument jako podstawa wpisu]
1.
Wpis może być dokonany na podstawie dokumentu z podpisem
notarialnie poświadczonym, jeżeli przepisy szczególne
nie przewidują innej formy dokumentu.
2.
Wpis potrzebny do usunięcia niezgodności między
treścią księgi wieczystej a rzeczywistym stanem
prawnym może nastąpić, gdy niezgodność
będzie wykazana orzeczeniem sądu lub innymi odpowiednimi
dokumentami.
Art.
32. [Dokument – wpis ograniczonego prawa rzeczowego]
1.
Do wpisu ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości
wystarcza dokument obejmujący oświadczenie właściciela
o ustanowieniu tego prawa.
2.
Do wpisu prawa osobistego lub roszczenia wystarcza dokument
obejmujący oświadczenie woli właściciela o
ustanowieniu tego prawa albo obejmujący zgodę na wpis
roszczenia. Przepis ten stosuje się odpowiednio do wpisu
przeniesienia hipoteki i ustępstwa pierwszeństwa; jednakże
gdy ustępstwem pierwszeństwa mają być dotknięte
prawa innej jeszcze osoby, potrzebny jest także dokument
obejmujący zgodę tej osoby.
3.
Zgoda na dokonanie wpisu nie może być uzależniona od
warunku lub terminu.
Art.
33. [Moment złożenia oświadczenia woli]
Oświadczenie
woli właściciela nieruchomości o ustanowieniu na niej
ograniczonego prawa rzeczowego uważa się za złożone
nie tylko wtedy, gdy doszło do wiadomości nabywcy, lecz
także gdy zostało złożone w przepisanej formie w
sądzie rejonowym prowadzącym księgę wieczystą.
Przepis ten stosuje się odpowiednio do ustępstwa
pierwszeństwa.
Art.
34. [Przesłanki wpisu]
Wpis
może nastąpić, gdy osoba, której prawo ma być
wpisem dotknięte, jest lub zostaje jednocześnie wpisana do
księgi wieczystej jako uprawniona. Jednakże do ujawnienia
właściciela wystarcza, aby następstwo prawne po osobie
wpisanej jako właściciel zostało wykazane odpowiednimi
dokumentami.
Art.
35. [Odpowiedzialność odszkodowawcza właściciela]
1.
Właściciel nieruchomości jest obowiązany do
niezwłocznego złożenia wniosku o ujawnienie swego
prawa w księdze wieczystej.
2.
Jeżeli osoba trzecia doznała szkody na skutek nieujawnienia
prawa własności w księdze wieczystej, właściciel
ponosi odpowiedzialność za szkodę powstałą
na skutek niewykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
bądź na skutek opieszałości w jego wykonaniu.
Art.
36. [Obowiązki organów państwowych]
1.
Sądy, organy administracji rządowej i jednostek samorządu
terytorialnego oraz notariusze sporządzający akty
poświadczenia dziedziczenia zawiadamiają sąd właściwy
do prowadzenia księgi wieczystej o każdej zmianie
właściciela nieruchomości, dla której założona
jest księga wieczysta.
2.
Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1.
3.
W razie otrzymania zawiadomienia sąd z urzędu dokonuje
wpisu ostrzeżenia, że stan prawny nieruchomości
ujawniony w księdze wieczystej stał się niezgodny z
rzeczywistym stanem prawnym. Zawiadomienie o wpisie ostrzeżenia
zawiera pouczenie o obowiązku złożenia wniosku o
ujawnienie prawa własności w terminie miesiąca od daty
doręczenia zawiadomienia.
4.
Sąd może wymierzyć opieszałemu właścicielowi
grzywnę w wysokości od 500 do 10 000 zł w celu
spowodowania ujawnienia prawa własności. W razie ujawnienia
prawa własności nieruchomości, grzywny nieuiszczone
mogą być umorzone w całości lub części.
5.
Na postanowienie sądu o nałożeniu grzywny przysługuje
zażalenie.
Art.
361.
[Przechowywanie i przeglądanie akt ksiąg wieczystych;
wydawanie dokumentów i odpisów dokumentów z akt
ksiąg wieczystych]
1.
Akta ksiąg wieczystych przechowuje się w sądzie.
2.
Akta księgi wieczystej może przeglądać, w
obecności pracownika sądu, osoba mająca interes prawny
oraz notariusz.
3.
Nie wydaje się dokumentów znajdujących się w
aktach ksiąg wieczystych, jeżeli dokumenty te stanowią
podstawę wpisu.
4.
Odpisy dokumentów znajdujących się w aktach ksiąg
wieczystych wydaje się na żądanie osób mających
interes prawny lub na żądanie sądu, prokuratora,
notariusza, organu administracji rządowej albo jednostki
samorządu terytorialnego.
5.
Odpisy dokumentów znajdujących się w aktach ksiąg
wieczystych wydaje się także na żądanie Bankowego
Funduszu Gwarancyjnego w zakresie ustawowo realizowanych zadań.
Art.
362.
(uchylony).
Art.
363.
[Centralna baza danych]
1.
Minister Sprawiedliwości utrzymuje centralną bazę
danych ksiąg wieczystych stanowiącą ogólnokrajowy
zbiór ksiąg wieczystych prowadzonych w systemie
teleinformatycznym.
2.
Minister Sprawiedliwości zapewnia bezpieczeństwo centralnej
bazy danych ksiąg wieczystych, w szczególności
ochronę przed nieuprawnionym dostępem osób trzecich,
zniszczeniem oraz utratą danych.
Art.
364.
[Centralna Informacja Ksiąg Wieczystych]
1.
Informacji z centralnej bazy danych ksiąg wieczystych udziela
Centralna Informacja Ksiąg Wieczystych, zwana dalej "Centralną
Informacją", z ekspozyturami przy wydziałach sądów
rejonowych prowadzących księgi wieczyste.
2.
Centralna Informacja wydaje na wniosek odpisy ksiąg wieczystych,
wyciągi z ksiąg wieczystych oraz zaświadczenia o
zamknięciu ksiąg wieczystych.
3.
Odpisy, wyciągi i zaświadczenia, o których mowa w
ust. 2, wydawane przez Centralną Informację mają moc
dokumentów wydawanych przez sąd.
4.
W przypadku złożenia za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego wniosku o wydanie dokumentów, o których
mowa w ust. 2, Centralna Informacja umożliwia samodzielne
wydrukowanie tych dokumentów za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego. Wydruki tych dokumentów mają moc
dokumentów wydawanych przez sąd, jeżeli posiadają
cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi
w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych.
5.
Centralna Informacja umożliwia, za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego, przeglądanie ksiąg wieczystych.
6.
Każdy, kto zna numer księgi wieczystej, może
bezpłatnie przeglądać księgę wieczystą
za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
7.
Wydruki treści wyświetlonych w trybie przeglądania
księgi wieczystej nie posiadają mocy dokumentów
wydawanych przez sąd.
8.
Jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań
ustawowych, o zgodę do Ministra Sprawiedliwości na
wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg
wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych mogą
wystąpić:
1)
sądy;
2)
prokuratura;
2a)
minister właściwy do spraw wewnętrznych;
3)
(uchylony);
4)
organy celne;
5)
administracyjne organy egzekucyjne;
6)
organy podatkowe;
7)
komornicy sądowi;
7a)
Inspektor Nadzoru Wewnętrznego;
8)
Policja;
9)
Najwyższa Izba Kontroli;
10)
Straż Graniczna;
11)
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
12)
Agencja Wywiadu;
13)
Centralne Biuro Antykorupcyjne;
14)
Służba Kontrwywiadu Wojskowego;
15)
Służba Wywiadu Wojskowego;
16)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
17)
Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej;
18)
notariusze;
19)
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa;
20)
Generalny Inspektor Informacji Finansowej;
21)
Żandarmeria Wojskowa;
22)
Komisja do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich;
23)
2
organy Krajowej Administracji Skarbowej.
9.
O zgodę, o której mowa w ust. 8, może wystąpić
także podmiot uprawniony do występowania w imieniu grupy
podmiotów, o których mowa w ust. 8 pkt 1-8, 10 i 18.
10.
Minister Sprawiedliwości odmawia zgody na wielokrotne,
nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg wieczystych, w drodze
decyzji, jeżeli:
1)
podmiot występujący o zgodę nie jest podmiotem
wymienionym w ust. 8;
2)
nie wykazano, że wielokrotne, nieograniczone w czasie
wyszukiwanie ksiąg wieczystych jest niezbędne do realizacji
zadań ustawowych;
3)
nie istnieją warunki techniczne po stronie Centralnej
Informacji.
11.
Minister Sprawiedliwości cofa, w drodze decyzji, zgodę na
wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg
wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, jeżeli
wystąpiły przesłanki, o których mowa w ust. 10
pkt 1 i 3.
12.
Centralna Informacja, po otrzymaniu zgody, o której mowa w
ust. 8, przez podmiot wymieniony w tym przepisie i na jego wniosek,
umożliwia za pośrednictwem systemu teleinformatycznego
wyszukanie ksiąg wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg
wieczystych.
13.
Minister Sprawiedliwości wyraża zgodę, w drodze
decyzji, na wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg
wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, bez
konieczności każdorazowego składania wniosku do
Centralnej Informacji o wyszukanie ksiąg wieczystych przez
podmiot wymieniony w ust. 8, jeżeli:
1)
posiada on urządzenia lub systemy teleinformatyczne
umożliwiające identyfikację osoby uzyskującej
dane z centralnej bazy danych ksiąg wieczystych, zakresu danych
oraz daty ich uzyskania;
2)
posiada on zabezpieczenia techniczne i organizacyjne chroniące
przed wykorzystaniem uzyskanych danych niezgodnie z celem;
3)
jest to uzasadnione specyfiką i zakresem realizowanych zadań
ustawowych;
4)
po stronie Centralnej Informacji istnieją odpowiednie warunki
techniczne.
14.
Minister Sprawiedliwości odmawia, w drodze decyzji, zgody na
wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg
wieczystych, bez konieczności każdorazowego składania
wniosku, jeżeli nie zostały spełnione przesłanki,
o których mowa w ust. 13.
15.
Minister Sprawiedliwości cofa, w drodze decyzji, zgodę na
wielokrotne, nieograniczone w czasie wyszukiwanie ksiąg
wieczystych w centralnej bazie danych ksiąg wieczystych, bez
konieczności każdorazowego składania wniosku, jeżeli
przestały istnieć przesłanki, o których mowa w
ust. 13.
16.
Centralna Informacja umożliwia organom prowadzącym kataster
nieruchomości, dla nieruchomości z określonej
miejscowości, gminy lub powiatu, w celu weryfikacji zgodności
danych ewidencji gruntów i budynków z danymi zawartymi
w księgach wieczystych bezpłatne pozyskiwanie, za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego, danych zawartych w
dziale pierwszym i drugim ksiąg wieczystych, bez prawa
udostępniania osobom trzecim.
17.
Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób funkcjonowania Centralnej Informacji oraz jej strukturę
organizacyjną,
2)
tryb składania wniosków i rodzaje dokumentów
wydawanych przez Centralną Informację,
3)
wzory wniosków składanych do Centralnej Informacji, w tym
zakres danych we wniosku składanym za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego,
4)
tryb postępowania z wnioskami i sposób pobierania od nich
opłaty,
5)
tryb przeglądania księgi wieczystej,
6)
cechy dokumentów mających moc dokumentów
wydawanych przez sąd, wydrukowanych samodzielnie oraz sposób
i tryb ich weryfikacji z danymi zawartymi w centralnej bazie danych
ksiąg wieczystych,
7)
warunki techniczne i organizacyjne wykonania decyzji, o której
mowa w ust. 13,
8)
tryb, sposób i kryteria wyszukiwania ksiąg wieczystych
-
uwzględniając zasadę jawności ksiąg
wieczystych i powszechność dostępu do nich, szybkość
postępowania, zakres danych zawartych we wniosku, konieczność
zapewnienia możliwości weryfikacji samodzielnie
wydrukowanego dokumentu z danymi zawartymi w centralnej bazie danych
ksiąg wieczystych oraz konieczność zapewnienia ochrony
centralnej bazy danych ksiąg wieczystych przed nieuprawnionym
dostępem osób trzecich, a także treść i
strukturę księgi wieczystej.
Art.
365.
[Opłaty]
1.
Centralna Informacja pobiera opłaty od wniosków o wydanie
odpisu księgi wieczystej, wyciągu z księgi wieczystej,
zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej oraz od
wniosku o wyszukanie ksiąg wieczystych.
2.
Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych, określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość opłat, o których
mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę pokrycia kosztów
administracyjnych oraz zróżnicowania opłat od
wniosków o uzyskanie poszczególnych dokumentów w
zależności od sposobu złożenia wniosku, sposobu
doręczenia dokumentów oraz samodzielnego wydruku
dokumentów, o którym mowa w art. 364
ust.
4, a także konieczność realizacji ustawowych zadań
przez podmiot wnioskujący o wyszukanie ksiąg wieczystych.
3.
Nie pobiera się opłat od wniosków o wydanie odpisu
księgi wieczystej, wyciągu z księgi wieczystej,
zaświadczenia o zamknięciu księgi wieczystej oraz
wniosku o wyszukanie ksiąg wieczystych złożonego przez
podmioty, o których mowa w art. 364
ust.
8 pkt 1-6, 7a, 8-17 , 19 oraz 22, lub organ administracji rządowej.
Art.
37.
(uchylony).
Art.
38.
(uchylony).
Art.
39.
(uchylony).
Art.
40.
(uchylony).
Art.
41.
(uchylony).
Art.
42.
(uchylony).
Art.
43.
(uchylony).
Art.
44.
(uchylony).
Art.
45.
(uchylony).
Art.
46.
(uchylony).
Art.
47.
(uchylony).
Art.
48.
(uchylony).
Art.
49.
(uchylony).
Art.
50.
(uchylony).
Art.
51.
(uchylony).
Art.
52.
(uchylony).
Art.
53.
(uchylony).
Art.
54.
(uchylony).
Art.
55.
(uchylony).
Art.
56.
(uchylony).
Art.
57.
(uchylony).
Art.
