Podatek dochodowy od osób prawnych.
Dz.U.2019.865 t.j. z
dnia 2019.05.10
Status: Akt
obowiązujący
Wersja od: 10 maja
2019r. do: 31 grudnia 2019r.
tekst jednolity
Wejście
w życie:
10
marca 1992 r.
Moc
wsteczna:
1
stycznia 1992r.
zobacz:
art.
42
Art.
42. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1
stycznia 1992 r., z wyjątkiem art. 30 i 33, które wchodzą
w życie z dniem ogłoszenia.
USTAWA
z
dnia 15 lutego 1992 r.
o
podatku dochodowym od osób prawnych 1
Rozdział
1
Podmiot
i przedmiot opodatkowania
Art.
1. [Zakres podmiotowy i przedmiotowy]
1.
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów
osób prawnych i spółek kapitałowych w
organizacji.
2.
Przepisy ustawy mają również zastosowanie do
jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z
wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek
niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1
i 3.
3.
Przepisy ustawy mają również zastosowanie do:
1)
spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
spółek niemających osobowości prawnej mających
siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli
zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są
traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie
opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu
na miejsce ich osiągania.
Art.
1a. [Podatkowe grupy kapitałowe]
1.
Podatnikami mogą być również grupy co najmniej
dwóch spółek prawa handlowego mających
osobowość prawną, które pozostają w
związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi
grupami kapitałowymi".
2.
Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli
spełnione są łącznie następujące
warunki:
1)
podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć
wyłącznie spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające
siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
a)
przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób,
o którym mowa w ust. 2b, przypadający na każdą
z tych spółek, jest nie niższy niż 500 000
zł,
b)
jedna ze spółek, zwana dalej "spółką
dominującą", posiada bezpośredni 75% udział
w kapitale zakładowym lub w tej części kapitału
zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej
"spółkami zależnymi", która na
podstawie przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji nie została nieodpłatnie
lub na zasadach preferencyjnych nabyta przez pracowników,
rolników lub rybaków albo która nie stanowi
rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele reprywatyzacji,
c)
spółki zależne nie posiadają udziałów
w kapitale zakładowym innych spółek tworzących
tę grupę,
d)
w spółkach tych nie występują zaległości
we wpłatach podatków stanowiących dochód
budżetu państwa;
2)
umowa o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej, zwana dalej
"umową":
a)
została zawarta przez spółkę dominującą
i spółki zależne, w formie aktu notarialnego, na
okres co najmniej 3 lat podatkowych,
b)
została zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego;
3)
po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki
tworzące tę grupę spełniają warunki
wymienione w pkt 1 lit. a-c, a ponadto:
a)
nie korzystają ze zwolnień podatkowych określonych w
art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a oraz ze zwolnień od podatku
dochodowego na podstawie odrębnych ustaw,
b)
w przypadku dokonania transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a
ust. 1 pkt 6 z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust.
1 pkt 4, niewchodzącymi w skład podatkowej grupy
kapitałowej, nie ustalają lub nie narzucają warunków
różniących się od warunków, które
ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane w
rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3;
4)
podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok
podatkowy udział dochodów, określonych zgodnie z
art. 7 ust. 1, w przychodach - w wysokości co najmniej 2%.
2a.
Warunek określony w ust. 2 pkt 1 lit. d uważa się za
spełniony również wtedy, gdy spółka po
przystąpieniu do podatkowej grupy kapitałowej dokona
korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę zaległość
wraz z należnymi odsetkami w terminie 14 dni od dnia złożenia
korekty deklaracji albo w terminie 14 dni od dnia doręczenia
decyzji organu pierwszej instancji, określającej wysokość
zobowiązania, ureguluje tę zaległość wraz z
należnymi odsetkami.
2b.
Wartość kapitału zakładowego, o której
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, określa się bez uwzględnienia
tej części tego kapitału, jaka nie została na ten
kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta
wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów)
oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek (kredytów),
przysługującymi udziałowcom (akcjonariuszom) wobec tej
spółki, a także wartościami niematerialnymi lub
prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.
3.
Umowa musi zawierać co najmniej:
1)
wykaz spółek tworzących podatkową grupę
kapitałową oraz wysokość ich kapitału
zakładowego;
2)
informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości
ich udziału w kapitale zakładowym w spółce
dominującej i w spółkach zależnych tworzących
podatkową grupę kapitałową, posiadających co
najmniej 5% udziałów (akcji) tych spółek;
3)
określenie czasu trwania umowy;
4)
(uchylony);
5)
określenie przyjętego roku podatkowego.
3a.
Spółka dominująca reprezentuje podatkową grupę
kapitałową w zakresie obowiązków wynikających
z ustawy oraz z przepisów Ordynacji
podatkowej.
4.
Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę
dominującą do właściwego według jej siedziby
naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 45 dni przed
rozpoczęciem roku podatkowego przyjętego przez podatkową
grupę kapitałową. Organ ten jest właściwy w
sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej grupy
kapitałowej oraz składania sprawozdań finansowych
przez spółki tworzące podatkową grupę
kapitałową.
5.
Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji,
rejestracji umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu
skarbowego odmawia zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną
spełnione warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i pkt 2
lit. a oraz ust. 3 i 4. Do decyzji o rejestracji umowy oraz do
decyzji o odmowie rejestracji umowy stosuje się przepisy
Ordynacji
podatkowej.
6.
Po rejestracji umowy podatkowa grupa kapitałowa nie może
być rozszerzona o inne spółki ani pomniejszona o
którąkolwiek ze spółek tworzących tę
grupę, z wyjątkiem przejęcia spółki
tworzącej podatkową grupę kapitałową przez
inną spółkę z tej podatkowej grupy kapitałowej,
chyba że połączenie spółek tworzących
podatkową grupę kapitałową prowadzi do
zmniejszenia ich liczby poniżej dwóch.
7.
Podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane,
pobierane i wpłacane przez spółkę dominującą.
Spółce tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu
terminowego wpłacania podatku dochodowego od osób
prawnych należnego od podatkowej grupy kapitałowej.
8.
Spółka dominująca obowiązana jest zgłosić
naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 4:
1)
zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym spółek
tworzących podatkową grupę kapitałową,
2)
zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące
naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej
za podatnika podatku dochodowego
- w
terminie 30 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.
8a.
Za naruszenie warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej
za podatnika podatku dochodowego uważa się również
zmniejszenie udziału spółki dominującej w
kapitale spółki zależnej wchodzącej w skład
podatkowej grupy kapitałowej poniżej progu określonego
w ust. 2 pkt 1 lit. b.
9.
Do przedłużenia okresu funkcjonowania podatkowej grupy
kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej umowy, podlegającej
zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwego
naczelnika urzędu skarbowego.
10.
W przypadku gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią
zmiany w stanie faktycznym lub w stanie prawnym skutkujące
naruszeniem warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej
za podatnika podatku dochodowego, dzień poprzedzający dzień
wystąpienia tych zmian, z zastrzeżeniem ust. 12, jest
dniem, w którym następuje utrata przez podatkową
grupę kapitałową statusu podatnika oraz koniec jej
roku podatkowego. Dzień wystąpienia zmian, o których
mowa w zdaniu pierwszym, jest pierwszym dniem roku podatkowego
spółek, które przed tym dniem tworzyły
podatkową grupę kapitałową. Przepis art. 8 ust. 3
zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
10a.
W przypadku, o którym mowa w ust. 10, spółki
tworzące uprzednio podatkową grupę kapitałową
są obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia utraty
przez podatkową grupę kapitałową statusu
podatnika rozliczyć podatek dochodowy za okres od drugiego roku
podatkowego poprzedzającego dzień utraty przez podatkową
grupę kapitałową statusu podatnika, liczonego od
początku roku podatkowego, w którym to zdarzenie
wystąpiło, oraz za okres od początku roku, w którym
nastąpiła utrata przez podatkową grupę kapitałową
statusu podatnika, do dnia utraty przez podatkową grupę
kapitałową statusu podatnika - przyjmując, że
podatkowa grupa kapitałowa w tych okresach nie istniała.
Rozliczenia podatku dochodowego dokonuje odrębnie każda z
tych spółek, obliczając należne zaliczki na
podatek dochodowy oraz należny podatek za poszczególne
lata podatkowe od dochodu ustalonego zgodnie z art. 7 ust. 1-3,
odpowiednio za poszczególne miesiące i lata, w których
podatek był rozliczany przez spółkę dominującą.
10b.
Jeżeli podatkowa grupa kapitałowa funkcjonuje krócej
niż trzy pełne lata podatkowe, przepis ust. 10a stosuje się
do całego okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.
W przypadku gdy okres funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej
uległ wydłużeniu zgodnie z ust. 9, przepis ust. 10a
stosuje się wyłącznie do przedłużonego
okresu funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.
10c.
W przypadku obowiązku dokonania rozliczenia, o którym
mowa w ust. 10a:
1)
kwoty zaliczek i podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe,
wpłacone przez podatkową grupę kapitałową za
okres, o którym mowa w ust. 10a, zalicza się,
proporcjonalnie do dochodów poszczególnych spółek,
na poczet ich należnych zaliczek i należnego podatku;
2)
jeżeli należne zaliczki lub należny podatek dochodowy
od poszczególnych spółek, obliczone zgodnie z pkt
1, będą wyższe niż przypadające na daną
spółkę zaliczki lub podatek, które zostały
wpłacone przez podatkową grupę kapitałową,
powstała różnica stanowi zaległość
podatkową, od której pobiera się odsetki za zwłokę
liczone od dnia, do którego powinna nastąpić
płatność zaliczki lub podatku za poszczególne
okresy rozliczeniowe.
11.
Zbycie udziałów (akcji), objętych na podstawie
przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji lub w związku z reprywatyzacją,
oraz dalszy obrót tymi udziałami (akcjami) przez ich
posiadaczy nie stanowi naruszenia warunków uznania podatkowej
grupy kapitałowej za podatnika podatku dochodowego.
12.
W przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt
4, podatkowa grupa kapitałowa traci status podatnika z ostatnim
dniem roku podatkowego, w którym naruszyła ten warunek, z
tym że spółka dominująca jest obowiązana
do złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust.
1, za ten rok podatkowy.
12a.
W przypadku utraty przez podatkową grupę kapitałową
statusu podatnika na podstawie ust. 10 lub 12 naczelnik urzędu
skarbowego, o którym mowa w ust. 4, wydaje decyzję
stwierdzającą wygaśnięcie decyzji o rejestracji
umowy, którą doręcza się spółce
dominującej, ze skutkiem doręczenia wobec pozostałych
spółek wchodzących uprzednio w skład tej grupy.
13.
Przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez
którąkolwiek ze spółek wchodzących
uprzednio w skład grupy, która utraciła ten status,
może nastąpić nie wcześniej niż po upływie:
1)
roku podatkowego spółki następującego po roku
kalendarzowym, w którym podatkowa grupa kapitałowa
utraciła prawo do uznania jej za podatnika - w przypadku
naruszenia warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4;
2)
3 lat podatkowych następujących po roku kalendarzowym, w
którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo do
uznania jej za podatnika - w przypadku naruszenia innych warunków
funkcjonowania podatkowej grupy kapitałowej.
14.
Spółki tworzące podatkową grupę kapitałową
odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania z tytułu
podatku dochodowego należnego za okres obowiązywania umowy.
15.
(uchylony).
Art.
2. [Wyłączenia przedmiotowe]
1.
Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1)
przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem
dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej;
2)
przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy
o lasach;
3)
przychodów wynikających z czynności, które
nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy;
4)
przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego
opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. z 2019 r.
poz. 31), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a;
5)
przychodów przedsiębiorcy okrętowego opodatkowanych
na zasadach wynikających z ustawy
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 471),
z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a;
6)
wypłat, o których mowa w art.
27
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz. U. poz. 1629).
2.
Działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1
jest działalność polegająca na wytwarzaniu
produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie
nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub
chowu, w tym również produkcja materiału siewnego,
szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego,
produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią,
produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i
sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt,
ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca
typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także
działalność, w której minimalne okresy
przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie
których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co
najmniej:
1)
miesiąc - w przypadku roślin,
2)
16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi
i kaczek,
3)
6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)
2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
-
licząc od dnia nabycia.
3.
Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w
szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i
ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla
i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie
drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i
laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów,
hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów
innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
4.
Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to
gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy
o podatku rolnym.
5.
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej
uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach
nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku
nr 2.
6.
Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej
przekraczają wielkości określone w załączniku
nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody uzyskane w roku podatkowym
z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.
Art.
3. [Obowiązek podatkowy]
1.
Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi
podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu
na miejsce ich osiągania.
2.
Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi
podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2,
uważa się w szczególności dochody (przychody)
z:
1)
wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2)
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze
zbycia jej w całości albo w części lub zbycia
jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3)
papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów
finansowych niebędących papierami wartościowymi,
dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane
ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z
realizacji praw z nich wynikających;
4)
tytułu przeniesienia własności udziałów
(akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków
w spółce niebędącej osobą prawną lub
tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji
wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu
należności będących następstwem posiadania
tych udziałów (akcji), ogółu praw i
obowiązków lub tytułów uczestnictwa - jeżeli
co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki,
spółki niebędącej osobą prawną,
funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub
osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią
nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
5)
tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do
dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby
fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające
osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie
od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6)
niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale
5a.
4.
Wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt
4, ustala się na ostatni dzień miesiąca
poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym
mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących
emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu
na rynku regulowanym wartość aktywów może być
ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w
raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału
poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym
doszło do uzyskania przychodu.
5.
Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa
się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1,
jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o
których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Art.
4. [Terytorium RP]
Za
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy, uważa
się również znajdującą się poza
morzem terytorialnym wyłączną strefę ekonomiczną,
w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego
i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące
się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia
oraz ich zasobów naturalnych.
Art.
4a. [Słowniczek]
Ilekroć
w ustawie jest mowa o:
1)
inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w
rozumieniu ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019
r. poz. 351), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości";
2)
składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu
ustawy
o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi
funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością
gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały
uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g
ust. 3;
3)
przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w
rozumieniu przepisów Kodeksu
cywilnego;
4)
zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to
organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie zespół składników
materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań
gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić
niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące
te zadania;
5)
programie restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw -
oznacza to restrukturyzację na podstawie ustaw:
a)
z
dnia 26 listopada 1998 r.
o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do
funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych
uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. poz. 1112, z
późn. zm.)
2
,
b)
z
dnia 7 października 1999 r.
o wspieraniu restrukturyzacji przemysłowego potencjału
obronnego i modernizacji technicznej Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2011),
c)
z
dnia 14 lipca 2000 r.
o restrukturyzacji finansowej górnictwa siarki (Dz. U. z 2016
r. poz. 1752),
d)
z
dnia 8 września 2000 r.
o komercjalizacji i restrukturyzacji prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. z
2018 r. poz. 1311 oraz z 2019 r. poz. 492),
e)
z
dnia 24 sierpnia 2001 r.
o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali (Dz. U. poz. 1196, z
późn. zm.),
f)
z
dnia 15 kwietnia 2005 r.
o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów
opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 164);
5a)
postępowaniu restrukturyzacyjnym - oznacza to postępowanie
restrukturyzacyjne w rozumieniu ustawy
z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2019 r.
poz. 243 i 326);
6)
urzędzie skarbowym - oznacza to urząd skarbowy, przy pomocy
którego właściwy dla podatnika naczelnik urzędu
skarbowego wykonuje swoje zadania;
7)
ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.
U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.);
8)
ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym - oznacza to ustawę
z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U.
z 2017 r. poz. 1834 oraz z 2018 r. poz. 1693);
9)
(uchylony)
9a)
samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu
przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do
przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z
kierowcą, z wyjątkiem:
a)
pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń,
który oddzielony jest od części przeznaczonej do
przewozu ładunków ścianą lub trwałą
przegrodą:
– klasyfikowanego
na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju:
wielozadaniowy, van lub
– z
otwartą częścią przeznaczoną do przewozu
ładunków,
b)
pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z
jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu
ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
c)
pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest
pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również
warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla
następujących przeznaczeń:
– agregat
elektryczny/spawalniczy,
– do
prac wiertniczych,
– koparka,
koparko-spycharka,
– ładowarka,
– podnośnik
do prac konserwacyjno-montażowych,
– żuraw
samochodowy,
d)
pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na
podstawie art.
86a ust. 16
ustawy o podatku od towarów i usług;
10)
małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość
przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku
od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim
roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej
równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot
wyrażonych w euro dokonuje się według średniego
kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy
dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w
zaokrągleniu do 1000 zł;
11)
zagranicznym zakładzie - oznacza to:
a)
stałą placówkę, poprzez którą
podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium
jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo
działalność na terytorium innego państwa, a w
szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro,
fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b)
plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone
na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę
lub zarząd na terytorium innego państwa,
c)
osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego
siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa
działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta
ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i
pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
-
chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania,
której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi
inaczej;
12)
certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu
siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy
organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby
podatnika;
13)
ubezpieczycielu - rozumie się przez to zakład ubezpieczeń
albo zakład reasekuracji prowadzący działalność
na podstawie przepisów
o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;
14)
spółce niebędącej osobą prawną -
oznacza to spółkę inną niż określona
w pkt 21;
15)
rachunku zbiorczym - oznacza to rachunek zbiorczy w rozumieniu ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z
2018 r. poz. 2286, 2243 i 2244);
16)
udziale (akcji) - oznacza to również ogół
praw i obowiązków wspólnika w spółce,
o której mowa w art. 1 ust. 3;
16a)
wartości emisyjnej udziałów (akcji) - oznacza to
cenę, po jakiej obejmowane są udziały (akcje),
określoną w statucie lub umowie spółki, a w
razie ich braku - w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie
niższą od wartości rynkowej tych udziałów
(akcji);
17)
wspólniku - oznacza to również akcjonariusza;
18)
kapitale zakładowym - oznacza to również kapitał
podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3;
19)
udziale w zyskach osób prawnych - oznacza to również
udział w zyskach spółek, o których mowa w
art. 1 ust. 3;
20)
objęciu udziału (akcji) - oznacza to również
uzyskanie przez wspólnika spółki, o której
mowa w art. 1 ust. 3, ogółu praw i obowiązków
wspólnika w tej spółce;
21)
spółce - oznacza to:
a)
spółkę posiadającą osobowość
prawną, w tym także spółkę zawiązaną
na podstawie rozporządzenia
Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie
statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z
10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b)
spółkę kapitałową w organizacji,
c)
spółkę komandytowo-akcyjną mającą
siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
d)
spółkę niemającą osobowości prawnej
mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie,
jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego
państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym
państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów
bez względu na miejsce ich osiągania;
22)
pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty
finansowe, o których mowa w art.
2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
22a)
walucie wirtualnej - oznacza to walutę wirtualną w
rozumieniu art.
2 ust. 2 pkt 26
ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz
finansowaniu terroryzmu;
22b)
ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz
finansowaniu terroryzmu - oznacza to ustawę
z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. poz. 723, 1075, 1499 i 2215 oraz
z 2019 r. poz. 125);
23)
komercjalizowanej własności intelektualnej - oznacza to:
a)
patent, dodatkowe prawo ochronne na wynalazek, prawo ochronne na wzór
użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego lub prawo
z rejestracji topografii układu scalonego oraz prawo do
uzyskania powyższych praw lub prawo z pierwszeństwa -
określone w ustawie
z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej
(Dz. U. z 2017 r. poz. 776, z 2018 r. poz. 2302 oraz z 2019 r. poz.
501),
b)
autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego,
c)
równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji)
nadającej się do wykorzystania w działalności
przemysłowej, naukowej lub handlowej (know-how),
d)
prawa do korzystania z praw lub wartości wymienionych w lit. a-c
na podstawie umowy licencyjnej;
24)
podmiocie komercjalizującym - oznacza to:
a)
uczelnię w rozumieniu ustawy
z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce
(Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.)
b)
spółkę utworzoną na podstawie art.
149 ust. 1
lub art.
150 ust. 1
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce,
c)
Polską Akademię Nauk lub jej instytut naukowy w rozumieniu
ustawy
z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1475 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534),
d)
spółkę utworzoną na podstawie art.
83 ust. 1
ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk,
e)
instytut badawczy w rozumieniu ustawy
z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 736 i 1669 oraz z 2019 r. poz. 534),
f)
spółkę utworzoną na podstawie art.
17 ust. 5
ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych,
g)
twórcę uprawnionego do praw lub wartości
wymienionych w pkt 23 lit. a-c, a także zawarcia umowy
licencyjnej, o której mowa w pkt 23 lit. d,
h)
międzynarodowy instytut naukowy utworzony na podstawie odrębnych
przepisów, działający na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej,
i)
Centrum Łukasiewicz,
j)
instytuty działające w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz,
k)
spółkę utworzoną na podstawie art.
30
ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o Sieci Badawczej Łukasiewicz
(Dz. U. poz. 534)
-
jeżeli wnosi do spółki kapitałowej
komercjalizowaną własność intelektualną;
25)
krótkiej sprzedaży - oznacza to krótką
sprzedaż w rozumieniu art.
2 ust. 1 lit. b
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012
z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i
wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka
kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1);
26)
działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność
twórczą obejmującą badania naukowe lub prace
rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu
zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów
wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
27)
badaniach naukowych - oznacza to:
a)
badania podstawowe w rozumieniu art.
4 ust. 2 pkt 1
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce,
b)
badania aplikacyjne w rozumieniu art.
4 ust. 2 pkt 2
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce;
28)
pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art.
4 ust. 3
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce;
29)
rzeczywistym właścicielu - oznacza to podmiot, który
spełnia łącznie następujące warunki:
a)
otrzymuje należność dla własnej korzyści, w
tym decyduje samodzielnie o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko
ekonomiczne związane z utratą tej należności lub
jej części,
b)
nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym
podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania
całości lub części należności innemu
podmiotowi,
c)
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą
w kraju siedziby, jeżeli należności uzyskiwane są
w związku z prowadzoną działalnością
gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy podmiot prowadzi
rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis
art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio;
30)
ustawie o funduszach inwestycyjnych - oznacza to ustawę
z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu
alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355,
2215, 2243 i 2244);
30a)
alternatywnej spółce inwestycyjnej - oznacza to
alternatywną spółkę inwestycyjną w
rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych;
31)
nabytych wierzytelnościach banku hipotecznego - oznacza to
nabyte przez bank hipoteczny, w celu emisji listów zastawnych,
od innych banków wierzytelności z tytułu udzielonych
przez nie kredytów;
32)
odpisie na straty kredytowe - oznacza to odpis na oczekiwane straty
kredytowe z tytułu składnika aktywów finansowych,
utworzony na:
a)
udzielony kredyt (pożyczkę) lub
b)
udzielone gwarancje (poręczenia) spłaty kredytu (pożyczki),
lub
c)
nabyte wierzytelności banku hipotecznego
-
przez jednostki, które na podstawie art.
45 ust. 1a
i 1b
ustawy o rachunkowości sporządzają sprawozdania
finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości,
Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej
oraz związanymi z nimi interpretacjami ogłoszonymi w formie
rozporządzeń Komisji Europejskiej, zwanymi dalej "MSR",
o których mowa w art.
2 ust. 3
ustawy o rachunkowości;
33)
ustawie o pracowniczych planach kapitałowych - oznacza to ustawę
z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach
kapitałowych (Dz. U. poz. 2215).
Art.
4b.
(uchylony).
Art.
4c. [Pojazdy samochodowe]
Spełnienie
wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w:
1)
art. 4a pkt 9a lit. a i b stwierdza się na podstawie dodatkowego
badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację
kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym
przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu
zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu
tych wymagań;
2)
art. 4a pkt 9a lit. c stwierdza się na podstawie dokumentów
wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
Art.
5. [Wspólne źródła przychodów]
1.
Przychody z udziału w spółce niebędącej
osobą prawną, ze wspólnej własności,
wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego
posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw
majątkowych łączy się z przychodami każdego
wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału
w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu
przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału)
są równe.
1a.
Przychody z zysków kapitałowych, przypisane wspólnikowi
na podstawie ust. 1, zwiększają przychody wspólnika
uzyskane z tego źródła.
2.
Zasady wyrażone w ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do
rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków
niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy
opodatkowania lub podatku.
3.
(uchylony).
Art.
6. [Zwolnienia podmiotowe]
1.
Zwalnia się od podatku:
1)
Skarb Państwa;
2)
Narodowy Bank Polski;
3)
jednostki budżetowe;
4)
państwowe fundusze celowe, o których mowa w ustawie
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2077, z późn. zm.);
4a)
Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
4b)
wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki
wodnej;
4c)
Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie, z wyłączeniem
działalności gospodarczej, o której mowa w art.
240 ust. 6
ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz.
2268 oraz z 2019 r. poz. 125 i 534);
5)
przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki
gospodarcze utworzone przez organ administracji państwowej
wspólnie z innymi państwami na podstawie porozumienia lub
umowy, chyba że porozumienia te lub umowy stanowią inaczej;
6)
jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów
określonych w przepisach ustawy
o dochodach jednostek samorządu terytorialnego;
7)
Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa;
8)
(uchylony);
9)
(uchylony);
10)
fundusze inwestycyjne otwarte oraz specjalistyczne fundusze
inwestycyjne otwarte, utworzone na podstawie ustawy o funduszach
inwestycyjnych, z wyłączeniem specjalistycznych funduszy
inwestycyjnych otwartych stosujących zasady i ograniczenia
inwestycyjne określone dla funduszy inwestycyjnych zamkniętych;
10a)
instytucje wspólnego inwestowania, z zastrzeżeniem ust.
4, posiadające siedzibę w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, które spełniają łącznie
następujące warunki:
a)
podlegają w państwie, w którym mają siedzibę,
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
b)
wyłącznym przedmiotem ich działalności jest
zbiorowe lokowanie środków pieniężnych,
zebranych w drodze publicznego proponowania nabycia ich tytułów
uczestnictwa w papiery wartościowe lub instrumenty rynku
pieniężnego,
c)
prowadzą swoją działalność na podstawie
zezwolenia właściwych organów nadzoru nad rynkiem
finansowym państwa, w którym mają siedzibę,
d)
ich działalność podlega bezpośredniemu nadzorowi
właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym
państwa, w którym mają siedzibę,
e)
posiadają depozytariusza przechowującego aktywa tej
instytucji,
f)
zarządzane są przez podmioty, które prowadzą
swoją działalność na podstawie zezwolenia
właściwych organów nadzoru nad rynkiem finansowym
państwa, w którym podmioty te mają siedzibę;
11)
fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów
o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
11a)
podatników posiadających siedzibę w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego prowadzących program
emerytalny, w zakresie dochodów związanych z gromadzeniem
oszczędności na cele emerytalne, którzy spełniają
łącznie następujące warunki:
a)
podlegają w państwie, w którym mają siedzibę,
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
b)
prowadzą swoją działalność na podstawie
zezwolenia właściwych władz państwa, w którym
mają siedzibę,
c)
ich działalność podlega nadzorowi właściwych
władz państwa, w którym mają siedzibę,
d)
posiadają depozytariusza prowadzącego rejestr aktywów
tych podatników,
e)
przedmiotem ich działalności jest wyłącznie
gromadzenie środków pieniężnych i ich
lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę uczestnikom programu
emerytalnego po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego;
12)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w
ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 300 i 303);
12a)
Fundusz Rezerwy Demograficznej, o którym mowa w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych;
13)
(uchylony);
14)
(uchylony);
15)
Agencję Rezerw Materiałowych;
16)
Narodowy Fundusz Zdrowia, o którym mowa w ustawie
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1510, z późn. zm.);
17)
Bankowy Fundusz Gwarancyjny;
18)
podmiot zarządzający aktywami w rozumieniu ustawy
z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie
gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz.
U. z 2017 r. poz. 1937, z późn. zm.);
19)
Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa;
20)
jednostki dozoru technicznego, o których mowa w ustawie
z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1351, 1356 i 2518).
2.
(uchylony).
3.
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 10a i 11a, stosuje się
pod warunkiem istnienia podstawy prawnej, wynikającej z umowy o
unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej
umowy międzynarodowej, której stroną jest
Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym
podatnik ma siedzibę.
4.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma
zastosowania do:
1)
instytucji wspólnego inwestowania:
a)
które prowadzą swoją działalność w
formie instytucji wspólnego inwestowania typu zamkniętego
albo są instytucją wspólnego inwestowania typu
otwartego działającą na podstawie zasad i ograniczeń
inwestycyjnych odpowiadających instytucjom wspólnego
inwestowania typu zamkniętego, lub
b)
których tytuły uczestnictwa, zgodnie z dokumentami
założycielskimi, nie są oferowane w drodze oferty
publicznej, dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani
wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu oraz mogą być
nabywane także przez osoby fizyczne wyłącznie w
przypadku, gdy osoby te dokonają jednorazowego nabycia tytułów
uczestnictwa o wartości nie mniejszej niż 40 000 euro;
2)
dochodów z nieruchomości, o których mowa w art.
24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w
art. 17 ust. 1 pkt 57 lit. a.
5.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, nie ma
zastosowania do podatku, o którym mowa w art. 24b.
Art.
7. [Przedmiot opodatkowania]
1.
Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód
stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków
kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł
przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21,
art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
2.
Dochodem ze źródła przychodów, z
zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i
art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego
źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania,
osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania
przychodów przekraczają sumę przychodów,
różnica jest stratą ze źródła
przychodów.
3.
Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego
podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:
1)
przychodów ze źródeł przychodów
położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za
granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie
podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne
od podatku;
2)
przychodów wymienionych w art. 21, art. 22 i art. 24b, przy
czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3
ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład
uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli
są związane z działalnością zakładu;
2a)
straty poniesionej ze źródła przychodów;
3)
kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w
pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania
przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te
zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu
przypadającego na zagraniczny zakład;
4)
strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych,
przejmowanych lub dzielonych - w razie przekształcenia formy
prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców,
z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną
spółkę;
5)
strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub
nabywanych na podstawie przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji;
6)
strat instytucji kredytowej związanych z działalnością
oddziału tej instytucji, którego składniki majątkowe
zostały wniesione do spółki tytułem wkładu
niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów
ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2018 r. poz.
2187, 2243 i 2354 oraz z 2019 r. poz. 326).
4.
Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów
i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w
ust. 3, a w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia
lub podziału przedsiębiorców, także straty
przedsiębiorców przekształcanych, łączonych,
przejmowanych lub dzielonych, z wyjątkiem spółek
przekształconych w inne spółki.
4a.
Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również
strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub
nabywanych na podstawie przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji oraz strat instytucji kredytowej
związanych z działalnością oddziału tej
instytucji, którego składniki majątkowe zostały
wniesione do spółki tytułem wkładu
niepieniężnego na utworzenie banku na podstawie przepisów
ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe.
5.
O wysokość straty ze źródła przychodów,
poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:
1)
obniżyć dochód uzyskany z tego źródła
w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu
latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w
którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50%
wysokości tej straty, albo
2)
obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła
w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących
pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą
5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w
pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że
kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może
przekroczyć 50% wysokości tej straty.
6.
Przepis ust. 5 nie ma zastosowania do strat z odpłatnego zbycia
walut wirtualnych.
Art.
7a. [Dochód ze źródła przychodów
podatkowej grupy kapitałowej]
1.
W podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła
przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich
spółek tworzących grupę uzyskanych z danego
źródła przychodów nad sumą ich strat
poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli
za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła
przychodów przez spółki wchodzące w skład
podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów
uzyskanych z tego źródła, różnica
stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną
ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek
oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3.
2.
Straty, o której mowa w ust. 1, poniesionej przez podatkową
grupę kapitałową nie pokrywa się z dochodu
poszczególnych spółek w razie upływu okresu
obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy
kapitałowej.
3.
Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się
strat spółek wchodzących w skład grupy,
poniesionych przez nie w okresie przed powstaniem grupy.
Art.
7b. [Przychody z zysków kapitałowych]
1.
Za przychody z zysków kapitałowych uważa się:
1)
przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z
zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody
faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym:
a)
dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz
otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub
instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub
tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie
tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo
wykupywania certyfikatów inwestycyjnych,
b)
przychody z umorzenia udziału (akcji) lub ze zmniejszenia ich
wartości,
c)
przychody z wystąpienia wspólnika ze spółki,
o której mowa w art. 1 ust. 3, które następuje w
inny sposób niż określony w lit. b,
d)
przychody ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika
w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, które
następuje w inny sposób niż określony w lit. b,
e)
wartość majątku otrzymanego w związku z
likwidacją osoby prawnej lub spółki, o której
mowa w art. 1 ust. 3,
f)
równowartość zysku osoby prawnej oraz spółki,
o której mowa w art. 1 ust. 3, przeznaczonego na podwyższenie
jej kapitału zakładowego, równowartość
nadwyżki bilansowej spółdzielni przeznaczonej na
podwyższenie funduszu udziałowego oraz równowartość
kwot przekazanych na ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów
(funduszy) takiej osoby prawnej lub spółki,
g)
dopłaty otrzymane w przypadku połączenia lub podziału
spółek przez wspólników spółki
przejmowanej, spółek łączonych lub dzielonych,
h)
przychody wspólnika spółki dzielonej, jeżeli
majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale
przez wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału
lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią
zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
i)
zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
j)
wartość niepodzielonych zysków w spółce
oraz wartość zysku przekazanego na inne kapitały niż
kapitał zakładowy w spółce przekształcanej
- w przypadku przekształcenia spółki w spółkę
niebędącą osobą prawną, z tym że
przychód określa się na dzień przekształcenia,
k)
odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz
wspólnika przez spółkę, o której mowa
w art. 1 ust. 3,
l)
odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce,
o której mowa w art. 1 ust. 3, jeżeli wypłata
odsetek od takiej pożyczki lub ich wysokość
uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę
osobę prawną lub spółkę lub od wysokości
tego zysku (pożyczka partycypacyjna),
m)
przychody uzyskane w następstwie przekształceń,
łączenia lub podziałów podmiotów, w tym:
– przychody
osoby prawnej lub spółki, o której mowa w art. 1
ust. 3, przejmującej w następstwie łączenia lub
podziału majątek lub część majątku
innej osoby prawnej lub spółki,
– przychody
wspólnika spółki łączonej lub dzielonej,
– przychody
spółki dzielonej;
2)
przychody z tytułu wniesienia do osoby prawnej lub spółki,
o której mowa w art. 1 ust. 3, wkładu niepieniężnego;
3)
inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału
(akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa
w art. 1 ust. 3, w tym:
a)
przychody ze zbycia udziału (akcji), w tym ze zbycia dokonanego
celem ich umorzenia,
b)
przychody uzyskane w wyniku wymiany udziałów;
4)
przychody ze zbycia ogółu praw i obowiązków w
spółce niebędącej osobą prawną;
5)
przychody ze zbycia wierzytelności uprzednio nabytych przez
podatnika oraz wierzytelności wynikających z przychodów
zaliczanych do zysków kapitałowych;
6)
przychody:
a)
z praw majątkowych, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt
4-7, z wyłączeniem przychodów z licencji
bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów
niezaliczanych do zysków kapitałowych oraz praw
wytworzonych przez podatnika,
b)
z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów
finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów
finansowych służących zabezpieczeniu przychodów
albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych,
c)
z tytułu uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych lub
instytucjach wspólnego inwestowania,
d)
z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnych charakterze
dotyczącej praw, o których mowa w lit. a-c,
e)
ze zbycia praw, o których mowa w lit. a-c,
f)
z wymiany waluty wirtualnej na środek płatniczy, towar,
usługę lub prawo majątkowe inne niż waluta
wirtualna lub z regulowania innych zobowiązań walutą
wirtualną.
2.
W przypadku ubezpieczycieli, banków, podmiotów, o
których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 3, 4, 15 i 16, instytucji
finansowych w rozumieniu art.
4 ust. 1 pkt 7
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe oraz podmiotów,
o których mowa w art.
3 pkt 21
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
przychody wymienione w ust. 1, z wyłączeniem przychodów,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i f, zalicza się do
przychodów innych niż przychody z zysków
kapitałowych.
3.
W przypadku podatników prowadzących działalność,
o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu
praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, przychody
wymienione w ust. 1 pkt 6 lit. f zalicza się do przychodów
innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Art.
8. [Rok podatkowy]
1.
Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok
kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie
albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio
regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas
rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy
kalendarzowych.
2.
W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności,
pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności
do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego
roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście
kolejnych miesięcy kalendarzowych.
2a.
W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w
drugiej połowie roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego
pokrywającego się z rokiem kalendarzowym, pierwszy rok
podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia działalności
do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w
którym rozpoczęto działalność.
3.
W razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy
uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego
po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku
podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być
krótszy niż dwanaście i dłuższy niż
dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.
4.
O wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik
informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1,
składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po
zmianie rok podatkowy.
5.
Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej, które nie były dotychczas podatnikami w
rozumieniu ustawy, informują o wyborze roku podatkowego innego
niż rok kalendarzowy w zeznaniu, o którym mowa w art. 27
ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym uzyskały
status tego podatnika.
6.
Jeżeli z odrębnych przepisów
wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych
(sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez
podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się
okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po
zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia
ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok
podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg
rachunkowych do końca przyjętego przez podatnika roku
podatkowego.
7.
Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup
kapitałowych. Dla poszczególnych spółek
tworzących grupę:
1)
dzień poprzedzający początek roku podatkowego
przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok
podatkowy tych spółek;
2)
dzień następujący po dniu, w którym upłynął
okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła
status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym
rok podatkowy tych spółek.
Art.
9. [Ewidencja rachunkowa]
1.
Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji
rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami,
w sposób zapewniający określenie wysokości
dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego
podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w
ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia
wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami
art. 16a-16m.
1a.
Podatnicy będący przedsiębiorcami żeglugowymi w
rozumieniu ustawy
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz podatnicy
będący przedsiębiorcami okrętowymi w rozumieniu
ustawy
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych, prowadzący działalność
opodatkowaną odpowiednio podatkiem tonażowym albo
zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji
oraz inną działalność opodatkowaną podatkiem
dochodowym są obowiązani w ewidencji, o której mowa
w ust. 1, wyodrębnić przychody i związane z nimi
koszty na poszczególne rodzaje działalności
podlegającej opodatkowaniu odpowiednio podatkiem tonażowym
albo zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej
produkcji i podatkiem dochodowym.
1b.
Podatnicy prowadzący działalność
badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać
z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani
w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić
koszty działalności badawczo-rozwojowej.
2.
Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób określony
w ust. 1 nie jest możliwe, dochód (stratę) ustala
się w drodze oszacowania.
2a.
W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
obowiązanych do prowadzenia ewidencji rachunkowej wymienionej w
ust. 1, gdy określenie dochodu na ich podstawie nie jest
możliwe, dochód określa się w drodze
oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do
przychodu w wysokości:
1)
5% - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub
detalicznego;
2)
10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w
zakresie usług transportowych;
3)
60% - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli
wynagrodzenie jest określone w formie prowizji;
4)
80% - z działalności w zakresie usług adwokackich lub
rzeczoznawstwa;
5)
20% - z pozostałych źródeł przychodów.
2b.
Przez działalność w zakresie handlu hurtowego lub
detalicznego, o której mowa w ust. 2a pkt 1, wykonywaną
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o
których mowa w art. 3 ust. 2, rozumie się odpłatne
zbycie towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce
zawarcia umowy.
2c.
Przepisów ust. 2a i 2b nie stosuje się, jeżeli umowa
w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której
Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta z krajem, na
terytorium którego podatnik ma siedzibę lub miejsce
zamieszkania, stanowi inaczej.
2d.
Podatnicy, którzy przenoszą poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej składniki majątku w sposób,
o którym mowa w art. 24f i art. 24g, są obowiązani
wyodrębnić te składniki w ewidencji, o której
mowa w ust. 1.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w
drodze rozporządzenia, może wprowadzić obowiązek
dokonywania spisu z natury niektórych towarów w
przypadku zmiany ich ceny.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może
określić, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia uproszczonej ewidencji składników majątku
zakładu, przychodów i kosztów oraz warunki, jakim
powinna odpowiadać ta ewidencja w celu prawidłowego
określenia zobowiązania podatkowego, dla podatników
niemających siedziby lub zarządu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, którzy dla wykonywania działalności
nie tworzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddziału
lub przedstawicielstwa, mając na uwadze zakres prowadzonej
działalności.
Art.
9a.
(uchylony).
Art.
9b. [Ustalanie różnic kursowych – metoda
rachunkowa]
1.
Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
1)
art. 15a, albo
2)
przepisów
o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym
mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania
finansowe będą badane przez firmy audytorskie.
2.
Podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w
ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub
kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach
rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji
walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników
aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a
także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena
ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na
ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień
roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni
dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku
podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być
stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być
zmieniany.
3.
W przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2,
podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę
przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc
od początku roku podatkowego, w którym została
przyjęta ta metoda. Podatnicy informują o wyborze tej
metody w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym
za rok podatkowy, w którym rozpoczęli jej stosowanie.
4.
O rezygnacji ze stosowania metody, o której mowa w ust. 1 pkt
2, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art.
27 ust. 1, składanym za ostatni rok podatkowy, w którym
stosowali tę metodę. Rezygnacja może nastąpić
po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3.
5.
W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o
której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień
roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda,
zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów
uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe
ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na
ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia
roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę,
stosują zasady, o których mowa w ust. 2.
6.
W przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic
kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy:
1)
zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym
stosowali tę metodę, odpowiednio do przychodów lub
kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice
kursowe ustalone na podstawie przepisów
o rachunkowości;
2)
od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku,
w którym stosowali tę metodę, stosują zasady, o
których mowa w art. 15a, ustalając różnice
kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1.
7.
W razie połączenia lub podziału podmiotów,
dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, w
przypadku gdy podmiot przejmowany lub dzielony stosował metodę
ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1
pkt 2, podmioty powstałe w wyniku podziału lub połączenia
oraz podmioty, które przejęły całość
lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń,
z wyjątkiem podmiotu przejmującego przy podziale przez
wydzielenie, mają prawo do rezygnacji ze stosowania tej metody,
niezależnie od upływu czasu jej stosowania. W takim
przypadku podmiot informuje o tej rezygnacji w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym
dokonano połączenia lub podziału.
Art.
10.
(uchylony).
Art.
11.
(uchylony).
Rozdział
1a
Ceny
transferowe
Oddział
1
Przepisy
ogólne
Art.
11a. [Definicje legalne]
1.
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1)
cenie transferowej - oznacza to rezultat finansowy warunków
ustalonych lub narzuconych w wyniku istniejących powiązań,
w tym cenę, wynagrodzenie, wynik finansowy lub wskaźnik
finansowy;
2)
podmiocie - oznacza to osobę fizyczną, osobę prawną
lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej oraz zagraniczny zakład;
3)
podmiotach niepowiązanych - oznacza to podmioty inne niż
podmioty powiązane;
4)
podmiotach powiązanych - oznacza to:
a)
podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ
na co najmniej jeden inny podmiot, lub
b)
podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
– ten
sam inny podmiot lub
– małżonek,
krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej
wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden
podmiot, lub
c)
spółkę niemającą osobowości prawnej i
jej wspólników, lub
d)
podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej
grupy kapitałowej - spółkę kapitałową
wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład;
5)
powiązaniach - oznacza to relacje, o których mowa w pkt
4, występujące pomiędzy podmiotami powiązanymi;
6)
transakcji kontrolowanej - oznacza to identyfikowane na podstawie
rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze
gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego
zakładu, których warunki zostały ustalone lub
narzucone w wyniku powiązań.
2.
Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w
ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:
1)
posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
a)
udziałów w kapitale lub
b)
praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub
zarządzających, lub
c)
udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku
lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów
inwestycyjnych, lub
2)
faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania
na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę
prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej, lub
3)
pozostawanie w związku małżeńskim albo
występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego
stopnia.
3.
Posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1, oznacza sytuację, w której jeden
podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub prawo za
pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby
podmiotów, przy czym wielkość posiadanego pośrednio
udziału lub prawa odpowiada:
1)
wielkości udziału albo prawa łączącego
dowolne dwa podmioty spośród wszystkich podmiotów
uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio udziału
lub prawa - w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów
lub praw łączących te podmioty są równe;
2)
najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego
podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego
pośrednio udziału lub prawa jest ustalana - w przypadku gdy
wielkości udziałów lub praw łączących
te podmioty są różne;
3)
sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów
lub praw - w przypadku gdy podmioty, pomiędzy którymi
wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa
jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany
pośrednio udział lub prawo.
4.
Jeżeli pomiędzy podmiotami występują relacje,
które nie są ustanawiane lub utrzymywane z uzasadnionych
przyczyn ekonomicznych, w tym mające na celu manipulowanie
strukturą właścicielską lub tworzenie
cyrkularnych struktur właścicielskich, to podmioty,
pomiędzy którymi występują takie relacje,
uznaje się za podmioty powiązane.
Art.
11b. [Transakcje nieobjęte przepisami rozdziału]
Przepisów
niniejszego rozdziału nie stosuje się do:
1)
transakcji kontrolowanych, w których cena lub sposób
określenia ceny przedmiotu takiej transakcji kontrolowanej
wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie aktów
normatywnych;
2)
transakcji między Bankowym Funduszem Gwarancyjnym a instytucją
pomostową lub do transakcji pomiędzy podmiotem
zarządzającym aktywami a instytucją pomostową, w
rozumieniu ustawy
z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie
gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
Oddział
2
Zasada
ceny rynkowej
Art.
11c. [Warunki ustalania cen transferowych]
1.
Podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny
transferowe na warunkach, które ustaliłyby między
sobą podmioty niepowiązane.
2.
Jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną
ustalone lub narzucone warunki różniące się od
warunków, które ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód
niższy (stratę wyższą) od tego, jakiego
należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania
nie istniały, organ podatkowy określa dochód
(stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków
wynikających z tych powiązań.
3.
Określając wysokość dochodu (straty) podatnika w
sytuacji, o której mowa w ust. 2, organ podatkowy bierze pod
uwagę faktyczny przebieg i okoliczności zawarcia i
realizacji transakcji kontrolowanej oraz zachowanie stron tej
transakcji.
4.
W przypadku gdy organ podatkowy uzna, że w porównywalnych
okolicznościach podmioty niepowiązane kierujące się
racjonalnością ekonomiczną nie zawarłyby danej
transakcji kontrolowanej lub zawarłyby inną transakcję,
lub dokonałyby innej czynności, zwanych dalej "transakcją
właściwą", uwzględniając:
1)
warunki, które ustaliły między sobą podmioty
powiązane,
2)
fakt, że warunki ustalone między podmiotami powiązanymi
uniemożliwiają określenie ceny transferowej na takim
poziomie, na jaki zgodziłyby się podmioty niepowiązane
kierujące się racjonalnością ekonomiczną
uwzględniając opcje realistycznie dostępne w momencie
zawarcia transakcji
-
organ ten określa dochód (stratę) podatnika bez
uwzględnienia transakcji kontrolowanej, a w przypadku gdy jest
to uzasadnione, określa dochód (stratę) podatnika z
transakcji właściwej względem transakcji
kontrolowanej.
5.
Podstawą zastosowania ust. 4 nie może być wyłącznie:
1)
trudność w weryfikacji ceny transferowej przez organ
podatkowy albo
2)
brak porównywalnych transakcji występujących
pomiędzy podmiotami niepowiązanymi w porównywalnych
okolicznościach.
6.
W okresie obowiązywania decyzji w sprawie porozumienia, o której
mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy nie określa
zobowiązania podatkowego (wysokości straty) w zakresie, w
jakim wykazany przez podatnika dochód (strata) został
ustalony zgodnie z warunkami i metodami uznanymi w tej decyzji.
Art.
11d. [Weryfikacja cen transferowych]
1.
Ceny transferowe weryfikuje się, stosując metodę
najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach, wybraną
spośród następujących metod:
1)
porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2)
ceny odprzedaży;
3)
koszt plus;
4)
marży transakcyjnej netto;
5)
podziału zysku.
2.
W przypadku gdy nie jest możliwe zastosowanie metod, o których
mowa w ust. 1, stosuje się inną metodę, w tym techniki
wyceny, najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach.
3.
Przy wyborze metody najbardziej odpowiedniej w danych okolicznościach
uwzględnia się w szczególności warunki, jakie
zostały ustalone lub narzucone pomiędzy podmiotami
powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych
do prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria
jej zastosowania.
4.
Określając wysokość dochodu (straty), organ
podatkowy stosuje metodę przyjętą przez podmiot
powiązany, chyba że zastosowanie innej metody jest bardziej
odpowiednie w danych okolicznościach.
5.
W przypadku gdy zgodnie z art. 11c ust. 4 organ podatkowy:
1)
pomija transakcję kontrolowaną - odstępuje od
zastosowania metody;
2)
zastępuje transakcję kontrolowaną transakcją
właściwą - stosuje metodę odpowiednią dla
transakcji właściwej.
Art.
11e. [Korekta cen transferowych]
Podatnik
może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę
wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów
uzyskania przychodów, jeżeli są spełnione
łącznie następujące warunki:
1)
w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie
roku podatkowego ustalone zostały warunki, które
ustaliłyby podmioty niepowiązane;
2)
nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających
wpływ na ustalone w trakcie roku podatkowego warunki lub znane
są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące
podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich
zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty
niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;
3)
w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie
podmiotu powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty
cen transferowych w tej samej wysokości, co podatnik;
4)
podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie lub na terytorium, z
którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę
o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa
prawna do wymiany informacji podatkowych z tym państwem;
5)
podatnik potwierdzi dokonanie korekty cen transferowych w rocznym
zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta
korekta.
Art.
11f. [Transakcje kontrolowane stanowiące usługi o
niskiej wartości dodanej]
1.
W przypadku transakcji kontrolowanych stanowiących usługi o
niskiej wartości dodanej organ podatkowy odstępuje od
określenia dochodu (straty) podatnika w zakresie wysokości
narzutu na kosztach tych usług, jeżeli łącznie są
spełnione następujące warunki:
1)
narzut na kosztach tych usług został ustalony przy
wykorzystaniu metody, o której mowa w art. 11d ust. 1 pkt 3
albo 4, i wynosi:
a)
nie więcej niż 5% kosztów - w przypadku nabycia
usług,
b)
nie mniej niż 5% kosztów - w przypadku świadczenia
usług;
2)
usługodawca nie jest podmiotem mającym miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju
stosującym szkodliwą konkurencję podatkową;
3)
usługobiorca posiada kalkulację obejmującą
następujące informacje:
a)
rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w
kalkulacji,
b)
sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla
wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z
usług.
2.
Przepis ust. 1 ma zastosowanie do usług wymienionych w
załączniku nr 6 do ustawy, które spełniają
łącznie następujące warunki:
1)
mają charakter usług wspomagających działalność
gospodarczą usługobiorcy;
2)
nie stanowią głównego przedmiotu działalności
grupy podmiotów powiązanych;
3)
wartość tych usług świadczonych przez usługodawcę
na rzecz podmiotów niepowiązanych nie przekracza 2%
wartości tych usług świadczonych na rzecz podmiotów
powiązanych i niepowiązanych;
4)
nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę,
z wyłączeniem odprzedaży usług nabytych we
własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu powiązanego
(refakturowanie).
Art.
11g. [Transakcje kontrolowane dotyczące pożyczek]
1.
W przypadku transakcji kontrolowanej dotyczącej pożyczki
organ podatkowy odstępuje od określenia dochodu (straty)
podatnika w zakresie wysokości oprocentowania tej pożyczki,
jeżeli łącznie są spełnione następujące
warunki:
1)
oprocentowanie pożyczki na dzień zawarcia umowy jest
ustalane w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę,
określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw
finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej
umowy;
2)
nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat
związanych z udzieleniem lub obsługą pożyczki, w
tym prowizji lub premii;
3)
pożyczka została udzielona na okres nie dłuższy
niż 5 lat;
4)
w trakcie roku obrotowego łączny poziom zobowiązań
albo należności podmiotu powiązanego z tytułu
kapitału pożyczek z podmiotami powiązanymi liczony
odrębnie dla udzielonych oraz zaciągniętych pożyczek
wynosi nie więcej niż 20 000 000 zł lub
równowartość tej kwoty;
5)
pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju
stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
2.
