Postępowanie egzekucyjne w
administracji.
Dz.U.2018.1314 t.j. z dnia 2018.07.06
Status: Akt obowiązujący
Wersja od: 4 maja 2019r.
Wejście
w życie:
1
stycznia 1967 r.
USTAWA
z
dnia 17 czerwca 1966 r.
o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji 1
DZIAŁ
I
Przepisy
ogólne
Rozdział
1
Zasady
ogólne
Art.
1. [Zakres obowiązywania]
Ustawa
określa:
1)
sposób postępowania wierzycieli w przypadkach uchylania
się zobowiązanych od wykonania ciążących na
nich obowiązków, o których mowa w art. 2;
2)
prowadzone przez organy egzekucyjne postępowanie i stosowane
przez nie środki przymusu służące doprowadzeniu
do wykonania lub zabezpieczenia wykonania obowiązków, o
których mowa w art. 2;
3)
(uchylony).
4)
zasady i sposób prowadzenia Rejestru Należności
Publicznoprawnych oraz udostępniania danych z tego rejestru.
Art.
1a. [Definicje legalne]
Ilekroć
w ustawie jest mowa o:
1)
biegłym skarbowym - rozumie się przez to rzeczoznawcę
w określonej dziedzinie, uprawnionego do wyceny majątku
zobowiązanego i wpisanego na listę biegłych skarbowych
prowadzoną przez izbę administracji skarbowej;
1a)
centralnym biurze łącznikowym - rozumie się przez to
jednostkę organizacyjną, o której mowa w art.
9
ustawy z dnia 11 października 2013 r. o wzajemnej pomocy przy
dochodzeniu podatków, należności celnych i innych
należności pieniężnych (Dz. U. z 2018 r. poz.
425), zwanej dalej "ustawą o wzajemnej pomocy";
2)
czynności egzekucyjnej - rozumie się przez to wszelkie
podejmowane przez organ egzekucyjny działania zmierzające
do zastosowania lub zrealizowania środka egzekucyjnego;
3)
dłużniku zajętej wierzytelności - rozumie się
przez to dłużnika zobowiązanego, jak również
bank, pracodawcę, podmiot prowadzący działalność
maklerską, trasata oraz inne podmioty realizujące, na
wezwanie organu egzekucyjnego, zajęcie wierzytelności lub
innego prawa majątkowego zobowiązanego;
3a)
dokumencie zabezpieczenia - rozumie się przez to dokument, o
którym mowa w art.
3 pkt 1
ustawy o wzajemnej pomocy;
4)
egzekutorze - rozumie się przez to pracownika obsługującego
organ egzekucyjny, uprawnionego do dokonywania czynności
egzekucyjnych;
4a)
(uchylony);
4b)
(uchylony);
4c)
jednolitym tytule wykonawczym - rozumie się przez to dokument
państwa członkowskiego, o którym mowa w art.
3 pkt 4
ustawy o wzajemnej pomocy;
5)
nieruchomości - rozumie się przez to również:
a)
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu
mieszkalnego,
b)
spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
c)
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej, w tym także prawo do lokalu mieszkalnego w domu
budowanym przez spółdzielnię mieszkaniową w
celu przeniesienia jego własności na członka
spółdzielni;
5a)
(uchylony);
6)
opłacie komorniczej - rozumie się przez to opłatę
wynoszącą 5% kwot przekazanych wierzycielowi przez organ
egzekucyjny lub przekazanych wierzycielowi przez zobowiązanego w
wyniku zastosowania środków egzekucyjnych;
7)
organie egzekucyjnym - rozumie się przez to organ uprawniony do
stosowania w całości lub w części określonych
w ustawie środków służących doprowadzeniu
do wykonania przez zobowiązanych ich obowiązków o
charakterze pieniężnym lub obowiązków o
charakterze niepieniężnym oraz zabezpieczania wykonania
tych obowiązków;
8)
organie rekwizycyjnym - rozumie się przez to organ egzekucyjny o
tej samej właściwości rzeczowej co organ egzekucyjny
prowadzący egzekucję, któremu organ egzekucyjny
zlecił wykonanie czynności egzekucyjnych;
8a)
(uchylony);
8b)
(uchylony);
8c)
państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo
będące członkiem Unii Europejskiej inne niż
Rzeczpospolita Polska;
8d)
państwie trzecim - rozumie się przez to państwo
niebędące członkiem Unii Europejskiej;
9)
poborcy skarbowym - rozumie się przez to pracownika
obsługującego organ egzekucyjny, uprawnionego do
dokonywania czynności egzekucyjnych w egzekucji obowiązku o
charakterze pieniężnym;
9a)
(uchylony);
9b)
(uchylony);
9c)
(uchylony);
10)
pracodawcy - rozumie się przez to podmioty wypłacające
wynagrodzenia, o których mowa w pkt 17;
10a)
2
przedsiębiorstwie w spadku - rozumie się przez to
przedsiębiorstwo w spadku w rozumieniu ustawy
z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem
osoby fizycznej (Dz. U. poz. 1629);
11)
składkach na ubezpieczenie społeczne - rozumie się
przez to również składki na ubezpieczenie zdrowotne,
Fundusz Pracy oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych;
12)
środku egzekucyjnym - rozumie się przez to:
a)
w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności
pieniężnych, egzekucję:
– z
pieniędzy,
– z
wynagrodzenia za pracę,
– ze
świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia
społecznego, a także z renty socjalnej,
– z
rachunków bankowych,
– z
innych wierzytelności pieniężnych,
– z
praw z instrumentów finansowych w rozumieniu przepisów
o obrocie instrumentami finansowymi, zapisanych na rachunku papierów
wartościowych lub innym rachunku, oraz z wierzytelności z
rachunku pieniężnego służącego do obsługi
takich rachunków,
– z
papierów wartościowych niezapisanych na rachunku papierów
wartościowych,
– z
weksla,
– z
autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw
własności przemysłowej,
– z
udziału w spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością,
– z
pozostałych praw majątkowych,
– z
ruchomości,
– z
nieruchomości,
b)
w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym obowiązków
o charakterze niepieniężnym:
– grzywnę
w celu przymuszenia,
– wykonanie
zastępcze,
– odebranie
rzeczy ruchomej,
– odebranie
nieruchomości, opróżnienie lokali i innych
pomieszczeń,
– przymus
bezpośredni;
13)
wierzycielu - rozumie się przez to podmiot uprawniony do żądania
wykonania obowiązku lub jego zabezpieczenia w administracyjnym
postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym;
14)
właściwym organie jednostki samorządu terytorialnego -
rozumie się przez to odpowiednio wójta, burmistrza
(prezydenta miasta), starostę lub marszałka województwa;
15)
wstrzymaniu czynności egzekucyjnych - rozumie się przez to
wstrzymanie wykonania wszystkich lub części zastosowanych
środków egzekucyjnych, które nie powoduje
uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych;
16)
wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego - rozumie się przez
to wstrzymanie wykonania zastosowanych środków
egzekucyjnych, które nie powoduje uchylenia dokonanych
czynności egzekucyjnych, oraz niepodejmowanie nowych środków
egzekucyjnych;
17)
wynagrodzeniu - rozumie się przez to wynagrodzenia oraz
niewyłączone spod egzekucji inne świadczenia pieniężne
związane z pracą lub funkcją wykonywaną przez
zobowiązanego na podstawie stosunku pracy oraz innej podstawie,
jeżeli z tego tytułu zobowiązany otrzymuje okresowe
świadczenia pieniężne;
17a)
zagranicznym tytule wykonawczym - rozumie się przez to dokument
określony w przepisach ustawy
o wzajemnej pomocy;
18)
zajęciu egzekucyjnym - rozumie się przez to czynność
organu egzekucyjnego, w wyniku której organ egzekucyjny nabywa
prawo rozporządzania składnikiem majątkowym
zobowiązanego w zakresie niezbędnym do wykonania obowiązku
objętego tytułem wykonawczym;
19)
zajęciu zabezpieczającym - rozumie się przez to
czynność organu egzekucyjnego, w wyniku której organ
egzekucyjny nabywa prawo rozporządzania składnikiem
majątkowym zobowiązanego w zakresie niezbędnym do
zabezpieczenia wykonania przez niego obowiązku objętego
dokumentem stanowiącym podstawę zabezpieczenia, ale która
nie prowadzi do przymusowego wykonania obowiązku;
19a)
3
zarządcy przedsiębiorstwa w spadku - rozumie się
przez to:
a)
przed ustanowieniem zarządu sukcesyjnego - osobę, która
dokonała zgłoszenia, o którym mowa w art.
12 ust. 1c
ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i
identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z
2017 r. poz. 869 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 106, 650, 771 i 1629),
b)
po ustanowieniu zarządu sukcesyjnego - zarządcę
sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie
z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem
osoby fizycznej, a w przypadku braku zarządcy sukcesyjnego -
osobę, o której mowa w art.
14
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej, dokonującą
czynności, o których mowa w art.
13
tej ustawy;
20)
zobowiązanym - rozumie się przez to osobę prawną
albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą
osobowości prawnej albo osobę fizyczną, która
nie wykonała w terminie obowiązku o charakterze pieniężnym
lub obowiązku o charakterze niepieniężnym, a w
postępowaniu zabezpieczającym - również osobę
lub jednostkę, której zobowiązanie nie jest
wymagalne albo jej obowiązek nie został ustalony lub
określony, ale zachodzi obawa, że brak zabezpieczenia
mógłby utrudnić lub udaremnić skuteczne
przeprowadzenie egzekucji, a odrębne przepisy na to zezwalają;
21)
zwolnieniu spod egzekucji - rozumie się przez to niepodejmowanie
lub odstąpienie od egzekucji z całości lub części
składników majątkowych zobowiązanego.
Art.
2. [Obowiązki podlegające egzekucji]
§
1. Egzekucji
administracyjnej podlegają następujące obowiązki:
1)
podatki, opłaty i inne należności, do których
stosuje się przepisy działu
III
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z
2018 r. poz. 800, z późn. zm.);
1a)
niepodatkowe należności budżetowe, do których
stosuje się przepisy ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r.
poz. 2077 oraz z 2018 r. poz. 62 i 1000);
1b)
należności z tytułu przychodów z prywatyzacji;
2)
grzywny i kary pieniężne wymierzane przez organy
administracji publicznej;
3)
należności pieniężne, inne niż wymienione w
pkt 1 i 2, jeżeli pozostają we właściwości
rzeczowej organów administracji publicznej;
4)
należności przypadające od jednostek budżetowych,
wynikające z zastosowania wzajemnego potrącenia zobowiązań
podatkowych z zobowiązaniami tych jednostek;
5)
należności pieniężne przekazane do egzekucji
administracyjnej na podstawie innych ustaw;
6)
wpłaty na rzecz funduszy celowych utworzonych na podstawie
odrębnych przepisów;
7)
należności pieniężne z tytułu składek
do Funduszu Żeglugi Śródlądowej oraz składek
specjalnych do Funduszu Rezerwowego;
8)
należności pieniężne państwa członkowskiego
wynikające z tytułu:
a)
podatków i należności celnych pobieranych przez to
państwo lub w jego imieniu, przez jego jednostki podziału
terytorialnego lub administracyjnego, w tym organy lokalne, lub w
imieniu tych jednostek lub organów, a także w imieniu
Unii Europejskiej,
b)
refundacji, interwencji i innych środków stanowiących
część całkowitego lub częściowego
systemu finansowania Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji
(EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów
Wiejskich (EFRROW), w tym kwot należnych w związku z tymi
działaniami,
c)
opłat i innych należności pieniężnych
przewidzianych w ramach wspólnej organizacji rynku Unii
Europejskiej dla sektora cukru,
d)
kar, grzywien, opłat i dopłat administracyjnych związanych
z należnościami pieniężnymi, o których
mowa w lit. a-c, nałożonych przez organy właściwe
do pobierania podatków i należności celnych lub
właściwe do prowadzenia postępowań
administracyjnych dotyczących podatków i należności
celnych lub potwierdzonych przez organy administracyjne lub sądowe
na wniosek organów właściwych w sprawie podatków
i należności celnych,
e)
opłat za zaświadczenia i podobne do zaświadczeń
dokumenty wydane w postępowaniach administracyjnych w sprawie
należności pieniężnych, o których mowa w
lit. a,
f)
odsetek i kosztów związanych z należnościami
pieniężnymi, o których mowa w lit. a-e, w związku
z którymi możliwe jest zwrócenie się o
wzajemną pomoc na podstawie ustawy
o wzajemnej pomocy,
g)
administracyjnych kar pieniężnych lub grzywien
administracyjnych nałożonych na pracodawcę
delegującego pracownika z terytorium RP w związku z
naruszeniem przepisów
dotyczących delegowania pracowników w ramach świadczenia
usług;
9)
należności pieniężne przekazane do egzekucji
administracyjnej na podstawie ratyfikowanych umów
międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska;
10)
obowiązki o charakterze niepieniężnym pozostające
we właściwości organów administracji rządowej
i samorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji
administracyjnej na podstawie przepisu
szczególnego;
11)
obowiązki z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
wypłaty należnego wynagrodzenia za pracę, a także
innego świadczenia przysługującego pracownikowi,
nakładane w drodze decyzji organów Państwowej
Inspekcji Pracy;
12)
obowiązki z zakresu ochrony danych osobowych, nakładane w
drodze decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
§
2. W
zakresie nieuregulowanym odrębnymi przepisami,
należności, o których mowa w § 1, podlegają
zabezpieczeniu w trybie i na zasadach określonych w dziale IV.
§
3. Poddanie
obowiązku egzekucji administracyjnej nie przesądza o
wyłączeniu sporu co do jego istnienia lub wysokości
przed sądem powszechnym, jeżeli z charakteru obowiązku
wynika, że do rozpoznania takiego sporu właściwy jest
ten sąd.
Art.
3. [Podstawa zastosowania egzekucji]
§
1. Egzekucję
administracyjną stosuje się do obowiązków
określonych w art. 2, gdy wynikają one z decyzji lub
postanowień właściwych organów, albo - w
zakresie administracji rządowej i jednostek samorządu
terytorialnego - bezpośrednio z przepisu prawa, chyba że
przepis szczególny zastrzega dla tych obowiązków
tryb egzekucji sądowej.
§
1a. Egzekucję
administracyjną stosuje się również do
należności pieniężnych, o których mowa w
art. 2 § 1 pkt 5, wynikających z tytułów
wykonawczych wystawionych przez ministra właściwego do
spraw finansów publicznych na podstawie art.
44
ustawy z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach
udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby
prawne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2022 i 2433), zwanej dalej "ustawą
o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa",
oraz na podstawie art.
16
ustawy z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa
wsparcia instytucjom finansowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1436), zwanej
dalej "ustawą o udzielaniu przez Skarb Państwa
wsparcia instytucjom finansowym".
§
2. (uchylony).
Art.
3a. [Egzekucja na podstawie tytułów egzekucyjnych
niebędących orzeczeniami]
§
1. 4
W
zakresie zobowiązań powstałych w przypadkach
określonych w art.
8
i art.
21 § 1 pkt 1
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, długów
celnych powstałych w przypadkach określonych w art.
77 ust. 1
oraz art.
81 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013
z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks
celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn.
zm.), podatków wykazanych w zgłoszeniu celnym, składek
na ubezpieczenie społeczne, opłat paliwowych, o których
mowa w ustawie
z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz
o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2014), dopłat,
o których mowa w ustawie
z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 165, 650, 723 i 1629), opłat za gospodarowanie odpadami
komunalnymi, o których mowa w art.
6h
ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i
porządku w gminach (Dz. U. z 2018 r. poz. 1454 i 1629), opłat
emisyjnych, o których mowa w ustawie
z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z
2018 r. poz. 799, z późn. zm.), oraz daniny
solidarnościowej, o której mowa w rozdziale
6a
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.),
stosuje się również egzekucję administracyjną,
jeżeli wynikają one odpowiednio:
1)
z deklaracji lub zeznania złożonego przez podatnika lub
płatnika;
2)
ze zgłoszenia celnego złożonego przez zobowiązanego;
3)
z deklaracji rozliczeniowej złożonej przez płatnika
składek na ubezpieczenie społeczne;
4)
z informacji o opłacie paliwowej;
5)
z informacji o dopłatach;
6)
z deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami
komunalnymi;
7)
z rozliczenia zamknięcia, o którym mowa w art.
175
rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28
lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do
szczegółowych zasad dotyczących niektórych
przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z
29.12.2015, str. 1, z późn. zm.);
8)
z informacji o opłacie emisyjnej;
9)
5
z deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.
§
2. W
przypadkach, o których mowa w § 1, stosuje się
egzekucję administracyjną, jeżeli:
1)
6
w deklaracji, w zeznaniu, w zgłoszeniu celnym, w
deklaracji rozliczeniowej, w informacji o opłacie paliwowej, w
informacji o dopłatach, w deklaracji o wysokości opłaty
za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w rozliczeniu zamknięcia,
w informacji o opłacie emisyjnej, w deklaracji o wysokości
daniny solidarnościowej zostało zamieszczone pouczenie, że
stanowią one podstawę do wystawienia tytułu
wykonawczego;
2)
wierzyciel przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego
przesłał zobowiązanemu upomnienie, o którym
mowa w art. 15 § 1.
Art.
4. [Egzekucja innych obowiązków]
Do
obowiązków, które wynikają z decyzji,
postanowień lub innych orzeczeń niż określone w
art. 3 i art. 3a, stosuje się egzekucję administracyjną
tylko wówczas, gdy odrębne ustawy
tak stanowią.
Art.
5. [Podmioty inicjujące postępowanie egzekucyjne]
§
1. Uprawnionym
do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej
obowiązków określonych w art. 2 jest:
1)
7
w odniesieniu do obowiązków wynikających z
decyzji lub postanowień organów administracji rządowej
i organów jednostek samorządu terytorialnego - właściwy
do orzekania organ I instancji, z zastrzeżeniem pkt 4 i 4c;
2)
dla obowiązków wynikających z orzeczeń sądów
lub innych organów albo bezpośrednio z przepisów
prawa - organ lub instytucja bezpośrednio zainteresowana w
wykonaniu przez zobowiązanego obowiązku albo powołana
do czuwania nad wykonaniem obowiązku, a w przypadku braku takiej
jednostki lub jej bezczynności - podmiot, na którego
rzecz wydane zostało orzeczenie lub którego interesy
prawne zostały naruszone w wyniku niewykonania obowiązku;
3)
dla obowiązków wynikających z tytułów
wykonawczych wystawionych przez ministra właściwego do
spraw finansów publicznych na podstawie art.