58. [Delegacja dla Ministra Sprawiedliwości –
kwestie proceduralne]
Minister
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sądy rejonowe prowadzące księgi wieczyste oraz obszary
ich właściwości miejscowej,
2)
czynności, które przy prowadzeniu i przechowywaniu ksiąg
wieczystych mogą spełniać samodzielnie pracownicy
sądowi
-
uwzględniając zasady sprawności, racjonalności i
szybkiego działania sądu oraz zasadę jawności
ksiąg wieczystych.
Art.
581.
(uchylony).
Art.
582.
(uchylony).
Rozdział
3
(uchylony)
Art.
59.
(uchylony).
Art.
60.
(uchylony).
Art.
61.
(uchylony).
Art.
62.
(uchylony).
Art.
63.
(uchylony).
Art.
64.
(uchylony).
DZIAŁ
II
Hipoteka
Rozdział
1
Hipoteka
w ogólności
Oddział
1
Przepisy
ogólne
Art.
65. [Istota hipoteki. Prawa obciążane hipoteką]
1.
W celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności wynikającej
z określonego stosunku prawnego można nieruchomość
obciążyć prawem, na mocy którego wierzyciel
może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości bez
względu na to, czyją stała się własnością,
i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela
nieruchomości (hipoteka).
2.
Przedmiotem hipoteki może być także:
1)
użytkowanie wieczyste wraz z budynkami i urządzeniami na
użytkowanym gruncie stanowiącymi własność
użytkownika wieczystego;
2)
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu;
3)
wierzytelność zabezpieczona hipoteką.
3.
Hipoteką może być obciążona część
ułamkowa nieruchomości, jeżeli stanowi udział
współwłaściciela, oraz przysługujący
współuprawnionemu udział we wspólności
praw wymienionych w ust. 2 pkt 1 i 2.
4.
Do hipotek określonych w ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio
przepisy o hipotece na nieruchomości.
Art.
66.
(uchylony).
Art.
67. [Konstytutywność wpisu w księdze wieczystej]
Do
powstania hipoteki niezbędny jest wpis w księdze
wieczystej.
Art.
68. [Zabezpieczenie wierzytelności pieniężnych]
1.
Hipoteka zabezpiecza wierzytelność pieniężną,
w tym również wierzytelność przyszłą.
2.
Hipoteka zabezpiecza wierzytelność do oznaczonej sumy
pieniężnej. Jeżeli zabezpieczenie hipoteczne jest
nadmierne, właściciel obciążonej nieruchomości
może żądać zmniejszenia sumy hipoteki.
2a.
(uchylony).
3.
Sumę hipoteki wyraża się w tej samej walucie co
zabezpieczona wierzytelność, jeżeli strony w umowie
ustanawiającej hipotekę nie postanowiły inaczej.
Art.
681.
[Zabezpieczenie wielu wierzytelności. Podział hipoteki]
1.
Hipoteka umowna może także zabezpieczać kilka
wierzytelności z różnych stosunków prawnych
przysługujących temu samemu wierzycielowi.
2.
W umowie ustanawiającej hipotekę należy określić
stosunki prawne oraz wynikające z nich wierzytelności
objęte zabezpieczeniem.
3.
Wierzyciel hipoteczny może podzielić hipotekę.
Oświadczenie o podziale hipoteki należy złożyć
właścicielowi nieruchomości. Podział hipoteki
staje się skuteczny z chwilą wpisu w księdze
wieczystej.
Art.
682.
[Administrator hipoteki]
1.
W celu zabezpieczenia hipoteką kilku wierzytelności
przysługujących różnym podmiotom, a służącym
sfinansowaniu tego samego przedsięwzięcia, wierzyciele
powołują administratora hipoteki. Administratorem może
być jeden z wierzycieli albo osoba trzecia.
2.
Umowa powołująca administratora hipoteki powinna zostać
zawarta na piśmie pod rygorem nieważności.
3.
Administrator hipoteki zawiera umowę o ustanowienie hipoteki
oraz wykonuje prawa i obowiązki wierzyciela hipotecznego we
własnym imieniu, lecz na rachunek wierzycieli, których
wierzytelności są objęte zabezpieczeniem. W umowie
ustanawiającej hipotekę należy określić
zakres zabezpieczenia poszczególnych wierzytelności oraz
przedsięwzięcie, którego sfinansowaniu służą.
4.
Do ustanowienia hipoteki na rzecz administratora hipoteki nie stosuje
się art.
95
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r.
poz. 1876, z późn. zm.).
5.
W księdze wieczystej jako wierzyciela hipotecznego wpisuje się
administratora hipoteki. Na wniosek wierzycieli, których
wierzytelności są objęte zabezpieczeniem, sąd
dokonuje zmiany wpisu administratora hipoteki.
51.
3
W przypadku gdy administratorem hipoteki jest osoba fizyczna, w
księdze wieczystej wpisuje się jej imię (imiona) i
nazwisko (nazwiska), numer PESEL, chyba że odrębne przepisy
nie przewidują nadawania tego numeru, oraz imię ojca i imię
matki.
6.
W razie wygaśnięcia umowy powołującej
administratora hipoteki i niepowołania nowego administratora
każdy z wierzycieli, których wierzytelności są
objęte zabezpieczeniem, może żądać podziału
hipoteki. Przepisy
o zniesieniu współwłasności stosuje się
odpowiednio.
7.
Przepis ust. 6 stosuje się również w braku zgody
wszystkich wierzycieli na zmianę administratora hipoteki.
Art.
683.
[Zmiana zabezpieczonej wierzytelności]
Można
zastąpić zabezpieczoną wierzytelność inną
wierzytelnością tego samego wierzyciela. Do zmiany
zabezpieczonej wierzytelności stosuje się przepisy o
zmianie treści hipoteki. Zgoda osób, którym
przysługują prawa z pierwszeństwem równym lub
niższym, nie jest potrzebna.
Art.
684.
[Zmiany zwiększające zakres zaspokojenia]
1.
Na zmianę waluty zabezpieczonej wierzytelności oraz inne
zmiany zabezpieczonej wierzytelności w drodze czynności
prawnej zwiększające zakres zaspokojenia z nieruchomości
obciążonej wymagana jest zgoda właściciela
nieruchomości, jeżeli nie jest on dłużnikiem
osobistym. Oświadczenie właściciela nieruchomości
powinno być złożone którejkolwiek ze stron w
formie pisemnej pod rygorem nieważności.
2.
Zmiany zabezpieczonej wierzytelności, o których mowa w
ust. 1, są bezskuteczne w stosunku do właściciela
nieruchomości, dopóki nie wyraził na nie zgody.
Art.
69. [Zabezpieczenie świadczeń dodatkowych]
Hipoteka
zabezpiecza mieszczące się w sumie hipoteki roszczenia o
odsetki oraz o przyznane koszty postępowania, jak również
inne roszczenia o świadczenia uboczne, jeżeli zostały
wymienione w dokumencie stanowiącym podstawę wpisu hipoteki
do księgi wieczystej.
Art.
70.
(uchylony).
Art.
71.
(uchylony).
Art.
72. [Niedopuszczalność zastrzeżeń]
Niedopuszczalne
jest zastrzeżenie, przez które właściciel
nieruchomości zobowiązuje się względem
wierzyciela hipotecznego, że nie dokona zbycia lub obciążenia
nieruchomości przed wygaśnięciem hipoteki.