Kwoty pożyczki wyrażone w walucie obcej przelicza się
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski obowiązującego w ostatnim dniu
roboczym poprzedzającym dzień wypłaty kwoty pożyczki.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do kredytu i emisji
obligacji.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
ogłasza nie rzadziej niż raz w roku, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
"Monitor Polski", rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę
rodzaje bazowych stóp procentowych stosowanych na
międzybankowym rynku finansowym.
Art.
11h. [Korekta dochodów podatnika uznanych przez
administrację podatkową innego państwa za dochody
podmiotu powiązanego poza RP]
1.
W przypadku gdy dochody podatnika zostaną przez administrację
podatkową innego państwa uznane za dochody podmiotu
powiązanego mającego miejsce zamieszkania, siedzibę
lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i zaliczone
do podlegających opodatkowaniu dochodów tego podmiotu,
dokonuje się korekty dochodów podatnika, jeżeli
przepisy właściwych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska, taką
korektę przewidują.
2.
Korekta dochodów, o której mowa w ust. 1, służy
eliminowaniu podwójnego opodatkowania poprzez określenie
dochodów podatnika, jakie byłyby przez podatnika
uzyskane, gdyby warunki ustalone z podmiotem powiązanym mającym
miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1, odpowiadały
warunkom, jakie byłyby uzgodnione między podmiotami
niepowiązanymi.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio przy określaniu
dochodu podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego
działalność przez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, lub podatnika, o
którym mowa w art. 3 ust. 1, prowadzącego działalność
przez zagraniczny zakład położony poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie dochodów podlegających
przypisaniu do tego zagranicznego zakładu.
4.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadkach, w
których:
1)
organ podatkowy określił dochody podatnika w związku z
ustaleniem lub narzuceniem warunków, o których mowa w
art. 11c ust. 2, pomiędzy podatnikami mającymi miejsca
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2)
podatnik po zakończeniu kontroli podatkowej skorzystał z
uprawnienia do skorygowania zeznania o wysokości dochodu
(straty) osiągniętego w roku podatkowym w przypadku
ujawnienia przez kontrolę nieprawidłowości w związku
z ustaleniem lub narzuceniem warunków, o których mowa w
art. 11c ust. 2, lub
3)
podatnik skorzystał z uprawnienia do skorygowania uprzednio
złożonej deklaracji, zgodnie z art.
82 ust. 3
ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 508, z późn. zm.), a kontrola
celno-skarbowa została zakończona zawiadomieniem, o którym
mowa w art.
83 ust. 2
tej ustawy.
Art.
11i. [Ustalanie i weryfikacja cen transferowych w przypadku
transakcji z podmiotami z krajów stosujących szkodliwą
konkurencję podatkową]
Jeżeli
warunki transakcji realizowanej pomiędzy osobą prawną
lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, mającą siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, z podmiotem mającym miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju
stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między
sobą podmioty niepowiązane, z których żaden nie
ma miejsca zamieszkania, siedziby lub zarządu na terytorium lub
w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
przepisy art. 1c i art. 1d stosuje się odpowiednio.
Art.
11j. [Delegacje ustawowe]
1.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb:
1)
oceny zgodności warunków ustalonych przez podmioty
powiązane z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane, w tym kryteria porównywalności
tych warunków,
2)
określania wysokości dochodu (straty) podatnika w drodze
oszacowania z zastosowaniem metod, o których mowa w art. 11d
ust. 1-3, w tym określania wynagrodzenia z tytułu
przeniesienia pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych
ekonomicznie funkcji, aktywów lub kategorii ryzyka,
3)
eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty
zysków podmiotów powiązanych
-
mając na uwadze zapewnienie prawidłowości weryfikacji
cen transferowych dokonywanej przez podatników i organy
podatkowe oraz uwzględniając wytyczne Organizacji
Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie cen
transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz
administracji podatkowych.
2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wykaz krajów i
terytoriów, stosujących szkodliwą konkurencję
podatkową, uwzględniając treść ustaleń
w tym zakresie podjętych przez Organizację Współpracy
Gospodarczej i Rozwoju, istnienie podstawy prawnej do wymiany
informacji podatkowych między Rzecząpospolitą Polską
a danym krajem lub terytorium, terminowość realizowania
obowiązku wymiany informacji podatkowych oraz rzetelność,
kompletność i czytelność przekazywanych
informacji podatkowych, a także rzeczywiste cechy systemu
podatkowego danego kraju lub terytorium mogące doprowadzić
do stosowania szkodliwej konkurencji podatkowej.
Oddział
3
Dokumentacja
cen transferowych
Art.
11k. [Obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji
cen transferowych]
1.
Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania
lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu
wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na
warunkach, które ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane.
2.
Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla
transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której
wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług,
przekracza w roku obrotowym następujące progi
dokumentacyjne:
1)
10 000 000 zł - w przypadku transakcji towarowej;
2)
10 000 000 zł - w przypadku transakcji finansowej;
3)
2 000 000 zł - w przypadku transakcji usługowej;
4)
2 000 000 zł - w przypadku innej transakcji niż
określona w pkt 1-3.
3.
Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:
1)
każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym
niezależnie od przyporządkowania transakcji kontrolowanej
do transakcji towarowych, finansowych, usługowych albo innych
transakcji;
2)
strony kosztowej i przychodowej.
4.
Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym,
o której mowa w ust. 2 i 3, jest ustalana bez względu na
liczbę dokumentów księgowych, dokonanych lub
otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych,
z którymi zawierana jest transakcja kontrolowana.
5.
Przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny,
uwzględnia się:
1)
jednolitość transakcji kontrolowanej w ujęciu
ekonomicznym oraz
2)
kryteria porównywalności określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 11j ust. 1 pkt 1, oraz
3)
metody weryfikacji cen transferowych, o których mowa w art.
11d ust. 1-3, oraz
4)
inne istotne okoliczności transakcji kontrolowanej.
Art.
11l. [Określanie wartości transakcji kontrolowanej]
1.
Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w
art. 11k ust. 2, odpowiada:
1)
wartości kapitału - w przypadku pożyczki i kredytu;
2)
wartości nominalnej - w przypadku emisji obligacji;
3)
sumie gwarancyjnej - w przypadku poręczenia lub gwarancji;
4)
wartości przypisanych przychodów lub kosztów - w
przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;
5)
wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej
- w przypadku pozostałych transakcji.
2.
Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w
art. 11k ust. 2, określa się na podstawie:
1)
otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku
obrotowego albo
2)
umów lub innych dokumentów - w przypadku gdy faktura
nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych,
albo
3)
otrzymanych lub przekazanych płatności - w przypadku gdy
nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie
pkt 1 i 2.
3.
Określając wartość transakcji kontrolowanych o
charakterze jednorodnym, o których mowa w ust. 1, nie
uwzględnia się wartości transakcji kontrolowanych, o
których mowa w art. 11n.
4.
Wartość transakcji kontrolowanej wyrażoną w
walucie obcej przelicza się na złote według kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym
dzień realizacji operacji gospodarczej lub zawarcia umowy.
Art.
11m. [Składanie oświadczeń o sporządzeniu
lokalnej dokumentacji cen transferowych]
1.
Podmioty powiązane, które są obowiązane do
sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają
urzędom skarbowym oświadczenie o jej sporządzeniu, w
terminie do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu
roku obrotowego.
2.
W oświadczeniu o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen
transferowych podmiot powiązany oświadcza, że:
1)
sporządził lokalną dokumentację cen
transferowych;
2)
ceny transferowe transakcji kontrolowanych objętych lokalną
dokumentacją cen transferowych są ustalane na warunkach,
które ustaliłyby między sobą podmioty
niepowiązane.
3.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, podpisuje kierownik
jednostki w rozumieniu ustawy
o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie
funkcję, przy czym:
1)
oświadczenie składa i podpisuje każda z osób
uprawnionych do reprezentacji - w przypadku gdy kilka osób
spełnia kryteria kierownika jednostki albo nie jest możliwe
określenie kierownika jednostki;
2)
nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia przez
pełnomocnika.
4.
Oświadczenie o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen
transferowych składa się za pomocą środków
komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.
5.
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do podatników
obowiązanych do sporządzania lokalnej dokumentacji cen
transferowych na podstawie art. 11o ust. 1.
Art.
11n. [Transakcje kontrolowane nieobjęte obowiązkiem
sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych]
Obowiązek
sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych nie ma
zastosowania do transakcji kontrolowanych:
1)
zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające
miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym, w którym każdy
z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie
następujące warunki:
a)
nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 6,
b)
nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt
34 i 34a,
c)
nie poniósł straty podatkowej;
2)
objętych decyzją w sprawie porozumienia, o której
mowa w art.
20a
Ordynacji podatkowej, w okresie, którego dotyczy ta decyzja;
3)
których wartość w całości trwale nie
stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu, z wyłączeniem
transakcji finansowych, transakcji kapitałowych oraz transakcji
dotyczących inwestycji, środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych;
4)
między spółkami tworzącymi podatkową grupę
kapitałową;
5)
w przypadku gdy powiązania wynikają wyłącznie z
powiązania ze Skarbem Państwa lub jednostkami samorządu
terytorialnego lub ich związkami;
6)
w których cena została ustalona w trybie przetargu
nieograniczonego na podstawie ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 i 2215 oraz z 2019 r. poz. 53);
7)
realizowanych między grupą producentów rolnych
wpisaną do rejestru, o którym mowa w art.
9 ust. 1
ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów
rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. z
2018 r. poz. 1026), a jej członkami, dotyczących odpłatnego
zbycia:
a)
na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup
produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków
takiej grupy,
b)
przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków
towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji
produktów lub grup produktów, o których mowa w
lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą
produkcją;
8)
realizowanych między wstępnie uznaną grupą
producentów owoców i warzyw lub uznaną organizacją
producentów owoców i warzyw, działających na
podstawie ustawy
z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i
warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2018 r. poz. 1131 i 1633), a jej
członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
a)
na rzecz takiej grupy lub organizacji produktów lub grup
produktów wyprodukowanych w gospodarstwach członków
takiej grupy lub organizacji,
b)
przez taką grupę lub organizację na rzecz jej członków
towarów wykorzystywanych przez członka do produkcji
produktów lub grup produktów, o których mowa w
lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą
produkcją;
9)
polegających na przypisaniu dochodu do zagranicznego zakładu
położonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, jeżeli
przepisy właściwych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska, przewidują,
że dochody te mogą być opodatkowane tylko w państwie
innym niż Rzeczpospolita Polska.
Art.
11o. [Inni podatnicy obowiązani do sporządzenia
lokalnej dokumentacji cen transferowych]
1.
Do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych są
obowiązani także podatnicy:
1)
dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty
należności na rzecz podmiotu mającego miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju
stosującym szkodliwą konkurencję podatkową,
jeżeli łączna kwota wynikająca z umowy lub
rzeczywiście zapłacona w roku obrotowym łączna
kwota wymagalnych w tym roku świadczeń przekracza 100 000
zł lub równowartość tej kwoty, lub
2)
zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania,
siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym
szkodliwą konkurencję podatkową:
a)
umowę spółki niebędącej osobą prawną,
jeżeli łączna wartość wniesionych przez
wspólników wkładów przekracza 100 000
zł lub równowartość tej kwoty, lub
b)
umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną
umowę o podobnym charakterze, w których wartość
wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona
w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości,
przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza 100 000 zł
lub równowartość tej kwoty.
2.
Kwoty, o których mowa w ust. 1, wyrażone w walucie obcej,
przelicza się na złote według kursu średniego
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego
w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień realizacji
operacji gospodarczej.
Art.
11p. [Grupowa dokumentacja cen transferowych]
1.
Podmioty powiązane konsolidowane metodą pełną lub
proporcjonalną, które są obowiązane do
sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dołączają
do tej dokumentacji grupową dokumentację cen transferowych,
sporządzoną za rok obrotowy, w terminie do końca
dwunastego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego, jeżeli
należą do grupy podmiotów powiązanych:
1)
dla której jest sporządzane skonsolidowane sprawozdanie
finansowe;
2)
której skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim
roku obrotowym kwotę 200 000 000 zł lub jej
równowartość.
2.
Kwoty przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według
kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
obowiązującego w ostatnim dniu roboczym sprawozdawczego
roku obrotowego poprzedzającego rok obrotowy, którego
dotyczy grupowa dokumentacja cen transferowych.
3.
Grupowa dokumentacja cen transferowych może być sporządzona
przez podmiot powiązany obowiązany do dołączania
grupowej dokumentacji cen transferowych lub inny podmiot należący
do grupy podmiotów powiązanych. Sporządzenie
grupowej dokumentacji cen transferowych przez inny podmiot z grupy
podmiotów powiązanych nie zwalnia z odpowiedzialności
za zgodność tej dokumentacji z art. 11q ust. 2.
4.
W przypadku gdy grupowa dokumentacja cen transferowych została
sporządzona w języku angielskim, organ podatkowy może
wystąpić z żądaniem przedłożenia, w
terminie 30 dni od dnia doręczenia tego żądania,
grupowej dokumentacji cen transferowych w języku polskim.
Art.
11q. [Elementy lokalnej dokumentacji cen transferowych i
grupowej dokumentacji cen transferowych]
1.
Lokalna dokumentacja cen transferowych zawiera następujące
elementy:
1)
opis podmiotu powiązanego;
2)
opis transakcji, w tym analizę funkcji, ryzyk i aktywów;
3)
analizę cen transferowych, w tym:
a)
analizę danych podmiotów niepowiązanych lub
transakcji zawieranych z podmiotami niepowiązanymi lub pomiędzy
podmiotami niepowiązanymi uznanych za porównywalne do
warunków ustalonych w transakcjach kontrolowanych, zwaną
dalej "analizą porównawczą", albo
b)
analizę wykazującą zgodność warunków,
na jakich została zawarta transakcja kontrolowana, z warunkami,
jakie ustaliłyby podmioty niepowiązane, zwaną dalej
"analizą zgodności" - w przypadku gdy
sporządzenie analizy porównawczej nie jest właściwe
w świetle danej metody weryfikacji cen transferowych lub nie
jest możliwe przy zachowaniu należytej staranności;
4)
informacje finansowe.
2.
Grupowa dokumentacja cen transferowych zawiera następujące
elementy dotyczące grupy kapitałowej w rozumieniu art.
3 ust. 1 pkt 44
ustawy o rachunkowości:
1)
opis tej grupy;
2)
opis istotnych wartości niematerialnych i prawnych tej grupy;
3)
opis istotnych transakcji finansowych tej grupy;
4)
informacje finansowe i podatkowe tej grupy.
3.
W przypadku transakcji kontrolowanych spełniających
kryteria, o których mowa w art. 11f i art. 11g, lokalna
dokumentacja cen transferowych może nie zawierać analizy
porównawczej lub analizy zgodności.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres elementów lokalnej dokumentacji cen transferowych i
grupowej dokumentacji cen transferowych, mając na uwadze
ułatwienie podatnikom sporządzania poprawnej dokumentacji
cen transferowych oraz uwzględniając wytyczne Organizacji
Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie cen
transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz
administracji podatkowych.
Art.
11r. [Aktualizacja analizy porównawczej i analizy
zgodności]
Analiza
porównawcza oraz analiza zgodności podlegają
aktualizacji nie rzadziej niż co 3 lata, chyba że zmiana
otoczenia ekonomicznego w stopniu znacznie wpływającym na
sporządzoną analizę uzasadnia dokonanie aktualizacji w
roku zaistnienia tej zmiany.
Art.
11s. [Przedstawianie i sporządzanie dokumentacji cen
transferowych na żądanie organów podatkowych]
1.
Podmioty powiązane, które są obowiązane do
sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych lub
grupowej dokumentacji cen transferowych, przedkładają, na
żądanie organów podatkowych, tę dokumentację,
w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego żądania.
2.
W przypadku wystąpienia prawdopodobieństwa zaniżenia
wartości transakcji kontrolowanej organ podatkowy może
zwrócić się do podatnika niebędącego
mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu art.
7 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
(Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212), z żądaniem
sporządzenia i przedłożenia lokalnej dokumentacji cen
transferowych niezawierającej analizy porównawczej lub
analizy zgodności dla wskazanych przez organ podatkowy
transakcji kontrolowanych w roku podatkowym, w terminie 30 dni od
dnia doręczenia takiego żądania. Żądanie
wskazuje okoliczności świadczące o prawdopodobieństwie
zaniżenia wartości transakcji kontrolowanej.
3.
Organ podatkowy może wystąpić z żądaniem, o
którym mowa w ust. 1, po upływie terminu, o którym
mowa w art. 11m ust. 1, a w przypadku grupowej dokumentacji cen
transferowych - po upływie terminu, o którym mowa w art.
11p ust. 1.
4.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie
również do podatników, o których mowa w
art. 11o ust. 1, w zakresie należności i umów
wskazanych w tym przepisie. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się
odpowiednio.
Art.
11t. [Informacja o cenach transferowych przekazywana Szefowi
KAS]
1.
Podmioty powiązane:
1)
obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen
transferowych - w zakresie transakcji kontrolowanych objętych
tym obowiązkiem lub
2)
realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n
pkt 1
-
przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie
do końca dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku
podatkowego, za pomocą środków komunikacji
elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok
podatkowy, sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu
elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na
stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw finansów publicznych.
2.
Informacja o cenach transferowych zawiera:
1)
cel złożenia informacji i okres, za jaki jest składana;
2)
dane identyfikacyjne podmiotu składającego informację
oraz podmiotu, dla którego jest składana informacja;
3)
ogólne informacje finansowe podmiotu, dla którego jest
składana informacja;
4)
informacje dotyczące podmiotów powiązanych i
transakcji kontrolowanych;
5)
informacje dotyczące metod i cen transferowych;
6)
dodatkowe informacje lub wyjaśnienia dotyczące danych lub
informacji, o których mowa w pkt 2-5.
3.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie
również do podatników, o których mowa w
art. 11o ust. 1, w zakresie należności i umów
wskazanych w tym przepisie. Przepis ust. 2 stosuje się
odpowiednio.
4.
W przypadku transakcji kontrolowanych, o których mowa w art.
11n pkt 1, w informacji o cenach transferowych nie uwzględnia
się informacji oraz wyjaśnień, o których mowa w
ust. 2 pkt 3, 5 i 6.
5.
W przypadku spółek niemających osobowości
prawnej podmiotem obowiązanym do przekazania informacji o cenach
transferowych jest wyznaczony wspólnik. Wyznaczenie wspólnika
nie zwalnia pozostałych wspólników z
odpowiedzialności za nieprzekazanie informacji o cenach
transferowych.
6.
Informacja o cenach transferowych jest wykorzystywana w celu analizy
ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w zakresie cen
transferowych oraz do innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.
7.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej zapewnia ministrowi właściwemu
do spraw finansów publicznych bieżący dostęp do
informacji o cenach transferowych za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego.
8.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres danych i informacji przekazywanych w informacji o cenach
transferowych, wraz z objaśnieniami co do sposobu jej
sporządzenia, uwzględniając konieczność
zapewnienia dokonywania prawidłowej analizy ryzyka zaniżenia
dochodu do opodatkowania w obszarze cen transferowych oraz innych
analiz ekonomicznych lub statystycznych.
Rozdział
2
Przychody
Art.
12. [Przychody]
1.
Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w
szczególności:
1)
otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym
również różnice kursowe;
2)
wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość
innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy
i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo
odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych
lub częściowo odpłatnych świadczeń, z
wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem
środków trwałych otrzymanych przez samorządowe
zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki
użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem
jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków
od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub
ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie;
3)
wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub
przedawnionych:
a)
zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych
pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek
z Funduszu Pracy,
b)
środków na rachunkach bankowych - w bankach;
4)
wartość zwróconych wierzytelności, które
uprzednio, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lub 43, zostały
odpisane jako nieściągalne lub umorzone i zaliczone do
kosztów uzyskania przychodów;
4a)
(uchylony);
4b)
dla zarządców przedsiębiorstw państwowych -
wynagrodzenia z tytułu realizacji umowy o zarządzanie, w
tym prawo do udziału w zysku przedsiębiorstwa;
4c)
wartość zwróconych wierzytelności wynikających
z umowy, o której mowa w art. 17f, zaliczonych uprzednio do
kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 17h;
4d)
wartość należności umorzonych, przedawnionych lub
odpisanych jako nieściągalne w tej części, od
której dokonane odpisy aktualizujące zostały
uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
4e)
równowartość odpisów aktualizujących
wartość należności, uprzednio zaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania
przyczyn, dla których dokonano tych odpisów;
4f)
w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i
usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi
przepisami
- naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony
podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek
uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania
przychodów;
4g)
kwota podatku od towarów i usług:
a)
nieuwzględniona w wartości początkowej środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub
b)
dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami
trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, o
których mowa w lit. a
-
w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej
zwiększenie podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy
o podatku od towarów i usług;
5)
u ubezpieczycieli - kwota stanowiąca równowartość
zmniejszenia stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych utworzonych
dla celów rachunkowości zgodnie z odrębnymi
przepisami;
5a)
równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych
rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 27, zaliczonych
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;
5b)
(uchylony);
5c)
(uchylony);
6)
w bankach - kwota stanowiąca równowartość:
a)
rezerwy na ryzyko ogólne, utworzonej zgodnie z ustawą
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, rozwiązanej lub
wykorzystanej w inny sposób,
b)
rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w
art. 16 ust. 1 pkt 26, zaliczonych uprzednio do kosztów
uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 15 lit.
b,
c)
rozwiązanych lub zmniejszonych odpisów na straty
kredytowe, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26c,
zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów,
z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 15 lit. b - w bankach stosujących
MSR;
6a)
w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
- kwota stanowiąca równowartość rozwiązanych
lub zmniejszonych odpisów aktualizujących, o których
mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26b, zaliczonych uprzednio do kosztów
uzyskania przychodów;
7)
wartość wkładu określona w statucie lub umowie
spółki, a w razie ich braku wartość wkładu
określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w
przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni
wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość
ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo
wartość wkładu nie została określona w
statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze,
przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu
określona na dzień przeniesienia własności
przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust.
2 stosuje się odpowiednio;
7a)
(uchylony);
8)
(uchylony);
8a)
(uchylony);
8b)
ustalona na dzień podziału wartość emisyjna
udziałów (akcji) spółki przejmującej lub
nowo zawiązanej przydzielonych udziałowcowi
(akcjonariuszowi) spółki dzielonej, jeżeli majątek
przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez
wydzielenie - majątek przejmowany na skutek podziału lub
majątek pozostający w spółce, nie stanowią
zorganizowanej części przedsiębiorstwa; przepis art.
14 ust. 2 stosuje się odpowiednio;
8c)
ustalona na dzień łączenia lub podziału wartość
majątku spółki przejmowanej lub dzielonej
otrzymanego przez spółkę przejmującą lub
nowo zawiązaną;
9)
w spółce podlegającej podziałowi, jeżeli
majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale
przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału
lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią
zorganizowanej części przedsiębiorstwa - wartość
rynkowa składników majątkowych przeniesionych na
spółki przejmujące lub nowo zawiązane ustalona
na dzień podziału lub wydzielenia; przepisy art. 14 ust. 2
i 3 stosuje się odpowiednio;
10)
przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub
otrzymaniem pożyczki (kredytu), jeżeli pożyczka
(kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, w przypadku gdy:
a)
pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne
stanowiące spłatę kapitału w wysokości
wyższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w
wysokości różnicy pomiędzy kwotą
zwróconego kapitału a kwotą udzielonej pożyczki
(kredytu),
b)
pożyczkobiorca (kredytobiorca) zwraca tytułem spłaty
pożyczki (kredytu) środki pieniężne stanowiące
spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty
otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy
pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą
zwróconego kapitału;
11)
opłata recyklingowa, o której mowa w art.
40c
ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 542).
1a.
W razie zwrotu części wierzytelności, o których
mowa w ust. 1 pkt 4, przychód ustala się proporcjonalnie
do udziału zwróconej części wierzytelności
w jej ogólnej kwocie.
1b.
Przychód określony w ust. 1 pkt 7 powstaje w dniu:
1)
zarejestrowania spółki, spółdzielni albo
2)
wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego
spółki, albo
2a)
przeniesienia na spółkę własności
przedmiotu wkładu - w przypadku gdy spółka lub
podwyższenie kapitału spółki nie podlegają
obowiązkowi rejestracji we właściwym rejestrze zgodnie
z przepisami państwa, w którym spółka ma
siedzibę lub zarząd, albo
3)
wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji
związane jest z warunkowym podwyższeniem kapitału
zakładowego, albo
4)
podjęcia uchwały o przyjęciu w poczet członków
spółdzielni.
5)
(uchylony).
1c.
(uchylony).
1d.
Przepisy ust. 1 pkt 4d, 4e i 5a stosuje się odpowiednio do
tworzonych przez podatników stosujących MSR odpisów
na utratę wartości należności, w zakresie i na
zasadach określonych tymi przepisami.
1e.
W odniesieniu do transakcji kontrolowanych w rozumieniu art. 11a ust.
1 pkt 6 przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się z uwzględnieniem
art. 11c.
2.
Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według
kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z
ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania
przychodu.
2a.
(uchylony).
3.
Za przychody związane z działalnością gospodarczą
i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte
w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków
kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o
których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także
należne przychody, choćby nie zostały jeszcze
faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości
zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
3a.
Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3,
uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m,
dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub
wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi,
nie później niż dzień:
1)
wystawienia faktury albo
2)
uregulowania należności.
3aa.
Przy ustaleniu wysokości przychodu uwzględnia się:
1)
korektę cen transferowych zmniejszającą przychody,
mającą na celu spełnienie wymogów, o których
mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o
których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą
warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1-5;
2)
korektę cen transferowych zwiększającą przychody,
mającą na celu spełnienie wymogów, o których
mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe zastosowanie metod, o
których mowa w art. 11d ust. 1-3, spełniającą
warunki, o których mowa w art. 11e pkt 1 i 2.
3b.
(uchylony).
3c.
Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w
okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się
ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie
lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
3d.
Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii
elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.
3e.
W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do
którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę
powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
3f.
Za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw
wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa
się moment realizacji tych praw.
3g.
W przypadku pobrania wpłat na poczet dostaw towarów i
usług, które zostaną wykonane w następnych
okresach sprawozdawczych, podlegających zarejestrowaniu przy
zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z przepisami ustawy
o podatku od towarów i usług, za datę powstania
przychodu podatnik może uznać dzień pobrania wpłaty.
W przypadku wyboru takiego sposobu ustalania daty powstania przychodu
podatnik jest obowiązany stosować go przez cały rok
podatkowy. Podatnik informuje o tym wyborze w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym
stosował ten sposób.
3h.
(uchylony).
3i.
W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie
spółki niebędącej osobą prawną
wszyscy wspólnicy informują o wyborze sposobu ustalania
daty powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3g.
3j.
Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem
rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty
dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie
przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w
którym została wystawiona faktura korygująca lub, w
przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny
korekty.
3k.
Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 3j,
podatnik nie osiągnął przychodów lub osiągnięte
przychody są niższe od kwoty zmniejszenia, podatnik jest
obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów
o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone
przychody.
3l.
Przepisów ust. 3j i 3k nie stosuje się do:
1)
korekty dotyczącej przychodu związanego ze zobowiązaniem
podatkowym, które uległo przedawnieniu;
2)
korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.
3m.
Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 3j, następuje
po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę
opodatkowania określoną w ustawie
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych, zmniejszenia lub zwiększenia
przychodów dokonuje się w ostatnim okresie rozliczeniowym
przed zmianą formy opodatkowania.
4.
Do przychodów nie zalicza się:
1)
pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet
dostaw towarów i usług, które zostaną
wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także
otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w
tym również uregulowanych w naturze, z wyjątkiem
skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów);
2)
kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności,
w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów);
3)
zwróconych udziałów lub wkładów w
spółdzielni, umorzenia udziałów (akcji) w
spółce, w tym kwot otrzymanych z odpłatnego zbycia
udziałów (akcji) na rzecz takiej spółki w
celu umorzenia tych udziałów (akcji) - w części
stanowiącej koszt ich nabycia bądź objęcia;
3a)
środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika
spółki niebędącej osobą prawną z
tytułu:
a)
likwidacji takiej spółki,
b)
wystąpienia z takiej spółki, w części
odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do
udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed
wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów
nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5,
pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w
takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów
uzyskania przychodów;
3b)
wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników
majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika
spółki niebędącej osobą prawną z
tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu
jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:
a)
odpłatnego zbycia tych składników majątku - ich
wartość wyrażona w cenie, za którą
wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się
odpowiednio,
b)
spłaty otrzymanej wierzytelności - przychód uzyskany
z tej spłaty;
3c)
przychodów z tytułu przeniesienia własności
składników majątku będących przedmiotem
wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki
niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do
takiej spółki składników majątku
otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki
niebędącej osobą prawną bądź
wystąpienia z takiej spółki;
3d)
przychodów z wystąpienia ze spółki, o której
mowa w art. 1 ust. 3, oraz zmniejszenia udziału kapitałowego
wspólnika w takiej spółce - w części
stanowiącej koszt uzyskania przychodu obliczony odpowiednio
zgodnie z art. 15 ust. 1l albo art. 16 ust. 1 pkt 8;
3e)
wartości majątku spółki przejmowanej lub
dzielonej otrzymanego przez spółkę przejmującą
odpowiadającej wartości emisyjnej udziałów
(akcji) przydzielonych udziałowcom (akcjonariuszom) spółek
łączonych lub spółki dzielonej;
3f)
wartości majątku spółki przejmowanej lub
dzielonej, odpowiadającej procentowemu udziałowi spółki
przejmującej w kapitale zakładowym spółki
przejmowanej lub dzielonej, określonemu na ostatni dzień
poprzedzający dzień łączenia lub podziału,
otrzymanego przez spółkę przejmującą
posiadającą w kapitale zakładowym spółki
przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości nie mniejszej
niż 10%;
4)
przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie
kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo
funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w
banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela;
4a)
przychodów otrzymywanych przez towarzystwo funduszy
inwestycyjnych z tytułu zapisów na jednostki uczestnictwa
lub certyfikaty inwestycyjne;
5)
przychodów, które w rozumieniu przepisów
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają
ten fundusz;
6)
zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i
opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo
budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;
6a)
zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów
uzyskania przychodów;
6b)
zwróconych, umorzonych lub zaniechanych wpłat
dokonywanych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych na podstawie odrębnych przepisów,
niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;
7)
odsetek otrzymanych w związku ze zwrotem nadpłaconych
zobowiązań podatkowych i innych należności
budżetowych, a także oprocentowania zwrotu różnicy
podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych
przepisów;
8)
kwot stanowiących równowartość umorzonych
zobowiązań, w tym także z tytułu pożyczek
(kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest
związane z:
a)
bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków
lub
b)
postępowaniem restrukturyzacyjnym, postępowaniem
upadłościowym lub
c)
realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych
ustaw
lub
d)
przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy
z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie
gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji;
9)
należnego podatku od towarów i usług;
9a)
środków finansowych otrzymanych przez samorządowy
zakład budżetowy z budżetu jednostki samorządu
terytorialnego wynikających z rozliczenia podatku od towarów
i usług związanego z tym zakładem;
10)
zwróconej, na podstawie odrębnych przepisów,
różnicy podatku od towarów i usług;
10a)
zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku
od towarów i usług w rozumieniu przepisów
o podatku od towarów i usług;
11)
dopłat wnoszonych do spółki, jeżeli ich
wniesienie następuje w trybie i na zasadach określonych w
odrębnych przepisach,
kwot i wartości stanowiących nadwyżkę ponad
wartość nominalną udziałów (akcji),
otrzymanych przy ich wydaniu i przekazanych na kapitał zapasowy,
oraz w spółdzielniach i ich związkach - wartości
wpisowego, przeznaczonych na fundusz zasobowy;
12)
w przypadku połączenia lub podziału spółek,
z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 8b, przychodu wspólnika spółki
przejmowanej lub dzielonej stanowiącego wartość
emisyjną udziałów (akcji) przydzielonych przez
spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną;
13)
przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy
przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym
pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia
własności przedmiotu umowy;
14)
wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo
odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych
nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń
finansowanych lub współfinansowanych ze środków
budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego,
ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych
lub ze środków pochodzących od rządów
państw obcych, organizacji międzynarodowych lub
międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych
programów;
15)
w bankach:
a)
przychodów określonych zgodnie z ust. 1 pkt 7 - w
przypadku objęcia udziałów (akcji) przedsiębiorców
objętych programem restrukturyzacji realizowanym na podstawie
odrębnych ustaw w zamian za wkład niepieniężny w
postaci wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek)
udzielonych tym przedsiębiorcom, na które utworzono
rezerwy albo odpisy na straty kredytowe, zaliczone uprzednio do
kosztów uzyskania przychodów; w przypadku odpłatnego
zbycia tych udziałów (akcji) nie ustala się kosztów
uzyskania przychodów,
b)
zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów
rezerw albo odpisów na straty kredytowe, rozwiązanych lub
zmniejszonych w wyniku zamiany wierzytelności z tytułu
kredytów (pożyczek) na udziały (akcje)
przedsiębiorców objętych programem restrukturyzacji
na podstawie odrębnych ustaw,
c)
przychodów ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo
towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz
sekurytyzacyjny:
– wierzytelności
z tytułu kredytów (pożyczek) - do wysokości
niespłaconej części udzielonych kredytów
(pożyczek),
– praw
do strumienia pieniądza w części niewymagalnej
sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów
(pożyczek) objętych umową o subpartycypację, z
zastrzeżeniem ust. 4f;
16)
wartości świadczeń wolontariuszy, udzielanych na
zasadach określonych w przepisach
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
17)
kwot odpowiadających wartości nieruchomości
pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego w
części zaliczonej na podstawie odrębnych przepisów
na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu
użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa;
18)
wartości nieodpłatnie otrzymanych rzeczy lub praw, będących
przedmiotem umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, przekazanych
podmiotowi publicznemu lub innemu podmiotowi, o którym mowa w
art.
11 ust. 2
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, przez partnera prywatnego
lub spółkę, o której mowa w art.
14 ust. 1
albo 1a
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym;
19)
wartości wkładu, określonej zgodnie z art. 12 ust. 1
pkt 7, którego przedmiotem są środki trwałe lub
wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art.
16a-16c, wniesionego przez podmiot publiczny, o którym mowa w
ustawie
o partnerstwie publiczno-prywatnym, do spółki, o której
mowa w art.
14 ust. 1
albo 1a
tej ustawy;
20)
przychodów z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa
subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, w
przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki
uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego,
dokonanej zgodnie z przepisami ustawy o funduszach inwestycyjnych;
21)
zwróconych wspólnikom dopłat wniesionych do spółki
zgodnie z odrębnymi przepisami - w wysokości określonej
w złotych na dzień ich faktycznego wniesienia;
22)
wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją
osoby prawnej lub spółki - w części stanowiącej
koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej
spółce lub udziałów w zyskach tej osoby
prawnej;
23)
otrzymanych środków, o których mowa w art.
112 ust. 3 pkt 2
i art.
179
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, przekazywanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
podmiotowi przejmującemu zobowiązania podmiotu w
restrukturyzacji, a w przypadku przejęcia praw udziałowych,
o którym mowa w art.
174 ust. 1 pkt 3
tej ustawy - podmiotowi będącemu emitentem tych praw;
23a)
otrzymanych środków, o których mowa w art.
264 ust. 2 pkt 4
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, przekazywanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
podmiotowi przejmującemu zobowiązania spółdzielczej
kasy oszczędnościowo-kredytowej;
24)
otrzymanych środków, o których mowa w art.
112 ust. 3 pkt 2
i art.
188 ust. 5
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, przekazywanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
instytucji pomostowej, a w przypadku przeniesienia praw udziałowych,
o którym mowa w art.
188 ust. 1 pkt 1
tej ustawy - podmiotowi będącemu emitentem tych praw;
24a)
otrzymanych środków z tytułu wsparcia, o którym
mowa w art.
268a ust. 2 pkt 4
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, przekazywanych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
podmiotowi przejmującemu bank;
25)
wartości, o której mowa w ust. 1 pkt 7, jeżeli
przedmiotem wkładu niepieniężnego do:
a)
spółki kapitałowej jest komercjalizowana własność
intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący,
b)
spółki albo spółdzielni jest przedsiębiorstwo
lub jego zorganizowana część;
26)
wartości otrzymanych przez fundusz inwestycyjny z tytułu
wpłat dokonanych w formie pieniężnej lub papierów
wartościowych lub udziałów w spółkach z
ograniczoną odpowiedzialnością, przyjętych w
zamian za przydział lub zbycie uczestnikom funduszu, a w
przypadku funduszu z wydzielonymi subfunduszami - uczestnikom
subfunduszu, jednostek uczestnictwa albo certyfikatów
inwestycyjnych;
27)
wartości waluty wirtualnej otrzymanej w zamian za inną
walutę wirtualną.
4a.
(uchylony).
4b.
W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw
majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, jeżeli
wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł
na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat
wynikających z takich umów, a umowy te między
stronami nie wygasają, do przychodów wynajmującego
lub wydzierżawiającego nie zalicza się kwot
wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu
przeniesienia wierzytelności. Opłaty ponoszone przez
najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej
stanowią przychód wynajmującego lub
wydzierżawiającego w dniu wymagalności zapłaty.
4ba.
Przepisy ust. 1 pkt 4d, 4e, 5a, 6 i 6a stosuje się również
w przypadku odpłatnego zbycia wierzytelności lub jej
części, w tym w sposób określony w ust. 1 pkt
7.
4c.
Przychód z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej
sprzedaży ustala się na dzień, w którym:
1)
zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów
wartościowych lub miał go dokonać zgodnie z zawartą
umową pożyczki tych papierów - w przypadku gdy na
potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2)
na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na
potrzeby dokonania rozrachunku, zapisu papierów wartościowych
będących przedmiotem krótkiej sprzedaży, nie
później niż na dzień rozrachunku - w
pozostałych przypadkach.
4d.
Jeżeli spółka nabywa od wspólnika innej
spółki udziały (akcje) tej innej spółki
oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki
przekazuje jej wspólnikowi własne udziały (akcje)
albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki
przekazuje wspólnikowi tej innej spółki własne
udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w
wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej
własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku
wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów
(akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:
1)
spółka nabywająca uzyska bezwzględną
większość praw głosu w spółce, której
udziały (akcje) są nabywane, albo
2)
spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną
większość praw głosu w spółce, której
udziały (akcje) są nabywane, zwiększa ilość
udziałów (akcji) w tej spółce
-
do przychodów nie zalicza się wartości udziałów
(akcji) przekazanych wspólnikowi tej innej spółki
oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez
spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące
udział w tej transakcji podlegają w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym
do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia
(wymiana udziałów).
4e.
Przepisu ust. 4 pkt 15 lit. c tiret pierwsze nie stosuje się do
przychodów ze zbycia wierzytelności z tytułu
kredytów (pożyczek) w części dotyczącej
odsetek od tych kredytów (pożyczek).
4f.
Przychód ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo
towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz
sekurytyzacyjny na podstawie umowy o subpartycypację praw do
strumienia pieniądza w części sekurytyzowanych
wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek)
objętych umową o subpartycypację powstaje w dacie
wymagalności rat kapitałowych tych wierzytelności lub
w dacie ich zapłaty, jeżeli zapłata nastąpiła
przed upływem terminu wymagalności. Przychodem jest kwota
uzyskana z tytułu zbycia praw do strumienia pieniądza w
części odpowiadającej udziałowi, jaki stanowi
wymagalna lub zapłacona rata kapitałowa w kwocie
stanowiącej sumę rat kapitałowych wierzytelności
z tytułu kapitałowej części kredytów
(pożyczek) objętych umową o subpartycypację.
4g.
Przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 4
pkt 3a, rozumie się również wartość
wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód
należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów
i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez
spółkę niebędącą osobą prawną
pożyczki - z wyjątkiem wierzytelności z tytułu
odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności
z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli
wierzytelności te zostały spłacone na rzecz
otrzymującego je wspólnika.
4h.
Przepisu ust. 4 pkt 1 nie stosuje się do przychodów, o
których mowa w ust. 3g.
5.
Wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych
nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych
stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i
gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu
i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z
zastrzeżeniem ust. 6b.
5a.
Wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych
stanowiącą przychód podatnika jest różnica
między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną
według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością
ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 stosuje się
odpowiednio.
6.
Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych
świadczeń, ustala się:
1)
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi
wchodzące w zakres działalności gospodarczej
dokonującego świadczenia - według cen stosowanych
wobec innych odbiorców;
2)
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi
zakupione - według cen zakupu;
3)
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie
lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki
przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;
4)
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych
stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu
rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem
w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz
czasu i miejsca udostępnienia.
6a.
Wartością świadczeń częściowo
odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest
różnica między wartością tych świadczeń,
ustaloną według zasad określonych w ust. 6, a
odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis
art. 14 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
6b.
W przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt
6 wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość
innych świadczeń w naturze, o których mowa w ust. 1
pkt 2, ustala się na podstawie przepisów art. 11c.
7.
(uchylony).
8.
(uchylony).
9.
Przepisu ust. 4 pkt 15 lit. c nie stosuje się do otrzymanych
kwot spłat kredytów (pożyczek), nieprzekazanych
funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych
tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny - po upływie 5 dni
roboczych od dnia wymagalności ich przekazania.
9a.
Przepisy ust. 4 pkt 15 lit. c stosuje się odpowiednio do
spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych.
10.
Przepis ust. 1 pkt 4g stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego, o której mowa w przepisach ustawy
o podatku od towarów i usług.
11.
Przepis ust. 4d stosuje się, jeżeli:
1)
spółka nabywająca oraz spółka, której
udziały (akcje) są nabywane, są podmiotami
wymienionymi w załączniku nr 3 do ustawy lub są
spółkami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem
dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu
na miejsce ich osiągania, w innym niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej państwie należącym
do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz
2)
wspólnik jest podatnikiem podatku dochodowego i wnoszone przez
niego udziały (akcje) stanowią wkład niepieniężny
przeznaczony w całości lub w części na
podwyższenie kapitału zakładowego spółki
nabywającej.
12.
Przepis ust. 4d stosuje się również w przypadku
dokonania więcej niż jednej transakcji nabycia udziałów
(akcji), przeprowadzonych w okresie nieprzekraczającym 6
miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym
nastąpiło pierwsze ich nabycie, jeżeli w wyniku tych
transakcji są spełnione warunki określone w tym
przepisie.
13.
Przepisów ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d
nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub
jednym z głównych celów połączenia
spółek, podziału spółek, wymiany
udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego
jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
14.
Jeżeli połączenie spółek, podział
spółek, wymiana udziałów lub wniesienie
wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone
z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13
domniemywa się, że głównym lub jednym z
głównych celów tych czynności jest uniknięcie
lub uchylenie się od opodatkowania.
15.
Przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b mają zastosowanie
wyłącznie do spółek będących
podatnikami, o których mowa w:
1)
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek
mających siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej albo
2)
art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek
podlegających w państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
albo
3)
art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
przejmujących majątek spółek będących
podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.
16.
Przepisy ust. 4 pkt 3e, 3f, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje
się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku
nr 3 do ustawy.
Art.
13.
(uchylony).
Art.
14. [Przychody ze sprzedaży rzeczy i praw majątkowych]
1.
Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub
świadczenia usług jest ich wartość wyrażona
w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez
uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości
rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa
ten przychód w wysokości wartości rynkowej.
2.
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1,
rzeczy, praw majątkowych lub usług określa się na
podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami, prawami lub
usługami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w
szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu
i miejsca zbycia albo świadczenia.
3.
Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w
umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw
lub usług, organ podatkowy wzywa strony umowy do zmiany tej
wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie
ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie
nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub
niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny
znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy
określa wartość z uwzględnieniem opinii biegłego.
Jeżeli wartość określona w ten sposób
odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie,
koszty opinii biegłego ponosi zbywający albo świadczący
usługi.
4.
Przepisy art. 12 ust. 4 pkt 7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio.
5.
(uchylony).
6.
(uchylony).
7.
W przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt
6 wartość zbytych nieruchomości lub praw majątkowych
oraz innych rzeczy ustala się na podstawie przepisów art.
11c i art. 11d.
Art.
14a. [Przychody w przypadku uregulowania w całości
lub w części zobowiązania przez wykonanie świadczenia
niepieniężnego]
1.
W przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia
niepieniężnego reguluje w całości lub w części
zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej
pożyczki (kredytu), dywidendy, umorzenia albo zbycia w celu
umorzenia udziałów (akcji), przychodem takiego podatnika
jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie
takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość
rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa
niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym
świadczeniem, przychód ten określa się w
wysokości wartości rynkowej świadczenia
niepieniężnego. Przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się
odpowiednio.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania
świadczenia niepieniężnego przez spółkę
niebędącą osobą prawną.
Rozdział
3
Koszty
uzyskania przychodów
Art.
15. [Pojęcie kosztów uzyskania przychodów]
1.
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów ze źródła
przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła
przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w
art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego
dzień poniesienia kosztu.
1a.
(uchylony).
1aa.
Kosztem uzyskania przychodów jest również
wniesiona opłata recyklingowa, o której mowa w art.
40c
ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi.
1ab.
Przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów
uwzględnia się:
1)
korektę cen transferowych zmniejszającą koszty
uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie
wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe
zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3,
spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e
pkt 1 i 2;
2)
korektę cen transferowych zwiększającą koszty
uzyskania przychodów, mającą na celu spełnienie
wymogów, o których mowa w art. 11c, poprzez prawidłowe
zastosowanie metod, o których mowa w art. 11d ust. 1-3,
spełniającą warunki, o których mowa w art. 11e
pkt 1-5.
1b.
U ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok
podatkowy są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1)
rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone dla celów
rachunkowości zgodnie z odrębnymi przepisami
- do wysokości stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec
roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku; przy
ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25, kosztem
uzyskania przychodu jest przyrost stanu rezerw
techniczno-ubezpieczeniowych utworzonych dla celów
rachunkowości na koniec okresu, za który wpłacana
jest zaliczka, w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku
podatkowego;
2)
odpisy na fundusz prewencyjny w wysokości określonej w
odrębnych przepisach, jeżeli równowartość
odpisów zwiększy środki funduszu;
3)
(uchylony).
1c.
(uchylony).
1d.
Kosztami uzyskania przychodów są również
wydatki poniesione przez pracodawcę na zapewnienie prawidłowej
realizacji pracowniczego programu emerytalnego w rozumieniu przepisów
o pracowniczych programach emerytalnych.
1da.
Kosztami uzyskania przychodów są również
wydatki poniesione przez podmiot zatrudniający na zapewnienie
prawidłowej realizacji obowiązków wynikających
z ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem
ust. 4ga.
1e.
W powszechnych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z
ust. 1, a także:
1)
wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności
otwartego funduszu emerytalnego;
2)
kwoty przekazane na rachunek rezerwowy otwartego funduszu
emerytalnego;
3)
wydatki poniesione na pokrycie niedoboru w otwartym funduszu
emerytalnym, jeżeli środki zgromadzone na rachunku
rezerwowym tego funduszu są niewystarczające na pokrycie
tego niedoboru;
4)
wpłaty dokonane na Fundusz Gwarancyjny, o których mowa w
ustawie
z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1906 i 2215) - do wysokości
określonej w odrębnych przepisach;
5)
opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o
których mowa w ustawie
wymienionej w pkt 4.
1f.
W pracowniczych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z
ust. 1, a także:
1)
wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności
pracowniczego funduszu emerytalnego;
2)
opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o
których mowa w ustawie
wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1g.
U pracodawców będących akcjonariuszami pracowniczego
towarzystwa emerytalnego kosztem uzyskania przychodów w roku
podatkowym są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1)
wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności
pracowniczego towarzystwa emerytalnego;
2)
opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o
których mowa w ustawie
wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1h.
W bankach kosztem uzyskania przychodów są także:
1)
rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z
art.
130
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe;
2)
strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu
funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny
wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek),
stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą
uzyskaną ze zbycia a wartością wierzytelności z
tytułu udzielonego przez bank kredytu (pożyczki) - do
wysokości kwoty udzielonego kredytu (pożyczki), z
wyłączeniem odsetek, prowizji i opłat, jeżeli
opóźnienie w spłacie kapitału tego kredytu
(pożyczki) lub odsetek przekracza 12 miesięcy;
3)
przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny:
a)
pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,
b)
kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,
c)
kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń
sekurytyzowanych wierzytelności
-
objęte umową o subpartycypację;
4)
zwrócone funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu
funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny kwoty
uzyskane ze zbycia tym podmiotom praw do strumienia pieniądza z
sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów
(pożyczek) objętych umową o subpartycypację w
przypadkach gdy następuje zwrotne przeniesienie praw do takich
wierzytelności, jeżeli bank wykazał przychód na
podstawie art. 12 ust. 4f i nie zaliczył do kosztów
uzyskania przychodów kapitału kredytu (pożyczki) na
podstawie pkt 3 lit. b lub c.
1ha.
W spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
kosztem uzyskania przychodów są także:
1)
strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu
funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny
wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek),
stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą
uzyskaną ze zbycia a wartością wierzytelności z
tytułu kredytów (pożyczek) - do wysokości
uprzednio utworzonego na tę część wierzytelności
odpisu aktualizującego zaliczonego do kosztów uzyskania
przychodów, zgodnie z niniejszą ustawą;
2)
przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny:
a)
pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,
b)
kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,
c)
kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń
sekurytyzowanych wierzytelności
-
objęte umową o subpartycypację;
3)
zwrócone funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu
funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny kwoty
uzyskane ze zbycia tym podmiotom praw do strumienia pieniądza z
sekurytyzowanych wierzytelności z tytułu kredytów
(pożyczek) objętych umową o subpartycypację, w
przypadkach gdy następuje zwrotne przeniesienie praw do takich
wierzytelności, jeżeli kasa wykazała przychód
na podstawie art. 12 ust. 4f i nie zaliczyła do kosztów
uzyskania przychodów kapitału kredytu (pożyczki) na
podstawie pkt 2 lit. b lub c.
1i.
W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych
nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także
innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych
świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art.
12 ust. 5-6a, został określony przychód, a także
w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń
będących przedmiotem wykonania świadczenia
niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a, kosztem
uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z
uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi
przepisami, jest odpowiednio:
1)
wartość przychodu określonego na podstawie art. 12
ust. 5 i 6 albo
2)
wartość przychodu określonego na podstawie art. 12
ust. 5a i 6a powiększona o wydatki na nabycie częściowo
odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo
3)
równowartość wierzytelności (należności)
uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego
(w naturze), o którym mowa w art. 14a, pomniejszonej o
naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia
niepieniężnego podatek od towarów i usług
- pomniejszona
o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w
art. 16h ust. 1 pkt 1.
1ia.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1i pkt 3, przepis art. 16
ust. 1 pkt 46 lit. a stosuje się odpowiednio.
1j.
W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce
albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład
niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo
lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia
tych udziałów (akcji) albo wkładów w
spółdzielni - ustala się koszt uzyskania przychodu,
o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7, w wysokości:
1)
wartości początkowej przedmiotu wkładu,
zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o
dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę odpisów
amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1,
jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są
środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne;
2)
wartości:
a)
określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 - jeżeli
przedmiotem wkładu są udziały (akcje) w spółce
albo wkłady w spółdzielni objęte w zamian za
wkład niepieniężny w innej postaci niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
b)
określonej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku gdy
udziały (akcje) w spółce albo wkłady w
spółdzielni, które są wnoszone w formie
wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w
zamian za wkład niepieniężny,
c)
określonej zgodnie z ust. 1k, w przypadku gdy udziały
(akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni,
które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego,
zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny
w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
-
jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są
udziały (akcje) w spółce albo wkłady w
spółdzielni;
2a)
wartości odpowiadającej kwocie pożyczki (kredytu),
która została przekazana przez wnoszącego wkład
na rachunek płatniczy tej spółki lub spółdzielni,
nie wyższej jednak niż wartość wkładu z
tytułu tej pożyczki (kredytu) określona zgodnie z art.
