Podatki i opłaty lokalne.
Dz.U.2019.1170 t.j. z dnia 2019.06.25
Status: Akt obowiązujący
Wersja od: 1 lipca 2019r.
Wejście
w życie:
30
stycznia 1991 r.
zobacz:
art.
24
Art.
24. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do
opłat należnych po tym dniu oraz poczynając od roku
podatkowego 1991 do należnych podatków.
ZAŁĄCZNIKI
Moc
wsteczna:
1
stycznia 1991r.
USTAWA
z
dnia 12 stycznia 1991 r.
o
podatkach i opłatach lokalnych 1
Rozdział
1
Przepisy
ogólne
Art.
1. [Zakres regulacji]
Ustawa
normuje:
1)
podatek od nieruchomości;
2)
podatek od środków transportowych;
3)
(uchylony);
4)
opłatę targową;
5)
opłatę miejscową;
5a)
opłatę uzdrowiskową;
5b)
opłatę reklamową;
6)
(uchylony);
7)
opłatę od posiadania psów.
Art.
1a. [Definicje legalne]
1.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1)
budynek - obiekt budowlany w rozumieniu przepisów
prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem,
wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych
oraz posiada fundamenty i dach;
2)
2
budowla - obiekt budowlany w rozumieniu przepisów
prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej
architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu
przepisów
prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które
zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z
jego przeznaczeniem;
3)
3
grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem
działalności gospodarczej - grunty, budynki i budowle
będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu
prowadzącego działalność gospodarczą, z
zastrzeżeniem ust. 2a;
3a)
reklama, tablica reklamowa, urządzenie reklamowe, szyld -
odpowiednio reklamę, tablicę reklamową, urządzenie
reklamowe, szyld w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 oraz z 2019 r. poz. 60, 235 i 730);
4)
działalność gospodarcza - działalność,
o której mowa w ustawie
z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U.
poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212);
5)
powierzchnia użytkowa budynku lub jego części -
powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości
ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni
klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnację
uważa się również garaże podziemne,
piwnice, sutereny i poddasza użytkowe;
6)
działalność rolnicza - produkcję roślinną
i zwierzęcą, w tym również produkcję
materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz
reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin
ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwo, hodowlę i
produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i
owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą
typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę
ryb;
7)
działalność leśna - działalność
właścicieli, posiadaczy lub zarządców lasów
w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu,
utrzymywania i powiększania zasobów i upraw leśnych,
gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania - z wyjątkiem skupu
- drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny
oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż
tych produktów w stanie nieprzerobionym.
2.
Za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy
nie uważa się:
1)
działalności rolniczej lub leśnej;
2)
wynajmu turystom pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych
znajdujących się na obszarach wiejskich przez osoby ze
stałym miejscem pobytu w gminie położonej na tym
terenie, jeżeli liczba pokoi przeznaczonych do wynajęcia
nie przekracza 5;
3)
działalności, o której mowa w art.
6 ust. 1 pkt 4
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
2a.
Do gruntów, budynków i budowli związanych z
prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się:
1)
budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z
tymi budynkami;
2)
gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i
d;
3)
budynków, budowli lub ich części, w odniesieniu do
których została wydana decyzja ostateczna organu nadzoru
budowlanego, o której mowa w art.
67 ust. 1
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1202, z późn. zm.), lub decyzja ostateczna organu
nadzoru górniczego, na podstawie której trwale
wyłączono budynek, budowlę lub ich części z
użytkowania;
4)
gruntów:
a)
przez które przebiegają urządzenia, o których
mowa w art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks
cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025, 1104, 1629, 2073 i 2244 oraz z
2019 r. poz. 80), wchodzące w skład przedsiębiorstwa
przedsiębiorcy prowadzącego działalność
telekomunikacyjną, działalność w zakresie
przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów
lub energii elektrycznej lub zajmującego się transportem
wydobytego gazu ziemnego lub ropy naftowej,
b)
zajętych na pasy technologiczne stanowiące grunt w
otoczeniu urządzeń, o których mowa w lit. a,
konieczny dla zapewnienia właściwej eksploatacji tych
urządzeń,
c)
zajętych na strefy bezpieczeństwa oraz strefy kontrolowane
urządzeń, o których mowa w lit. a, służących
do przesyłania lub dystrybucji ropy naftowej, paliw ciekłych
lub paliw gazowych, lub transportu wydobytego gazu ziemnego lub ropy
naftowej, które zostały określone w odrębnych
przepisach
-
chyba że grunty te są jednocześnie związane z
prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż
działalność, o której mowa w lit. a.
2b.
Przepisu ust. 2a pkt 4 nie stosuje się do gruntów
będących w posiadaniu samoistnym, użytkowaniu
wieczystym lub będących własnością
przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2a pkt 4 lit. a.
3.
Przez użyte w ustawie określenia:
1)
użytki rolne,
2)
lasy,
3)
nieużytki,
4)
użytki ekologiczne,
5)
grunty zadrzewione i zakrzewione,
6)
(uchylony),
7)
grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi oraz grunty pod
wodami powierzchniowymi płynącymi,
8)
grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi
-
rozumie się grunty sklasyfikowane w ten sposób w
ewidencji gruntów i budynków.
Art.
1b. [Zwolnienia podatkowe: kościoły i związki
wyznaniowe oraz specjalne strefy ekonomiczne]
1.
Ulgi i zwolnienia podatkowe w zakresie podatków i opłat
lokalnych przyznane kościołom i związkom wyznaniowym
regulują odrębne ustawy.
2.
Zwolnienia z podatku od nieruchomości przyznane z tytułu
prowadzenia działalności gospodarczej na terenie
specjalnych stref ekonomicznych regulują przepisy ustawy
z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych
strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. poz. 1840, z
późn. zm.).
3.
Zwolnienie z podatku od nieruchomości gruntów i budynków
wchodzących w skład nieruchomości przeznaczonych na
budowę dróg publicznych, nabytych odpowiednio na własność
lub w trwały zarząd:
1)
Skarbu Państwa oraz przekazanych Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad,
2)
właściwych jednostek samorządu terytorialnego
-
regulują przepisy ustawy
z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1474).
Art.
1c. [Właściwość organów podatkowych]
Organem
podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat
unormowanych w niniejszej ustawie jest wójt (burmistrz,
prezydent miasta).
Rozdział
2
Podatek
od nieruchomości
Art.
2. [Przedmiot podatku od nieruchomości]
1.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają
następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
1)
grunty;
2)
budynki lub ich części;
3)
budowle lub ich części związane z prowadzeniem
działalności gospodarczej.
2.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają
użytki rolne lub lasy, z wyjątkiem zajętych na
prowadzenie działalności gospodarczej.
3.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają
również:
1)
pod warunkiem wzajemności - nieruchomości będące
własnością państw obcych lub organizacji
międzynarodowych albo przekazane im w użytkowanie
wieczyste, przeznaczone na siedziby przedstawicielstw
dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji
korzystających z przywilejów i immunitetów na mocy
ustaw, umów
lub zwyczajów międzynarodowych;
2)
grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, z wyjątkiem
gruntów pod wodami jezior lub zbiorników sztucznych;
2a)
grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi;
3)
nieruchomości lub ich części zajęte na potrzeby
organów jednostek samorządu terytorialnego, w tym urzędów
gmin, starostw powiatowych, urzędów związków
metropolitalnych i urzędów marszałkowskich;
4)
grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w
rozumieniu przepisów
o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle - z wyjątkiem
związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
innej niż utrzymanie dróg publicznych lub eksploatacja
autostrad płatnych.
4.
Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają
również nieruchomości stanowiące własność
Skarbu Państwa, które wchodzą w skład Zasobu
Nieruchomości, o którym mowa w ustawie
z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2363).
5.
Przepis ust. 3 pkt 4 stosuje się z uwzględnieniem przepisów
o pomocy publicznej lub pomocy de minimis.
Art.
3. [Podatnicy podatku od nieruchomości]
1.
Podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne,
osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki
nieposiadające osobowości prawnej, będące:
1)
właścicielami nieruchomości lub obiektów
budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;
2)
posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów
budowlanych;
3)
użytkownikami wieczystymi gruntów;
4)
posiadaczami nieruchomości lub ich części albo
obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących
własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego, jeżeli posiadanie:
a)
wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem
Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem
posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących
odrębnych nieruchomości,
b)
jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2.
Obowiązek podatkowy dotyczący przedmiotów
opodatkowania wchodzących w skład Zasobu Własności
Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie
Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe -
ciąży odpowiednio na jednostkach organizacyjnych Krajowego
Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i jednostkach organizacyjnych Lasów
Państwowych, faktycznie władających nieruchomościami
lub obiektami budowlanymi.
3.