Art.
73. [Zarzuty przysługujące właścicielowi]
Właściciel
nieruchomości niebędący dłużnikiem osobistym
może, niezależnie od zarzutów, które mu
przysługują osobiście przeciwko wierzycielowi
hipotecznemu, podnosić zarzuty przysługujące
dłużnikowi oraz te, których dłużnik zrzekł
się po ustanowieniu hipoteki.
Art.
74. [Nieograniczona odpowiedzialność spadkobiercy]
Wierzyciel
hipoteczny może dochodzić zaspokojenia z nieruchomości
obciążonej hipoteką, bez względu na ograniczenie
odpowiedzialności dłużnika wynikające z prawa
spadkowego.
Art.
75. [Sądowe postępowanie egzekucyjne]
Zaspokojenie
wierzyciela hipotecznego z nieruchomości następuje według
przepisów
o sądowym postępowaniu egzekucyjnym, chyba że z
nieruchomości dłużnika jest prowadzona egzekucja przez
administracyjny organ egzekucyjny.
Art.
76. [Hipoteka łączna. Hipoteka na części
ułamkowej w przypadku zniesienia współwłasności]
1.
4
W razie podziału nieruchomości hipoteka obciążająca
nieruchomość obciąża wszystkie nieruchomości
utworzone przez podział (hipoteka łączna). Hipoteka
na części ułamkowej nieruchomości obciąża
w tym samym zakresie części ułamkowe wszystkich
nieruchomości utworzonych przez podział.
11.
Hipoteka na części ułamkowej nieruchomości
obciąża nieruchomość otrzymaną w wyniku
zniesienia współwłasności przez
współwłaściciela, którego udział
był obciążony tą hipoteką.
12.
Jeżeli współwłaścicielowi nieruchomości,
którego udział był obciążony hipoteką,
przysługuje spłata, na wierzytelności z tego tytułu
jego wierzycielowi hipotecznemu przysługuje ustawowe prawo
zastawu. O pierwszeństwie ustawowego prawa zastawu na
wierzytelności o spłatę rozstrzyga pierwszeństwo
hipotek obciążających udział współwłaściciela.
13.
Jeżeli w wyniku podziału współwłaścicielowi
nieruchomości, którego udział był obciążony
hipoteką przypada nieruchomość z dopłatą,
ust. 12
stosuje się odpowiednio.
14.
Postanowienie umowy albo ugody sądowej znoszącej
współwłasność, na mocy którego
współwłaściciel nieruchomości, którego
udział był obciążony hipoteką, nie otrzymuje
spłaty lub dopłaty, jest nieważne.
2.
Wierzyciel, któremu przysługuje hipoteka łączna,
może według swego uznania żądać zaspokojenia
w całości lub w części z każdej
nieruchomości z osobna, z niektórych z nich lub ze
wszystkich łącznie. Może również według
swego uznania dokonać jej podziału pomiędzy
poszczególne nieruchomości.
3.
W celu zabezpieczenia tej samej wierzytelności można, w
drodze czynności prawnej, obciążyć więcej
niż jedną nieruchomość (hipoteka łączna
umowna).
4.
W razie podziału nieruchomości polegającego na
ustanowieniu odrębnej własności lokalu lub wydzieleniu
z dotychczasowej nieruchomości odrębnej nieruchomości
zabudowanej domem jednorodzinnym, nabywca wydzielonej nieruchomości
może żądać podziału hipoteki proporcjonalnie
do wartości nieruchomości powstałych wskutek podziału.
Jeżeli jednak sposób podziału hipoteki został
określony w umowie o ustanowienie hipoteki i ujawniony w księdze
wieczystej, podział następuje stosownie do postanowień
umowy.
5.
W razie podziału nieruchomości hipoteka obciążająca
nieruchomość nie obciąża nieruchomości
utworzonych przez podział, które wydzielono w wyniku
zadośćuczynienia roszczeniu ujawnionemu w księdze
wieczystej przed powstaniem hipoteki.
Art.
77. [Przedawnienie wierzytelności hipotecznej]
Przedawnienie
wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza
uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z
nieruchomości obciążonej. Przepisu tego nie stosuje
się do roszczeń o świadczenia uboczne.
Art.
78. [Wypowiedzenie wierzytelności hipotecznej]
1.
Jeżeli wymagalność wierzytelności hipotecznej
zależy od wypowiedzenia przez wierzyciela, wypowiedzenie jest
skuteczne względem właściciela nieruchomości
niebędącego dłużnikiem osobistym, gdy było
dokonane w stosunku do niego.
2.
Jeżeli wymagalność wierzytelności hipotecznej
zależy od wypowiedzenia przez dłużnika, właściciel
nieruchomości niebędący dłużnikiem osobistym
może dokonać wypowiedzenia ze skutkiem co do hipoteki.
3.
Wypowiedzenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest skuteczne,
chociażby wierzyciel wiedział, że osoba wpisana w
księdze wieczystej jako właściciel nieruchomości
nie jest właścicielem.
Oddział
2
Przeniesienie
wierzytelności hipotecznej
Art.
79. [Akcesoryjność hipoteki]
1.
W razie przelewu wierzytelności hipotecznej na nabywcę
przechodzi także hipoteka, chyba że ustawa stanowi inaczej.
Do przelewu wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis
w księdze wieczystej.
2.
Hipoteka nie może być przeniesiona bez wierzytelności,
którą zabezpiecza.
Art.
791.
[Przelew jednej z zabezpieczonych wierzytelności]
1.
Jeżeli hipoteka zabezpiecza kilka wierzytelności
przysługujących wierzycielowi hipotecznemu, w razie
przelewu jednej z nich hipoteka przechodzi na nabywcę
proporcjonalnie do wysokości tej wierzytelności w stosunku
do sumy wierzytelności zabezpieczonych tą hipoteką,
chyba że strony postanowiły inaczej.
2.
Jeżeli wierzytelność hipoteczna zostanie przeniesiona
bez hipoteki, zbywca powinien zawiadomić o tym właściciela
nieruchomości niebędącego dłużnikiem
osobistym.
Art.
792.
[Wyłączenie akcesoryjności]
Jeżeli
z określonego we wpisie stosunku prawnego, z którego
wynika zabezpieczona hipoteką wierzytelność, może
powstać nowa wierzytelność, strony mogą
postanowić, że przelew wierzytelności hipotecznej nie
powoduje przejścia hipoteki na nabywcę.
Art.
80.
(uchylony).
Art.
81.
(uchylony).
Art.
82.
(uchylony).
Art.
83. [Wyłączenie stosowania przepisów o
przelewie]
Przepisów
oddziału niniejszego nie stosuje się do przelewu roszczeń
o świadczenia uboczne.
Art.
831.
[Przelew wierzytelności wynikającej z określonych
dokumentów]
W
razie przeniesienia zabezpieczonej wierzytelności wynikającej
z dokumentu zbywalnego przez indos lub z dokumentu na okaziciela na
nabywcę wierzytelności przechodzi także hipoteka.
Jeżeli hipoteka zabezpiecza kilka wierzytelności, stosuje
się przepisy art. 791.