44
ustawy o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb
Państwa oraz art.
16
ustawy o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom
finansowym - minister właściwy do spraw finansów
publicznych;
4)
w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych
przez naczelnika urzędu celno-skarbowego decyzji, postanowień
lub mandatów karnych, z przyjętych przez naczelnika
urzędu celno-skarbowego zgłoszeń celnych, deklaracji,
informacji o opłacie paliwowej albo rozliczeń zamknięcia
- właściwy naczelnik urzędu skarbowego;
4a)
8
w odniesieniu do obowiązków wynikających z
wydanych przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej decyzji lub
postanowień - naczelnik urzędu skarbowego właściwy
według adresu siedziby Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, z
zastrzeżeniem pkt 4c;
4b)
w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych
przez dyrektora izby administracji skarbowej decyzji lub postanowień
- naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
adresu siedziby dyrektora izby administracji skarbowej;
4c)
9
w odniesieniu do obowiązków wynikających z
wydanych przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej decyzji lub
postanowień w toku postępowania podatkowego, o którym
mowa:
a)
w art.
119g § 1
i 3
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - właściwy
naczelnik urzędu skarbowego,
b)
w art.
119g § 2
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - organ
jednostki samorządu terytorialnego, na wniosek którego
postępowanie podatkowe zostało przejęte;
5)
w odniesieniu do grzywien nałożonych w drodze mandatu
karnego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, stanowiących
dochód budżetu państwa, z wyłączeniem
grzywien nakładanych przez organy Inspekcji Transportu Drogowego
- właściwy naczelnik urzędu skarbowego.
§
2. Uprawnione
do żądania wykonania, w drodze egzekucji administracyjnej,
obowiązków, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. a-f i pkt 9, jest również państwo członkowskie
lub państwo trzecie.
§
2a. Uprawniona
do żądania wykonania, w drodze egzekucji administracyjnej,
obowiązków, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. g, jest Państwowa Inspekcja Pracy.
§
3. W
postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na wniosek państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego nie stosuje się
przepisów regulujących prawa i obowiązki
wierzyciela, chyba że ratyfikowana umowa międzynarodowa,
której stroną jest Rzeczpospolita Polska, lub przepisy
ustawy stanowią inaczej.
§
4. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, obowiązki pozostające we
właściwości naczelnika urzędu skarbowego
uprawnionego do żądania ich wykonania w drodze egzekucji
administracyjnej oraz właściwość miejscową
tego naczelnika urzędu skarbowego, uwzględniając
potrzebę sprawnego wykonywania tych zadań.
Art.
5a. 10
[Zabezpieczenie przetwarzanych danych osobowych]
Dane
osobowe przetwarzane w celu wykonywania zadań wynikających
z ustawy podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym
nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub
przekazywaniu polegającym co najmniej na:
1)
dopuszczeniu przez administratora danych do przetwarzania danych
osobowych wyłącznie osób do tego uprawnionych;
2)
pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do
przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w poufności;
3)
testowaniu i doskonaleniu stosowanych środków
technicznych i organizacyjnych;
4)
zapewnieniu bezpiecznej komunikacji w sieciach teleinformatycznych, w
szczególności poprzez pozyskiwanie danych osobowych i
przekazywanie ich podmiotom zewnętrznym z wykorzystaniem technik
kryptograficznych;
5)
zapewnieniu ochrony przed nieuprawnionym dostępem do systemów
informatycznych organów;
6)
zapewnieniu integralności danych w systemach informatycznych
organów;
7)
określeniu zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych
osobowych.
Art.
6. [Zasada obligatoryjnego wszczęcia i prowadzenia
egzekucji]
§
1. W
razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku
wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające
do zastosowania środków egzekucyjnych.
§
1a. Na
bezczynność wierzyciela w podejmowaniu czynności, o
których mowa w § 1, służy skarga podmiotowi,
którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w
wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu
wykonaniem obowiązku. Postanowienie w sprawie skargi wydaje
organ wyższego stopnia. Na postanowienie oddalające skargę
przysługuje zażalenie.
§
1b. Przed
podjęciem czynności zmierzających do zastosowania
środków egzekucyjnych wierzyciel może podejmować
działania informacyjne wobec zobowiązanego zmierzające
do dobrowolnego wykonania przez niego obowiązku.
§
1c. Wierzyciel
może odstąpić od czynności zmierzających do
zastosowania środków egzekucyjnych, jeżeli nie
upłynęło 12 miesięcy od dnia wydania
postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z przyczyny
określonej w art. 59 § 2, wydanego w sprawie prowadzonej na
wniosek tego wierzyciela, na podstawie tytułu wykonawczego
obejmującego inne należności pieniężne
zobowiązanego, chyba że ujawniony zostanie majątek lub
źródło dochodu zobowiązanego przewyższające
kwotę wydatków egzekucyjnych.
§
1d. W
przypadku, o którym mowa w § 1c, wierzyciel przed
wszczęciem postępowania w sprawie odpowiedzialności
podatkowej osoby trzeciej wzywa zobowiązanego do złożenia
oświadczenia o posiadanym majątku lub źródłach
dochodu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W
przypadku gdy w wyniku wezwania nie zostanie złożone
oświadczenie lub w złożonym oświadczeniu nie
zostanie wykazany majątek lub źródła dochodu
zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków
egzekucyjnych, z którego możliwe jest prowadzenie
egzekucji administracyjnej, za dzień odstąpienia przyjmuje
się dzień doręczenia tego wezwania. Przepis art. 61
stosuje się odpowiednio.
§
2. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
formy działań informacyjnych, o których mowa w §
1b, przypadki, w których mogą być te działania
podejmowane, oraz sposób ich ewidencjonowania, mając na
względzie zapewnienie efektywności tych działań;
2)
elementy, jakie powinno zawierać wezwanie do złożenia
oświadczenia oraz oświadczenie, o których mowa w §
1d, mając na względzie zapewnienie jednolitego i
efektywnego działania wierzycieli;
3)
tryb postępowania wierzycieli należności pieniężnych
przy podejmowaniu czynności, o których mowa w § 1,
mając na względzie zapewnienie terminowości i
prawidłowości przesyłania zobowiązanemu
upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1, a także
kierowania do organu egzekucyjnego wniosków egzekucyjnych i
tytułów wykonawczych.
Art.
6a. 11
[Obligatoryjne wszczęcie i prowadzenie egzekucji wobec zarządcy
przedsiębiorstwa w spadku]
Przepis
art. 6 stosuje się odpowiednio do zarządcy przedsiębiorstwa
w spadku, jeżeli zobowiązany będący
przedsiębiorcą zmarł przed wszczęciem
postępowania egzekucyjnego.
Art.
7. [Zasady praworządności, celowości,
najmniejszej uciążliwości stosowanego środka
egzekucyjnego]
§
1. Organ
egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne przewidziane w ustawie.
§
2. Organ
egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą
bezpośrednio do wykonania obowiązku, a spośród
kilku takich środków - środki najmniej uciążliwe
dla zobowiązanego.
§
3. Stosowanie
środka egzekucyjnego jest niedopuszczalne, gdy egzekwowany
obowiązek o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym
został wykonany albo stał się bezprzedmiotowy.
Art.
8. [Wyłączenia przedmiotowe z egzekucji]
§
1. Nie
podlegają egzekucji administracyjnej:
1)
przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie
niezbędne dla zobowiązanego i będących na jego
utrzymaniu członków rodziny, a także ubranie
niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania
zawodu;
2)
zapasy żywności i opału, niezbędne dla
zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków
rodziny na okres 30 dni;
3)
jedna krowa lub dwie kozy albo trzy owce, potrzebne do wyżywienia
zobowiązanego i będących na jego utrzymaniu członków
rodziny, wraz z zapasem paszy i ściółki do
najbliższych zbiorów;
4)
narzędzia i inne przedmioty niezbędne do pracy zarobkowej
wykonywanej osobiście przez zobowiązanego, z wyłączeniem
środka transportu, oraz surowce niezbędne do tej pracy na
okres 7 dni;
5)
przedmioty niezbędne do pełnienia służby przez
zobowiązanego lub do wykonywania przez niego zawodu;
6)
pieniądze w kwocie 760 zł;
7)
wkłady oszczędnościowe złożone w bankach na
zasadach i w wysokości określonej przepisami ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2017 r. poz.
1876, z późn. zm.);
8)
oszczędności członka kasy złożone w kasie w
wysokości określonej przepisami ustawy
z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2065, z
późn. zm.);
9)
dokumenty osobiste, po jednej obrączce zobowiązanego i jego
współmałżonka, wykonanej z metali szlachetnych,
ordery i odznaczenia oraz przedmioty niezbędne zobowiązanemu
i członkom jego rodziny do nauki lub wykonywania praktyk
religijnych, a także przedmioty codziennego użytku, które
mogą być sprzedane znacznie poniżej ich wartości,
a które dla zobowiązanego mają znaczną wartość
użytkową;
10)
12
kwoty otrzymane na pokrycie wydatków służbowych,
w tym kosztów podróży i wyjazdów - jeżeli
egzekucja ma na celu zaspokojenie roszczeń z innych tytułów
niż roszczenia z tytułu alimentów, w tym należności
budżetu państwa z tytułu świadczeń
wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji
alimentów;
10a)
13
50% kwot diet otrzymanych na pokrycie wydatków
służbowych, w tym kosztów podróży i
wyjazdów - jeżeli egzekucja ma na celu zaspokojenie
roszczeń z tytułu alimentów, w tym należności
budżetu państwa z tytułu świadczeń
wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji
alimentów;
11)
kwoty otrzymane jako stypendia;
12)
(uchylony);
13)
rzeczy niezbędne ze względu na ułomność
fizyczną zobowiązanego lub członków jego
rodziny;
14)
kwoty otrzymane z tytułu obowiązkowych ubezpieczeń
majątkowych;
15)
środki pochodzące z dotacji przyznanej z budżetu
państwa na określone cele i znajdujące się na
wyodrębnionym rachunku bankowym prowadzonym dla obsługi
bankowej dotacji oraz środki pochodzące z programów
finansowanych z udziałem środków, o których
mowa w art.
5 ust. 1 pkt 2
i 3
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, wypłacone
w formie zaliczki, chyba że wierzytelność egzekwowana
powstała w związku z realizacją projektu, na który
środki te były przeznaczone;
16)
rzeczy służące w kościołach i innych domach
modlitwy do odprawiania nabożeństwa lub do wykonywania
innych praktyk religijnych albo będące obiektami kultu
religijnego, choćby były kosztownościami lub dziełami
sztuki;
17)
(uchylony);
18)
sumy przyznane orzeczeniem Europejskiego Trybunału Praw
Człowieka, jeżeli egzekwowana wierzytelność
przysługuje Skarbowi Państwa.
§
1a. W
przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 15, egzekucji nie
podlegają również sumy już wypłacone oraz
środki trwałe, wartości niematerialne i prawne
powstałe w ramach realizacji projektu, na który były
przeznaczone środki pochodzące z programów
finansowanych z udziałem środków, o których
mowa w art.
5 ust. 1 pkt 2
i 3
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, przez
okres jego realizacji wskazany w umowie o dofinansowanie projektu.
§
2. Za
przedmioty niezbędne zobowiązanemu i członkom jego
rodziny, w rozumieniu § 1 pkt 1, nie uważa się w
szczególności:
1)
mebli stylowych i stylizowanych;
2)
telewizorów do odbioru programu w kolorze, chyba że
zobowiązany wykaże, że od roku produkcji telewizora
upłynęło więcej niż 5 lat;
3)
stereofonicznych radioodbiorników;
4)
urządzeń służących do nagrywania lub
odtwarzania obrazu lub dźwięku;
5)
komputerów i urządzeń peryferyjnych, chyba że
są one niezbędne zobowiązanemu do pracy zarobkowej
wykonywanej przez niego osobiście;
6)
futer ze skór szlachetnych;
7)
dywanów wełnianych i ze skór naturalnych;
8)
porcelany, szkła ozdobnego i kryształów;
9)
sztućców z metali szlachetnych;
10)
dzieł sztuki.
Art.
8a. [Rolnicze wyłączenia przedmiotowe z egzekucji]
§
1. Jeżeli
zobowiązanym jest rolnik prowadzący gospodarstwo rolne,
egzekucji nie podlegają również:
1)
jeden koń wraz z uprzężą, jedna krowa, dwie kozy,
jeden tryk i dwie owce, jedna maciora oraz dziesięć sztuk
drobiu;
2)
jedna jałówka lub cieliczka w przypadku braku krowy;
3)
zapasy paszy i ściółki dla inwentarza, o którym
mowa w pkt 1 i 2, aż do najbliższych zbiorów;
4)
jeden pług, jeden zespół bron, jeden kultywator,
jeden kierat, jedna sieczkarnia, jeden wóz, jedne sanie
robocze;
5)
zboże lub inne ziemiopłody, niezbędne do najbliższych
siewów lub najbliższego sadzenia w gospodarstwie rolnym
zobowiązanego;
6)
zwierzęta gospodarskie w drugiej połowie okresu ciąży
i w okresie odchowu potomstwa oraz to potomstwo w okresie: źrebaki
do 5 miesięcy, cielęta do 4 miesięcy, jagnięta do
3 miesięcy, prosięta do 2 miesięcy i koźlęta
do 5 miesięcy;
7)
zakontraktowane zwierzęta rzeźne, jeżeli ich waga nie
odpowiada warunkom handlowym albo termin dostawy nie upłynął
lub nie upływa w miesiącu przeprowadzenia egzekucji;
8)
jeden ciągnik na 25 ha powierzchni gruntów, nie mniej
jednak niż jeden ciągnik na gospodarstwo rolne, wraz z
urządzeniami towarzyszącymi niezbędnymi do uprawy,
pielęgnacji, zbioru i transportu ziemiopłodów;
9)
jeden silnik elektryczny;
10)
podstawowe maszyny i narzędzia rolnicze w ilości niezbędnej
do pracy w gospodarstwie rolnym zobowiązanego;
11)
podstawowy sprzęt techniczny niezbędny do zakończenia
cyklu danej technologii produkcji w gospodarstwie specjalistycznym
zobowiązanego;
12)
zapasy paliwa i części zamienne niezbędne do normalnej
pracy ciągnika i maszyn rolniczych na okres do zakończenia
cyklu produkcyjnego;
13)
nawozy oraz środki ochrony roślin w ilości niezbędnej
na dany rok gospodarczy dla gospodarstwa rolnego zobowiązanego;
14)
stado użytkowe kur niosek w okresie pierwszych 6 miesięcy
nośności;
15)
stado podstawowe zwierząt futerkowych oraz zwierzęta
futerkowe, co do których hodowca zawarł umowę
kontraktacyjną na dostawę skór z tych zwierząt;
16)
zapasy paszy i ściółki dla inwentarza, o którym
mowa w pkt 6, 7, 14 i 15, aż do najbliższych zbiorów;
17)
zapasy opału na okres 6 miesięcy;
18)
zaliczki kontraktacyjne.
§
2. Egzekucji
nie podlega ponadto nadwyżka inwentarza żywego ponad ilości
określone w § 1, jeżeli naczelnik urzędu
skarbowego, po uzgodnieniu z wójtem (burmistrzem, prezydentem
miasta), uzna ją za niezbędną do prowadzenia tego
gospodarstwa rolnego, a dłużnik zobowiąże się
do spłacenia egzekwowanej należności w terminie lub w
ratach określonych przez wierzyciela. W przypadku niedotrzymania
przez zobowiązanego warunków spłaty należności
podjęte zostaną dalsze czynności egzekucyjne.
§
3. W
przypadku, o którym mowa w § 2, egzekucji nie podlega
także taka ilość paszy, jaka jest niezbędna do
utrzymania inwentarza żywego objętego wyłączeniem.
§
4. Wyłącza
się spod egzekucji zajęte zwierzęta gospodarskie,
wpisane do ksiąg zwierząt zarodowych albo uznane za
rozpłodniki odpowiednie do dalszej hodowli, jeżeli nie mogą
być sprzedane osobie, która wykaże, że posiada
gospodarstwo rolne, w którym istnieją warunki do dalszej
hodowli.
§
5. Wierzytelność
pieniężna, przypadająca rolnikowi z tytułu umowy
kontraktacji, może być zajęta egzekucyjnie do
wysokości 25% należności za dostarczony towar bez
uwzględnienia ewentualnych potrąconych pożyczek i
zaliczek kontraktacyjnych.
§
6. Przepis
§ 5 stosuje się odpowiednio do świadczeń w
naturze przypadających rolnikowi z tytułu umowy
kontraktacyjnej.
Art.
9. [Ograniczenia egzekucji z wynagrodzenia]
§
1. Wynagrodzenie
ze stosunku pracy podlega egzekucji w zakresie określonym w
przepisach Kodeksu
pracy.
§
11.
Przepis
§ 1 stosuje się odpowiednio do zasiłków dla
bezrobotnych, dodatków aktywizacyjnych, stypendiów oraz
dodatków szkoleniowych, wypłacanych na podstawie
przepisów
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
§
2. Przepis
§ 1 stosuje się odpowiednio do należności
członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych
i członków ich rodzin z tytułu pracy w spółdzielni
oraz wszystkich świadczeń powtarzających się,
których celem jest zapewnienie utrzymania.
§
3. Przepisu
§ 1 nie stosuje się do wierzytelności członków
rolniczych spółdzielni produkcyjnych z tytułu
udziału w dochodach spółdzielni przypadających
im od wniesionych do spółdzielni wkładów.
§
4. Dochody
wymienione w § 1 i 2 oblicza się wraz ze wszystkimi
dodatkami i wartością świadczeń w naturze, lecz
po potrąceniu podatków należnych od tych dochodów.
Art.
10. [Ograniczenia egzekucji z rent i emerytur]
§
1. Świadczenia
pieniężne przewidziane w przepisach
o zaopatrzeniu emerytalnym podlegają egzekucji w zakresie
określonym w tych przepisach.
§
2. Przepis
§ 1 stosuje się odpowiednio do emerytur i rent
otrzymywanych z zagranicy, po przeliczeniu ich przez dłużnika
zajętej wierzytelności na złote według kursu
banku z dnia wpłacenia do organu egzekucyjnego zajętych
kwot.