12 ust. 1 pkt 7 - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego
jest wierzytelność z tytułu tej pożyczki
(kredytu);
2b)
wartości wierzytelności, w części zaliczonej
uprzednio do przychodów należnych - jeżeli
przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność
zaliczona uprzednio do przychodów należnych podmiotu
wnoszącego ten wkład;
3)
faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania
przychodów, wydatków na nabycie lub wytworzenie, innych
niż wymienione w pkt 1-2b składników majątku
podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego
są te inne składniki;
4)
wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku,
niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w
jakiejkolwiek formie lub wartości początkowej takiego
składnika majątku pomniejszonej o sumę dokonanych od
tego składnika odpisów amortyzacyjnych - jeżeli
składnik ten został otrzymany przez podatnika w związku
z likwidacją spółki niebędącej osobą
prawną lub wystąpieniem z takiej spółki.
1k.
W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w
spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny,
na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce,
koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:
1)
określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 - jeżeli zbywane
udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład
niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo
lub jego zorganizowana część, w tym również
w zamian za wkład niepieniężny w postaci
komercjalizowanej własności intelektualnej;
1a)
wartości początkowej składnika majątkowego, o
którym mowa w art.
2 pkt 3
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, będącego
przedmiotem wkładu własnego, o którym mowa w art.
2 pkt 5
tej ustawy, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami,
pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust.
1 pkt 1, a w przypadku wniesienia gruntów lub prawa
wieczystego użytkowania gruntów wartości równej
wydatkom poniesionym na ich nabycie;
2)
przyjętej dla celów podatkowych wartości składników
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
wynikającej z ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1,
określonej na dzień objęcia tych udziałów
(akcji) w spółce, nie wyższej jednak niż
wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich
objęcia, określona zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7.
1l.
W przypadku gdy udziały (akcje) w spółce zostały
objęte w zamian za wkład niepieniężny, do
ustalenia kosztu, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3, 3d i
22, przepisy ust. 1k stosuje się odpowiednio.
1ł.
Kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1
pkt 9, są wydatki, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi
przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych,
o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, poniesione na nabycie
składników majątkowych przeniesionych na spółki
przejmujące lub nowo zawiązane.
1m.
W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji)
objętych w wyniku podziału, o którym mowa w art. 12
ust. 1 pkt 8b, kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia
udziałów (akcji) w spółce przejmującej
lub nowo zawiązanej jest ich wartość emisyjna.
1ma.
W przypadku podziału spółki, o którym mowa w
art. 12 ust. 1 pkt 8b, kosztem uzyskania przychodów udziałowca
(akcjonariusza) spółki dzielonej są koszty nabycia
lub objęcia udziałów (akcji) w spółce
dzielonej, obliczone zgodnie z ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8.
Jeżeli podział spółki następuje przez
wydzielenie, koszt ten ustala się w takiej proporcji, w jakiej
pozostaje wartość wydzielanej części majątku
spółki dzielonej do wartości jej majątku
bezpośrednio przed podziałem. Pozostała część
kwoty tych kosztów stanowi koszt uzyskania przychodów z
odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki
dzielonej przez wydzielenie.
1n.
W przypadku odpłatnego zbycia papierów wartościowych
na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży, o
którym mowa w art. 12 ust. 4c, kosztem uzyskania przychodu są
wydatki poniesione na zapewnienie dostępności papierów
wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na
nabycie zwróconych papierów wartościowych w
przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4c pkt 1.
1o.
Jeżeli podatnik w związku z obejmowaniem udziałów
(akcji) w zamian za wkład niepieniężny poniósł
wydatki związane z objęciem tych udziałów
(akcji), to wydatki te powiększają koszty uzyskania
przychodów, o których mowa w ust. 1j.
1p.
(uchylony).
1q.
U przedsiębiorców telekomunikacyjnych kosztem uzyskania
przychodów są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1)
kwota dopłaty, o której mowa w art.
95 ust. 1
ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z
2018 r. poz. 1954, 2245 i 2354);
2)
kwota rocznej opłaty telekomunikacyjnej, o której mowa w
art.
183
ustawy wymienionej w pkt 1.
1r.
Dla partnera prywatnego lub spółki, o której mowa
w art.
14 ust. 1
albo 1a
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, określonych w umowie
o partnerstwie publiczno-prywatnym, w przypadku nieodpłatnego
przeniesienia na rzecz podmiotu publicznego lub innego podmiotu, o
którym mowa w art.
11 ust. 2
tej ustawy, własności środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w
tej umowie, kosztem uzyskania przychodu jest wartość
początkowa tych środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę odpisów
amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
1s.
W przypadku nabycia w drodze wkładu niepieniężnego
przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub
komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej przez
podmiot komercjalizujący wartość poszczególnych
składników tego wkładu, w tym składników
wchodzących w skład majątku przedsiębiorstwa lub
jego zorganizowanej części, ustala się:
1)
w wysokości wartości początkowej, określonej w
ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w
przypadku składników zaliczonych do środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2)
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i
wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego
wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych
składników.
1t.
W przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę
niebędącą osobą prawną rzeczy i praw
będących przedmiotem wkładu do takiej spółki
za koszt uzyskania przychodu uważa się:
1)
wartość początkową przyjętą przez
spółkę w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie
z art. 16g ust. 1 pkt 4a, pomniejszoną o sumę odpisów
amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone
do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych spółki;
2)
wartość poniesionych wydatków na nabycie albo
wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów
uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli
rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.
1u.
W przypadku zbycia składników majątku wchodzących
w skład przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części
lub komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej
przez podmiot komercjalizujący, nabytych w sposób, o
którym mowa w ust. 1s, koszty uzyskania przychodów
ustala się w wysokości, o której mowa w tym
przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników
odpisy amortyzacyjne.
1w.
W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego
osobą fizyczną w jednoosobową spółkę
kapitałową wartość poszczególnych
składników majątku ustala się na podstawie
wykazu sporządzonego zgodnie z przepisami
o podatku dochodowym od osób fizycznych na dzień
przekształcenia.
1x.
W przypadku odpłatnego zbycia składników majątku,
o których mowa w ust. 1w, przez spółkę
powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy
będącego osobą fizyczną w jednoosobową
spółkę kapitałową za koszt uzyskania
przychodu uważa się:
1)
wartość początkową przyjętą przez
spółkę w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie
z art. 16g ust. 1 pkt 4b, pomniejszoną o sumę odpisów
amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone
do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych;
2)
wartość poniesionych wydatków na nabycie albo
wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie -
jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
1y.
W przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art.
3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez zagraniczny zakład wartość
poszczególnych składników majątku wchodzących
w skład tego zagranicznego zakładu ustala się, z
zastrzeżeniem ust. 1, w wysokości:
1)
wartości rynkowej określonej dla celów opodatkowania
podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z
niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 24f, w
państwie miejsca siedziby lub zarządu lub w państwie
położenia jego zagranicznego zakładu, chyba że
organ podatkowy określi tę wartość w innej
wysokości - w przypadku gdy składniki majątku, w tym
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, są
przenoszone z terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej; przepis ust. 1u stosuje się odpowiednio, lub
2)
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z
ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczonej do kosztów
w jakiejkolwiek formie, nie wyższej jednak od wartości
rynkowej składnika majątku - jeżeli składnik ten
przenoszony jest z państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, a państwo to nie określi dla tego składnika
majątku wartości rynkowej, o której mowa w pkt 1,
albo zwolni z opodatkowania tę wartość, albo jeżeli
składnik ten jest przenoszony z terytorium państwa innego
niż państwo członkowskie Unii Europejskiej; przepis
ust. 1u stosuje się odpowiednio.
1ya.
Przepis ust. 1y stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym
mowa w art. 3 ust. 1, który:
1)
przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
składnik majątku swojego zagranicznego zakładu, w tym
w wyniku likwidacji tego zagranicznego zakładu, lub
2)
przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w
związku ze zmianą miejsca siedziby lub zarządu,
składnik majątku wykorzystywany w działalności
gospodarczej prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w
tym w wyniku jej likwidacji.
1z.
Przepisy ust. 1y i 1ya stosuje się odpowiednio do spółki
europejskiej zawiązanej na podstawie rozporządzenia
Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie
statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielni
europejskiej zawiązanej na podstawie rozporządzenia
Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu
spółdzielni europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z
18.08.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 280).
1za.
Kosztami uzyskania przychodów, z uwzględnieniem ust. 6,
są także koszty poniesione przez pracodawcę, pod
warunkiem że nie zostały sfinansowane z zakładowego
funduszu świadczeń socjalnych:
1)
na utworzenie zakładowego żłobka, zakładowego
klubu dziecięcego lub zakładowego przedszkola;
2)
z tytułu:
a)
prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola, do wysokości
nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł na każde
dziecko pracownika, o którym mowa w art.
27f ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.),
uczęszczające do zakładowego żłobka,
zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego
przedszkola,
b)
dofinansowania pracownikowi wydatków związanych z
objęciem dziecka pracownika opieką sprawowaną przez
dziennego opiekuna lub uczęszczaniem dziecka pracownika do
żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola, do
wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków
poniesionych i udokumentowanych przez pracownika, miesięcznie
nie więcej niż kwota 1000 zł na każde dziecko, o
którym mowa w art.
27f ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych.
1zb.
Przez koszty utworzenia zakładowego żłobka,
zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego
przedszkola, o których mowa w ust. 1za pkt 1, rozumie się
koszty poniesione do dnia uzyskania wpisu do właściwego
rejestru w zakresie spełniania warunków wymaganych do
utworzenia żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola,
w tym niezbędne koszty nabycia środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych lub wytworzenia we
własnym zakresie środków trwałych, przebudowy,
rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji, modernizacji, remontu środków
trwałych lub nabycia innych składników majątku,
a także koszty dotyczące środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych lub innych składników
majątku ponoszone po uzyskaniu wpisu do właściwego
rejestru.
1zc.
Przez koszty prowadzenia zakładowego żłobka,
zakładowego klubu dziecięcego lub zakładowego
przedszkola, o których mowa w ust. 1za pkt 2 lit. a, rozumie
się również odpłatne nabycie przez pracodawcę
usługi polegającej na zapewnieniu dziecku pracownika, o
którym mowa w art.
27f ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, opieki w żłobku, klubie dziecięcym lub
przedszkolu.
1zd.
W przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego
środka trwałego, o którym mowa w art. 16k ust. 14,
spełniającego warunki określone w art. 16k ust. 15,
którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach
sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów
uzyskania przychodów dokonaną wpłatę do
wysokości kwoty, o której mowa w art. 16k ust. 14.
2.
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze
źródeł, z których dochody podlegają
opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z
przychodami ze źródeł, z których dochody nie
podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są
zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie
danych kosztów do źródła przychodów,
koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają
osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł
w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt
3 stosuje się odpowiednio.
2a.
Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również
w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów
ze źródeł, z których część
dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo
jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7
ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.
2b.
W przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z zysków
kapitałowych oraz przychody z innych źródeł
przychodów, przepisy ust. 2 i 2a stosuje się także
do przypisywania do każdego z tych źródeł
kosztów innych niż bezpośrednio związane z
przychodami.
3.
W celu ustalenia wartości zużytych do przetwórstwa
rolnego i spożywczego lub w działach specjalnych produkcji
rolnej surowców i materiałów pochodzących z
własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz własnej
gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 12
ust. 5.
4.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z
przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy
oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku
podatkowym, w którym osiągnięte zostały
odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
4a.
Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów
uzyskania przychodów:
1)
w miesiącu, w którym zostały poniesione albo
począwszy od tego miesiąca w równych częściach
w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2)
jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały
zakończone, albo
3)
poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt
3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa
w art. 16b ust. 2 pkt 3.
4b.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z
przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku
podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego
do dnia:
1)
sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi
przepisami,
nie później jednak niż do upływu terminu
określonego do złożenia zeznania, jeżeli
podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego
sprawozdania, albo
2)
złożenia zeznania, nie później jednak niż
do upływu terminu określonego do złożenia tego
zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami,
nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania
finansowego
-
są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte
zostały odpowiadające im przychody.
4c.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z
przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku
podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt
1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym
po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe
lub składane zeznanie.
4d.
Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio
związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich
poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu
przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe
określenie, jaka ich część dotyczy danego roku
podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania
przychodów proporcjonalnie do długości okresu,
którego dotyczą.
4e.
Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z
zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień,
na który ujęto koszt w księgach rachunkowych
(zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo
dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego
dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem
sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo
biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
4f.
Koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia
inwestycji lub ich likwidacji.
4g.
Należności z tytułów, o których mowa w
art.
12 ust. 1
i 6
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia
społecznego wypłacane przez zakład pracy, z
zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania
przychodów w miesiącu, za który są należne,
pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do
dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa
pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego
strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności
tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
4ga.
Wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych,
o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych,
z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40a, w części
finansowanej przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej
ustawy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu,
za który są one należne, pod warunkiem że
zostaną opłacone w terminie wynikającym z przepisów
tej ustawy. W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych
stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57aa.
4h.
Składki z tytułu należności, o których
mowa w ust. 4g, określone w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych, w części finansowanej przez płatnika
składek, składki na Fundusz Pracy, Solidarnościowy
Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem
art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów
w miesiącu, za który należności te są
należne, pod warunkiem że składki zostaną
opłacone:
1)
z tytułu należności wypłacanych lub postawionych
do dyspozycji w miesiącu, za który są należne -
w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2)
z tytułu należności wypłacanych lub postawionych
do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym
z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego
łączącego strony - nie później niż do
15 dnia tego miesiąca.
W
przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się
art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.
4i.
Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu
amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym
lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się
poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania
przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym
została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku
faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
4j.
Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i,
podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów
lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów
jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest
obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą
nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.
4k.
Przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do:
1)
korekty dotyczącej kosztu uzyskania przychodów związanego
ze zobowiązaniem podatkowym, które uległo
przedawnieniu;
2)
korekty cen transferowych, o której mowa w art. 11e.
4l.
Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 4i, następuje
po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę
opodatkowania określoną w ustawie
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych, zmniejszenia lub zwiększenia
kosztów uzyskania przychodów dokonuje się w
ostatnim okresie rozliczeniowym przed zmianą formy
opodatkowania.
4m.
Przepisy ust. 4i i 4j stosuje się odpowiednio do korekty
wartości rynkowej, wynikającej z decyzji organu podatkowego
określającej wartość rynkową składnika
majątku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lub 2, w
innej wysokości niż przyjęta dla celów
opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, o którym
mowa w art. 24f, przez państwo członkowskie Unii
Europejskiej, z którego terytorium składnik ten został
przeniesiony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określa, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy
aktualizacji wyceny środków trwałych, o których
mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1-3, wartości początkowej
składników majątku, o której mowa w art. 16d
ust. 1, jednostkowej ceny nabycia części składowych i
peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust. 13, oraz
wartości początkowej środków trwałych, o
której mowa w art. 16j ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jeżeli
wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w
okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok
podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego
przekroczy 10%.
5a.
(uchylony).
5b.
Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza
Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach
kwartalnych.
6.
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu
zużycia środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane
wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z
uwzględnieniem art. 16.
7.
W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw
majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, jeżeli
wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł
na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat
wynikających z takich umów, a umowy te między
stronami nie wygasają, do kosztów uzyskania przychodów
wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się
zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.
8.
Przepisy ust. 1k, 1l, 1m oraz 1o stosuje się odpowiednio do
podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
9.
(uchylony).
10.
(uchylony).
11.
Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 7b
ust. 1 pkt 6 lit. f, stanowią udokumentowane wydatki
bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz koszty
związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym udokumentowane
wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa w
art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu.
12.
Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 11,
są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały
poniesione, z zastrzeżeniem ust. 13.
13.
Nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których
mowa w ust. 11, nad przychodami uzyskanymi w roku podatkowym
powiększa koszty uzyskania przychodów poniesione w
następnym roku podatkowym.
Art.
15a. [Ustalanie różnic kursowych – metoda
podatkowa]
1.
Różnice kursowe zwiększają odpowiednio
przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty
uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w
kwocie wynikającej z różnicy między wartościami
określonymi w ust. 2 i 3.
2.
Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli
wartość:
1)
przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po
przeliczeniu na złote według kursu średniego
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od
wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej
według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2)
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w
dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego
kursu waluty z tego dnia;
3)
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości
pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest
niższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu
tych środków lub wartości pieniężnych,
według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z
zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4)
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest
niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego
zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu
waluty z tych dni;
5)
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest
wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego
spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu
waluty z tych dni.
3.
Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli
wartość:
1)
przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po
przeliczeniu na złote według kursu średniego
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od
wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej
według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2)
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w
dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego
kursu waluty z tego dnia;
3)
otrzymanych lub nabytych środków lub wartości
pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest
wyższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu
tych środków lub wartości pieniężnych,
według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z
zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4)
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest
wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego
zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu
waluty z tych dni;
5)
kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest
niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego
spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu
waluty z tych dni.
4.
Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w
ust. 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w
przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania
należności lub zapłaty zobowiązań. W
pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych
należności lub zapłaty zobowiązań nie jest
możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty
w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez
Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego
ten dzień.
5.
Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa
w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej
niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość
kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z
ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie
zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać
strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn
uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania
zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które
uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ
podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach
walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
6.
Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o
którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego
dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu
lub poniesienia kosztu.
7.
Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa
się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo
innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień
zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień
uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w
wyniku potrącenia wierzytelności.
8.
Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków
lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której
mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody
stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać
w trakcie roku podatkowego.
9.
Przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się
odpowiednio do kapitałowych rat kredytów (pożyczek).
Art.
15b.
(uchylony).
Art.
15ba. [Pakiety wierzytelności]
1.
W przypadku nabycia w ramach jednej transakcji co najmniej 100
wierzytelności bez wyodrębnienia ceny nabycia
poszczególnych wierzytelności (pakiet wierzytelności)
dochód z pakietu wierzytelności stanowi nadwyżka
przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w
skład pakietu wierzytelności nad kosztem nabycia pakietu
wierzytelności.
2.
Przez przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w
skład pakietu wierzytelności rozumie się środki
lub wartości otrzymane w wyniku uregulowania tych wierzytelności
lub środki lub wartości ze zbycia całości albo
części wierzytelności wchodzących w skład
danego pakietu wierzytelności, z wyjątkiem opłat,
odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań
i kar, naliczonych po dniu nabycia pakietu wierzytelności.
3.
Przez koszt nabycia pakietu wierzytelności rozumie się cenę
nabycia takiego pakietu wierzytelności.
4.
Koszty nabycia pakietu wierzytelności potrąca się w
okresie rozliczeniowym, w którym osiągnięty został
przychód z wierzytelności wchodzących w skład
pakietu wierzytelności, do wysokości odpowiadającej
temu przychodowi.
5.
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do nabycia pojedynczej
wierzytelności.
Art.
15c. [Koszty finansowania dłużnego]
1.
Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani
wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów
koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej
nadwyżka kosztów finansowania dłużnego
przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy
przychodów ze wszystkich źródeł przychodów
pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą
kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość
zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m,
oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych
w wartości początkowej środka trwałego lub
wartości niematerialnej i prawnej.
2.
W przypadku podatkowych grup kapitałowych kwota obliczona
zgodnie z ust. 1 zwiększa dochód (zmniejsza stratę)
podatkowej grupy kapitałowej. Przepis ust. 7 stosuje się
odpowiednio.
3.
Przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego
rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika
koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu
do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym,
przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym
podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.
4.
Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1
i 3, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
5.
W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, oraz przy
wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego
koszty uzyskania przychodów oblicza się bez uwzględnienia
pomniejszeń wynikających z zastosowania ust. 1 oraz art.
15e ust. 1.
6.
Przez przychody o charakterze odsetkowym oraz koszty, o których
mowa w ust. 1, rozumie się również przychody i
koszty przypisane podatnikowi zgodnie z art. 5.
7.
Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów
uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się
w danym źródle przychodów proporcjonalnie do
wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1,
poniesionych w ramach danego źródła przychodów.
8.
Przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego
nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania
dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek)
wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z
zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego
spełnione są łącznie następujące
warunki:
1)
wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim
Unii Europejskiej;
2)
aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się
całości w państwie członkowskim Unii
Europejskiej;
3)
koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów
podatkowych w całości w państwie członkowskim
Unii Europejskiej;
4)
dochody są osiągane w całości w państwie
członkowskim Unii Europejskiej.
9.
Dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu
infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy
obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa
w ust. 1.
10.
Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej
oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji,
eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów,
będący w ogólnym interesie publicznym.
11.
W przypadku podatkowej grupy kapitałowej przy wyliczaniu
nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie
bierze się pod uwagę także kosztów finansowania
dłużnego i przychodów o charakterze odsetkowym
wynikających z umów, których stroną są
wyłącznie spółki wchodzące w skład
takiej grupy.
12.
Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się
wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych
podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych,
środków finansowych i z korzystaniem z tych środków,
w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte
w wartości początkowej środka trwałego lub
wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje,
premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i
opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań
oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty
pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz
kogo zostały one poniesione.
13.
Przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z
tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne
przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające
kosztom finansowania dłużnego.
14.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1)
nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w części
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 000
zł; jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy
albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu
oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł
przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego
podatnika;
2)
przedsiębiorstw finansowych.
15.
W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust.
14 pkt 1 odnosi się do podatkowej grupy kapitałowej.
16.
Przez przedsiębiorstwo finansowe rozumie się:
1)
bank krajowy, o którym mowa w art.
4 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe;
2)
instytucję kredytową, o której mowa w art.
4 ust. 1 pkt 17
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe;
3)
spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową
oraz Krajową Spółdzielczą Kasę
Oszczędnościowo-Kredytową;
4)
firmę inwestycyjną, o której mowa w art.
3 pkt 33
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
5)
towarzystwo, zarządzającego alternatywną spółką
inwestycyjną, spółkę zarządzającą
oraz zarządzającego z Unii Europejskiej, o których
mowa odpowiednio w art.
2 pkt 3,
3a,
10
i 10c
ustawy o funduszach inwestycyjnych;
6)
krajowy zakład ubezpieczeń oraz zagraniczny zakład
ubezpieczeń w rozumieniu odpowiednio art.
3 ust. 1 pkt 18
i 55
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381);
7)
krajowy zakład reasekuracji oraz zagraniczny zakład
reasekuracji w rozumieniu odpowiednio art.
3 ust. 1 pkt 19
i 56
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;
8)
dobrowolny fundusz w rozumieniu art.
8 pkt 3a
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych;
9)
otwarty fundusz w rozumieniu art.
8 pkt 5
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych;
10)
pracowniczy fundusz w rozumieniu art.
8 pkt 6
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych;
11)
towarzystwo w rozumieniu art.
8 pkt 7
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych;
12)
pracodawcę zagranicznego w rozumieniu art.
8 pkt 10
ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych;
13)
zarządzającego zagranicznego w rozumieniu art.
2 pkt 24
ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach
emerytalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1449 oraz z 2018 r. poz. 1091,
1608, 1629 i 2215);
14)
fundusze inwestycyjne otwarte oraz alternatywne fundusze inwestycyjne
utworzone na podstawie ustawy
o funduszach inwestycyjnych;
15)
kontrahenta centralnego w rozumieniu art.
2 pkt 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012
z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych
będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym,
kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.
Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.);
16)
centralny depozyt papierów wartościowych w rozumieniu
art.
3 pkt 21a
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
17.
Za przedsiębiorstwo finansowe nie uważa się instytucji
pożyczkowych, o których mowa w art.
5 pkt 2a
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2018
r. poz. 993 i 1075).
18.
Koszty finansowania dłużnego wyłączone w roku
podatkowym z kosztów uzyskania przychodów zgodnie z
ust. 1 podlegają zaliczeniu do takich kosztów w
następnych 5 latach podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi
w ust. 1-17 oraz w ramach obowiązujących w danym roku
limitów wynikających z tych przepisów.
19.
Przepisu ust. 18 nie stosuje się do:
1)
podmiotów, które w związku z przekształceniem,
łączeniem lub podziałem podmiotów wstępują
w prawa podatników przekształconych, łączonych
lub dzielonych, z wyjątkiem spółek powstałych z
przekształcenia spółek;
2)
spółek wchodzących uprzednio w skład podatkowej
grupy kapitałowej - w odniesieniu do kosztów finansowania
dłużnego wyłączonych z kosztów uzyskania
przychodów w czasie funkcjonowania tej podatkowej grupy.
20.
Przepisy ust. 1-19 stosuje się odpowiednio do podatnika, o
którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, w tym do transakcji wewnętrznych
takiego podatnika dotyczących tego zagranicznego zakładu.
Art.
15ca. [Koszty finansowania dłużnego przekraczające
rynkową zdolność kredytową podatnika]
(uchylony).
Art.
15cb. [Reguły zaliczenia dopłat wnoszonych przez
wspólników lub zysków zatrzymanych do kosztów
uzyskania przychodu]
1.
W spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się
również kwotę odpowiadającą iloczynowi
stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej
w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy
powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:
1)
dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach
określonych w odrębnych przepisach
lub
2)
zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.
2.
Koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku
wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału
rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio
po sobie następujących latach podatkowych.
3.
Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów
odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust.
1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł.
4.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dopłat i zysków
przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.
5.
Przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub
podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż
po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w
którym ta dopłata została wniesiona do spółki
albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w
spółce.
6.
Za rok podatkowy, w którym dopłata została wniesiona
do spółki, uznaje się rok, w którym dopłata
wpłynęła na rachunek płatniczy spółki.
7.
Jeżeli dopłata, o której mowa w ust. 1, zostanie
zwrócona przed upływem terminu wskazanego w ust. 5, w
roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu, przychodem jest
wartość odpowiadająca odliczonym, zgodnie z ust. 1,
kosztom uzyskania przychodów.
8.
Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do przychodów
spółki proporcjonalnie odpowiadających tej części
kosztów uzyskania przychodów, która odpowiada
zwróconej kwocie dopłaty - w przypadku zwrotu części
dopłaty, o której mowa w ust. 1.
9.
W przypadku gdy spółka, o której mowa w ust. 1,
zostanie przejęta w wyniku łączenia albo podziału
albo przekształcona w spółkę niebędącą
osobą prawną przed upływem terminu, o którym
mowa w ust. 5, na dzień poprzedzający dzień przejęcia
albo przekształcenia ustala się przychód w wysokości
odpowiadającej odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania
przychodów.
Art.
15d. [Ograniczenie kosztów uzyskania przychodu w
przypadku dokonywania transakcji bez pośrednictwa rachunku
płatniczego]
1.
Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów
kosztu w tej części, w jakiej płatność
dotycząca transakcji określonej w art.
19
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
2.
W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów
kosztu w tej części, w jakiej płatność
dotycząca transakcji określonej w art.
19
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego,
podatnicy:
1)
zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2)
w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów
uzyskania przychodów - zwiększają przychody
-
w miesiącu, w którym została dokonana płatność
bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
3.
Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1)
nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo
nabycia wartości niematerialnych i prawnych;
2)
dokonania płatności po zmianie formy opodatkowania na
zryczałtowaną formę opodatkowania określoną
w ustawie
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, z tym że
zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub
zwiększenie przychodów następuje za rok podatkowy
poprzedzający rok podatkowy, w którym nastąpiła
zmiana formy opodatkowania.
Art.
15e. [Koszty wyłączane z kosztów uzyskania
przychodów]
1.
Podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów
uzyskania przychodów koszty:
1)
usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych,
zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń,
gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym
charakterze,
2)
wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie
lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których
mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3)
przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z
tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i
spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w
tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych
instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym
charakterze
-
poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów
powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów
mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na
terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie
art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie
w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej
nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł
przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek
nad sumą kosztów uzyskania przychodów
pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do
kosztów uzyskania przychodów odpisów
amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.
2.
W przypadku banków, spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kredytowych, Krajowej Spółdzielczej
Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej i instytucji finansowych w
rozumieniu art.
4 ust. 1 pkt 7
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe limit, o którym
mowa w ust. 1, ustala się bez pomniejszania przychodów
oraz kosztów uzyskania przychodów odpowiednio o
przychody z tytułu odsetek oraz koszty z tytułu odsetek.
3.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do spółek
wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej.
4.
Do przychodów i kosztów, o których mowa w ust.
1, przepis art. 7 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
5.
W celu wyliczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, sumę
kosztów uzyskania przychodów oraz kwotę odsetek, o
których mowa w tym przepisie, oblicza się bez
uwzględnienia pomniejszeń wynikających z zastosowania
ust. 1 oraz art. 15c ust. 1.
6.
Przez koszty poniesione przez podatnika, o których mowa w ust.
1, rozumie się również koszty przypisane podatnikowi
zgodnie z art. 5.
7.
Kwotę kosztów wyłączonych z kosztów
uzyskania przychodów na podstawie ust. 1 uwzględnia się
w danym źródle przychodów proporcjonalnie do
wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1,
poniesionych w ramach danego źródła przychodów.
8.
W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
prowadzących działalność poprzez położony
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład przy
obliczaniu kwoty, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się
odpisy amortyzacyjne oraz przychody i koszty, w tym koszty
finansowania dłużnego, przypisane do tego zagranicznego
zakładu.
9.
Kwota kosztów, o których mowa w ust. 1, nieodliczona w
danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach
podatkowych, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-16
oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów
wynikających z tych przepisów.
10.
Za koszty poniesione pośrednio na rzecz podmiotów, o
których mowa w ust. 1, uważa się koszty poniesione
na rzecz podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1
pkt 3 z podatnikiem, jeżeli rzeczywistym właścicielem
należności z tytułów, o których mowa w
ust. 1, lub jej części jest podmiot powiązany w
rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z podatnikiem lub podmiot mający
miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub
w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust.
2.
11.
Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:
1)
kosztów usług, opłat i należności, o
których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania
przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem
lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi;
2)
kosztów usług, o których mowa w art.
8 ust. 2a
ustawy o podatku od towarów i usług;
3)
usług ubezpieczenia świadczonych przez podmioty, o których
mowa w art. 15c ust. 16 pkt 6 i 7;
4)
gwarancji i poręczeń udzielonych przez podmioty, o których
mowa w art. 15c ust. 16 pkt 1-3, 6 i 7.
12.
Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości
kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem
kosztów, o których mowa w ust. 11, przekraczającej
w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000
zł. Jeżeli rok podatkowy podatnika jest dłuższy
albo krótszy niż 12 miesięcy, kwotę tego progu
oblicza się, mnożąc kwotę 250 000 zł
przez liczbę rozpoczętych miesięcy roku podatkowego
podatnika.
13.
W przypadku podatkowej grupy kapitałowej kwota wskazana w ust.
12 odnosi się do każdej spółki tworzącej
taką grupę.
14.
Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do
kosztów poniesionych przez spółkę tworzącą
podatkową grupę kapitałową na rzecz innych spółek
z tej podatkowej grupy kapitałowej.
15.
Ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do
kosztów usług, opłat i należności, o
których mowa w ust. 1, w zakresie, w jakim decyzja w sprawie
porozumienia, o której mowa w art.
20a
Ordynacji podatkowej, obejmuje prawidłowość kalkulacji
wynagrodzenia za te usługi, opłaty i należności w
okresie, którego ta decyzja dotyczy.
16.
Przepis ust. 15 stosuje się również do roku
podatkowego, w którym wydano decyzję, o której
mowa w tym przepisie, oraz do roku podatkowego poprzedzającego
ten rok podatkowy.
Art.
16. [Wyłączenia od kosztów uzyskania
przychodów]
1.
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
1)
wydatków na:
a)
nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania
gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie
gruntów,
b)
nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż
wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących
w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych
części,
c)
ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z
art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków
trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów
amortyzacyjnych
-
wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami,
pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których
mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania
przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez
względu na czas ich poniesienia;
2)
(uchylony);
3)
(uchylony);
4)
odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego,
dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w
części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej
kwotę:
a)
225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego
pojazdem elektrycznym w rozumieniu art.
2 pkt 12
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach
alternatywnych (Dz. U. poz. 317, 1356 i 2348),
b)
150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów
osobowych;
5)
strat w środkach trwałych oraz wartościach
niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust.
1 pkt 1;
6)
strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych
środków trwałych, jeżeli środki te
utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany
rodzaju działalności;
6a)
strat w środkach trwałych oraz wartościach
niematerialnych i prawnych, jeżeli środki te lub wartości
zostały przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w
sposób, o którym mowa w art. 24f;
7)
(uchylony);
8)
wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo
wkładów w spółdzielni, udziałów
(akcji) oraz papierów wartościowych, a także
wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w
funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem
uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów
w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów
wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta
papierów wartościowych, a także z odkupienia albo
umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych,
z zastrzeżeniem ust. 7e;
8a)
(uchylony);
8b)
wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów
finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych
instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających
z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia - o ile
wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4, nie powiększają
wartości początkowej środka trwałego oraz
wartości niematerialnych i prawnych;
8c)
wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza)
spółek łączonych lub dzielonych na nabycie lub
objęcie udziałów (akcji) w tych spółkach
w przypadku połączenia lub podziału spółek,
z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 8b; wydatki te stanowią
koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów
(akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej,
w wysokości:
a)
ustalonej na podstawie art. 15 ust. 1k - jeżeli udziały
(akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały
objęte w zamian za wkład niepieniężny,
b)
ustalonej zgodnie z pkt 8 - jeżeli udziały (akcje) w spółce
przejmowanej lub dzielonej zostały nabyte albo objęte za
wkład pieniężny,
c)
wydatków na nabycie lub objęcie udziałów
(akcji) w spółce dzielonej, ustalonych zgodnie z lit. a
lub b, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje wartość
wydzielanej części majątku spółki
dzielonej do wartości jej majątku bezpośrednio przed
podziałem; pozostała część kwoty tych
wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z
odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki
podzielonej przez wydzielenie;
8d)
wydatków poniesionych przez wspólnika na nabycie lub
objęcie udziałów (akcji) przekazywanych spółce
nabywającej w drodze wymiany udziałów; wydatki te
stanowią koszt uzyskania przychodów w przypadku
odpłatnego zbycia lub umorzenia otrzymanych za nie udziałów
(akcji) spółki nabywającej, ustalony zgodnie z pkt 8
i art. 15 ust. 1k;
8e)
wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą
przy wymianie udziałów; wydatki te - w wysokości
odpowiadającej nominalnej wartości udziałów
(akcji) wydanych wspólnikom spółki, której
udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę
w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d - są
jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych
udziałów (akcji);
8f)
wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku,
otrzymanego przez wspólnika w związku z likwidacją
spółki niebędącej osobą prawną lub
wystąpieniem z takiej spółki, niezaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie;
wydatki te są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego
zbycia tego składnika majątku; przepis art. 15 ust. 1t
stosuje się odpowiednio;
9)
odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze
tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są
jednak:
a)
podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek
lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów
określają odrębne ustawy,
b)
odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych obciążają
koszty działalności pracodawcy, jeżeli środki
pieniężne stanowiące równowartość
tych odpisów i zwiększeń zostały wpłacone
na rachunek Funduszu,
c)
(uchylona);
10)
wydatków:
a)
na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem
skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z
tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na
spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka
(kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
– pożyczkobiorca
(kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki
(kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż
kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy
pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej
pożyczki (kredytu),
– pożyczkodawca
(kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące
spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty
udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy
pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą
zwróconego kapitału,
b)
na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu
udzielonych gwarancji i poręczeń,
c)
na umorzenie kapitałów pozostających w związku
z utworzeniem (nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła
przychodów,
d)
(uchylona),
e)
z tytułu przekazania przez bank lub spółdzielczą
kasę oszczędnościowo-kredytową funduszowi
sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu
fundusz sekurytyzacyjny środków pochodzących ze
spłat kredytów (pożyczek), objętych
sekurytyzacją wierzytelności;
11)
naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od
zobowiązań, w tym również od pożyczek
(kredytów);
12)
odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek
(kredytów) zwiększających koszty inwestycji w
okresie realizacji tych inwestycji;
13)
odsetek od własnego kapitału włożonego przez
podatnika w źródło przychodów;
13a)
odsetek od dopłat wnoszonych do spółki w trybie i na
zasadach określonych w odrębnych przepisach,
a także odsetek od dywidend i innych dochodów z udziału
w zyskach osób prawnych;
13b)
odsetek od udziału kapitałowego wspólników
spółki niebędącej osobą prawną i
spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3;
13c)
u podatnika będącego wspólnikiem spółki
niebędącej osobą prawną - wartości pracy
własnej innych wspólników tej spółki
będących osobami fizycznymi, a także ich małżonków
i małoletnich dzieci, z tym że kosztem uzyskania przychodów
jest jednak wynagrodzenie małżonków i małoletnich
dzieci wspólników tej spółki, należne
z tytułów określonych w art.
12 ust. 1,
art.
13 pkt 2,
8
i 9
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych lub z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o
których mowa w ustawie
z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1244), z zastrzeżeniem pkt 57 i art. 15 ust. 4g;
13d)
odsetek od pożyczki partycypacyjnej;
13e)
kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c
ust. 12 uzyskanego w celu nabycia udziałów (akcji) spółki
- w części, w jakiej pomniejszałyby one podstawę
opodatkowania, w której uwzględniane są przychody
związane z kontynuacją działalności gospodarczej
tej spółki, w szczególności w związku z
połączeniem, wniesieniem wkładu niepieniężnego,
przekształceniem formy prawnej lub utworzeniem podatkowej grupy
kapitałowej;
14)
darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na
rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem
uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena
nabycia produktów spożywczych, o których mowa w
art.
43 ust. 1 pkt 16
ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na
rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów
ustawy
z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie
na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te
organizacje;
15)
podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w
odrębnych przepisach;
15a)
kwot wypłacanych tytułem podziału (rozliczenia) wyniku
finansowego jednostki (zysku netto);
16)
jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy
pracy i chorób zawodowych w wysokości określonej
przez właściwego ministra oraz dodatkowej składki
ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia warunków
pracy;
17)
kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem
zobowiązań;
18)
grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu
karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia
oraz odsetek od tych grzywien i kar;
19)
kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań
z tytułu:
a)
nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
b)
niewykonania nakazów właściwych organów
nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie
bezpieczeństwa i higieny pracy;
19a)
dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art.
17 ust. 2
ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców
w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1932), z tym że kosztem
uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o
której mowa w art.
12 ust. 2
tej ustawy;
19b)
dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o
której mowa w art.
17 ust. 2
ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2018 r. poz. 578 i 1479), z tym
że kosztem uzyskania przychodów są poniesione
opłaty, o których mowa w art.
14 ust. 1
oraz art.
28a ust. 1
tej ustawy, z wyłączeniem połowy opłaty ustalonej
zgodnie z art.
28a ust. 4
tej ustawy;
19c)
dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art.
77 ust. 2
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie
elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1466 i 1479 oraz
z 2019 r. poz. 125), z tym że kosztem uzyskania przychodów
jest poniesiona opłata, o której mowa w art.
72 ust. 2
tej ustawy;
19d)
dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art.
42 ust. 2
ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U.
z 2019 r. poz. 521), z tym że kosztem uzyskania przychodów
są poniesione wydatki, o których mowa w art.
37 ust. 4,
oraz poniesione opłaty, o których mowa w art.
38 ust. 2
tej ustawy;
19e)
dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art.
37 ust. 2
ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi, z tym że kosztem uzyskania przychodów
jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art.
34 ust. 2
tej ustawy;
20)
wierzytelności odpisanych jako przedawnione;
21)
odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat
należności budżetowych i innych należności,
do których stosuje się przepisy Ordynacji
podatkowej;
22)
kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych
towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki
w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu
wad towarów albo wykonanych robót i usług;
23)
wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę
dyskonta;
24)
(uchylony);
25)
wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z
wyjątkiem:
a)
wierzytelności, w części, w jakiej uprzednio zostały
zarachowane do przychodów należnych i których
nieściągalność została udokumentowana w
sposób określony w ust. 2,
b)
wymagalnych a nieściągalnych kredytów (pożyczek)
pomniejszonych o kwotę odsetek, opłat i prowizji oraz o
równowartość rezerw lub odpisów na straty
kredytowe albo odpisów aktualizujących wartość
należności, utworzonych na te kredyty (pożyczki),
zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów -
w przypadku gdy te kredyty (pożyczki) udzielone zostały
przez jednostkę organizacyjną, której działalność
podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem
finansowym, uprawnioną do udzielania kredytów (pożyczek)
na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady jej
funkcjonowania,
ba)
nabytych wierzytelności banku hipotecznego - wymagalnych a
nieściągalnych, pomniejszonych o kwotę odsetek, opłat
i prowizji oraz o równowartość rezerw lub
równowartość odpisów na straty kredytowe,
utworzonych na te wierzytelności banku hipotecznego, zaliczonych
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów,
c)
strat poniesionych przez bank z tytułu udzielonych po dniu 1
stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów
i pożyczek, obliczonych zgodnie z pkt 25 lit. b;
26)
rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których
nieściągalność została uprawdopodobniona, z
wyjątkiem tych rezerw na należności z tytułu
udzielonych przez bank kredytów (pożyczek) oraz na
należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek),
pomniejszonych o wartość rezerw dotyczącą
odsetek, prowizji i opłat, które zostały utworzone
na pokrycie:
a)
w bankach, z zastrzeżeniem lit. c:
– wymagalnych
a nieściągalnych - udzielonych kredytów (pożyczek),
– wymagalnych
a nieściągalnych należności z tytułu
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek),
– udzielonych
kredytów (pożyczek), zakwalifikowanych do kategorii
wątpliwe, na podstawie przepisów, o których mowa w
ust. 3 - do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty
kredytu (pożyczki), na którą została utworzona
rezerwa,
– należności
z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.
gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów
(pożyczek), zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na
podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 - do
wysokości nie większej niż 25% tej kwoty należności,
na którą została utworzona rezerwa,
b)
w bankach hipotecznych:
– wymagalnych
a nieściągalnych nabytych wierzytelności banku
hipotecznego,
– nabytych
wierzytelności banku hipotecznego, zakwalifikowanych do
kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których
mowa w ust. 3 - do wysokości nie większej niż 25%
kwoty tej nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą
została utworzona rezerwa,
c)
w bankach, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program
restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw:
– kredytów
(pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii stracone, na podstawie
przepisów, o których mowa w ust. 3,
– należności
z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.
gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek)
zakwalifikowanych do kategorii stracone, na podstawie przepisów,
o których mowa w ust. 3,
– kredytów
(pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii wątpliwe, na
podstawie przepisów, o których mowa w ust. 3 - do
wysokości nie większej niż 50% tej kwoty kredytu
(pożyczki), na którą została utworzona rezerwa,
– należności
z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń)
spłaty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do
kategorii wątpliwe, na podstawie przepisów, o których
mowa w ust. 3 - do wysokości nie większej niż 50% tej
kwoty należności, na którą została
utworzona rezerwa;
26a)
odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania
przychodów są odpisy aktualizujące wartość
należności, określone w ustawie
o rachunkowości, od tej części należności,
która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust.
3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność
została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1;
26b)
w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
odpisów aktualizujących wartość należności,
z wyjątkiem odpisów aktualizujących wartość
należności z tytułu udzielonych kredytów
(pożyczek), utworzonych zgodnie z przepisami o rachunkowości,
pomniejszonych o wartość odpisów aktualizujących
dotyczącą odsetek, opłat i prowizji od tych kredytów
(pożyczek), których nieściągalność
została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 3;
26c)
odpisów na straty kredytowe utworzonych na pokrycie
wierzytelności, których nieściągalność
została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych odpisów
na straty kredytowe utworzonych na należności z tytułu
udzielonych przez bank kredytów (pożyczek) oraz na
należności z tytułu udzielonych przez bank gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek),
pomniejszonych o wartość odpisów na straty kredytowe
dotyczącą odsetek, prowizji i opłat, które
zostały utworzone na pokrycie:
a)
w bankach, z zastrzeżeniem lit. c:
– wymagalnych
a nieściągalnych - udzielonych kredytów (pożyczek),
– wymagalnych
a nieściągalnych należności z tytułu
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek),
– udzielonych
kredytów (pożyczek), których opóźnienie
w spłacie kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i
nie przekracza 12 miesięcy - do wysokości nie większej
niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą
został utworzony odpis na straty kredytowe,
– należności
z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.
gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów
(pożyczek), których opóźnienie w spłacie
kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza
12 miesięcy - do wysokości nie większej niż 25%
tej kwoty należności, na którą został
utworzony odpis na straty kredytowe,
b)
w bankach hipotecznych:
– wymagalnych
a nieściągalnych nabytych wierzytelności banku
hipotecznego,
– nabytych
wierzytelności banku hipotecznego z tytułu kredytów
(pożyczek), których opóźnienie w spłacie
kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza
12 miesięcy - do wysokości nie większej niż 25%
tej kwoty nabytej wierzytelności banku hipotecznego, na którą
został utworzony odpis na straty kredytowe,
c)
w bankach, udzielonych przedsiębiorcom realizującym program
restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw:
– wymagalnych,
a nieściągalnych kredytów (pożyczek),
– wymagalnych
a nieściągalnych należności z tytułu
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek),
– kredytów
(pożyczek), których opóźnienie w spłacie
kapitału lub odsetek przekracza 6 miesięcy i nie przekracza
12 miesięcy - do wysokości nie większej niż 50%
tej kwoty kredytu (pożyczki), na którą został
utworzony odpis na straty kredytowe,
– należności
z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń)
spłaty kredytów (pożyczek), których
opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek
przekracza 6 miesięcy i nie przekracza 12 miesięcy - do
wysokości nie większej niż 50% tej kwoty należności,
na którą został utworzony odpis na straty kredytowe;
27)
rezerw, odpisów na straty kredytowe oraz odpisów
aktualizujących, innych niż wymienione w pkt 26-26c, jeżeli
obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie
wynika z innych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania
przychodów rezerwy i odpisy na straty kredytowe oraz odpisy
aktualizujące utworzone zgodnie z przepisami ustawy
o rachunkowości albo MSR, inne niż określone w
niniejszej ustawie jako taki koszt;
28)
kosztów reprezentacji, w szczególności
poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności
oraz napojów, w tym alkoholowych;
29)
odpisów na fundusz rekultywacji w wysokości
przekraczającej kwotę określoną przez podatnika
na dany rok w planie rekultywacji terenów poeksploatacyjnych,
skorygowaną o kwotę pozostałości środków
tego funduszu według stanu na początek roku podatkowego;
30)
wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu
używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:
a)
w celu odbycia podróży służbowej (jazdy
zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę
ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu
pojazdu,
b)
w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość
miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w
wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr
przebiegu pojazdu,
określonych
w odrębnych przepisach
wydanych przez właściwego ministra;
31)
(uchylony);
32)
(uchylony);
33)
kwot dodatkowych opłat rocznych za niezabudowanie bądź
niezagospodarowanie gruntów w określonym terminie,
wynikającym z przepisów
o gospodarce nieruchomościami;
34)
(uchylony);
35)
(uchylony);
36)
wpłat, o których mowa w art.
21 ust. 1
i w art.
23
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i
społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
(Dz. U. z 2018 r. poz. 511, 1000, 1076, 1925, 2192 i 2354);
37)
składek na rzecz organizacji, do których przynależność
podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
a)
składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków
rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że
górną granicę składki określi minister
właściwy do spraw finansów publicznych w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Spółdzielczej,
b)
(uchylona),
c)
składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców
i pracodawców, działających na podstawie odrębnych
ustaw
- do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku
podatkowym kwoty odpowiadającej 0,25% kwoty wynagrodzeń
wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących
podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne;
38)
wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych
świadczeń na rzecz wspólników lub członków
spółdzielni niebędących pracownikami w
rozumieniu odrębnych przepisów,
z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków
rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni
zajmujących się produkcją rolną są kosztem
uzyskania przychodów w części dotyczącej
działalności objętej obowiązkiem podatkowym w
zakresie podatku dochodowego;
38a)
wydatków na rzecz osób wchodzących w skład
rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących
osób prawnych oraz spółki, o której mowa w
art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych
z tytułu pełnionych funkcji;
39)
strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym
w sposób określony w art. 12 ust. 1 pkt 7, z wyjątkiem
wierzytelności lub jej części, które uprzednio
zostały zarachowane jako przychód należny - do
wysokości uprzednio zarachowanej jako przychód należny;
39a)
strat w części niepokrytej przychodami uzyskanymi z
nabytych wierzytelności, w tym nabytego pakietu wierzytelności;
39b)
wydatków na nabycie wierzytelności, jeżeli
wierzytelność ta uprzednio została zbyta przez
podatnika lub spółkę niebędącą osobą
prawną, w której podatnik jest wspólnikiem - w
części przekraczającej przychód uzyskany przez
podatnika z tego uprzedniego lub pierwszego zbycia;
40)
składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy,
Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych
i na inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw
- od nagród i premii, wypłacanych w gotówce lub w
papierach wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem
dochodowym;
40a)
wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych,
o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych
- od nagród i premii wypłaconych z dochodu po
opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
41)
(uchylony);
42)
(uchylony);
43)
umorzonych kredytów (pożyczek) bankowych, w tym nabytych
wierzytelności banku hipotecznego, jeżeli ich umorzenie nie
jest związane z:
a)
bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków
lub
b)
postępowaniem restrukturyzacyjnym, lub
c)
realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych
ustaw;
44)
umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności
lub jej części, które uprzednio zostały
zarachowane jako przychody należne - do wysokości
zarachowanej jako przychód należny;
45)
wydatków pracodawcy na działalność socjalną,
o której mowa w przepisach
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem
uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe
wypłacone zgodnie z przepisami
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz
koszty, o których mowa w art. 15 ust. 1za pkt 2;
46)
podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem
uzyskania przychodów:
a)
podatek naliczony:
– jeżeli
podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub
nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży
towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku
od towarów i usług,
– w
tej części, w której zgodnie z przepisami
o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje
obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów
i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i
usług nie powiększa wartości środka trwałego
lub wartości niematerialnej i prawnej,
b)
podatek należny:
– w
przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego
nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku
naliczonego w rozumieniu przepisów
o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania
przychodów nie jest jednak podatek należny w części
przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów
i usług, która mogłaby stanowić podatek
naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i
usług,
– w
przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów
lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,
obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
– od
nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z
odrębnymi przepisami,
w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest
uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług
od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
c)
kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w
wartości początkowej środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, podlegających
amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy
lub praw niebędących środkami trwałymi lub
wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej
amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty
powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z
przepisami ustawy o podatku od towarów i usług;
47)
strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od
podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz
podatku akcyzowego od tych ubytków;
48)
odpisów z tytułu zużycia środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od
tej części ich wartości, która odpowiada
poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym
zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i
prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym
albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
49)
składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości
przekraczającej ich część ustaloną w takiej
proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości
samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia;
49a)
dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z
umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu,
dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem
opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu
osobowego, w wysokości przekraczającej ich część
ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł
pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego
przedmiotem tej umowy;
50)
strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów
oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli
samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym;
51)
25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z
tytułu kosztów używania samochodu osobowego na
potrzeby działalności gospodarczej - jeżeli samochód
osobowy jest wykorzystywany również do celów
niezwiązanych z działalnością gospodarczą
prowadzoną przez podatnika;
52)
wydatków poniesionych na zakup zużywających się
stopniowo rzeczowych składników majątku podatnika,
niezaliczanych do środków trwałych - w przypadku
stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane
dla celów działalności prowadzonej przez podatnika,
lecz służą osobistym celom pracowników i innych
osób albo bez uzasadnienia znajdują się poza
siedzibą podatnika;
53)
dopłat, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11, oraz ich
zwrotu;
54)
opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi
przepisami
podlegają wpłacie do budżetu państwa lub budżetów
jednostek samorządu terytorialnego;
54a)
dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń
Społecznych na podstawie przepisów
o systemie ubezpieczeń społecznych;
55)
kosztów utrzymania zakładowych obiektów
socjalnych, w części pokrytej ze środków
zakładowego funduszu świadczeń socjalnych;
56)
strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych
przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z
niewykonaniem umowy;
57)
niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji
wypłat, świadczeń oraz innych należności z
tytułów określonych w art.