Oddział
3
Zakres
obciążenia hipoteką i ochrona hipoteki
Art.
84. [Zakres hipoteki]
Hipoteka
na nieruchomości obciąża także jej
przynależności.
Art.
85. [Części składowe nieruchomości]
1.
Części składowe nieruchomości są objęte
hipoteką również po ich odłączeniu, dopóki
pozostają na nieruchomości, chyba że zostały
zbyte w granicach prawidłowej gospodarki, a umowa zbycia jest
stwierdzona pismem z datą urzędowo poświadczoną.
2.
Hipoteka nie obejmuje odłączonych części
składowych, które przypadają dzierżawcy, oraz
tych, które przypadają użytkownikowi lub mającemu
służebność, jeżeli użytkowanie lub
służebność ma pierwszeństwo przed hipoteką.
Art.
86. [Przynależności nieruchomości]
Rzeczy,
które wskutek zbycia przestały być
przynależnościami, są objęte hipoteką do
czasu pozostawania ich na nieruchomości, chyba że zostały
zbyte w granicach prawidłowej gospodarki, a umowa zbycia została
stwierdzona pismem z datą urzędowo poświadczoną.
Art.
87. [Dysponowanie częściami składowymi i
przynależnościami]
Do
chwili zajęcia nieruchomości wierzyciel hipoteczny nie może
sprzeciwić się usunięciu jej części
składowych lub przynależności, jeżeli właściciel
nie narusza przez to zasad prawidłowej gospodarki.
Art.
88. [Roszczenie o czynsz najmu lub dzierżawy]
1.
Hipoteka obejmuje roszczenie właściciela o czynsz najmu lub
dzierżawy, jednakże do chwili zajęcia nieruchomości
przez wierzyciela hipotecznego właściciel może czynsz
pobierać.
2.
W razie zajęcia nieruchomości zapłata czynszu,
dokonana z góry więcej niż za jeden pełny okres
płatności przypadającej po zajęciu, nie ma skutku
względem wierzyciela hipotecznego, chyba że została
ujawniona w księdze wieczystej przed wpisem hipoteki. Przepisy
te stosuje się odpowiednio do rozporządzenia roszczeniem o
czynsz.
Art.
89. [Wypłata odszkodowania z tytułu ubezpieczenia]
1.
Jeżeli nieruchomość obciążona hipoteką
lub jej część składowa jest ubezpieczona, zakład
ubezpieczeń może bez zgody wierzyciela hipotecznego
zapłacić ubezpieczającemu odszkodowanie w celu
pokrycia poniesionych przez niego wydatków na przywrócenie
nieruchomości do stanu poprzedniego. W wypadku takim zapłata
odszkodowania może być dokonywana w ratach płatnych w
miarę przywracania nieruchomości do stanu poprzedniego.
2.
Zapłata odszkodowania ubezpieczającemu na inne cele niż
przywrócenie nieruchomości do stanu poprzedniego może
nastąpić tylko za zgodą wierzyciela hipotecznego.
Art.
90. [Podział fizyczny nieruchomości]
W
razie sprzedaży części nieruchomości obciążonej
hipoteką sprzedawca lub kupujący mogą żądać,
aby wierzyciel zwolnił tę część od
obciążenia, jeżeli jest ona stosunkowo nieznaczna, a
wartość pozostałej części nieruchomości
zapewnia wierzycielowi dostateczne zabezpieczenie. Na żądanie
wierzycieli kwota uzyskana ze sprzedaży powinna im być
wypłacona według pierwszeństwa służących
im hipotek.
Art.
91. [Dyspozycje faktyczne właściciela]
Jeżeli
właściciel lub osoba trzecia oddziaływa na
nieruchomość w taki sposób, że może to
pociągnąć za sobą zmniejszenie jej wartości
w stopniu zagrażającym bezpieczeństwu hipoteki,
wierzyciel może żądać zaniechania tych działań.
Art.
92. [Zmniejszenie wartości nieruchomości]
Jeżeli
na skutek okoliczności, za które właściciel
odpowiada, wartość nieruchomości uległa
zmniejszeniu w stopniu naruszającym bezpieczeństwo
hipoteki, wierzyciel może wyznaczyć właścicielowi
odpowiedni termin do przywrócenia nieruchomości do stanu
poprzedniego albo do ustanowienia dostatecznego zabezpieczenia
dodatkowego. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu
wierzyciel może żądać niezwłocznego
zaspokojenia z nieruchomości obciążonej.
Art.
93. [Roszczenie o naprawienie szkody]
Jeżeli
zmniejszenie wartości nieruchomości naruszające
bezpieczeństwo hipoteki nastąpiło na skutek
okoliczności, za które właściciel nie
odpowiada, hipoteka obejmuje przysługujące właścicielowi
roszczenie o naprawienie szkody.
Oddział
4
Wygaśnięcie
hipoteki
Art.
94. [Wygaśnięcie wierzytelności]
Wygaśnięcie
wierzytelności zabezpieczonej hipoteką pociąga za sobą
wygaśnięcie hipoteki, chyba że z danego stosunku
prawnego mogą powstać w przyszłości kolejne
wierzytelności podlegające zabezpieczeniu. Przepis art. 991
ust. 1 stosuje się odpowiednio.
Art.
941.
[Wygaśnięcie hipoteki zabezpieczającej kilka
wierzytelności]
Hipoteka
zabezpieczająca kilka wierzytelności wygasa z chwilą
wygaśnięcia ostatniej wierzytelności, jeżeli nie
może już powstać żadna wierzytelność ze
stosunków prawnych stanowiących źródło
pierwotnie zabezpieczonych wierzytelności.
Art.
95. [Wykreślenie hipoteki bez podstawy prawnej]
W
razie wykreślenia hipoteki z księgi wieczystej bez ważnej
podstawy prawnej hipoteka wygasa po upływie lat dziesięciu.
Art.
96.
(uchylony).
Art.
97. [Roszczenie zwrotne dłużnika]
Jeżeli
dłużnikowi osobistemu, który zaspokoił
wierzyciela hipotecznego, przysługuje roszczenie zwrotne
względem właściciela nieruchomości obciążonej
albo względem jego poprzednika prawnego, hipoteka przechodzi na
dłużnika aż do wysokości przysługującego
mu roszczenia. Jednakże gdy wierzyciel został zaspokojony
tylko w części, przysługuje mu co do pozostałej
części pierwszeństwo przed hipoteką dłużnika
osobistego.
Art.
98. [Roszczenie właściciela względem właściciela
nieruchomości współobciążonej]
1.
Gdy na skutek zaspokojenia wierzyciela z jednej z nieruchomości
obciążonych łącznie jej właściciel
uzyskał roszczenie zwrotne względem właściciela
nieruchomości współobciążonej albo
względem jego poprzednika prawnego, hipoteka obciążająca
dotychczas tę nieruchomość jako łączna
przechodzi na uprawnionego do zwrotu, aż do wysokości
przysługującego mu roszczenia. Jednakże gdy wierzyciel
został zaspokojony tylko w części, przysługuje mu
co do pozostałej części pierwszeństwo przed
hipoteką uzyskaną przez uprawnionego do zwrotu.
2.