§
3. Do
egzekucji z rent przysługujących z tytułu wypadku przy
pracy lub choroby zawodowej i z rent zasądzonych przez sąd
lub ustalonych umową za utratę zdolności do pracy albo
za śmierć żywiciela lub wypłacanych z
dobrowolnego ubezpieczenia rentowego oraz do egzekucji ze świadczeń
pieniężnych, przysługujących z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa, stosuje się
przepisy o egzekucji ze świadczeń przewidzianych w
przepisach
o
zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin
14
.
§
4. Nie
podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia
pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności
egzekucji alimentów, świadczenia rodzinne, dodatki
rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot zupełnych,
zasiłki dla opiekunów, świadczenia z pomocy
społecznej, świadczenie wychowawcze oraz jednorazowe
świadczenie, o którym mowa w art.
10
ustawy z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży
i rodzin "Za życiem" (Dz. U. poz. 1860 oraz z 2018 r.
poz. 1076).
§
5. Nie
podlegają egzekucji świadczenia, dodatki i inne kwoty, o
których mowa w art.
31 ust. 1,
art.
80 ust. 1
i 1a,
art.
81,
art.
83 ust. 1
i 4,
art.
84 pkt 2
i 3
i art.
140 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie
pieczy zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 998 i 1076), oraz
środki finansowe na utrzymanie lokalu mieszkalnego w budynku
wielorodzinnym lub domu jednorodzinnego, o których mowa w art.
83 ust. 2
i art.
84 pkt 1
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie
pieczy zastępczej, w części przysługującej
na umieszczone w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka
dzieci i osoby, które osiągnęły pełnoletność
przebywając w pieczy zastępczej.
Art.
11.
(uchylony).
Art.
12. [Ograniczenia egzekucji w razie zbiegu]
W
przypadku gdy w wyniku zbiegu egzekucji administracyjnej i egzekucji
sądowej administracyjny organ egzekucyjny prowadzi obie
egzekucje, przepisy art. 8-10 stosuje się również do
należności podlegających egzekucji sądowej, chyba
że określone w przepisach Kodeksu
postępowania cywilnego
ograniczenia egzekucji są mniejsze.
Art.
13. [Wniosek o zwolnienie spod egzekucji]
§
1. Organ
egzekucyjny, na wniosek zobowiązanego i ze względu na jego
ważny interes, może zwolnić, na czas oznaczony lub
nieoznaczony, z egzekucji w całości lub części
określone składniki majątkowe zobowiązanego.
§
2. Na
postanowienie w sprawie zwolnienia z egzekucji składników
majątkowych zobowiązanego służy zobowiązanemu
zażalenie.
Art.
14. [Wyłączenia podmiotowe z egzekucji]
§
1. Przeciwko
osobom, które korzystają z przywilejów i
immunitetów dyplomatycznych i w zakresie przewidzianym przez
ustawy, umowy
lub powszechnie ustalone zwyczaje międzynarodowe nie podlegają
orzecznictwu organów polskich, nie może być
prowadzona egzekucja administracyjna, chyba że chodzi o sprawę,
w której osoby te podlegają orzecznictwu polskich organów
administracyjnych.
§
2. Przeciwko
osobom wymienionym w § 1, które podlegają
orzecznictwu organów polskich w rezultacie zrzeczenia się
ich przywileju lub immunitetu przez państwo wysyłające
lub odpowiednią organizację międzynarodową, może
być prowadzona egzekucja administracyjna tylko w przypadku
wyraźnego zrzeczenia się przywileju lub immunitetu także
w odniesieniu do egzekucji administracyjnej.
§
3. Jednakże
gdy w przypadkach określonych w § 2 prowadzenie egzekucji
jest dozwolone, niedopuszczalna jest egzekucja z mienia
przeznaczonego do użytku służbowego ani też
stosowanie środków egzekucyjnych w stosunku do osoby
zobowiązanego.
§
4. W
przypadku wątpliwości co do stosowania przepisów §
1-3 organ egzekucyjny zwraca się do ministra właściwego
do spraw zagranicznych, który rozstrzyga w drodze
postanowienia, czy zobowiązany korzysta z immunitetów i
przywilejów, o których mowa w § 1.
Art.
15. [Obowiązek przesłania zobowiązanemu
upomnienia]
§
1. Egzekucja
administracyjna może być wszczęta, jeżeli
wierzyciel, po upływie terminu do wykonania przez zobowiązanego
obowiązku, przesłał mu pisemne upomnienie, zawierające
wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania
sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, chyba że
przepisy
szczególne inaczej stanowią. Postępowanie
egzekucyjne może być wszczęte dopiero po upływie
7 dni od dnia doręczenia tego upomnienia.
§
2. Koszty
upomnienia obciążają zobowiązanego i, z
zastrzeżeniem § 3, są pobierane na rzecz wierzyciela.
Obowiązek uiszczenia kosztów upomnienia przez
zobowiązanego powstaje z chwilą doręczenia upomnienia.
Koszty te podlegają ściągnięciu w trybie
określonym dla kosztów egzekucyjnych.
§
3. Jeżeli
wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, koszty
upomnienia są pobierane na rzecz komórki organizacyjnej
wierzyciela, do której zadań należy prowadzenie
egzekucji.
§
3a. Przepisów
§ 1-3 nie stosuje się do egzekucji należności
pieniężnych państwa członkowskiego lub państwa
trzeciego, o których mowa w art.
2
ustawy o wzajemnej pomocy.
§
3b. Przepisów
§ 1-3 nie stosuje się do egzekucji należności
pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. g.
§
4. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności
określi, w drodze rozporządzenia, wysokość
kosztów upomnienia. Wysokość kosztów
upomnienia nie może przekraczać czterokrotnej wysokości
kosztów związanych z doręczeniem upomnienia jako
przesyłki poleconej.
§
5. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, inne niż określone w §
3a należności pieniężne, których egzekucja
może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia
upomnienia, kierując się celowością doręczenia
upomnienia oraz potrzebą zapewnienia efektywności czynności
wierzyciela zmierzających do zastosowania środków
egzekucyjnych.
Art.
16. [Stosunek postępowania egzekucyjnego do postępowania
karnego]
Zastosowanie
środka egzekucyjnego w postępowaniu egzekucyjnym nie stoi
na przeszkodzie wymierzeniu kary w postępowaniu karnym, w
sprawach o wykroczenia lub dyscyplinarnym za niewykonanie obowiązku.
Art.
17. [Domniemanie formy postanowienia. Zażalenie]
§
1. O
ile przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej,
rozstrzygnięcie i zajmowane przez organ egzekucyjny lub
wierzyciela stanowisko w sprawach dotyczących postępowania
egzekucyjnego następuje w formie postanowienia. Na postanowienie
to służy zażalenie, jeżeli niniejsza ustawa lub
Kodeks
postępowania administracyjnego
tak stanowi. Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego
za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżone
postanowienie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia lub
ogłoszenia postanowienia.
§
1a. O
ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zażaleń
na postanowienia, o których mowa w art. 34 § 2, wydanych
przez wierzycieli, dla których organem wyższego stopnia
jest minister, stosuje się odpowiednio art.
127 § 3
Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że termin do
wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od dnia doręczenia
postanowienia.
§
1b. Do
zażaleń na postanowienia wydane w pierwszej instancji przez
organy sprawujące nadzór w rozumieniu przepisów
art. 23 albo Szefa Krajowej Administracji Skarbowej stosuje się
odpowiednio art.
127 § 3
Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że termin do
wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od dnia doręczenia lub
ogłoszenia postanowienia.
§
2. Wniesienie
zażalenia nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego. Organ
egzekucyjny lub organ odwoławczy może jednak w
uzasadnionych przypadkach wstrzymać postępowanie
egzekucyjne do czasu rozpatrzenia zażalenia.
§
3. Organem
właściwym w sprawie stwierdzenia nieważności
postanowienia jest:
1)
organ wyższego stopnia;
2)
dyrektor izby administracji skarbowej lub samorządowe kolegium
odwoławcze, jeżeli postanowienie zostało wydane przez
ten organ;
3)
Szef Krajowej Administracji Skarbowej, jeżeli postanowienie
zostało wydane przez dyrektora izby administracji skarbowej, z
tym że w tym przypadku postępowanie może być
wszczęte wyłącznie z urzędu.
Art.
17a. [Zwrot podania dla którego organem właściwym
jest organ państwa członkowskiego lub państwa
trzeciego]
W
przypadku wniesienia podania, z którego wynika, że
organem właściwym w sprawie jest organ państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego, podanie podlega
zwrotowi wnoszącemu podanie, wraz z pouczeniem, że w
sprawie będącej przedmiotem podania powinien wnieść
podanie do organu właściwego państwa członkowskiego
lub państwa trzeciego, zgodnie z przepisami obowiązującymi
w tym państwie. Zwrot podania następuje w formie
postanowienia, na które służy zażalenie.
Art.
17b. [Upoważnienie do wykonywania praw i obowiązków
wierzyciela]
Właściwy
organ jednostki samorządu terytorialnego może upoważnić
kierownika nieposiadającej osobowości prawnej jednostki
organizacyjnej tej jednostki samorządu terytorialnego do
wykonywania w jego imieniu praw i obowiązków wierzyciela.
Na wniosek kierownika upoważnienie może być udzielone
również pracownikowi tej jednostki.
Art.
18. [Odesłanie]
Jeżeli
przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu
egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Rozdział
1a
Rejestr
Należności Publicznoprawnych
Art.
18a. [Podmiot prowadzący rejestr; administrator danych
zgromadzonych w rejestrze]
§
1. Rejestr
Należności Publicznoprawnych, zwany dalej "rejestrem",
jest prowadzony w systemie teleinformatycznym przez Szefa Krajowej
Administracji Skarbowej.
§
2. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych może
wyznaczyć, w drodze rozporządzenia, inny organ Krajowej
Administracji Skarbowej do prowadzenia rejestru, mając na
względzie konieczność zapewnienia sprawnego
funkcjonowania tego rejestru oraz sprawność procesów
wymiany informacji.
§
3. Administratorem
danych zgromadzonych w rejestrze jest organ prowadzący rejestr.
Art.
18b. [Informacje i dane gromadzone w rejestrze]
§
1. W
rejestrze gromadzi się informacje o należnościach
pieniężnych, podlegających egzekucji administracyjnej,
dla których wierzycielem jest naczelnik urzędu skarbowego
albo jednostka samorządu terytorialnego, jeżeli należności
te wynikają:
1)
z dokumentu, o którym mowa w art. 3a § 1;
2)
z decyzji, postanowienia lub innego orzeczenia, które jest
ostateczne;
3)
z prawomocnego wyroku, postanowienia lub mandatu karnego wydanego na
podstawie przepisów Kodeksu
karnego skarbowego
lub Kodeksu
karnego;
4)
z mandatu karnego wydanego w postępowaniu w sprawach o
wykroczenia;
5)
bezpośrednio z przepisu prawa.
§
2. Rejestr
zawiera dane dotyczące:
1)
zobowiązanego będącego:
a)
osobą fizyczną, obejmujące:
– imię
i nazwisko,
– numer
Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL),
jeżeli został nadany,
– datę
urodzenia, jeżeli nie został nadany numer PESEL,
b)
osobą fizyczną prowadzącą działalność
gospodarczą, obejmujące:
– imię
i nazwisko,
– firmę,
– numer
PESEL, jeżeli został nadany, numer identyfikacji podatkowej
(NIP) lub numer identyfikacji w Krajowym Rejestrze Urzędowym
Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON),
c)
osobą prawną lub jednostką organizacyjną
niebędącą osobą prawną, obejmujące:
– firmę
lub nazwę,
– NIP
lub numer REGON,
d)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym
osobą fizyczną, obejmujące:
– imię
i nazwisko,
– NIP
albo kraj wydania i numer paszportu lub numer identyfikacyjny nadany
w innym kraju, w szczególności numer podatkowy lub numer
ubezpieczeniowy, jeżeli nierezydent nie posiada identyfikatora
podatkowego,
– datę
urodzenia, jeżeli nierezydent nie posiada NIP, paszportu lub
numeru identyfikacyjnego nadanego w innym kraju,
e)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym
osobą fizyczną prowadzącą działalność
gospodarczą, obejmujące:
– imię
i nazwisko, firmę lub nazwę,
– NIP
albo kraj wydania i numer paszportu lub numer identyfikacyjny nadany
w innym kraju, w szczególności numer podatkowy lub numer
ubezpieczeniowy, jeżeli nierezydent nie posiada numeru
identyfikatora podatkowego,
– datę
urodzenia albo adres miejsca prowadzenia działalności
gospodarczej, w tym adres głównego miejsca prowadzenia
działalności gospodarczej, jeżeli nierezydent nie
posiada NIP, paszportu lub numeru identyfikacyjnego nadanego w innym
kraju,
f)
nierezydentem w rozumieniu przepisów Prawa dewizowego będącym
osobą prawną lub jednostką organizacyjną
niebędącą osobą prawną, obejmujące:
– firmę
lub nazwę,
– NIP
albo numer identyfikacyjny nadany w innym kraju, w szczególności
numer podatkowy, jeżeli nierezydent nie posiada numeru
identyfikatora podatkowego,
– adres
siedziby, jeżeli nierezydent nie posiada NIP lub numeru
identyfikacyjnego nadanego w innym kraju;
2)
oznaczenia wierzyciela;
3)
wysokości należności pieniężnej i odsetek z
tytułu niezapłacenia jej w terminie, jeżeli pobiera
się odsetki, wraz z rodzajem i podstawą prawną tej
należności;
4)
informacji określonych w art. 18f § 1 i 2.
Art.
18c. [Zawiadomienie o zagrożeniu ujawnieniem w rejestrze]
§
1. Przed
wprowadzeniem do rejestru danych, o których mowa w art. 18b §
2, wierzyciel doręcza zobowiązanemu zawiadomienie o
zagrożeniu ujawnieniem w rejestrze.
§
2. Zawiadomienie,
o którym mowa w § 1, może być doręczone
wraz z upomnieniem, o którym mowa w art. 15 § 1.
§
3. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, mogą być
wprowadzone do rejestru nie wcześniej niż po upływie
30 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu zawiadomienia, o
którym mowa w § 1.
§
4. Przepisy
§ 1-3 nie mają zastosowania, jeżeli wysokość
należności pieniężnej, o której dane mają
być wprowadzone do rejestru, wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie jest niższa niż
czterokrotna wysokość kosztów upomnienia, o którym
mowa w art. 15 § 1.
Art.
18d. [Wprowadzenie danych do rejestru]
§
1. Wierzyciel
wprowadza do systemu teleinformatycznego, w którym jest
prowadzony rejestr, dane, o których mowa w art. 18b § 2.
§
2. Nie
wprowadza się do rejestru danych, o których mowa w art.
18b § 2, w przypadku wniesienia skargi do sądu
administracyjnego na ostateczną decyzję, postanowienie lub
inne orzeczenie, o którym mowa w art. 18b § 1 pkt 2, do
czasu zakończenia prawomocnym orzeczeniem postępowania
sądowoadministracyjnego.
§
3. Wszczęcie
postępowania w trybie nadzwyczajnym w sprawie ostatecznej
decyzji, postanowienia lub innego orzeczenia, o którym mowa w
art. 18b § 1 pkt 2, nie stanowi przeszkody do wprowadzenia do
rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2.
§
4. Jednostka
samorządu terytorialnego, reprezentowana przez organ wykonawczy,
wprowadza do rejestru dane, o których mowa w art. 18b §
2, jeżeli posiada na to zgodę wyrażoną w uchwale,
odpowiednio rady gminy, rady powiatu albo sejmiku województwa.
Uchwała określa rodzaj należności pieniężnej
jednostki samorządu terytorialnego, o której dane są
przekazywane do rejestru.
§
5. Wierzyciel
wprowadza do rejestru, zmienia w rejestrze lub wykreśla z
rejestru dane, o których mowa w art. 18b § 2, za
pośrednictwem funkcjonalności systemu teleinformatycznego,
w którym prowadzony jest rejestr, dostępnej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego organ prowadzący
rejestr, z zastrzeżeniem art. 18l.
§
6. W
przypadku stwierdzenia niezgodności danych, o których
mowa w art. 18b § 2 pkt 1, wprowadzonych do rejestru z danymi
zawartymi w rejestrze PESEL, Centralnej Ewidencji i Informacji o
Działalności Gospodarczej lub rejestrze przedsiębiorców
lub rejestrze stowarzyszeń, innych organizacji społecznych
i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów
opieki zdrowotnej w Krajowym Rejestrze Sądowym, organ prowadzący
rejestr:
1)
nie ujawnia danych, o których mowa w art. 18b § 2, oraz
2)
powiadamia wierzyciela, który wprowadził dane do
rejestru, o niezgodności tych danych.
Art.
18e. [Minimalna kwota należności pieniężnych]
Organ
prowadzący rejestr ujawnia w rejestrze dane, o których
mowa w art. 18b § 2, gdy łączna kwota należności
pieniężnych wraz odsetkami z tytułu niezapłacenia
ich w terminie wynosi nie mniej niż 5000 zł.
Art.
18f. [Informacje wprowadzane do rejestru przez wierzyciela]
§
1. Wierzyciel
wprowadza do rejestru znane mu informacje dotyczące:
1)
odroczenia terminu zapłaty należności pieniężnej;
2)
rozłożenia na raty spłaty należności
pieniężnej;
3)
wszczęcia postępowania upadłościowego;
4)
wszczęcia postępowania restrukturyzacyjnego;
5)
wstrzymania wykonania ostatecznej decyzji, postanowienia lub innego
orzeczenia, o którym mowa w art. 18b § 1 pkt 2;
6)
wszczęcia postępowania administracyjnego, postępowania
podatkowego albo postępowania sądowoadministracyjnego,
jeżeli wszczęcie nastąpiło po ujawnieniu danych,
o których mowa w art. 18b § 2;
7)
wszczęcia postępowania w trybie nadzwyczajnym w sprawie
ostatecznej decyzji, postanowienia lub innego orzeczenia, o których
mowa w art. 18b § 1 pkt 2;
8)
wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 18i;
9)
umorzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 §
2, w przypadku gdy nie upłynęło 5 lat od dnia, w
którym postanowienie o umorzeniu tego postępowania stało
się ostateczne;
10)
śmierci lub ustania bytu prawnego zobowiązanego.
§
2. Wierzyciel
wprowadza do rejestru znane mu informacje dotyczące ustania
okoliczności, o których mowa w § 1 pkt 1-9.