Jeżeli przedmiot opodatkowania znajduje się w posiadaniu
samoistnym, obowiązek podatkowy w zakresie podatku od
nieruchomości ciąży na posiadaczu samoistnym.
4.
Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi
współwłasność lub znajduje się w
posiadaniu dwóch lub więcej podmiotów, to stanowi
odrębny przedmiot opodatkowania, a obowiązek podatkowy od
nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie
na wszystkich współwłaścicielach lub
posiadaczach, z zastrzeżeniem ust. 4a-6.
4a.
Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie
podatkowe, o której mowa w ust. 4, nie stosuje się przy
współwłasności w częściach ułamkowych
lokalu użytkowego - garażu wielostanowiskowego w budynku
mieszkalnym wraz z gruntem stanowiących odrębny przedmiot
własności. W takiej sytuacji obowiązek podatkowy ciąży
na współwłaścicielach w zakresie odpowiadającym
ich udziałowi w prawie własności. Przepisu art. 6 ust.
11 nie stosuje się.
5.
Jeżeli wyodrębniono własność lokali,
obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od
gruntu oraz od części budynku stanowiących
nieruchomość wspólną w rozumieniu art.
3
ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U.
z 2019 r. poz. 737) ciąży na właścicielach w
zakresie odpowiadającym ich udziałowi w nieruchomości
wspólnej.
6.
Zasady odpowiedzialności solidarnej za zobowiązanie
podatkowe, o której mowa w ust. 4, nie stosuje się,
jeżeli jeden lub kilku współwłaścicieli
lub posiadaczy jest zwolnionych od podatku od nieruchomości albo
nie podlega temu podatkowi. W takiej sytuacji obowiązek
podatkowy ciąży solidarnie na współwłaścicielach
lub posiadaczach, którzy podlegają podatkowi od
nieruchomości oraz nie są zwolnieni od tego podatku, w
zakresie odpowiadającym ich łącznemu udziałowi w
prawie własności lub posiadaniu.
Art.
4. [Podstawa opodatkowania]
1.
Podstawę opodatkowania stanowi:
1)
dla gruntów - powierzchnia;
2)
dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa;
3)
dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem
działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 4-6 -
wartość, o której mowa w przepisach
o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku
podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w
tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku
budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z
dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu
amortyzacyjnego.
2.
Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz
część kondygnacji o wysokości w świetle od
1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej
budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż
1,40 m, powierzchnię tę pomija się.
3.
Jeżeli obowiązek podatkowy w zakresie podatku od
nieruchomości od budowli, o których mowa w ust. 1 pkt 3,
powstał w ciągu roku podatkowego - podstawą
opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę
obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku
podatkowego.
4.
Jeżeli budowla, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest
przedmiotem umowy leasingu i odpisów amortyzacyjnych dokonuje
korzystający, w przypadku jej przejęcia przez właściciela,
do celów określenia podstawy opodatkowania przyjmuje się
wartość początkową przed zawarciem pierwszej
umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o
dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę
wartości początkowej.
5.
Jeżeli od budowli lub ich części, o których
mowa w ust. 1 pkt 3, nie dokonuje się odpisów
amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość
rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania
obowiązku podatkowego.
6.
Jeżeli budowle lub ich części, o których mowa w
ust. 5, zostały ulepszone lub zgodnie z przepisami
o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny
środków trwałych - podstawę opodatkowania
stanowi ich wartość rynkowa ustalona na dzień 1
stycznia roku podatkowego następującego po roku, w którym
dokonano ulepszenia lub aktualizacji wyceny środków
trwałych.
7.
Jeżeli podatnik nie określił wartości budowli, o
których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5, lub podał
wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej,
organ podatkowy powoła biegłego, z zastrzeżeniem ust.
8, który ustali tę wartość. W przypadku gdy
podatnik nie określił wartości budowli, o których
mowa w ust. 1 pkt 3 oraz w ust. 5, lub wartość ustalona
przez biegłego jest wyższa co najmniej o 33% od wartości
określonej przez podatnika, koszty ustalenia wartości przez
biegłego ponosi podatnik.
8.
Organ podatkowy powołuje biegłego spośród
rzeczoznawców majątkowych, o których mowa w
ustawie
z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2204 i 2348 oraz z 2019 r. poz. 270, 492 i 801).
9.
Wartość części budowli położonych w
danej gminie, w przypadku budowli usytuowanych na obszarze dwóch
lub więcej gmin, określa się proporcjonalnie do
długości odcinka budowli położonego na terenie
danej gminy.
Art.
5. [Wysokość stawek podatku od nieruchomości]
1.
Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość
stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą
przekroczyć rocznie:
1)
od gruntów:
a)
związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,
bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji
gruntów i budynków -
0,62 zł
4
od 1 m2
powierzchni,
b)
pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami
powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników
sztucznych - 4,58
zł
5
od 1 ha powierzchni,
c)
pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej
statutowej działalności pożytku publicznego przez
organizacje pożytku publicznego -
0,30 zł
6
od 1 m2
powierzchni,
d)
niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji, o którym
mowa w ustawie
z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1398 oraz z 2019 r. poz. 730), i położonych na
terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę
mieszkaniową, usługową albo zabudowę o
przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te
rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego
planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął
okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z
przepisami prawa budowlanego - 3
zł
7
od 1 m2
powierzchni;
2)
od budynków lub ich części:
a)
mieszkalnych - 0,51
zł
8
od 1 m2
powierzchni użytkowej,
b)
związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
oraz od budynków mieszkalnych lub ich części
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej -
17,31
zł
9
od 1 m2
powierzchni użytkowej,
c)
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w
zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym - 8,06
zł
10
od 1 m2
powierzchni użytkowej,
d)
związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w
rozumieniu przepisów o działalności leczniczej,
zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń
- 4,27
zł
11
od 1 m2
powierzchni użytkowej,
e)
pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej
statutowej działalności pożytku publicznego przez
organizacje pożytku publicznego - 5,78
zł
12
od 1 m2
powierzchni użytkowej;
3)
od budowli - 2% ich wartości określonej na podstawie art. 4
ust. 1 pkt 3 i ust. 3-7.
2.
Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, rada gminy może różnicować ich
wysokość dla poszczególnych rodzajów
przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w
szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej
działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób
wykorzystywania gruntu.
3.
Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w
ust. 1 pkt 2, rada gminy może różnicować ich
wysokość dla poszczególnych rodzajów
przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w
szczególności lokalizację, sposób
wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków.
4.
Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w
ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może
różnicować wysokość stawek dla
poszczególnych rodzajów przedmiotów
opodatkowania, uwzględniając w szczególności
rodzaj prowadzonej działalności.
Art.
6. [Powstanie obowiązku podatkowego]
1.
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym powstały
okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku.
2.
Jeżeli okolicznością, od której jest
uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli
albo budynku lub ich części, obowiązek podatkowy
powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w
którym budowa została zakończona albo w którym
rozpoczęto użytkowanie budowli albo budynku lub ich części
przed ich ostatecznym wykończeniem.
3.
Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie
mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym
roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania
przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega
obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego
dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
nastąpiło to zdarzenie.
4.
Obowiązek podatkowy wygasa z upływem miesiąca, w
którym ustały okoliczności uzasadniające ten
obowiązek.
5.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w
ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie
do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
6.
Osoby fizyczne, z zastrzeżeniem ust. 11, są obowiązane
złożyć właściwemu organowi podatkowemu
informację o nieruchomościach i obiektach budowlanych,
sporządzoną na formularzu według ustalonego wzoru, w
terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności
uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku
podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości lub od dnia
zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w ust. 3.
7.
Podatek od nieruchomości na rok podatkowy od osób
fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 11, ustala w drodze decyzji
organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce
położenia przedmiotów opodatkowania. Podatek jest
płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku
podatkowego, w terminach: do dnia 15 marca, 15 maja, 15 września
i 15 listopada roku podatkowego.
8.
Jeżeli w ciągu roku podatkowego nastąpiło
wygaśnięcie obowiązku podatkowego w zakresie podatku
od nieruchomości lub zaistniało zdarzenie, o którym
mowa w ust. 3, organ podatkowy dokonuje zmiany decyzji, którą
ustalono ten podatek.
8a.
Nie wszczyna się postępowania, a postępowanie wszczęte
umarza, jeżeli wysokość zobowiązania podatkowego
na dany rok podatkowy nie przekraczałaby, określonych na
dzień 1 stycznia roku podatkowego, najniższych kosztów
doręczenia w obrocie krajowym przesyłki poleconej za
potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu
ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz.
2188). W takim przypadku decyzję umarzającą
postępowanie pozostawia się w aktach sprawy, a organ jest
nią związany od chwili wydania. Do zmiany decyzji
umarzającej postępowanie przepis art.