12 ust. 1
i 6,
art.
13 pkt 2
i 4-9
oraz w art.
18
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu
odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie
z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń
pieniężnych z tytułu odbywania stażu
uczniowskiego, o którym mowa w art.
121a
ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz. U. z
2018 r. poz. 996, 1000, 1290, 1669 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 534), a
także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z
zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g;
57a)
nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h,
określonych w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych, w części finansowanej przez płatnika
składek;
57aa)
niedokonanych wpłat do pracowniczych planów kapitałowych,
o których mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych,
w części finansowanej przez podmiot zatrudniający, z
zastrzeżeniem pkt 40a;
57b)
należnych, wypłaconych, dokonanych lub postawionych do
dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności
z tytułów określonych w art.
12 ust. 1
i art.
13 pkt 2,
5
i 7-9
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych cudzoziemcowi, który w okresie świadczenia
pracy lub wykonywania osobiście działalności na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadał ważnego,
wymaganego na podstawie odrębnych przepisów,
dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a także składek z tytułu
tych należności w części finansowanej przez
płatnika składek oraz zasiłków pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład
pracy temu cudzoziemcowi;
58)
wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z
dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17
ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 55, 56 i 59;
59)
składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu
zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz
pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących
ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w
dziale II w grupach 1 i 2 załącznika
do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, jeżeli uprawnionym do
otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia
w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w
którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
a)
wypłatę kwoty stanowiącej wartość
odstąpienia od umowy,
b)
możliwość zaciągania zobowiązań pod
zastaw praw wynikających z umowy,
c)
wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w
umowie;
60)
(uchylony);
61)
(uchylony);
62)
(uchylony);
63)
odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych:
a)
nabytych nieodpłatnie, jeżeli:
– nabycie
to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania
rzeczy lub praw, lub
– dochód
z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
– nabycie
to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych
przepisów
zaniechano poboru podatku,
b)
jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz
niezaliczone do środków trwałych albo wartości
niematerialnych i prawnych,
c)
oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w
których składniki te były oddane do nieodpłatnego
używania,
d)
(uchylona);
64)
odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki
albo spółki niebędącej osobą prawną,
w postaci wkładu niepieniężnego, stanowiących
równowartość uzyskanych informacji związanych z
wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub
organizacyjnej (know-how);
64a)
odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w
art. 16b ust. 1 pkt 4-7, jeżeli uprzednio te prawa lub wartości
były przez podatnika lub spółkę niebędącą
osobą prawną, której jest wspólnikiem, nabyte
lub wytworzone a następnie zbyte - w części
przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich
uprzedniego zbycia;
65)
(uchylony);
66)
poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy,
praw lub wykonanych usług, wynikających z czynności,
które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej
umowy, w szczególności w związku z popełnieniem
przestępstwa określonego w art.
229
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz.
1600 i 2077);
67)
podatku od wydobycia niektórych kopalin;
67a)
specjalnego podatku węglowodorowego;
68)
(uchylony);
69)
rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla celów wypłacalności,
o których mowa w rozdziale
9
ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej;
70)
podatku, o którym mowa w ustawie
z dnia 15 stycznia 2016 r. o podatku od niektórych instytucji
finansowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1410 oraz z 2018 r. poz. 2215);
71)
składki na fundusz gwarancyjny banków i składki na
fundusz gwarancyjny kas, o których mowa w art.
286 ust. 2
i 3
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, oraz składki na fundusz przymusowej
restrukturyzacji banków i składki na fundusz przymusowej
restrukturyzacji kas, o których mowa w art.
295 ust. 1
i 3
tej ustawy;
72)
kwot wypłaconych przez fundusz inwestycyjny z tytułu
odkupienia jednostek uczestnictwa albo wykupienia certyfikatów
inwestycyjnych oraz wypłaty uczestnikom funduszu dochodów
(przychodów) funduszu inwestycyjnego, w przypadku gdy statut
przewiduje wypłacanie tych dochodów (przychodów)
bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów
inwestycyjnych;
73)
wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie
lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których
mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, nabytych lub wytworzonych przez
podatnika lub spółkę niebędącą osobą
prawną, której jest wspólnikiem, a następnie
zbytych - w części przekraczającej przychód
uzyskany przez podatnika z ich zbycia;
74)
podatku, o którym mowa w art. 24b;
75)
poniesionych wydatków związanych z zamianą waluty
wirtualnej na inną walutę wirtualną.
1a.
(uchylony).
1b.
(uchylony).
1c.
W przypadku gdy podatnik wniósł do spółki
niebędącej osobą prawną wkład niepieniężny,
a spółka niebędąca osobą prawną
uległa przekształceniu w spółkę lub
została przejęta przez spółkę, przez
wydatki na nabycie lub objęcie udziałów (akcji)
spółki uważa się wydatki poniesione na nabycie
lub wytworzenie składników majątku stanowiących
przedmiot takiego wkładu, niezaliczone do kosztów
uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
2.
Za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa
się te wierzytelności, których nieściągalność
została udokumentowana:
1)
postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez
wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym
przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2)
postanowieniem sądu o:
a)
oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, gdy majątek
niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie
kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na
zaspokojenie tych kosztów, lub
b)
umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli
zachodzi okoliczność wymieniona w lit. a, lub
c)
zakończeniu postępowania upadłościowego, albo
3)
protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym,
że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z
dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe
od jej kwoty.
2a.
Nieściągalność wierzytelności, o których
mowa w ust. 1 pkt 26-26c, uznaje się za uprawdopodobnioną:
1)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności
jeżeli:
a)
dłużnik zmarł, został wykreślony z
Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona
jego upadłość albo
b)
zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został
złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu
o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie
z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało
wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków,
albo
c)
wierzytelność została potwierdzona prawomocnym
orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania
egzekucyjnego, albo
d)
wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika
na drodze powództwa sądowego;
2)
w przypadku wymagalnych a nieściągalnych kredytów
(pożyczek), wymagalnych a nieściągalnych należności
z tytułu udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń)
spłaty kredytów (pożyczek) oraz wymagalnych a
nieściągalnych nabytych wierzytelności banku
hipotecznego, o których mowa odpowiednio w ust. 1 pkt 26 lit.
a tiret pierwsze i drugie i lit. b tiret pierwsze oraz w ust. 1 pkt
26c lit. a tiret pierwsze i drugie i lit. b tiret pierwsze, jeżeli:
a)
dłużnik zmarł, został wykreślony z
Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, został postawiony w stan likwidacji lub została
ogłoszona jego upadłość albo
b)
zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został
złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu
o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie
z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało
wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków,
albo
c)
opóźnienie w spłacie kapitału kredytu
(pożyczki) lub odsetek przekracza 12 miesięcy, a ponadto:
– wierzytelność
jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa
sądowego albo
– wierzytelność
została skierowana na drogę postępowania
egzekucyjnego, albo
– miejsce
pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony
jego majątek, mimo podjęcia przez wierzyciela działań
zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku;
3)
w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26b, jeżeli:
a)
spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. a lub
b)
zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został
złożony wniosek o zatwierdzenie układu w postępowaniu
o zatwierdzenie układu, o którym mowa w ustawie
z dnia 15 maja 2015 r. - Prawo restrukturyzacyjne, lub
c)
opóźnienie w spłacie kapitału pożyczki i
kredytu lub odsetek od tych należności przekracza 6
miesięcy, a ponadto:
– spełniony
jest warunek określony w pkt 1 lit. d albo
– wierzytelność
została skierowana na drogę postępowania
egzekucyjnego, albo
– miejsce
pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony
jego majątek mimo podjęcia przez spółdzielczą
kasę oszczędnościowo-kredytową działań
zmierzających do ustalenia tego miejsca i majątku;
4)
jeżeli wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt
26 lit. c tiret pierwsze i drugie oraz pkt 26c lit. c tiret pierwsze
i drugie, związane są z realizacją programu
restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw;
5)
jeżeli należności z tytułu udzielonych kredytów
(pożyczek) lub należności z tytułu udzielonych
gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów
(pożyczek), lub nabytych wierzytelności banku hipotecznego
zostały na podstawie przepisów, o których mowa w
ust. 3, zakwalifikowane do kategorii wątpliwe, lub zostały
wymienione w ust. 1 pkt 26c lit. a tiret trzecie i czwarte, lit. b
tiret drugie, lit. c tiret trzecie i czwarte.
2b.
(uchylony).
2c.
Wartość przyjętych w umowach zabezpieczeń spłaty
kredytów (pożyczek) uwzględnia się w podstawie
tworzenia w bankach rezerw lub odpisów na straty kredytowe, a
w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
- odpisów aktualizujących wartość należności,
zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów na
podstawie ust. 1 pkt 26, 26b i 26c, w takim zakresie, w jakim te
zabezpieczenia są uwzględniane przy ustalaniu kosztów
na podstawie przepisów o rachunkowości albo MSR.
2d.
(uchylony).
2e.
(uchylony).
3.
Przepisy ust. 1 pkt 26 dotyczą rezerw na ryzyko związane z
działalnością banków, utworzonych zgodnie z
przepisami
o rachunkowości.
3a.
(uchylony).
3b.
W przypadku gdy opłata, w tym czynsz, z tytułu umowy
leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu,
dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze została
skalkulowana w sposób obejmujący koszty eksploatacji
samochodu osobowego, przepis ust. 1 pkt 51 stosuje się do tej
części opłaty, która obejmuje koszty
eksploatacji samochodu osobowego.
3c.
Przepisów ust. 1 pkt 26, 26b i 26c nie stosuje się w
przypadku rezerw, odpisów aktualizujących wartość
należności ani odpisów na straty kredytowe
utworzonych na pokrycie należności z tytułu
udzielonych przez bank kredytów (pożyczek), gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów (pożyczek) albo
nabytych wierzytelności banku hipotecznego, które zostały
udzielone z naruszeniem prawa, przy czym naruszenie to powinno być
stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu.
3d.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 43 lit. c ma zastosowanie do banków
uczestniczących w realizacji programu restrukturyzacji na
podstawie odrębnych ustaw,
pod warunkiem przeznaczenia i wydatkowania równowartości
100% kwoty wierzytelności podlegającej umorzeniu na
uruchomienie kredytów (pożyczek) dla podmiotów
objętych tym programem.
3e.
(uchylony).
3f.
W przypadku należności, o których mowa w ust. 1 pkt
26 i 26c, zakwalifikowanych do kategorii stracone, zgodnie z
przepisami wymienionymi w ust. 3, a w przypadku banków
stosujących MSR - należności, których
opóźnienie w spłacie kapitału lub odsetek
przekracza 12 miesięcy, jeżeli nieściągalność
tych należności z tytułu kredytów (pożyczek),
udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty
kredytów (pożyczek) lub z tytułu nabytych
wierzytelności banku hipotecznego nie została
uprawdopodobniona w sposób, o którym mowa w ust. 2a pkt
2, za koszty uzyskania przychodów uważa się:
a)
równowartość rezerw utworzonych na pokrycie tych
należności lub wierzytelności banku hipotecznego,
pomniejszonych o wartość rezerw dotyczącą
odsetek, prowizji i opłat - do wysokości nie większej
niż 25% tej kwoty kredytu (pożyczki) lub należności
z tytułu udzielonej przez bank gwarancji (poręczenia)
spłaty kredytów (pożyczek) lub nabytej
wierzytelności banku hipotecznego, na którą została
utworzona rezerwa,
b)
równowartość odpisów na straty kredytowe
utworzonych na pokrycie tych należności lub wierzytelności
banku hipotecznego, pomniejszonych o wartość odpisów
na straty kredytowe dotyczącą odsetek, prowizji i opłat
- do wysokości nie większej niż 25% tej kwoty kredytu
(pożyczki) lub należności z tytułu udzielonej
przez bank gwarancji (poręczenia) spłaty kredytów
(pożyczek) lub nabytej wierzytelności banku hipotecznego,
na którą został utworzony odpis na straty kredytowe.
3g.
W bankach zaliczone do kosztów uzyskania przychodów
rezerwy, o których mowa w ust. 1 pkt 26, oraz odpisy na straty
kredytowe, o których mowa w ust. 1 pkt 26c, utworzone na
kredyty (pożyczki) objęte umową o subpartycypację
podlegają pomniejszeniu o wartość kwoty ze zbycia praw
do strumienia pieniądza z tytułu kredytów (pożyczek)
w ramach umowy o subpartycypację. Rezerwy te i te odpisy na
straty kredytowe utworzone na niespłaconą część
kredytu (pożyczki) są jednak kosztem uzyskania przychodów
w tej części, w jakiej przychody ze zbycia kredytu
(pożyczki) na podstawie umowy o subpartycypację zostały
wykazane na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c.
3h.
(uchylony).
3i.
Przepisy ust. 1 pkt 26a i 27 stosuje się odpowiednio do
tworzonych przez podatników stosujących MSR odpisów
na utratę wartości należności, w zakresie i na
zasadach określonych tymi przepisami.
4.
Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu
pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną
dla samochodów osobowych, uwzględniającą
odpowiednio pojemność silnika.
5.
Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30, powinien być,
z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego,
udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzonej przez
podatnika na koniec każdego miesiąca. Ewidencja przebiegu
pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące dane:
nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej
pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika,
kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd -
dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów,
stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą
z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów
i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika
(pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z
tytułu używania samochodów nie stanowią kosztu
uzyskania przychodów.
5a.
Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 51, oraz
kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 49a, obejmują także
podatek od towarów i usług, który zgodnie z
przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi
podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i
usług, w tej części, w której zgodnie z
przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie
przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy
podatku od towarów i usług.
5b.
Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu
zużycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód
został oddany przez podatnika do odpłatnego używania
na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1,
umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a
oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy
stanowi przedmiot działalności podatnika.
5c.
W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na
podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1,
ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się
do tej części opłaty, która stanowi spłatę
wartości samochodu osobowego.
5d.
W przypadku gdy umowa najmu, dzierżawy lub inna umowa o podobnym
charakterze została zawarta na okres krótszy niż 6
miesięcy, przez wartość samochodu, o której
mowa w ust. 1 pkt 49a, rozumie się wartość przyjętą
dla celów ubezpieczenia.
5e.
W przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem
elektrycznym w rozumieniu art.
2 pkt 12
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach
alternatywnych kwota limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a,
wynosi 225 000 zł.
5f.
W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której
mowa w art.
86a ust. 4
ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że
samochód osobowy jest wykorzystywany również do
celów niezwiązanych z działalnością
gospodarczą podatnika.
5g.
Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na
podstawie przepisów ustawy
o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do
prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak
tego obowiązku wynika z art.
86a ust. 5 pkt 2 lit. a
ustawy o podatku od towarów i usług.
5h.
W przypadku ustalenia, że podatnik, niezgodnie ze stanem
faktycznym, nie stosował ograniczenia wynikającego z ust. 1
pkt 51, przepis ten stosuje się od dnia rozpoczęcia
używania przez podatnika danego samochodu osobowego.
5i.
Kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia nabytego
uprzednio samochodu osobowego będącego środkiem
trwałym są wydatki na jego nabycie, zaktualizowane zgodnie
z odrębnymi przepisami, w części nieprzekraczającej
odpowiednio kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 4, po
pomniejszeniu tych wydatków o sumę odpisów
amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu zaliczonych
do kosztów uzyskania przychodów.
5j.
Przepis ust. 5i nie ma zastosowania przy ustalaniu kosztu uzyskania
przychodów z odpłatnego zbycia samochodu osobowego,
jeżeli ten samochód został uprzednio oddany przez
podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy
leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu,
dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w
odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi
przedmiot działalności podatnika.
6.
(uchylony).
7.
(uchylony).
7a.
(uchylony).
7b.
(uchylony).
7c.
Przepis ust. 1 pkt 46 lit. c stosuje się odpowiednio w przypadku
zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego, o której mowa w przepisach ustawy
o podatku od towarów i usług.
7d.
Przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem
ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy,
Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych
oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
7e.
Przepisu ust. 1 pkt 8 zdanie po średniku nie stosuje się
przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki
uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z
wydzielonymi subfunduszami, dokonanej zgodnie z przepisami ustawy o
funduszach inwestycyjnych.
7f.
Przez fundusze kapitałowe, o których mowa w ust. 1 pkt 8,
rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o
których mowa w ustawie
o funduszach inwestycyjnych.
7g.
(uchylony).
7h.
(uchylony).
8.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość
wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, uznawaną
za koszt uzyskania przychodów.
9.
Przepisy ust. 1 pkt 8c i 8d stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Art.
16a. 3
[Środki trwałe]
1.
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące
własność lub współwłasność
podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne
i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1)
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną
własnością,
2)
maszyny, urządzenia i środki transportu,
3)
inne przedmioty
-
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż
rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z
prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą
albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy
lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami
trwałymi.
2.
Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem
art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
1)
przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach
trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach
trwałych",
2)
budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3)
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące
własności lub współwłasności
podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z
prowadzoną działalnością na podstawie umowy
określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem
lub współwłaścicielami tych składników
- jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający
-
zwane także środkami trwałymi;
4)
tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej
Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej
rozporządzeniem
Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie
Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U.
poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753)
4
w grupowaniu o symbolu 30.11 "Statki i konstrukcje
pływające".
Art.
16b. 5
[Wartości niematerialne i prawne]
1.
Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od
innego podmiotu, nadające się do gospodarczego
wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
1)
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
mieszkalnego,
2)
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3)
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej,
4)
autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5)
licencje,
6)
prawa określone w ustawie
z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7)
wartość stanowiącą równowartość
uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie
przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
-
o przewidywanym okresie używania dłuższym niż
rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z
prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą
albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy
licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy
określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami
niematerialnymi i prawnymi.
2.
Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem
art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:
1)
(uchylony),
2)
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała
w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
w drodze:
a)
kupna,
b)
przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów
amortyzacyjnych, zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje
korzystający,
c)
wniesienia do spółki na podstawie przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji,
2a)
wartość firmy, jeżeli w związku z przeniesieniem
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa wartość
ta została opodatkowana w państwie członkowskim Unii
Europejskiej podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 24f -
w przypadku gdy przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część
przenoszone są z tego państwa,
3)
koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który
może być wykorzystany na potrzeby działalności
gospodarczej podatnika, jeżeli:
a)
produkt lub technologia wytwarzania są ściśle
ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie
określone, oraz
b)
techniczna przydatność produktu lub technologii została
przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie
podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów
lub stosowaniu technologii, oraz
c)
z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że
koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi
przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania
technologii,
4)
składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące
własności lub współwłasności
podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z
prowadzoną działalnością na podstawie umowy
określonej w art. 17a pkt 1, zawartej z właścicielem
lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do
korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z przepisami
rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje
korzystający
-
zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Art.
16c. 6
[Wyłączenia od amortyzacji]
Amortyzacji
nie podlegają:
1)
grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2)
budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do
spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub
służących działalności
społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie
mieszkaniowe,
3)
dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4)
wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała
w inny sposób niż określony w art. 16b ust. 2 pkt 2
i 2a,
5)
składniki majątku, które nie są używane na
skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na
podstawie przepisów
dotyczących zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której
te składniki były używane; w tym przypadku składniki
te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego
po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej
działalności
-
zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami
niematerialnymi i prawnymi.
Art.
16d. 7
[Składniki majątku o wartości do 10.000 zł]
1.
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych
od składników majątku, o których mowa w art.
16a i 16b, których wartość początkowa określona
zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki
poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty
uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
2.
Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c,
wprowadza się do ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust.
1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do
używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się
za ujawnienie środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt
4.
Art.
16e. 8
[Składniki majątku używane powyżej roku]
1.
Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym
zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i
art. 16b ust. 1, o wartości początkowej przekraczającej
10 000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich
okres używania równy lub krótszy niż rok nie
zaliczą ich do środków trwałych albo wartości
niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania
przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w pierwszym
miesiącu następującym po miesiącu, w którym
ten rok upłynął:
1)
zaliczyć te składniki do środków trwałych
albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do
ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;
2)
zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę
między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą
odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich
dotychczasowego używania, obliczonych dla środków
trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych
w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik
nr 1 do ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych",
a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu
zasad określonych w art. 16m;
3)
stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w
całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych;
4)
wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do
urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia
zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków
na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników
majątku do dnia, w którym okres ich używania
przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać
w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1; odsetki od
różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane
według stawki odsetek za zwłokę od zaległości
podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika
majątku do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych.
2.
Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia
wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie
składników majątku o wartości początkowej
przekraczającej 10 000 zł do kosztów uzyskania
przychodów, a następnie zaliczenia tych składników
do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich
nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do
dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych.
3.
Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2,
jest wyższa od kosztów danego miesiąca,
nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w
następnych miesiącach.
Art.
16f. 9
[Odpisy amortyzacyjne]
1.
Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na
ogłoszoną upadłość nie prowadzą
działalności gospodarczej, dokonują odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o
których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art.
16b.
2.
Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy
ze względu na ogłoszoną upadłość nie
prowadzą działalności gospodarczej, mogą
dokonywać odpisów amortyzacyjnych od zamówionego
przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym
mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4.
3.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art.
16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego
albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do
używania jest wyższa niż 10 000 zł. W
przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub
niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem
art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu
oddania do używania tego środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
4.
Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały
przewłaszczone w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym
pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel,
w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca.
Art.
16g. 10
[Wartość początkowa]
1.
Za wartość początkową środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z
uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:
1)
w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia;
1a)
w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich
nabycia powiększoną o wartość przychodu
określonego w art. 12 ust. 5a;
2)
w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia;
3)
w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny
sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że
umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa
tę wartość w niższej wysokości;
4)
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego
wniesionego do spółki albo spółdzielni -
ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień
wniesienia wkładu wartość poszczególnych
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości
rynkowej;
4a)
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego
wniesionego do spółki niebędącej osobą
prawną:
a)
wartość początkową, od której dokonywane
były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu
był amortyzowany,
b)
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu,
niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w
jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był
amortyzowany,
c)
wartość określoną zgodnie z art. 14 - jeżeli
ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu
wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład,
będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i
przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego
wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z
wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych
wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;
4b)
w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego
osobą fizyczną w jednoosobową spółkę
kapitałową:
a)
wartość początkową, od której dokonywane
były odpisy amortyzacyjne,
b)
wartość poniesionych wydatków na nabycie albo
wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie -
jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane;
4c)
w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego
komercjalizowanej własności intelektualnej wniesionej do
spółki kapitałowej przez podmiot komercjalizujący
- wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1s;
5)
w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub
spółki, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną
przez podatnika wartość poszczególnych środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie
wyższą jednak od ich wartości rynkowej;
6)
w razie nabycia, w następstwie wykonania świadczenia
niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a - wartość
wierzytelności (należności) uregulowanej w wyniku
wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym
mowa w tym przepisie; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio;
7)
w razie prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3
ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez zagraniczny zakład - wartość, o której
mowa w art. 15 ust. 1y;
8)
w razie gdy podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przeniósł
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składnik majątku
swojego zagranicznego zakładu, w tym w wyniku jego likwidacji,
lub przeniósł, w związku ze zmianą miejsca
siedziby lub zarządu (rezydencji podatkowej), na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej składnik majątku wykorzystywany w
działalności prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej - wartość, o której mowa w art. 15 ust.
1ya.
1a.
Przepis ust. 1 pkt 4a lit. a i b stosuje się odpowiednio w
przypadku składnika majątku wnoszonego w postaci wkładu
niepieniężnego do spółki niebędącej
osobą prawną przez wspólnika, który składnik
ten otrzymał w następstwie likwidacji spółki
niebędącej osobą prawną bądź
wystąpienia z takiej spółki.
2.
Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica
między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego
zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5,
albo nominalną wartością wydanych udziałów
(akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością
rynkową składników majątkowych wchodzących
w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego
korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki
niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub
jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna,
przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do
spółki albo spółki niebędącej osobą
prawną.
3.
Za cenę nabycia uważa się kwotę należną
zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem
naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności
o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w
drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz
systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i
innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od
towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy
zgodnie z odrębnymi przepisami
podatek od towarów i usług nie stanowi podatku
naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie
kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy
podatku w rozumieniu ustawy
o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena
nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników
majątku.
4.
Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie
nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych:
rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług
obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i
inne koszty dające się zaliczyć do wartości
wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia
nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu,
kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów
operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności
odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem
odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka
trwałego do używania.
5.
Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt
wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o
różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do
używania środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej.
6.
Wartość początkową składników majątku
nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3-5,
wymagających montażu, powiększa się o wydatki
poniesione na ich montaż.
7.
Wartość początkową inwestycji w obcych środkach
trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym
gruncie ustala się stosując odpowiednio ust. 3-5.
8.
W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność
podatnika, wartość początkową tego składnika
ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej
pozostaje udział podatnika we własności tego składnika
majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
9.
W razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo
połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19,
dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość
początkową środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości
początkowej określonej w ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której
mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego
albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio
do spółek niebędących osobami prawnymi.
10.
W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego
korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
łączną wartość początkową nabytych
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych stanowi:
1)
suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia
dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;
2)
różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z
ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych
niebędących środkami trwałymi ani wartościami
niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia
dodatniej wartości firmy.
10a.
Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia
przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub
komercjalizowanej własności intelektualnej wnoszonej przez
podmiot komercjalizujący, w drodze wkładu niepieniężnego.
10b.
W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej
lub spółki środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio
zostały wniesione do tej osoby prawnej lub spółki
jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części albo komercjalizowanej
własności intelektualnej wnoszonej przez podmiot
komercjalizujący, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.
10c.
W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki
niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem
wspólnika z takiej spółki, środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis
ust. 9 stosuje się odpowiednio.
11.
W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
w drodze spadku lub darowizny, łączna wartość
początkowa nabytych środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę ich
wartości rynkowej, nie wyższą jednak od różnicy
pomiędzy wartością przychodów, o której
mowa w art. 12 ust. 5, uwzględnionych w podstawie opodatkowania
podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto to
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część,
a wartością składników zwiększających
aktywa spadkobiercy lub obdarowanego, niebędących środkami
trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.
12.
Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się
odpowiednio art. 14.
13.
Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku
przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji,
wartość początkową tych środków,
ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę
wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na
nabycie części składowych lub peryferyjnych, których
jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki
trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków
poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję,
adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym
przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost
wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia
przyjęcia środków trwałych do używania,
mierzonej w szczególności okresem używania,
zdolnością wytwórczą, jakością
produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków
trwałych i kosztami ich eksploatacji.
14.
Wartość początkową praw majątkowych, w tym
licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia
tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z
umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw
majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów
z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo
nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw
majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej
części wynagrodzenia.
15.
(uchylony).
16.
W razie trwałego odłączenia od danego środka
trwałego części składowej lub peryferyjnej
wartość początkową tego środka zmniejsza
się, od następnego miesiąca po odłączeniu, o
różnicę między ceną nabycia (kosztem
wytworzenia) odłączonej części a przypadającą
na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów
amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i
stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów
amortyzacyjnych tego środka trwałego.
17.
Jeżeli odłączona część zostanie
następnie przyłączona do innego środka trwałego,
w miesiącu połączenia zwiększa się wartość
początkową tego innego środka o różnicę,
o której mowa w ust. 16.
18.
Przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych
przepisów
wynika, że podmiot powstały z przekształcenia,
podziału albo połączenia lub podmiot istniejący,
do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część
majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i
obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego
albo podzielonego.
19.
Przepisu ust. 9 nie stosuje się do podziału podmiotów,
jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy
podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w
podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części
przedsiębiorstwa. W takim przypadku dla wyceny przejmowanego
majątku przepisy ust. 1 pkt 4 lub ust. 10 stosuje się
odpowiednio.
20.
W razie zmiany formy opodatkowania odpowiednio z podatku tonażowego
albo zryczałtowanego podatku od wartości sprzedanej
produkcji, o którym mowa w ustawie
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych, na podatek dochodowy
podatnicy w ewidencji, o której mowa w art. 9, uwzględniają
odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w
formie podatku tonażowego lub zryczałtowanego podatku od
wartości sprzedanej produkcji.
21.
W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego
osobą fizyczną w jednoosobową spółkę
kapitałową, podatnicy w ewidencji, o której mowa w
art. 9, uwzględniają również odpisy
amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania osoby
fizycznej zgodnie z ustawą
z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym
od niektórych przychodów osiąganych przez osoby
fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43). Zasadę tę stosuje się
odpowiednio do spółek niebędących osobami
prawnymi.
Art.
16h. 11
[Metoda liniowa amortyzacji]
1.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:
1)
od wartości początkowej środków trwałych
lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem
art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego
po miesiącu, w którym ten środek lub wartość
wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca
tego miesiąca, w którym następuje zrównanie
sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością
początkową lub w którym postawiono je w stan
likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów
amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których
zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów;
2)
od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w
budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4, począwszy
od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu,
w którym armator poniósł wydatki (w tym dokonał
wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co
najmniej 10% wartości kontraktowej odrębnie dla każdego
obiektu tego taboru; wartość kontraktową, o której
mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień zawarcia
umowy na budowę danego obiektu;
3)
od używanych sezonowo środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich
wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu
miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty
odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w
sezonie albo przez 12 miesięcy w roku;
4)
od ujawnionych środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją,
począwszy od miesiąca następującego po miesiącu,
w którym te środki lub wartości zostały
wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych.
2.
Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują
wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla
poszczególnych środków trwałych przed
rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje
się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
3.
Podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z
przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5,
albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które
przejęły całość lub część
innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów
amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości
odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą
przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z
uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.
3a.
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w
drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki
majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego
były wprowadzone do ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego
taki wkład.
3b.
W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej
lub spółki środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio
zostały wniesione do tej osoby prawnej lub spółki
jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części albo komercjalizowanej
własności intelektualnej wniesionej przez podmiot
komercjalizujący, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3c.
W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki
niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem
wspólnika z takiej spółki, środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przepis
ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3d.
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym
w art. 16g ust. 1 pkt 4a lit. a oraz w pkt 4b lit. a.
4.
Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w
równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co
kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego, z
uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym
środki te zostały wprowadzone do ewidencji, nie może
przekroczyć wartości tych odpisów przypadających
za okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku
podatkowego.
5.
Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podziału podmiotów,
jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy
podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w
podmiocie dzielonym, nie stanowi zorganizowanej części
przedsiębiorstwa. W takim przypadku odpisów
amortyzacyjnych od przejmowanych składników majątkowych
dokonuje się na zasadach określonych w art. 16i-16m.
Art.
16i. 12
[Stawki amortyzacyjne dla środków trwałych]
1.
Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych,
z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy
zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek
amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt
1.
2.
Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki
podwyższać:
1)
dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a)
pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników
nie wyższych niż 1,2,
b)
złych - przy zastosowaniu współczynników nie
wyższych niż 1,4;
2)
dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z
wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych
bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych
albo wymagających szczególnej sprawności
technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników
nie wyższych niż 1,4;
3)
dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8
Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT), wydanej na
podstawie odrębnych przepisów,
zwanej dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu
postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników
nie wyższych niż 2,0.
3.
W razie wystąpienia bądź ustania warunków
uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa
w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub
obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu,
w którym zaistniały okoliczności uzasadniające
te zmiany.
4.
Podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków
trwałych wymienionych w ust. 2 pkt 3 bądź rezygnować
z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego
po miesiącu, w którym środki te zostały
wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego
następnego roku podatkowego.
5.
Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek
amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków
trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od
miesiąca, w którym środki te zostały
wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego
następnego roku podatkowego.
6.
W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w
Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników
określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych
środków trwałych stosować jeden wybrany
współczynnik, przez który mnoży się
stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego
środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek
amortyzacyjnych.
7.
Wyjaśnienia dotyczące warunków używania
budynków i budowli, określenia szczególnej
sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków
transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu
postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte
są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych.
Art.
16j. 13
[Stawki amortyzacyjne ustalane indywidualnie]
1.
Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie
ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych
środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do
ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może
być krótszy niż:
1)
dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8
Klasyfikacji:
a)
24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie
przekracza 25 000 zł,
b)
36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest
wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł,
c)
60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;
2)
dla środków transportu, w tym samochodów osobowych
- 30 miesięcy;
3)
dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w
pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
a)
trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych
wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków
niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale
związanych z gruntem,
b)
kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3,
domków kempingowych i budynków zastępczych
- dla
których okres amortyzacji nie może być krótszy
niż 3 lata;
4)
dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których
stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40
lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które
upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do
używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może
być krótszy niż 10 lat.
2.
Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
uznaje się za:
1)
używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich
nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy,
lub
2)
ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co
najmniej 20% wartości początkowej.
3.
Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje
się za:
1)
używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich
nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60
miesięcy, lub
2)
ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej
30% wartości początkowej.
4.
Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne
dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach
trwałych, z tym że dla:
1)
inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres
amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;
2)
inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż
wymienione w pkt 1 okres amortyzacji ustala się według
zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.
5.
(uchylony).
6.
Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne
dla wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji:
1)
odwiertów rozpoznawczych lub wydobywczych,
2)
platform wiertniczych lub produkcyjnych
- z
tym że okres ich amortyzacji nie może być krótszy
niż 60 miesięcy.
Art.
16k. 14
[Metoda degresywna amortyzacji]
1.
Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości
początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6
i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem
samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania
przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych
podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik
nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych
od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe
odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich
używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym
tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być
niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu
metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują
dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.
2.
W przypadku używania środków trwałych,
określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na
terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim
bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją
i degradacją społeczną, których wykaz na
podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów,
stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć
przy zastosowaniu współczynników nie wyższych
niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.
3.
Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona
z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik może stosować
do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.
4.
(uchylony).
5.
(uchylony).
6.
(uchylony).
7.
Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli
działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali
podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej środków
trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem
samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym
środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do
wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym
równowartości kwoty 50 000 euro łącznej
wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
8.
Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o
których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu,
w którym środki trwałe zostały wprowadzone do
ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w
art. 16h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy
dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub
art. 16i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w
pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów
uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1, nie może
przekroczyć wartości początkowej tych środków
trwałych.
9.
Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie
uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od
nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.
10.
Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis
udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w
bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego
dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
11.
Przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników
rozpoczynających działalność, którzy
zostali utworzeni:
1)
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału
podatników albo
2)
w wyniku przekształcenia spółki niebędącej
osobą prawną, albo
3)
przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału
nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie
przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego
przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie
równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000
euro; wartość tych składników oblicza się
stosując odpowiednio art. 14.
12.
Przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 7 i
ust. 11 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu
euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień
roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w
którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w
tych przepisach, w zaokrągleniu do 1000 zł.
13.
W przypadku spółki niebędącej osobą prawną
kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w
ust. 7, odnosi się do łącznej wartości odpisów
przypadających zgodnie z art. 5 na wspólników tej
spółki.
14.
Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie
nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8
Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te
zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł.
Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów
amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego,
o której mowa w art. 15 ust. 1zd, zaliczonej do kosztów
uzyskania przychodów.
15.
Przepis ust. 14 stosuje się, pod warunkiem że:
1)
wartość początkowa jednego środka trwałego,
o którym mowa w ust. 14, nabytego w roku podatkowym, wynosi co
najmniej 10 000 zł lub
2)
łączna wartość początkowa co najmniej dwóch
środków trwałych, o których mowa w ust. 14,
nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł, a
wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500
zł.
16.
Kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa
w ust. 14, pomniejsza się o wysokość zaliczonej do
kosztów uzyskania przychodów wpłaty na poczet
nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15
ust. 1zd.
17.
W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, wysokość
jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14,
pomniejsza się o kwotę odpisów amortyzacyjnych
dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o
których mowa w ust. 14.
18.
Do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych,
o których mowa w ust. 14, stosuje się odpowiednio przepis
ust. 8, z tym że suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych
i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której
mowa w art. 15 ust. 1zd, zaliczonej do kosztów uzyskania
przychodów, nie może przekroczyć wartości
początkowej tych środków trwałych.
19.
W przypadku spółki niebędącej osobą prawną
kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w
ust. 14, odnosi się do łącznej wartości odpisów
przypadających zgodnie z art. 5 na wspólników tej
spółki.
20.
Jeżeli w związku z nabyciem środka trwałego
podatnik ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego,
o którym mowa w ust. 7 i 14, to dokonuje on odpisu
amortyzacyjnego na podstawie ust. 7 albo 14.
21.
Jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania
przychodów wpłatę na poczet nabycia środka
trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd, a następnie:
1)
przed nabyciem środka trwałego, o którym mowa w ust.
14:
a)
zlikwidował działalność gospodarczą albo
b)
zmienił formę opodatkowania na zryczałtowaną
formę opodatkowania określoną odpowiednio w ustawie
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie
z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i
przemysłów komplementarnych, albo
2)
po nabyciu środka trwałego, o którym mowa w ust. 14:
a)
nie dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka
trwałego lub
b)
zbył odpłatnie środek trwały
-
jest obowiązany do zwiększenia przychodów o wpłatę
na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w
art. 15 ust. 1zd, odpowiednio na ostatni dzień prowadzenia
działalności przed jej likwidacją, na ostatni dzień
prowadzenia działalności przed zmianą formy
opodatkowania, na dzień, w którym podatnik dokonał
pierwszego odpisu na podstawie ust. 1 lub art. 16i, albo na dzień
odpłatnego zbycia środka trwałego.
Art.
16l. 15
[Amortyzacja transportu taboru morskiego w budowie]
1.
Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego w
budowie, wymienionego w art. 16a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w
ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych
określonych dla taboru pływającego w Wykazie stawek
amortyzacyjnych.
2.
Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów
taboru wymienionych w ust. 1 stanowi część wartości
kontraktowej, o której mowa w art. 16h ust. 1 pkt 2,
powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone na budowę
danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę
dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu
następującym po miesiącu ich poniesienia.
3.
Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1,
dokonuje się do końca miesiąca, w którym dany
obiekt taboru został przyjęty do używania; jeżeli
nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność
zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć
koszty uzyskania przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne,
obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu, w którym
odstąpiono od umowy.
4.
Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania
taboru morskiego dokonuje się zgodnie z art. 16i. Suma odpisów
amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z art. 16i i odpisów
amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może
przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru
transportu morskiego.
Art.
16ł. 16
[Składniki majątku oddane do odpłatnego korzystania]
1.
Od środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego
korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie przepisów
o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z tych umów
wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez
korzystającego za cenę ustaloną w umowach, podatnicy
dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych
w art. 16h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art.
16i i 16m, ustala się w proporcji do okresu wynikającego z
umowy, z wyjątkiem środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie
amortyzacji niż okres trwania umowy.
2.
W razie nabycia środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania
na podstawie umów, o których mowa w ust. 1, przed
upływem okresu, na jaki została zawarta umowa, podatnicy
dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków
i wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek,
określonych w ust. 1.
3.
W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy
zawartej na podstawie przepisów,
o których mowa w ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych
ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia
okresu obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie
amortyzacji krótszym niż okres obowiązywania umowy;
zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek odpisów
amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po
miesiącu, w którym zmieniono umowę.
4.
Od środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, przekazanych do używania na
podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1, odpisów
amortyzacyjnych od tych składników dokonują
odpowiednio finansujący lub korzystający na zasadach
określonych w art. 16h-16k i art. 16m, z uwzględnieniem
przepisów rozdziału 4a.
5.
Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą
środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6
Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej 60 miesięcy
oraz zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający, podatnik może
stosować zasady określone w ust. 1-3.
6.
Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:
1)
odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo
2)
finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów
amortyzacyjnych
-
oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie
umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z
tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, właściciel przejmując te składniki
majątku określa ich wartość początkową,
zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu,
pomniejszoną o spłatę wartości początkowej,
o której mowa w art. 17a pkt 7, oraz o sumę dokonanych
przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w
art. 16h ust. 1 pkt 1.
Art.
16m. 17
[Okresy amortyzacji dla wartości niematerialnych i prawnych]
1.
Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres
dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości
niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:
1)
od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw
autorskich - 24 miesiące;
2)
od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję
programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące;
3)
od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych -
12 miesięcy;
4)
od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60
miesięcy.
2.
Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw
majątkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy
od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy mogą dokonywać
odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy.
3.
Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych
wartości niematerialnych i prawnych na cały okres
amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów
amortyzacyjnych.
4.
Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego
spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego,
spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa
do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej
dokonuje się przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w
wysokości 2,5%.
Rozdział
4
Zwolnienia
przedmiotowe
Art.
17. [Zwolnienia przedmiotowe]
1.
Wolne od podatku są:
1)
dochody z tytułu sprzedaży całości lub części
nieruchomości lub udziału w nieruchomości, wchodzącej
w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu
uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje
przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie całości
lub części zbywanej nieruchomości lub udziału w
nieruchomości;
2)
(uchylony);
3)
dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa
międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną,
tak stanowi;
4)
dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których
celem statutowym jest działalność naukowa,
naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również
polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w
zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska,
wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i
sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę,
dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej,
rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu
religijnego - w części przeznaczonej na te cele;
4a)
dochody kościelnych osób prawnych:
a)
z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie
kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia
dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji
podatkowej,
b)
z pozostałej działalności - w części
przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze,
naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację
zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych,
inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy
kościołów oraz kaplic, adaptację innych
budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji
przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady
charytatywno-opiekuńcze;
4b)
dochody spółek, których jedynymi udziałowcami
(akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części
przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b;
4c)
(uchylony);
4d)
dochody jednostek organizacyjnych Ochotniczej Straży Pożarnej
- w części przeznaczonej na cele statutowe; w tym zakresie
jednostki te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji
wymaganej przez przepisy Ordynacji
podatkowej;
4e)
(uchylony);
4f)
(uchylony);
4g)
dochody związków jednostek samorządu terytorialnego
- w części przeznaczonej dla tych jednostek;
4h)
(uchylony);
4i)
(uchylony);
4j)
(uchylony);
4k)
dochody banku prowadzącego kasę mieszkaniową,
stanowiące równowartość dochodu uzyskanego
przez tę kasę z tytułów określonych w
odrębnych przepisach
- w części przeznaczonej wyłącznie na realizację
wymienionych w tych przepisach
celów kasy mieszkaniowej;
4l)
(uchylony);
4ł)
(uchylony);
4m)
(uchylony);
4n)
(uchylony);
4o)
(uchylony);
4p)
(uchylony);
4pa)
dochody Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych - w części przeznaczonej na cele
statutowe, z wyłączeniem działalności
gospodarczej;
4r)
(uchylony);
4s)
(uchylony);
4t)
(uchylony);
4u)
dochody Funduszu Składkowego Ubezpieczenia Społecznego
Rolników, o którym mowa w przepisach
o ubezpieczeniu społecznym rolników - w części
przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności
gospodarczej;
4w)
(uchylony);
4x)
(uchylony);
4y)
(uchylony);
4z)
(uchylony);
5)
dochody spółek, których udziałowcami
(akcjonariuszami) są wyłącznie organizacje działające
na podstawie ustawy
- Prawo o stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest
działalność wymieniona w pkt 4 - w części
przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz tych organizacji;
5a)
dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie
z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2018 r. poz. 1263 i
1669), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim
następującym na szkolenie i współzawodnictwo
sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych
młodzików, juniorów młodszych, juniorów
i młodzieżowców do 23. roku życia;
6)
(uchylony);
6a)
(uchylony);
6b)
(uchylony);
6c)
dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w
przepisach o działalności pożytku publicznego i o
wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność
statutową, z wyłączeniem działalności
gospodarczej;
7)
(uchylony);
8)
(uchylony);
9)
(uchylony);
10)
(uchylony);
11)
(uchylony);
12)
(uchylony);
13)
(uchylony);
14)
(uchylony);
14a)
dotacje z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie
przedsięwzięć realizowanych w ramach Specjalnego
Przedakcesyjnego Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów
Wiejskich (SAPARD);
14b)
(uchylony);
15)
dochody z działalności pozarolniczej i z działów
specjalnych produkcji rolnej przeznaczone na wynagrodzenia za pracę
członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych
i innych spółdzielni zajmujących się produkcją
rolną, a także ich domowników - jeżeli
wynagrodzenia te są związane z wymienioną
działalnością;
16)
dochody z tytułu prowadzenia loterii fantowych i gry bingo
fantowe na podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych
przepisów;
17)
dochody osób prawnych niemających siedziby lub zarządu
w Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu działalności
prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i finansowanej z
funduszy pochodzących z międzypaństwowych instytucji
finansowych oraz ze środków przyznanych przez państwa
obce na podstawie umów zawartych przez Radę Ministrów
Rzeczypospolitej Polskiej lub ministra za zgodą Rady Ministrów
z tymi instytucjami i państwami;
18)
na zasadach wzajemności, dochody uzyskiwane z działalności
gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przez ośrodki kulturalne państw obcych;
19)
dochody w wysokości nominalnej wartości obligacji
skarbowych lub środków pieniężnych otrzymanych
na podstawie przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków
dla zwiększenia funduszy własnych i rezerw;
20)
(uchylony);
21)
dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia,
z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów
albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem,
zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od
których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych
zgodnie z art. 16a-16m;
22)
dochody z działalności Ubezpieczeniowego Funduszu
Gwarancyjnego, Rzecznika Finansowego, Urzędu Komisji Nadzoru
Finansowego oraz Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych;
23)
dochody uzyskane przez podatników od rządów państw
obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych
instytucji finansowych, pochodzące ze środków
bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z
programów ramowych badań, rozwoju technicznego i
prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych
na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z
tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę
Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego
ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również
w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest
dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do
rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na
rzecz podmiotów, którym służyć ma ta
pomoc;
24)
odsetki od dochodów lub środków, o których
mowa w pkt 23, lokowanych na bankowych rachunkach terminowych;
25)
(uchylony);
26)
dochody podmiotów zarządzających portami lub
przystaniami morskimi w części przeznaczonej na budowę,
rozbudowę i modernizację infrastruktury portowej oraz na
realizację zadań określonych w art.
7 ust. 1 pkt 2
i 4
ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich
(Dz. U. z 2017 r. poz. 1933);
27)
(uchylony);
28)
(uchylony);
29)
(uchylony);
30)
dochody Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w ustawie
wymienionej w art. 15 ust. 1e pkt 4;
30a)
dochody Funduszu Edukacji Finansowej, o którym mowa w ustawie
z dnia 5 sierpnia 2015 r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty
rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym;
31)
(uchylony);
32)
(uchylony);
33)
(uchylony);
34)
dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności
gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w art.
16 ust. 1
ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach
ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482), przy czym wielkość
pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może
przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy,
dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do
uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z
odrębnymi przepisami;
34a)
dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z
działalności gospodarczej określonej w decyzji o
wsparciu, o której mowa w ustawie
z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz.
1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w
formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości
pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów
kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej
wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;
35)
(uchylony);
36)
dopłaty bezpośrednie stosowane w ramach Wspólnej
Polityki Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych
przepisów;
36a)
umorzone należności i wierzytelności przypadające
agencji płatniczej w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, a
także należności z tytułu nienależnie lub
nadmiernie pobranych płatności w ramach systemów
wsparcia bezpośredniego oraz w ramach wspierania rozwoju
obszarów wiejskich z udziałem środków
pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju
Obszarów Wiejskich, od ustalenia których odstąpiono;
37)
dochody Banku Gospodarstwa Krajowego w związku z prowadzeniem
funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych temu bankowi na
podstawie odrębnych ustaw,
stanowiące równowartość dochodów
uzyskanych przez te fundusze z tytułów określonych w
przepisach
regulujących ich tworzenie i funkcjonowanie - w części
przeznaczonej wyłącznie na realizację celów
wymienionych w tych przepisach;
38)
(uchylony);
39)
dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych
organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych,
organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła,
spółdzielczych związków rewizyjnych,
organizacji pracodawców, partii politycznych, europejskich
partii politycznych i europejskich fundacji politycznych,
działających na podstawie odrębnych przepisów
- w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem
działalności gospodarczej;
39a)
dochody kół gospodyń wiejskich, działających
na podstawie ustawy
z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz.
U. poz. 2212), w części przeznaczonej na cele statutowe, z
wyłączeniem działalności gospodarczej;
40)
składki członkowskie członków organizacji
politycznych, społecznych i zawodowych - w części
nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą;
41)
przychody Krajowego Funduszu Kapitałowego, o których mowa
w art.
6 ust. 1 pkt 1,
2
i 2a
ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym
(Dz. U. z 2016 r. poz. 901 oraz z 2018 r. poz. 1669);
42)
wkład własny, o którym mowa w art.
2 pkt 5
ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, otrzymany przez partnera
prywatnego lub spółkę, o której mowa w art.
14 ust. 1
albo 1a
tej ustawy, i przeznaczony na cele określone w umowie o
partnerstwie publiczno-prywatnym, z zastrzeżeniem ust. 7;
42a)
dochody uzyskane przez podatników mających siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu:
a)
nieodpłatnego nabycia środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji
w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
b)
nieodpłatnego nabycia prawa do używania środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w tym
uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub
naukowej (know-how), na podstawie umowy użyczenia lub umowy o
podobnym charakterze,
c)
nieodpłatnego nabycia usług szkoleniowych,
d)
otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, pod warunkiem że
wsparcie to jest przeznaczone i zostanie wykorzystane wyłącznie
na produkty wojskowe
– będących
przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania umów
zawieranych przez Skarb Państwa, których wejście w
życie oraz stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone
przez Radę Ministrów zgodnie z ustawą
z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w
związku z realizacją zamówień o podstawowym
znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2017 r. poz.
2031 oraz z 2018 r. poz. 1669);
43)
dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku
podatkowym na cele, o których mowa w art.
2 ust. 2
ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach
socjalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1205), na zasadach określonych
w tej ustawie,
w części niezaliczonej do kosztów uzyskania
przychodów;
44)
dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot
mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz
samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących
działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej
uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części
przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów,
z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej
działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami
mieszkaniowymi;
45)
dochody z tytułu prowadzenia szkoły w rozumieniu przepisów
prawa oświatowego - w części przeznaczonej na cele
szkoły, z zastrzeżeniem ust. 8,
46)
dochody spółek wodnych i ich związków,
przeznaczone na cele statutowe;
47)
dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu
jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat
do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym
w odrębnych ustawach;
48)
kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych,
jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu
państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów
bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach;
49)
dochody grupy producentów rolnych wpisanej do rejestru, o
którym mowa w art.
9 ust. 1
ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów
rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw, pochodzące
ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla
których grupa została utworzona, wyprodukowanych w
gospodarstwach jej członków - w części
wydatkowanej na rzecz członków tej grupy w roku
podatkowym lub roku po nim następującym, z zastrzeżeniem
ust. 9 i 10;
49a)
dochody spółdzielni rolników w rozumieniu ustawy
z dnia 4 października 2018 r. o spółdzielniach
rolników (Dz. U. poz. 2073) prowadzącej działalność
jako mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu załącznika
I
do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca
2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z
rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.
Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.),
pochodzące ze zbycia produktów rolnych lub grup tych
produktów, lub ryb, ze względu na które
spółdzielnia rolników została założona,
wyprodukowanych w gospodarstwach lub działach specjalnych
produkcji rolnej jej członków;
50)
odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa
i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego
zbycia tych obligacji uzyskane przez podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2;
50a)
odsetki lub dyskonto od listów zastawnych uzyskane przez
podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2;
50b)
odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego i oferowanych na rynkach zagranicznych, przeznaczonych na
finansowanie ustawowych celów działalności Banku
Gospodarstwa Krajowego, dotyczących wspierania polityki
gospodarczej Rady Ministrów, realizacji rządowych
programów społeczno-gospodarczych, programów
samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, oraz dochody
z odpłatnego zbycia tych obligacji, uzyskane przez podatników,
o których mowa w art. 3 ust. 2;
50c)
dochody osiągnięte przez podatnika, o którym mowa w
art. 3 ust. 2, z odsetek lub dyskonta od obligacji:
a)
o terminie wykupu nie krótszym niż rok,
b)
dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do
alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa
będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą
Polską umowy
o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy
określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend,
odsetek oraz należności licencyjnych
– chyba
że na moment osiągnięcia dochodu podatnik jest
podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub w
rozumieniu art.