§
3. Informacje,
o których mowa w § 1 i 2, wprowadzone do rejestru,
podlegają ujawnieniu w rejestrze, w przypadku, o którym
mowa w art. 18e.
Art.
18g. [Termin zmiany lub wykreślenia danych z rejestru]
Wierzyciel
wprowadza do rejestru zmianę lub wykreśla z rejestru dane,
o których mowa w art. 18b § 2, niezwłocznie, nie
później niż w terminie 7 dni od dnia powzięcia
przez niego wiadomości o okoliczności uzasadniającej
zmianę lub wykreślenie tych danych.
Art.
18h. [Przesłanki wykreślenia danych z rejestru]
Wykreślenie
z rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2,
następuje w przypadku, gdy:
1)
obowiązek zapłaty należności pieniężnej
wygaśnie;
2)
wierzycielem nie jest podmiot, o którym mowa we wprowadzeniu
do wyliczenia w art. 18b § 1, lub nie są spełnione
warunki określone w art. 18b § 1, art. 18c § 1 lub 3
lub art. 18d § 4;
3)
utraci wykonalność wyrok, postanowienie albo mandat, z
którego wynika należność pieniężna
ujawniona w rejestrze;
4)
zostanie ustalony następca prawny zobowiązanego, w
przypadku, o którym mowa w art. 18f § 1 pkt 10;
5)
sprzeciw, o którym mowa w art. 18i, zostanie uwzględniony
w całości.
Art.
18i. [Sprzeciw]
§
1. Zobowiązanemu
przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu w sprawie:
1)
zagrożenia ujawnieniem w rejestrze;
2)
wprowadzenia danych, o których mowa w art. 18b § 2, do
systemu teleinformatycznego, w którym jest prowadzony rejestr.
§
2. Sprzeciw
wnosi się do wierzyciela.
§
3. Prawo
wniesienia sprzeciwu przysługuje od dnia doręczenia
zawiadomienia, o którym mowa w art. 18c § 1, albo od dnia
wprowadzenia do rejestru danych, o których mowa w art. 18b §
2, bez tego zawiadomienia i trwa do dnia, do którego te dane
znajdują się w rejestrze.
§
4. W
sprzeciwie określa się żądanie oraz wskazuje się
okoliczności i dowody uzasadniające sprzeciw.
§
5. Prawo
wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w § 1 pkt 1,
przysługuje wyłącznie w przypadku, gdy zobowiązany
kwestionuje istnienie lub wysokość należności
pieniężnej lub odsetek z tytułu niezapłacenia jej
w terminie.
§
6. Postępowanie
w sprawie sprzeciwu staje się bezprzedmiotowe w przypadku
wykreślenia z rejestru danych, o których mowa w art. 18b
§ 2, których ten sprzeciw dotyczy.
§
7. Jeżeli
okoliczność, na której oparto sprzeciw, jest lub
była przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu
administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany
kwestionuje w całości lub w części wymagalność
należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość
ustaloną lub określoną w decyzji, postanowieniu lub
innym orzeczeniu, od którego przysługują środki
zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o
niedopuszczalności zgłoszonego sprzeciwu.
§
8. Jeżeli
sprzeciw wniesiony jednocześnie z zarzutami, o których
mowa w art. 33 § 1, oparto na okoliczności będącej
przedmiotem tych zarzutów, postępowanie wszczęte
sprzeciwem staje się bezprzedmiotowe.
§
9. Wniesienie
sprzeciwu nie stanowi podstawy do wykreślenia z rejestru danych,
o których mowa w art. 18b § 2.
§
10. W
przypadku uwzględnienia sprzeciwu wierzyciel wprowadza do
rejestru zmianę albo wykreśla z rejestru dane, o których
mowa w art. 18b § 2, w odpowiednim zakresie.
§
11. Wniesienie
sprzeciwu nie stanowi przeszkody do wszczęcia lub prowadzenia
egzekucji administracyjnej należności pieniężnej,
o której dane są wprowadzone do rejestru.
§
12. Postępowanie
w sprawie sprzeciwu nie wyłącza odpowiedzialności za
naruszenie obowiązków wynikających z przepisów
o ochronie danych osobowych.
§
13. Na
postanowienie wierzyciela o odmowie uwzględnienia sprzeciwu
przysługuje zażalenie. Zażalenie wnosi się do
organu odwoławczego za pośrednictwem wierzyciela, który
wydał zaskarżone postanowienie.
§
14. Od
postanowienia w przedmiocie rozpoznania zażalenia, o którym
mowa w § 13, przysługuje skarga do wojewódzkiego
sądu administracyjnego.
Art.
18j. [Udostępnianie danych z rejestru]
§
1. Podmiotowi
zainteresowanemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 18q §
2, udostępnia się z rejestru dane, o których mowa w
art. 18b § 2, z zastrzeżeniem § 2 i 3.
§
2. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2 pkt 1 lit. a tiret drugie i
trzecie, lit. b tiret trzecie, lit. d tiret drugie i trzecie, lit. e
tiret drugie i trzecie oraz lit. f tiret drugie i trzecie, udostępnia
się podmiotowi zainteresowanemu lub podmiotowi, o którym
mowa w art. 18q § 2, wyłącznie w przypadku, w którym
stanowią one przyjęte kryterium wyszukania zobowiązanego.
§
3. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2 pkt 3, są udostępniane
podmiotowi zainteresowanemu lub podmiotowi, o którym mowa w
art. 18q § 2, w postaci łącznej kwoty należności
pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
ich w terminie.
Art.
18k. [Uwierzytelnienie przed udostępnieniem danych; sposób
udostępniania danych]
§
1. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, udostępnia się
zobowiązanemu lub podmiotowi zainteresowanemu, po jego
uwierzytelnieniu, w sposób, o którym mowa w art. 3f §
1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, za
pośrednictwem portalu podatkowego, o którym mowa w art. 3
pkt 14 tej ustawy.
§
2. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, udostępniane
zobowiązanemu obejmują również wysokość
należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie, rodzaj i podstawę prawną
należności pieniężnej oraz oznaczenie
wierzyciela, który wprowadził do rejestru dane o tej
należności.
§
3. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, udostępnia się
podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, za
pośrednictwem funkcjonalności systemu teleinformatycznego
udostępnionej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego
organ prowadzący rejestr.
Art.
18l. [Dostęp wierzyciela lub organy Krajowej Administracji
Skarbowej do danych z rejestru]
Wierzycielowi
lub podmiotowi, o którym mowa w art. 18q § 2, będącemu
organem Krajowej Administracji Skarbowej, w zakresie niezbędnym
do wykonywania zadań i uprawnień określonych w
niniejszym rozdziale, zapewnia się dostęp do systemu
teleinformatycznego, w którym prowadzony jest rejestr, za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa
w art.
35 ust. 1
ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 508, 650, 723, 1000 i 1039).
Art.
18m. [Delegacja ustawowa]
Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji
określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb
korzystania z rejestru przez zobowiązanego, podmiot
zainteresowany oraz podmiot, o którym mowa w art. 18q §
2, w tym uzyskania z rejestru danych, o których mowa w art.
18b § 2, oraz tryb i sposób wprowadzania danych do
rejestru, a także formaty danych wymagane przy wprowadzaniu
danych, mając na względzie potrzebę zapewnienia
bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności
danych zawartych w rejestrze, konieczność zapewnienia
ochrony tych danych przed nieuprawnionym dostępem oraz
umożliwienie sprawnego korzystania z rejestru.
Art.
18n. [Udostępnienie danych z rejestru za upoważnieniem
zobowiązanego]
§
1. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, dotyczące
zobowiązanego, o którym mowa w art. 18b § 2 pkt 1
lit. a lub d, udostępnia się z rejestru, jeżeli
podmiot zainteresowany oświadczy za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego, w którym prowadzony jest rejestr, że
posiada ważne, pisemne upoważnienie tego zobowiązanego.
§
2. Upoważnienie
jest ważne nie dłużej niż przez 60 dni od dnia
jego udzielenia.
Art.
18o. [Brak opłat za udostępnienie danych; wydruki z
rejestru]
§
1. Udostępnienie
z rejestru danych, o których mowa w art. 18b § 2, jest
bezpłatne.
§
2. Wydruk
treści danych udostępnionych z rejestru nie stanowi
dokumentu urzędowego.
Art.
18p. [Udostępnianie zobowiązanemu informacje o
udostępnieniu danych innym podmiotom]
§
1. Zobowiązanemu
udostępnia się bezpłatnie, za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego, w którym jest prowadzony rejestr,
informacje o:
1)
podmiocie zainteresowanym lub podmiocie, o którym mowa w art.
18q § 2 pkt 6 lub 7, który wystąpił o
udostępnienie danych, o których mowa w art. 18b § 2,
2)
dacie wystąpienia podmiotu zainteresowanego lub podmiotu, o
którym mowa w art. 18q § 2 pkt 6 lub 7, o udostępnienie
danych, o których mowa w art. 18b § 2
-
dotyczących tego zobowiązanego.
§
2. Informacje,
o których mowa w § 1, organ prowadzący rejestr
przechowuje przez okres 5 lat od dnia następującego po dniu
udostępnienia danych, o których mowa w art. 18b § 2.
§
3. Podmiot,
o którym mowa w art. 18q § 2 pkt 6 lub 7, udziela
zobowiązanemu bezpłatnie informacje o podmiocie, na rzecz
którego wyszukał w rejestrze dane, o których mowa
w art. 18b § 2.
Art.
18q. [Ułatwiony sposób wyszukiwania zobowiązanych
w rejestrze]
§
1. Organ
prowadzący rejestr wyraża zgodę na ułatwiony
sposób wyszukiwania zobowiązanych w rejestrze obejmujący
więcej niż jednego zobowiązanego.
§
2. Zgoda,
o której mowa w § 1, może być udzielona na
wniosek:
1)
wierzyciela,
2)
sądowego lub administracyjnego organu egzekucyjnego,
3)
sądu,
4)
organu prokuratury,
5)
Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
6)
instytucji utworzonej na podstawie art.
105 ust. 4
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe,
7)
biura informacji gospodarczej działającego na podstawie
ustawy
z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji
gospodarczych i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2018 r. poz.
470, z późn. zm.)
-
zwanych dalej "podmiotami uprawnionymi".
§
3. Organ
prowadzący rejestr wyraża zgodę, o której mowa
w § 1, w drodze postanowienia, jeżeli ułatwiony sposób
wyszukiwania zobowiązanych w rejestrze jest niezbędny
podmiotowi uprawnionemu do realizacji zadań ustawowych albo
uzasadniony wykonywaniem ustawowo określonych uprawnień
oraz podmiot uprawniony spełnia łącznie następujące
wymagania:
1)
posiada urządzenia umożliwiające odnotowanie w
systemie, kto i kiedy uzyskał dane, o których mowa w art.
18b § 2;
2)
posiada zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania.
§
4. Organ
prowadzący rejestr odmawia, w drodze postanowienia, wyrażenia
zgody, o której mowa w § 1, jeżeli podmiot
uprawniony nie spełnia wymagań, o których mowa w §
3.
§
5. Organ
prowadzący rejestr cofa, w drodze postanowienia, zgodę, o
której mowa w § 1, jeżeli podmiot uprawniony
przestał spełniać wymagania, o których mowa w §
3.
§
6. Na
postanowienie, o którym mowa w § 4 albo 5, służy
zażalenie. Zażalenie wnosi się do organu odwoławczego
za pośrednictwem organu prowadzącego rejestr.
§
7. Od
podmiotów uprawnionych, o których mowa w § 2 pkt
1-5, nie wymaga się upoważnienia, o którym mowa w
art. 18n § 1.
§
8. Podmiot
uprawniony, o którym mowa w § 2 pkt 6 lub 7, jest
obowiązany uzyskać oświadczenie podmiotu, na rzecz
którego wyszukuje dane w rejestrze, o posiadaniu przez niego
upoważnienia, o którym mowa w art. 18n § 1.
§
9. Podmiot
uprawniony, o którym mowa w § 2 pkt 1-5, prowadzi rejestr
zobowiązanych, o których uzyskał z rejestru dane, o
których mowa w art. 18b § 2. Podmiot uprawniony, o którym
mowa w § 2 pkt 6 lub 7, prowadzi rejestr zobowiązanych i
podmiotów, na rzecz których wyszukał z rejestru
dane, o których mowa w art. 18b § 2.
Art.
18r. [Zapewnienie dostępu do danych w celu konserwacji i
rozwijania systemów teleinformatycznych]
Dostęp
do danych, o których mowa w art. 18b § 2, zawartych w
rejestrze zapewnia się osobom upoważnionym przez
wierzycieli oraz organ prowadzący rejestr w zakresie, w jakim
jest to niezbędne do nadzoru, konserwacji i rozwijania systemów
informatycznych wierzycieli i systemu teleinformatycznego, w ramach
którego prowadzony jest rejestr.
Art.
18s. [Przechowywanie danych udostępnionych z rejestru]
§
1. Dane,
o których mowa w art. 18b § 2, udostępnione z
rejestru, mogą być przechowywane przez okres do 90 dni od
dnia ich uzyskania.
§
2. Podmiot,
który uzyskał z rejestru dane, o których mowa w
art. 18b § 2, nie może ich ujawnić innym podmiotom.
§
3. Przepisów
§ 1 i 2 nie stosuje się do podmiotów uprawnionych, o
których mowa w art. 18q § 2 pkt 1-5.
§
4. Podmioty,
o których mowa w art. 18q § 2 pkt 6 i 7, mogą
ujawnić dane, o których mowa w art. 18b § 2,
wyłącznie podmiotowi, na rzecz którego wyszukały
dane w rejestrze.
§
5. Przepisu
§ 1 nie stosuje się do instytucji ustawowo obowiązanych
do oceny zdolności kredytowej lub oceny ryzyka operacyjnego.
Art.
18t. [Stosowanie przepisów k.p.a.]
W
zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się
przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
Art.
18u. [Udostępnianie danych z rejestru a tajemnica
skarbowa]
Udostępnienie
danych zawartych w rejestrze nie stanowi naruszenia przepisów
o tajemnicy skarbowej, o których mowa w ustawie z dnia 29
sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
Rozdział
2
Organy
egzekucyjne
Art.
19. [Organy egzekucyjne obowiązków o charakterze
pieniężnym]
§
1. Naczelnik
urzędu skarbowego jest organem egzekucyjnym uprawnionym do
stosowania wszystkich środków egzekucyjnych w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych oraz do
zabezpieczania takich należności w trybie i na zasadach
określonych w dziale IV, z zastrzeżeniem § 2-8.
§
2. Właściwy
organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych
przepisach
oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego 15
jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich
środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z
nieruchomości, w egzekucji administracyjnej należności
pieniężnych, dla których ustalania lub określania
i pobierania jest właściwy ten organ.
§
2a. Organ
egzekucyjny, o którym mowa w § 2, może upoważnić
kierownika nieposiadającej osobowości prawnej jednostki
organizacyjnej gminy do działania w jego imieniu jako organ
egzekucyjny. Na wniosek kierownika upoważnienie może być
udzielone również pracownikowi tej jednostki.
§
3. Przewodniczący
organu orzekającego w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów
publicznych w pierwszej instancji jest organem egzekucyjnym
uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za pracę
ukaranego, w egzekucji administracyjnej należności
pieniężnych z tytułu kar pieniężnych i
kosztów postępowania orzeczonych w tych sprawach.
§
4. Dyrektor
oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
wyznaczony przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania
egzekucji z wynagrodzenia za pracę, ze świadczeń z
ubezpieczenia społecznego, z renty socjalnej, z wierzytelności
pieniężnych oraz z rachunków bankowych, w egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych z tytułu
składek na ubezpieczenia społeczne i należności
pochodnych od składek oraz nienależnie pobranych świadczeń
z ubezpieczenia społecznego lub innych świadczeń
wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,
które nie mogą być potrącane z bieżących
świadczeń.
§
4a. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia
społecznego określi, w drodze rozporządzenia, siedziby
i właściwość rzeczową oraz miejscową
dyrektorów oddziałów Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych wyznaczonych do działania jako organy
egzekucyjne, uwzględniając strukturę organizacyjną
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz dostępność
systemu teleinformatycznego obsługującego egzekucję
administracyjną.
§
5. (uchylony).
§
6. (uchylony).
§
7. Dyrektor
oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego jest organem
egzekucyjnym uprawnionym do stosowania egzekucji z wynagrodzenia za
pracę albo ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i
ubezpieczenia społecznego, w egzekucji administracyjnej
należności pieniężnych z tytułu opłat
za używanie lokalu i opłat pośrednich oraz odszkodowań
od żołnierzy i osób wspólnie z nimi
zajmujących lokale mieszkalne znajdujące się w
dyspozycji Agencji Mienia Wojskowego.
§
8. Organem
egzekucyjnym w egzekucji administracyjnej należności
pieniężnych może być ponadto inny organ w
zakresie określonym odrębnymi ustawami.
Art.
20. [Organy egzekucyjne obowiązków o charakterze
niepieniężnym]
§
1. Organem
egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków
o charakterze niepieniężnym jest:
1)
wojewoda;
2)
właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego w
zakresie zadań własnych, zadań zleconych i zadań
z zakresu administracji rządowej oraz obowiązków
wynikających z decyzji i postanowień z zakresu
administracji publicznej wydawanych przez samorządowe jednostki
organizacyjne;
3)
kierownik wojewódzkiej służby, inspekcji lub straży
w odniesieniu do obowiązków wynikających z
wydawanych w imieniu własnym lub wojewody decyzji i postanowień;
4)
kierownik powiatowej służby, inspekcji lub straży w
odniesieniu do obowiązków wynikających z wydawanych
w zakresie swojej właściwości decyzji i postanowień.
§
2. Ponadto
w przypadkach określonych szczególnymi przepisami
jako organ egzekucyjny w zakresie egzekucji administracyjnej
obowiązków o charakterze niepieniężnym działa
każdy organ Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,
Agencji Wywiadu lub Straży Granicznej, Prezes Urzędu
Ochrony Danych Osobowych, organ Państwowej Inspekcji Pracy
wydający decyzję w pierwszej instancji, organ straży
pożarnej kierujący akcją ratowniczą, a także
inne organy powołane do ochrony spokoju, bezpieczeństwa,
porządku, zdrowia publicznego lub mienia społecznego.
