Nabywanie nieruchomości przez
cudzoziemców.
Dz.U.2017.2278 t.j. z dnia 2017.12.07
Status: Akt obowiązujący
Wersja od: 7 grudnia 2017r.
tekst jednolity
Wejście
w życie:
21
kwietnia 1920 r.
USTAWA
z
dnia 24 marca 1920 r.
o
nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców
Art.
1. [Zezwolenie. Sprzeciw. Definicje]
1.
Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia.
Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez
ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli
sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku
nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również
nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a.
Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze
postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia
ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W
szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy
do spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu
przysługuje prawo sprzeciwu, przedłuża termin na jego
wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia
ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b.
Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga
wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego
do spraw rozwoju wsi.
2.
Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1)
osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego;
2)
osoba prawna mająca siedzibę za granicą;
3)
nieposiadająca osobowości prawnej spółka osób
wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą,
utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych;
4)
osoba prawna i spółka handlowa nieposiadająca
osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub
pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1,
2 i 3.
3.
W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w
rozumieniu ustawy, uważa się spółkę, w
której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują
bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50% głosów
na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu,
także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie
porozumień z innymi osobami, albo mają pozycję
dominującą w rozumieniu przepisów art.
4 § 1 pkt 4 lit. b
lub c,
lub e
ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek
handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577).
4.
Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa
własności nieruchomości lub prawa użytkowania
wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
5.
Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest
nabycie przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt
1, nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową
lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie
stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie
dotyczy to nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu
ustawy
z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015
r. poz. 1892 oraz z 2017 r. poz. 1529).
Art.
1a. [Warunki uzyskania zezwolenia]
1.
Zezwolenie, o którym mowa w art. 1 ust. 1, jest wydawane na
wniosek cudzoziemca, jeżeli:
1)
nabycie nieruchomości przez cudzoziemca nie spowoduje zagrożenia
obronności, bezpieczeństwa państwa lub porządku
publicznego, a także nie sprzeciwiają się temu względy
polityki społecznej i zdrowia społeczeństwa;
2)
wykaże on, że zachodzą okoliczności
potwierdzające jego więzi z Rzecząpospolitą
Polską.
2.
Okolicznościami potwierdzającymi więzi cudzoziemca z
Rzecząpospolitą Polską mogą być w
szczególności:
1)
posiadanie polskiej narodowości lub polskiego pochodzenia;
2)
zawarcie związku małżeńskiego z obywatelem
Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
posiadanie zezwolenia na pobyt:
a)
czasowy z wyłączeniem zezwolenia, o którym mowa w
art.
176
i art.
181 ust. 1
ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2016 r.
poz. 1990, 1948 i 2066 oraz z 2017 r. poz. 60, 858 i 1543), lub
b)
stały, lub
c)
rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
4)
członkostwo w organie zarządzającym przedsiębiorców
wymienionych w art. 1 ust. 2 pkt 4;
5)
wykonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności
gospodarczej lub rolniczej, zgodnie z przepisami prawa polskiego.
3.
Wniosek o wydanie zezwolenia powinien zawierać:
1)
oznaczenie wnioskodawcy i jego statusu prawnego;
2)
oznaczenie nabywanej nieruchomości;
3)
oznaczenie zbywcy;
4)
określenie formy prawnej nabycia nieruchomości;
5)
informację o celu i możliwości nabycia nieruchomości.
4.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, cudzoziemiec ubiegający
się o wydanie zezwolenia jest obowiązany dołączyć
dokumenty potwierdzające okoliczności wskazane we wniosku
oraz okoliczności, o których mowa w ust. 2, a także
inne dokumenty umożliwiające ustalenie prawidłowości
nabycia nieruchomości.
5.
Powierzchnia nieruchomości nabytych przez cudzoziemca w celu
zaspokojenia jego potrzeb życiowych nie może przekroczyć
0,5 ha, zaś w przypadku określonym w ust. 2 pkt 5 powinna
być uzasadniona rzeczywistymi potrzebami wynikającymi z
charakteru wykonywanej działalności gospodarczej.
6.
Nabycie nieruchomości rolnych przez cudzoziemców
następuje dodatkowo, z zachowaniem przepisów ustawy
z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.
U. z 2016 r. poz. 2052 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 624).
Art.
2. [Czynności przed wydaniem zezwolenia]
1.
Minister
Spraw Wewnętrznych
1
przed wydaniem decyzji w sprawie zezwolenia może:
1)
zażądać przedstawienia dowodów i informacji
niezbędnych do rozpatrzenia wniosku oraz do dokonania
sprawdzenia, o którym mowa w pkt 2;
2)
dokonać, także przy pomocy właściwych organów
administracji rządowej, sprawdzenia, czy nabycie nieruchomości
przez cudzoziemca nie spowoduje zagrożenia obronności,
bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, a
także czy będzie ono zgodne z interesem państwa.