254
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z
2018 r. poz. 800, z późn. zm.) stosuje się
odpowiednio.
9.
Osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki
niemające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne
Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, a także jednostki
organizacyjne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy
Państwowe są obowiązane:
1)
składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi
podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia
przedmiotów opodatkowania, deklaracje na podatek od
nieruchomości na dany rok podatkowy, sporządzone na
formularzu według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek
podatkowy powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia
zaistnienia okoliczności uzasadniających powstanie tego
obowiązku;
2)
odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia zdarzenia,
o którym mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia
tego zdarzenia;
3)
wpłacać obliczony w deklaracji podatek od nieruchomości
- bez wezwania - na rachunek właściwej gminy, w ratach
proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w
terminie do dnia 15. każdego miesiąca, a za styczeń do
dnia 31 stycznia.
9a.
13
Informacje o nieruchomościach i obiektach budowlanych oraz
deklaracje na podatek od nieruchomości mogą być
składane za pomocą środków komunikacji
elektronicznej.
10.
Obowiązek składania informacji o nieruchomościach i
obiektach budowlanych oraz deklaracji na podatek od nieruchomości,
o którym mowa w ust. 6 i w ust. 9 pkt 1, dotyczy również
podatników korzystających ze zwolnień na mocy
przepisów niniejszej ustawy.
11.
Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi
współwłasność lub znajduje się w
posiadaniu osób fizycznych oraz osób prawnych,
jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości
prawnej lub spółek nieposiadających osobowości
prawnej, z wyjątkiem osób tworzących wspólnotę
mieszkaniową, osoby fizyczne składają deklarację
na podatek od nieruchomości oraz opłacają podatek na
zasadach obowiązujących osoby prawne.
11a.
W przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 100 zł, podatek
jest płatny jednorazowo w terminie płatności pierwszej
raty.
12.
Rada gminy może zarządzać pobór podatku od
nieruchomości od osób fizycznych w drodze inkasa oraz
wyznaczać inkasentów i określać wysokość
wynagrodzenia za inkaso.
13.
14
Minister właściwy do spraw finansów
publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory
formularzy, o których mowa w ust. 6 i ust. 9 pkt 1, wraz z
załącznikami, oraz szczegółowy zakres zawartych
w nich danych niezbędnych do wymiaru i poboru podatku od
nieruchomości, z uwzględnieniem możliwości
różnicowania przez rady gmin wysokości stawek tego
podatku oraz wprowadzania zwolnień od tego podatku, wraz z
objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i
miejsca składania oraz niezbędnymi pouczeniami, mając
na uwadze prawidłowe obliczenie podatku.
14.
15
Minister właściwy do spraw finansów
publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób przesyłania informacji o nieruchomościach i
obiektach budowlanych oraz deklaracji na podatek od nieruchomości
za pomocą środków komunikacji elektronicznej,
2)
rodzaje podpisu elektronicznego, którym powinny być
opatrzone informacje o nieruchomościach i obiektach budowlanych
oraz deklaracje na podatek od nieruchomości
-
uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa,
wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tych
informacjach i deklaracjach oraz potrzebę ich ochrony przed
nieuprawnionym dostępem.
15.
16
(uchylony).
16.
Poświadczenie przez organ podatkowy złożenia
informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych lub
deklaracji na podatek od nieruchomości za pomocą środków
komunikacji elektronicznej odbywa się zgodnie z przepisami
o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne.
Art.
7. [Zwolnienia od podatku]
1.
Zwalnia się od podatku od nieruchomości:
1)
grunty, budynki i budowle wchodzące w skład infrastruktury
kolejowej w rozumieniu przepisów
o transporcie kolejowym, która:
a)
jest udostępniana przewoźnikom kolejowym lub
b)
jest wykorzystywana do przewozu osób, lub
c)
tworzy linie kolejowe o szerokości torów większej
niż 1435 mm;
1a)
grunty, budynki i budowle pozostałe po likwidacji linii
kolejowych lub ich odcinków - do czasu przeniesienia ich
własności lub prawa użytkowania wieczystego - nie
dłużej jednak niż przez 3 lata od pierwszego dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym
stała się ostateczna decyzja lub weszło w życie
rozporządzenie, wyrażające zgodę na likwidację
linii lub ich odcinków, wydane w trybie przewidzianym w
przepisach
o transporcie kolejowym - z wyjątkiem zajętych na
działalność inną niż działalność,
o której mowa w przepisach
o transporcie kolejowym;
2)
budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej
dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte
pod nie grunty;
2a)
grunty, które znajdują się w posiadaniu podmiotu
zarządzającego portem lub przystanią morską,
pozyskane na potrzeby rozwoju portu lub przystani morskiej, zajęte
na działalność określoną w statucie tego
podmiotu, położone w granicach portów i przystani
morskich - od pierwszego dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym podmiot ten wszedł w ich
posiadanie - nie dłużej niż przez okres 5 lat, z
wyjątkiem gruntów zajętych przez podmiot inny niż
podmiot zarządzający portem lub przystanią morską;
3)
budynki, budowle i zajęte pod nie grunty na obszarze części
lotniczych lotnisk użytku publicznego;
4)
budynki gospodarcze lub ich części:
a)
służące działalności leśnej lub
rybackiej,
b)
położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące
wyłącznie działalności rolniczej,
c)
zajęte na prowadzenie działów specjalnych produkcji
rolnej;
5)
grunty, budynki lub ich części zajęte wyłącznie
na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności
wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty,
wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem
wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej,
oraz grunty zajęte trwale na obozowiska i bazy wypoczynkowe
dzieci i młodzieży;
6)
grunty i budynki wpisane indywidualnie do rejestru zabytków,
pod warunkiem ich utrzymania i konserwacji, zgodnie z przepisami
o ochronie zabytków, z wyjątkiem części
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej;
7)
grunty i budynki we władaniu muzeów rejestrowanych;
8)
znajdujące się w parkach narodowych lub rezerwatach
przyrody i służące bezpośrednio i wyłącznie
osiąganiu celów z zakresu ochrony przyrody:
a)
grunty położone na obszarach objętych ochroną
ścisłą, czynną lub krajobrazową,
b)
budynki i budowle trwale związane z gruntem;
8a)
będące własnością Skarbu Państwa:
a)
grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior,
b)
grunty zajęte pod sztuczne zbiorniki wodne, z wyjątkiem
gruntów przekazanych w posiadanie innym podmiotom niż
wymienione w art.
212 ust. 1
oraz art.
213 ust. 1
i 3
ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz.
2268 oraz z 2019 r. poz. 125 i 534);
9)
budowle wałów ochronnych, grunty pod wałami
ochronnymi i położone w międzywalach, z wyjątkiem
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej
przez inne podmioty niż spółki wodne, ich związki
oraz związki wałowe;
10)
grunty stanowiące nieużytki, użytki ekologiczne,
grunty zadrzewione i zakrzewione, z wyjątkiem zajętych na
prowadzenie działalności gospodarczej;
11)
grunty stanowiące działki przyzagrodowe członków
rolniczych spółdzielni produkcyjnych, którzy
spełniają jeden z warunków:
a)
osiągnęli wiek emerytalny,
b)
są
inwalidami zaliczonymi do I
17
albo
II grupy
18
,
c)
są niepełnosprawnymi o znacznym lub umiarkowanym stopniu
niepełnosprawności,
d)
są osobami całkowicie niezdolnymi do pracy w gospodarstwie
rolnym albo niezdolnymi do samodzielnej egzystencji;
12)
położone na terenie rodzinnego ogrodu działkowego:
grunty, altany działkowe i obiekty gospodarcze o powierzchni
zabudowy do 35 m2
oraz budynki stanowiące infrastrukturę ogrodową, w
rozumieniu ustawy
z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.
U. z 2017 r. poz. 2176), z wyjątkiem zajętych na
prowadzenie działalności gospodarczej;
13)
budynki i budowle zajęte przez grupę producentów
rolnych wpisaną do rejestru tych grup, wykorzystywane wyłącznie
na prowadzenie działalności w zakresie sprzedaży
produktów lub grup produktów wytworzonych w
gospodarstwach członków grupy lub w zakresie określonym
w art.
4 ust. 2
ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów
rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z
2018 r. poz. 1026), zgodnie z jej aktem założycielskim;
14)
nieruchomości lub ich części zajęte na
prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności
pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego;
15)
grunty i budynki lub ich części, stanowiące własność
gminy, z wyjątkiem zajętych na działalność
gospodarczą lub będących w posiadaniu innych niż
gmina jednostek sektora finansów publicznych oraz pozostałych
podmiotów;
16)
budynki i budowle lub ich części oraz zajęte pod nie
grunty, wykorzystywane przez spółdzielnię rolników
lub związek spółdzielni rolników na
działalność określoną w art.