§
3. Organem
egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków
o charakterze niepieniężnym, wynikających z decyzji z
zakresu administracji rządowej wydanych przez przedsiębiorstwa
państwowe i inne państwowe jednostki organizacyjne,
spółdzielnie, a także przez stowarzyszenia,
organizacje zawodowe i samorządowe oraz inne organizacje
społeczne jest wojewoda.
Art.
21.
(uchylony).
Art.
22. [Właściwość miejscowa]
§
1. Właściwość
miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności
pieniężnych z nieruchomości ustala się według
miejsca jej położenia. Jeżeli jednak nieruchomość
położona jest na obszarze właściwości dwóch
lub większej liczby organów - egzekucję prowadzi
organ, na którego obszarze znajduje się większa
część nieruchomości, a jeżeli nie można
w powyższy sposób ustalić właściwości,
egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez
ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
§
2. Właściwość
miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji należności
pieniężnych z praw majątkowych lub ruchomości
ustala się według miejsca zamieszkania lub siedziby
zobowiązanego, z zastrzeżeniem § 2a-3a.
§
2a. Jeżeli
zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie
państwa członkowskiego lub państwa trzeciego, organem
egzekucyjnym, w egzekucji należności pieniężnych
z praw majątkowych lub ruchomości, jest organ będący
jednocześnie wierzycielem. W przypadku gdy wierzyciel nie jest
jednocześnie organem egzekucyjnym, właściwość
miejscową organu egzekucyjnego ustala się według
siedziby wierzyciela.
§
3. Jeżeli
znany przed wszczęciem egzekucji majątek zobowiązanego
lub większa jego część nie znajduje się na
terenie działania organu egzekucyjnego ustalonego zgodnie z §
2 albo 2a, właściwość miejscową organu
egzekucyjnego ustala się według miejsca położenia
składników tego majątku.
§
3a. Jeżeli
nie jest możliwe ustalenie organu egzekucyjnego zgodnie z §
2-3, właściwość tego organu ustala się
według siedziby lub miejsca zamieszkania dłużnika
zobowiązanego, który jest obciążony prawem
majątkowym względem zobowiązanego.
§
4. Właściwość
miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym ustala się według
miejsca zamieszkania lub siedziby zobowiązanego, a w braku
zamieszkania lub siedziby w kraju - według miejsca jego pobytu,
z zastrzeżeniem § 5.
§
5. Właściwość
miejscową organu egzekucyjnego w egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym ustala się:
1)
w sprawach o odebranie rzeczy lub opróżnienie budynków
i pomieszczeń - według miejsca wykonania obowiązku;
2)
w sprawach dotyczących nieruchomości oraz obiektów
budowlanych - według miejsca położenia tej
nieruchomości lub obiektu budowlanego, z tym że jeżeli
nieruchomość lub obiekt budowlany są położone
na obszarze właściwości dwóch lub większej
liczby organów - egzekucję prowadzi organ, na którego
obszarze znajduje się większa część
nieruchomości lub obiektu budowlanego, a jeżeli nie można
w powyższy sposób ustalić właściwości,
egzekucję z nieruchomości prowadzi organ wyznaczony przez
organ, o którym mowa w art. 23 § 1;
3)
w sprawach dotyczących wykonywanej działalności
gospodarczej, jeżeli stałe miejsce wykonywania tej
działalności znajduje się poza miejscem zamieszkania
lub siedziby zobowiązanego - według stałego miejsca
wykonywania działalności gospodarczej.
Art.
23. [Organy nadzoru]
§
1. Nadzór
nad egzekucją administracyjną sprawują organy wyższego
stopnia w stosunku do organów właściwych do
wykonywania tej egzekucji.
§
2. W
przypadku braku organu wyższego stopnia w stosunku do organów
egzekucyjnych, o których mowa w art. 19, nadzór nad
egzekucją należności pieniężnych sprawuje
właściwy miejscowo dyrektor izby administracji skarbowej, z
zastrzeżeniem § 3.
§
3. W
stosunku do organów egzekucyjnych będących organami
samorządu terytorialnego nadzór nad egzekucją
należności pieniężnych sprawuje samorządowe
kolegium odwoławcze.
§
3a. (uchylony).
§
4. Organy
sprawujące nadzór są jednocześnie:
1)
organami odwoławczymi dla postanowień wydanych przez
nadzorowane organy egzekucyjne;
2)
organami sprawującymi kontrolę przestrzegania w toku
czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez
wierzycieli i nadzorowane organy egzekucyjne.
§
5. (uchylony).
§
6. Organy
sprawujące nadzór mogą, w szczególnie
uzasadnionych przypadkach, wstrzymać z urzędu, na czas
określony, czynności egzekucyjne lub postępowanie
egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ.
§
7. (uchylony).
§
8. Na
postanowienie o wstrzymaniu czynności egzekucyjnych lub
wstrzymaniu postępowania egzekucyjnego służy zażalenie
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym.
Art.
24.
(uchylony).
Art.
25. [Zwierzchni nadzór i kontrola]
§
1. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje
zwierzchni nadzór i kontrolę przestrzegania w toku
czynności egzekucyjnych przepisów ustawy przez
wierzycieli i organy egzekucyjne w zakresie egzekucji należności
pieniężnych.
§
2. Właściwi
ministrowie, centralne organy administracji rządowej oraz inne
centralne organy administracji publicznej, a także organy
sprawujące nadzór nad jednostkami samorządu
terytorialnego, prowadzą kontrolę przestrzegania w toku
czynności egzekucyjnych przepisów ustawy - przez
wierzycieli i organy egzekucyjne w zakresie egzekucji
administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym.
Rozdział
3
Zasady
prowadzenia egzekucji
Art.
26. [Wszczęcie egzekucji. Tytuł wykonawczy]
§
1. Organ
egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek
wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu
wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru.
§
1a. Za
tytuł wykonawczy uznaje się również jednolity
tytuł wykonawczy oraz zagraniczny tytuł wykonawczy.
§
1b. Do
jednolitego tytułu wykonawczego oraz zagranicznego tytułu
wykonawczego nie stosuje się przepisów § 2-4 i 6,
art. 27, art. 27a, art. 28b i art. 29.
§
1c. Wnioski
egzekucyjne i tytuły wykonawcze mogą być przekazywane
do organu egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu
teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej.
§
1d. W
przypadku tytułu wykonawczego otrzymanego przez organ
egzekucyjny przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z
użyciem środków komunikacji elektronicznej sporządza
się jego wydruk. Na wydruku umieszcza się potwierdzenie
zgodności danych zawartych w wydruku tytułu wykonawczego z
treścią tytułu wykonawczego otrzymanego przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej ze wskazaniem daty dokonania wydruku oraz
imienia, nazwiska, stanowiska służbowego i podpisem osoby
dokonującej potwierdzenia, działającej z upoważnienia
organu egzekucyjnego.
§
2. Wzór,
o którym mowa w § 1, określa w drodze rozporządzenia
minister właściwy do spraw finansów publicznych.
Wzór ten zawiera treść określoną w art.
27, a ponadto umożliwia elektroniczne przetwarzanie danych
zawartych w tytule wykonawczym.
§
3. Obowiązek
wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym
mowa w § 1, spoczywa również na wierzycielu, którego
należność pieniężna wynika z orzeczenia sądu
zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.
§
4. Jeżeli
wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje
z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego
przez siebie wystawionego.
§
5. Wszczęcie
egzekucji administracyjnej następuje z chwilą:
1)
doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego
lub
2)
doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności
zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa
majątkowego, jeżeli to doręczenie nastąpiło
przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu
wykonawczego.
§
5a. Jeżeli
zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie
państwa członkowskiego, w przypadkach, o których
mowa w § 5, zamiast odpisu tytułu wykonawczego można
doręczyć odpis tytułu wykonawczego w postaci
elektronicznej kopii dokumentu.
§
5b. W
przypadku tytułów wykonawczych otrzymanych przez organ
egzekucyjny przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z
użyciem środków komunikacji elektronicznej
doręczenie wydruku tytułu wykonawczego, o którym
mowa w § 1d, uznaje się za doręczenie odpisu tytułu
wykonawczego.
§
6. W
przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w
zajęcie egzekucyjne zobowiązanemu doręcza się
odpis tytułu wykonawczego.
Art.
26a.
(uchylony).
Art.
26b. [Odpis tytułu wykonawczego]
§
1. Odpis
tytułu wykonawczego sporządzony przez wierzyciela zawiera
adnotację "odpis tytułu wykonawczego".
§
2. Odpis
tytułu wykonawczego sporządzony przez organ egzekucyjny
zawiera adnotację "odpis zgodny z oryginałem",
datę sporządzenia, imię i nazwisko oraz podpis
pracownika, który sporządził odpis.
Art.
26c. [Dalszy tytuł wykonawczy]
§
1. W
razie potrzeby prowadzenia egzekucji przez więcej niż jeden
organ egzekucyjny lub zabezpieczenia należności pieniężnej
hipoteką przymusową, w tym hipoteką morską
przymusową, wierzyciel wydaje dalszy tytuł wykonawczy.
§
2. Dalszy
tytuł wykonawczy poza wymogami, o których mowa w art. 27,
zawiera także numer porządkowy oraz oznaczenie celu, dla
którego został wydany.
§
3. Po
wydaniu dalszego tytułu wykonawczego wierzyciel występuje
do organu egzekucyjnego o nadanie temu tytułowi wykonawczemu
klauzuli o skierowaniu dalszego tytułu wykonawczego do
egzekucji.
§
4. Zobowiązanemu
nie doręcza się odpisu dalszego tytułu wykonawczego.
Art.
26d. [Ponowne wydanie tytułu wykonawczego]
§
1. W
przypadku utraty tytułu wykonawczego, po wszczęciu
egzekucji administracyjnej, wierzyciel ponownie wydaje tytuł
wykonawczy po uprzednim wydaniu postanowienia o utracie pierwotnego
tytułu wykonawczego.
§
2. Na
ponownie wydanym tytule wykonawczym wierzyciel umieszcza adnotację
o jego wydaniu oraz oznaczenie postanowienia o utracie pierwotnego
tytułu wykonawczego.
§
3. Po
ponownym wydaniu tytułu wykonawczego wierzyciel występuje
do organu egzekucyjnego o nadanie temu tytułowi klauzuli o
skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji.
§
4. Zobowiązanemu
nie doręcza się odpisu ponownie wydanego tytułu
wykonawczego.
Art.
27. [Elementy składowe tytułu wykonawczego]
§
1. Tytuł
wykonawczy zawiera:
1)
oznaczenie wierzyciela;
1a)
oznaczenie organu albo organów, o których mowa w art.
17 ust. 1 pkt 1 lit. d
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w
ramach świadczenia usług (Dz. U. poz. 868 oraz z 2018 r.
poz. 107 i 650);
2)
wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego i jego
adresu, a także NIP lub numeru PESEL, jeżeli zobowiązany
taki numer posiada;
3)
treść podlegającego egzekucji obowiązku, podstawę
prawną tego obowiązku oraz stwierdzenie, że obowiązek
jest wymagalny, a w przypadku egzekucji należności
pieniężnej - także określenie jej wysokości,
terminu, od którego nalicza się odsetki z tytułu
niezapłacenia należności w terminie, oraz rodzaju i
stawki tych odsetek;
4)
wskazanie zabezpieczenia należności pieniężnej
hipoteką przymusową albo przez ustanowienie zastawu
skarbowego lub rejestrowego lub zastawu nieujawnionego w żadnym
rejestrze, ze wskazaniem terminów powstania tych zabezpieczeń;
5)
wskazanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności
pieniężnej, jeżeli należność korzysta z
tego prawa i prawo to nie wynika z zabezpieczenia należności
pieniężnej;
6)
wskazanie podstawy prawnej prowadzenia egzekucji administracyjnej;
7)
datę wystawienia tytułu, podpis, imię i nazwisko oraz
stanowisko służbowe osoby upoważnionej do działania
w imieniu wierzyciela;
8)
pouczenie zobowiązanego o skutkach niezawiadomienia organu
egzekucyjnego o zmianie miejsca pobytu;
9)
pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie
7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów
w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego;
10)
klauzulę organu egzekucyjnego o skierowaniu tytułu do
egzekucji administracyjnej;
11)
wskazanie środków egzekucyjnych stosowanych w egzekucji
należności pieniężnych;
12)
datę doręczenia upomnienia, a jeżeli doręczenie
upomnienia nie było wymagane, podstawę prawną braku
tego obowiązku;
13)
datę doręczenia zobowiązanemu powiadomienia o wniosku
o egzekucję administracyjnej kary pieniężnej lub
grzywny administracyjnej, o którym mowa w art. 18 ust. 1
ustawy, o której mowa w pkt 1a;
14)
datę, do której można prowadzić egzekucję
należności pieniężnej, o której mowa w
art. 2 § 1 pkt 8 lit. g.
§
2. Jeżeli
tytuł wykonawczy dotyczy należności spółki
nieposiadającej osobowości prawnej, w tytule wykonawczym
podaje się również imiona i nazwiska oraz adresy
wspólników.
§
3. (uchylony).
§
4. Tytuł
wykonawczy przekazywany do organu egzekucyjnego przy wykorzystaniu
systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej zawiera kwalifikowany podpis
elektroniczny.
Art.
27a. [Zasady zaokrąglania należności
pieniężnych]
§
1. W
tytule wykonawczym wykazuje się należności pieniężne
po zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy.
§
2. Przepis
§ 1 stosuje się również do odsetek z tytułu
niezapłacenia w terminie należności pieniężnej
i kosztów egzekucyjnych.
§
3. Zaokrąglenie
następuje w ten sposób, że kwoty wynoszące:
1)
mniej niż 5 groszy pomija się;
2)
5 i więcej groszy podwyższa się do pełnych
dziesiątek groszy.
§
4. Zaokrąglenie,
o którym mowa w § 1 i 2, stosuje się w każdym
przypadku częściowej realizacji egzekwowanej należności
pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w
terminie oraz kosztów egzekucyjnych.
§
5. Różnice
występujące w końcowym rozliczeniu kwot uzyskanych z
egzekucji, wynikające z zaokrąglenia, traktuje się
odpowiednio jako kwoty należne albo umorzone z mocy prawa.
Art.
27b.
(uchylony).
Art.
27c. [Egzekucja z majątku wspólnego małżonków]
Jeżeli
egzekucja ma być prowadzona zarówno z majątku
wspólnego zobowiązanego i jego małżonka, jak i
z ich majątków osobistych, tytuł wykonawczy wystawia
się na oboje małżonków.
Art.
27d. 16
[Egzekucja z majątku przedsiębiorstwa w spadku]
§
1. W
przypadku gdy zobowiązany będący przedsiębiorcą
zmarł przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, w
tytule wykonawczym wskazuje się imię i nazwisko
zobowiązanego oraz firmę zobowiązanego z dodaniem
oznaczenia "w spadku".
§
2. Tytuł
wykonawczy, o którym mowa w § 1, uprawnia do
przeprowadzenia egzekucji z majątku przedsiębiorstwa w
spadku. Prawa i obowiązki zobowiązanego wykonuje zarządca
przedsiębiorstwa w spadku.
Art.
28. [Możliwość albo obowiązek wskazania
przez wierzyciela środka egzekucyjnego]
We
wniosku o wszczęcie egzekucji administracyjnej wierzyciel może
wskazać środek egzekucyjny. Wierzyciel powinien wskazać
środek egzekucyjny, gdy wniosek dotyczy egzekucji obowiązku
o charakterze niepieniężnym.
Art.
28a. [Przejście obowiązku na następcę
prawnego]
W
przypadku przejścia obowiązku objętego tytułem
wykonawczym na następcę prawnego zobowiązanego,
postępowanie egzekucyjne jest kontynuowane, a dokonane czynności
egzekucyjne pozostają w mocy. Zastosowanie dalszych środków
egzekucyjnych może jednak nastąpić po wystawieniu
przez wierzyciela nowego tytułu wykonawczego i skierowaniu go do
organu egzekucyjnego wraz z urzędowym dokumentem wykazującym
przejście dochodzonego obowiązku na następcę
prawnego.
Art.
28b. [Zmieniony tytuł wykonawczy]
§
1. Jeżeli
w trakcie postępowania egzekucyjnego zostanie wydana decyzja,
postanowienie lub inne orzeczenie określające lub
ustalające inną wysokość należności
pieniężnej niż objęta tytułem wykonawczym
albo zostanie złożona korekta dokumentu, o którym
mowa w art. 3a § 1, powodująca zwiększenie wysokości
należności pieniężnej, wierzyciel niezwłocznie
sporządza zmieniony tytuł wykonawczy.
§
1a. Jeżeli
w trakcie postępowania egzekucyjnego należności
pieniężnej, o której mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. g, organ państwa członkowskiego wyda decyzję lub
inne orzeczenie ustalające inną wysokość
należności niż objęta tytułem wykonawczym,
wierzyciel niezwłocznie sporządza zmieniony tytuł
wykonawczy.
§
2. W
przypadku złożenia korekty dokumentu, o którym mowa
w art. 3a § 1, powodującej zmniejszenie wysokości
należności pieniężnej organ egzekucyjny
kontynuuje postępowanie egzekucyjne, przy czym czynności
egzekucyjne ograniczają się do kwoty pozostałej do
wyegzekwowania.
Art.
28c. [Kontynuowanie egzekucji administracyjnej]
W
przypadku skierowania do organu egzekucyjnego zmienionego tytułu
wykonawczego, zmienionego jednolitego tytułu wykonawczego lub
zmienionego zagranicznego tytułu wykonawczego, dokonane
czynności egzekucyjne pozostają w mocy, a uprzednio
wszczęta egzekucja administracyjna jest kontynuowana przez
realizację zastosowanych środków egzekucyjnych oraz
stosowanie kolejnych środków egzekucyjnych.
Art.
28d. 17
[Kontynuowanie egzekucji administracyjnej w przypadku prowadzenia
przedsiębiorstwa w spadku przez zarządcę]
§
1. Jeżeli
zobowiązany będący przedsiębiorcą zmarł
po wszczęciu postępowania egzekucyjnego i zarządca
przedsiębiorstwa w spadku prowadzi przedsiębiorstwo w
spadku albo dokonuje czynności, o których mowa w art.