2.
Minister
Spraw Wewnętrznych
2
może w zezwoleniu określić dla cudzoziemca
zamierzającego nabyć nieruchomość specjalne
warunki, od których spełnienia będzie uzależniona
możliwość jej nabycia.
Art.
2a. [Wyrażanie opinii i przedstawianie informacji oraz
dokumentów przez inne instytucje]
Minister
właściwy do spraw wewnętrznych może zwracać
się do innych niż określone w art. 2 ust. 1 pkt 2
organów administracji publicznej, organizacji zawodowych i
instytucji państwowych o wyrażenie opinii oraz przekazanie
dokumentów i informacji, w szczególności zawartych
w ewidencji gruntów i budynków, niezbędnych do
realizacji zadań, o których mowa w art. 1 ust. 1, art. 3e
oraz w art. 8 ust. 4.
Art.
3. [Treść i okres ważności zezwolenia]
1.
Zezwolenie powinno określać w szczególności:
1)
osobę nabywcy i zbywcy;
2)
przedmiot nabycia;
3)
specjalne warunki, w sytuacji określonej w art. 2 ust. 2.
2.
Zezwolenie jest ważne dwa lata od dnia wydania.
Art.
3a. [Nabycie nieruchomości na obszarze specjalnej strefy
ekonomicznej]
Decyzję
w sprawie zezwolenia na nabycie nieruchomości położonej
na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ustanowionej na podstawie
odrębnych przepisów, wydaje się w terminie miesiąca
od dnia złożenia wniosku przez stronę.
Art.
3b. [Umorzenie postępowania]
Postępowanie
w sprawie wydania zezwolenia umarza się, gdy wystąpi o to
cudzoziemiec, na którego wniosek je wszczęto, a także
gdy właściciel lub wieczysty użytkownik nieruchomości
oświadczy, że nie zamierza jej zbyć na rzecz
cudzoziemca ubiegającego się o zezwolenie.
Art.
3c. [Odstąpienie od uzasadnienia faktycznego]
Organ
wydający decyzję lub postanowienie w postępowaniu
toczącym się na podstawie przepisów ustawy może
odstąpić od uzasadnienia faktycznego, jeżeli wymaga
tego obronność lub bezpieczeństwo państwa.
Art.
3d. [Promesa]
1.
Cudzoziemiec zamierzający nabyć nieruchomość może
ubiegać się o przyrzeczenie wydania zezwolenia, zwane dalej
"promesą". Do promesy stosuje się odpowiednio
przepisy art. 1-3c.
2.
Promesa jest ważna rok od dnia wydania.
3.
Promesa może być wydana również na wniosek
założycieli podmiotu, o którym mowa w art. 1 ust. 2
pkt 4.
4.
W okresie ważności promesy nie można odmówić
wydania zezwolenia, chyba że uległ zmianie stan faktyczny
istotny dla rozstrzygnięcia sprawy.
Art.
3e. [Nabycie udziałów lub akcji]
1.
Nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub
akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a także każda inna czynność
prawna dotycząca udziałów lub akcji wymaga
zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
jeżeli w ich wyniku spółka będąca
właścicielem lub wieczystym użytkownikiem
nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanie się
spółką kontrolowaną.
2.
Nabycie lub objęcie przez cudzoziemca udziałów lub
akcji w spółce handlowej z siedzibą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, będącej właścicielem
lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, wymaga zezwolenia ministra właściwego
do spraw wewnętrznych, jeżeli spółka ta jest
spółką kontrolowaną, a udziały lub akcje
nabywa lub obejmuje cudzoziemiec niebędący udziałowcem
lub akcjonariuszem spółki.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 nie dotyczą przypadków, gdy akcje
spółki są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym
albo spółka jest właścicielem lub wieczystym
użytkownikiem nieruchomości określonej w art. 8 ust. 1
pkt 1, 1a i 5, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3.
4.
Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1 i 2, przepisy art.
1-3d stosuje się odpowiednio.
5.
Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 i 2,
powinien oprócz informacji, o których mowa w art. 1a
ust. 3 pkt 1 i 3, zawierać dodatkowo:
1)
oznaczenie spółki, której udziały (akcje) są
nabywane, obejmowane albo są przedmiotem innej czynności
prawnej;
2)
oznaczenie spółki, która w wyniku nabycia, objęcia
udziałów (akcji) albo innej czynności prawnej
dotyczącej udziałów (akcji) innej spółki
handlowej stanie się spółką kontrolowaną;
3)
określenie nieruchomości stanowiących własność
bądź będących w użytkowaniu wieczystym
spółki, która stanie się spółką
kontrolowaną lub której udziały (akcje) są
nabywane lub obejmowane przez cudzoziemców;
4)
określenie sposobu nabycia lub objęcia udziałów
(akcji) bądź innej czynności prawnej dotyczącej
udziałów (akcji) w spółce, na skutek której
spółka będąca właścicielem lub
użytkownikiem wieczystym nieruchomości na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej stanie się spółką
kontrolowaną.
Art.
3f. [Delegacja ustawowa]
Minister
właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
rodzaje dokumentów, o których mowa w art. 1a ust. 4,
2)
szczegółowe informacje dotyczące okoliczności
wskazanych we wniosku,
3)
wzory oświadczeń składanych przez cudzoziemców
w związku z prowadzonym przez ministra właściwego do
spraw wewnętrznych postępowaniem w sprawie wydania
zezwolenia oraz wykazów dołączanych do tych
oświadczeń
-
uwzględniając zróżnicowany zakres informacji i
dokumentów składanych przez cudzoziemców, o
których mowa w art. 1 ust. 2.
Art.
4. [Sprawozdanie z realizacji ustawy]
Minister
właściwy do spraw wewnętrznych przedstawia Sejmowi
corocznie, w terminie do dnia 31 marca, szczegółowe
sprawozdanie z realizacji ustawy, a w szczególności o
liczbie udzielonych zezwoleń, rodzaju i obszarze oraz
terytorialnym rozmieszczeniu nieruchomości, których one
dotyczą, a także liczbie decyzji odmawiających
udzielenia zezwolenia.
Art.
5. [Zakaz dokonywania czynności bez przedstawienia
zezwolenia]
Bez
przedstawienia zezwolenia Ministra
Spraw Wewnętrznych
3
, a w przypadku ustanowienia w zezwoleniu specjalnych warunków
- także dowodu z dokumentu urzędowego o ich spełnieniu,
nie można dokonywać czynności prawnych oraz wpisów
prawa własności i prawa użytkowania wieczystego.
Art.
5a.
(uchylony).
Art.
6. [Nabycie nieruchomości wbrew przepisom ustawy]
1.
Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wbrew przepisom ustawy
jest nieważne.
2.
W razie nabycia nieruchomości wbrew przepisom ustawy, o
nieważności nabycia orzeka sąd także na żądanie,
właściwego ze względu na miejsce położenia
nieruchomości, wójta (burmistrza, prezydenta miasta),
starosty, marszałka województwa lub wojewody albo na
żądanie ministra właściwego do spraw
wewnętrznych.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do nabycia lub
objęcia udziałów lub akcji w spółce
handlowej wbrew przepisom art. 3e, z tym że żądanie, o
którym mowa w ust. 2, zgłosić może także
każdy udziałowiec lub akcjonariusz spółki.
Art.
7. [Wyłączenie stosowania przepisów w
przypadku łączenia spółek. Dziedziczenie
nieruchomości, udziałów, akcji]
1.
Przepisów ustawy nie stosuje się do przekształcenia
spółki handlowej w rozumieniu przepisów tytułu
IV działu III
ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek
handlowych.
2.
Przepisów ustawy nie stosuje się do nabycia nieruchomości
w drodze dziedziczenia lub zapisu windykacyjnego przez osoby
uprawnione do dziedziczenia ustawowego. Jeżeli prawo właściwe
dla dziedziczenia nie przewiduje dziedziczenia ustawowego, do oceny,
czy nabywca nieruchomości jest osobą uprawnioną do
dziedziczenia ustawowego, stosuje się prawo polskie.
3.
Jeżeli cudzoziemiec, który nabył wchodzącą
w skład spadku nieruchomość na podstawie testamentu,
nie uzyska zezwolenia ministra właściwego do spraw
wewnętrznych na podstawie wniosku złożonego w ciągu
dwóch lat od dnia otwarcia spadku, prawo własności
nieruchomości lub prawo użytkowania wieczystego nabywają
osoby, które byłyby powołane do spadku z ustawy.
3a.
Jeżeli cudzoziemiec, który nabył nieruchomość
na podstawie zapisu windykacyjnego, nie uzyska zezwolenia ministra
właściwego do spraw wewnętrznych na podstawie wniosku
złożonego w ciągu dwóch lat od dnia otwarcia
spadku, prawo własności nieruchomości lub prawo
użytkowania wieczystego wchodzi do spadku. Stosuje się
wtedy przepisy ust. 2 i 3, z tym że termin, o którym mowa
w ust. 3, biegnie od chwili, gdy cudzoziemiec dowiedział się
o wejściu do spadku prawa własności nieruchomości
lub prawa użytkowania wieczystego.