23m ust. 1 pkt 4
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych z emitentem tych obligacji oraz posiada, bezpośrednio
lub pośrednio, łącznie z innymi podmiotami powiązanymi
w rozumieniu tych przepisów więcej niż 10% wartości
nominalnej tych obligacji;
50d)
przychody osiągnięte przez podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2, z odsetek lub dyskonta, wypłacanych przez
Narodowy Bank Polski w związku z operacjami dokonywanymi na
instrumentach finansowych w ramach prowadzonej gospodarki rezerwami
dewizowymi;
51)
dochody Banku Gospodarstwa Krajowego:
a)
osiągnięte w związku z realizacją programów
rządowych, w tym dochody ze zbycia udziałów (akcji)
lub innych papierów wartościowych przekazanych Bankowi
Gospodarstwa Krajowego w celu finansowania tych programów,
b)
ze zbycia udziałów (akcji) przekazanych nieodpłatnie
Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez ministra właściwego do
spraw Skarbu Państwa przed dniem likwidacji Krajowego Funduszu
Poręczeń Kredytowych
-
w części przeznaczonej wyłącznie na realizację
programów rządowych;
52)
płatności na realizację projektów w ramach
programów finansowanych z udziałem środków
europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem
płatności otrzymanych przez wykonawców;
53)
środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc
udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków
europejskich, o których mowa w ustawie
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
53a)
przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o
którym mowa w rozdziale
10
ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów
w zakresie polityki spójności finansowanych w
perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 1431 i 1544
oraz z 2019 r. poz. 60), w szczególności odsetki, opłaty
gwarancyjne, dywidendy i inne przychody osiągnięte z
inwestycji realizowanych przez ten podmiot - w części
zwiększającej wkład finansowy z programu operacyjnego;
53b)
przychody podmiotu wdrażającego instrument finansowy, o
którym mowa w rozdziale
6a
ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów
wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu
Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r.
poz. 627 oraz z 2019 r. poz. 83 i 504), w szczególności
odsetki, opłaty gwarancyjne, dywidendy i inne przychody
osiągnięte z inwestycji realizowanych przez ten podmiot - w
części zwiększającej wkład finansowy z
Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich;
54)
przychody uzyskane z tytułu:
a)
odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów ustawy
z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy,
remontów i rozbiórek obiektów budowlanych
zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu
(Dz. U. z 2018 r. poz. 1345), w tym z tytułu wywłaszczenia
nieruchomości; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel
nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył
jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem
postępowania wywłaszczeniowego za cenę niższą
o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania,
b)
odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części w
trybie przepisów ustawy
z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy,
remontów i rozbiórek obiektów budowlanych
zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu,
c)
odstąpienia od obowiązku wniesienia dopłaty, o którym
mowa w art.
13h ust. 4
ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach
odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów
budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania
żywiołu;
54a)
odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem
samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku
podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym
na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na
wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego
zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co
środek trwały, z którym związana była taka
szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się
odpowiednio;
55)
wpłaty uczestników systemu ochrony na fundusz pomocowy, o
których mowa w art.
22g ust. 2
ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków
spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach
zrzeszających (Dz. U. z 2018 r. poz. 613) - w części
przeznaczonej na realizację celów, o których mowa
w art.
22g ust. 1
tej ustawy;
55a)
otrzymane środki, w przypadku przejęcia lub przeniesienia
praw udziałowych, o których mowa odpowiednio w art.
174 ust. 1 pkt 3
i w art.
188 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, przekazywane przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
emitentowi praw udziałowych w wykonaniu gwarancji pokrycia
strat, o której mowa w art. 112 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, w
zakresie, w jakim stanowią one pokrycie powstałych po
przejęciu lub przeniesieniu praw udziałowych strat podmiotu
będącego emitentem praw udziałowych, dotyczących
praw majątkowych objętych tą gwarancją,
nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów;
56)
otrzymane środki, przekazywane przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
podmiotowi przejmującemu w wykonaniu gwarancji pokrycia strat, o
której mowa w art.
112 ust. 3 pkt 1
lub art.
264 ust. 2 pkt 3
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, w zakresie, w jakim stanowią one pokrycie
powstałych po przejęciu strat podmiotu przejmującego,
dotyczących przejętych praw majątkowych, nieuznawanych
za koszty uzyskania przychodów;
56a)
otrzymane środki, przekazywane przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny
podmiotowi przejmującemu bank w wykonaniu gwarancji pokrycia
strat, o której mowa w art.
268a ust. 2 pkt 3
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, w zakresie, w jakim stanowią one pokrycie
powstałych po przejęciu strat banku przejmującego,
dotyczących przejętych praw majątkowych, nieuznawanych
za koszty uzyskania przychodów;
57)
dochody (przychody) funduszy inwestycyjnych zamkniętych lub
specjalistycznych funduszy inwestycyjnych otwartych stosujących
zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszy
inwestycyjnych zamkniętych, utworzonych na podstawie ustawy
o funduszach inwestycyjnych, z wyłączeniem:
a)
dochodów (przychodów) z udziału w spółkach
niemających osobowości prawnej lub jednostkach
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, mających
siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej
lub w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami ustawy
lub prawa podatkowego państwa, w którym te spółki
lub jednostki organizacyjne mają siedzibę lub zarząd,
podmioty te nie są traktowane jak osoby prawne i nie podlegają
w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich
dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
b)
dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek
(kredytów) udzielonych podmiotom, o których mowa w lit.
a, oraz odsetek od innych zobowiązań tych podmiotów
wobec funduszu, z wyjątkiem odsetek od wierzytelności z
tytułu pożyczek (kredytów) nabytych przez fundusz od
podmiotów, których działalność podlega
nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym,
uprawnionych do udzielania pożyczek (kredytów) na
podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich
funkcjonowania, jeżeli pożyczki (kredyty) te zostały
udzielone przez te podmioty,
c)
dochodów (przychodów) z odsetek od udziału
kapitałowego w podmiotach, o których mowa w lit. a,
d)
darowizn bądź innych nieodpłatnych lub częściowo
odpłatnych świadczeń dokonywanych przez podmioty, o
których mowa w lit. a,
e)
dochodów (przychodów) z tytułu odsetek (dyskonta)
od papierów wartościowych emitowanych przez podmioty, o
których mowa w lit. a,
f)
dochodów (przychodów) z tytułu zbycia papierów
wartościowych wyemitowanych przez podmioty, o których
mowa w lit. a, lub udziałów w tych podmiotach,
g)
dochodów z nieruchomości, o których mowa w art.
24b ust. 1, w tym uzyskanych przez podmioty, o których mowa w
lit. a;
58)
dochody (przychody) instytucji wspólnego inwestowania
posiadających siedzibę w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1,
spełniających warunki, o których mowa w art. 6 ust.
1 pkt 10a lit. a i d-f, z wyłączeniem dochodów
określonych w pkt 57 lit. a-g;
58a)
dochody (przychody) alternatywnych spółek inwestycyjnych
uzyskane w roku podatkowym ze zbycia udziałów (akcji),
pod warunkiem że alternatywna spółka inwestycyjna,
która zbywa udziały (akcje), posiadała przed dniem
zbycia bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów
(akcji) w kapitale spółki, której udziały
(akcje) są zbywane, nieprzerwanie przez okres dwóch lat;
59)
dochody zarządzającego, o których mowa w ustawie
z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji, wydatkowane w
roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele
wymienione w art.
7 ust. 1
tej ustawy.
1a.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele
określone w tym przepisie, nie dotyczy:
1)
dochodów uzyskanych z działalności polegającej
na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego,
paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego,
a także pozostałych wyrobów alkoholowych o
zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z
metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów
uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są
jednak dochody podmiotów, o których mowa w art.
7 ust. 1 pkt 1,
2
i 4-8
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce, uzyskane z działalności polegającej na
wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;
1a)
dochodów uzyskanych z działalności polegającej
na oddaniu środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na
warunkach określonych w art. 17a-17k;
2)
dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia,
wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.
1b.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele
określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód
jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na
cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie
środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych
celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących
kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt
5a.
1c.
Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:
1)
przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach
i spółkach;
2)
przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość
prawną, dla których funkcję organu założycielskiego
pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich
jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
3)
samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach
organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej,
będących podatnikami podatku dochodowego od osób
prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest
zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z
ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i
kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji
odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
1d.
(uchylony).
1e.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele
określone w tym przepisie stosuje się również w
przypadku lokowania dochodów poprzez nabycie:
1)
wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. obligacji Skarbu Państwa
lub bonów skarbowych oraz obligacji wyemitowanych przez
jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r.;
2)
papierów wartościowych lub niebędących
papierami wartościowymi instrumentów finansowych, o
których mowa w art.
2 ust. 1 pkt 2 lit. c
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, o
ile nabycie takie nastąpiło w ramach zarządzania
portfelem, o którym mowa w art.
75
tej ustawy, również w przypadku gdy zarządzanie
portfelem odbywa się na podstawie umowy z towarzystwem funduszy
inwestycyjnych, które wykonuje tę działalność
na podstawie art.
45 ust. 2
ustawy o funduszach inwestycyjnych, pod warunkiem zdeponowania tych
papierów wartościowych lub instrumentów
finansowych na odrębnym rachunku prowadzonym przez uprawniony
podmiot w rozumieniu ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
3)
jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających
na podstawie ustawy
o funduszach inwestycyjnych.
1f.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1e, ma zastosowanie, jeżeli
dochód jest przeznaczany i wydatkowany, bez względu na
termin, na cele określone w ust. 1.
2.
(uchylony).
3.
(uchylony).
4.
Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a,
przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu
dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej
prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w
decyzji o wsparciu.
5.
W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt
34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1
pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do
zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.
6.
W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w
ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku
należnego od dochodu wynikającego z cofniętego
zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym
do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty
zaliczki, o którym mowa w art. 25, następujący po
miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności,
a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku
podatkowego - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego
do zapłaty stanowi:
1)
podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z
działalności gospodarczej określonej w cofniętym
zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik
korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o
którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w
ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej
decyzji, lub
2)
kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną
dopuszczalną pomoc publiczną określoną w
zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli
podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie
zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach
więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż
jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń
i decyzji o wsparciu.
6a.
W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności
gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy
ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym
w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na
terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu
wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia
określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania
przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej
działalność określoną w zezwoleniu lub w
decyzji o wsparciu.
6b.
Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego,
przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu
działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie
decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o
której mowa w ust. 6a, przepisy rozdziału 1a oddziału
2 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą
jednostką organizacyjną a pozostałą częścią
przedsiębiorstwa podatnika.
6c.
Przepisów ust. 1 pkt 34 i 34a nie stosuje się, jeżeli:
1)
osiągnięcie dochodów z działalności
gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu lub z działalności
gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie
specjalnej strefy ekonomicznej następuje w związku z
zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu
powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim
w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2)
czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają
rzeczywistego charakteru, lub
3)
podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których
mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, dokonuje czynności prawnej lub wielu
powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z
działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami,
których głównym lub jednym z głównych
celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się
od opodatkowania.
6d.
Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania
pierwszej z czynności, o których mowa w ust. 6c. W takim
przypadku ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od
tego dnia.
7.
Zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 42, nie podlegają
środki stanowiące zwrot wydatków poniesionych na
realizację zadania publicznego lub przedsięwzięcia
będącego przedmiotem umowy o partnerstwie
publiczno-prywatnym przez partnera prywatnego lub za jego
pośrednictwem oraz środki przeznaczone na nabycie udziałów
(akcji) w spółce, o której mowa w art. 14 ust. 1
albo 1a ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
7a.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 42a, dotyczy również
podatników mających miejsce zamieszkania, siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku
nieodpłatnego nabycia wartości, praw, usług lub
otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, określonych w ust.
1 pkt 42a, od podatników, o których mowa w tym
przepisie, lub za ich pośrednictwem, jeżeli te wartości,
prawa, usługi lub wsparcie finansowe zostaną przeznaczone
wyłącznie na cele wojskowe.
7b.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 42a, ma zastosowanie do
dochodów wymienionych w tym przepisie, pozostających w
związku z ustanowieniem lub utrzymaniem potencjału mającego
na celu ochronę podstawowych interesów bezpieczeństwa
państwa w zakresie produkcji broni, amunicji lub materiałów
wojennych, pod warunkiem że produkty te przeznaczone zostaną
wyłącznie na cele wojskowe.
8.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 45, ma zastosowanie,
jeżeli dochody przeznaczone na cele szkoły zostaną
wydatkowane na:
1)
zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych
lub innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia szkoły;
2)
organizowanie wypoczynku wakacyjnego uczniów, w części
stanowiącej wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi,
jeżeli nie zostało ono pokryte przez rodziców lub
prawnych opiekunów uczniów.
9.
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 49, uznaje się
wydatki na:
1)
zakup środków produkcji przekazanych członkom grupy
producentów rolnych;
2)
szkolenie członków grupy producentów rolnych.
10.
Przepisy ust. 1b, 1e i 1f nie mają zastosowania do zwolnienia, o
którym mowa w ust. 1 pkt 49.
10a.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się
także do otrzymanego odszkodowania w części
odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez
podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania
szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części
niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym
poprzez odpisy amortyzacyjne.
10b.
Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 58a, nie stosuje się
do dochodów (przychodów) uzyskanych ze zbycia udziałów
(akcji) w spółce, jeżeli co najmniej 50% wartości
aktywów takiej spółki, bezpośrednio lub
pośrednio, stanowią nieruchomości położone
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich
nieruchomości. Przepis art. 3 ust. 4 stosuje się
odpowiednio.
11.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, dotyczy instytucji
wspólnego inwestowania:
1)
których wyłącznym przedmiotem działalności
jest zbiorowe lokowanie środków pieniężnych w
papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub
inne prawa majątkowe;
2)
w przypadku których prowadzenie przez nie działalności
wymaga zawiadomienia właściwych organów nadzoru nad
rynkiem finansowym państwa, w którym mają siedzibę.
12.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 58, stosuje się
pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o
unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej
umowy międzynarodowej, której stroną jest
Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym
podatnik ma siedzibę.
Rozdział
4a
Opodatkowanie
stron umowy leasingu
Art.
17a. [Definicje ustawowe]
Ilekroć
w rozdziale jest mowa o:
1)
umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w
kodeksie
cywilnym,
a także każdą inną umowę, na mocy której
jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do
odpłatnego używania albo używania i pobierania
pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej
stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające
amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i
prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania
gruntów;
2)
podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas
oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem
czasu, na który może być przedłużona lub
skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy
podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli
inne postanowienia umowy nie uległy zmianie;
3)
odpisach amortyzacyjnych - rozumie się przez to odpisy
amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami
art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16;
4)
normatywnym okresie amortyzacji - rozumie się przez to w
odniesieniu do:
a)
środków trwałych - okres, w którym odpisy
amortyzacyjne, wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych
określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych, zrównują
się z wartością początkową środków
trwałych,
b)
wartości niematerialnych i prawnych - okres ustalony w art. 16m;
5)
rzeczywistej wartości netto - rozumie się przez to:
a)
wartość początkową środków trwałych
lub wartości niematerialnych i prawnych zaktualizowaną
zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust.
1 pkt 1,
b)
wartość, o której mowa w art. 16ł ust. 6;
6)
hipotetycznej wartości netto - rozumie się przez to wartość
początkową określoną zgodnie z art. 16g
pomniejszoną o:
a)
odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w
art. 16k ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 - w
odniesieniu do środków trwałych,
b)
odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie
skróconych okresów amortyzowania, o których mowa
w pkt 4 lit. b - w odniesieniu do wartości niematerialnych i
prawnych;
7)
spłacie wartości początkowej - rozumie się przez
to faktycznie otrzymaną przez finansującego w opłatach
ustalonych w umowie leasingu równowartość wartości
początkowej środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w
podstawowym okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się
o kwotę wypłaconą korzystającemu, o której
mowa w art. 17d albo art. 17h.
Art.
17b. [Zasady opodatkowania umowy leasingu (leasing operacyjny)]
1.
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez
korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu
używania środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych stanowią przychód
finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w
pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z
zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1)
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba
wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony,
stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,
jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające
odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne
i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat,
jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom
amortyzacyjnym nieruchomości;
2)
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba
fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej,
została zawarta na czas oznaczony;
3)
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w
pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i
usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej
umowy leasingu środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem
takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia
zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się
odpowiednio.
2.
Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta
ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na
podstawie:
1)
art. 6,
2)
przepisów
o specjalnych strefach ekonomicznych,
3)
art.
23
i 37
ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem
zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z
1999 r. poz. 484 i 1178)
18
-
do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w
art. 17f-17h.
3.
W przypadku finansującego będącego spółką
niebędącą osobą prawną ograniczenia, o
których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników
tych spółek.
Art.
17c. [Wykup przedmiotu leasingu]
Jeżeli
po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której
mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego
własność środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych, będących
przedmiotem tej umowy:
1)
przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość
wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli
jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, przychód ten określa się w wysokości
wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14;
2)
kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze
sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.
Art.
17d. [Przeniesienie własności przedmiotu leasingu]
1.
Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o
której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na
osobę trzecią własność środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących
przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu
spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę - przy
określaniu przychodu ze sprzedaży i kosztu jego uzyskania
stosuje się przepisy art. 12-16.
2.
Kwota wypłacona korzystającemu, w przypadku określonym
w ust. 1, stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego
w dniu zapłaty do wysokości różnicy pomiędzy
rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną
wartością netto.
3.
Kwota otrzymana przez korzystającego, w przypadku określonym
w ust. 1, stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania.
Art.
17e. [Dalsze używanie przedmiotu leasingu]
1.
Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o
której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje
korzystającemu do dalszego używania środki trwałe
lub wartości niematerialne i prawne, będące
przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio
kosztem uzyskania przychodów korzystającego są
opłaty ustalone przez strony tej umowy.
2.
Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o
której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje
korzystającemu do dalszego używania środki trwałe
lub wartości niematerialne i prawne, będące
przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego są opłaty
ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają
znacznie od wartości rynkowej.
Art.
17f. [Leasing finansowy]
1.
Do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3,
i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów
korzystającego nie zalicza się opłat, o których
mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę
wartości początkowej środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są
spełnione łącznie następujące warunki:
1)
umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;
2)
suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny
podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej
wartości początkowej środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia
przez finansującego następnej umowy leasingu środka
trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących
uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego
wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu;
przepis art. 14 stosuje się odpowiednio;
3)
umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy
leasingu:
a)
odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w
przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
b)
finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów
amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba
fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
2.
Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie
jest określona w umowie leasingu, ustala się ją
proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.
3.
Do przychodów finansującego zalicza się opłaty,
o których mowa w art. 17b ust. 1, uzyskane z tytułu
wszystkich umów leasingu zawartych przez finansującego
dotyczących tego samego środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej, w części przewyższającej
spłatę wartości początkowej, określonej
zgodnie z art. 16g.
Art.
17g. [Przychody i koszty po upływie okresu umowy]
1.
Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w
art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu
finansujący przenosi na korzystającego własność
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych będących przedmiotem tej umowy:
1)
przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość
wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także
wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej;
2)
do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się
wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub
wytworzenie środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy
leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę
wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt
7.
2.
Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w
art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu
finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania
środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne,
będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego i
odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego
są opłaty ustalone przez strony, także wtedy, gdy
odbiegają znacznie od wartości rynkowej.
Art.
17h. [Upływ okresu umowy leasingu]
1.
Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w
art. 17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu
finansujący przenosi na osobę trzecią własność
środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca
korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości
uzgodnioną kwotę:
1)
przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się
przepisy, o których mowa w art. 12-14;
2)
do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się
wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub
wytworzenie środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy; kosztem
są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości
początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7.
2.
Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania
przychodów u finansującego i jest przychodem
korzystającego w dniu jej otrzymania.
Art.
17i. [Leasing gruntów]
1.
Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są
grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, a suma
ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości
gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów
równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów
finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania
przychodów korzystającego nie zalicza się opłat
ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w
podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu
umowy, w części stanowiącej spłatę tej
wartości; przepis art. 17f ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2.
Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu
finansujący przenosi na korzystającego lub osobę
trzecią własność gruntów lub prawo
wieczystego użytkowania gruntów będących
przedmiotem tej umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego
używania, do ustalenia przychodów i kosztów
uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 17g i art. 17h
stosuje się odpowiednio.
Art.
17j. [Cena nabycia przedmiotu leasingu]
1.
Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po
której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy
po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę
uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w
art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2.
2.
Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się:
1)
płatności na rzecz finansującego za świadczenia
dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat
leasingowych;
2)
podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży
na finansującym z tytułu własności lub posiadania
środków trwałych, będących przedmiotem
umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków
trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że
korzystający będzie ponosił ciężar tych
podatków i składek niezależnie od opłat za
używanie;
3)
kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu
przez korzystającego.
3.
Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do
przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów
uzyskania przychodów korzystającego.
Art.
17k. [Przeniesienie wierzytelności z tytułu opłat
leasingowych]
1.
Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby
trzeciej wierzytelności z tytułu opłat, o których
mowa w art. 17b ust. 1, a nie została przeniesiona na osobę
trzecią własność przedmiotu umowy leasingu:
1)
do przychodów finansującego nie zalicza się kwot
wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu
przeniesienia wierzytelności;
2)
kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone
osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, opłaty ponoszone
przez korzystającego na rzecz osoby trzeciej stanowią
przychód finansującego w dniu wymagalności zapłaty.
Art.
17l. [Odpowiednie stosowanie przepisów]
Do
opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas
oznaczony, lecz niespełniającej warunków,
określonych w art. 17b ust. 1 pkt 3 lub art. 17f ust. 1 lub art.
17i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art.
12-16, dla umów najmu i dzierżawy.
Rozdział
5
Podstawa
opodatkowania i wysokość podatku
Art.
18. [Podstawa opodatkowania. Odliczenia]
1.
Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22,
art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, stanowi dochód
ustalony zgodnie z art. 7 albo art. 7a, po odliczeniu:
1)
darowizn przekazanych na cele określone w art.
4
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w
art.
3 ust. 2
i 3
tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym
w przepisach regulujących działalność pożytku
publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku
publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te
cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej
10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust.
1;
2)
(uchylony);
3)
(uchylony);
4)
(uchylony);
5)
(uchylony);
6)
w bankach - 20% kwoty kredytów (pożyczek) umorzonych w
związku z realizacją programu restrukturyzacji na podstawie
odrębnych ustaw, zaliczonych do kosztów uzyskania
przychodów kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych
do kategorii stracone, a w bankach stosujących MSR - kredytów
(pożyczek), o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 26c lit.
c tiret pierwsze;
7)
darowizn na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości
nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7
ust. 3 albo w art. 7a ust. 1;
8)
darowizn przekazanych na cele kształcenia zawodowego publicznym
szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których
mowa w art.
4 pkt 28a
ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, oraz
publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art.
2 pkt 4
tej ustawy - łącznie do wysokości nieprzekraczającej
10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust.
1.
1a.
Łączna kwota odliczeń z tytułów
określonych w ust. 1 pkt 1, 7 i 8 nie może przekroczyć
10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust.
1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:
1)
osób fizycznych;
2)
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających
osobowości prawnej, prowadzących działalność
gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów
przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego,
spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych
wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej
1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem
tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
1b.
Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane
podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny
uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od
towarów i usług, w części przekraczającej
kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo
odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i
usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu
wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.
1c.
Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz
odliczenie wynikające z odrębnych ustaw stosuje się,
jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem
wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek
w banku, inny niż rachunek płatniczy, a w przypadku
darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego
wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem
obdarowanego o jej przyjęciu.
1ca.
Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, stosuje się
w przypadku gdy przedmiotem darowizny są materiały
dydaktyczne lub środki trwałe, z wyjątkiem materiałów
dydaktycznych lub środków trwałych, które nie
są kompletne, zdatne do użytku lub są starsze niż
12 lat.
1d.
(uchylony).
1e.
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1h, otrzymujący darowizny,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz w art.
26 ust. 1 pkt 9
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, są obowiązani:
1)
w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wyodrębnić
z przychodów kwotę ogółem otrzymanych
darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze sferą
działalności pożytku publicznego, o której mowa
w art.
4
ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym
mowa w ust. 1 pkt 7, wraz z wyszczególnieniem darowizn
pochodzących od osób prawnych z podaniem nazwy i adresu
darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny przekracza
15 000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn
otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy
przekracza 35 000 zł;
2)
w terminie składania zeznania, o którym mowa w art. 27
ust. 1, udostępnić do publicznej wiadomości, poprzez
publikacje w Internecie, środkach masowego przekazu lub
wyłożenie dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie
dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1.
1ea.
O udostępnieniu informacji, o którym mowa w ust. 1e pkt
2, podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust.
1, składanym za rok podatkowy, w którym podatnik otrzymał
darowizny.
1eb.
Z obowiązku, o którym mowa w ust. 1e pkt 2, zwolnione są
podmioty, których dochód określony zgodnie z art.
7 ust. 1 za dany rok podatkowy nie przekracza kwoty 20 000 zł.
1f.
Podatnicy otrzymujący darowizny, o których mowa w ust. 1
pkt 1 i 7 oraz w art.
26 ust. 1 pkt 9
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, którzy nie składają zeznania, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, są obowiązani w terminie, o którym
mowa w art. 27 ust. 1:
1)
przekazać urzędowi skarbowemu informacje o kwocie ogółem
otrzymanych darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze
sferą działalności pożytku publicznego, o której
mowa w art.
4
ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym
mowa w ust. 1 pkt 7, wraz z wyszczególnieniem darowizn
pochodzących od osób prawnych z podaniem nazwy i adresu
darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny przekracza
15 000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn
otrzymanych w danym roku podatkowym od jednego darczyńcy
przekracza 35 000 zł;
2)
udostępnić do publicznej wiadomości, poprzez
publikacje w Internecie, środkach masowego przekazu lub
wyłożenie dla zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie
dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1, i w
formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika
urzędu skarbowego. Z obowiązku tego zwolnione są
podmioty, których dochód za dany rok podatkowy nie
przekracza kwoty 20 000 zł.
1g.
Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, 7 i 8, oraz wynikającego z odrębnych
ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę
dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację
obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i
numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma
siedzibę, służący dla celów podatkowych
identyfikacji.
1h.
Do podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a,
składających zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust.
1, otrzymujących darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 1
i 7 oraz w art.
26 ust. 1 pkt 9
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, przepisy ust. 1e i 1f stosuje się odpowiednio.
1i.
Przepisy ust. 1e, 1f i 1h stosuje się odpowiednio do podatników
otrzymujących darowizny, które podlegają odliczeniu
na podstawie odrębnych ustaw.
1j.
Prawo do odliczenia darowizny na rzecz organizacji, określonej w
przepisach regulujących działalność pożytku
publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku
publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje
podatnikowi pod warunkiem:
1)
udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji,
iż na dzień przekazania darowizny była ona równoważną
organizacją do organizacji, o których mowa w art.
3 ust. 2
i 3
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, realizującą cele określone
w art.
4
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie i prowadzącą działalność
pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, oraz
2)
istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie
unikania podwójnego opodatkowania lub z innej ratyfikowanej
umowy międzynarodowej, których stroną jest
Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego
terytorium organizacja posiada siedzibę.
1k.
Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje
się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość
przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów
na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14.
2.
(uchylony).
3.
(uchylony).
3a.
(uchylony).
4.
(uchylony).
5.
(uchylony).
6.
(uchylony).
6a.
(uchylony).
6b.
(uchylony).
6c.
(uchylony).
7.
(uchylony).
8.
Podatnicy uzyskujący przychody z zysków kapitałowych
lub przychody z innych źródeł przychodów mogą
dokonywać odliczeń, o których mowa w ust. 1, od
dochodu w dowolnej proporcji, z tym że suma dokonanych w
źródłach przychodów odliczeń nie może
przekroczyć wysokości określonej w ust. 1 i 1a.
Art.
18a.
(uchylony).
Art.
18b.
(uchylony).
Art.
18c.
(utracił
moc).
Art.
18d. [Ulga na działalność badawczo-rozwojową]
1.
Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków
kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej
zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na
działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej
"kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może
w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez
podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków
kapitałowych.
2.
Za koszty kwalifikowane uznaje się:
1)
poniesione w danym miesiącu należności z tytułów,
o których mowa w art.
12 ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z
tytułu tych należności określone w ustawie z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację
działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym
czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a)
poniesione w danym miesiącu należności z tytułów,
o których mowa w art.
13 pkt 8 lit. a
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z
tytułu tych należności określone w ustawie
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych, w takiej części, w jakiej czas
przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności
badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu
przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia
lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2)
nabycie materiałów i surowców bezpośrednio
związanych z prowadzoną działalnością
badawczo-rozwojową;
2a)
nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu
specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej
działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności
naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń
pomiarowych;
3)
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne,
świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o
którym mowa w art.
7 ust. 1 pkt 1,
2
i 4-8
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników
prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby
działalności badawczo-rozwojowej;
4)
odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej
wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy
zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art.
11a ust. 1 pkt 4;
4a)
nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej
wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy
zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art.
11a ust. 1 pkt 4;
5)
koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór
użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego,
poniesione na:
a)
przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia
do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub
odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami
wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b)
prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ,
poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w
szczególności opłaty urzędowe i koszty
zastępstwa prawnego i procesowego,
c)
odparcie zarzutów niespełnienia warunków
wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór
użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego
zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego
zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa
prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym
Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d)
opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia
oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub
utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór
użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w
szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
2a.
W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci
kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b
ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od
tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w
proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają
koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.
3.
Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym
roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów,
odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w
prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem
samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali
będących odrębną własnością.
3a.
W przypadku podatników posiadających status centrum
badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art.
17
ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania
działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 141 i 1669
oraz z 2019 r. poz. 534), za koszty kwalifikowane, oprócz
kosztów wymienionych w ust. 2-3, uznaje się także:
1)
dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów
uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od budowli,
budynków i lokali będących odrębną
własnością wykorzystywanych w prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej;
2)
koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług
równorzędnych, badań wykonywanych na podstawie
umowy, wiedzy technicznej i patentów lub licencji na chroniony
wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione
w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych wyłącznie
na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
3b.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3a pkt 1, jeżeli tylko
część budowli, budynku lub lokalu jest wykorzystywana
w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, za koszty
kwalifikowane uznaje się odpisy amortyzacyjne w wysokości
ustalonej od wartości początkowej budowli, budynku lub
lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej
wykorzystywanej w prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej do ogólnej powierzchni użytkowej tej
budowli, tego budynku lub lokalu.
3c.
Wysokość kosztów kwalifikowanych, o których
mowa w ust. 3a, nie może przekroczyć 10% przychodów
innych niż przychody z zysków kapitałowych
podatnika, o którym mowa w ust. 3a, osiągniętych w
roku podatkowym.
3d.
W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a,
będących mikroprzedsiębiorcą, małym lub
średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów
ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców,
odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz
50% kosztów wskazanych w ust. 2-3, natomiast w przypadku
pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a,
odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz
50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a i 3:
1)
jest dokonywane zgodnie z art.
5 ust. 1
rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014
r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem
wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE
L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej
"rozporządzeniem nr 651/2014", w formie i na
warunkach, o których mowa w art.
5 ust. 2 lit. d
rozporządzenia nr 651/2014;
2)
stanowi pomoc, o której mowa w art.
25
lub art.
28
rozporządzenia nr 651/2014;
3)
podlega kumulacji na zasadach określonych w art.
8
rozporządzenia nr 651/2014.
3e.
W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a,
odliczenie:
1)
kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów
wskazanych w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a i 3, w przypadku, o którym
mowa w art.
4 ust. 1 lit. i
rozporządzenia nr 651/2014,
2)
50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, dokonane przez
podatnika będącego mikroprzedsiębiorcą, małym
lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów
ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, w
przypadku, o którym mowa w art.
4 ust. 1 lit. l
rozporządzenia nr 651/2014
– stanowi
pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji
Europejskiej, która może być udzielona po
zatwierdzeniu przez Komisję Europejską.
3f.
W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a,
kwota, o którą został pomniejszony w roku podatkowym
podatek dochodowy z tytułu odliczenia:
1)
kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów
wskazanych w ust. 2 pkt 1-4a, ust. 2a i 3, nie może przekroczyć
dwukrotności kwot wymienionych w art.
4 ust. 1 lit. i
rozporządzenia nr 651/2014;
2)
50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, nie może
przekroczyć dwukrotności kwoty wymienionej w art.
4 ust. 1 lit. l
rozporządzenia nr 651/2014.
3g.
Intensywność pomocy publicznej nie może przekroczyć
wartości określonych w:
1)
art.
25 ust. 5-7
rozporządzenia nr 651/2014 - w przypadku pomocy, o której
mowa w ust. 3e pkt 1;
2)
art.
28 ust. 3
i 4
rozporządzenia nr 651/2014 - w przypadku pomocy, o której
mowa w ust. 3e pkt 2.
3h.
Podatnik, o którym mowa w ust. 3a, nie może dokonywać
odliczeń, o których mowa w ust. 3d, w przypadku gdy:
1)
znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, o której
mowa w art.
2 pkt 18
rozporządzenia nr 651/2014;
2)
ciąży na nim obowiązek zwrotu pomocy wynikający z
wcześniejszej decyzji Komisji Europejskiej uznającej pomoc
za niezgodną z prawem i ze wspólnym rynkiem.
3i.
Podatnik, o którym mowa w ust. 3a, korzystający z
odliczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego pomoc
publiczną, jest obowiązany do przedstawienia naczelnikowi
urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku
dochodowego, w terminie złożenia zeznania podatkowego,
informacji, o których mowa w art.
37 ust. 5
ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach
dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 362).
3j.
Odliczenie, o którym mowa w ust. 3d, jest dokonywane w okresie
stosowania rozporządzenia
nr 651/2014.
3k.
Do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy
amortyzacyjne od środków trwałych i wartości
niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje
się.
4.
Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych
podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że
badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z
podmiotem, o którym mowa w art.
7 ust. 1 pkt 1,
2
i 4-8
ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce.
5.
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie
zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub
nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem
dochodowym.
5a.
W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w
ust. 5, podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym
wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia
podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, które
zostały mu zwrócone, a w razie poniesienia straty - do
jej zmniejszenia o tę kwotę.
6.
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień
podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a,
prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów
kwalifikowanych, które nie są przez podatnika
uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na
podstawie tych przepisów.
7.
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)
w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim
przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150%
kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa
w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt
1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w
ust. 2 pkt 5;
3)
w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów,
o których mowa w ust. 2-3.
8.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym
poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł
za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu
podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu
odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w
pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za
kolejno następujące po sobie sześć lat
podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w
którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać
z odliczenia.
9.
Przepisu ust. 8 zdanie drugie nie stosuje się, jeżeli
podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą
mu zgodnie z art. 18da.
Art.
18da. [Zwrot gotówkowy]
1.
Podatnikowi, który w roku rozpoczęcia prowadzenia
działalności poniósł stratę albo osiągnął
dochód niższy od kwoty przysługującego za ten
rok odliczenia określonego w art. 18d ust. 1, przysługuje
kwota odpowiadająca iloczynowi nieodliczonego na podstawie art.
18d ust. 1 odliczenia i stawki podatku określonej w art. 19 ust.
1 obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się również w roku podatkowym
następującym bezpośrednio po roku rozpoczęcia
działalności, jeżeli w tym roku podatnik, o którym
mowa w ust. 1, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub
średnim przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów
ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.
3.
Kwota wykazana przez podatnika w zeznaniu, przysługująca na
podstawie ust. 1 lub 2, stanowi pomoc de minimis udzielaną w
zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio
obowiązujących aktach prawa wspólnotowego
dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
4.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników
rozpoczynających działalność, którzy
zostali utworzeni:
1)
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału
podatników albo
2)
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego
osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu
działalność gospodarczą lub spółki
niebędącej osobą prawną, albo
3)
przez osoby prawne, osoby fizyczne lub jednostki niemające
osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału
podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo,
zorganizowaną część przedsiębiorstwa lub
składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości
przekraczającej łącznie równowartość
w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według
średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego
rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku,
w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych
składników oblicza się, stosując odpowiednio
art. 14, albo
4)
przez osoby prawne, osoby fizyczne lub jednostki niemające
osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów
niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki
majątku uzyskane przez te osoby lub jednostki w wyniku
likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby lub
jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych
likwidowanych podatników.
5.
Podatnik jest obowiązany do zwrotu wykazanej w zeznaniu kwoty
przysługującej mu na podstawie ust. 1 lub 2, jeżeli
przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca
roku podatkowego, za który złożył to zeznanie,
zostanie postawiony w stan upadłości lub likwidacji.
5a.
W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w
ust. 5, podatnik jest obowiązany w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27, składanym za rok podatkowy, w którym
wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podatku
o kwotę zwrotu, a w razie wystąpienia nadpłaty - do
jej zmniejszenia o tę kwotę.
6.
Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, podatnik wykazuje w
zeznaniu, o którym mowa w art. 27.
Art.
18e. [Obowiązek wykazywania w zeznaniach kosztów
kwalifikowanych]
Podatnicy
korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz
podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art.
18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione
koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące
podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi
kwoty.
Art.
19. [Stawka podatku]
1.
Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b,
art. 24d i art. 24f, wynosi:
1)
19% podstawy opodatkowania;
2)
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów)
innych niż z zysków kapitałowych - w przypadku
podatników, u których przychody osiągnięte w
roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych
kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000
euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku
podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
1a.
Podatnik, który został utworzony:
1)
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału
podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki
w inną spółkę, albo
2)
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego
osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu
działalność gospodarczą lub spółki
niebędącej osobą prawną, albo
3)
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej, które wniosły na
poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie
przedsiębiorstwo, zorganizowaną część
przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego
przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie
równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000
euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy
października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym
wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000
zł, przy czym wartość tych składników
oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
4)
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem
wkładów niepieniężnych na poczet kapitału
podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo
jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli
te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych
innych likwidowanych podatników, albo
5)
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne
niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku
podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w
roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym,
zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio
prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część
przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego
przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie
równowartość w złotych kwoty 10 000 euro
przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy
października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym
wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000
zł, przy czym wartość tych składników
oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
-
nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym
rozpoczął działalność, oraz w roku
podatkowym bezpośrednio po nim następującym.
1b.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup
kapitałowych.
1c.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:
1)
spółki dzielonej,
2)
podatnika, który wniósł tytułem wkładu
do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:
a)
uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo,
zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo
składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości
przekraczającej łącznie równowartość
w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według
średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego
rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku,
w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych
składników oblicza się, stosując odpowiednio
przepisy art. 14, lub
b)
składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku
likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik
posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych
podatników
-
w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo
wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim
następującym.
1d.
Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę
podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają
status małego podatnika.
1e.
Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników
rozpoczynających prowadzenie działalności, z
zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej
działalności.
2.
(uchylony).
3.
(uchylony).
4.
(uchylony).
Art.
19a.
(uchylony).
Art.
20. [Dochody uzyskane za granicą]
1.
Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1,
osiągają również dochody (przychody) poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w
obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności
wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy
dochody (przychody) te łączy się z dochodami
(przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej
sumy dochodów odlicza się kwotę równą
podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia
nie może jednak przekroczyć tej części podatku
obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie
przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
2.
W przypadku gdy:
1)
spółka mająca siedzibę lub zarząd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody (przychody) z
tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w
zyskach osób prawnych, oraz
2)
dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są
z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na
terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska
posiada obowiązującą umowę
o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego
państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo
Konfederacją Szwajcarską, oraz
3)
spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale
spółki, o której mowa w pkt 2, bezpośrednio
nie mniej niż 75% udziałów (akcji)
-
odliczeniu podlega również kwota podatku od dochodów,
z których zysk został wypłacony, zapłaconego
przez spółkę, o której mowa w pkt 2, w
państwie jej siedziby, w części odpowiadającej
udziałowi spółki, o której mowa w pkt 1, w
wypłaconym zysku spółki, o której mowa w pkt
2.
2a.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów
podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzących działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, o ile umowa w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania zawarta między Rzecząpospolitą Polską
a państwem siedziby tego podmiotu przewiduje przypisanie
dochodów uzyskiwanych poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej do jego zagranicznego zakładu. Kwota odliczenia nie
może przekroczyć tej części podatku zapłaconego
w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód
z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.
2b.
Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do spółek
podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzących działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, przy czym kwota odliczenia nie może
przekroczyć tej części podatku zapłaconego w
obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód z
tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.
3.
Zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody)
uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z
tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu
udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę
lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli
spełnione są łącznie następujące
warunki:
1)
wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu
udziału w zyskach osób prawnych jest spółka
podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
2)
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z
tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których
mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem
podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada
bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji)
w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4)
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze
zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na źródło
ich osiągania.
4.
(uchylony).
5.
(uchylony).
6.
Łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2,
nie może przekroczyć tej części podatku, która
została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która
proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła
dochodu.
7.
(uchylony).
8.
Określając wielkość odliczenia, o którym
mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3,
kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz
osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na
złote według kursu średniego ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego
dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia
dochodu (przychodu).
9.
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym
mowa w ust. 3, ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka, o
której mowa w ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 2, posiada udziały
(akcje) spółki, o której mowa w ust. 2 pkt 2 oraz
ust. 3 pkt 1, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz
odpowiednio w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch
lat.
10.
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym
mowa w ust. 3, ma również zastosowanie w przypadku, gdy
okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów
(akcji), w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3
pkt 3, upływa po dniu uzyskania tych dochodów
(przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania
udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust.
2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat
spółka, która dokonała odliczenia lub
skorzystała ze zwolnienia, jest obowiązana zgodnie z
odrębnymi przepisami do złożenia korekty zeznania, o
którym mowa w art. 27 ust. 1, za lata podatkowe, w których
dokonała odliczenia lub korzystała ze zwolnienia.
11.
Przepisów ust. 2-10 nie stosuje się, jeżeli wypłata
dywidendy lub innych należności z tytułu udziału
w zyskach osób prawnych została dokonana w wyniku
likwidacji spółki dokonującej wypłaty.
12.
Przepisy ust. 3, 9-11 stosuje się odpowiednio do:
1)
spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia
nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni
Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003, z późn.
zm.);
2)
dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3,
wypłacanych przez spółki podlegające w
Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od
całości swoich dochodów, bez względu na miejsce
ich osiągania, spółkom, o których mowa w ust.
3 pkt 2, przy czym określony w ust. 3 pkt 3 bezpośredni
udział procentowy w kapitale spółki, o której
mowa w ust. 3 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej
niż 25%;
3)
spółek podlegających w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
prowadzących działalność poprzez położony
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, przy
czym kwota odliczenia nie może przekroczyć również
tej części podatku zapłaconego w obcym państwie,
jaka proporcjonalnie przypada na dochód z tego źródła
przypisany do zagranicznego zakładu.
13.
(uchylony).
14.
Przepisy ust. 3, 9-11 oraz 15 stosuje się odpowiednio również
do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do
ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy te
mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek,
o którym mowa w ust. 12 pkt 2.
15.
Odliczenie i zwolnienie, o których mowa w ust. 2 i 3, stosuje
się:
1)
jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym
mowa w ust. 2 pkt 3, ust. 3 pkt 3 i ust. 12 pkt 2, wynika z tytułu
własności;
2)
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów
(akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
a)
własności,
b)
innego niż własność, pod warunkiem że te
dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie
tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
16.
Przepisu ust. 3 nie stosuje się do dywidend i innych dochodów
(przychodów) z tytułu udziału w zyskach osób
prawnych, w części, w jakiej w państwie spółki,
o której mowa w ust. 3 pkt 1, wypłacane z tego tytułu
kwoty w jakiejkolwiek formie podlegają zaliczeniu do kosztów
uzyskania przychodów, odliczeniu od dochodu, podstawy
opodatkowania lub od podatku spółki wypłacającej.
Art.
21. [Ryczałtowe opodatkowanie dochodów]
1.
Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1)
z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów
wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w
tym również ze sprzedaży tych praw, z należności
za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego,
za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia
przemysłowego, w tym także środka transportu,
urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane
ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej,
handlowej lub naukowej (know-how),
2)
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności
widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby
prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za
pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych
prowadzących działalność w zakresie imprez
artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
2a)
z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych,
badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych,
zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług
rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i
poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
-
ustala się w wysokości 20% przychodów;
3)
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków
i pasażerów przyjętych do przewozu w portach
polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi
handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów
tranzytowych,
4)
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne
przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem
przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu
pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania
biletu lotniczego przez pasażera
-
ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
2.
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów
w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których
stroną jest Rzeczpospolita Polska.
3.
Zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie
następujące warunki:
1)
wypłacającym należności, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, jest:
a)
spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego
mająca siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej albo
b)
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład spółki podlegającej w
państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu
podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez
względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane
przez ten zagraniczny zakład należności, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów
uzyskania przychodów przy określaniu dochodów
podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
jest spółka podlegająca w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem
dochodowym od całości swoich dochodów bez względu
na miejsce ich osiągania;
3)
spółka:
a)
o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż
25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o
której mowa w pkt 2, lub
b)
o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż
25% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o
której mowa w pkt 1;
c)
(uchylona);
4)
rzeczywistym właścicielem należności, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
a)
spółka, o której mowa w pkt 2, albo
b)
zagraniczny zakład spółki, o której mowa w
pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie
uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym
państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym
ten zagraniczny zakład jest położony.
3a.
Warunek posiadania udziałów (akcji), o którym mowa
w ust. 3 pkt 3, uważa się także za spełniony,
jeżeli zarówno w kapitale spółki, o której
mowa w ust. 3 pkt 1, jak i w kapitale spółki, o której
mowa w ust. 3 pkt 2, inna spółka podlegająca w
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
posiada bezpośrednio - nie mniej niż 25% udziałów
(akcji). Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
3b.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli
posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust.
3 pkt 3 oraz ust. 3a, wynika z tytułu własności.
3c.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się, jeżeli
spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie korzysta
ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na źródło
ich osiągania.
4.
Przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki,
o których mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały
(akcje) w wysokości, o której mowa w ust. 3 pkt 3,
nieprzerwanie przez okres dwóch lat.
5.
Przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w
przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania
udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust.
3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez spółkę,
o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których
mowa w ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania
udziałów (akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3,
nieprzerwanie przez okres dwóch lat, spółka, o
której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty
podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów
określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów,
z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego
opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie
terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3.
6.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, nie ma zastosowania do
przychodów, które zgodnie z odrębnymi przepisami
zostaną uznane za:
1)
przychody z podziału zysków lub spłaty kapitału
spółki wypłacającej należności, o
których mowa w ust. 1 pkt 1;
2)
przychody z tytułu wierzytelności dającej prawo do
udziału w zyskach dłużnika;
3)
przychody z tytułu wierzytelności uprawniającej
wierzyciela do zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału
w zyskach dłużnika;
4)
przychody z tytułu wierzytelności, która nie
powoduje obowiązku spłaty kwoty głównej tej
wierzytelności lub gdy spłata jest należna po upływie
co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności.
7.
Jeżeli w wyniku powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1
pkt 5 między podmiotem wypłacającym i uzyskującym
należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zostaną
ustalone lub narzucone warunki różniące się od
warunków, które ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, w
wyniku czego kwota wypłaconych należności jest wyższa
od tej, jakiej należałoby oczekiwać, gdyby powiązania
te nie istniały, zwolnienie, o którym mowa w ust. 3,
stosuje się tylko do kwoty należności określonej
bez uwzględniania warunków wynikających z tych
powiązań. Przepis art. 11d stosuje się odpowiednio.
8.
Przepisy ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 5 do ustawy.
9.
Zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, nie stosuje się
jeżeli wypłacającym należności jest spółka,
o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1.
Art.
22. [Stawka podatku od dywidend]
1.
Podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1
przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów)
z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających
siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
1a.
Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1, od przychodów
uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w
zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt
1, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą
iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej
spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki,
obliczonego zgodnie z art. 19, za rok podatkowy, z którego
przychód z tytułu udziału w zysku został
uzyskany.
1b.
Kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1a, nie może
przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1.
1c.
Przepisy ust. 1a i 1b stosuje się również w
przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku
spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, za
dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym
roku niż rok następujący po danym roku podatkowym,
jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat
podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego
po roku, w którym zysk został osiągnięty.
1d.
Przepis ust. 1c stosuje się odpowiednio do podatku dochodowego
od przychodów (dochodów) komplementariusza z likwidacji
spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, albo
z jego wystąpienia z takiej spółki.
1e.
W przypadku komplementariusza uzyskującego przychody z tytułu
prawa do udziału w zysku w więcej niż jednej spółce,
o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, pomniejszenie, o którym
mowa w ust. 1a, przysługuje w odniesieniu do podatku od
przychodów uzyskiwanych odrębnie z każdej z tych
spółek.
2.
(uchylony).
3.
(uchylony).
4.
Zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu
udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w
art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów
uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w
zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt
1, jeżeli spełnione są łącznie następujące
warunki:
1)
wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu
udziału w zyskach osób prawnych jest spółka
mająca siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z
tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których
mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w
Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
3)
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada
bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji)
w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
4)
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze
zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na źródło
ich osiągania.
4a.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w
przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody
(przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału
w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje)
w spółce wypłacającej te należności w
wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie
przez okres dwóch lat.
4b.
Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy
okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów
(akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez
spółkę uzyskującą dochody (przychody) z
tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa
po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W
przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów
(akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3,
nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o
której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty
podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów
(przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19%
dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym utraciła
prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia
po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze
zwolnienia.
4c.
Przepisy ust. 4-4b stosuje się odpowiednio do:
1)
spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia
nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni
Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003, z późn.
zm.);
2)
dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1,
wypłacanych przez spółki, o których mowa w
ust. 4 pkt 1, spółkom podlegającym w Konfederacji
Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
przy czym określony w ust. 4 pkt 3 bezpośredni udział
procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust.
4 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%;
3)
dochodów wypłacanych (przypisanych) na rzecz położonego
na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej zagranicznego zakładu
spółki, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jeżeli
spółka ta spełnia warunki określone w ust.
4-4b.
4d.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:
1)
jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym
mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
2)
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów
(akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
a)
własności,
b)
innego niż własność, pod warunkiem że te
dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie
tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.
5.
(uchylony).
6.
Przepisy ust. 4-4d stosuje się odpowiednio również
do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do
ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy
ust. 4-4d mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony
warunek, o którym mowa w ust. 4c pkt 2.
Art.
22a. [Uwzględnienie umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania]
Przepisy
art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w
sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których
stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Art.
22b. [Podstawa prawna z umowy międzynarodowej]
Zwolnienia
i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje
się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z
umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania lub innej
ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy
informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją
siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.
Art.
22c. [Wyłączenie przepisów o zwolnieniu od
podatków dochodów z dywidend w przypadku czynności
nie mających rzeczywistego charakteru]
1.
Przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4
nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia
określonego w tych przepisach było:
1)
sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych
przepisów;
2)
głównym lub jednym z głównych celów
dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji
lub innych czynności, a sposób działania był
sztuczny.