13
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej, postępowanie egzekucyjne
jest kontynuowane, a dokonane czynności egzekucyjne pozostają
w mocy. Podjęcie dalszych czynności egzekucyjnych oraz
zastosowanie środków egzekucyjnych może nastąpić
po wydaniu postanowienia o nadaniu tytułowi wykonawczemu
klauzuli o skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w
spadku. Postanowienie doręcza się zarządcy
przedsiębiorstwa w spadku. Na postanowienie przysługuje
zażalenie.
§
2. W
przypadku, o którym mowa w § 1, tytuł wykonawczy
wraz z postanowieniem o nadaniu klauzuli o skierowaniu egzekucji
przeciwko przedsiębiorstwu w spadku uprawnia do przeprowadzenia
egzekucji z przedsiębiorstwa w spadku. Prawa i obowiązki
zobowiązanego wykonuje zarządca przedsiębiorstwa w
spadku.
Art.
29. [Badanie dopuszczalności egzekucji]
§
1. Organ
egzekucyjny bada z urzędu dopuszczalność egzekucji
administracyjnej; organ ten nie jest natomiast uprawniony do badania
zasadności i wymagalności obowiązku objętego
tytułem wykonawczym.
§
2. Organ
egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji i zawiadamia
wierzyciela o przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, jeżeli:
1)
obowiązek, którego dotyczy tytuł wykonawczy, nie
podlega egzekucji administracyjnej;
2)
organ egzekucyjny uprawdopodobni, że nie uzyska się kwoty
przewyższającej wydatki egzekucyjne;
3)
tytuł wykonawczy nie spełnia wymogów określonych
w art. 27 § 1 i 2.
§
2a. Na
wniosek wierzyciela niebędącego jednocześnie organem
egzekucyjnym, złożony w terminie 14 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia o przyczynach nieprzystąpienia do egzekucji, organ
egzekucyjny wydaje postanowienie o nieprzystąpieniu do egzekucji
lub przystępuje do egzekucji. Na postanowienie o
nieprzystąpieniu do egzekucji wierzycielowi przysługuje
zażalenie.
§
3. (uchylony).
Art.
29a. [Wystąpienie do centralnego biura łącznikowego
o uzgodnienie]
§
1. Jeżeli
dochodzenie należności pieniężnych na wniosek
państwa członkowskiego lub państwa trzeciego stwarza
szczególne problemy, powoduje powstanie znacząco wysokich
wydatków egzekucyjnych lub wiąże się ze
zwalczaniem zorganizowanej grupy albo związku mających na
celu popełnienie przestępstwa, organ egzekucyjny może
wystąpić do centralnego biura łącznikowego o
uzgodnienie z państwem członkowskim lub państwem
trzecim zakresu oraz sposobu pokrycia wydatków egzekucyjnych
powstałych lub mogących powstać w ramach udzielania
pomocy na podstawie ustawy
o wzajemnej pomocy, przedstawiając jednocześnie:
1)
szczegółowe zestawienie wydatków egzekucyjnych;
2)
numer rachunku bankowego organu egzekucyjnego, na który ma być
przekazana kwota wydatków.
§
2. Do
momentu uzgodnienia, o którym mowa w § 1, organ
egzekucyjny może nie podejmować czynności
egzekucyjnych.
Art.
30. [Zmiana środka egzekucyjnego]
Organ
egzekucyjny w egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym
może zastosować inny środek egzekucyjny niż
wskazany we wniosku, jeżeli jest mniej uciążliwy dla
zobowiązanego, a prowadzi bezpośrednio do wykonania
obowiązku. O powyższym organ egzekucyjny zawiadamia
wierzyciela niebędącego jednocześnie organem
egzekucyjnym.
Art.
31. [Organ rekwizycyjny. Egzekutor]
§
1. Organ
egzekucyjny może zlecić organowi rekwizycyjnemu wykonanie
czynności egzekucyjnych w zakresie składników
majątku zobowiązanego znajdujących się na terenie
działania tego organu. Organ egzekucyjny zlecający
wykonanie czynności egzekucyjnych sporządza odpis tytułu
wykonawczego oznaczając cel, któremu ma służyć,
i jego liczbę porządkową, a także określa
kwotowo zakres zlecenia.
§
1a. Organ
rekwizycyjny wykonuje prawa i obowiązki organu egzekucyjnego w
zakresie zleconych czynności egzekucyjnych.
§
2. Egzekutor
obowiązany jest przed rozpoczęciem czynności
egzekucyjnych bez wezwania okazać zobowiązanemu
zaświadczenie organu egzekucyjnego lub legitymację
służbową, upoważniające do czynności
egzekucyjnych.
Art.
32. [Doręczenie zobowiązanemu odpisu tytułu
wykonawczego]
Organ
egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności
egzekucyjnych, doręcza zobowiązanemu odpis tytułu
wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony.
Art.
32a. [Zawiadomienie o wszczęciu postępowania w
sprawie istnienia lub wysokości dochodzonej należności
pieniężnej]
§
1. Jeżeli
zostało wszczęte postępowanie w sprawie istnienia lub
wysokości dochodzonej należności pieniężnej,
wierzyciel zawiadamia o tym organ egzekucyjny, wskazując, w
jakim zakresie egzekwowana należność pieniężna
nie została zaskarżona.
§
2. Zawiadomienie,
o którym mowa w § 1, powoduje zawieszenie postępowania
egzekucyjnego w części dotyczącej przedmiotu sporu do
czasu ostatecznego zakończenia postępowania, o ile
wierzyciel nie wystąpi z uzasadnionym wnioskiem o dalsze
prowadzenie postępowania egzekucyjnego lub podjęcie
zawieszonego postępowania egzekucyjnego.
§
3. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego, o którym
mowa w § 2, organ egzekucyjny może dokonać
zabezpieczenia na podstawie tytułu wykonawczego, stanowiącego
podstawę wszczęcia tego postępowania, na wniosek
wierzyciela lub z urzędu.
§
3a. W
zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, przepisu § 3 nie stosuje
się.
§
4. Przepisy
§ 1-3 nie mają zastosowania do postępowania
egzekucyjnego wszczętego na podstawie tytułu wykonawczego
wystawionego na podstawie decyzji nieostatecznej, której
nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
Art.
32b. [Procedura wzajemnego porozumiewania]
§
1. W
przypadkach określonych w art. 32a § 1, jeżeli w toku
postępowania egzekucyjnego wystąpiono z wnioskiem o
odzyskanie należności pieniężnych do państwa
członkowskiego lub państwa trzeciego, organ egzekucyjny
informuje to państwo o okolicznościach, o których
mowa w art. 32a § 1, wskazując, w jakim zakresie należność
pieniężna objęta wnioskiem nie została
zaskarżona.
§
2. Organ
egzekucyjny może wystąpić, z urzędu lub na
wniosek wierzyciela, z wnioskiem o podjęcie środków
zabezpieczających zaskarżoną część
należności pieniężnych na zasadach określonych
w ustawie
o wzajemnej pomocy lub z uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie
tych należności.
Art.
32c. [Zawieszenie postępowania egzekucyjnego w razie
wszczęcia procedury wzajemnego porozumiewania]
§
1. Jeżeli
wszczęto procedurę wzajemnego porozumiewania, a wynik tej
procedury może mieć wpływ na egzekwowany obowiązek
będący przedmiotem wniosku państwa członkowskiego
lub państwa trzeciego o odzyskanie należności
pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. a-f i pkt 9, postępowanie egzekucyjne ulega zawieszeniu do
czasu zakończenia procedury wzajemnego porozumiewania, chyba że
zachodzi potrzeba natychmiastowego wyegzekwowania tych należności
w związku z oszustwem lub niewypłacalnością.
§
2. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego w przypadku, o
którym mowa w § 1, organ egzekucyjny może z urzędu
lub na wniosek wierzyciela dokonać zabezpieczenia należności
pieniężnych, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. a-f i pkt 9.
Art.
33. [Podstawy zarzutów]
§
1. Podstawą
zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może
być:
1)
wykonanie lub umorzenie w całości albo w części
obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo
nieistnienie obowiązku;
2)
odroczenie terminu wykonania obowiązku albo brak wymagalności
obowiązku z innego powodu, rozłożenie na raty spłaty
należności pieniężnej;
3)
określenie egzekwowanego obowiązku niezgodnie z treścią
obowiązku wynikającego z orzeczenia, o którym mowa w
art. 3 i 4;
4)
błąd co do osoby zobowiązanego;
5)
niewykonalność obowiązku o charakterze niepieniężnym;
6)
niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub
zastosowanego środka egzekucyjnego;
7)
brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o
którym mowa w art. 15 § 1;
8)
zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego;
9)
prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny;
10)
niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych
w art. 27, a w zagranicznym tytule wykonawczym - wymogów
określonych w art.
102
ustawy o wzajemnej pomocy.
§
2. W
egzekucji należności pieniężnych, o których
mowa w:
1)
art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f - zobowiązanemu przysługują
zarzuty określone w § 1 pkt 6, 8 i 9;
2)
art. 2 § 1 pkt 8 lit. g i pkt 9 - zobowiązanemu przysługują
zarzuty określone w § 1 pkt 6 i 8-10.
Art.
34. [Rozpatrzenie zarzutów]
§
1. Zarzuty
zgłoszone na podstawie art. 33 § 1 pkt 1-7, 9 i 10, a przy
egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym
- także na podstawie art. 33 § 1 pkt 8, organ egzekucyjny
rozpatruje po uzyskaniu stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych
zarzutów, z tym że w zakresie zarzutów, o których
mowa w art. 33 § 1 pkt 1-5 i 7, stanowisko wierzyciela jest dla
organu egzekucyjnego wiążące. W przypadku egzekucji
należności pieniężnych, o których mowa w
art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f i pkt 9, stanowiska wierzyciela nie
wymaga się.
§
1a. Jeżeli
zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia
w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub
sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości
lub w części wymagalność należności
pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną
lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują
środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o
niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu.
§
2. Na
postanowienie w sprawie stanowiska wierzyciela przysługuje
zażalenie.
§
3. (uchylony).
§
4. Organ
egzekucyjny, po otrzymaniu ostatecznego postanowienia w sprawie
stanowiska wierzyciela lub postanowienia o niedopuszczalności
zgłoszonego zarzutu, wydaje postanowienie w sprawie zgłoszonych
zarzutów, a jeżeli zarzuty są uzasadnione - o
umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo o zastosowaniu mniej
uciążliwego środka egzekucyjnego.
§
5. Na
postanowienie w sprawie zgłoszonych zarzutów służy
zobowiązanemu oraz wierzycielowi niebędącemu
jednocześnie organem egzekucyjnym zażalenie.
Art.
35. [Skutki wniesienia zarzutów]
§
1. Zgłoszenie
przez zobowiązanego zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji
administracyjnej na podstawie art. 33 § 1 pkt 1-7, 9 i 10
zawiesza postępowanie egzekucyjne do czasu wydania ostatecznego
postanowienia w przedmiocie zgłoszonego zarzutu, o ile
wierzyciel po otrzymaniu zarzutu nie wystąpi z uzasadnionym
wnioskiem o podjęcie zawieszonego postępowania
egzekucyjnego.
§
2. W
okresie zawieszenia postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny
może dokonać na podstawie tytułu wykonawczego
zabezpieczenia na wniosek wierzyciela lub z urzędu.
§
2a. W
zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, przepisu § 2 nie stosuje
się.
§
3. Jeżeli
w toku postępowania egzekucyjnego wystąpiono o pomoc do
państwa członkowskiego lub państwa trzeciego z
wnioskiem o odzyskanie należności pieniężnych, o
których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f i pkt 9, organ
egzekucyjny informuje to państwo o okolicznościach, o
których mowa w § 1.
§
4. W
przypadku określonym w § 3 organ egzekucyjny może, z
urzędu lub na wniosek wierzyciela, wystąpić z
wnioskiem o podjęcie środków zabezpieczających
należności pieniężne na zasadach określonych
w ustawie
o wzajemnej pomocy lub z uzasadnionym wnioskiem o dalsze odzyskiwanie
tych należności.
Art.
35a. [Powództwo wstrzymujące]
Jeżeli
ze względu na rodzaj egzekwowanej należności
dopuszczalne jest kwestionowanie istnienia lub wysokości tej
należności w drodze powództwa, a zobowiązany
wniesie takie powództwo do sądu, wierzyciel po otrzymaniu
powództwa zawiadamia o tym organ egzekucyjny, żądając
wstrzymania postępowania egzekucyjnego do czasu prawomocnego
rozstrzygnięcia sprawy przez sąd.
Art.
36. [Obowiązek udzielania informacji i wyjaśnień]
§
1. W
zakresie niezbędnym do wszczęcia lub prowadzenia
postępowania egzekucyjnego oraz udzielania pomocy na podstawie
ustawy
o wzajemnej pomocy organ egzekucyjny lub wierzyciel, o którym
mowa w art. 5, może żądać od uczestników
postępowania informacji i wyjaśnień, jak również
zwracać się o udzielenie informacji do organów
administracji publicznej oraz jednostek organizacyjnych im podległych
lub podporządkowanych, a także innych podmiotów.
§
1a. Informacje
i wyjaśnienia, o których mowa w § 1, udzielane są
nieodpłatnie przez uczestników postępowania
egzekucyjnego oraz organy administracji publicznej i jednostki im
podległe lub przez nie nadzorowane.
§
1b. Udostępnianie
informacji przez organy i jednostki, o których mowa w §
1a, oraz dłużników zajętej wierzytelności
nie narusza obowiązku zachowania przez nich tajemnicy określonej
w odrębnych przepisach.
§
1c. Na
żądanie organu egzekucyjnego lub centralnego biura
łącznikowego banki są obowiązane do przekazywania
informacji dotyczących zobowiązanego lub podmiotu, o którym
mowa w art. 3 pkt 8 ustawy o wzajemnej pomocy, w zakresie:
1)
posiadanych rachunków bankowych lub posiadanych pełnomocnictw
do dysponowania rachunkami bankowymi, liczby tych rachunków
lub pełnomocnictw, obrotów i stanów tych
rachunków, z podaniem wpływów, obciążeń
rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio ich
nadawców i odbiorców;
2)
posiadanych rachunków pieniężnych, rachunków
papierów wartościowych lub posiadanych pełnomocnictw
do dysponowania takimi rachunkami, liczby tych rachunków, a
także obrotów i stanów tych rachunków;
3)
zawartych umów kredytowych lub umów pożyczki, z
podaniem wysokości zobowiązań wynikających z tych
kredytów lub pożyczek, celów, na jakie zostały
udzielone, i sposobu zabezpieczenia ich spłaty, a także
umów depozytowych i umów udostępniania skrytek
sejfowych;
4)
nabytych za pośrednictwem banków akcji Skarbu Państwa
lub obligacji Skarbu Państwa, a także obrotu tymi papierami
wartościowymi;
5)
obrotu wydawanymi przez banki certyfikatami depozytowymi lub innymi
papierami wartościowymi.
§
1d. Przepis
§ 1c stosuje się odpowiednio do spółdzielczych
kas oszczędnościowo-kredytowych oraz podmiotów
prowadzących rachunki papierów wartościowych lub
inne rachunki, na których zapisane są instrumenty
finansowe, a także rachunki pieniężne.
§
2. Od
wykonania żądania określonego w § 1 można
uchylić się w takim zakresie, w jakim według przepisów
Kodeksu
postępowania administracyjnego
można odmówić zeznań w charakterze świadka
albo odpowiedzi na zadane pytanie.
§
3. Zobowiązany,
przeciwko któremu wszczęto postępowanie egzekucyjne,
jest obowiązany do powiadomienia, w terminie 7 dni, organu
egzekucyjnego o każdej zmianie miejsca swego pobytu, trwającej
dłużej niż jeden miesiąc. O obowiązku tym
oraz o skutkach jego zaniechania poucza się zobowiązanego
przy doręczaniu mu tytułu wykonawczego.
Art.
37.
(uchylony).
Art.
37a.
(uchylony).
Art.
38. [Żądanie wyłączenia spod egzekucji o
charakterze pieniężnym]
§
1. Kto,
nie będąc zobowiązanym, rości sobie prawa do
rzeczy lub prawa majątkowego, z którego prowadzi się
egzekucję administracyjną, może wystąpić do
organu egzekucyjnego - w terminie czternastu dni od dnia uzyskania
wiadomości o czynności egzekucyjnej skierowanej do tej
rzeczy lub tego prawa - z żądaniem ich wyłączenia
spod egzekucji, przedstawiając lub powołując dowody na
poparcie swego żądania.
§
2. Organ
egzekucyjny rozpozna żądanie i wyda postanowienie w sprawie
wyłączenia w terminie czternastu dni od dnia złożenia
żądania. Termin ten może być przedłużony
o dalsze czternaście dni, gdy zbadanie dowodów w tym
terminie nie było możliwe.
§
3. Do
czasu wydania postanowienia w sprawie wyłączenia organ
egzekucyjny zaniecha dalszych czynności egzekucyjnych w stosunku
do rzeczy lub prawa majątkowego, których wyłączenia
żądano; jednakże dokonane czynności egzekucyjne
pozostają w mocy.
§
4. Przepisy
§ 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku zgłoszenia
roszczeń do rzeczy lub praw majątkowych zajętych w
celu zabezpieczenia.
Art.
39. [Żądanie wyłączenia spod egzekucji o
charakterze niepieniężnym]
Jeżeli
w egzekucji obowiązku o charakterze niepieniężnym
rzecz lub prawo majątkowe, których wyłączenia
spod egzekucji żądano, zostały również
objęte środkiem egzekucyjnym wskazanym przez wierzyciela,
organ egzekucyjny doręcza mu postanowienie o wyłączeniu.
Na to postanowienie przysługuje wierzycielowi zażalenie. Do
czasu rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności
egzekucyjne pozostają w mocy.
Art.
40. [Postępowanie w sprawie wyłączenia spod
egzekucji]
§
1. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie odmowy wyłączenia
spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego przysługuje
zażalenie osobie, o której mowa w art. 38 § 1.
§
2. Na
ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy
lub prawa majątkowego nie przysługuje skarga do sądu
administracyjnego. Osobie, której żądanie wyłączenia
rzeczy lub prawa nie zostało uwzględnione, przysługuje
natomiast prawo żądania zwolnienia ich od zabezpieczenia
lub egzekucji administracyjnej w trybie przepisów Kodeksu
postępowania cywilnego.
Osoba ta odpis pozwu o zwolnienie kieruje równocześnie do
organu egzekucyjnego.
Art.