4.
Przepisy ust. 2-3a stosuje się odpowiednio do udziałów
lub akcji spółki handlowej będącej właścicielem
lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
5.
Przepisów ustawy nie stosuje się do funduszu
inwestycyjnego zamkniętego oraz specjalistycznego funduszu
inwestycyjnego otwartego stosującego zasady i ograniczenia
inwestycyjne określone dla funduszu inwestycyjnego zamkniętego
w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu
alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1896,
z późn. zm.).
Art.
7a.
(uchylony).
Art.
8. [Odstępstwa od obowiązku uzyskania zezwolenia]
1.
Nie wymaga uzyskania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 3:
1)
nabycie samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy
z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali;
1a)
nabycie samodzielnego lokalu użytkowego o przeznaczeniu
garażowym lub udziału w takim lokalu, jeżeli jest to
związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych nabywcy lub
właściciela nieruchomości lub samodzielnego lokalu
mieszkalnego;
2)
nabycie nieruchomości przez cudzoziemca zamieszkującego w
Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej 5 lat od udzielenia mu
zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej;
3)
nabycie przez cudzoziemca będącego małżonkiem
obywatela polskiego i zamieszkującego w Rzeczypospolitej
Polskiej co najmniej 2 lata od udzielenia mu zezwolenia na pobyt
stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego
Unii Europejskiej nieruchomości, które w wyniku nabycia
stanowić będą wspólność ustawową
małżonków;
4)
nabycie przez cudzoziemca nieruchomości, jeżeli w dniu
nabycia jest uprawniony do dziedziczenia ustawowego w rozumieniu
prawa polskiego po zbywcy nieruchomości, a zbywca nieruchomości
jest jej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem co
najmniej 5 lat;
5)
nabycie przez podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4, na
jego cele statutowe, nieruchomości niezabudowanych, których
łączna powierzchnia w całym kraju nie przekracza 0,4
ha na obszarze miast;
6)
nabycie nieruchomości przez cudzoziemca, będącego
bankiem i jednocześnie wierzycielem hipotecznym, w trybie
przejęcia nieruchomości na własność w wyniku
bezskutecznej licytacji w postępowaniu egzekucyjnym;
7)
nabycie lub objęcie przez bank będący osobą
prawną określoną w art. 1 ust. 2 pkt 4 akcji lub
udziałów w spółce, o której mowa w
art. 3e, w związku z dochodzeniem przez ten bank roszczeń
wynikających z dokonanych czynności bankowych.
2.
Nie jest wymagane uzyskanie zezwolenia przez cudzoziemców,
będących obywatelami lub przedsiębiorcami państw
- stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej,
z wyjątkiem nabycia:
1)
nieruchomości rolnych i leśnych, przez okres 12 lat od dnia
przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej;
2)
drugiego domu, przez okres 5 lat od dnia przystąpienia
Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.
2a.
Nie jest wymagane uzyskanie zezwolenia przez cudzoziemców,
będących obywatelami państw - stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej w
okresach określonych w ust. 2, w przypadku:
1)
nabycia nieruchomości rolnych położonych:
a)
w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim,
lubuskim, opolskim, pomorskim, warmińsko-mazurskim,
wielkopolskim, zachodniopomorskim - po upływie 7 lat od dnia
zawarcia umowy dzierżawy z datą pewną, jeżeli
przez ten okres osobiście prowadzili na tej nieruchomości
działalność rolniczą oraz legalnie zamieszkiwali
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
b)
w województwach: lubelskim, łódzkim, małopolskim,
mazowieckim, podkarpackim, podlaskim, śląskim,
świętokrzyskim - po upływie 3 lat od dnia zawarcia
umowy dzierżawy z datą pewną, jeżeli przez ten
okres osobiście prowadzili na tej nieruchomości działalność
rolniczą oraz legalnie zamieszkiwali na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
nabycia drugiego domu:
a)
jeżeli nabywca legalnie, nieprzerwanie zamieszkuje co najmniej 4
lata na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
b)
w celu wykonywania działalności gospodarczej polegającej
na świadczeniu usług turystycznych, przy czym zwolnienie to
nie obejmuje obywateli Konfederacji Szwajcarskiej.
2b.