6 ust. 1
i 2
ustawy z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach
rolników (Dz. U. poz. 2073), stanowiące własność
albo będące w wieczystym użytkowaniu spółdzielni
rolników lub związku spółdzielni rolników,
które prowadzą działalność jako
mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika
I
do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca
2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z
rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.
Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.).
2.
Od podatku od nieruchomości zwalnia się również:
1)
uczelnie, zwolnienie nie dotyczy przedmiotów opodatkowania
zajętych na działalność gospodarczą;
1a)
federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki;
zwolnienie nie dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych
na działalność gospodarczą;
2)
publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne objęte systemem
oświaty oraz prowadzące je organy, w zakresie nieruchomości
zajętych na działalność oświatową;
2a)
żłobki i kluby dziecięce oraz prowadzące je
podmioty, w zakresie nieruchomości zajętych na prowadzenie
żłobka lub klubu dziecięcego;
3)
instytuty naukowe i pomocnicze jednostki naukowe Polskiej Akademii
Nauk, w odniesieniu do nieruchomości lub ich części,
które są niezbędne do realizacji zadań, o
których mowa w art.
2
ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z
2018 r. poz. 1475 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534); zwolnienie nie
dotyczy przedmiotów opodatkowania zajętych na działalność
gospodarczą;
4)
prowadzących zakłady pracy chronionej spełniające
warunek, o którym mowa w art.
28 ust. 1 pkt 1 lit. b
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
(Dz. U. z 2018 r. poz. 511, z późn. zm.), lub zakłady
aktywności zawodowej w zakresie przedmiotów opodatkowania
zgłoszonych wojewodzie, jeżeli zgłoszenie zostało
potwierdzone decyzją w sprawie przyznania statusu zakładu
pracy chronionej lub zakładu aktywności zawodowej albo
zaświadczeniem - zajętych na prowadzenie tego zakładu,
z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania znajdujących
się w posiadaniu zależnym podmiotów niebędących
prowadzącymi zakłady pracy chronionej spełniające
warunek, o którym mowa w art.
28 ust. 1 pkt 1 lit. b
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
lub zakłady aktywności zawodowej;
5)
instytuty badawcze, z wyjątkiem przedmiotów opodatkowania
zajętych na działalność gospodarczą;
5a)
przedsiębiorców o statusie centrum badawczo-rozwojowego
uzyskanym na zasadach określonych w przepisach o niektórych
formach wspierania działalności innowacyjnej, w odniesieniu
do przedmiotów opodatkowania zajętych na cele
prowadzonych badań i prac rozwojowych;
5b)
Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach
Sieci Badawczej Łukasiewicz, z wyjątkiem przedmiotów
opodatkowania zajętych na działalność
gospodarczą.
6)
(uchylony).
3.
Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne
zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art.
10 ust. 1
ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o
specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw.
4.
Z tytułu zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 8
oraz ust. 2 pkt 5a, jednostkom samorządu terytorialnego
przysługuje z budżetu państwa zwrot utraconych
dochodów za przedmioty opodatkowania, które podlegają
opodatkowaniu i nie są z niego zwolnione na podstawie innych
przepisów niniejszej ustawy.
5.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, zasady i tryb zwrotu
utraconych dochodów, o których mowa w ust. 4, kierując
się potrzebą zabezpieczenia budżetów gmin przed
utratą dochodów z tytułu zwolnień w opłatach
i podatkach.
6.
Z tytułu zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8a,
gminom przysługuje zwrot utraconych dochodów ze środków
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
6a.
Zwolnienie od podatku od nieruchomości, o którym mowa w
ust. 2 pkt 5a, stanowi pomoc de minimis, o której mowa w
rozporządzeniu
Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie
stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).
6b.
(uchylony).
7.
Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, warunki i
tryb zwrotu utraconych dochodów, o których mowa w ust.
6, oraz wzór wniosku o zwrot tych dochodów, kierując
się potrzebą zabezpieczenia gmin przed zmniejszeniem
dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości,
o którym mowa w ust. 1 pkt 8a.
Rozdział
2a
Ewidencja
podatkowa nieruchomości oraz sprawozdawczość podatkowa
w zakresie podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku
leśnego
Art.
7a. [Ewidencja nieruchomości na potrzeby wymiaru i poboru
podatków]
1.
Dla potrzeb wymiaru i poboru podatku od nieruchomości oraz
podatku rolnego i podatku leśnego organy podatkowe prowadzą
ewidencję podatkową nieruchomości w systemie
informatycznym.
2.
Ewidencja podatkowa nieruchomości zawiera dane o podatnikach i
przedmiotach opodatkowania, w szczególności wynikające
z informacji i deklaracji składanych przez podatników na
podstawie przepisów ustawy oraz przepisów
o podatku rolnym i podatku leśnym, danych zawartych w księgach
wieczystych, w ewidencji gruntów i budynków oraz innych
ewidencjach i rejestrach, w tym prowadzonych przez organy
administracji publicznej, a w szczególności:
1)
przed dniem wejścia w życie ustawy;
2)
aktów notarialnych;
3)
ewidencji decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i
wydanych decyzji o pozwoleniu na budowę;
4)
planu zagospodarowania przestrzennego;
5)
ewidencji prowadzonych przez urzędy skarbowe;
6)
Centralnego Rejestru Podmiotów - Krajowej Ewidencji
Podatników.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, zasady prowadzenia
ewidencji podatkowej nieruchomości w systemie informatycznym, z
uwzględnieniem zapewnienia współdziałania z
ewidencją gruntów i budynków. W rozporządzeniu
minister określi zakres informacji objętych ewidencją,
w tym w szczególności dane osobowe podatnika oraz dane
dotyczące przedmiotu opodatkowania.
Art.
7b. [Sprawozdawczość podatkowa w zakresie podatku od
nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego]
1.
Organy podatkowe właściwe w sprawach podatku od
nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego
sporządzają co roku sprawozdanie podatkowe w zakresie
podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego.
2.
Sprawozdanie zawiera informacje o:
1)
wysokości stawek podatku od nieruchomości, średniej
cenie skupu żyta i średniej cenie sprzedaży drewna
określonych uchwałą rady gminy i przyjmowanych dla
potrzeb wymiaru odpowiednio podatku od nieruchomości, podatku
rolnego i podatku leśnego na terenie gminy w danym roku
podatkowym;
2)
podstawach opodatkowania podatkiem od nieruchomości, podatkiem
rolnym i podatkiem leśnym;
3)
podstawach opodatkowania zwolnionych od podatku od nieruchomości,
podatku rolnego i podatku leśnego na mocy uchwał rad gmin.
3.
Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3:
1)
przedstawia się w sprawozdaniu w formie zagregowanej;
2)
są wykazywane według stanu na dzień 30 czerwca roku
podatkowego, w którym jest sporządzane sprawozdanie.
4.
Sprawozdanie w części dotyczącej informacji, o których
mowa w ust. 2:
1)
pkt 1 - przekazuje się nie później niż do końca
I kwartału danego roku podatkowego;
2)
pkt 2 i 3 - przekazuje się nie później niż do
końca III kwartału danego roku podatkowego.
5.
Sprawozdanie jest przekazywane ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych w postaci elektronicznej za
pośrednictwem regionalnych izb obrachunkowych.
6.
Sprawozdanie jest aktualizowane w przypadku zmiany danych, o których
mowa w ust. 2 pkt 1, w trakcie roku podatkowego, w którym jest
sporządzane. Do aktualizacji sprawozdania stosuje się
odpowiednio przepis ust. 5.
7.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres informacji objętych sprawozdaniem, wzór
sprawozdania, terminy i sposób jego przekazywania oraz sposób
jego sporządzania, a także terminy i sposób
przekazywania oraz sposób sporządzania aktualizacji, o
której mowa w ust. 6, mając na względzie potrzebę
zapewnienia rzetelności i prawidłowości przekazywanych
informacji oraz uwzględniając uprawnienia rad gmin do
różnicowania wysokości stawek podatku od
nieruchomości.
Rozdział
3
Podatek
od środków transportowych
Art.
8. [Przedmiot podatku od środków transportowych]
Opodatkowaniu
podatkiem od środków transportowych podlegają:
1)
samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej
powyżej 3,5 tony i poniżej 12 ton;
2)
samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej
równej lub wyższej niż 12 ton;
3)
ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania
łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej
masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i
poniżej 12 ton;
4)
ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania
łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej
masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub
wyższej niż 12 ton;
5)
przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem
silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą
od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych
wyłącznie z działalnością rolniczą
prowadzoną przez podatnika podatku rolnego;
6)
przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem
silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą
równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem
związanych wyłącznie z działalnością
rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego;
7)
autobusy.
Art.
9. [Podatnicy podatku środków transportowych]
1.
Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków
transportowych, z zastrzeżeniem ust. 2, ciąży na
osobach fizycznych i osobach prawnych będących
właścicielami środków transportowych. Jak
właścicieli traktuje się również jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na które
środek transportowy jest zarejestrowany, oraz posiadaczy środków
transportowych zarejestrowanych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną
lub prawną podmiotowi polskiemu.
2.
Jeżeli środek transportowy stanowi współwłasność
dwóch lub więcej osób fizycznych lub prawnych,
obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków
transportowych ciąży solidarnie na wszystkich
współwłaścicielach.
3.
W przypadku zmiany właściciela środka transportowego
zarejestrowanego, obowiązek podatkowy ciąży na
poprzednim właścicielu do końca miesiąca, w
którym nastąpiło przeniesienie własności.
4.
Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, powstaje
od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym środek transportowy został zarejestrowany
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku nabycia środka
transportowego zarejestrowanego - od pierwszego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym środek
transportowy został nabyty.
4a.
Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, powstaje
także od pierwszego dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym środek transportowy został
dopuszczony ponownie do ruchu po upływie okresu, na jaki została
wydana decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu tego
pojazdu z ruchu.
4b.
Zarejestrowanie środka transportowego oznacza jego rejestrację,
z wyjątkiem rejestracji czasowej, w rozumieniu przepisów
o ruchu drogowym.
5.
Obowiązek podatkowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, wygasa z
końcem miesiąca, w którym środek transportowy
został wyrejestrowany lub wydana została decyzja organu
rejestrującego o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu, lub z
końcem miesiąca, w którym upłynął
czas, na który pojazd powierzono.
6.
Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane:
1)
składać, w terminie do dnia 15 lutego właściwemu
organowi podatkowemu, deklaracje na podatek od środków
transportowych na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu
według ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy
powstał po tym dniu - w terminie 14 dni od dnia zaistnienia
okoliczności uzasadniających powstanie tego obowiązku;
2)
odpowiednio skorygować deklaracje w razie zaistnienia
okoliczności mających wpływ na powstanie lub
wygaśnięcie obowiązku podatkowego, lub zmianę
miejsca zamieszkania, lub siedziby - w terminie 14 dni od dnia
zaistnienia tych okoliczności;
3)
wpłacać obliczony w deklaracji podatek od środków
transportowych - bez wezwania - na rachunek budżetu właściwej
gminy.
6a.
19
Deklaracje na podatek od środków transportowych
mogą być składane za pomocą środków
komunikacji elektronicznej.
7.
Organem właściwym w sprawach podatku od środków
transportowych jest organ podatkowy, na którego terenie
znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, a w
przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w
którego skład wchodzą wydzielone jednostki
organizacyjne - organ podatkowy, na terenie którego znajduje
się zakład lub jednostka posiadająca środki
transportowe podlegające opodatkowaniu. W przypadku
współwłasności środka transportowego
organem właściwym jest organ podatkowy odpowiedni dla osoby
lub jednostki organizacyjnej, która została wpisana jako
pierwsza w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.
8.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wzór deklaracji
wraz z załącznikiem, o której mowa w ust. 6, oraz
szczegółowy zakres zawartych w niej danych, w
szczególności imię i nazwisko lub nazwę (firmę)
podatnika, jego adres zamieszkania lub siedziby, identyfikator
podatkowy oraz dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, w tym
rodzaj, markę i typ środka transportowego, rok produkcji,
numer rejestracyjny pojazdu, dopuszczalną masę całkowitą
pojazdu, masę własną pojazdu, dopuszczalną masę
całkowitą zespołu pojazdów, liczbę osi,
rodzaj zawieszenia, liczbę miejsc do siedzenia w autobusie oraz
wpływ na środowisko naturalne.
9.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji
określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób przesyłania deklaracji na podatek od środków
transportowych za pomocą środków komunikacji
elektronicznej,
2)
rodzaje podpisu elektronicznego, którym powinny być
opatrzone deklaracje na podatek od środków transportowych
-
uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa,
wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w
deklaracjach na podatek od środków transportowych oraz
potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
10.
(uchylony).
11.
20
(uchylony).
12.
Poświadczenie przez organ podatkowy złożenia
deklaracji na podatek od środków transportowych za pomocą
środków komunikacji elektronicznej odbywa się
zgodnie z przepisami
o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne.
Art.
10. [Wysokość stawek podatku od środków
transportowych]
1.
Rada gminy określa, w drodze uchwały, wysokość
stawek podatku od środków transportowych, z tym że
roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może
przekroczyć:
1)
od samochodu ciężarowego, o którym mowa w art. 8 pkt
1, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej
pojazdu:
a)
powyżej 3,5 tony do 5,5 tony włącznie - 676,20
zł
21
,
b)
powyżej 5,5 tony do 9 ton włącznie - 1028,00
zł
22
,
c)
powyżej 9 ton - 1233,60
zł
23
;
2)
od samochodu ciężarowego, o którym mowa w art. 8 pkt
2 -
2354,12 zł
24
- z tym że w zależności od liczby osi,
dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia
stawki podatku nie mogą być niższe od kwot określonych
w załączniku nr 1 do ustawy;
3)
od ciągnika siodłowego lub balastowego, o których
mowa w art. 8 pkt 3 -
1439,20 zł
25
;
4)
od ciągnika siodłowego lub balastowego, o których
mowa w art. 8 pkt 4, w zależności od dopuszczalnej masy
całkowitej zespołu pojazdów:
a)
do 36 ton włącznie - 1819,56
zł
26
,
b)
powyżej 36 ton - 2354,12
zł
27
-
z tym że w zależności od liczby osi, dopuszczalnej
masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia stawki podatku nie
mogą być niższe od kwot określonych w załączniku
nr 2 do ustawy;
5)
od przyczepy lub naczepy, o których mowa w art. 8 pkt 5 -
1233,60 zł
28
;
6)
od przyczepy lub naczepy, o których mowa w art. 8 pkt 6, w
zależności od dopuszczalnej masy całkowitej zespołu
pojazdów:
a)
do 36 ton włącznie - 1439,20
zł
29
,
b)
powyżej 36 ton - 1819,56
zł
30
-
z tym że w zależności od liczby osi, dopuszczalnej
masy całkowitej pojazdu i rodzaju zawieszenia stawki podatku nie
mogą być niższe od kwot określonych w załączniku
nr 3 do ustawy;
7)
od autobusu, w zależności od liczby miejsc do siedzenia
poza miejscem kierowcy:
a)
mniejszej niż 22 miejsca - 1918,50
zł
31
,
b)
równej lub większej niż 22 miejsca - 2425,51
zł.
32
2.
Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3,
5 i 7, rada gminy może różnicować wysokość
stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów
opodatkowania, uwzględniając w szczególności
wpływ środka transportowego na środowisko naturalne,
rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia.
3.
Jeżeli górna granica stawki podatku, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, 4 lub 6, jest niższa od odpowiedniej stawki
minimalnej, określonej w załącznikach nr 1-3 do
ustawy, górnej granicy stawki nie uwzględnia się. W
tym przypadku rada gminy przyjmuje stawkę podatku od środków
transportowych dla poszczególnych rodzajów pojazdów
w wysokości odpowiedniej stawki, określonej w załącznikach
nr 1-3 do ustawy.
Art.
11. [Powstanie obowiązku podatkowego]
1.
Podatek od środków transportowych, z zastrzeżeniem
ust. 2, jest płatny w dwóch ratach proporcjonalnie do
czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15
lutego i do dnia 15 września każdego roku.
2.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał:
1)
po dniu 1 lutego, a przed dniem 1 września danego roku, podatek
za ten rok płatny jest w dwóch ratach proporcjonalnie do
czasu trwania obowiązku podatkowego w terminie:
a)
w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego - I
rata,
b)
do dnia 15 września danego roku - II rata;
2)
od dnia 1 września danego roku, podatek jest płatny
jednorazowo w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku
podatkowego.
3.
Jeżeli obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w
ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie
do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek.
Art.
11a. [Zwrot podatku od środków transportowych]
1.
Podatnikom wykorzystującym środki transportu, o których
mowa w art. 8 pkt 1-6, dla wykonywania przewozów w transporcie
kombinowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przysługuje
zwrot zapłaconego podatku od tych środków.
2.
Kwotę zwrotu podatku od środków transportowych, o
którym mowa w ust. 1, ustala się, przyjmując za
podstawę liczbę jazd z ładunkiem lub bez ładunku
wykonanych przez środek transportu w przewozie koleją w
danym roku podatkowym w następujący sposób:
1)
od 100 jazd i więcej - 100% kwoty rocznego podatku;
2)
od 70 do 99 jazd włącznie - 75% kwoty rocznego podatku;
3)
od 50 do 69 jazd włącznie - 50% kwoty rocznego podatku;
4)
od 20 do 49 jazd włącznie - 25% kwoty rocznego podatku.