2.
Na potrzeby ust. 1 sposób działania nie jest sztuczny,
jeżeli na podstawie istniejących okoliczności należy
przyjąć, że podmiot działający rozsądnie
i kierujący się zgodnymi z prawem celami zastosowałby
ten sposób działania w dominującej mierze z
uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. Do przyczyn, o których
mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się celu skorzystania ze
zwolnienia określonego w przepisach art. 20 ust. 3, art. 21 ust.
3 oraz art. 22 ust. 4, sprzecznego z przedmiotem lub celem tych
przepisów.
Art.
22d. [Podatek od dochodów uzyskanych z odpłatnego
zbycia walut wirtualnych]
1.
Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut
wirtualnych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
2.
Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta
w roku podatkowym różnica między sumą
przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 6 lit.
f, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na
podstawie art. 15 ust. 11-13.
3.
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną
jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku
wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką
umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów
podatkowych miejsca siedziby podatnika uzyskanym od niego
certyfikatem rezydencji.
4.
Dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie łączy
się z innymi dochodami (przychodami) podatnika.
5.
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w
zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wykazać
dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia walut
wirtualnych i obliczyć należny podatek dochodowy.
6.
W zeznaniu, o którym mowa w ust. 5, podatnik wykazuje koszty
uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust.
11-13, także wtedy, gdy w roku podatkowym nie osiągnął
przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.
Art.
23.
(uchylony).
Art.
24.
(uchylony).
Art.
24a. [Podatek od dochodów zagranicznej jednostki
kontrolowanej]
1.
Podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej
uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
wynosi 19% podstawy opodatkowania.
2.
Użyte w niniejszym artykule określenie:
1)
zagraniczna jednostka - oznacza:
a)
osobę prawną,
b)
spółkę kapitałową w organizacji,
c)
jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej inną niż spółka niemająca
osobowości prawnej,
d)
spółkę niemającą osobowości prawnej,
o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2,
e)
fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o
charakterze powierniczym,
f)
podatkową grupę kapitałową lub spółkę
z podatkowej grupy kapitałowej, która samodzielnie
spełniałaby warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3
lit. c, gdyby nie była częścią podatkowej grupy
kapitałowej,
g)
wydzieloną organizacyjnie lub prawnie część
zagranicznej spółki lub innego podmiotu mającego
osobowość prawną albo niemającego osobowości
prawnej
– nieposiadające
siedziby, zarządu ani rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, w których podatnik, o którym mowa w art. 3
ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi,
posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w
kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych, stanowiących
lub zarządzających lub prawo do uczestnictwa w zysku, w tym
ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości
będzie uprawniony do nabycia takich praw, w tym jako założyciel
(fundator) lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo
stosunku prawnego o charakterze powierniczym, lub nad którymi
podatnik sprawuje kontrolę faktyczną;
1a)
prawo do uczestnictwa w zysku - oznacza również prawo do
uzyskania środków należących do zagranicznej
jednostki w związku z jej likwidacją, prawo do otrzymania
świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego,
w tym jego ekspektatywy, jako założyciel (fundator) lub
beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku
prawnego o charakterze powierniczym lub ekspektatywę uzyskania
zysków zagranicznej jednostki wypracowanych lub uzyskanych w
przyszłości;
1b)
kontrola faktyczna - oznacza kontrolę, która,
uwzględniając okoliczności faktyczne, pozwala na
wywieranie dominującego wpływu na funkcjonowanie
zagranicznej jednostki poprzez wpływ na podejmowanie decyzji na
najwyższym szczeblu w sprawach dotyczących zagranicznej
jednostki lub możliwość kierowania lub wpływania
na jej codzienne działanie, przy czym kontrola faktyczna wynika
w szczególności z powiązań umownych, między
innymi umowy kreującej zagraniczną jednostkę, decyzji
sądu lub innego dokumentu regulującego założenie
lub funkcjonowanie tej jednostki, udzielonych pełnomocnictw lub
powiązań faktycznych między zagraniczną jednostką
i podatnikiem;
2)
instrumenty finansowe - oznacza instrumenty finansowe wymienione w
art.
2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
3)
jednostka zależna - oznacza podmiot, o którym mowa w art.
3 ust. 1, albo zagraniczną jednostkę niespełniającą
warunków określonych w ust. 3 pkt 3 lit. b i c, w których
podatnik posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej
50% udziałów w kapitale lub co najmniej 50% praw głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających,
lub co najmniej 50% prawa do uczestnictwa w zysku;
4)
podmiot powiązany - oznacza:
a)
osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
niemającą osobowości prawnej, w której podatnik
posiada co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co
najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących
lub zarządzających, lub co najmniej 25% prawa do
uczestnictwa w zysku,
b)
osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
posiadającą w podatniku co najmniej 25% udziałów
w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach
kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co
najmniej 25% prawa do uczestnictwa w zysku,
c)
osobę prawną lub jednostkę organizacyjną
niemającą osobowości prawnej, w której podmiot
wskazany w lit. b posiada co najmniej 25% udziałów w
kapitale lub co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych,
stanowiących lub zarządzających, lub co najmniej 25%
prawa do uczestnictwa w zysku.
2a.
W przypadku gdy na podstawie okoliczności faktycznych nie można
ustalić, że podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 1
lit. e, spełnia przesłanki uznania za zagraniczną
jednostkę, domniemywa się, że podmiot ten stanowi
zagraniczną jednostkę, jeżeli podatnik jest
założycielem lub fundatorem tego podmiotu oraz, odpłatnie
albo nieodpłatnie, przekazał majątek temu podmiotowi,
chyba że założyciel (fundator) wykaże, że
wyzbył się on w sposób definitywny i nieodwołalny
powierzonego majątku. W takim przypadku podmiot, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, uznaje się za zagraniczną
jednostkę, gdy podatnik jest lub może stać się
beneficjentem tego podmiotu.
2b.
Za zagraniczną jednostkę może być również
uznany zagraniczny zakład zagranicznej jednostki w dowolnej
postaci.
3.
Zagraniczną jednostką kontrolowaną jest:
1)
zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub
zarejestrowana lub położona na terytorium lub w kraju
wymienionym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 11j ust.
2 albo
2)
zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub
zarejestrowana lub położona na terytorium państwa
innego niż wskazane w pkt 1, z którym:
a)
Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej,
w szczególności umowy
o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo
b)
Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej
– stanowiącej
podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa
informacji podatkowych, albo
3)
zagraniczna jednostka spełniająca łącznie
następujące warunki:
a)
w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi,
posiada bezpośrednio lub pośrednio ponad 50% udziałów
w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych,
stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa
do uczestnictwa w zysku lub sprawuje kontrolę faktyczną nad
zagraniczną jednostką,
b)
co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych
w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 6, pochodzi:
– z
dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób
prawnych,
– ze
zbycia udziałów (akcji),
– z
wierzytelności,
– z
odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
– z
części odsetkowej raty leasingowej,
– z
poręczeń i gwarancji,
– z
praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym
z tytułu zbycia tych praw,
– ze
zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
– z
działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej
działalności finansowej,
– z
transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka
nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej
pod względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma,
c)
faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę
jest niższy niż różnica między podatkiem
dochodowym od osób prawnych, który byłby od niej
należny, gdyby jednostka ta była podatnikiem, o którym
mowa w art. 3 ust. 1, a podatkiem dochodowym faktycznie przez nią
zapłaconym w państwie jej siedziby, zarządu,
zarejestrowania lub położenia; przez podatek faktycznie
zapłacony rozumie się podatek niepodlegający zwrotowi
lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym na rzecz innego
podmiotu.
3a.
Przy wyliczaniu różnicy, o której mowa w ust. 3
pkt 3 lit. c, nie uwzględnia się zagranicznego zakładu
zagranicznej spółki kontrolowanej, który nie
podlega opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku w państwie
siedziby zagranicznej jednostki kontrolowanej.
3b.
Sprawowanie kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. a,
wobec podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ust.
2 pkt 1 lit. f, ustala się poprzez odniesienie się do
spółki dominującej lub wobec wszystkich spółek
z grupy.
3c.
W przypadku spółki z podatkowej grupy kapitałowej, o
której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. f, przez faktycznie zapłacony
podatek dochodowy przez tę spółkę na potrzeby
ust. 3 pkt 3 lit. c należy rozumieć podatek, który
zostałby przez tę spółkę zapłacony,
gdyby ta spółka nie była częścią tej
podatkowej grupy kapitałowej.
4.
Podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi
kwota odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki
kontrolowanej proporcjonalnie do okresu, w którym jednostka
zagraniczna była kontrolowana przez podatnika w jej roku
podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 8 albo 9, w
takiej części, jaka odpowiada posiadanym prawom do
uczestnictwa w zysku tej jednostki, po odliczeniu kwot:
1)
uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy
otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej;
2)
dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w
zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części
uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania.
4a.
W przypadku gdy podatnik jest założycielem (fundatorem)
podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługujące
mu prawo do uczestnictwa w zysku określa się poprzez
odniesienie do proporcji, w jakiej pozostaje wartość
rynkowa przekazanego przez niego majątku na dzień jego
przekazania do całego majątku trustu, fundacji lub innego
podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym. W
przypadku gdy podatnikiem jest zarówno założyciel
(fundator), jak i beneficjent podmiotu, o którym mowa w ust. 2
pkt 1 lit. e, przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio, chyba że
podatnik będący założycielem (fundatorem) wykaże,
że faktycznie przysługujące prawo do uczestnictwa w
zysku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e,
przysługuje w całości podatnikowi będącemu
beneficjentem.
5.
Kwoty nieodliczone zgodnie z ust. 4 w danym roku podatkowym podlegają
odliczeniu w następnych, kolejno po sobie następujących
pięciu latach podatkowych.
6.
Dochodem, o którym mowa w ust. 4, jest uzyskana w roku
podatkowym nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich
uzyskania, ustalonymi zgodnie z przepisami ustawy, bez względu
na rodzaj źródeł przychodów, ustalona na
ostatni dzień roku podatkowego zagranicznej jednostki
kontrolowanej. Jeżeli zagraniczna jednostka kontrolowana nie ma
ustalonego roku podatkowego albo rok ten przekracza okres kolejnych,
następujących po sobie 12 miesięcy, przyjmuje się,
że rokiem podatkowym zagranicznej jednostki kontrolowanej jest
rok podatkowy podatnika. Dochód zagranicznej jednostki
kontrolowanej nie podlega pomniejszeniu o straty poniesione w latach
poprzednich.
7.
Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości prawa do
uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej albo
nastąpiło wyłączenie lub ograniczenie tego prawa,
dla jego ustalenia przyjmuje się najwyższy, określony
procentowo, udział podatnika w kapitale lub prawie głosu w
organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających
tej jednostki.
8.
W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której
mowa w ust. 3 pkt 1, dla ustalenia prawa do uczestnictwa w zysku
zagranicznej jednostki kontrolowanej przyjmuje się, że
podatnikowi albo podatnikowi wspólnie z innymi podatnikami, o
których mowa w art. 3 ust. 1, lub podatnikami, o których
mowa w art.
3 ust. 1
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, przysługiwały, przez cały rok podatkowy, o
którym mowa w ust. 6, wszystkie prawa do uczestnictwa w zysku
tej jednostki. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się,
że udziały tych podatników związane z prawem do
uczestnictwa w zysku są równe.
9.
Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio do ustalenia prawa do
uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której
mowa w ust. 3 pkt 2, chyba że podatnik wykaże, że
faktycznie przysługujące podatnikowi prawo do uczestnictwa
w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej lub okres jego
posiadania jest inny.
10.
W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której
mowa w ust. 3 pkt 2, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli
podatnik wykaże, że nie jest spełniony co najmniej
jeden z warunków określonych w ust. 3 pkt 3. Przepis ust.
13 stosuje się.
11.
Podatek do zapłaty przez podatnika z tytułu kontroli nad
zagraniczną jednostką kontrolowaną, obliczony zgodnie
z ust. 4 i 4a, pomniejsza się o podatek zapłacony przez
jednostkę zależną na podstawie przepisów o
kontrolowanych spółkach lub jednostkach zagranicznych
obowiązujących w państwie siedziby, zarządu,
rejestracji lub położenia jednostki zależnej, jeżeli
jednostka zależna:
1)
posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% prawa do
uczestnictwa w zysku w tej zagranicznej jednostce kontrolowanej oraz
2)
jednostka zależna jest podatnikiem, o którym mowa w art.
3 ust. 1, albo istnieje podstawa prawna, wynikająca z umowy o
unikaniu podwójnego opodatkowania, innej ratyfikowanej umowy
międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita
Polska, lub innej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Unia Europejska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym
jednostka zależna będąca zagraniczną jednostką
posiada rezydencję podatkową lub jest zarejestrowana lub
położona.
12.
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z ust. 1 odlicza się
kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu
przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną w państwie
jej siedziby lub zarządu, rejestracji albo położenia
lub w innym państwie w proporcji, w jakiej pozostaje dochód
ustalony zgodnie z ust. 4 lub 4a do dochodu tej jednostki ustalonego
zgodnie z ust. 6. Przepisy art. 20 ust. 8 i art. 22b stosuje się
odpowiednio.
13.
Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru
zagranicznych jednostek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2
oraz pkt 3 lit. a, a w przypadku zagranicznych jednostek
posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego
Obszaru Gospodarczego - rejestru zagranicznych jednostek
spełniających warunki określone w ust. 3 pkt 3.
13a.
Podatnicy po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa
w ust. 6, nie później niż przed upływem terminu
do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej
jednostki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są
obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych
w zagranicznej jednostce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od
ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i 1a, w sposób
zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy
opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok
podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
14.
Na żądanie organu podatkowego podatnik jest obowiązany
udostępnić, w terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania,
rejestry prowadzone zgodnie z ust. 13 oraz ewidencje prowadzone
zgodnie z ust. 13a. Jeżeli podatnik nie udostępni tych
ewidencji lub rejestru albo ustalenie dochodu na podstawie
prowadzonych ewidencji nie jest możliwe, dochód określa
się w drodze oszacowania, przy uwzględnieniu przedmiotu
działalności (transakcji), z której dochód
został osiągnięty. Do określenia dochodu w drodze
oszacowania stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.
15.
W celu obliczenia udziału pośredniego przepis art. 11a ust.
3 stosuje się odpowiednio.
16.
Przepisów ust. 1, 13a i 14 nie stosuje się, jeżeli
zagraniczna jednostka kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od
całości swoich dochodów w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie
istotną rzeczywistą działalność gospodarczą.
17.
(uchylony).
18.
Przy ocenie, czy zagraniczna jednostka kontrolowana prowadzi
rzeczywistą działalność gospodarczą, bierze
się pod uwagę w szczególności, czy:
1)
zarejestrowanie zagranicznej jednostki kontrolowanej wiąże
się z istnieniem przedsiębiorstwa, w ramach którego
ta jednostka wykonuje faktycznie czynności stanowiące
działalność gospodarczą, w tym w szczególności
czy jednostka ta posiada lokal, wykwalifikowany personel oraz
wyposażenie wykorzystywane w prowadzonej działalności
gospodarczej;
2)
zagraniczna jednostka kontrolowana nie tworzy struktury
funkcjonującej w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych;
3)
istnieje współmierność między zakresem
działalności prowadzonej przez zagraniczną jednostkę
kontrolowaną a faktycznie posiadanym przez tę jednostkę
lokalem, personelem lub wyposażeniem;
4)
zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością
gospodarczą, mają uzasadnienie gospodarcze i nie są w
sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi interesami
gospodarczymi tej jednostki;
5)
zagraniczna jednostka kontrolowana samodzielnie wykonuje swoje
podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów
własnych, w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.
18a.
Przy ocenie, czy rzeczywista działalność gospodarcza
ma charakter istotny, bierze się pod uwagę w szczególności
stosunek przychodów uzyskiwanych przez zagraniczną
jednostkę kontrolowaną z prowadzonej rzeczywistej
działalności gospodarczej do jej przychodów ogółem.
19.
Przepisy ust. 1-18a oraz art. 27 ust. 2a stosuje się odpowiednio
do:
1)
podatnika prowadzącego działalność gospodarczą
przez położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, chyba że dochody tego zakładu
zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie
opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18;
2)
podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego
działalność poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład - w zakresie
związanym z działalnością tego zakładu.
20.
Dla ustalenia statusu zagranicznej jednostki lub spełnienia
warunku kontroli nad zagraniczną jednostką nie uwzględnia
się relacji pomiędzy podmiotami, które nie są
ustanawiane lub utrzymywane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w
tym mających na celu manipulowanie strukturą właścicielską
lub tworzenie cyrkularnych struktur właścicielskich.
Art.
24b. [Podatek od przychodów z budynków]
1.
Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego
budynkiem, który:
1)
stanowi własność albo współwłasność
podatnika,
2)
został oddany w całości albo w części do
używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej
umowy o podobnym charakterze,
3)
jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
– zwany
dalej "podatkiem od przychodów z budynków",
wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.
2.
Zwalnia się od podatku od przychodów z budynków
przychód ze środka trwałego będącego
budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji
programów rządowych i samorządowych dotyczących
budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi
rekompensatę spełniającą warunki określone w
decyzji
Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust.
2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa
w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług
publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do
wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie
gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).
3.
Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na
pierwszy dzień każdego miesiąca wartość
początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego
wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym
środek trwały został wprowadzony do ewidencji -
wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia
środka trwałego do ewidencji.
4.
W miesiącu, w którym dokonano zbycia budynku lub oddania
go do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa
w art. 17f, przychód z tego budynku ustala się wyłącznie
u podatnika, który zbył ten budynek lub oddał go do
używania na podstawie umowy leasingu. Zasadę, o której
mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odpowiednio w przypadku
zbycia udziału we współwłasności budynku.
5.
W przypadku gdy budynek stanowi:
1)
współwłasność podatnika - przy obliczaniu
wartości początkowej przyjmuje się wartość
wynikającą z ewidencji tego podatnika;
2)
własność albo współwłasność
spółki niebędącej osobą prawną - przy
obliczaniu wartości początkowej przypadającej na
wspólnika przepis art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
6.
W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części,
przychód ustala się proporcjonalnie do udziału
powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej
powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której
mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony
w ust. 3.
7.
Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w
przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny
udział oddanej do używania powierzchni użytkowej
budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej
tego budynku.
8.
W przypadku gdy w budynku znajdują się lokale mieszkalne
oddane do używania w ramach realizacji programów
rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa
społecznego, o których mowa w ust. 2, przychód
pomniejsza się proporcjonalnie do udziału powierzchni
użytkowej tych lokali mieszkalnych w całkowitej powierzchni
użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w
zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust.
3.
9.
Podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których
mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona
o kwotę 10 000 000 zł.
10.
W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego
podmiotu w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym
mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust.
9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej przychód, o
którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich
przychodów podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.
11.
Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać
podatek od przychodów z budynków i wpłacać go
na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, za który płacony
jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o
którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o
którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z
budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca
nie później niż w terminie złożenia tego
zeznania.
12.
Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od
przychodów z budynków podatnicy odliczają od
zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy
podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega
podatek od przychodów z budynków zapłacony za
miesiące przypadające na dany kwartał.
13.
Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów
z budynków, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki
na podatek, o której mowa w art. 25, za dany miesiąc.
14.
Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym
podatku od przychodów z budynków odlicza się od
podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia
dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
15.
Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na
podstawie ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli
organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości
zobowiązania podatkowego lub straty, obliczonych zgodnie z art.
19 w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz podatku od
przychodów z budynków, w szczególności
jeżeli koszty finansowania dłużnego poniesione w
związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak również
inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.
16.
Jeżeli organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe
lub stratę w innej wysokości niż wynikająca z
zeznania podatkowego, o którym mowa w ust. 15, podatnikowi
przysługuje prawo do zwrotu w wysokości:
1)
różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i
nieodliczonego podatku od przychodów z budynków a kwotą
podatku określoną przez organ podatkowy zgodnie z art. 19 -
w przypadku określenia przez organ podatkowy zobowiązania
podatkowego, albo
2)
zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z
budynków - w przypadku określenia przez organ podatkowy
straty.
17.
W przypadku gdy budynek został oddany do używania na
podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1, przepisy ust.
1-16 stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego
odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.
18.
Przepisy ust. 1-17 stosuje się również w przypadku,
gdy podatnik bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w
całości albo w części własność
albo współwłasność budynku albo odda do
używania budynek na podstawie umowy leasingu w rozumieniu art.
17f, w celu uniknięcia podatku od przychodów z budynków.
W takim przypadku u podmiotu, na który zostały
przeniesione własność albo współwłasność
budynku albo jego części, albo podmiotu, który
przyjął do używania budynek na podstawie tej umowy,
nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w
zakresie dotyczącym tego budynku albo jego części.
Art.
24c. [Podstawa opodatkowania podatkiem od przychodów z
budynków w przypadku podatkowej grupy kapitałowej]
W
przypadku podatkowej grupy kapitałowej suma przychodów, o
której mowa w art. 24b ust. 9, obejmuje sumę przychodów
spółek tworzących podatkową grupę
kapitałową.
Art.
24d. [Podatek od dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej]
1.
Podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego
dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
wynosi 5% podstawy opodatkowania.
2.
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)
patent,
2)
prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt
ochrony roślin,
6)
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego
weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie
z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.
U. z 2018 r. poz. 432),
8)
autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające
ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw
lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których
stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów
międzynarodowych, których stroną jest Unia
Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony,
rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej
przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
3.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
osiągniętych w roku podatkowym.
4.
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej ustala się jako iloczyn
dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego
według wzoru:
w
którym poszczególne litery oznaczają koszty
faktycznie poniesione przez podatnika na:
a
- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność
badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem
własności intelektualnej,
b
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż
wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu
art. 11a ust. 1 pkt 3,
c
- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż
wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art.
11a ust. 1 pkt 4,
d
- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej.
5.
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się
kosztów, które nie są bezpośrednio związane
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w
szczególności odsetek, opłat finansowych oraz
kosztów związanych z nieruchomościami.
6.
W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym
mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że
wartość ta wynosi 1.
7.
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku
podatkowym dochód (strata):
1)
z opłat lub należności wynikających z umowy
licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej;
2)
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej;
3)
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli
zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu
sądowym albo arbitrażu.
8.
Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3,
przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.
9.
W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu
przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa
własności intelektualnej, podatnik może obliczyć
kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu
lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług,
w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo
własności intelektualnej.
10.
O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się
dochód osiągnięty w najbliższych kolejno
następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego
rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów
lub usług, w których zostało wykorzystane
kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
11.
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są
obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w
którym osiągnięto ten dochód (poniesiono
stratę).
12.
Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy
uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w
związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o
uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, od
dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.
13.
W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia
prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o
rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować na
zasadach określonych w art. 19 kwalifikowane dochody, o których
mowa w ust. 4, uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub
złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia
wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa
ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o
rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej
sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na
podstawie ust. 1.
14.
Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z
licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie
umowy, w której zastrzeżono wyłączność
korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego
prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których
efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
na które udzielono tej licencji.
Art.
24e. [Obowiązki podatników opodatkowanych podatkiem
od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej]
1.
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są
obowiązani:
1)
wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności
intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2)
prowadzić ewidencję rachunkową w sposób
zapewniający ustalenie przychodów, kosztów
uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających
na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4,
przypadające na każde kwalifikowane prawo własności
intelektualnej, w sposób zapewniający określenie
kwalifikowanego dochodu;
4)
dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w
sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu
z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w
przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w
prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie
warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)
dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w
sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych
praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego
produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych
usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą
liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach
lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest
możliwe spełnienie warunków, o których mowa w
pkt 2-4.
2.
W przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe
ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku
zgodnie z art. 19.
Rozdział
5a
Podatek
od dochodów z niezrealizowanych zysków
Art.
24f. [Wysokość podatku od dochodów z
niezrealizowanych zysków i przedmiot opodatkowania]
1.
Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi
19% podstawy opodatkowania.
2.
Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
podlega:
1)
przeniesienie składnika majątku poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w wyniku którego Rzeczpospolita
Polska w całości albo w części traci prawo do
opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku,
przy czym przenoszony składnik majątku pozostaje własnością
tego samego podmiotu;
2)
zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego w
Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu od całości
swoich dochodów (nieograniczonemu obowiązkowi
podatkowemu), w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości
albo w części traci prawo do opodatkowania dochodów
ze zbycia składnika majątku będącego własnością
tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego siedziby lub
zarządu do innego państwa.
3.
Przeniesienie składnika majątku poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,
obejmuje w szczególności sytuację, w której:
1)
podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego
zagranicznego zakładu składnik majątku dotychczas
związany z działalnością prowadzoną na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do państwa
swojej rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa, w którym prowadzi działalność
poprzez zagraniczny zakład, składnik majątku
dotychczas związany z działalnością prowadzoną
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;
3)
podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, przenosi do innego
państwa całość albo część
działalności prowadzonej dotychczas poprzez położony
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
4.
Opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2
pkt 2, nie dotyczy składników majątku, które
po zmianie rezydencji podatkowej pozostają związane z
położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagranicznym zakładem podatnika, który zmienił
rezydencję podatkową.
5.
Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka
wartości rynkowej składnika majątku ustalanej na dzień
jego przeniesienia albo na dzień poprzedzający dzień
zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość podatkową.
6.
Dniem przeniesienia składnika majątku poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej jest dzień poprzedzający dzień,
w którym składnik ten przestaje być przypisany do
działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, w tym poprzez zagraniczny zakład.
7.
Wartość rynkową składnika majątku określa
się:
1)
zgodnie z art. 14 ust. 2 - w przypadku papierów wartościowych
oraz składników majątku, z których
przeniesieniem nie wiąże się zmiana istotnych
ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk;
2)
zgodnie z art. 11c - w pozostałych przypadkach.
8.
Wartość podatkową składnika majątku stanowi
wartość, niezaliczona uprzednio do kosztów uzyskania
przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka zostałaby
przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów,
gdyby składnik ten został przez niego odpłatnie zbyty.
Wartości podatkowej nie ustalają podatnicy, o których
mowa w art. 3 ust. 2, określający dochód w drodze
oszacowania, z zastosowaniem wskaźników, o których
mowa w art. 9 ust. 2a.
9.
Jeżeli przyjęta przez podatnika do opodatkowania dochodu z
niezrealizowanych zysków wartość składnika
majątku bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych odbiega od jego
wartości rynkowej i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów
z niezrealizowanych zysków albo wykazuje te dochody w
zaniżonej wysokości, dochody podatnika oraz należny
podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków określa
organ podatkowy.
10.
Podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z
niezrealizowanych zysków stanowi suma dochodów z
niezrealizowanych zysków ustalonych dla poszczególnych
składników majątku. W przypadku przeniesienia
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części dochód
z niezrealizowanych zysków dotyczy całego
przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).
11.
Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga
również dochody (przychody) poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym
państwie opodatkowaniu podatkiem równoważnym do
podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, dochody
(przychody) te łączy się z dochodami (przychodami)
osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym
przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów
odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu
w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak
przekroczyć tej części podatku obliczonego przed
dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na
dochód uzyskany w obcym państwie. Przepis art. 7 ust. 3
pkt 1 stosuje się odpowiednio.
12.
Podatnicy są obowiązani składać urzędom
skarbowym deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości
dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym powstał
dochód z niezrealizowanych zysków, oraz w tym terminie
wpłacić podatek należny.
13.
W przypadku podatkowych grup kapitałowych dochody (przychody) z
niezrealizowanych zysków ustala się jako sumę
dochodów wszystkich spółek tworzących tę
grupę.
Art.
24g. [Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od
dochodów z niezrealizowanych zysków składników
majątku czasowo przeniesionych poza terytorium RP]
1.
Opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
nie stosuje się do składnika majątku przeniesionego
poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na czas określony, nie
dłuższy jednak niż 12 miesięcy, gdy:
1)
przeniesienie tego składnika majątku związane jest
bezpośrednio z polityką zarządzania płynnością
przedsiębiorstwa podatnika położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium innego państwa;
2)
przeniesienie papierów wartościowych lub innych
składników majątku następuje na podstawie umowy
przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności;
3)
przeniesienie następuje w celu spełnienia ostrożnościowych
wymogów kapitałowych określonych prawem Unii
Europejskiej dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych.
2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podatnik obowiązany
jest zadeklarować w zeznaniu, o którym mowa w art. 27,
wartość rynkową składników majątku
tymczasowo przeniesionych w roku podatkowym, za który jest
składane zeznanie, oraz przewidywany termin przeniesienia ich z
powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli do dnia
złożenia zeznania składniki te pozostają poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
Jeżeli przed upływem 12 miesięcy, liczonych od
pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w
którym składnik majątku został przeniesiony
poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustanie byt prawny
podatnika, w tym w drodze jego likwidacji lub przejęcia przez
inny podmiot - wartość rynkowa składnika majątku,
zadeklarowanego uprzednio jako tymczasowo przeniesiony poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu zgodnie z
art. 24f ust. 1.
4.
W przypadku, o którym mowa w ust. 3, podatnik jest obowiązany
złożyć do urzędu skarbowego deklarację o
wysokości dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 dnia
poprzedzającego dzień ustania bytu prawnego podatnika oraz
w tym terminie wpłacić podatek należny.
Art.
24h. [Zwolnienia od podatku od dochodów z
niezrealizowanych zysków]
1.
Zwalnia się od podatku od dochodów z niezrealizowanych
zysków:
1)
składniki majątku przekazane na cele określone w art.
4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, organizacjom równoważnym
do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy,
określonym w przepisach regulujących działalność
pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność
pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
realizującym te cele - w przypadku gdy podatnik nie posiada praw
do udziału w zysku lub majątku tej organizacji;
2)
składniki majątku przeznaczone do służbowego
użytku pracowników, bezpośrednio związane z
wykonywaną pracą, niestanowiące aktywów
trwałych lub obrotowych w rozumieniu przepisów
o rachunkowości.
2.
Zwolnienia i odroczenia w opodatkowaniu, określone w art. 12
oraz art. 17, nie mają zastosowania do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków.
Art.
24i. [Rozłożenie na raty zapłaty podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków]
1.
Podatnik może wystąpić do właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o rozłożenie na raty
zapłaty całości albo części podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, na okres nie
dłuższy niż 5 lat, licząc od końca roku
podatkowego, w którym powstał obowiązek jego
zapłaty, jeżeli przeniesienie składników
majątku albo przeniesienie rezydencji podatkowej następuje
na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
innego państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, które jest stroną zawartej z
Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską
umowy w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
podatkowych, równoważnej wzajemnej pomocy przewidzianej w
dyrektywie
Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków,
ceł i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z
31.03.2010, s. 1).
2.
W przypadku gdy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, rozłożenie
na raty zapłaty całości albo części tego
podatku następuje po przedłożeniu przez podatnika
zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego z tego tytułu
wraz z opłatą prolongacyjną w formie przewidzianej
przepisami Ordynacji podatkowej dla zabezpieczeń wykonania
zobowiązań podatkowych.
3.
Przy ocenie, czy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, bierze się
pod uwagę w szczególności, czy:
1)
wartość bilansowa zobowiązań podatnika w
ostatnich 3 latach podatkowych nie przekraczała 50% wartości
bilansowej jego aktywów;
2)
podatnik właściwie regulował zobowiązania
podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych oraz podatku
dochodowym od osób fizycznych, w zakresie obowiązków
płatnika podatku dochodowego od należności wypłacanych
z tytułów wymienionych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt
2 i 4-9 oraz art.
18
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, a jeżeli występowały zaległości
w tych płatnościach - czy stanowiły one istotną
wartość mogącą mieć wpływ na ocenę
wypłacalności i rzetelności podatnika;
3)
podatnik posiada udziały w zagranicznej jednostce kontrolowanej;
4)
w ostatnich 5 latach podatkowych toczyło się lub toczy się
na dzień składania wniosku o rozłożenie podatku
na raty, wobec podatnika, postępowanie w oparciu o przepisy
regulujące unikanie lub uchylanie się od opodatkowania;
5)
udzielenie przez podatnika gwarancji i poręczeń podmiotom
powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 jest uzasadnione
gospodarczo i ekonomicznie;
6)
podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z
podatnikiem nie są zagrożone upadłością lub
likwidacją z powodu niewypłacalności.
4.
Zabezpieczenie wykonania zobowiązania, o którym mowa w
ust. 2, w postaci gwarancji lub poręczenia może zostać
przedłożone przez podmiot posiadający miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którego
sytuacja finansowa 1 majątkowa daje podstawę do uznania, że
jest on zdolny do wykonania obowiązków wynikających
z tej gwarancji lub tego poręczenia.
5.
Rozłożenie na raty zapłaty podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków następuje w drodze decyzji, w
której organ podatkowy w szczególności:
1)
ustala wysokość i terminy spłaty rat oraz wysokość
opłaty prolongacyjnej;
2)
informuje o okolicznościach skutkujących wygaśnięciem
decyzji i postawieniem zobowiązania z tytułu podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków w stan
wymagalności.
6.
Decyzja, o której mowa w ust. 5, wygasa w przypadku, gdy:
1)
podatnik dokona zbycia w jakiejkolwiek formie przeniesionych poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składników majątku,
w tym przypisanych do zagranicznego zakładu położonego
poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składniki
majątku, w tym przypisane do zagranicznego zakładu, zostaną
ponownie przeniesione do innego państwa niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej, chyba że przeniesienie to
nastąpi do państwa należącego do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej z
Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską w
sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
podatkowych, równoważnej wzajemnej pomocy przewidzianej w
dyrektywie
Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków,
ceł i innych obciążeń;
3)
podatnik zmieni ponownie rezydencję podatkową na rezydencję
podatkową państwa innego niż państwo członkowskie
Unii Europejskiej, chyba że ponowna zmiana rezydencji podatkowej
nastąpi do państwa należącego do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej z
Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską w
sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
podatkowych, równoważnej wzajemnej pomocy przewidzianej w
dyrektywie
Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków,
ceł i innych obciążeń;
4)
nastąpi upadłość lub likwidacja podatnika;
5)
podmiot, który udzielił podatnikowi zabezpieczenia
wykonania zobowiązania podatkowego, o którym mowa w ust.
2, w postaci gwarancji lub poręczenia, ogłosi upadłość,
likwidację lub zostanie przejęty w wyniku łączenia
lub podziału przez inny podmiot lub przekształcony w spółkę
niemającą osobowości prawnej;
6)
podatnik nie dotrzymał terminu płatności którejkolwiek
z rat lub opłaty prolongacyjnej.
7.
W okresie rozłożenia podatku od dochodów z
niezrealizowanych zysków na raty podatnik jest obowiązany
do składania na ostatni dzień każdego roku
kalendarzowego informacji o wystąpieniu lub niewystąpieniu
zdarzeń, o których mowa w ust. 6 pkt 1-5. Informację
składa się do naczelnika urzędu skarbowego, który
wydał decyzję, o której mowa w ust. 5, do 7 dnia
pierwszego miesiąca następującego po roku
kalendarzowym, którego dotyczy ta informacja.
8.
W przypadku zmiany rezydencji podatkowej właściwym
naczelnikiem urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 1,
jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych.
9.
W sprawach nieuregulowanych w ust. 1-8 stosuje się przepisy
Ordynacji podatkowej.
Art.
24j. [Dołączenie do zeznania informacji o wartości
rynkowej składnika majątku określonej w państwie
członkowskim UE do celów opodatkowania podatkiem
równoważnym do podatku od dochodów z
niezrealizowanych zysków]
1.
Jeżeli na podstawie art. 15 ust. 1y pkt 1, ust. 1ya lub 1z lub
art. 16g ust. 1 pkt 7 lub 8 podatnik uwzględni w kosztach
uzyskania przychodów wartość rynkową składnika
majątku określoną w państwie członkowskim
Unii Europejskiej do celów opodatkowania podatkiem równoważnym
do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków,
podatnik ten jest obowiązany dołączyć do
zeznania, o którym mowa w art. 27, informację, według
ustalonego wzoru, o wysokości wartości rynkowej tego
składnika. Do informacji tej podatnik jest obowiązany
dołączyć dokument wydany lub potwierdzony przez
właściwy organ państwa, o którym mowa w zdaniu
pierwszym, o wysokości wartości rynkowej tego składnika.
2.
Informację, o której mowa w ust. 1, składa się
za rok podatkowy, w którym podatnik uwzględnił w
kosztach uzyskania przychodów wartość rynkową
składnika majątku, określoną przez inne niż
Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii
Europejskiej.
3.
Naczelnik urzędu skarbowego może określić wartość
rynkową składnika majątku podatnika, o którym
mowa w ust. 1, w innej wysokości niż przyjęta dla
celów opodatkowania podatkiem równoważnym do
podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, jeżeli
wartość ta jest wyższa od wartości rynkowej.
Art.
24k. [Stosowanie przepisów do podatników
posiadających prawa do udziału w zyskach spółki
niebędącej osobą prawną; przedsiębiorstwo
lub jego zorganizowana część jako składnik
majątku; rozszerzenie stosowania przepisów]
1.
W przypadku gdy przenoszącym składnik majątku jest
spółka niebędąca osobą prawną,
przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do podatników
posiadających prawa do udziału w zyskach takiej spółki.
W takim przypadku przepisy art. 5 ust. 1 stosuje się
odpowiednio.
2.
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o składniku
majątku, rozumie się przez to również
przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część
przedsiębiorstwa.
3.
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio do:
1)
nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi położonego
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składnika majątku,
2)
wniesienia składnika majątku do podmiotu innego niż
spółka lub spółdzielnia
-
jeżeli w związku z tym przekazaniem albo wniesieniem wkładu
Rzeczpospolita Polska traci w całości albo w części
prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika
majątku.
Art.
24l. [Delegacja ustawowa - wzory deklaracji i informacji
składanych w związku z opodatkowaniem podatkiem od dochodów
z niezrealizowanych zysków przez podatnika]
Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzory:
1)
deklaracji, o której mowa w art. 24f ust. 12,
2)
informacji, o której mowa w art. 24j ust. 1
– wraz
z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i
miejsca składania oraz niezbędnymi pouczeniami, mając
na uwadze umożliwienie identyfikacji urzędu skarbowego,
identyfikacji podatnika, zastosowanej metody wyceny wartości
rynkowej oraz poprawne obliczenie podatku przez podatnika.
Rozdział
6
Pobór
podatku
Art.
25. [Zaliczki na podatek]
1.
Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22,
art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać
na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w
wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym
od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a
sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
1a.
Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik
wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za
miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę
za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w
terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku
podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc,
jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży
zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w
art. 27 ust. 1.
1b.
Podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym
roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy,
mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości
różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu
osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą
zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał
rozumie się kwartał roku kalendarzowego.
1c.
Zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 1b, podatnik wpłaca
w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego
po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka, z
zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni kwartał
roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia
pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik
nie wpłaca zaliczki za ostatni kwartał, jeżeli przed
upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i
dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27
ust. 1.
1d.
Do podatników rozpoczynających działalność,
którzy zamierzają wpłacać zaliczki kwartalne, o
których mowa w ust. 1b, przepisy art. 16k ust. 11 stosuje się
odpowiednio.
1e.
O wyborze sposobu wpłacania zaliczek według zasad, o
których mowa w ust. 1b, podatnicy informują w zeznaniu, o
którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy,
w którym stosowali kwartalny sposób wpłacania
zaliczek.
1f.
Z zastrzeżeniem ust. 1g, przy obliczaniu zaliczek miesięcznych
i kwartalnych nie stosuje się stawki podatku określonej w
art. 19 ust. 1 pkt 2.
1g.
Podatnicy rozpoczynający działalność, z
zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz
mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą
obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej
w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których
ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego
nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty
odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro
przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku
podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. Począwszy od
następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są
obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w
art. 19 ust. 1 pkt 1.
2.
(uchylony).
2a.
Podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności
rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz z innych źródeł,
u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział
przychodów z działalności rolniczej w ogólnej
kwocie przychodów wynosił co najmniej 50%, mogą
wpłacać zaliczki, o których mowa w ust. 1-1c,
począwszy od dnia 20 października każdego roku.
3.
Przepis ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3a, nie ma zastosowania do
podatników, których dochody w całości są
wolne od podatku, z wyjątkiem podatników, o których
mowa w art. 17 ust. 1, przeznaczających dochody na cele
statutowe lub inne cele określone w tym przepisie.
3a.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania także do podatników
wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a.
4.
Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1,
uprzednio zadeklarowali, że przeznaczą dochód na
cele określone w tych przepisach i dochód ten wydatkowali
na inne cele albo na cele określone w tych przepisach, ale po
terminie w nich określonym - podatek od tego dochodu, bez
wezwania, wpłaca się do 20. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym dokonano
wydatku lub w którym upłynął termin do
dokonania wydatku; przepis ten stosuje się również
do dochodów za lata poprzedzające rok podatkowy,
zadeklarowanych i niewydatkowanych w tych latach na cele określone
w art. 17 ust. 1b, z zastrzeżeniem art. 17 ust. 1 pkt 5a.
4a.
Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji
podatnika w okresie uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia.
5.
Podatnik, który złoży właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego w formie pisemnej oświadczenie,
że:
1)
zaprzestał działalności albo
2)
jest podatnikiem, o którym mowa w ust. 4 i nie osiąga
przychodów z działalności wymienionej w art. 17 ust.
1a pkt 1 oraz nie dokonuje wydatków na cele inne niż
określone w art. 17 ust. 1b, 1e i 1f
-
jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1
od dnia złożenia tego oświadczenia. W przypadku zmiany
stanu faktycznego uzasadniającego to zwolnienie podatnik, bez
wezwania, jest obowiązany stosować przepisy ust. 1-4.
5a.
W przypadku zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących
zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej podatnik
jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1,
1b, 6 i 6a za okres objęty zawieszeniem.
5b.
Podatnik będący wspólnikiem spółki
jawnej lub spółki komandytowej, która zawiesiła
wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie
przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania
działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej
działalności, z obowiązków wynikających z
ust. 1, 1b, 6 i 6a za okres objęty zawieszeniem.
5c.
Podatnicy, o których mowa w ust. 5a i 5b, informują o
okresie zawieszenia w roku podatkowym wykonywania działalności
gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących
zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, w
zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za
rok podatkowy, w którym działalność ta była
zawieszona.
5d.
Po okresie zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących
zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej
podatnicy, o których mowa w ust. 5a i 5b, wpłacają
zaliczki według zasad, o których mowa w ust. 1-1c, 6 i
6a.
6.
Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w
danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12
podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w
art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany
rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali
podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki
miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego
wynikającego z zeznania złożonego w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli
również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku
należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w
uproszczonej formie.
6a.
Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone
w roku poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku
podatkowego, który trwał krócej lub dłużej
niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać
zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie
w wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu,
przypadającego proporcjonalnie na każdy miesiąc tego
roku podatkowego, którego zeznanie dotyczy. Jeżeli w tym
zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą
wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany
powyżej, z tym że wysokość podatku należnego
musi wynikać z zeznania złożonego w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 6
zdanie ostatnie stosuje się odpowiednio.
7.
Podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek
na zasadach określonych w ust. 6 i 6a, są obowiązani:
1)
(uchylony);
2)
stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym
roku podatkowym;
3)
wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i
2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach;
4)
(uchylony);
5)
dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 27.
7a.
O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których
mowa w ust. 6 i 6a, podatnicy informują w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy, w którym
wpłacali zaliczki w uproszczonej formie.
8.
Przepisy ust. 6, 6a i 7 nie mają zastosowania do podatników,
którzy po raz pierwszy podjęli działalność
w roku poprzedzającym rok podatkowy lub w roku podatkowym.
9.
Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, powodującą zmianę wysokości
podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek płaconych w
uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:
1)
ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany
wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie
korygujące zostało złożone w urzędzie
skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok
podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie
uproszczonej;
2)
ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym została
złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości
podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące
zostało złożone w roku podatkowym, za który
zaliczki są płacone w formie uproszczonej;
3)
nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało
złożone w terminie późniejszym niż
wymieniony w pkt 1 i 2.
10.
W przypadku gdy właściwy organ podatkowy określi
należny podatek dochodowy w wysokości innej niż
wykazana w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, albo w
zeznaniu korygującym, przepisy ust. 9 stosuje się
odpowiednio.
11.
Podatnicy będący, od dnia rozpoczęcia prowadzenia
działalności gospodarczej do pierwszego dnia miesiąca
roku podatkowego, w którym rozpoczynają korzystanie ze
zwolnienia, małymi przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów
o działalności gospodarczej są zwolnieni z obowiązków
wynikających z ust. 1 w roku podatkowym następującym
bezpośrednio po:
1)
pierwszym roku podatkowym, o którym mowa w art. 8 ust. 2 i 2a
- w przypadku gdy ten rok podatkowy trwał co najmniej pełnych
10 miesięcy kalendarzowych albo
2)
drugim roku podatkowym - w przypadkach innych niż wymienione w
pkt 1
-
pod warunkiem złożenia właściwemu naczelnikowi
urzędu skarbowego oświadczenia o korzystaniu z tego
zwolnienia; oświadczenie to składa się w formie
pisemnej w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca roku
podatkowego objętego tym zwolnieniem.
12.
Podatnicy korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w
ust. 11, są obowiązani do złożenia zeznania, o
którym mowa w art. 27 ust. 1, oraz do uiszczenia należnego
podatku za rok objęty tym zwolnieniem w pięciu kolejnych
latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku,
w którym korzystali ze zwolnienia - w wysokości 20%
należnego podatku wykazanego w zeznaniu składanym za rok
objęty zwolnieniem; podatek ten płatny jest w terminach
określonych dla złożenia zeznań za pięć
kolejnych lat podatkowych następujących bezpośrednio
po roku objętym tym zwolnieniem.
13.
Przepisy ust. 11 i 12 nie mają zastosowania do podatników:
1)
utworzonych w wyniku przekształcenia, połączenia lub
podziału podatników, o których mowa w art. 3 ust.
1, albo
2)
utworzonych w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy
będącego osobą fizyczną wykonującą we
własnym imieniu działalność gospodarczą,
spółek niebędących osobami prawnymi, albo
3)
utworzonych przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet
kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez
siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego
przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie
równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000
euro przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego
rok korzystania ze zwolnienia, przy czym wartość tych
składników oblicza się, stosując odpowiednio
art. 14, albo
4)
utworzonych przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki
niemające osobowości prawnej, wnoszące - tytułem
wkładów niepieniężnych na poczet ich kapitału
- składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki
w wyniku likwidacji podatników, którzy skorzystali ze
zwolnień określonych w ust. 11 i 12, jeżeli te osoby
albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych
zlikwidowanych podatników, albo
5)
którzy uzyskali w okresie poprzedzającym rok korzystania
ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 11, przychód
średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej
równowartość w złotych kwoty niższej niż
1000 euro przeliczonej według średniego kursu euro,
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku
poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności,
albo
6)
którzy w okresie poprzedzającym rok korzystania ze
zwolnienia zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym
miesiącu mniej niż 5 osób w przeliczeniu na pełne
etaty.
14.
Podatnicy, o których mowa w ust. 11, tracą prawo do
zwolnienia, jeżeli:
1)
zostali postawieni w stan likwidacji albo ogłoszona została
ich upadłość w okresie korzystania ze zwolnienia albo
w pięciu następnych latach podatkowych albo
2)
w którymkolwiek z miesięcy roku korzystania ze zwolnienia
albo w jednym z pięciu następnych lat podatkowych zmniejszą
przeciętne miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o
pracę, o więcej niż 10%, w stosunku do najwyższego
przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku
poprzedzającym rok podatkowy, albo
3)
w roku korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych
latach podatkowych osiągną przychody z działalności
gospodarczej średniomiesięcznie w wysokości
stanowiącej równowartość w złotych kwoty
niższej niż 1000 euro przeliczonej według średniego
kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego
dnia w roku poprzednim, albo
4)
odpowiednio w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia lub w pięciu
następnych latach podatkowych mają zaległości z
tytułu podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie społeczne
i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie
z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych; określenie lub
wymierzenie w innej formie - w wyniku postępowania prowadzonego
przez właściwy organ - zaległości z wymienionych
tytułów nie pozbawia podatnika prawa do skorzystania ze
zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami
za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji ostatecznej.
15.
Przeciętne miesięczne zatrudnienie, o którym mowa w
ust. 13 pkt 6 oraz ust. 14 pkt 2, ustala się w przeliczeniu na
pełne etaty, pomijając liczby po przecinku; w przypadku gdy
przeciętne miesięczne zatrudnienie jest mniejsze od
jedności, przyjmuje się liczbę jeden.
16.
Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia:
1)
w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia
- są obowiązani do wpłaty należnych zaliczek w
terminie do 20 dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym utracili prawo do zwolnienia, chyba że
przed upływem tego terminu złożyli zeznanie i
zapłacili podatek na zasadach określonych w art. 27 ust. 1;
w tych przypadkach nie nalicza się odsetek za zwłokę
od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne
miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze
zwolnienia;
2)
w pierwszych trzech miesiącach roku następującego
bezpośrednio po roku, w którym korzystali ze zwolnienia -
są obowiązani do złożenia zeznania o wysokości
osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i zapłaty
podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1; w tym
przypadku nie nalicza się odsetek za zwłokę od
zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne
miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze
zwolnienia;
3)
w okresie od upływu terminu określonego dla złożenia
zeznania za rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia,
do końca piątego roku podatkowego następującego
po roku, w którym korzystali ze zwolnienia - są
obowiązani do zapłaty należnego podatku, o którym
mowa w ust. 12, wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza
się od dnia następnego po upływie terminu określonego
dla złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust.
1, w którym mieli obowiązek złożyć to
zeznanie.
17.
Pomoc, o której mowa w ust. 11 i 12, stanowi pomoc de minimis
udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w
bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego
dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
18.
Podatnicy mogą nie wpłacać zaliczki obliczonej według
zasad określonych w ust. 1 i 1b, jeżeli podatek należny
od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony
o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie
przekracza 1000 zł. Jeżeli podatek należny od dochodu
osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę
zaliczek wpłaconych od początku roku przekracza 1000 zł,
wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem
należnym od dochodu osiągniętego od początku roku
a sumą zaliczek wpłaconych od początku roku.
Art.
25a. [Obowiązki spółki przejmującej]
1.
W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit.
m tiret pierwsze, spółka przejmująca obowiązana
jest, bez wezwania, w terminie do 7. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić
na rachunek urzędu skarbowego podatek, o którym mowa w
art. 22 ust. 1.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Art.
26. [Zadania płatnika]
1.
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami,
które dokonują wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości
nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u
wypłacającego te należności łącznie
kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są
obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem
ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany
podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń
przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku
wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową
jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika
dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem
rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki
podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22
ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest
obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy
ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się
charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez
płatnika.
1a.
Zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w ust.
1, nie pobiera się, jeżeli podatnicy, wymienieni w art. 17
ust. 1, korzystający ze zwolnienia w związku z
przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub inne cele
określone w tym przepisie, złożą płatnikowi
najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności
oświadczenie, że przeznaczą dochody z dywidend oraz z
innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach
osób prawnych - na cele wymienione w tym przepisie.
1aa.
Płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od
odsetek lub dyskonta od:
1)
listów zastawnych;
2)
obligacji:
a)
o terminie wykupu nie krótszym niż rok,
b)
dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych do
alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa
będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą
Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której
przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z
dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.
1ab.
Niepobranie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 1aa pkt
2, następuje pod warunkiem złożenia przez emitenta do
organu podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15,
oświadczenia, że emitent dochował należytej
staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych
w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art.
23m ust. 1 pkt 4
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, o warunkach zwolnienia, o którym mowa w art. 17
ust. 1 pkt 50c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych.
1ac.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1ab, składa się
jednokrotnie w stosunku do danej emisji obligacji, nie później
niż do dnia wypłaty odsetek lub dyskonta od obligacji.
1ad.
Narodowy Bank Polski nie pobiera podatku w przypadkach, o których
mowa w art. 17 ust. 1 pkt 50d.
1b.