41. [Skutki wniesienia żądania wyłączenia
spod egzekucji]
§
1. Do
czasu ostatecznego rozstrzygnięcia żądania w sprawie
wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego
i w okresie 14 dni po tym rozstrzygnięciu oraz w okresie od dnia
skierowania do organu egzekucyjnego pozwu, o którym mowa w
art. 40 § 2, do dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu
w sprawie wyłączenia spod egzekucji objęte żądaniem
wyłączenia rzeczy nie mogą być sprzedane, a prawa
majątkowe wykonywane.
§
2. Jeżeli
rzecz objęta żądaniem wyłączenia ulega
szybkiemu zepsuciu, może ona być sprzedana w trybie
przewidzianym dla sprzedaży ruchomości w przepisach o
egzekucji należności pieniężnych przed
rozstrzygnięciem żądania wyłączenia, a
osiągniętą ze sprzedaży kwotę składa
się do depozytu organu egzekucyjnego. W przypadku
nieuwzględnienia żądania wyłączenia
egzekucję prowadzi się do kwoty złożonej do
depozytu.
Art.
42. [Dopuszczalność wpłaty do depozytu]
W
postępowaniu dotyczącym egzekucji należności
pieniężnej osoba, która żąda wyłączenia
rzeczy lub prawa majątkowego, może wpłacić do
depozytu organu egzekucyjnego kwotę, na jaką zostały
one oszacowane, albo kwotę równą należności
pieniężnej łącznie z kosztami egzekucyjnymi.
Organ egzekucyjny uchyli wówczas czynności egzekucyjne
odnośnie do rzeczy lub prawa, których żądanie
wyłączenia dotyczy, co nie wpływa na dalszy tok
postępowania o wyłączenie. W razie uwzględnienia
żądania wyłączenia, kwota złożona do
depozytu podlega zwrotowi. Jeżeli żądanie wyłączenia
nie zostanie uwzględnione, egzekucję prowadzi się do
kwoty złożonej do depozytu.
Art.
43. [Wierzytelności zabezpieczone]
Jeżeli
w postępowaniu dotyczącym egzekucji należności
pieniężnej zostało zgłoszone, zgodnie z art. 38 §
1, żądanie wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub
prawa majątkowego z tej przyczyny, że znajduje się we
władaniu innej osoby na podstawie umowy zastawu lub prawa
użytkowania ustanowionego w wyniku umowy o dożywocie, a
żądanie to nie zostało uwzględnione,
wierzytelność zabezpieczona zastawem oraz wartość
prawa użytkowania podlega zaspokojeniu z kwoty uzyskanej z
egzekucji, z uwzględnieniem prawa pierwszeństwa
zaspokojenia przysługującego z mocy ustawy
należności pieniężnych.
Art.
44. [Niedopuszczalność żądania wyłączenia]
Żądanie
wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego
nie może być zgłoszone, jeżeli z rzeczy lub prawa
przeprowadzona została egzekucja przez sprzedaż rzeczy lub
wykonanie prawa majątkowego.
Art.
45. [Obowiązek odstąpienia od czynności
egzekucyjnych]
§
1. Organ
egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od
czynności egzekucyjnych, jeśli zobowiązany okazał
dowody stwierdzające wykonanie, umorzenie, wygaśnięcie
lub nieistnienie obowiązku, odroczenie terminu wykonania
obowiązku, rozłożenie na raty spłaty należności
pieniężnych, albo gdy zachodzi błąd co do osoby
zobowiązanego. Organ egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o
odstąpieniu od czynności egzekucyjnych.
§
2. Organ
egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od
egzekucji ze składnika majątkowego zobowiązanego,
jeżeli okazał on dowody stwierdzające częściowe
wykonanie obowiązku lub umorzenie należności
pieniężnej, a wartość zajętego składnika
majątkowego znacznie przekracza kwotę ostatecznie
dochodzonej należności i zobowiązany posiada inne
składniki majątkowe, z których egzekucja może
być prowadzona.
§
3. Organ
egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o odstąpieniu od czynności
egzekucyjnych i na jego żądanie wydaje postanowienie w
sprawie odstąpienia od czynności egzekucyjnych. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie wierzycielowi
niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
46. [Pomoc organów asystencyjnych]
§
1. Organ
egzekucyjny i egzekutor może w razie potrzeby wezwać, w
pilnych przypadkach także ustnie, pomocy organu Policji, Straży
Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji
Wywiadu, jeżeli natrafił na opór, który
uniemożliwia lub utrudnia przeprowadzenie egzekucji, albo jeżeli
istnieje uzasadnione przypuszczenie, że na taki opór
natrafi. Jeżeli opór stawia żołnierz w czynnej
służbie wojskowej, należy wezwać pomocy
właściwego organu wojskowego, chyba że zwłoka
grozi udaremnieniem egzekucji, a na miejscu nie ma organu wojskowego.
§
2. Organy
wymienione w § 1 nie mogą odmówić udzielenia
egzekutorowi pomocy.
§
3. Sposób
udzielania pomocy organowi egzekucyjnemu i egzekutorowi przy
wykonywaniu czynności egzekucyjnych, przypadki, w których
wymagana jest pomoc organów, sposób postępowania,
tryb występowania o udzielenie pomocy, sposób jej
realizacji, a także sposób dokumentowania wykonywanych
czynności i rozliczania ich kosztów określi, w
drodze rozporządzenia:
1)
Minister Obrony Narodowej - w przypadku udzielania pomocy przez
Żandarmerię Wojskową lub wojskowe organy porządkowe;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku
udzielania pomocy przez Policję lub Straż Graniczną;
3)
Prezes Rady Ministrów - w przypadku udzielania pomocy przez
Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencję
Wywiadu.
Art.
47. [Otwarcie pomieszczeń i przeszukanie]
§
1. Jeżeli
cel egzekucji prowadzonej w sprawie należności pieniężnej
lub wydania rzeczy tego wymaga, organ egzekucyjny zarządzi
otwarcie środków transportu zobowiązanego, lokali i
innych pomieszczeń zajmowanych przez zobowiązanego oraz
schowków w tych środkach, lokalach i pomieszczeniach.
§
2. Przeszukania
rzeczy, środków transportu, lokali i innych pomieszczeń
oraz schowków dokonuje komisja powołana przez organ
egzekucyjny. Z dokonanych czynności spisuje się protokół.
Zakończeniem czynności jest zabezpieczenie przeszukiwanego
środka transportu, pomieszczenia lub lokalu. Protokół
z dokonanych czynności przekazuje się niezwłocznie
zobowiązanemu.
§
3. Zarządzenie,
o którym mowa w § 1, doręcza się zobowiązanemu.
Art.
48. [Przeszukanie odzieży i innych przedmiotów
zobowiązanego]
§
1. Egzekutor
może przeszukać odzież na osobie zobowiązanego
oraz teczki, walizy i tym podobne przedmioty, które
zobowiązany ma przy sobie, jeżeli egzekucja dotyczy
należności pieniężnej lub wydania rzeczy.
§
2. Przeszukanie
odzieży na osobie zobowiązanego oraz jego teczek, waliz i
tym podobnych przedmiotów poza mieszkaniem, przedsiębiorstwem,
zakładem lub gospodarstwem zobowiązanego może nastąpić
tylko na podstawie pisemnego polecenia organu egzekucyjnego.
Egzekutor obowiązany jest okazać polecenie organu
egzekucyjnego zobowiązanemu przed przystąpieniem do
czynności egzekucyjnych.
§
3. Jeżeli
w czasie dokonywania czynności egzekucyjnych, o których
mowa w § 1 i 2, egzekutor zauważy, że zobowiązany
oddał poszukiwane przedmioty swemu domownikowi lub innej osobie
do ukrycia, egzekutor może przeszukać odzież tej osoby
oraz jej teczki, walizy i tym podobne przedmioty, jakie ona ma przy
sobie.
§
4. Przeszukanie
odzieży powinno być dokonane tylko przez osobę tej
samej płci co osoba przeszukiwana.
§
5. Przeszukania
odzieży na żołnierzu w czynnej służbie
wojskowej albo funkcjonariuszu Policji, Służby Ochrony
Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży
Granicznej przeprowadza w obecności egzekutora odpowiednio
żołnierz Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu
porządkowego albo osoba wyznaczona przez przełożonego
funkcjonariusza.
Art.
49. [Prawo uczestnictwa zobowiązanego w przeszukaniu]
§
1. Podczas
przeszukania ma prawo być obecny zobowiązany.
§
2. Jeżeli
zobowiązany lub inna obecna przy przeszukaniu osoba zachowuje
się niewłaściwie lub przeszkadza w dokonywaniu
czynności egzekucyjnych, egzekutor może upomnieć, a po
bezskutecznym upomnieniu wydalić z miejsca dokonywania czynności
egzekucyjnych tę osobę.
Art.
49a. [Zasady przeszukania]
Przeszukanie
rzeczy dokonywane jest zgodnie z celem tej czynności, z
zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których
ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania
niepotrzebnych szkód i dolegliwości.
Art.
49b. [Odstąpienie od egzekucji]
§
1. Jeżeli
podczas przeszukania egzekutor natrafi na dokument opatrzony klauzulą
tajności, egzekutor odstępuje od jego egzekucji.
§
2. Rzeczy,
których posiadanie jest zabronione, przekazuje się
właściwemu urzędowi lub instytucji.
Art.
50. [Ochrona terenów i obiektów]
§
1. W
lokalach i innych pomieszczeniach organów państwowych
oraz na terenach kolejowych i lotnisk można dokonywać
czynności egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu tych
organów państwowych lub zarządców
(komendantów) tych obiektów. Przepis ten nie dotyczy
przypadków, gdy z mocy szczególnych przepisów
organy egzekucyjne właściwe są do działania na
terenach kolejowych oraz lotnisk.
§
2. W
obrębie budynków wojskowych i zajmowanych przez Policję,
Służbę Ochrony Państwa, Agencję
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służbę
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego,
Centralne Biuro Antykorupcyjne lub Straż Graniczną oraz na
okrętach wojennych można dokonywać czynności
egzekucyjnych tylko po uprzednim zawiadomieniu odpowiednio właściwego
komendanta lub kierownika jednostki i w asyście wyznaczonego
organu wojskowego lub organu Policji, Służby Ochrony
Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży
Granicznej.
§
3. Sposób
asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych,
uwzględniając w szczególności przypadki i
miejsca, w których wymagana jest asysta organów, sposób
postępowania przy wykonywaniu asysty, tryb powiadamiania
właściwych organów, wymagane dokumenty, sposób
dokumentowania wykonywanych czynności i rozliczania ich kosztów,
określi, w drodze rozporządzenia:
1)
Minister Obrony Narodowej - w przypadku wykonywania asysty przez
Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę
Wywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową lub wojskowe
organy porządkowe;
2)
minister właściwy do spraw wewnętrznych - w przypadku
wykonywania asysty przez Policję, Służbę Ochrony
Państwa lub Straż Graniczną;
3)
Prezes Rady Ministrów - w przypadku wykonywania asysty przez
Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję
Wywiadu lub Centralne Biuro Antykorupcyjne.
§
4. Przeszukania
rzeczy osoby obowiązanej do zachowania tajemnicy zawodowej
dokonuje się w obecności przedstawiciela organizacji
zawodowej, do której osoba ta przynależy.
Art.
51. [Świadkowie czynności egzekucyjnych]
§
1. Na
wniosek zobowiązanego, a także gdy egzekutor uzna to za
konieczne, może być przywołany świadek do
obecności przy czynnościach egzekucyjnych.
§
2. Egzekutor
przywołuje co najmniej dwóch świadków, jeżeli
zobowiązany nie może być obecny przy czynnościach
egzekucyjnych na skutek wydalenia z miejsca dokonywania czynności
egzekucyjnych lub z innych przyczyn, chyba że zachodzi obawa, iż
wskutek upływu czasu potrzebnego na przywołanie świadków
egzekucja będzie udaremniona.
§
3. Świadkami
mogą być także pełnoletni członkowie rodziny
i domownicy zobowiązanego.
§
4. Świadkowie
nie otrzymują wynagrodzenia.
Art.
52. [Dopuszczalność egzekucji w dni wolne od pracy i
w porze nocnej]
§
1. Jeśli
cel egzekucji tego wymaga, organ egzekucyjny zezwoli pisemnie
egzekutorowi na dokonanie czynności egzekucyjnej w dni wolne od
pracy lub w porze nocnej pomiędzy godziną 21 a godziną
7. Egzekutor jest obowiązany okazać zezwolenie organu
egzekucyjnego zobowiązanemu przed przystąpieniem do
czynności egzekucyjnych.
§
2. Czynności
egzekucyjne mogą być dokonywane w porze nocnej tylko w
obecności świadka.
Art.
53. [Elementy składowe protokołu]
§
1. Jeżeli
przepisy ustawy nie stanowią inaczej, egzekutor sporządza
protokół z czynności egzekucyjnych, który
zawiera:
1)
oznaczenie miejsca, czasu i rodzaju czynności;
2)
imiona i nazwiska osób uczestniczących w czynności;
3)
sprawozdanie z przebiegu czynności;
4)
zgłoszone przez obecnych wnioski i oświadczenia;
5)
podpisy obecnych lub wzmiankę o przyczynie braku podpisów;
6)
podpis egzekutora.
§
2. Odpis
protokołu, o którym mowa w § 1, doręcza się
niezwłocznie zobowiązanemu.
Art.
54. [Skarga na czynności egzekucyjne oraz na przewlekłość
postępowania]
§
1. Zobowiązanemu
przysługuje skarga na czynności egzekucyjne organu
egzekucyjnego lub egzekutora oraz skarga na przewlekłość
postępowania egzekucyjnego.
§
2. Na
przewlekłość postępowania egzekucyjnego skarga
przysługuje również wierzycielowi niebędącemu
jednocześnie organem egzekucyjnym, a także podmiotowi,
którego interes prawny lub faktyczny został naruszony w
wyniku niewykonania obowiązku oraz organowi zainteresowanemu w
wykonaniu obowiązku.
§
3. (uchylony).
§
4. Skargę
na czynności egzekucyjne, o której mowa w § 1, wnosi
się w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia zobowiązanego o
czynności egzekucyjnej, o ile przepisy niniejszej ustawy nie
stanowią inaczej.
§
5. W
sprawie skarg, o których mowa w § 1 i 2, postanowienie
wydaje organ egzekucyjny. Na postanowienie o oddaleniu skargi
przysługuje zażalenie.
§
5a. W
przypadku uwzględnienia skargi na czynności egzekucyjne
organ egzekucyjny uchyla zakwestionowaną czynność
egzekucyjną lub usuwa stwierdzone wady czynności.
§
6. Wniesienie
skargi, o której mowa w § 1, nie wstrzymuje postępowania
egzekucyjnego. Organ egzekucyjny lub organ nadzoru może jednak,
w drodze postanowienia, wstrzymać w uzasadnionych przypadkach
prowadzenie postępowania egzekucyjnego.
Art.
55.
(uchylony).
Art.
55a. [Egzekucja należności podatkowych i celnych]
1.
Jeżeli egzekucja prowadzona wobec podmiotu wpisanego w Krajowym
Rejestrze Sądowym dotyczy należności podatkowych i
celnych, do poboru których jest zobowiązany naczelnik
urzędu skarbowego albo innych należności pieniężnych,
do poboru których właściwy jest Zakład
Ubezpieczeń Społecznych, a nie zostały one uregulowane
w terminie 60 dni od daty wszczęcia egzekucji, organ egzekucyjny
składa wniosek o wpisanie do Krajowego Rejestru Sądowego
daty wszczęcia egzekucji tych należności, wysokości
pozostałych do wyegzekwowania kwot oraz daty i sposobu
zakończenia egzekucji.
2.
Zgłaszanie okoliczności podlegających wpisowi do
Krajowego Rejestru Sądowego może odbywać się z
użyciem środków komunikacji elektronicznej.
3.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia
społecznego, Ministrem Sprawiedliwości i ministrem
właściwym do spraw cyfryzacji może określić,
w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania odpisów
dokumentów oraz sposób zgłaszania okoliczności,
o których mowa w ust. 2, mając na względzie potrzebę
zapewnienia bezpiecznego, sprawnego i skutecznego przekazywania tych
informacji.
Art.
55b. [Postępowanie egzekucyjne dotyczące nawiązki
na rzecz Skarbu Państwa lub przepadku]
W
wypadku postępowania egzekucyjnego dotyczącego nawiązki
na rzecz Skarbu Państwa lub przepadku, jeżeli jego
przedmiotem jest kwota pieniężna, naczelnik urzędu
skarbowego jest obowiązany w przypadku częściowego lub
całkowitego wykonania zobowiązania lub jego wygaśnięcia
niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie
7 dni od dnia powzięcia tych informacji, przekazać je
wierzycielowi. Wierzyciel występuje do biur informacji
gospodarczej, działających na podstawie ustawy
z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji
gospodarczych i wymianie danych gospodarczych, z żądaniem
aktualizacji informacji gospodarczych, przekazując do biura
aktualne dane.
Rozdział
4
Zawieszenie
i umorzenie postępowania egzekucyjnego
Art.
56. [Przesłanki zawieszenia postępowania]
§
1. Postępowanie
egzekucyjne ulega zawieszeniu w całości lub w części:
1)
w razie wstrzymania wykonania, odroczenia terminu wykonania obowiązku
albo rozłożenia na raty spłat należności
pieniężnej;
2)
w razie śmierci zobowiązanego, jeżeli obowiązek
nie jest ściśle związany z osobą zmarłego;
3)
w razie utraty przez zobowiązanego zdolności do czynności
prawnych i braku jego przedstawiciela ustawowego;
4)
na żądanie wierzyciela;
5)
w innych przypadkach przewidzianych w ustawach.
§
1a. 18
Przepisu
§ 1 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli z chwilą
śmierci zobowiązanego będącego przedsiębiorcą
został ustanowiony zarząd sukcesyjny.
§
1b. 19
Postępowanie
egzekucyjne prowadzone przeciwko przedsiębiorstwu w spadku ulega
zawieszeniu w całości:
1)
z upływem terminu, o którym mowa w art.
12 ust. 10
ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej, w przypadku śmierci
zobowiązanego będącego przedsiębiorcą,
jeżeli nie powołano zarządcy sukcesyjnego;
2)
w razie uchylenia postanowienia o nadaniu tytułowi wykonawczemu
klauzuli o skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w
spadku;
3)
w razie wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego.