3.
Zwrotu zapłaconego podatku od środków transportowych
na zasadach określonych w ust. 1 i 2 dokonuje organ podatkowy,
na rachunek którego uiszczono podatek, na wniosek podatnika
złożony nie później niż do dnia 31 marca
roku następującego po roku podatkowym. Podstawą
sporządzenia wniosku są dane zawarte w dokumentach
przewozowych stosowanych przy wykonywaniu przewozów w
transporcie kombinowanym, w których dokonano wpisu o wykonaniu
przewozu koleją.
4.
Zwrot podatku od środków transportowych następuje w
gotówce albo na rachunek bankowy podatnika wskazany we
wniosku, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia
wniosku.
Art.
12. [Zwolnienia od podatku od środków
transportowych]
1.
Zwalnia się od podatku od środków transportowych:
1)
pod warunkiem wzajemności - środki transportowe będące
w posiadaniu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów
konsularnych i innych misji zagranicznych, korzystających z
przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów
lub zwyczajów międzynarodowych, oraz członków
ich personelu, jak również innych osób zrównanych
z nimi, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają
miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne,
pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów
specjalnych w rozumieniu przepisów
o ruchu drogowym;
3)
(uchylony);
4)
(uchylony);
5)
pojazdy zabytkowe, w rozumieniu przepisów
o ruchu drogowym.
2.
(uchylony).
3.
(uchylony).
4.
Rada gminy może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż
określone w ust. 1, z wyjątkiem zwolnień dotyczących
pojazdów, o których mowa w art. 8 pkt 2, 4 i 6.
Art.
12a. [Inne ulgi i zwolnienia od podatku od środków
transportowych]
Ulgi
i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych
przepisów nie mają zastosowania do podatku od środków
transportowych.
Art.
12b. [Przeliczenie stawek podatku od środków
transportowych]
1.
Stawki określone w załącznikach nr 1-3 do ustawy,
począwszy od 2004 r., ulegają przeliczeniu na następny
rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na
pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku
do kursu euro w roku poprzedzającym dany rok podatkowy.
2.
Do przeliczenia stawek określonych w załącznikach nr
1-3 stosuje się kurs wymiany euro i walut krajowych opublikowany
w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
oblicza corocznie wskaźnik, o którym mowa w ust. 1.
Jeżeli wskaźnik jest niższy niż 5%, stawki
określone w załącznikach nr 1-3 nie ulegają
zmianie w następnym roku podatkowym.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
ogłasza, nie później niż do dnia 31
października każdego roku, w drodze obwieszczenia, w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor
Polski" stawki, o których mowa w ust. 1, obowiązujące
w następnym roku podatkowym, przeliczone zgodnie z zasadami
określonymi w ust. 1-3, zaokrąglając je w górę
do pełnych groszy.
Rozdział
4
(uchylony).
Art.
13.
(uchylony).
Art.
14.
(uchylony).
Rozdział
5
Opłaty
lokalne
Art.
15. [Powstanie obowiązku uiszczenia opłaty targowej.
Pojęcie targowiska]
1.
Rada gminy może wprowadzić opłatę targową.
Opłatę targową pobiera się od osób
fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej, dokonujących
sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.
2.
Targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie
miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.
2a.
(utracił moc).
2b.
Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w
budynkach lub w ich częściach.
3.
Opłatę targową pobiera się niezależnie od
należności przewidzianych w odrębnych przepisach za
korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi
świadczone przez prowadzącego targowisko.
Art.
16. [Zwolnienie od opłaty targowej]
Zwalnia
się od opłaty targowej osoby i jednostki wymienione w art.
15 ust. 1, które są podatnikami podatku od nieruchomości
w związku z przedmiotami opodatkowania położonymi na
targowiskach.
Art.
17. [Pobieranie opłaty miejscowej i uzdrowiskowej]
1.
Rada gminy może wprowadzić opłatę miejscową.
Opłatę miejscową pobiera się od osób
fizycznych przebywających dłużej niż dobę w
celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:
1)
w miejscowościach posiadających korzystne właściwości
klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające
pobyt osób w tych celach,
2)
w miejscowościach znajdujących się na obszarach,
którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach
określonych w ustawie
z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i
obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz. U.
z 2017 r. poz. 1056)
-
za każdą rozpoczętą dobę pobytu.
1a.
Rada gminy może wprowadzić opłatę uzdrowiskową.
Opłatę uzdrowiskową pobiera się od osób
fizycznych przebywających dłużej niż dobę w
celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w
miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym
nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie
z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i
obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych - za
każdą rozpoczętą dobę pobytu.
2.
Opłaty miejscowej oraz opłaty uzdrowiskowej nie pobiera
się:
1)
pod warunkiem wzajemności - od członków personelu
przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych
oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw,
umów
lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są
obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
od osób przebywających w szpitalach;
3)
od osób niewidomych i ich przewodników;
4)
od podatników podatku od nieruchomości z tytułu
posiadania domów letniskowych położonych w
miejscowości, w której pobiera się opłatę
miejscową albo uzdrowiskową;
5)
od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
2a.
Od osób, od których pobierana jest opłata
uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
3.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa
minimalne warunki, jakie powinna spełniać miejscowość,
w której można pobierać opłatę miejscową,
uwzględniając zróżnicowanie warunków
regionalnych i lokalnych.
4.
Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w
ust. 3, określa warunki:
1)
klimatyczne;
2)
krajobrazowe;
3)
umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych,
wypoczynkowych lub szkoleniowych.
5.
Rada gminy ustala miejscowości odpowiadające warunkom
określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 i 4, w
których pobiera się opłatę miejscową.
Art.
17a. [Przedmiot i podatnicy opłaty reklamowej]
1.
Rada gminy może wprowadzić opłatę reklamową
od umieszczonych tablic reklamowych lub urządzeń
reklamowych.
2.
Opłata reklamowa może być pobierana jedynie na
obszarach, dla których obowiązują zasady i warunki
sytuowania obiektów małej architektury, tablic
reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń.
3.
Opłatę reklamową pobiera się od:
1)
właścicieli nieruchomości lub obiektów
budowlanych, z wyłączeniem nieruchomości gruntowych
oddanych w użytkowanie wieczyste,
2)
użytkowników wieczystych nieruchomości gruntowych,
3)
posiadaczy samoistnych nieruchomości lub obiektów
budowlanych,
4)
posiadaczy nieruchomości lub ich części albo obiektów
budowlanych lub ich części, stanowiących własność
Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego,
jeżeli posiadanie:
a)
wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem
Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego,
b)
jest bez tytułu prawnego
-
jeżeli na tych nieruchomościach lub obiektach budowlanych
znajdują się tablice reklamowe lub urządzenia
reklamowe, niezależnie od tego czy na tablicy reklamowej lub
urządzeniu reklamowym eksponowana jest reklama.
4.
Jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany, na których
zlokalizowana jest tablica reklamowa lub urządzenie reklamowe,
jest przedmiotem współwłasności lub pozostaje w
posiadaniu dwóch lub więcej osób obowiązek w
zakresie wniesienia opłaty reklamowej ciąży solidarnie
odpowiednio na wszystkich współwłaścicielach
lub współposiadaczach.
5.
Opłaty reklamowej nie pobiera się jeżeli tablice
reklamowe lub urządzenia reklamowe, o których mowa w ust.
2:
1)
nie są widoczne z przestrzeni dostępnych publicznie;
2)
stanowią szyld, o ile jest on zgodny z zasadami i warunkami
sytuowania obiektów małej architektury, tablic
reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń;
3)
są realizacją obowiązku nałożonego
przepisami prawa;
4)
służą wyłącznie do upowszechniania
informacji:
a)
trwale upamiętniającej osoby, instytucje lub wydarzenia,
b)
o charakterze religijnym, związanym z działalnością
kościołów lub innych związków
wyznaniowych, jeżeli tablica reklamowa lub urządzenie
reklamowe sytuowane są w granicach terenów użytkowanych
jako miejsca kultu i działalności religijnej oraz
cmentarzy.
6.
Kwotę zapłaconego podatku od nieruchomości od tablicy
reklamowej lub urządzenia reklamowego, zalicza się na
poczet opłaty reklamowej należnej od tej tablicy reklamowej
lub urządzenia reklamowego.
Art.
17b. [Wysokość opłaty reklamowej]
1.
Opłata reklamowa składa się z części stałej
i części zmiennej.
2.
Część stała ma zryczałtowaną wysokość
niezależną od pola powierzchni tablicy reklamowej lub
urządzenia reklamowego służącego ekspozycji
reklamy.
3.
Część zmienna zależy od wielkości pola
powierzchni tablicy lub urządzenia reklamowego służących
ekspozycji reklamy.
4.