Jeżeli przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3,
są uzyskiwane od zleceniodawców zagranicznych,
zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej są
obowiązane przed wyjściem statku z portu polskiego wpłacić
na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego
właściwy według siedziby Morskiej Agencji naczelnik
urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania, należny podatek
obliczony od przychodu z tytułu wywozu ładunku i pasażerów
przyjętych do przewozu w porcie polskim. Dowód wpłaty
podatku zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi
handlowej jest obowiązane przekazać właściwej
miejscowo Morskiej Agencji. Jeżeli jednak przed wyjściem
statku z portu polskiego nie jest możliwe ustalenie wysokości
przychodu za wywóz ładunków i pasażerów,
zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej
jest obowiązane wpłacić zaliczkę na podatek od
przewidywanego przychodu, a następnie w ciągu 60 dni od
dnia wyjścia z portu wpłacić różnicę
między kwotą należnego podatku a kwotą wpłaconej
zaliczki.
1c.
Jeżeli łączna kwota należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona
podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym
nie przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które
dokonują wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku
ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3
oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych
przepisów pod warunkiem udokumentowania przez spółkę,
o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 albo w art. 22 ust. 4 pkt
2, mającą siedzibę w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego:
1)
jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej
certyfikatem rezydencji, lub
2)
istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym
przez właściwy organ administracji podatkowej państwa,
w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo
przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym
ten zagraniczny zakład jest położony.
1d.
Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne,
które dokonują wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 na rzecz podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego
podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania
miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2,
prowadzącego działalność poprzez położony
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład,
uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego
oświadczenia, że należności te związane są
z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d
stosuje się odpowiednio.
1e.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1d, powinno zawierać
dane identyfikujące podatnika prowadzącego działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, a w szczególności pełną
nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz
adres zagranicznego zakładu podatnika.
1f.
W przypadku należności, o których mowa w art. 21
ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki,
o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 oraz art. 22 ust. 4 pkt
2, lub jej zagranicznego zakładu, jeżeli łączna
kwota należności z tytułów wymienionych w art.
21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona temu podatnikowi w
obowiązującym u płatnika roku podatkowym, nie
przekracza kwoty, o której mowa w ust. 1, osoby prawne i
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które
dokonują wypłat tych należności, stosują
zwolnienia wynikające z art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, z
uwzględnieniem ust. 1c, pod warunkiem uzyskania od tej spółki
lub jej zagranicznego zakładu pisemnego oświadczenia, że
w stosunku do wypłacanych należności spełnione
zostały warunki, o których mowa odpowiednio w art. 21
ust. 3a i 3c lub art. 22 ust. 4 pkt 4. W przypadku należności,
o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, pisemne oświadczenie
powinno wskazywać, że spółka albo zagraniczny
zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych
należności.
1g.
Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne,
które dokonują wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 do wysokości
kwoty, o której mowa w ust. 1, na rzecz podmiotów
wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt
58, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów
wyłącznie pod warunkiem:
1)
udokumentowania przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1
pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, jego miejsca siedziby dla
celów podatkowych, uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem
rezydencji, oraz
2)
złożenia przez podmiot, o którym mowa w art. 6 ust.
1 pkt 10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58, pisemnego oświadczenia,
że jest rzeczywistym właścicielem wypłaconych
przez płatnika należności oraz spełnia on
warunki, o których mowa w tych przepisach.
1h.
Ocena warunków określonych w ust. 1g dokonywana jest
niezależnie od warunku istnienia podstawy prawnej do wymiany
informacji podatkowej między Rzecząpospolitą Polską
a państwem należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, w którym pomiot wymieniony w art. 6 ust. 1 pkt
10a i 11a oraz art. 17 ust. 1 pkt 58 ma siedzibę.
1i.
Jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych
zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym
okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku
uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu
miesięcy od dnia jego wydania.
1j.
Jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania
certyfikatu, o którym mowa w ust. 1i, miejsce siedziby
podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik
jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca
siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji.
Przepis ust. 1i stosuje się odpowiednio.
1k.
Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku
określonego w ust. 1j, odpowiedzialność za niepobranie
podatku przez płatnika lub pobranie podatku w wysokości
niższej od należnej ponosi podatnik.
1l.
Jeżeli z dokumentu posiadanego przez płatnika, w
szczególności faktury lub umowy, wynika, że miejsce
siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie w
okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, a
podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa
w ust. 1j, przepisy ust. 1i i 1k nie mają zastosowania od dnia,
w którym płatnik uzyskał ten dokument.
1m.
W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1, dokonują
wypłat należności z tytułów wymienionych w
art. 7b ust. 1 pkt 3-6 na rzecz podmiotu mającego siedzibę
lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach
wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, są obowiązane do
poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości 19%
kwoty dokonanej wypłaty. Przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio.
1n.
W przypadku przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1
pkt 2a, miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może
zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli
kwota wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu należności
nie przekracza 10 000 zł w roku kalendarzowym, a informacje
wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji
nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności
ze stanem faktycznym.
1o.
Warunku, o którym mowa w ust. 1d, nie stosuje się do
Narodowego Banku Polskiego w zakresie wypłat należności
z tytułu odsetek lub dyskonta na rzecz podatników, o
których mowa w art. 3 ust. 2, będących bankami lub
instytucjami kredytowymi w rozumieniu ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe, prowadzącymi
działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
poprzez oddział będący zagranicznym zakładem,
jeżeli wypłata należności dokonywana jest w
związku z realizacją przez Narodowy Bank Polski polityki
pieniężnej oraz należności te związane są
z działalnością tego zagranicznego zakładu.
2.
W razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału
zakładowego, a w spółdzielniach funduszu
udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust. 1,
pobierają podatek w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się
postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu
kapitału zakładowego, a w przypadku braku wymogu
rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego - od
dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o
podwyższeniu tego kapitału, a w spółdzielniach
- od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o
podwyższeniu funduszu udziałowego. W tym przypadku
podatnikom nie przysługuje uprawnienie do złożenia
oświadczenia, o którym mowa w ust. 1a.
2a.
W przypadku gdy wypłata należności z tytułu
określonego w art. 21 ust. 1 lub w art. 22 ust. 1 dokonywana
jest na rzecz podatników będących osobami
uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na
rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w
ustawie,
o której mowa w art. 4a pkt 15, podatek, o którym mowa
w ust. 1, płatnik pobiera w wysokości wynikającej z
art. 21 ust. 1 albo art. 22 ust. 1 od łącznej wartości
dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz
wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza
rachunku zbiorczego. W tym przypadku przepisów ust. 1a, 1c,
1d, 1f, 1g oraz 3b-3d nie stosuje się w zakresie dotyczącym
podatników, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona.
2b.
W przypadku i w zakresie określonych w ust. 2a do poboru podatku
są obowiązane podmioty prowadzące rachunki zbiorcze,
za pośrednictwem których należność jest
wypłacana. Podatek pobiera się w dniu przekazania
należności z danego tytułu do dyspozycji posiadacza
rachunku zbiorczego.
2c.
W przypadku wypłat należności z tytułu:
1)
odsetek od papierów wartościowych zapisanych na
rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach
zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których
mowa w art. 3 ust. 2,
2)
przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e
oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na
rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach
zbiorczych
-
obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do
podmiotów prowadzących rachunki papierów
wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata
należności następuje za pośrednictwem tych
podmiotów. Zdanie pierwsze stosuje się także do
podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 w zakresie, w jakim
prowadzą działalność gospodarczą poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym
zapisane są papiery wartościowe, jest związany z
działalnością tego zakładu.
2d.
Płatnicy, o których mowa w ust. 2c, pobierają
zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności
do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych
lub posiadacza rachunku zbiorczego. Zastosowanie stawki podatku
wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową
jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby
podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika
certyfikatem rezydencji. Przepisy ust. 1c-1l stosuje się
odpowiednio.
2e.
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych
z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust.
1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne,
jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz
osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są
obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem
ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek
dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej
w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę,
o której mowa w ust. 1:
1)
z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust.
1a-1e;
2)
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej
umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez
uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z
przepisów szczególnych lub umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania.
2f.
Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do podmiotów, o
których mowa w ust. 3d.
2g.
W przypadku należności, o których mowa w art. 21
ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1, wypłacanych na rzecz spółki,
o której mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 2 lub art. 22
ust. 4 pkt 2, albo zagranicznego zakładu takiej spółki,
jeżeli łączna kwota należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, wypłacona
temu podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku
podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1,
osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej dokonujące wypłat tych należności mogą
zastosować zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub
art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o
stosowaniu zwolnienia, o której mowa w art. 26b.
2h.
Przepisu ust. 2g nie stosuje się, jeżeli z informacji
posiadanej przez płatnika, w tym z dokumentu, w szczególności
z faktury lub z umowy, wynika, że podatnik, którego
dotyczy opinia o stosowaniu zwolnienia, nie spełnia warunków
określonych w art. 21 ust. 3-9, art. 22 ust. 4-4d i 6 lub stan
faktyczny nie odpowiada stanowi faktycznemu przedstawionemu w tej
opinii.
2i.
Jeżeli rok podatkowy płatnika jest dłuższy albo
krótszy niż 12 miesięcy, kwotę, o której
mowa w ust. 1, oblicza się jako iloczyn 1/12 kwoty 2 000 000
zł i liczby rozpoczętych miesięcy roku podatkowego, w
którym dokonano wypłaty tych należności.
2j.
Jeżeli obliczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, nie jest
możliwe poprzez wskazanie roku podatkowego płatnika, zasady
określone w ust. 2e stosuje się odpowiednio w odniesieniu
do obowiązującego u tego płatnika roku obrotowego, a w
razie jego braku, w odniesieniu do obowiązującego u tego
płatnika innego okresu o cechach właściwych dla roku
obrotowego, nie dłuższego jednak niż 23 kolejne
miesiące.
2k.
Jeżeli wypłaty należności dokonano w walucie
obcej, na potrzeby ustalenia, czy przekroczona została kwota, o
której mowa w ust. 1, wypłacone należności
przelicza się na złote według kursu średniego
waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego
dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty.
2l.
Jeżeli nie można ustalić wysokości należności
wypłaconych na rzecz tego samego podatnika, domniemywa się,
że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w ust.
1.
3.
Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty
podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b, 2d i 2e
pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, albo - w
przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. f
- na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku
podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników
będących osobami uprawnionymi z papierów
wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których
tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w
trybie przewidzianym w ustawie,
o której mowa w art. 4a pkt 15, na rachunek urzędu
skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu
skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania. Płatnicy są
obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa
w:
1)
art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
2)
art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o
dokonanych wypłatach i pobranym podatku
-
sporządzone według ustalonego wzoru.
Obowiązek
przesłania tych informacji podatnikom oraz urzędowi
skarbowemu nie powstaje w przypadku i w zakresie określonych w
ust. 2a zdanie pierwsze.
3a.
Płatnicy są obowiązani przesłać informację,
o której mowa w ust. 3 pkt 1, w terminie przekazania kwoty
pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 3
pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku
następującego po roku podatkowym, w którym dokonano
wypłat, o których mowa w ust. 1, również
wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał
i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b.
3aa.
(uchylony).
3b.
Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2,
płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego
wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania
podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, informacji, o której
mowa w ust. 3 pkt 2.
3c.
W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności
przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3a, płatnik
przekazuje informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w
terminie do dnia zaprzestania działalności.
3d.
Informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają
i przekazują również podmioty, które dokonują
wypłat należności z tytułów wymienionych w
art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane
do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się
odpowiednio.
3e.
Jeżeli suma należności wypłaconych podatnikowi z
tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust.
1, których wartość przekroczyła w obowiązującym
u płatnika roku podatkowym kwotę, o której mowa w
ust. 1, obejmuje należności, od których zgodnie z
ust. 1d nie został pobrany podatek, płatnik jest obowiązany
zawiadomić o kwocie i rodzaju należności wypłaconych
wskazanemu podatnikowi w roku podatkowym tego płatnika, od
których nie został pobrany podatek, podając dane
identyfikujące podatnika prowadzącego działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład, w szczególności pełną
nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz
adres zagranicznego zakładu podatnika. Zawiadomienie to składa
się także w przypadku dokonania podatnikowi w roku
podatkowym dalszych wypłat należności, od których
zgodnie z ust. 1d nie został pobrany podatek.
3f.
Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3e, jest składane do
naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych w terminie do 7 dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym dokonano
wypłaty należności z tytułów wymienionych
w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.
3g.
Przepisy ust. 3e i 3f stosuje się odpowiednio do wypłat, od
których podatek nie został pobrany na podstawie ust. 1a,
przy czym zawiadomienie jest składane do naczelnika urzędu
skarbowego właściwego według siedziby podatnika, a w
przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - do
naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych.
4.
Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani,
bez wezwania, wpłacić należny zryczałtowany
podatek na rachunek urzędu skarbowego określonego w ust. 3,
jeżeli dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu
udziałów w zyskach osób prawnych, od których
płatnik nie pobrał podatku w związku z oświadczeniem,
o którym mowa w ust. 1a, zostały wydatkowane na inne cele
niż wymienione w art. 17 ust. 1.
5.
Podatek, o którym mowa w ust. 4, wpłaca się do 20
dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
dokonano tego wydatku.
6.
W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit.
h oraz j, spółka powstała w wyniku przekształcenia
jest obowiązana jako płatnik, w terminie do 7. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym
powstał dochód, wpłacić podatek, o którym
mowa w art. 22 ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku
podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników
będących osobami uprawnionymi z papierów
wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których
tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w
trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 4a pkt
15, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Podatnik jest obowiązany przed tym terminem przekazać
płatnikowi kwotę tego podatku. W terminie wpłaty
podatku płatnik jest obowiązany przesłać
podatnikowi informację o wpłaconym podatku, sporządzoną
według ustalonego wzoru. Obowiązek przesłania
informacji o wpłaconym podatku nie powstaje w przypadku i w
zakresie określonych w ust. 2a zdanie pierwsze.
7.
Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1ac, 1c, 1d, 1m, 2c i
2e, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym
poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację
odsetek.
7a.
Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik
złożył oświadczenie, że:
1)
posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2)
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie
posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją
okoliczności wykluczające możliwość
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności
nie posiada wiedzy o istnieniu okoliczności uniemożliwiających
spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b
ust. 4 pkt 4-6.
7b.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa
kierownik jednostki w rozumieniu ustawy
o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie
funkcję. Nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia,
o którym mowa w ust. 7a, przez pełnomocnika.
7c.
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa się
najpóźniej w dniu dokonania wypłaty należności
z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust.
1.
7d.
W przypadku gdy:
1)
oświadczenie, o którym mowa ust. 7a, składa jedna
osoba - złożenie oświadczenia następuje do organu
podatkowego, o którym mowa w art. 28b ust. 15;
2)
do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust.
7a, obowiązana jest więcej niż jedna osoba - dowód
złożenia tego oświadczenia przekazywany jest wraz ze
zgłoszeniem do organu podatkowego, o którym mowa w art.
28b ust. 15.
7e.
W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 7d pkt 2, potwierdza
się, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a,
zostało złożone przez wszystkie osoby obowiązane
do jego złożenia. Zgłoszenie składa w terminie, o
którym mowa w ust. 7c, jedna z osób, które
złożyły oświadczenie, o którym mowa w ust.
7a. Zgłoszenie nie może zostać złożone przez
pełnomocnika.
7f.
Jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o
którym mowa w ust. 7a, a następnie dokonuje na rzecz
podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie,
dalszych wypłat należności z tytułów
wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, płatnik może
nie stosować ust. 2e do momentu upływu drugiego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym złożono
to oświadczenie.
7g.
W przypadku, o którym mowa w ust. 7f, płatnik, w terminie
do 7 dnia następującego po miesiącu, w którym
upłynął okres, o którym mowa w ust. 7f, składa
oświadczenie do organu podatkowego, o którym mowa w art.
28b ust. 15, że w momencie dokonania dalszych wypłat
należności:
1)
posiadał dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania;
2)
po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie
posiadał wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że
istniały okoliczności wykluczające możliwość
zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności
okoliczności uniemożliwiające spełnienie
przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.
7h.
W przypadku gdy złożenie oświadczenia, o którym
mowa w ust. 7g, nie jest możliwe z uwagi na niespełnienie
warunków będących jego przedmiotem, płatnik, w
terminie, o którym mowa w tym przepisie, wpłaca podatek,
który byłby należny przy zastosowaniu ust. 2e, wraz
z odsetkami za zwłokę.
7i.
Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 7g, stosuje się
odpowiednio przepisy ust. 7b, 7d i ust. 7e zdanie trzecie.
7j.
Oświadczenia, o których mowa w ust. 1ab, 7a i 7g, oraz
zgłoszenie, o którym mowa w ust. 7d pkt 2, składa
się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze
logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na
stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw finansów publicznych.
8.
Informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku, o
której mowa w ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3b-3d, przesyła się
urzędowi skarbowemu za pomocą środków
komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.
9.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może
określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników,
grupy płatników lub czynności, w przypadku których
zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e,
jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania
podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające
z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie
określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny
status niektórych grup podatników i płatników
oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.
10.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania
oświadczeń, o których mowa w ust. 1ab, 7a i 7g, oraz
zgłoszenia, o którym mowa w ust. 7d pkt 2, za pomocą
środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając
potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i
niezaprzeczalności danych zawartych w tych dokumentach, a także
potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
Art.
26a. [Terminy przesłania deklaracji]
1.
W terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego
po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek
zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26,
i podatnicy, o których mowa w art. 22 ust. 4b, art. 25a oraz
art. 26 ust. 1b i 4, są obowiązani przesłać do
urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu
skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje
swoje zadania, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3
ust. 2, do urzędu skarbowego, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania,
roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.
2.
Roczne deklaracje sporządzane przez płatników, o
których mowa w art. 26 ust. 2b, mają charakter zbiorczy i
nie wskazują podatników, o których mowa w art. 26
ust. 2a zdanie pierwsze.
Art.
26b. [Opinia o stosowaniu zwolnienia z poboru zryczałtowanego
podatku dochodowego]
1.
Organ podatkowy, na wniosek złożony przez podmiot, o którym
mowa w art. 28b ust. 2, wydaje, pod warunkiem wykazania przez
wnioskodawcę spełnienia przez podatnika warunków
określonych w art. 21 ust. 3-9 lub art. 22 ust. 4-6, opinię
o stosowaniu przez płatnika zwolnienia z poboru zryczałtowanego
podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz tego podatnika
należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1
lub art. 22 ust. 1 (opinia o stosowaniu zwolnienia).
2.
Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu zwolnienia składa się
w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej
dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego
do spraw finansów publicznych. W ten sam sposób
następuje uzupełnienie wniosku o wydanie opinii o
stosowaniu zwolnienia w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu
dalszych faktów oraz przekazania uzupełniającej
dokumentacji.
3.
Odmawia się wydania opinii o stosowaniu zwolnienia w przypadku:
1)
niespełnienia przez podatnika warunków określonych w
art. 21 ust. 3-9 lub art. 22 ust. 4-6;
2)
istnienia uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze
stanem rzeczywistym dołączonej do wniosku dokumentacji lub
oświadczenia podatnika, że jest rzeczywistym właścicielem
należności;
3)
istnienia uzasadnionego przypuszczenia wydania decyzji z
zastosowaniem art.
119a
Ordynacji podatkowej, środków ograniczających umowne
korzyści lub art. 22c, przy czym w przypadku uzasadnionego
przypuszczenia wydania decyzji z zastosowaniem art.
119a
Ordynacji podatkowej lub środków ograniczających
umowne korzyści przepis art.
14b § 5c
tej ustawy stosuje się odpowiednio;
4)
istnienia uzasadnionego przypuszczenia, że podatnik, o którym
mowa w art. 3 ust. 2, nie prowadzi rzeczywistej działalności
gospodarczej w kraju siedziby tego podatnika dla celów
podatkowych, przy czym przepis art. 24a ust. 18 stosuje się
odpowiednio.
4.
Na odmowę wydania opinii o stosowaniu zwolnienia przysługuje
prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego. O prawie tym
organ podatkowy informuje wnioskodawcę w pouczeniu odmowy
wydania opinii o stosowaniu zwolnienia.
5.
Opinię o stosowaniu zwolnienia wydaje się bez zbędnej
zwłoki, nie później niż w terminie 6 miesięcy
od dnia wpływu wniosku do organu podatkowego. Przepis art.
139 § 4
Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.
6.
Wniosek o wydanie opinii o stosowaniu zwolnienia podlega opłacie
wpłacanej na rachunek organu podatkowego, w terminie 7 dni od
dnia złożenia wniosku, pod rygorem pozostawienia wniosku
bez rozpatrzenia. Wysokość opłaty od wniosku o wydanie
opinii wynosi 2000 zł. Opłata od wniosku o wydanie opinii o
stosowaniu zwolnienia stanowi dochód budżetu państwa.
7.
Opinia o stosowaniu zwolnienia wygasa:
1)
z upływem 36 miesięcy od dnia jej wydania;
2)
ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym upłynął termin, o którym mowa w
ust. 8, jeżeli zgodnie z tym przepisem wnioskodawca poinformował
organ podatkowy o istotnej zmianie okoliczności;
3)
z dniem, w którym podatnik, którego dotyczy ta opinia,
przestał spełniać warunki określone w art. 21
ust. 3-3c lub art. 22 ust. 4-6, jeżeli wnioskodawca nie
poinformował o tym organu podatkowego zgodnie z ust. 8.
8.
W przypadku istotnej zmiany okoliczności faktycznych, które
mogą mieć wpływ na spełnienie warunków
korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub
art. 22 ust. 4, wnioskodawca, w terminie 14 dni od dnia, w którym
dowiedział się lub przy zachowaniu należytej
staranności powinien się dowiedzieć, że doszło
do tej zmiany, informuje o tym organ podatkowy. Wnioskodawca, o
którym mowa w art. 28b ust. 2 pkt 1, jednocześnie
informuje płatnika o istotnej zmianie okoliczności, o
których mowa w zdaniu pierwszym.
9.
W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-8 stosuje się odpowiednio
przepisy art.
28b ust. 2,
3,
5-8
i 11
oraz przepisy art.
120,
art.
121 § 1,
art.
125,
art.
126,
art.
129,
art.
130,
art.
135,
art.
140,
art.
143,
art.
165 § 3b,
art.
165a,
art.
168,
art.
169 § 1-2,
art.
170,
art.
171,
art.
208,
art.
213
w zakresie uzupełniania lub sprostowania pouczenia co do prawa
wniesienia skargi do sądu administracyjnego, art.
214,
art.
215
oraz działu
IV
rozdziałów
3a,
5,
6,
7,
10,
11,
14,
16
i 23
Ordynacji
podatkowej.
10.
Organem podatkowym właściwym w sprawach wydawania opinii o
stosowaniu zwolnienia jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy
według siedziby podatnika, a w przypadku podatników
wymienionych w art. 3 ust. 2 oraz podatników będących
osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych
na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w
ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15 - naczelnik urzędu
skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych.
11.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania
wniosku o wydanie opinii o stosowaniu zwolnienia za pomocą
środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając
potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i
niezaprzeczalności danych zawartych w tym wniosku, a także
potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
12.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w
celu usprawnienia postępowania w sprawach dotyczących
wydawania opinii o stosowaniu zwolnienia, może określić,
w drodze rozporządzenia, właściwość
miejscową organów podatkowych w tych sprawach w sposób
odmienny niż określony w ust. 10, biorąc pod uwagę
konieczność zapewnienia jednolitego stosowania przepisów
o wydawaniu opinii o stosowaniu zwolnienia.
Art.
27. [Roczne zeznanie podatkowe. Sprawozdania z transakcji z
podmiotami powiązanymi]
1.
Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art.
6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a
oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są
obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać
urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o
wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w
roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku
następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny
albo różnicę między podatkiem należnym od
dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za
okres od początku roku.
1a.
(uchylony).
1b.
(uchylony).
1c.
Zeznanie, o którym mowa w ust. 1, składa się za
pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z
przepisami Ordynacji
podatkowej.
1d.
Podatnicy obowiązani do zapłaty podatku od przychodów
z budynków są obowiązani w zeznaniu, o którym
mowa w ust. 1, wykazać środki trwałe, których
wartość początkowa jest uwzględniana przy
ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od przychodów z
budynków, kwotę należnego i zapłaconego podatku
od przychodów z budynków oraz kwotę dokonanych
odliczeń zgodnie z art. 24b.
2.
Podatnicy, z wyłączeniem podmiotów wpisanych do
rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego,
obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego
przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz ze
sprawozdaniem z badania, w terminie 10 dni od daty zatwierdzenia
rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także
odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie
finansowe. Obowiązek złożenia sprawozdania z badania
nie dotyczy podatników, których sprawozdania finansowe,
na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z
obowiązku badania.
2a.
Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągający
dochody z działalności prowadzonej przez zagraniczne
jednostki kontrolowane, na zasadach określonych w art. 24a, są
obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne
zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z
zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętego w roku
podatkowym, o którym mowa w art. 24a ust. 6, do końca
dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w
tym terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli
podatnik osiąga dochody z więcej niż jednej
zagranicznej jednostki kontrolowanej, składa odrębne
zeznanie o dochodach z każdej z tych jednostek.
3.
Podatnicy, którym właściwy organ podatkowy wydał
decyzję w sprawie porozumienia, o której mowa w art.
20a
Ordynacji podatkowej, dołączają do zeznania
sprawozdanie o realizacji uznanej metody ustalania ceny transferowej.
4.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania,
o którym mowa w ust. 3, w celu usprawnienia weryfikacji
stosowania metody określonej w decyzji w sprawie porozumienia, o
której mowa w art.
20a
Ordynacji podatkowej, uwzględniający w szczególności
dane identyfikujące te podmioty powiązane, wielkość
sprzedaży uzyskanej przy zastosowaniu uznanej metody ustalania
ceny transferowej, ceny stosowane w transakcjach z podmiotami
powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 oraz okres
stosowania metody.
4a.
Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał
odliczeń od dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku, a
następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości
lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok
podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza
odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.
5.
(uchylony).
6.
(uchylony).
7.
(uchylony).
8.
(uchylony).
9.
(uchylony).
Art.
27a. [Zwolnienie z obowiązku składania zeznania oraz
informacji za pomocą środków komunikacji
elektronicznej]
Zeznanie,
o którym mowa w art. 27 ust. 1, oraz informacja, o której
mowa w art. 26 ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3b-3d, mogą być
składane w formie dokumentu pisemnego, jeżeli podmioty
obowiązane do ich sporządzenia są zwolnione na
podstawie art.
45ba ust. 2
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych z obowiązku składania za pomocą środków
komunikacji elektronicznej deklaracji, informacji oraz rocznego
obliczenia podatku.
Art.
27b. [Publikowanie indywidualnych danych podatników]
1.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
podaje do publicznej wiadomości w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego
tego ministra corocznie, w terminie do dnia 30 września,
indywidualne dane podatników zawarte w zeznaniu, o którym
mowa w art. 27 ust. 1, złożonym za rok podatkowy, który
zakończył się w roku kalendarzowym poprzedzającym
rok podania indywidualnych danych podatników do publicznej
wiadomości, według stanu na pierwszy dzień miesiąca
poprzedzającego miesiąc, w którym indywidualne dane
podatników mają zostać podane do publicznej
wiadomości.
2.
Podanie do publicznej wiadomości indywidualnych danych
podatników, o którym mowa w ust. 1, dotyczy:
1)
podatkowych grup kapitałowych, bez względu na wysokość
osiągniętych przychodów;
2)
podatników innych niż podatkowe grupy kapitałowe, u
których wartość przychodu uzyskana w roku
podatkowym, o którym mowa w ust. 1, przekroczyła
równowartość 50 mln euro przeliczonych na złote
według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski w ostatnim dniu roboczym roku kalendarzowego
poprzedzającego rok podania indywidualnych danych podatników
do publicznej wiadomości.
3.
Indywidualne dane podatnika, o których mowa w ust. 1,
obejmują:
1)
firmę (nazwę) i numer identyfikacji podatkowej podatnika;
2)
wskazanie roku podatkowego;
3)
informacje o wysokości:
a)
osiągniętego przychodu,
b)
poniesionych kosztów uzyskania przychodów,
c)
osiągniętego dochodu albo poniesionej straty,
d)
podstawy opodatkowania,
e)
kwoty należnego podatku.
4.
Na zasadach określonych w ust. 1 do publicznej wiadomości
mogą zostać podane indywidualne dane podatników, o
których mowa w ust. 2 pkt 2, dotyczące procentowego
udziału kwoty podatku dochodowego w zysku brutto wykazanym w
sprawozdaniu finansowym za rok, o którym mowa w ust. 1.
Podanie do publicznej wiadomości danych, o których mowa w
zdaniu pierwszym, obejmuje wszystkich podatników, o których
mowa w ust. 2 pkt 2.
5.
Podatnik, którego indywidualne dane zostały podane do
publicznej wiadomości, może złożyć do
ministra właściwego do spraw finansów publicznych
wniosek o usunięcie lub sprostowanie tych danych.
6.
Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:
1)
firmę (nazwę), adres i numer identyfikacji podatkowej
podatnika;
2)
uzasadnienie.
7.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
odmawia, w drodze decyzji, usunięcia lub sprostowania
indywidualnych danych podatnika podanych do publicznej wiadomości,
jeżeli spowodowałoby to niezgodność ze stanem
faktycznym.
8.
Indywidualne dane podatnika podane do publicznej wiadomości
podlegają kwartalnej aktualizacji według stanu na pierwszy
dzień miesiąca, w którym kończy się dany
kwartał roku kalendarzowego.
9.
Indywidualne dane podatnika podane do publicznej wiadomości są
publikowane przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały opublikowane.
10.
Podanie do publicznej wiadomości indywidualnych danych
podatnika, o których mowa w ust. 1 i 4, nie narusza przepisów
o tajemnicy skarbowej.
Art.
28. [Obowiązek informacyjny co do oddziałów]
1.
Podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone
na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż
właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać
do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych
lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości
dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi
przepisami,
w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek
samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego
od osób prawnych.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy
kapitałowej, reprezentowanej przez spółkę
dominującą.
Art.
28a. [Delegacja ustawowa]
1.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wzory:
1)
deklaracji i informacji, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 6
oraz w art. 26a,
2)
zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1,
3)
oświadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1a,
4)
informacji, o której mowa w art. 18 ust. 1f pkt 1
-
wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu
i miejsca składania oraz niezbędnymi pouczeniami, mając
na uwadze umożliwienie identyfikacji urzędu skarbowego, do
którego jest kierowany formularz, i odpowiednio podatnika lub
płatnika oraz poprawne obliczenie podatku i zaliczek na podatek
przez podatnika lub płatnika.
2.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wzór zeznania
podatkowego, o którym mowa w art. 27 ust. 2a, wraz z
objaśnieniami co do sposobu jego wypełniania oraz terminu i
miejsca składania, mając na uwadze umożliwienie
identyfikacji podatnika, zagranicznej jednostki kontrolowanej i
urzędu skarbowego, do którego jest kierowane zeznanie,
oraz poprawne obliczenie podatku przez podatnika.
Rozdział
6a
Zwrot
podatku z tytułu wypłaconych należności
Art.
28b. [Zwrot podatku z tytułu wypłaconych należności]
1.
Organ podatkowy zwraca, na wniosek, podatek pobrany zgodnie z art. 26
ust. 2e. Wysokość podatku do zwrotu określa się
na podstawie zwolnień lub stawek wynikających z przepisów
szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną
jest Rzeczpospolita Polska.
2.
Wniosek o zwrot podatku może złożyć:
1)
podatnik, w tym podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2, który
w związku z uzyskaniem należności, od której
został pobrany podatek, osiąga przychód podlegający
opodatkowaniu zgodnie z przepisami niniejszej ustawy,
2)
płatnik, jeżeli wpłacił podatek z własnych
środków i poniósł ciężar
ekonomiczny tego podatku
-
zwany dalej "wnioskodawcą".
3.
Wniosek o zwrot podatku zawiera oświadczenie co do zgodności
z prawdą faktów przedstawionych we wniosku oraz co do
zgodności z oryginałem dokumentacji załączonej do
wniosku. Obowiązek złożenia oświadczenia, o
którym mowa w zdaniu pierwszym, istnieje także na dalszym
etapie postępowania w odniesieniu do przedstawianych kolejnych
faktów oraz przekazywanej uzupełniającej
dokumentacji.
4.
Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację
pozwalającą na ustalenie jego zasadności, w
szczególności:
1)
certyfikat rezydencji podatnika, przy czym przepisy art. 26 ust. 1i i
1j stosuje się odpowiednio;
2)
dokumentację dotyczącą przelewów bankowych lub
inne dokumenty wskazujące na sposób rozliczenia lub
przekazania należności, z którymi wiązała
się zapłata podatku;
3)
dokumentację dotyczącą zobowiązania do wypłaty
należności;
4)
oświadczenie podatnika, że w stosunku do wypłacanych
należności spełnione zostały warunki, o których
mowa odpowiednio w art. 21 ust. 3 pkt 4 lit. b, ust. 3a i 3c lub art.
22 ust. 4 pkt 4;
5)
oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności,
w związku z którą składany jest wniosek o zwrot
podatku, podatnik jest podmiotem, na którym ciąży
obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika,
że spółka albo zagraniczny zakład jest
rzeczywistym właścicielem wypłacanych należności
- w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
6)
oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą
działalność gospodarczą w kraju siedziby
podatnika dla celów podatkowych, z którą wiąże
się uzyskany przychód - w przypadku, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1, gdy należności są uzyskiwane w związku
z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy
czym przepis art. 24a ust. 18 stosuje się odpowiednio;
7)
dokumentację wskazującą na ustalenia umowne, z powodu
których płatnik wpłacił podatek z własnych
środków i poniósł ciężar
ekonomiczny tego podatku - w przypadku, o którym mowa w ust. 2
pkt 2;
8)
uzasadnienie wnioskodawcy, że spełnione są warunki
będące przedmiotem oświadczeń, o których
mowa w pkt 5 i 6.
5.
W sprawie zwrotu podatku organ podatkowy wydaje decyzję, w
której określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem
ust. 10.
6.
Zwrot podatku, z zastrzeżeniem ust. 7, następuje bez
zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w
terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwrot podatku.
Przepis art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej stosuje się
odpowiednio. Termin określony w zdaniu pierwszym biegnie na nowo
od dnia wpływu zmienionego wniosku o zwrot podatku.
7.
Jeżeli posiadane informacje wskazują na wysokie
prawdopodobieństwo niezasadności zwrotu oraz wyczerpano
możliwości uzyskania informacji przesądzających o
zasadności zwrotu na podstawie przepisów prawa krajowego,
wskutek czego weryfikacja zasadności zwrotu nie jest możliwa
w terminie, o którym mowa w ust. 6, organ podatkowy może
przedłużyć wskazany termin zwrotu podatku do czasu
zakończenia weryfikacji wniosku o zwrot podatku w ramach
kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania
podatkowego, w tym kontroli, o której mowa w ust. 9.
8.
W celu weryfikacji zwrotu organ podatkowy niezwłocznie po
otrzymaniu wniosku o zwrot podejmuje działania polegające w
szczególności na:
1)
wystąpieniu z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych do
właściwego organu innego państwa, w tym w zakresie
spełniania przez podatnika warunków będących
przedmiotem oświadczeń, o których mowa w ust. 4
odpowiednio w pkt 4-6;
2)
weryfikacji zgodności danych wskazanych we wniosku oraz danych
posiadanych przez organ podatkowy lub uzyskanych na wniosek, o którym
mowa w pkt 1, z warunkami niepobrania podatku, zastosowania
zwolnienia lub stawki podatku, wynikającymi z przepisów
szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
oraz na ustaleniu, czy podatnik, o którym mowa w art. 3 ust.
2, prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą
w kraju, w którym ma siedzibę dla celów
podatkowych, przy czym przepisy art. 24a ust. 18 oraz art. 26 ust. 1h
stosuje się odpowiednio.
9.
W przypadku gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, w
szczególności gdy pomimo podjętych działań
nie zostały wyjaśnione wątpliwości dotyczące
spełniania przez podatnika warunków niepobrania podatku,
zastosowania zwolnienia lub stawki podatku, wynikających z
przepisów szczególnych lub umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, weryfikacja zasadności wniosku
o zwrot podatku może obejmować również
przeprowadzenie kontroli podatkowej na terytorium państwa
siedziby podatnika dla celów podatkowych.
10.
Jeżeli wniosek o zwrot podatku nie budzi wątpliwości,
organ podatkowy niezwłocznie dokonuje zwrotu kwoty wskazanej we
wniosku bez wydania decyzji. Jeżeli zwrotu podatku w trybie, o
którym mowa w zdaniu pierwszym, dokonano nienależnie lub
w wysokości większej od należnej, w zakresie takiego
zwrotu podatku nie wszczyna się postępowania w sprawach o
przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe.
11.
Wniosek o zwrot podatku składa się w postaci elektronicznej
odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw
finansów publicznych. W ten sam sposób następuje
uzupełnienie wniosku o zwrot podatku w zakresie przedstawienia
organowi podatkowemu dalszych faktów oraz przekazania
uzupełniającej dokumentacji.
12.
Jeżeli do wniosku o zwrot podatku nie dołączono
dokumentacji, o której mowa w ust. 4, organ podatkowy wzywa
wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 14 dni
od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie
tych braków spowoduje pozostawienie wniosku o zwrot podatku
bez rozpatrzenia. W sprawie pozostawienia wniosku o zwrot bez
rozpatrzenia wydaje się postanowienie, na które służy
zażalenie.
13.
Podatek niezwrócony przez organ podatkowy w terminie, o którym
mowa w ust. 6, podlega oprocentowaniu w wysokości odpowiadającej
opłacie prolongacyjnej.
14.
Zwrot podatku dokonywany jest na rachunek bankowy wnioskodawcy lub
rachunek wnioskodawcy w spółdzielczej kasie
oszczędnościowo-kredytowej. W przypadku gdy zwrot podatku
jest dokonywany na rachunek wnioskodawcy prowadzony poza terytorium
kraju, zwracana kwota jest pomniejszana o koszty dokonania zwrotu.
15.
Organem podatkowym właściwym w sprawach zwrotu podatku jest
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w
art. 3 ust. 2 oraz podatników będących osobami
uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na
rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w
ustawie, o której mowa w art. 4a pkt 15, naczelnik urzędu
skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych.
16.
W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-15, 17 i 18 stosuje się
odpowiednio przepisy art.
130,
art.
131,
art.
135,
art.
140,
art.
141,
art.
143
oraz działu
IV
rozdziałów
1,
3a,
5-16,
17-20,
22
i 23
Ordynacji
podatkowej.
17.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania
wniosku o zwrot podatku za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę
zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i
niezaprzeczalności danych zawartych w tym wniosku, a także
potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
18.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
celu usprawnienia postępowania w sprawach dotyczących
zwrotu podatku może określić, w drodze rozporządzenia,
właściwość miejscową organów
podatkowych w tych sprawach w sposób odmienny niż
określony w ust. 15, mając na względzie sprawne i
efektywne wykonywanie zadań, o których mowa w niniejszym
rozdziale.
Rozdział
7
Zmiany
w przepisach obowiązujących
Art.
29.
W
ustawie
z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym (Dz. U. z 1983 r. Nr
43, poz. 191, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1989 r. Nr 3, poz. 12 i Nr
74, poz. 443 oraz z 1991 r. Nr 9, poz. 30 i Nr 35, poz. 155)
wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).
Art.
30.
W
ustawie
z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U.
Nr 27, poz. 111, z 1982 r. Nr 45, poz. 289, z 1984 r. Nr 52, poz.
268, z 1985 r. Nr 12, poz. 50, z 1988 r. Nr 41, poz. 325, z 1989 r.
Nr 4, poz. 23, Nr 33, poz. 176, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z
1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 110,
poz. 475) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany
pominięte).
Art.
31.
W
ustawie
z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki
uspołecznionej (Dz. U. z 1987 r. Nr 12, poz. 77, z 1989 r. Nr 3,
poz. 12, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r. Nr 21, poz. 126
oraz z 1991 r. Nr 9, poz. 30 i Nr 80, poz. 350) wprowadza się
następujące zmiany: (zmiany pominięte).
Art.
32.
W
ustawie
z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. Nr 52, poz. 268,
z 1986 r. Nr 46, poz. 225, z 1988 r. Nr 1, poz. 1, z 1989 r. Nr 7,
poz. 45, Nr 10, poz. 53, Nr 35, poz. 192 i Nr 74, poz. 443, z 1990 r.
Nr 34, poz. 198 oraz z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 80, poz. 350 i Nr
114, poz. 494) wprowadza się następujące zmiany:
(zmiany pominięte).
Art.
33.
W
ustawie
z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 4,
poz. 23 i Nr 74, poz. 443) wprowadza się następujące
zmiany: (zmiany pominięte).
Art.
34.
W
ustawie
z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.
U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444) wprowadza się następujące
zmiany: (zmiany pominięte).
Art.
35.
W
ustawie
z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442) wprowadza się
następujące zmiany: (zmiany pominięte).
Art.
36.
W
ustawie
z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej
(Dz. U. Nr 88, poz. 400) w art.
6
skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1.
Rozdział
8
Przepisy
przejściowe i końcowe
Art.
37.
1.
W okresie od dnia 1 stycznia 1993 r. do dnia 31 grudnia 1999 r.
zwalnia się od podatku dochodowego od osób prawnych:
1)
dochody podatników z tytułu nieodpłatnego otrzymania
od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa,
jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, spółek,
których akcje (udziały) zostały wniesione przez
Skarb Państwa do narodowych funduszy inwestycyjnych,
przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw
komunalnych lub zakładów budżetowych, zakładowych
domów i lokali mieszkalnych oraz hoteli pracowniczych, a także
środków trwałych służących:
a)
działalności socjalnej w rozumieniu przepisów
o zakładowym fundusz świadczeń socjalnych,
b)
działalności kulturalnej prowadzonej na podstawie przepisów
o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,
c)
kulturze fizycznej w rozumieniu przepisów
o kulturze fizycznej,
d)
prowadzeniu przedszkoli, szkół, bufetów i stołówek
oraz zakładów opieki zdrowotnej (w tym żłobków)
w rozumieniu przepisów
o zakładach opieki zdrowotnej;
2)
dochody podatników z tytułu nieodpłatnie otrzymanych
środków trwałych zaliczanych do infrastruktury
technicznej w zakresie urządzeń, obiektów i sieci:
wodnokanalizacyjnych, gazowych i ciepłowniczych, jeżeli
przedmiotem działalności tych podatników jest
działalność w zakresie świadczeń
wodnokanalizacyjnych, gazowych i ciepłowniczych;
3)
dochody:
a)
Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa,
jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, spółek,
których akcje (udziały) zostały wniesione przez
Skarb Państwa do narodowych funduszy inwestycyjnych,
przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw
komunalnych i zakładów budżetowych dokonujących
nieodpłatnego przekazania środków trwałych, o
których mowa w pkt 1,
b)
podatników dokonujących nieodpłatnego przekazania
środków trwałych wymienionych w pkt 2
w
części stanowiącej równowartość tych
środków przekazanych nieodpłatnie, zgodnie z
odrębnymi przepisami,
4)
(uchylony).
2.
(uchylony).
3.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, dotyczy tej części
dochodów, która odpowiada wartości netto środków
trwałych wynikającej z prawidłowo prowadzonych ksiąg
rachunkowych.
4.
W razie przeniesienia, przed upływem pięciu lat od dnia
nabycia, własności lub zmiany choćby w części
przeznaczenia nabytych środków trwałych, podatnicy
wymienieni w ust. 1 pkt 1 i 2 tracą prawo do zwolnienia, o
którym mowa w tym przepisie, i są obowiązani do
zapłacenia różnicy podatku obliczonego
proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy okresu
pięcioletniego, w którym środek trwały nie był
wykorzystywany przez podatnika; nie dotyczy to przeniesienia
własności w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz
łączenia lub podziału dotychczasowych podatników,
dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów, z których
wynika, że podmiot powstały z przekształcenia,
podziału albo łączenia wstępuje we wszystkie
prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, dzielonego lub
łączonego.
5.
Kwotę podatku, o której mowa w ust. 4, podatnik
obowiązany jest zapłacić w terminie do końca
miesiąca następującego po miesiącu, w którym
zaistniały okoliczności określone w tym przepisie.
Art.
38.
(uchylony).
Art.
38a. [Ulga dla banków]
1.
W latach 2007-2009 banki są uprawnione do pomniejszenia
zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę równą
odpowiednio:
1)
za 2007 r. - 20%,
2)
za 2008 r. - 40%,
3)
za 2009 r. - 40%
-
kwoty 8% łącznej wartości utworzonych i niezaliczonych
na dzień 31 grudnia 2002 r. do kosztu uzyskania przychodów,
rezerw celowych na pokrycie wierzytelności z tytułu
kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych przez banki do
kategorii stracone i wątpliwe oraz należności z tytułu
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek
zakwalifikowanych do kategorii stracone i wątpliwe;
pomniejszenie nie dotyczy tych rezerw rozwiązanych lub
zmniejszonych albo zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów
w 2003 r.
2.
Rozwiązanie części lub całości rezerw, które
stanowiły podstawę pomniejszenia zobowiązania
podatkowego (kwoty podatku), o którym mowa w ust. 1, na które
utworzono rezerwy celowe, powoduje obowiązek podwyższenia
zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę 8%
rozwiązanej rezerwy celowej. Podwyższenie zobowiązania
(kwoty podatku) następuje w roku rozwiązania rezerwy
celowej, nie wcześniej jednak niż z chwilą
pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) zgodnie z
ust. 1. Jeżeli podwyższenie zobowiązania podatkowego
(kwoty podatku) wynikające z rozwiązania rezerwy celowej
przewyższa wartość pomniejszonego zobowiązania
podatkowego (kwoty podatku) w roku określonym w ust. 1 pkt 1,
wartość ta zostaje uwzględniona w latach następnych.
3.
Łączna kwota pomniejszenia zobowiązania podatkowego
banków (kwota podatku), o której mowa w ust. 1, nie
może być wyższa od łącznej kwoty środków
pieniężnych przekazanych na zasilenie Funduszu Poręczeń
Unijnych z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej w
latach 2004-2006, o których mowa w art.
39 ust. 5
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z
2005 r. poz. 2, z późn. zm.).
Art.
38b.
(uchylony).
Art.
38c.
(uchylony).
Art.
38d. [Zwolnienie od podatku przychodu z tytułu umorzenia
zadłużenia związanego z zaciągniętym
kredytem mieszkaniowym]
1.
Zwalnia się od podatku przychód z tytułu umorzenia
zadłużenia związanego z zaciągniętym
kredytem mieszkaniowym dokonanego przez bank na podstawie ustawy
z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie
niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii
gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii
gwarancyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1779 oraz z 2018 r. poz. 2529).
2.
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do
przychodu w części odpowiadającej kwocie umorzonych
skapitalizowanych odsetek zaliczonych uprzednio do kosztów
uzyskania przychodów.
Art.
38e. [Odliczanie wydatków poniesionych na sprzęt i
usługi przy wdrażaniu e-recepty]
1.
Podatnik może od dochodu z innych źródeł
przychodów niż zyski kapitałowe ustalonego zgodnie z
art. 7 odliczyć wydatki, pomniejszone o podatek od towarów
i usług, które zostały poniesione w 2018 r. na
nabycie towarów lub usług, w tym na nabycie lub
ulepszenie środków trwałych lub na nabycie wartości
niematerialnych i prawnych, umożliwiających podłączenie
do Elektronicznej Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia
Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach Medycznych, o której
mowa w art.
7 ust. 1
ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie
zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408).
2.
Odliczenie stosuje się do podatnika prowadzącego aptekę
ogólnodostępną lub punkt apteczny lub podatnika
będącego wspólnikiem spółki niebędącej
osobą prawną prowadzącej aptekę ogólnodostępną
lub punkt apteczny.
3.
Odliczeniu podlegają wydatki, o których mowa w ust. 1, do
wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 3500 zł oraz
liczby stanowisk w aptece ogólnodostępnej albo punkcie
aptecznym, przy czym liczba uwzględnionych stanowisk nie może
być większa niż cztery.
4.
W przypadku gdy podatnik poniósł wydatki, o których
mowa w ust. 1, w odniesieniu do więcej niż jednej apteki
ogólnodostępnej lub jednego punktu aptecznego
prowadzonych przez tego podatnika lub spółkę
niebędącą osobą prawną, w której jest
wspólnikiem, odliczeniu podlega suma wydatków
obliczonych zgodnie z ust. 3 osobno dla każdej z tych aptek lub
każdego z tych punktów aptecznych, przy czym liczba
uwzględnionych aptek i punktów aptecznych nie może
być większa niż cztery.
5.
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok
podatkowy, w którym zostały poniesione wydatki, o których
mowa w ust. 1, a w przypadku podatnika, którego rok podatkowy
jest inny niż kalendarzowy - w zeznaniu składanym za rok
podatkowy:
1)
obejmujący dzień 31 grudnia 2018 r. albo
2)
w którym poniósł ostatni wydatek, o którym
mowa w ust. 1.
6.
Wydatki, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu,
jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w
jakiejkolwiek formie.
7.
Użyte w niniejszym artykule określenie:
1)
apteka ogólnodostępna - oznacza aptekę
ogólnodostępną w rozumieniu art.
87 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U.
z 2019 r. poz. 499 i 399);
2)
punkt apteczny - oznacza punkt apteczny w rozumieniu art.
70 ust. 1
ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne.
Art.
39. [Przepis uchylający]
1.
Tracą moc:
1)
ustawa
z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych (Dz. U. z 1991 r. poz. 216, 350 i 444);
2)
art.
12
ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o zmianie niektórych
ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. poz. 443).
2.
Przepisy ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 1 mają zastosowanie przy opodatkowaniu
dochodów osiągniętych przed dniem 1 stycznia 1992 r.
3.
Okresowe zwolnienia od podatku dochodowego, do których
podatnicy nabyli uprawnienia przed dniem 1 stycznia 1992 r.,
pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia.
4.
Podatnicy, którzy:
1)
w 1991 r. ponieśli wydatki, o których mowa w art.
16 ust. 1 pkt 1
ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1,
2)
korzystali do końca 1991 r. z odliczeń wydatków od
dochodu na podstawie art.
12 ust. 4
ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 2,
zachowują
prawo do odliczeń poniesionych w tym okresie wydatków do
czasu ich wyczerpania, z uwzględnieniem przepisów art.
16 ust. 3
i 4
ustawy, o której mowa w ust. 1 pkt 1.
Art.
40. [Uchylenie ulg i zwolnień z odrębnych przepisów]
1.
Uchyla się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy ustaw
szczególnych przyznające ulgi i zwolnienia od podatku
dochodowego od osób prawnych oraz znosi się przyznane na
podstawie tych przepisów ulgi i zwolnienia.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy ulg i zwolnień od podatku dochodowego
przysługujących na podstawie przepisów ustaw:
1)
(uchylony);
2)
(uchylony);
3)
z
dnia 20 stycznia 1990 r.
o zmianach w organizacji i działalności spółdzielczości
(Dz. U. poz. 36, z późn. zm.);
4)
(uchylony);
5)
z
dnia 14 czerwca 1991 r.
o
spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r.
poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 i z 1999 r. poz. 484 i 1178)
19
;
6)
(uchylony);
7)
(uchylony);
8)
ustawy
z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.
U. z 2017 r. poz. 2176).
Art.
41.
Minister
Finansów ogłosi w Dzienniku Ustaw jednolite teksty ustaw,
o których mowa w art. 30, 32 i 35, z uwzględnieniem zmian
wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem
wydania jednolitego tekstu i z zastosowaniem ciągłej
numeracji artykułów, ustępów i punktów.
Art.
42. [Wejście w życie ustawy]
Ustawa
wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1
stycznia 1992 r., z wyjątkiem art. 30 i 33, które wchodzą
w życie z dniem ogłoszenia.