Obywatele państw - stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo Konfederacji Szwajcarskiej,
będący w dniu uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską
członkostwa w Unii Europejskiej udziałowcami lub
akcjonariuszami spółek handlowych z siedzibą na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mogą do okresów
dzierżawy, o których mowa w ust. 2a pkt 1, zaliczyć
okres dzierżawy nieruchomości rolnej przez spółkę,
jeżeli przez ten okres, będąc udziałowcami lub
akcjonariuszami spółki, osobiście prowadzili na tej
nieruchomości działalność rolniczą oraz
legalnie zamieszkiwali na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Zwolnień, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się
do nieruchomości położonych w strefie nadgranicznej
oraz gruntów rolnych o powierzchni przekraczającej 1 ha.
4.
Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi
rejestr nieruchomości, udziałów i akcji, nabytych
lub objętych przez cudzoziemców bez zezwolenia w
przypadkach określonych w ust. 1, 2 i 2a, oraz rejestr
nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub
objętych przez cudzoziemców na podstawie wymaganych
zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e
ust. 1 i 2.
5.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
tryb postępowania i szczegółowe zasady prowadzenia
rejestrów, o których mowa w ust. 4.
Art.
8a. [Obowiązki notariuszy, sądów i organów
administracji publicznej]
1.
Notariusz przesyła ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych, w terminie 7 dni od dnia sporządzenia:
1)
wypis aktu notarialnego oraz kopię umowy z podpisami notarialnie
poświadczonymi, na mocy których cudzoziemiec nabył
nieruchomość położoną na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub nabył lub objął udziały,
akcje lub ogół praw i obowiązków w spółce
handlowej będącej właścicielem lub wieczystym
użytkownikiem nieruchomości położonych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
wypis aktu poświadczenia dziedziczenia wraz z wypisem protokołu
dziedziczenia, jeżeli w akcie poświadczenia dziedziczenia
stwierdzono dziedziczenie przez cudzoziemca, zaś w
poprzedzającym go protokole dziedziczenia stawający złożyli
oświadczenie o tym, że w skład spadku wchodzą
własność lub wieczyste użytkowanie nieruchomości
położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
udziały, akcje lub ogół praw i obowiązków
w spółce handlowej będącej właścicielem
lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości położonych
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
odpis europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli
stwierdzono w nim dziedziczenie przez cudzoziemca, zaś w skład
spadku wchodzą własność lub wieczyste użytkowanie
nieruchomości położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub udziały, akcje lub ogół
praw i obowiązków w spółce handlowej będącej
właścicielem lub wieczystym użytkownikiem
nieruchomości położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2.
Sąd, w terminie określonym w ust. 1, przesyła
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych:
1)
odpis prawomocnego orzeczenia o stwierdzeniu nabycia spadku oraz
odpis prawomocnego orzeczenia, na którego podstawie
cudzoziemiec nabył nieruchomość położoną
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabył lub objął
udziały, akcje lub ogół praw i obowiązków
w spółce handlowej, w tym odpis europejskiego
poświadczenia spadkowego;
2)
kopie dokumentów złożonych do akt rejestrowych, z
których wynika, że doszło do nabycia lub objęcia
udziałów, akcji lub ogółu praw i obowiązków
przez cudzoziemca w spółce handlowej będącej
właścicielem lub wieczystym użytkownikiem
nieruchomości położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności kopie umów,
orzeczeń sądowych, aktów poświadczenia
dziedziczenia wraz z protokołami dziedziczenia, list wspólników,
a w przypadku gdy nabycie lub objęcie podlegają wpisowi do
rejestru przedsiębiorców - także odpisy wydanych w
tym przedmiocie postanowień.
3.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do organów
administracji publicznej, jeżeli nabycie nieruchomości
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło
na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej.
Art.
9.
(uchylony).
Art.
10. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
niniejsza nabiera mocy obowiązującej w 8 dni po jej
ogłoszeniu.
1 Obecnie
minister właściwy do spraw wewnętrznych, stosownie do
art.
4 ust. 1,
art.
5 pkt 24
i art.
29
ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji
rządowej (Dz.U.2017.888), która weszła w życie
z dniem 1 kwietnia 1999 r.
2 Obecnie
minister właściwy do spraw wewnętrznych, stosownie do
art.
4 ust. 1,
art.
5 pkt 24
i art.
29
ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji
rządowej (Dz.U.2017.888), która weszła w życie
z dniem 1 kwietnia 1999 r.
3 Obecnie
minister właściwy do spraw wewnętrznych, stosownie do
art.
4 ust. 1,
art.
5 pkt 24
i art.
29
ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji
rządowej (Dz.U.2017.888), która weszła w życie
z dniem 1 kwietnia 1999 r.
aktualności prawne