Jeżeli w chwili przejścia hipoteki na uprawnionego do
zwrotu ciążą na nieruchomości prawa z
pierwszeństwem równym z hipoteką łączną
lub z niższym, prawom tym służy pierwszeństwo
przed hipoteką uzyskaną przez uprawnionego do zwrotu.
Art.
99. [Wygaśnięcie hipoteki wskutek bierności
wierzyciela]
1.
Gdy wierzytelność zabezpieczona hipoteką jest
wymagalna, a wierzyciel dopuszcza się zwłoki albo też
zaspokojenie go napotyka trudności, hipoteka wygasa, jeżeli
właściciel nieruchomości złoży zabezpieczoną
kwotę do depozytu sądowego, zrzekając się
uprawnienia do odebrania jej z powrotem.
2.
Wykreślenie hipoteki następuje na wniosek właściciela
nieruchomości na podstawie prawomocnego postanowienia sądu
o zezwoleniu na złożenie do depozytu sądowego oraz
dowodu wpłaty zabezpieczonej kwoty do depozytu sądowego ze
zrzeczeniem się odebrania jej z powrotem.
Art.
991.
[Żądanie zniesienia hipoteki]
1.
Jeżeli od dnia wpisu hipoteki upłynęło dziesięć
lat, a nie powstała wierzytelność hipoteczna, lecz
nadal może powstać, właściciel nieruchomości
może żądać zniesienia hipoteki za odpowiednim
wynagrodzeniem.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się do hipoteki zabezpieczającej
kilka wierzytelności także wtedy, gdy pomimo upływu
dziesięciu lat od wygaśnięcia ostatniej wierzytelności
hipotecznej nie powstała żadna wierzytelność
podlegająca zabezpieczeniu tą hipoteką.
Art.
100. [Dokument – podstawa wykreślenia hipoteki]
W
razie wygaśnięcia hipoteki wierzyciel obowiązany jest
dokonać wszelkich czynności umożliwiających
wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej.
Art.
101. [Uprawnienia wierzycieli hipotecznych użytkowania
wieczystego]
Wierzycielom
hipotecznym użytkowania wieczystego, którzy utracili
hipoteki wskutek wygaśnięcia użytkowania wieczystego,
przysługuje ustawowe prawo zastawu na roszczeniach użytkownika
wieczystego o wynagrodzenie za wzniesione przez niego lub nabyte na
własność budynki albo inne urządzenia istniejące
w dniu zwrotu użytkowanej nieruchomości. O pierwszeństwie
ustawowego prawa zastawu rozstrzyga pierwszeństwo hipotek
obciążających wygasłe prawo użytkowania
wieczystego.
Oddział
5
Rozporządzanie
opróżnionym miejscem hipotecznym
Art.
1011.
[Uprawnienie właściciela]
1.
W razie wygaśnięcia hipoteki właścicielowi
nieruchomości przysługuje w granicach wygasłej
hipoteki uprawnienie do rozporządzania opróżnionym
miejscem hipotecznym. Może on ustanowić na tym miejscu nową
hipotekę albo przenieść na nie za zgodą
uprawnionego którąkolwiek z hipotek obciążających
nieruchomość.
2.
Jeżeli hipoteka wygasła tylko częściowo,
właściciel może rozporządzać opróżnionym
miejscem hipotecznym w tej części.
Art.
1012.
[Miejsce opróżnione przez inną hipotekę]
Przepisy
art. 1011
stosuje się również, gdy opróżniło
się miejsce wskutek przeniesienia jednej z hipotek na miejsce
opróżnione przez inną hipotekę.
Art.
1013.
[Zakaz rozporządzania]
1.
Jeżeli hipoteka wygasła wskutek egzekucji z nieruchomości,
właściciel nieruchomości nie może rozporządzać
opróżnionym miejscem hipotecznym.
2.
Przy egzekucji z nieruchomości nie uwzględnia się
opróżnionych miejsc hipotecznych.
Art.
1014.
[Wpis uprawnienia do ksiąg wieczystych]
1.
W razie wykreślenia hipoteki bez jednoczesnego wpisania na jej
miejsce innej hipoteki, właściciel nieruchomości może
zachować uprawnienie do rozporządzania opróżnionym
miejscem hipotecznym, jeżeli jednocześnie z wykreśleniem
hipoteki uprawnienie to zostanie wpisane do księgi wieczystej.
2.
Do wykreślenia wygasłej hipoteki oraz do wpisu uprawnienia
do rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym
potrzebne jest oświadczenie właściciela nieruchomości.
Art.
1015.
[Zakres podmiotowy uprawnienia]
Uprawnienie
do rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym
przysługuje każdoczesnemu właścicielowi
nieruchomości.
Art.
1016.
[Zakaz zajęcia uprawnienia właściciela]
Uprawnienie
do rozporządzania opróżnionym miejscem hipotecznym
nie podlega zajęciu. Ustanowienie hipoteki przymusowej na
opróżnionym miejscu nie jest dopuszczalne.
Art.
1017.
[Uprawnienia właściciela a hipoteka łączna]
Jeżeli
nieruchomość stanowiąca przedmiot hipoteki łącznej
zostanie zwolniona spod obciążenia, właściciel
nieruchomości może rozporządzać opróżnionym
miejscem hipotecznym do wysokości sumy hipoteki.
Art.
1018.
[Niedopuszczalność zastrzeżenia]
Niedopuszczalne
jest zastrzeżenie, przez które właściciel
nieruchomości zobowiązuje się do nierozporządzania
opróżnionym miejscem hipotecznym.
Art.
1019.
[Roszczenie wierzyciela hipotecznego]
Roszczenie
wierzyciela hipotecznego o przeniesienie jego hipoteki na miejsce
opróżnione przez inną hipotekę może być
ujawnione w księdze wieczystej. W takim przypadku hipoteka
uzyskuje przyrzeczone miejsce, z chwilą gdy stało się
wolne.
Art.
10110.
[Pierwszeństwo hipoteki]
Hipotece
ustanowionej na opróżnionym miejscu hipotecznym lub
przeniesionej na opróżnione miejsce hipoteczne
przysługuje pierwszeństwo takie samo jak wygasłej
hipotece.
Art.
10111.
[Wyłączenie stosowania przepisów]
Przepisów
niniejszego oddziału nie stosuje się do hipoteki na
wierzytelności hipotecznej.
Rozdział
2
(uchylony)
Art.
102.
(uchylony).
Art.
103.
(uchylony).
Art.
104.
(uchylony).
Art.
105.
(uchylony).
Art.
106.
(uchylony).
Art.
107.
(uchylony).
Art.
108.
(uchylony).
Rozdział
21
Hipoteka
na wierzytelności hipotecznej
Art.
1081.
[Ustanowienie subintabulatu. Spłata obciążonej
wierzytelności hipotecznej]
1.
Do ustanowienia hipoteki na wierzytelności hipotecznej nie jest
wymagane udowodnienie istnienia obciążonej wierzytelności.
2.
Spłata wierzytelności hipotecznej obciążonej
hipoteką może być dokonana do wysokości tej
hipoteki tylko do rąk wierzyciela, któremu ona
przysługuje, o ile jego wierzytelność jest stwierdzona
tytułem wykonawczym. W pozostałych przypadkach suma
odpowiadająca wysokości hipoteki na wierzytelności
hipotecznej powinna być złożona do depozytu sądowego.