Jeśli kształt urządzenia reklamowego uniemożliwia
wyznaczenie pola powierzchni służącej ekspozycji
reklamy, o którym mowa w ust. 3, wysokość opłaty
zależy od pola powierzchni bocznej prostopadłościanu
opisanego na urządzeniu reklamowym.
Art.
18.
(uchylony).
Art.
18a. [Opłata od posiadania psów]
1.
Rada gminy może wprowadzić opłatę od posiadania
psów. Opłatę pobiera się od osób
fizycznych posiadających psy.
2.
Opłaty od posiadania psów nie pobiera się od:
1)
członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i
urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych
z nimi na podstawie ustaw, umów
lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są
obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności;
2)
osób zaliczonych do znacznego stopnia niepełnosprawności
w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - z tytułu
posiadania jednego psa;
2a)
osób niepełnosprawnych w rozumieniu przepisów
ustawy
z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - z tytułu
posiadania psa asystującego;
3)
osób w wieku powyżej 65 lat prowadzących
samodzielnie gospodarstwo domowe - z tytułu posiadania jednego
psa;
4)
podatników podatku rolnego od gospodarstw rolnych - z tytułu
posiadania nie więcej niż dwóch psów.
Art.
19. [Uchwały podatkowe w zakresie opłat lokalnych]
Rada
gminy, w drodze uchwały:
1)
określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności
i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z
tym że:
a)
stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 597,86
zł
33
dziennie,
b)
stawka opłaty miejscowej w miejscowościach, o których
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1, nie może przekroczyć 1,67
zł
34
dziennie,
c)
stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających
status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć
2,40
zł
35
dziennie,
d)
stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 3,33
zł
36
dziennie,
e)
(uchylona),
f)
stawka opłaty od posiadania psów nie może
przekroczyć 100
zł
37
rocznie od jednego psa,
g)
38
stawka części stałej opłaty reklamowej nie
może przekroczyć 2,50
zł
dziennie,
h)
39
stawka części zmiennej opłaty reklamowej nie
może przekroczyć 0,20
zł
od 1 m2
pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego
służących ekspozycji reklamy dziennie;
2)
może zarządzić pobór tych opłat w drodze
inkasa oraz określić inkasentów i wysokość
wynagrodzenia za inkaso, a także może wprowadzić
obowiązek prowadzenia przez inkasentów ewidencji osób,
o których mowa w art. 17 ust. 1, zobowiązanych do
uiszczania opłaty miejscowej oraz określić szczegółowy
zakres danych zawartych w tej ewidencji, uwzględniając
konieczność zapewnienia prawidłowego poboru opłaty
miejscowej;
3)
może wprowadzać inne niż wymienione w ustawie
zwolnienia przedmiotowe od opłat lokalnych;
4)
może różnicować wysokość stawek
opłaty reklamowej uwzględniając lokalizację oraz
wielkość lub rodzaj tablicy reklamowej lub urządzenia
reklamowego;
5)
może wprowadzić obowiązek składania organowi
podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia
tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych, deklaracji na
opłatę reklamową, a także określić
termin, warunki i tryb składania tych deklaracji; w tym
przypadku rada gminy określa wzór formularza deklaracji
na opłatę reklamową, w którym zawarte będą
dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne
do wymiaru i poboru opłaty reklamowej;
6)
40
(uchylony).
Art.
19a. 41
[Forma elektroniczna deklaracji na opłatę reklamową]
1.
Deklaracje na opłatę reklamową, o których mowa
w art. 19 pkt 5, mogą być składane za pomocą
środków komunikacji elektronicznej.
2.
Rada gminy określi, w drodze uchwały:
1)
sposób przesyłania deklaracji, o których mowa w
art. 19 pkt 5, za pomocą środków komunikacji
elektronicznej,
2)
rodzaje podpisu elektronicznego, którym powinny być
opatrzone deklaracje, o których mowa w art. 19 pkt 5
-
uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa,
wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tych
deklaracjach oraz potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym
dostępem.
3.
Poświadczenie przez organ podatkowy złożenia
deklaracji na opłatę reklamową za pomocą środków
komunikacji elektronicznej odbywa się zgodnie z przepisami o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne.
Rozdział
6
Przepisy
końcowe
Art.
20. [Waloryzacja stawek podatków i opłat lokalnych]
1.
Górne granice stawek kwotowych określone w art. 5 ust. 1,
art. 10 ust. 1 i art. 19 pkt 1, obowiązujące w danym roku
podatkowym ulegają corocznie zmianie na następny rok
podatkowy w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów
i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza
roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do
analogicznego okresu roku poprzedniego.
2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", górne
granice stawek kwotowych na każdy rok podatkowy z uwzględnieniem
zasady określonej w ust. 1, zaokrąglając je w górę
do pełnych groszy.
3.
Wskaźnik cen, o którym mowa w ust. 1, ustala się na
podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 20
dni po upływie pierwszego półrocza.
Art.
20a. [Obowiązywanie stawek podatkowych z roku
poprzedniego]
1.
W przypadku nieuchwalenia stawek podatków lub opłat
lokalnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 10 ust. 1 oraz
art. 19 pkt 1 lit. a-d, stosuje się stawki obowiązujące
w roku poprzedzającym rok podatkowy, z zastrzeżeniem ust.
2.
2.
W przypadku nieuchwalenia stawek podatku od środków
transportowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, 4 lub
6, jeśli stawki minimalne dla poszczególnych rodzajów
pojazdów są wyższe od stawek uchwalonych na rok
poprzedzający rok podatkowy - stosuje się odpowiednie
stawki wynikające z załączników nr 1-3 do
ustawy.
Art.
20b. [Pomoc publiczna w uchwałach podatkowych]
W
przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2-4, art. 7 ust. 3,
art. 10 ust. 2, art. 12 ust. 4 oraz art. 19 pkt 1 i 3, jeżeli
uchwała rady gminy przewiduje udzielanie pomocy publicznej,
uchwała ta powinna być podjęta z uwzględnieniem
przepisów
dotyczących pomocy publicznej.
Art.
20c. [Pomoc de minimis w uchwałach podatkowych]
W
przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2-4, w art. 10 ust.
2 oraz w art. 19 pkt 1 i 3, jeżeli uchwała rady gminy
przewiduje udzielanie pomocy publicznej, pomoc ta jest udzielana jako
pomoc de minimis.
Art.
20d. [Delegacja ustawowa do określenia warunków
udzielania zwolnień stanowiących pomoc publiczną]
1.
Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
warunki udzielania zwolnień stanowiących pomoc publiczną,
o których mowa w:
1)
art. 7 ust. 3,
2)
art. 12 ust. 4
-
mając na uwadze zapewnienie zgodności udzielania pomocy z
warunkami dopuszczalności tej pomocy określonymi w
przepisach Unii Europejskiej.
2.
Projekt uchwały rady gminy przewidujący udzielanie pomocy
publicznej, który nie uwzględnia warunków
określonych w rozporządzeniach wydanych na podstawie ust.
1, podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, chyba że projekt
ten przewiduje:
1)
udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych;
2)
udzielanie pomocy de minimis.
Art.
21. [Zastąpienie podatku drogowym podatkiem od środków
transportowych]
Ilekroć
w odrębnych przepisach jest mowa o podatku drogowym, należy
przez to rozumieć podatek od środków transportowych,
o którym mowa w niniejszej ustawie.
Art.
22. [Deklaracja i płatność podatku w 1991 r.]
W
1991 r. osoby i jednostki określone w art. 6 ust. 8 są
obowiązane złożyć deklarację, o której
mowa w tym przepisie, oraz wpłacić podatek od nieruchomości
za styczeń w terminie do dnia 15 lutego 1991 r.
Art.
23. [Przepis derogacyjny]
Traci
moc ustawa
z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U.
poz. 50, z 1988 r. poz. 132, z 1989 r. poz. 192 i 443 oraz z 1990 r.
poz. 198).
Art.
24. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do
opłat należnych po tym dniu oraz poczynając od roku
podatkowego 1991 do należnych podatków.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr
1 42
STAWKI
MINIMALNE PODATKU DLA POJAZDÓW OKREŚLONYCH W ART. 8 PKT 2
USTAWY
Liczba
osi i dopuszczalna masa całkowita (w tonach)
|
Minimalna
stawka podatku (w złotych)
|
nie
mniej niż
|
mniej
niż
|
oś
jezdna (osie jezdne) z zawieszeniem pneumatycznym lub zawieszeniem
uznanym za równoważne
|
inne
systemy zawieszenia osi jezdnych
|
Dwie
osie
|
12
|
13
|
0
|
123
|
13
|
14
|
123
|
340
|
14
|
15
|
340
|
479
|
15
|
|
479
|
1084
|
Trzy
osie
|
12
|
17
|
123
|
214
|
17
|
19
|
214
|
439
|
19
|
21
|
439
|
570
|
21
|
23
|
570
|
878
|
23
|
25
|
878
|
1365
|
25
|
|
878
|
1365
|
Cztery
osie i więcej
|
12
|
25
|
570
|
578
|
25
|
27
|
578
|
902
|
27
|
29
|
902
|
1432
|
29
|
31
|
1432
|
2124
|
31
|
|
1432
|
2124
|
ZAŁĄCZNIK Nr
2 43
STAWKI
MINIMALNE PODATKU DLA POJAZDÓW OKREŚLONYCH W ART. 8 PKT 4
USTAWY
Liczba
osi i dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów:
ciągnik siodłowy + naczepa, ciągnik balastowy +
przyczepa (w tonach)
|
Minimalna
stawka podatku (w złotych)
|
nie
mniej niż
|
mniej
niż
|
oś
jezdna (osie jezdne) z zawieszeniem pneumatycznym lub zawieszeniem
uznanym za równoważne
|
inne
systemy zawieszenia osi jezdnych
|
Dwie
osie
|
12
|
18
|
0
|
33
|
18
|
25
|
230
|
416
|
25
|
31
|
485
|
796
|
31
|
|
1223
|
1678
|
Trzy
osie i więcej
|
12
|
40
|
1079
|
1492
|
40
|
|
1492
|
2207
|
ZAŁĄCZNIK Nr
3 44
STAWKI
MINIMALNE PODATKU DLA POJAZDÓW OKREŚLONYCH W ART. 8 PKT 6
USTAWY
Liczba
osi i dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów:
naczepa/przyczepa + pojazd silnikowy (w tonach)
|
Minimalna
stawka podatku (w złotych)
|
nie
mniej niż
|
mniej
niż
|
oś
jezdna (osie jezdne) z zawieszeniem pneumatycznym lub zawieszeniem
uznanym za równoważne
|
inne
systemy zawieszenia osi jezdnych
|
Jedna
oś
|
12
|
18
|
0
|
22
|
18
|
25
|
154
|
277
|
25
|
|
277
|
486
|
Dwie
osie
|
12
|
28
|
182
|
268
|
28
|
33
|
531
|
736
|
33
|
38
|
736
|
1118
|
38
|
|
995
|
1472
|
Trzy
osie i więcej
|
12
|
38
|
586
|
816
|
38
|
|
816
|
1109
|
1 Niniejsza
ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia
następujących dyrektyw Wspólnot
Europejskich:1) dyrektywy
92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych
zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego
towarów między państwami członkowskimi (Dz.
Urz. WE L 368 z 17.12.1992);2) dyrektywy
1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat
za użytkowanie niektórych typów infrastruktury
przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WE L 187 z
20.07.1999).Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa
Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem
uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w
Unii Europejskiej - dotyczą ogłoszenia tych aktów w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
2 Art.
1a ust. 1 pkt 2 częściowo został uznany za niezgodny z
zasadą szczególnej określoności regulacji
daninowych, wywodzoną z art.
84
w związku z art.
217,
w związku z art.
64 ust. 3
Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13
grudnia 2017 r. sygn. akt SK 48/15 (Dz.U.2017.2432) z dniem 27
grudnia 2017 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis
traci moc w zakresie, w jakim umożliwia uznanie za budowlę
obiektu budowlanego, który spełnia kryteria bycia
budynkiem, przewidziane w art. 1a ust. 1 pkt 1 nin. ustawy.
3 Art.
1a ust. 1 pkt 3 został uznany za niezgodny z art. 2 w związku
z art. 64 ust. 1 i 2 oraz art. 84 w związku z art. 32 ust. 1
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wyrokiem Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. akt SK 13/15
(Dz.U.2017.2372) z dniem 20 grudnia 2017 r. Zgodnie z tym wyrokiem
wymieniony wyżej przepis traci moc w zakresie, w jakim jest
rozumiany w ten sposób, że wystarczającą
przesłanką zakwalifikowania gruntu podlegającego
opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości do kategorii gruntów
związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej
jest prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę
fizyczną będącą jego współposiadaczem.
4 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 0,93 zł - zob. pkt 1 lit. a tiret pierwsze
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
5 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 4,71 zł - zob. pkt 1 lit. a tiret drugie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
6 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 0,49 zł - zob. pkt 1 lit. a tiret trzecie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
7 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 3,09 zł - zob. pkt 1 lit. a tiret czwarte
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
8 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 0,79 zł - zob. pkt 1 lit. b tiret pierwsze
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
9 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 23,47 zł - zob. pkt 1 lit. b tiret drugie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
10 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 10,98 zł - zob. pkt 1 lit. b tiret trzecie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
11 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 4,78 zł - zob. pkt 1 lit. b tiret czwarte
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
12 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 7,90 zł - zob. pkt 1 lit. b tiret piąte
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
13 Art.
6 ust. 9a dodany przez art. 6 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 listopada
2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1
lipca 2019 r.
14 Art.
6 ust. 13 zmieniony przez art. 6 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9
listopada 2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 1 lipca 2019 r.
15 Art.
6 ust. 14 zmieniony przez art. 6 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9
listopada 2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 1 lipca 2019 r.
16 Art.
6 ust. 15 uchylony przez art. 6 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 9
listopada 2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 1 lipca 2019 r.
17 Obecnie
osobami o całkowitej niezdolności do pracy oraz
niezdolności do samodzielnej egzystencji na podstawie art.
10 ust. 2 pkt 1
ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o
zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym
(Dz.U.1996.100.461), która weszła w życie z dniem 1
września 1997 r.
18 Obecnie
osobami o całkowitej niezdolności do pracy na podstawie
art.
10 ust. 2 pkt 2
ustawy z dnia 28 czerwca 1996 r. o zmianie niektórych ustaw o
zaopatrzeniu emerytalnym i o ubezpieczeniu społecznym
(Dz.U.1996.100.461), która weszła w życie z dniem 1
września 1997 r.
19 Art.
9 ust. 6a dodany przez art. 6 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 9 listopada
2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1
lipca 2019 r.
20 Art.
9 ust. 11 uchylony przez art. 6 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 9
listopada 2018 r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę
z dniem 1 lipca 2019 r.
21 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 832,71 zł - zob. pkt 2 lit. a tiret
pierwsze obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
22 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1389,14 zł - zob. pkt 2 lit. a tiret
drugie obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
23 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1666,96 zł - zob. pkt 2 lit. a tiret
trzecie obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
24 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 3181,00 zł - zob. pkt 2 lit. b
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
25 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1944,76 zł - zob. pkt 2 lit. c
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
26 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 2458,70 zł - zob. pkt 2 lit. d tiret
pierwsze obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
27 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 3181,00 zł - zob. pkt 2 lit. d tiret
drugie obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
28 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1666,96 zł - zob. pkt 2 lit. e
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
29 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1944,76 zł - zob. pkt 2 lit. f tiret
pierwsze obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
30 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 2458,70 zł - zob. pkt 2 lit. f tiret
drugie obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
31 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 1968,37 zł - zob. pkt 2 lit. g tiret
pierwsze obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
32 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 2488,56 zł - zob. pkt 2 lit. g tiret
drugie obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
33 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 778,20 zł - zob. pkt 3 tiret pierwsze
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
34 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 2,26 zł - zob. pkt 3 tiret drugie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
35 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 3,20 zł - zob. pkt 3 tiret trzecie
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
36 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 4,40 zł - zob. pkt 3 tiret czwarte
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
37 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 123,18 zł - zob. pkt 3 tiret piąte
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
38 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 2,54 zł - zob. pkt 3 tiret szóste
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
39 Kwota
nieaktualna. Obecnie: 0,22 zł - zob. pkt 3 tiret sziódme
obwieszczenia
Ministra Finansów z dnia 25 lipca 2018 r. w sprawie górnych
granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok
2019 (M.P.2018.745).
40 Art.
19 pkt 6 uchylony przez art. 6 pkt 3 ustawy z dnia 9 listopada 2018
r. (Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1
lipca 2019 r.
41 Art.
19a dodany przez art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r.
(Dz.U.2018.2244) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca
2019 r.
42 Stawki
minimalne na 2019 r. są ogłoszone w obwieszczeniuMinistra
Finansów z dnia 15 października 2018 r. w sprawie stawek
podatku od środków transportowych obowiązujących
w 2019 r (M.P.2018.1018).
43 Stawki
minimalne na 2019 r. są ogłoszone w obwieszczeniuMinistra
Finansów z dnia 15 października 2018 r. w sprawie stawek
podatku od środków transportowych obowiązujących
w 2019 r (M.P.2018.1018).
44 Stawki
minimalne na 2019 r. są ogłoszone w obwieszczeniuMinistra
Finansów z dnia 15 października 2018 r. w sprawie stawek
podatku od środków transportowych obowiązujących
w 2019 r (M.P.2018.1018).