ZAŁĄCZNIKI
ZAŁĄCZNIK Nr
1
WYKAZ
ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH
Pozycja
|
Stawka
%
|
Symbol
KŚT
(grupa,
podgrupa
lub
rodzaj)
|
Nazwa
środków trwałych
|
1
|
2
|
3
|
4
|
01
|
1,5
|
11
|
Budynki
mieszkalne
|
|
122
|
Lokale
mieszkalne
|
2,5
|
10
|
Budynki
niemieszkalne
|
|
110
|
Placówki
opiekuńczo-wychowawcze, domy opieki społecznej bez
opieki medycznej
|
|
121
|
Lokale
niemieszkalne
|
4,5
|
102
|
Podziemne
garaże i zadaszone parkingi
oraz
budynki kontroli ruchu powietrznego (wieże)
|
|
104
|
Zbiorniki,
silosy oraz magazyny podziemne,
zbiorniki
i komory podziemne (z wyłączeniem budynków
magazynowych i naziemnych)
|
10
|
103
|
Kioski
towarowe o kubaturze poniżej 500 m3
-
trwale związane z gruntem
|
|
109
|
Domki
kempingowe, budynki zastępcze
-
trwale związane z gruntem
|
|
010
|
Plantacje
wikliny
|
02
|
2,5
|
224
|
Budowle
wodne, z wyłączeniem urządzeń melioracji
wodnych, doków stałych zalądowionych, wałów
i grobli
|
|
21
|
Budowle
sklasyfikowane jako budowle do uzdatniania wód, z
wyjątkiem studni wierconych
|
|
290
|
Budowle
sportowe i rekreacyjne, z wyłączeniem ogrodów i
parków publicznych, skwerów, ogrodów
botanicznych i zoologicznych
|
|
291
|
Wieże
przeciwpożarowe
|
|
225
|
Urządzenia
melioracji wodnych podstawowych
|
|
226
|
Urządzenia
melioracji wodnych szczegółowych
|
4,5
|
2
|
Obiekty
inżynierii lądowej i wodnej, z wyłączeniem
ogrodów i parków publicznych, skwerów,
ogrodów botanicznych i zoologicznych
|
10
|
211
|
Przewody
sieci technologicznych wewnątrzzakładowych
|
|
221
|
Urządzenia
zabezpieczające ruch pociągów
|
14
|
202
|
Wieże
ekstrakcyjne
|
20
|
200
|
Wieże
wiertnicze, wieżomaszty
|
03
|
7
|
3
|
Kotły
i maszyny energetyczne
|
14
|
322
|
Silniki
spalinowe na paliwo lekkie (niezespolone)
|
|
323
|
Silniki
spalinowe na paliwo ciężkie (niezespolone)
|
|
324
|
Silniki
spalinowe na paliwo gazowe (niezespolone)
|
|
325
|
Silniki
powietrzne
|
|
343
|
Zespoły
elektroenergetyczne przenośne z silnikami spalinowymi na
paliwo lekkie
|
|
344
|
Zespoły
elektroenergetyczne z silnikami spalinowymi na paliwo ciężkie
|
|
349
|
Reaktory
jądrowe
|
04
|
7
|
431
|
Filtry
(prasy) błotniarki
Cedzidła
mechaniczne
|
|
450
|
Piece
do przerobu surowców (z wyjątkiem pieców do
przerobu surowców wielokomorowych)
|
|
451
|
Piece
do przetwarzania paliw (z wyjątkiem pieców
koksowniczych)
|
|
454
|
Piece
do wypalania tunelowe
|
|
473
|
Aparaty
bębnowe
|
|
475
|
Suszarki
komorowe (z wyjątkiem suszarek z półkami
obrotowymi i zgarniaczami)
|
10
|
4
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
|
14
|
41
|
Obrabiarki
do metali
|
|
44
|
Maszyny
i urządzenia do przetłaczania i sprężania
cieczy i gazów
|
|
46
|
Aparaty
do wymiany ciepła (z wyjątkiem wymienników
przeponowych rurowych oraz chłodnic odmulin i prób
kołowych rozkładni gazu)
|
|
47
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty do operacji i procesów
materiałowych, w tym suszarki z półkami
obrotowymi i zgarniaczami (z wyjątkiem:
-
kolumn,
-
aparatów bębnowych,
-
suszarek komorowych bezpółkowych, tradycyjnych,
owiewnych, półkowych owiewnych, próżniowych
z grzejnymi półkami, suszarek z górnym i
dolnym rozpylaniem cieczy oraz suszarek z pneumatycznym
rozpylaczem ciał stałych i innych suszarek,
-
odbieralnic hydraulicznych rozkładni gazu)
|
18
|
449
|
Urządzenia
dystrybucyjne do benzyny i olejów elektryczne i
przepływomierze składowe do cieczy i paliw płynnych
|
|
461
|
Wymienniki
płynów obiegowych przy produkcji sody
|
|
469
|
Chłodnice
odmulin i prób kołowych rozkładni gazu
|
|
472
|
Kolumny
nitracyjne i denitracyjne
|
|
479
|
Odbieralnice
hydrauliczne rozkładni gazu
|
|
481
|
Aparaty
i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali
sposobem chemicznym i elektrogalwanicznym
|
|
482
|
Aparaty
i urządzenia do powierzchniowej obróbki metali
sposobem cieplnym
|
|
484
|
Urządzenia
do spawania i napawania łukowego w ochronie gazów
oraz do spawania i napawania plazmowego
Wytwornice
acetylenowe przenośne wysokiego ciśnienia,
|
|
|
Zgrzewarki
oporowe i tarcicowe
Urządzenia
do metalizacji natryskowej i do natryskiwania tworzywami
sztucznymi
|
|
486
|
Maszyny
i urządzenia do przygotowywania maszynowych nośników
danych oraz maszyny analityczne
|
|
488
|
Samodzielne
urządzenia do automatycznej regulacji i sterowania procesami
|
|
489
|
Roboty
przemysłowe
|
20
|
434
|
Maszyny
do zamykania słoi
Maszyny
do zamykania puszek
|
|
461
|
Wymienniki
przeponowe rurowe sklasyfikowane jako chłodnice kwasu
siarkowego
|
30
|
487
|
Zespoły
komputerowe
|
05
|
7
|
506
|
Aparaty
do rektyfikacji powietrza
|
|
507
|
Krystalizatory
Komory
potne
|
|
548
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty do produkcji materiału zecerskiego
|
|
583
|
Koparki
i zwałowarki w kopalniach odkrywkowych węgla
Koparki
w piaskowniach przemysłu węglowego
|
10
|
512
|
Maszyny
i urządzenia do eksploatacji otworów wiertniczych
|
|
513
|
Maszyny
i urządzenia do przeróbki mechanicznej rud i węgla
|
|
514
|
Maszyny
i urządzenia aglomerowni
Maszyny
i urządzenia wielkopiecowe
Maszyny
i urządzenia hutnicze stalowni
Nożyce
hutnicze do cięcia na gorąco, tabor hutniczy,
walcowniczy
Inne
maszyny, urządzenia i aparaty hutnicze
|
|
520
|
Maszyny
i urządzenia dla przemysłu kamieniarskiego:
Traki
ramowe i tarczowe
Cyrkularki
Szlifierki
Tokarki
i wiertarki do kamienia
Kombajny
do robót przygotowawczych
|
|
523
|
Maszyny
i urządzenia dla przemysłu cementowego
|
|
525
|
Autoklawy
|
|
529
|
Maszyny
i urządzenia do produkcji elementów z lastriko i
sztucznego kamienia
|
|
56
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty dla przemysłu rolnego
|
|
582
|
Maszyny
do robót drogowych:
pojemniki
do bitumu stalowe o pojemności powyżej 20 000 l
odśnieżarki
dróg, ulic i placów o mocy silników powyżej
120 KM
|
14
|
50
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty dla przemysłu chemicznego
|
|
517
|
Maszyny
i urządzenia torfiarskie
|
|
52
|
Maszyny
dla przemysłu surowców mineralnych
|
|
53
|
Maszyny
do produkcji wyrobów z metali i tworzyw sztucznych
|
|
54
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty do obróbki i przerobu drewna,
produkcji wyrobów z drewna oraz maszyny, urządzenia i
aparaty dla przemysłu papierniczego i poligraficznego
|
|
55
|
Maszyny
i urządzenia do produkcji wyrobów włókienniczych
i odzieżowych oraz do obróbki skóry i
produkcji wyrobów z niej
|
|
561
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty do produkcji napojów
|
|
568
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty dla przemysłu piekarniczego (z
wyjątkiem pieców ceramicznych, cyklotermicznych i
specjalnych)
|
|
57
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty dla przemysłu spożywczego
|
|
59
|
Maszyny,
urządzenia i narzędzia rolnicze i gospodarki leśnej
|
18
|
505
|
Piece
prażalnicze fluidezyjne
|
|
51
|
Maszyny,
urządzenia i aparaty wiertnicze, górnicze,
gazownicze, odlewnicze, torfiarskie oraz geodezyjne i
kartograficzne
|
|
58
|
Maszyny
do robót ziemnych, budowlanych i drogowych
|
20
|
506
|
Odgazowywacze
|
|
510
|
Maszyny
i urządzenia wiertnicze
|
|
511
|
Obudowy
zmechanizowane
|
|
518
|
Aparaty
i urządzenia do:
pomiarów
magnetycznych,
pomiarów
geologicznych,
pomiarów
sejsmicznych i radiometrycznych, elektrycznego profilowania
odwiertów, karotażu gazowego, perforacji otworów
wiertniczych
|
|
535
|
Aparaty
specjalne do wytwarzania kwasu wolframowego i maszyny do
redukcyjnych, próżniowych i specjalnych wytopów
metali
Maszyny
do produkcji węglanów i past emulsyjnych
Urządzenia
do produkcji półprzewodników
|
|
579
|
Dystrybutory
Młynki
młotkowe
Maszyny
i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych na
mąkę pastewną i tłuszcze utylizacyjne
Inne
maszyny i urządzenia do przerobu odpadów zwierzęcych
|
|
580
|
Maszyny
do robót ziemnych i fundamentowych
|
|
581
|
Maszyny
do robót budowlanych
|
|
582
|
Szczotki
mechaniczne i osprzęt do utrzymania dróg
|
25
|
501
|
Aparaty
szklane i porcelanowe do destylacji
|
|
|
Porcelanowe
młyny kulowe
|
|
511
|
Maszyny
górnicze, z wyłączeniem obudów
zmechanizowanych
|
|
524
|
Piece
do topienia żużla wielkopiecowego i bazaltu
|
|
571
|
Autoklawy
do hydrolizy
Neutralizatory
stalowe oraz neutralizatory i hydrolizatory betonowe lub murowane
|
|
581
|
Wibratory
Wibromłoty
oraz zacieraczki do tynku
|
06
|
4,5
|
600
|
Zbiorniki
naziemne ceglane
|
|
601
|
Zbiorniki
naziemne betonowe
(z
wyjątkiem wyposażonych w wykładzinę
chemoodporną dla kwasu ponitracyjnego)
|
|
623
|
Urządzenia
telefoniczne systemów nośnych na liniach WN
|
|
641
|
Wyciągi
kopalniane (bez wyciągów przy głębieniu
szybów)
|
|
648
|
Towarowe
kolejki linowe i dźwignice linowe
|
|
656
|
Akumulatory
hydrauliczne
|
|
660
|
Wagi
pojazdowe, wagonowe i inne wbudowane
|
10
|
6
|
Urządzenia
techniczne
|
18
|
61
|
Urządzenia
rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna
|
|
641
|
Dźwigniki,
wciągarki i wciągniki przejezdne oraz nieprzejezdne,
kołowroty, wyciągniki (z wyjątkiem kołowrotów
szybowych oraz wyciągników kopalnianych łącznie
z wyciągami przy głębieniu szybów, a także
wyciągi kolei i kolejek linowych)
|
|
662
|
Projektory
przenośne 16 mm i 35 mm
|
|
681
|
Kontenery
|
20
|
629
|
Telefony
komórkowe
|
|
669
|
Kasy
fiskalne i rejestrujące (z wyjątkiem zaliczonych do
poz. 04 - zespoły komputerowe)
|
|
633
|
Baterie
akumulatorów elektrycznych stacjonarnych
Baterie
akumulatorów elektrycznych zasadowych
|
|
662
|
Ekrany
kinowe
|
|
644
|
Przenośniki
w kopalniach i zakładach przetwórczych rud i węgla
|
|
664
|
Urządzenia
do przeprowadzania badań technicznych
|
25
|
644
|
Przenośniki
zgrzebłowe ciężkie i lekkie
|
07
|
7
|
70
|
Tabor
kolejowy naziemny
|
|
71
|
Tabor
kolejowy podziemny
|
|
72
|
Tabor
tramwajowy
|
|
73
|
Pozostały
tabor szynowy naziemny
|
|
77
|
Tabor
pływający
|
14
|
700
|
Drezyny
i przyczepy do drezyn
|
|
710
|
Lokomotywy
akumulatorowe
Lokomotywy
ognioszczelne i typu "Karlik"
Wozy
kopalniane
|
|
770
|
Kontenerowce
|
|
773
|
Wodoloty
|
|
780
|
Samoloty
|
|
781
|
Śmigłowce
|
|
743
|
Samochody
specjalne
|
|
745
|
Trolejbusy
i samochody ciężarowe o napędzie elektrycznym
|
|
746
|
Ciągniki
|
|
747
|
Naczepy
i przyczepy
|
|
76
|
Pozostały
tabor bezszynowy (wózki jezdniowe akumulatorowe, widłowe
i inne wózki jezdniowe)
|
18
|
745
|
Pozostałe
samochody o napędzie elektrycznym
|
|
783
|
Balony
|
|
789
|
Pozostałe
środki transportu lotniczego
|
|
79
|
Pozostałe
środki transportu
|
20
|
740
|
Motocykle,
przyczepy i wózki motocyklowe
|
|
741
|
Samochody
osobowe
|
|
742
|
Samochody
ciężarowe
|
|
744
|
Autobusy
i autokary
|
|
782
|
Szybowce
|
08
|
10
|
805
|
Wyposażenie
kin, teatrów, placówek kulturalno-oświatowych
oraz instrumenty muzyczne
|
|
806
|
Kioski,
budki, baraki, domki kempingowe
-
niezwiązane trwale z gruntem
|
14
|
803
|
Maszyny
biurowe piszące, liczące i licząco-piszące
Dalekopisy
do maszyn matematycznych
|
20
|
8
|
Narzędzia,
przyrządy, ruchomości i wyposażenie
|
25
|
801
|
Elektroniczna
aparatura kontrolno-pomiarowa do przeprowadzania badań
laboratoryjnych
|
|
802
|
Aparaty
i sprzęt do hydro- i mechanoterapii
|
|
804
|
Wyposażenie
cyrkowe
|
Objaśnienia:
1.
Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o
których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a, uważa się
używanie tych środków trwałych pod ciągłym
działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych
zmian temperatury oraz innych czynników powodujących
przyspieszenie zużycia obiektu.
2.
Za złe warunki używania budynków i budowli, o
których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. b, uważa się
używanie tych środków trwałych pod wpływem
niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza
gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub
przechowywaniu żrących środków chemicznych.
Dotyczy to również przypadków silnego działania
na budynek lub budowlę niszczących środków
chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających
się w postaci oparów, których źródłem
są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.
3.
Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające
szczególnej sprawności technicznej, o których mowa
w art. 16i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które
używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie
działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane
w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub
innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.
4.
Przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji, poddanych
szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art.
16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i
aparaturę, w których zastosowane są układy
mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające
założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich
najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą
aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.
ZAŁĄCZNIK Nr
2
TABELA
RODZAJÓW I ROZMIARÓW DZIAŁÓW SPECJALNYCH
PRODUKCJI ROLNEJ PODLEGAJĄCYCH OPODATKOWANIU PODATKIEM
DOCHODOWYM OD OSÓB PRAWNYCH
Lp.
|
Rodzaje
i rozmiary upraw i produkcji
|
1
|
Uprawy
w szklarniach ogrzewanych lub nieogrzewanych - powyżej 25 m2
powierzchni ogólnej
|
2
|
Uprawy
w tunelach foliowych ogrzewanych - powyżej 50 m2
powierzchni ogólnej
|
3
|
Uprawy
grzybów i ich grzybni - powyżej 25 m2
powierzchni uprawowej
|
4
|
Drób
rzeźny: kurczęta, gęsi, kaczki, indyki - powyżej
100 sztuk
|
5
|
Drób
nieśny - powyżej 80 sztuk:
a)
kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)
b)
kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)
c)
gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)
d)
kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)
e)
indyki (w stadzie reprodukcyjnym)
f)
kury (produkcja jaj konsumpcyjnych)
|
6
|
Wylęgarnie
drobiu: kurczęta, gęsi, kaczki, indyki - bez względu
na liczbę sztuk uzyskanych z wylęgu
|
7
|
Zwierzęta
futerkowe:
a)
lisy, jenoty, norki, tchórzofretki, szynszyle - 1 samica
stada podstawowego i powyżej
b)
nutrie - powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego
c)
króliki - powyżej 50 sztuk samic stada podstawowego
|
8
|
Zwierzęta
laboratoryjne: szczury białe, myszy białe - bez względu
na liczbę sprzedanych sztuk
|
9
|
Jedwabniki
- produkcja kokonów 1 dm3
i powyżej
|
10
|
Pasieki
- powyżej 80 rodzin
|
11
|
Uprawy
roślin "in vitro" - 1 m2
powierzchni półek i powyżej
|
12
|
Hodowla
entomofagów - 1 m2
powierzchni upraw roślin żywicielskich i powyżej
|
13
|
Hodowla
dżdżownic - 1 m2
powierzchni łoża hodowlanego i powyżej
|
14
|
Hodowla
i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym:
a)
krowy - powyżej 5 sztuk
b)
cielęta - powyżej 10 sztuk
c)
bydło rzeźne - powyżej 10 sztuk (z wyjątkiem
opasów)
d)
tuczniki - powyżej 50 sztuk
e)
prosięta i warchlaki - powyżej 50 sztuk
f)
chów i hodowla owiec - powyżej 10 sztuk matek
g)
tucz owiec - powyżej 15 sztuk
h)
konie rzeźne - 1 sztuka i powyżej
i)
konie hodowlane - 1 sztuka stada podstawowego i powyżej
j)
hodowla ryb akwariowych - powyżej 700 dm3
objętości akwarium, obliczonej według wewnętrznych
długości krawędzi
k)
hodowla psów rasowych - 1 sztuka stada podstawowego i
powyżej
l)
hodowla kotów rasowych - 1 sztuka stada podstawowego i
powyżej
|
ZAŁĄCZNIK Nr
3
LISTA
PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH ZASTOSOWANIE MAJĄ ART. 12
UST. 11 I 16, ART. 15 UST. 8, ART. 16 UST. 9 ORAZ ART. 25A UST. 2
USTAWY
Lp.
|
Państwo
członkowskie Unii Europejskiej
|
Zakres
podmiotowy
|
1
|
Królestwo
Belgii
|
spółki
utworzone według prawa belgijskiego, określane jako:
"société anonyme"/"naamloze
vennootschap", "société en commandite par
actions"/"commanditaire vennootschap op aandelen",
"société privée à responsabilité
limitée"/"besloten vennootschap met beperkte
aansprakelijkheid", "société coopérative
à responsabilité limitée"/"coöperatieve
vennootschap met beperkte aansprakelijkheid", "société
coopérative à responsabilité
illimitée"/"coöperatieve vennootschap met
onbeperkte aansprakelijkheid", "société en
nom collectif"/"vennootschap onder firma", "société
en commandite simple"/"gewone commanditaire
vennootschap", przedsiębiorstwa publiczne, które
przybrały jedną z wymienionych wyżej form prawnych,
i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
belgijskiego podlegające opodatkowaniu belgijskim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
2
|
Królestwo
Danii
|
spółki
utworzone według prawa duńskiego, określane jako:
"aktieselskab" i "anpartsselskab" oraz inne
spółki podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą
o podatku dochodowym od osób prawnych, w takim zakresie, w
jakim ich dochód podlegający opodatkowaniu jest
obliczany i opodatkowany zgodnie z ustawodawstwem podatkowym
mającym zastosowanie do "aktieselskaber"
|
3
|
Królestwo
Hiszpanii
|
spółki
utworzone według prawa hiszpańskiego, określane
jako: "sociedad anónima", "sociedad
comanditaria por acciones", "sociedad de responsabilidad
limitada", jak również podmioty prawa
publicznego, które działają na podstawie prawa
prywatnego
|
4
|
Królestwo
Niderlandów
|
spółki
utworzone według prawa niderlandzkiego, określane jako:
"naamloze vennootschap", "besloten vennootschap met
beperkte aansprakelijkheid", "open commanditaire
vennootschap", "coöperatie", "onderlinge
waarborgmaatschappij", "fonds voor gemene rekening",
"vereniging op coöperatieve grondslag", "vereniging
welke op onderlinge grondslag als verzekeraar of kredietinstelling
optreedt" oraz inne spółki utworzone zgodnie z
prawem niderlandzkim podlegające opodatkowaniu niderlandzkim
podatkiem dochodowym od osób prawnych
|
5
|
Królestwo
Szwecji
|
spółki
utworzone według prawa szwedzkiego, określane jako:
"aktiebolag", "bankaktiebolag",
"försäkringsaktiebolag", "ekonomiska
föreningar", "sparbanker" oraz "ömsesidiga
försäkringsbolag"
|
6
|
Republika
Malty
|
spółki
utworzone według prawa maltańskiego, określane
jako: "Kumpaniji ta’ Responsabilita Limitata" oraz
"Soċjetajiet en commandite li l-kapital tagħhom
maqsum f’azzjonijiet"
|
7
|
Republika
Austrii
|
spółki
utworzone według prawa austriackiego, określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit
beschränkter Haftung" oraz "Erwerbs- und
Wirtschaftsgenossenschaften"
|
8
|
Republika
Cypryjska
|
spółki
utworzone według prawa cypryjskiego: "εταιρείες"
jak określono w przepisach dotyczących podatku
dochodowego
|
9
|
Republika
Czeska
|
spółki
utworzone według prawa czeskiego, określane jako:
"akciová společnost" oraz "společnost
s ručením omezeným"
|
10
|
Republika
Estońska
|
spółki
utworzone według prawa estońskiego, określane jako:
"täisühing", "usaldusühing",
"osaühing", "aktsiaselts" oraz
"tulundusühistu"
|
11
|
Republika
Federalna Niemiec
|
spółki
utworzone według prawa niemieckiego określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf
Aktien", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung",
"Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit", "Erwerbs-
und Wirtschaftsgenossenschaft", "Betriebe gewerblicher
Art von juristischen Personen des öffentlichen Rechts" i
inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
niemieckiego podlegające opodatkowaniu niemieckim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
12
|
Republika
Finlandii
|
spółki
utworzone według prawa fińskiego, określane jako:
"osakeyhtiö"/"aktiebolag",
"osuuskunta"/"andelslag",
"säästöpankki"/"sparbank" oraz
"vakuutusyhtiö"/"försäkringsbolag"
|
13
|
Republika
Francuska
|
spółki
utworzone według prawa francuskiego, określane jako:
"société anonyme", "société
en commandite par actions", "société à
responsabilité limitée", "sociétés
par actions simplifiées", "sociétés
d’assurances mutuelles", "caisses d’épargne
et de prévoyance", "sociétés
civiles", które automatycznie podlegają podatkowi
dochodowemu od osób prawnych, "coopératives",
"unions de coopératives", przemysłowe i
handlowe instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne
spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
francuskiego podlegające opodatkowaniu francuskim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
14
|
Republika
Grecka
|
spółki
utworzone według prawa greckiego, określane jako:
"αvώvυµη εταιρεία",
"εταιρεία
περιoρισµέvης
ευθύvης (Ε.Π.Ε.)"
|
15
|
Irlandia
|
spółki
utworzone lub istniejące według prawa irlandzkiego,
podmioty zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident
Societies Act, "building societies", utworzone zgodnie z
Building Societies Acts i "trustee savings banks" w
rozumieniu Trustee Savings Banks Act z 1989 r.
|
16
|
Republika
Litewska
|
spółki
utworzone według prawa litewskiego
|
17
|
Republika
Łotewska
|
spółki
utworzone według prawa łotewskiego, określane jako:
"akciju sabiedrība" oraz "sabiedrība ar
ierobežotu atbildību"
|
18
|
Republika
Portugalska
|
spółki
handlowe lub spółki prawa cywilnego mające formę
handlową, jak również inne osoby prawne
prowadzące działalność przemysłową
lub handlową, które są utworzone zgodnie z prawem
portugalskim
|
19
|
Republika
Słowacka
|
spółki
utworzone według prawa słowackiego, określane jako:
"akciová spoločnosť", "spoločnosť
s ručením obmedzeným", "komanditná
spoločnosť"
|
20
|
Republika
Słowenii
|
spółki
utworzone według prawa słoweńskiego, określane
jako: "delniška družba", "komanditna
družba", "družba z omejeno odgovornostjo"
|
21
|
Republika
Węgierska
|
spółki
utworzone według prawa węgierskiego, określane
jako: "közkereseti társaság", "betéti
társaság", "közös vállalat",
"korlátolt felelősségű társaság",
"részvénytársaság",
"egyesülés", "közhasznú
társaság" oraz "szövetkezet"
|
22
|
Republika
Włoska
|
spółki
utworzone według prawa włoskiego, określane jako:
"società per azioni", "società in
accomandita per azioni", "società a
responsabilità limitata", "società
cooperative", "società di mutua assicurazione"
oraz jednostki publiczne i prywatne, których działalność
jest w całości lub w przeważającej części
handlowa
|
23
|
Wielkie
Księstwo Luksemburga
|
spółki
utworzone według prawa luksemburskiego, określane jako:
"société anonyme", "société
en commandite par actions", "société à
responsabilité limitée", "société
coopérative", "société coopérative
organisée comme une société anonyme",
"association d’assurances mutuelles", "association
d’épargnepension", "entreprise de nature
commerciale, industrielle ou minière de l’État,
des communes, des syndicats de communes, des établissements
publics et des autres personnes morales de droit public" i
inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
luksemburskiego podlegające opodatkowaniu luksemburskim
podatkiem dochodowym od osób prawnych
|
24
|
Zjednoczone
Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
|
spółki
utworzone według prawa Zjednoczonego Królestwa
|
25
|
|
spółki
(SE) utworzone zgodnie z rozporządzeniem
Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w
sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i dyrektywą
Rady 2001/86/EWG z dnia 8 października 2001 r. uzupełniającą
statut spółki europejskiej w odniesieniu do
uczestnictwa pracowników; spółdzielnie (SCE)
utworzone zgodnie z rozporządzeniem
Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu
spółdzielni europejskiej (SCE) i dyrektywą
Rady 2003/72/WE z dnia 22 lipca 2003 r. uzupełniającą
statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do
zaangażowania pracowników
|
26
|
Republika
Bułgarii
|
spółki
prawa bułgarskiego, określane jako: "cъбиpaтeлното
дружество",
"командитното
дружество",
"дружеството
с ограничена
отговорност",
"акционерното
дружество",
"командитното
дружество с
акции", "кооперации",
"кооперативни
съюзи" oraz "държавни
предприятия"
utworzone zgodnie z przepisami prawa bułgarskiego i
prowadzące działalność gospodarczą
|
27
|
Rumunia
|
spółki
prawa rumuńskiego, określane jako: "societăţi
pe acţiuni", "societăţi în
comandită pe acţiuni", "societăţi cu
răspundere limitată"
|
28
|
Republika
Chorwacji
|
spółki
w rozumieniu prawa chorwackiego określane jako: "dioničko
društvo", "društvo s ograničenom
odgovornošću", jak również inne
spółki utworzone według prawa chorwackiego
podlegające opodatkowaniu chorwackim podatkiem dochodowym
|
29
|
Rzeczpospolita
Polska
|
spółki
utworzone według prawa polskiego, określane jako:
"spółka akcyjna", "spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością"
|
ZAŁĄCZNIK Nr
4
LISTA
PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH MA ZASTOSOWANIE ART. 20 UST. 14 I
ART. 22 UST. 6 USTAWY
Lp.
|
Państwo
|
Zakres
podmiotowy
|
1
|
Królestwo
Belgii
|
spółki
utworzone według prawa belgijskiego, określane jako:
"société anonyme"/"naamloze
vennootschap", "société en commandite par
actions"/"commanditaire vennootschap op aandelen",
"société privée à responsabilité
limitée"/"besloten vennootschap met beperkte
aansprakelijkheid", "société coopérative
à responsabilité limitée"/"coöperatieve
vennootschap met beperkte aansprakelijkheid", "société
coopérative à responsabilité
illimitée"/"coöperatieve vennootschap met
onbeperkte aansprakelijkheid", "société en
nom collectif"/"vennootschap onder firma", "société
en commandite simple"/"gewone commanditaire
vennootschap", przedsiębiorstwa publiczne, które
przybrały jedną z wymienionych wyżej form prawnych,
i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
belgijskiego podlegające opodatkowaniu belgijskim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
2
|
Królestwo
Danii
|
spółki
utworzone według prawa duńskiego, określane jako:
"aktieselskab" i "anpartsselskab", oraz inne
spółki podlegające opodatkowaniu zgodnie z ustawą
o podatku dochodowym od osób prawnych, w takim zakresie, w
jakim ich dochód podlegający opodatkowaniu jest
obliczany i opodatkowany zgodnie z ustawodawstwem podatkowym
mającym zastosowanie do "aktieselskaber"
|
3
|
Królestwo
Hiszpanii
|
spółki
utworzone według prawa hiszpańskiego, określane
jako: "sociedad anónima", "sociedad
comanditaria por acciones", "sociedad de responsabilidad
limitada", jak również podmioty prawa
publicznego, które działają według prawa
prywatnego, oraz inne podmioty utworzone zgodnie z przepisami
prawa hiszpańskiego podlegające opodatkowaniu
hiszpańskim podatkiem dochodowym od osób prawnych
("Impuesto sobre Sociedades")
|
4
|
Królestwo
Niderlandów
|
spółki
utworzone według prawa holenderskiego, określane jako:
"naamloze vennnootschap", "besloten vennootschap
met beperkte aansprakelijkheid", "Open commanditaire
vennootschap", "Coöperatie", "onderlinge
waarborgmaatschappij", "Fonds voor gemene rekening",
"vereniging op coöperatieve grondslag" i
"vereniging welke op onderlinge grondslag als verzekeraar of
kredietinstelling optreedt", i inne spółki
utworzone zgodnie z przepisami prawa holenderskiego podlegające
opodatkowaniu holenderskim podatkiem dochodowym od osób
prawnych
|
5
|
Królestwo
Szwecji
|
spółki
utworzone według prawa szwedzkiego, określane jako:
"aktiebolag", "försäkringsaktiebolag",
"ekonomiska föreningar", "sparbanker",
"ömsesidiga försäkringsbolag",
"försäkringsföreningar"
|
6
|
Republika
Malty
|
spółki
ustanowione według prawa maltańskiego, określane
jako: "Kumpaniji ta’ Responsabilita' Limitata",
"Soċjetajiet en commandite li l -kapital tagħhom
maqsum fazzjonijiet"
|
7
|
Republika
Austrii
|
spółki
utworzone według prawa austriackiego, określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit
beschränkter Haftung", "Versicherungsvereine auf
Gegenseitigkeit", "Erwerbs-und
Wirtschaftsgenossenschaften", "Betriebe gewerblicher Art
von Körperschaften des öffentliches Rechts",
"Sparkassen", i inne spółki utworzone
zgodnie z przepisami prawa austriackiego podlegające
opodatkowaniu austriackim podatkiem dochodowym od osób
prawnych
|
8
|
Republika
Cypryjska
|
spółki
ustanowione według prawa cypryjskiego: "εταιρείες"
zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym
|
9
|
Republika
Czeska
|
spółki
ustanowione według prawa czeskiego, określane jako:
"akciová společnost", "společnost
s ručením omezeným"
|
10
|
Republika
Estońska
|
spółki
ustanowione według prawa estońskiego, określane
jako: "täisühing", "usaldusühing",
"osaühing", "aktsiaselts",
"tulundusühistu"
|
11
|
Republika
Federalna Niemiec
|
spółki
utworzone według prawa niemieckiego, określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf
Aktien", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung",
"Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit", "Erwerbs-
und Wirtschaftsgenossenschaft", "betriebe gewerblicher
Art von juristischen Personen des öffentliches Rechts",
i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
niemieckiego podlegające opodatkowaniu niemieckim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
12
|
Republika
Finlandii
|
spółki
utworzone według prawa fińskiego, określone jako:
"osakeyhtiö"/"aktiebolag",
"osuuskunta"/"andelslag",
"säästöpankki"/"sparbank" i
"vakuutusyhtiö"/"försäkringsbolag"
|
13
|
Republika
Francuska
|
spółki
utworzone według prawa francuskiego, określane jako:
"société anonyme", "société
en commandite par actions", "société à
responsabilité limitée", "sociétés
par actions simplifiées", "sociétés
d'assurances mutuelles", "caisses d'épargne et de
prévoyance", "sociétés civiles",
które automatycznie podlegają podatkowi dochodowemu od
osób prawnych, "coopératives", "unions
de coopératives", przemysłowe i handlowe
instytucje publiczne oraz przedsiębiorstwa i inne spółki
utworzone zgodnie z przepisami prawa francuskiego podlegające
opodatkowaniu francuskim podatkiem dochodowym od osób
prawnych
|
14
|
Republika
Grecka
|
spółki
utworzone według prawa greckiego, określane jako:
"ανώνυµη εταιρεία",
"εταιρεία
περιωρισµένης
υθύνης (Ε.Π.Ε.)",
i inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
greckiego podlegające opodatkowaniu greckim podatkiem
dochodowym od osób prawnych
|
15
|
Irlandia
|
spółki
utworzone lub istniejące według prawa irlandzkiego,
podmioty zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident
Societies Act, "building societies" zarejestrowane
zgodnie z Building Societies Acts i "trustee savings banks"
w rozumieniu Trustee Savings Banks z 1989 r.
|
16
|
Republika
Litewska
|
spółki
ustanowione według prawa litewskiego
|
17
|
Republika
Łotewska
|
spółki
ustanowione według prawa łotewskiego, określane
jako: "akciju sabiedrība", "sabiedrība ar
ierobežotu atbildību"
|
18
|
Republika
Portugalska
|
spółki
utworzone według prawa portugalskiego będące
spółkami handlowymi lub spółki prawa
cywilnego posiadające formę handlową oraz
spółdzielnie i przedsiębiorstwa publiczne
|
19
|
Republika
Słowacka
|
spółki
ustanowione według prawa słowackiego, określane
jako: "Akciová spoločnost", "Spoločnost
s ručením obmedzeným", "Komanditná
spoločnost"
|
20
|
Republika
Słowenii
|
spółki
ustanowione według prawa słoweńskiego, określane
jako: "delniška družba", "komanditna
družba", "družba z omejeno odgovornostjo"
|
21
|
Republika
Węgierska
|
spółki
ustanowione według prawa węgierskiego, określane
jako: "közkereseti társaság", "betéti
társaság", "közös vállalat",
"korlátolt felelõsségű társaság",
"részvénytársaság",
"egyesülés", "szövetkezet"
|
22
|
Republika
Włoska
|
spółki
utworzone według prawa włoskiego, określane jako:
"società per azioni", "società in
accomandita per azioni", "società a
responsibilità limitata", "società
cooperative", "società di mutua assicurazione",
oraz podmioty publiczne i prywatne, których działalność
jest w całości lub w przeważającej części
handlowa
|
23
|
Wielkie
Księstwo Luksemburga
|
spółki
utworzone według prawa luskemburskiego, określane jako:
"société anonyme", "société
en commandite par actions", "société à
responsabilité limitée", "société
coopérative", "société coopérative
organisée comme une société anonyme",
"association d'assurances mutuelles", "association
d'épargne-pension", "entreprise de nature
commerciale, industrielle ou minière de l'Etat, des
communes, des syndicats de communes, des établissements
publics et des autres personnes morales de droit public", i
inne spółki utworzone zgodnie z przepisami prawa
luksemburskiego podlegające opodatkowaniu luksemburskim
podatkiem dochodowym od osób prawnych
|
24
|
Zjednoczone
Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
|
spółki
ustanowione według prawa Zjednoczonego Królestwa
|
25
|
Konfederacja
Szwajcarska
|
spółki
utworzone według prawa szwajcarskiego, określane jako:
"société anonyme"/"Aktiengesellschaft"/"societá
anonima", "société à responsibilité
limitée"/"Gesellschaft mit beschränkter
Haftung"/"societá a responsibilitá
limitata", "société en commandite par
actions"/"Kommanditaktiengesellschaft"/"societá
in accomandita per azioni"
|
26
|
Republika
Bułgarii
|
Spółki
utworzone według prawa bułgarskiego i prowadzące
działalność gospodarczą, określane jako:
"cъбиpaтeлното
дружество",
"командитното
дружество",
"дружеството
с ограничена
отговорност",
"неперсонифицирано
дружество",
"акционерното
дружество",
"командитното
дружество c
акции", "кооперации",
"кооперативни
съюзи", "държавни
предприятия"
|
27
|
Rumunia
|
Spółki
prawa rumuńskiego, określane jako: "societăţi
pe acţiuni", "societăţi în
comandită pe acţiuni", "societăţi cu
răspundere limitată", "societăţi în
nume colectiv", "societăţi în comandită
simplă"
|
28
|
Republika
Chorwacji
|
spółki
w rozumieniu prawa chorwackiego określane jako: "dioničko
društvo", "društvo s ograničenom
odgovornošću", jak również inne
spółki utworzone według prawa chorwackiego
podlegające opodatkowaniu chorwackim podatkiem dochodowym
|
ZAŁĄCZNIK Nr
5
LISTA
PODMIOTÓW, DO KTÓRYCH MAJĄ ZASTOSOWANIE ART. 21
UST. 8 USTAWY
Lp.
|
Państwo
|
Zakres
podmiotowy
|
1
|
Królestwo
Belgii
|
Spółki
ustanowione według prawa belgijskiego, określane jako:
"naamloze vennootschap/société anonyme",
"commanditaire vennootschap op aandelen/société
en commandite par actions", "besloten vennootschap met
beperkte aansprakelijkheid/société privée à
responsabilité limitée", oraz te podmioty prawa
publicznego, które działają na podstawie prawa
prywatnego
|
2
|
Królestwo
Danii
|
spółki
ustanowione według prawa duńskiego, określane jako:
"aktieselskab", "anpartsslskab"
|
3
|
Królestwo
Hiszpanii
|
spółki
ustanowione według prawa hiszpańskiego, określane
jako: "sociedad anónima", "sociedad
comanditaria por acciones", "sociedad de responsabilidad
limitada", oraz te podmioty prawa publicznego, które
działają na podstawie prawa prywatnego
|
4
|
Królestwo
Niderlandów
|
spółki
ustanowione według prawa holenderskiego, określane jako:
"naamloze vennootschap" i "besloten vennootschap
met beperkte aansprakelijkheid"
|
5
|
Królestwo
Szwecji
|
spółki
ustanowione według prawa szwedzkiego, określane jako:
"aktiebolag" oraz "försäkringsaktiebolag"
|
6
|
Republika
Malty
|
spółki
ustanowione według prawa maltańskiego, określane
jako: "Kumpaniji ta' Responsabilita' Limitata",
"Soċjetajiet en commandite li 1-kapital tagħhom
maqsum fazzjonijiet"
|
7
|
Republika
Austrii
|
spółki
ustanowione według prawa austriackiego, określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Gesellschaft mit
beschränkter Haftung"
|
8
|
Republika
Cypryjska
|
spółki
ustanowione według prawa cypryjskiego, określane jako:
spółki zgodnie z prawem spółek,
korporacyjne podmioty publiczne, a także jakiekolwiek inne
podmioty, które są traktowane jak spółki
zgodnie przepisami o podatku dochodowym
|
9
|
Republika
Czeska
|
spółki
ustanowione według prawa czeskiego, określane jako:
"akciová společnost", "společnost
s ručením omezeným", "veřejnà
obchodní společnost", "komanditní
společnost", "družstvo"
|
10
|
Republika
Estońska
|
spółki
ustanowione według prawa estońskiego, określane
jako: "täisähing", "usaldusühing",
"osaühing", "aktsiaselts",
"tulundusühistu"
|
11
|
Republika
Federalna Niemiec
|
spółki
ustanowione według prawa niemieckiego, określane jako:
"Aktiengesellschaft", "Kommanditgesellschaft auf
Aktien", "Gesellschaft mit beschränkter Haftung"
i "bergrechtliche Gewerkschaft"
|
12
|
Republika
Finlandii
|
spółki
ustanowione według prawa fińskiego, określane jako:
"osakeyhtioe/aktiebolag", "osuuskunta/andelslag",
"saeaestepankki/sparbank" oraz
"vakuutusyhtioe/foersaekringsbolag"
|
13
|
Republika
Francuska
|
spółki
prawa francuskiego, określane jako: "société
anonyme, société en commandite par actions",
"société à responsabilité
limitée", oraz przemysłowe i handlowe zakłady
i przedsiębiorstwa publiczne
|
14
|
Republika
Grecka
|
spółki
ustanowione według prawa greckiego, określane jako:
"ανώνυµη εταιρία"
|
15
|
Irlandia
|
spółki
ustanowione według prawa irlandzkiego, określane jako:
"public companies limited by shares or by guarantee",
"private companies limited by shares or by guarantee",
podmioty zarejestrowane zgodnie z Industrial and Provident
Societies Acts lub "building societies" zarejestrowane
zgodnie z Building Societies Acts
|
16
|
Republika
Litewska
|
spółki
ustanowione według prawa litewskiego
|
17
|
Republika
Łotewska
|
spółki
ustanowione według prawa łotewskiego, określane
jako: "akciju sabiedrība", "sabiedrība ar
ierobežotu atbildību"
|
18
|
Republika
Portugalska
|
utworzone
według prawa portugalskiego spółki handlowe lub
spółki prawa cywilnego mające formę handlową
oraz spółdzielnie i przedsiębiorstwa publiczne
|
19
|
Republika
Słowacka
|
spółki
ustanowione według prawa słowackiego, określane
jako: "Akciová spoločnost", "Spoločnost
s ručením obmedzeným", "Komanditná
spoločnost", "Verejná obchodná
spoločnost", "družstvo"
|
20
|
Republika
Słowenii
|
spółki
ustanowione według prawa słoweńskiego, określane
jako: "delniška družba", "komanditna
delniška družba", "komanditna družba",
"družba z omejeno odgovornostjo", "družba
z neomejeno odgovornostjo"
|
21
|
Republika
Węgierska
|
spółki
ustanowione według prawa węgierskiego, określane
jako: "közkereseti társaság", "betéti
társaság", "közös vállalat",
"korlátolt felelõsségű társaság",
"részvénytársaság",
"egyesülés", "közhasznú
társaság", "szövetkezet"
|
22
|
Republika
Włoska
|
spółki
utworzone według prawa włoskiego, określane jako:
"società per azioni", "società in
accomandita per azioni", "società a
responsabilità limitata", oraz podmioty publiczne i
prywatne wykonujące działalność przemysłową
i handlową
|
23
|
Wielkie
Księstwo Luksemburga
|
spółki
utworzone według prawa luksemburskiego, określane jako:
"société anonyme", "société
en commandite par actions" i "société à
responsabilité limitée"
|
24
|
Zjednoczone
Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
|
spółki
ustanowione według prawa Zjednoczonego Królestwa
|
25
|
Konfederacja
Szwajcarska
|
spółki
utworzone według prawa szwajcarskiego, określane jako:
"société anonyme"/"Aktiengesellschaft"/"societá
anonima", "société à responsibilité
limitée"/"Gesellschaft mit beschränkter
Haftung"/"societá a responsibilitá
limitata", "société en commandite par
actions"/"Kommanditaktiengesellschaft"/"societá
in accomandita per azioni"
|
26
|
Republika
Bułgarii
|
Spółki
utworzone według prawa bułgarskiego i prowadzące
działalność gospodarczą, określane jako:
"cъбиpaтeлното
дружество",
"командитното
дружество",
"дружеството
с ограничена
отговорност",
"акционерното
дружество",
"командитното
дружество с
акции", "кооперации",
"кооперативни
съюзи", "държавни
предприятия"
|
27
|
Rumunia
|
Spółki
utworzone według prawa rumuńskiego, określane jako:
"societăţi pe acţiuni", "societăţi
în comandită pe acţiuni", "societăţi
cu răspundere limitată"
|
28
|
Republika
Chorwacji
|
spółki
w rozumieniu prawa chorwackiego określane jako: "dioničko
društvo", "društvo s ograničenom
odgovornošću", jak również inne
spółki utworzone według prawa chorwackiego
podlegające opodatkowaniu chorwackim podatkiem dochodowym
|
ZAŁĄCZNIK Nr
6
WYKAZ
USŁUG O NISKIEJ WARTOŚCI DODANEJ
Kategoria
|
Opis
|
1
|
2
|
1.
Usługi w zakresie księgowości i audytu
|
1.1.
prowadzenie ksiąg rachunkowych;
1.2.
sporządzanie sprawozdań finansowych, w tym zbieranie i
przegląd informacji na potrzeby przygotowania tych
sprawozdań;
1.3.
uzgadnianie zapisów księgowych;
1.4.
wsparcie w audycie finansowym i niefinansowym;
1.5.
obsługa należności i zobowiązań, a także
dokonywanie płatności lub monitorowanie płatności;
1.6.
fakturowanie;
1.7.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
2.
Usługi w zakresie finansów przedsiębiorstwa
|
2.1.
wsparcie procesu budżetowania, w tym zbieranie danych oraz
informacji na potrzeby przygotowania budżetu oraz
przygotowywanie raportów z wykonania budżetu;
2.2.
raportowanie finansowe i zarządcze;
2.3.
monitorowanie płynności;
2.4.
ocena wiarygodności kontrahenta;
2.5.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
3.
Usługi związane z zasobami ludzkimi
|
3.1.
rekrutacja pracowników;
3.2.
szkolenia i rozwój pracowników;
3.3.
obsługa kadrowo-płacowa;
3.4.
bezpieczeństwo i higiena pracy;
3.5.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
4.
Usługi informatyczne
|
4.1.
instalacja, utrzymanie i aktualizacja systemów
informatycznych;
4.2.
wsparcie użytkownika i wsparcie techniczne;
4.3.
prowadzenie szkoleń z zakresu użytkowania i zastosowania
oprogramowania oraz sprzętu komputerowego wykorzystywanego w
prowadzeniu działalności gospodarczej;
4.4.
projektowanie wytycznych i polityk w zakresie infrastruktury,
urządzeń i oprogramowania;
4.5.
zapewnienie dostępu do usług komunikacji głosowej i
transmisji danych;
4.6.
wsparcie, utrzymanie i nadzorowanie infrastruktury informatycznej
i sieci teleinformatycznych;
4.7.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
5.
Usługi komunikacji i promocji
|
5.1.
wsparcie w zakresie komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej;
5.2.
public relations;
5.3.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej
-
z wyłączeniem konkretnych działań reklamowych
lub marketingowych, a także opracowania strategii dla takich
działań.
|
6.
Usługi prawne
|
6.1.
usługi prawne o charakterze ogólnym świadczone
przez wewnętrzny dział prawny, obejmujące w
szczególności sporządzanie i przegląd umów,
porozumień i innych dokumentów prawnych, konsultacje
prawne, sporządzanie opinii prawnych, reprezentowanie w
postępowaniach;
6.2.
czynności prawne i administracyjne z zakresu rejestracji i
ochrony prawnej wartości niematerialnych i prawnych;
6.3.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
7.
Usługi w zakresie podatków
|
7.1.
sporządzanie deklaracji podatkowych, w tym zbieranie
informacji na potrzeby sporządzenia tych deklaracji;
7.2.
dokonywanie płatności zobowiązań podatkowych;
7.3.
przygotowywanie wyjaśnień na potrzeby kontroli
podatkowych;
7.4.
ogólne doradztwo w zakresie podatków;
7.5.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
8.
Usługi administracyjno-biurowe
|
8.1.
ogólne usługi o charakterze administracyjnym;
8.2.
ogólne usługi o charakterze biurowym;
8.3.
usługi o charakterze podobnym do wymienionych powyżej.
|
1 Niniejsza
ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia
następujących dyrektyw Wspólnot
Europejskich:1) dyrektywy
Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego
systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku
łączenia, podziałów, wnoszenia aktywów i
wymiany udziałów, dotyczących spółek
różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 225
z 20.08.1990, str. 1; Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 1 str.
142);2) dyrektywy
Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego
systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek
dominujących i spółek zależnych różnych
państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 225 z 20.08.1990, str.
6; Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 1 str. 147);3) dyrektywy
Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego
systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności
licencyjnych między powiązanymi spółkami
różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 157
z 26.06.2003, str. 49; Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 1,
str. 380);4) dyrektywy
Rady 2003/123/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. zmieniającej
dyrektywę 90/435/EWG w sprawie wspólnego systemu
opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących
i spółek zależnych różnych Państw
Członkowskich (Dz. Urz. UE L 7 z 13.01.2004, str. 41; Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 2, str. 3);5) dyrektywy
Rady 2004/66/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. dostosowującej
dyrektywy 1999/45/WE, 2002/83/WE, 2003/37/WE i 2003/59/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady oraz dyrektywy 77/388/EWG, 91/414/EWG,
96/26/EWG, 2003/48/WE i 2003/49/WE Rady w zakresie swobodnego
przepływu towarów, swobody świadczenia usług,
rolnictwa, polityki transportowej, opodatkowania, w następstwie
przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy,
Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (Dz.
Urz. UE L 168 z 01.05.2004, str. 35);6) dyrektywy
Rady 2004/76/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej
dyrektywę 2003/49/WE w odniesieniu do możliwości
stosowania przez niektóre Państwa Członkowskie
okresów przejściowych dla stosowania wspólnego
systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności
licencyjnych między powiązanymi spółkami
różnych Państw Członkowskich (Dz. Urz. UE L 195
z 02.06.2004, str. 33; Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 2,
str. 23);7) dyrektywy
Rady 2005/19/WE z dnia 17 lutego 2005 r. zmieniającej dyrektywę
Rady 90/434/EWG w sprawie wspólnego systemu opodatkowania
mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów,
wnoszenia aktywów i wymiany udziałów, dotyczących
spółek różnych Państw Członkowskich
(Dz. Urz. UE L 058 z 04.03.2005, str. 19);8) dyrektywy
Rady 2006/98/WE z dnia 20 listopada 2006 r. dostosowującej
niektóre dyrektywy w dziedzinie opodatkowania, w związku
z przystąpieniem Bułgarii i Rumunii (Dz. Urz. UE L 363 z
20.12.2006, str. 129);8a) dyrektywy
Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego
systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek
dominujących i spółek zależnych różnych
państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 345 z 29.12.2011, str.
8, z późn. zm.);9) dyrektywy
Rady 2013/13/UE z dnia 13 maja 2013 r. dostosowującej niektóre
dyrektywy w dziedzinie podatków w związku z
przystąpieniem Republiki Chorwacji (Dz. Urz. UE L 141 z
28.05.2013, str. 30).
2 Ustawa
utraciła moc z dniem 26 grudnia 2003 r. na podstawie art. 55
ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa
węgla kamiennego w latach 2003-2006 (Dz.U.2003.210.2037), która
weszła w życie z dniem 26 grudnia 2003 r.
3 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(a) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
4 Rozporządzenie
utraciło moc z dniem 1 stycznia 2016 r. na podstawie § 4
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015
r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług
(PKWiU) (Dz.U.2015.1676), które weszło w życie z
dniem 1 stycznia 2016 r.
5 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(b) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
6 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(c) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
7 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(d) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
8 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(e) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
9 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(f) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
10 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(g) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
11 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(h) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
12 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(i) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
13 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(j) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
14 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(k) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
15 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(l) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
16 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(ł) przepis art. 4
w związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
17 Z
dniem 18 lutego 2015 r. dodający art. 16(m) przepis art. 4 w
związku z art. 1 pkt 6 został uznany za niezgodny z
wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP zasadą ochrony interesów
w toku w zakresie, w jakim od 1 stycznia 2000 r. pozbawił
podatników podatku dochodowego od osób prawnych
możliwości amortyzacji prawa użytkowania udziału
w nieruchomości, wprowadzonego do ewidencji środków
trwałych i wartości niematerialnych przed 1 stycznia 1999
r. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 10 lutego 2015 r.
sygn. akt P 10/11 (Dz.U.2015.226).
18 Ustawa
utraciła moc z dniem 1 stycznia 2001 r. na podstawie art.
99 pkt 3
ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności
gospodarczej (Dz.U.1999.101.1178), która weszła w życie
z tym dniem.
19 Ustawa
utraciła moc z dniem 1 stycznia 2001 r. na podstawie art.
99 pkt 3
ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności
gospodarczej (Dz.U.1999.101.1178), która weszła w życie
z tym dniem.