Art.
1082.
[Uprawnienia wierzyciela, któremu przysługuje
subintabulat]
Jeżeli
wierzytelność zabezpieczona hipoteką na wierzytelności
hipotecznej oraz obciążona wierzytelność
hipoteczna są już wymagalne, wierzyciel, któremu
przysługuje hipoteka na wierzytelności hipotecznej, może
żądać zapłaty wprost od dłużnika
wierzytelności obciążonej; może również
dochodzić zaspokojenia z nieruchomości.
Art.
1083.
[Wygaśnięcie hipoteki]
Jeżeli
właściciel nieruchomości dokonał zapłaty do
rąk wierzyciela, któremu przysługuje hipoteka na
wierzytelności hipotecznej, hipoteka na nieruchomości
wygasa aż do wysokości sumy uiszczonej przez właściciela.
Art.
1084.
[Dalszy subintabulat]
Wierzytelność
zabezpieczona hipoteką na wierzytelności hipotecznej może
być przedmiotem dalszych hipotek.
Art.
1085.
[Stosowanie przepisów o zastawie na wierzytelności]
W
wypadkach nieobjętych przepisami działu niniejszego stosuje
się do hipoteki na wierzytelności hipotecznej przepisy
o zastawie na wierzytelności.
Rozdział
3
Hipoteka
przymusowa
Art.
109. [Hipoteka przymusowa. Tytuł wykonawczy]
1.
Wierzyciel, którego wierzytelność jest stwierdzona
tytułem wykonawczym, określonym w przepisach
o postępowaniu egzekucyjnym, może na podstawie tego tytułu
uzyskać hipotekę na wszystkich nieruchomościach
dłużnika (hipoteka przymusowa).
2.
Jeżeli nieruchomość jest własnością
Skarbu Państwa, hipoteka przymusowa może być
ustanowiona w wypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych.
Art.
110. [Inne podstawy hipoteki przymusowej]
Hipotekę
przymusową można uzyskać także na podstawie:
1)
postanowienia sądu o udzieleniu zabezpieczenia;
2)
postanowienia prokuratora;
3)
decyzji administracyjnej, o ile przepisy
szczególne tak stanowią, chociażby decyzja nie była
ostateczna;
4)
dokumentu zabezpieczenia, o którym mowa w art.
3 pkt 1
ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy
dochodzeniu podatków, należności celnych i innych
należności pieniężnych (Dz. U. z 2018 r. poz.
425);
5)
zarządzenia zabezpieczenia określonego w przepisach
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji albo zarządzenia
zabezpieczenia określonego w ustawie,
o której mowa w pkt 4.
Art.
1101.
[Zakres żądania wierzyciela]
Wierzyciel
może żądać wpisu hipoteki przymusowej na sumę
nie wyższą niż wynikająca z treści dokumentu
stanowiącego podstawę jej wpisu do księgi wieczystej.
Jeżeli z dokumentu tego nie wynika wysokość sumy
hipoteki, suma hipoteki nie może przewyższać więcej
niż o połowę zabezpieczonej wierzytelności wraz z
roszczeniami o świadczenia uboczne określonymi w dokumencie
stanowiącym podstawę wpisu hipoteki na dzień złożenia
wniosku o wpis hipoteki.
Art.
111.
(uchylony).
Art.
1111.
[Hipoteka przymusowa łączna]
1.
Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, łączne obciążenie
kilku nieruchomości hipoteką przymusową jest
niedopuszczalne, chyba że nieruchomości te są już
obciążone inną hipoteką łączną
albo stanowią własność dłużników
solidarnych.
2.
Podział zabezpieczenia między poszczególne
nieruchomości zależy od uznania wierzyciela.
Art.
1112.
[Żądanie zmiany treści hipoteki przymusowej]
1.
Wierzyciel, który uzyskał hipotekę przymusową
na podstawie art. 110 pkt 1, może żądać, w
terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia
uwzględniającego roszczenie, które podlegało
zabezpieczeniu, albo od uprawomocnienia się postanowienia o
odrzuceniu apelacji lub innego środka zaskarżenia
wniesionego przez dłużnika od orzeczenia uwzględniającego
roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu, zmiany treści
hipoteki lub podstawy wpisu na podstawie tytułu wykonawczego
określonego w przepisach
o postępowaniu egzekucyjnym, stwierdzającego zabezpieczoną
wierzytelność.
2.
Zmiana treści hipoteki nie może zwiększyć zakresu
zaspokojenia wierzyciela z nieruchomości obciążonej
bez zgody osób, którym przysługują prawa z
pierwszeństwem równym lub niższym.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do wierzyciela,
który uzyskał hipotekę przymusową na podstawie
art. 110 pkt 2 albo 3 w zakresie, w jakim decyzja administracyjna nie
była ostateczna.
4.
Wierzyciel, który uzyskał hipotekę przymusową
na podstawie art. 110 pkt 4 albo 5, może żądać, w
terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia decyzji lub innego
orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie, w której
dokonano zabezpieczenia, albo doręczenia postanowienia o nadaniu
rygoru natychmiastowej wykonalności, zmiany treści hipoteki
lub podstawy wpisu na podstawie tytułu wykonawczego określonego
w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym, stwierdzającego
zabezpieczoną wierzytelność. Przepis ust. 2 stosuje
się odpowiednio.
Art.
112.
(uchylony).
DZIAŁ
III
Zmiany
w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i
końcowe
Art.
113.
W
ustawie
z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z
1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122 i z 1982 r. Nr 11,
poz. 81) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte).
Art.
114. [Status dawnych ksiąg wieczystych]
Księgi
wieczyste istniejące w dniu wejścia w życie niniejszej
ustawy stają się księgami wieczystymi w rozumieniu tej
ustawy.
Art.
115. [Stosowanie ustawy starej]
Skutki
wpisów, które zostały dokonane przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, a które według tej ustawy
nie są dopuszczalne, podlegają przepisom dotychczasowym.
Art.
116. [Stosowanie ustawy nowej – postępowanie]
1.
Postępowanie wszczęte przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy toczy się według przepisów tej
ustawy.
2.
Czynności dokonane przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy są skuteczne, jeżeli nie naruszyły
przepisów dotychczasowych.
Art.
117. [Stosowanie ustawy nowej – treść hipotek]
Treść
hipotek istniejących w dniu wejścia w życie niniejszej
ustawy oraz hipotek wpisanych po tym dniu na podstawie tytułów
dotychczasowych powstałych przed dniem wejścia w życie
tej ustawy oraz ich przeniesienie, obciążenie, zmiana
treści lub pierwszeństwa albo zniesienie podlega przepisom
tej ustawy, chyba że przepisy poniższe stanowią
inaczej.
Art.
118. [Dług gruntowy]
Przepisy
niniejszej ustawy o zakresie obciążenia hipoteką oraz
o ochronie hipoteki stosuje się także do hipotek, długów
gruntowych i długów rentowych istniejących w dniu
wejścia w życie tej ustawy.
Art.
119. [Listy hipoteczne]
Listy
hipoteczne, a także listy długów gruntowych i
rentowych w rozumieniu kodeksu cywilnego niemieckiego, wydane przed
dniem wejścia w życie dekretu
z dnia 11 października 1946 r. - Prawo rzeczowe, pozostają
w mocy, jeżeli zostały zarejestrowane w trybie
przewidzianym w dekrecie
z dnia 10 grudnia 1946 r. o rejestracji i umarzaniu listów
hipotecznych, listów długów gruntowych i
rentowych, wydanych przed dniem 1 września 1939 r. (Dz. U. z
1947 r. poz. 19).
Art.
120.
(uchylony).
Art.
121. [Prawo o ustalaniu własności dóbr
nieruchomych, przywilejach i hipotekach]
Na
obszarze byłej mocy obowiązującej prawa o ustalaniu
własności dóbr nieruchomych, o przywilejach i
hipotekach z 1818 r. - prawa, które nie mogły być
wpisane do księgi wieczystej ze względu na brak zgody
wierzycieli hipotecznych, lecz zostały ujawnione przez
zastrzeżenia, mogą być wpisane bez tej zgody z
pierwszeństwem wynikającym z zastrzeżenia ujawnionego
w księdze dotychczasowej.
Art.
122. [Wykreślenie z urzędu]
Jeżeli
ograniczenie możności rozporządzenia nieruchomością
lub prawami rzeczowymi na nieruchomości, które przestało
być wiążące, jest nadal wpisane w księdze
wieczystej, wykreślenie jego może nastąpić z
urzędu.
Art.
123. [Zbiory dokumentów]
1.
Dla nieruchomości, które nie mają założonych
ksiąg wieczystych albo których księgi zaginęły
lub uległy zniszczeniu, prowadzi się we właściwych
sądach rejonowych, do czasu założenia ksiąg,
zbiory dokumentów przeznaczone do składania wniosków
i dokumentów dotyczących ograniczonych praw rzeczowych i
ograniczeń w rozporządzaniu tymi nieruchomościami.
Jednakże złożenie dokumentu dotyczącego hipoteki
dopuszczalne jest, gdy przepis szczególny na to zezwala.
2.
Do ustroju zbioru dokumentów oraz do postępowania o
złożenie dokumentów do zbioru stosuje się
odpowiednio przepisy rozdziału 2 działu I.
3.
Złożenie dokumentów do zbioru na podstawie
postanowienia sądu rejonowego ma wszelkie skutki wpisu w księdze
wieczystej, z wyjątkiem przewidzianych w przepisach o rękojmi
wiary publicznej ksiąg wieczystych, chyba że przepis
szczególny dotyczący rękojmi stanowi inaczej.
Art.
124. [Dotychczasowe zbiory dokumentów]
1.
Zbiory dokumentów istniejące w dniu wejścia w życie
niniejszej ustawy stają się zbiorami dokumentów w
rozumieniu tej ustawy. Przepis art. 114 stosuje się odpowiednio.
2.
Złożenie dokumentów do zbioru może nastąpić
tylko wtedy, gdy dokument określony w art. 123 ust. 1 ma być
złożony do zbioru już istniejącego. Jeżeli
do zbioru ma być złożony dokument dotyczący prawa
własności albo brak jest zbioru, zgłoszenie wniosku o
złożenie dokumentu do zbioru traktuje się jak
zgłoszenie wniosku o założenie księgi wieczystej.
3.
W postępowaniu o złożenie dokumentu do zbioru
wszczętym przed dniem wejścia w życie niniejszej
ustawy stosuje się odpowiednio przepisy art. 116.
Art.
125. [Upoważnienie dla Ministra Sprawiedliwości]
1.
Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, wyda:
1)
szczegółowe przepisy o prowadzeniu ksiąg wieczystych
założonych po dniu wejścia w życie dekretu
z dnia 11 października 1946 r. - Prawo o księgach
wieczystych;
2)
szczegółowe przepisy o prowadzeniu zbioru dokumentów
oraz o postępowaniu w tych sprawach.
2.
Minister Sprawiedliwości, w drodze rozporządzenia, może
określić termin utraty mocy prawnej ksiąg wieczystych
założonych przed dniem wejścia w życie dekretu
z dnia 11 października 1946 r. - Prawo o księgach
wieczystych, zasady prowadzenia tych ksiąg do czasu utraty przez
nie mocy prawnej, zasady zakładania nowych ksiąg
wieczystych dla nieruchomości, których księgi
wieczyste utraciły moc prawną, oraz zasady zwalniania od
opłat sądowych w sprawach związanych z utratą
mocy prawnej ksiąg wieczystych.
Art.
126. [Utrata mocy obowiązującej]
Tracą
moc:
1)
dekret
z dnia 11 października 1946 r. - Prawo o księgach
wieczystych (Dz. U. poz. 320 oraz z 1950 r. poz. 349);
2)
utrzymane w mocy przez art.
III
pkt 3 oraz art.
XVII
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające
kodeks cywilny (Dz. U. poz. 94 oraz z 1974 r. poz. 142) art.
14-27,
190-249,
290-293,
295
oraz w zakresie ksiąg wieczystych i hipoteki art.
114,
115,
118-120,
122-126
i 300
§ 2 dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Prawo rzeczowe
(Dz. U. poz. 319, z 1950 r. poz. 312, z 1954 r. poz. 184, z 1961 r.
poz. 159, z 1962 r. poz. 166 oraz z 1964 r. poz. 94);
3)
utrzymane w mocy przez art.
III
pkt 4 oraz art.
XVIII
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Przepisy wprowadzające
kodeks cywilny (Dz. U. poz. 94 oraz z 1974 r. poz. 142) w zakresie
ksiąg wieczystych i hipoteki art.
XIX-XXV,
XXXVII,
XXXVIII,
XL-XLVI,
L
i LIV-LXIII
dekretu z dnia 11 października 1946 r. - Przepisy wprowadzające
prawo rzeczowe i prawo o księgach wieczystych (Dz. U. poz. 321,
z 1950 r. poz. 349, z 1953 r. poz. 113, z 1960 r. poz. 311 oraz z
1964 r. poz. 94);
4)
ustawa
z dnia 16 listopada 1964 r. o przekazaniu państwowym biurom
notarialnym prowadzenia ksiąg wieczystych (Dz. U. poz. 278).
Art.
127. [Dotychczasowe przepisy wykonawcze]
Do
czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej
ustawy obowiązują przepisy dotychczasowe, jeżeli nie
są sprzeczne z przepisami tej ustawy.
Art.
128. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1983 r.
1 Art.
25 ust. 4 dodany przez art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r.
(Dz.U.2019.730) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 maja
2019 r.
2 Art.
364
ust. 8 pkt 23 dodany przez art. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r.
(Dz.U.2018.2354) zmieniającej nin. ustawę z dniem 2
stycznia 2019 r.
3 Art.
682
ust. 51
dodany przez art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r.
(Dz.U.2019.730) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 maja
2019 r.
4 Art.
76 ust. 1 zdanie drugie zostało uznane za niezgodne z art. 64
ust. 1 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 21 ust. 1
Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10
lipca 2012 r., sygn. akt P 15/12 (Dz.U.12.827). Zgodnie z tym
wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc z dniem 19 lipca
2012 r.