§
2. Zawieszenie
postępowania egzekucyjnego, dotyczącego obowiązku o
charakterze niepieniężnym, z przyczyny określonej w §
1 pkt 2 i 3 może nastąpić tylko w przypadkach, gdy nie
zagraża to interesowi społecznemu.
§
3. Organ
egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania
egzekucyjnego.
§
4. Na
postanowienie organu egzekucyjnego o zawieszeniu postępowania
lub o odmowie zawieszenia tego postępowania służy
zażalenie.
Art.
57. [Podjęcie zawieszonego postępowania]
§
1. Organ
egzekucyjny podejmuje zawieszone postępowanie egzekucyjne po
ustaniu przyczyny zawieszenia, zawiadamiając o tym
zobowiązanego. Jednocześnie organ egzekucyjny przystępuje
do czynności egzekucyjnych.
§
1a. W
przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego w związku
z rozłożeniem na raty spłat należności
pieniężnej, organ egzekucyjny podejmuje zawieszone
postępowanie w zakresie wskazanym przez wierzyciela.
§
2. 20
W
razie zawieszenia postępowania z przyczyny określonej w
art. 56 § 1 pkt 2 i § 1b - organ egzekucyjny podejmie
zawieszone postępowanie, gdy organ ten zostanie zawiadomiony
przez wierzyciela o ustaleniu według przepisów prawa
cywilnego spadkobierców zmarłego zobowiązanego, na
których przeszedł egzekwowany obowiązek, lub osób,
na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne.
Wierzyciel może również, nie czekając na sądowe
stwierdzenie nabycia spadku lub przedmiotu zapisu windykacyjnego albo
sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia, wskazać
osobę, którą uważa za spadkobiercę
zmarłego zobowiązanego, lub osobę, na której
rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, odpowiedzialną
za egzekwowany obowiązek. Jednakże organ egzekucyjny
obowiązany jest zastosować się do postanowienia sądu
o stwierdzeniu nabycia spadku, postanowienia częściowego
stwierdzającego nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego lub
zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, jeżeli
postanowienie to lub wypis zarejestrowanego aktu poświadczenia
dziedziczenia zostaną mu złożone przed zakończeniem
postępowania egzekucyjnego.
§
2a. 21
W
razie zawieszenia postępowania egzekucyjnego z przyczyny
określonej w art. 56 § 1 pkt 2 albo § 1b pkt 2 organ
egzekucyjny podejmuje zawieszone postępowanie z dniem wydania
postanowienia o nadaniu tytułowi wykonawczemu klauzuli o
skierowaniu egzekucji przeciwko przedsiębiorstwu w spadku.
§
3. 22
Jeżeli
szczególne przepisy przewidują wydanie przez wierzyciela
decyzji o odpowiedzialności za zmarłego zobowiązanego
innej osoby, jako spadkobiercy lub zapisobiercy, organ egzekucyjny
może podjąć postępowanie egzekucyjne, zawieszone
z przyczyny określonej w art. 56 § 1 pkt 2 i § 1b, po
wydaniu takiej decyzji.
Art.
58. [Wpływ zawieszenia postępowania na dokonane
czynności]
§
1. W
przypadku zawieszenia postępowania egzekucyjnego pozostają
w mocy dokonane czynności egzekucyjne, z tym że w okresie
zawieszenia z przyczyn określonych w art. 56 § 1 pkt 1 i 4
mogą być dokonywane, za zgodą organu egzekucyjnego,
wypłaty z rachunków bankowych zobowiązanego po
przedstawieniu przez niego dokumentów świadczących o
konieczności poniesienia danych wydatków.
§
2. Organ
egzekucyjny może jednak uchylić dokonane czynności
egzekucyjne, jeżeli to jest uzasadnione ważnym interesem
zobowiązanego, interes wierzyciela nie stoi temu na
przeszkodzie, a osoby trzecie na skutek tych czynności nie
nabyły praw. Uchylenie dokonanych czynności nie powoduje
umorzenia należnych za nie kosztów egzekucyjnych.
§
3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie uchylenia czynności
egzekucyjnych przysługuje zażalenie zobowiązanemu oraz
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym.
Art.
59. [Przesłanki umorzenia postępowania]
§
1. Postępowanie
egzekucyjne umarza się:
1)
jeżeli obowiązek został wykonany przed wszczęciem
postępowania;
2)
jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony
lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie
istniał;
3)
jeżeli egzekwowany obowiązek został określony
niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z
decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo
bezpośrednio z przepisu prawa;
4)
gdy zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego lub gdy
egzekucja nie może być prowadzona ze względu na osobę
zobowiązanego;
5)
jeżeli obowiązek o charakterze niepieniężnym
okazał się niewykonalny;
6)
w przypadku śmierci zobowiązanego, gdy obowiązek jest
ściśle związany z osobą zmarłego;
7)
jeżeli egzekucja administracyjna lub zastosowany środek
egzekucyjny są niedopuszczalne albo zobowiązanemu nie
doręczono upomnienia, mimo iż obowiązek taki ciążył
na wierzycielu;
8)
jeżeli postępowanie egzekucyjne zawieszone na żądanie
wierzyciela nie zostało podjęte przed upływem 12
miesięcy od dnia zgłoszenia tego żądania;
9)
na żądanie wierzyciela;
10)
w innych przypadkach przewidzianych w ustawach.
§
2. Postępowanie
egzekucyjne może być umorzone w przypadku stwierdzenia, że
w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności
pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej
wydatki egzekucyjne.
§
2a. W
zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 i 9, postępowanie egzekucyjne
umarza się w przypadkach określonych w § 1 pkt 4, 6,
7, 9 i 10 oraz w § 2.
§
3. W
przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, organ egzekucyjny
wydaje postanowienie w sprawie umorzenia postępowania
egzekucyjnego, chyba że umorzenie postępowania
egzekucyjnego następuje na podstawie art. 34 § 4.
§
4. Postanowienie,
o którym mowa w § 3, wydaje się na żądanie
zobowiązanego lub wierzyciela albo z urzędu.
§
5. Na
postanowienie w sprawie umorzenia postępowania egzekucyjnego
przysługuje zażalenie zobowiązanemu oraz wierzycielowi
niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
60. [Skutki umorzenia postępowania]
§
1. Umorzenie
postępowania egzekucyjnego z przyczyny, o której mowa w
art. 59 § 1 pkt 1-8 i 10, powoduje uchylenie dokonanych
czynności egzekucyjnych, jeżeli przepisy ustawy nie
stanowią inaczej. Pozostają jednak w mocy prawa osób
trzecich nabyte na skutek tych czynności.
§
2. Organ
egzekucyjny wydaje w razie potrzeby postanowienie dotyczące
uchylenia dokonanych czynności egzekucyjnych wskutek umorzenia
postępowania egzekucyjnego.
§
3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie uchylenia dokonanych
czynności egzekucyjnych lub odmowy uchylenia tych czynności
służy zażalenie.
Art.
61. [Dopuszczalność wszczęcia ponownej
egzekucji]
W
razie umorzenia postępowania egzekucyjnego z przyczyny
określonej w art. 59 § 2 wszczęcie ponownej egzekucji
może nastąpić wówczas, gdy zostanie ujawniony
majątek lub źródła dochodu zobowiązanego
przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych.
Rozdział
5
Zbieg
egzekucji
Art.
62. [Postępowanie przy zbiegu egzekucji sądowej i
administracyjnej]
§
1. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej do tej
samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucje do tej rzeczy albo
prawa majątkowego prowadzi łącznie sądowy organ
egzekucyjny albo organ egzekucyjny, który jako pierwszy
dokonał zajęcia, a w razie niemożności ustalenia
tego pierwszeństwa - organ, który dokonał zajęcia
na poczet należności w wyższej kwocie.
§
2. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie
jednolitego tytułu wykonawczego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej albo zagranicznego tytułu wykonawczego
określonych w ustawie o wzajemnej pomocy i egzekucji sądowej
do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego - egzekucje do tej
rzeczy albo prawa majątkowego prowadzi łącznie
administracyjny organ egzekucyjny.
Art.
62a. [Zbieg egzekucji a wstrzymanie czynności
egzekucyjnych]
Zbieg
egzekucji administracyjnej i sądowej nie wstrzymuje czynności
egzekucyjnych.
Art.
62b. [Postępowanie w razie łącznej egzekucji
prowadzonej przez sądowy organ egzekucyjny]
§
1. Jeżeli
zgodnie z art. 62 prowadzenie łącznie egzekucji należy
do sądowego organu egzekucyjnego, organ egzekucyjny:
1)
sporządza i przekazuje sądowemu organowi egzekucyjnemu
odpisy tytułu wykonawczego z oznaczeniem celu, któremu ma
służyć, dokumentu zajęcia oraz innych dokumentów
niezbędnych do prawidłowego przeprowadzenia egzekucji;
2)
zwraca wierzycielowi niewykorzystaną zaliczkę;
3)
przekazuje sądowemu organowi egzekucyjnemu kwoty uzyskane
wskutek zajęcia rzeczy albo prawa majątkowego, do których
nastąpił zbieg egzekucji administracyjnej i sądowej, w
przypadku gdy kwoty te nie zostały wypłacone wierzycielowi
przed przekazaniem sądowemu organowi egzekucyjnemu odpisów,
o których mowa w pkt 1;
4)
zawiadamia zobowiązanego lub dłużnika zajętej
wierzytelności o przekazaniu egzekucji sądowemu organowi
egzekucyjnemu i umorzeniu opłaty za czynność
egzekucyjną, dokonaną w egzekucji, w której wystąpił
zbieg.
§
2. Organ
egzekucyjny opatruje odpis tytułu wykonawczego adnotacją o
wysokości należnych kosztów egzekucyjnych powstałych
w postępowaniu egzekucyjnym, w którym powstał zbieg,
oraz zakresie, w jakim należność została
zaspokojona.
Art.
62c. [Zawiadomienie o przekazaniu egzekucji sądowemu
organowi egzekucyjnemu]
Organ
egzekucyjny, zawiadamia wierzyciela, zobowiązanego i dłużnika
zajętej wierzytelności o przekazaniu egzekucji sądowemu
organowi egzekucyjnemu.
Art.
62d. [Postępowanie w razie łącznej egzekucji
prowadzonej przez administracyjny organ egzekucyjny]
§
1. Organ
egzekucyjny, który przejął prowadzenie łącznie
egzekucji do rzeczy albo prawa majątkowego, do których
nastąpił zbieg, prowadzi je w trybie egzekucji
administracyjnej.
§
2. Organ
egzekucyjny, który przejął prowadzenie łącznie
egzekucji do rzeczy albo prawa majątkowego zawiadamia
zobowiązanego i dłużnika zajętej wierzytelności
o wysokości opłaty obliczonej zgodnie z art. 64 § 1a.
§
3. Na
żądanie sądowego organu egzekucyjnego organ
egzekucyjny, który przejął prowadzenie łącznie
egzekucji, informuje o jej przebiegu.
Art.
62e. [Kolejny zbieg egzekucji administracyjnej i sądowej
do tej samej rzeczy albo prawa]
W
przypadku kolejnego zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej
do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego egzekucję sądową
przejmuje organ egzekucyjny, który prowadzi łącznie
egzekucje w wyniku pierwszego zbiegu egzekucji. Przepisy art. 62a-62d
i art. 62f stosuje się odpowiednio.
Art.
62f. [Zakończenie egzekucji sądowej przez
administracyjny organ egzekucyjny]
§
1. Organ
egzekucyjny prowadzący łącznie egzekucje kończy,
w formie postanowienia, egzekucję sądową z rzeczy albo
prawa majątkowego, przejętą od sądowego organu
egzekucyjnego, jeżeli jej dalsze prowadzenie jest niemożliwe,
niecelowe lub jeżeli jest oczywiste, że nie uzyska się
kwoty wyższej od kosztów tej egzekucji. W postanowieniu
organ egzekucyjny uchyla również czynności
egzekucyjne podjęte w ramach tej egzekucji. Postanowienie
doręcza się wierzycielowi, zobowiązanemu, dłużnikowi
zajętej wierzytelności oraz sądowemu organowi
egzekucyjnemu, od którego przejęto egzekucję.
§
2. Na
postanowienie, o którym mowa w § 1, zażalenie
przysługuje wierzycielowi niebędącemu organem
egzekucyjnym oraz zobowiązanemu.
Art.
63. [Zbieg egzekucji administracyjnych]
§
1. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo
prawa majątkowego, prowadzonych przez organy egzekucyjne,
przepisy art. 62-62c, art. 62d § 1 i 3, art. 62e oraz art. 62f
stosuje się odpowiednio.
§
2. Spór
o właściwość między organami egzekucyjnymi
rozstrzyga, na wniosek organu egzekucyjnego pozostającego w
sporze, dyrektor izby administracji skarbowej właściwy ze
względu na siedzibę organu egzekucyjnego, który
pierwszy dokonał zajęcia, a w razie niemożności
ustalenia tego pierwszeństwa - dyrektor izby administracji
skarbowej właściwy ze względu na siedzibę organu
egzekucyjnego, który dokonał zajęcia na poczet
należności w wyższej kwocie.
Art.
63a. [Doręczenia pomiędzy organami egzekucyjnymi oraz
pomiędzy organem egzekucyjnym a komornikiem sądowym]
§
1. Doręczenia
pomiędzy organami egzekucyjnymi oraz pomiędzy organem
egzekucyjnym a komornikiem sądowym dokonuje się z użyciem
środków komunikacji elektronicznej. Jeżeli
doręczenie za pomocą środków komunikacji
elektronicznej jest niemożliwe z przyczyn technicznych, w czasie
niezbędnym do przywrócenia ich funkcjonowania doręczenia
dokonuje się w postaci papierowej.
§
2. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz ministrem
właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, sposób sporządzania i dokonywania
doręczeń z użyciem środków komunikacji
elektronicznej odpisów dokumentów w przypadku
wystąpienia zbiegu egzekucji, mając na względzie
bezpieczeństwo posługiwania się dokumentami w postaci
elektronicznej oraz sprawność i skuteczność
egzekucji.
Rozdział
6
Koszty
egzekucyjne
Art.
64. [Wysokość opłat w egzekucji należności
pieniężnych]
§
1. Organ
egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, w egzekucji należności
pieniężnych pobiera za dokonane czynności egzekucyjne
opłaty w następującej wysokości, z zastrzeżeniem
art. 64d:
1)
za pobranie pieniędzy na miejscu u zobowiązanego - 5% kwoty
pobranej należności, nie mniej jednak niż 2 zł 50
gr;
2)
za zajęcie świadczeń z ubezpieczenia społecznego
- 4% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż
1 zł 40 gr;
3)
za zajęcie wynagrodzenia za pracę - 4% egzekwowanej
należności, nie mniej jednak niż 2 zł 50 gr;
4)
23
za zajęcie innych niż wymienione w pkt 2 i 3
wierzytelności pieniężnych lub innych praw majątkowych
- 5% kwoty egzekwowanej należności, nie mniej jednak niż
4 zł 20 gr;
5)
za zajęcie ruchomości - 6% kwoty egzekwowanej należności,
nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr;
6)
za zajęcie nieruchomości - 8% kwoty egzekwowanej
należności, nie więcej jednak niż 34 200 zł;
7)
za odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego - 5%
kwoty wartości szacunkowej tych ruchomości, nie mniej
jednak niż 6 zł 80 gr;
8)
za odebranie pomieszczeń w zajętej nieruchomości - w
wysokości i na zasadach określonych w art. 64a § 1 pkt
6;
9)
za ogłoszenie sprzedaży zajętych ruchomości w
drodze licytacji lub przetargu ofert lub za czynności
przygotowawcze do sprzedaży egzekucyjnej w inny sposób -
6 zł 80 gr;
10)
za ogłoszenie sprzedaży zajętej nieruchomości -
10 zł;
11)
za przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży
egzekucyjnej w inny sposób - 5% kwoty uzyskanej ze sprzedaży,
nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr;
12)
za spisanie protokołu o udaremnieniu przez zobowiązanego
przeprowadzenia egzekucji z zajętych ruchomości lub praw
majątkowych przez ich usunięcie, zbycie lub uszkodzenie -
10% wartości szacunkowej tych ruchomości, nie mniej jednak
niż 13 zł 50 gr;
13)
za wezwanie pomocy Policji, Straży Granicznej, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych
- 13 zł 50 gr;
14)
za spisanie na miejscu u zobowiązanego protokołu o stanie
majątkowym zobowiązanego - 10% kwoty egzekwowanej
należności, nie więcej jednak niż 3 zł.
§
1a. W
przypadku przejęcia prowadzenia egzekucji sądowej, w wyniku
zbiegu egzekucji do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego,
organ egzekucyjny pobiera opłatę za prowadzenie egzekucji w
wysokości, o której mowa w § 1 pkt 2-6. W podstawie
obliczenia opłaty uwzględnia się należności
pieniężne wskazane przez sądowy organ egzekucyjny w
odpisie tytułu wykonawczego, w tym odsetki z tytułu
niezapłacenia należności w terminie.
§
2. Organ
egzekucyjny pobiera opłaty za czynności egzekucyjne, jeżeli
nie później niż po upływie 14 dni od dnia
dokonania pierwszego zajęcia nieruchomości, rzeczy lub
prawa majątkowego nadał w placówce pocztowej w
rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2017 r. poz.
1481 oraz z 2018 r. poz. 106, 138, 650 i 1118) za pokwitowaniem lub
doręczył zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego
lub zawiadomienie o zajęciu wierzytelności lub innego prawa
majątkowego.
§
3. Opłaty
za czynności egzekucyjne, o których mowa w § 1 pkt
1-6, oblicza się oddzielnie od każdego tytułu
wykonawczego, który był podstawą dokonania czynności
egzekucyjnych.
§
4. Opłaty
za zajęcia, o których mowa w § 1 pkt 2-6, pobiera
się tylko raz w toku postępowania egzekucyjnego, chociażby
takie same czynności były następnie ponawiane.
§
5. Jeżeli
w celu wyegzekwowania tej samej należności pieniężnej
dokonano czynności egzekucyjnych, o których mowa w §
1 pkt 2-6, za dokonanie kolejnej czynności egzekucyjnej pobiera
się opłatę egzekucyjną pomniejszoną o opłatę
za wcześniej dokonaną czynność egzekucyjną,
nie mniej jednak niż 6 zł 80 gr.
§
6. 24
Organ
egzekucyjny pobiera opłatę manipulacyjną z tytułu
zwrotu wydatków za wszystkie czynności manipulacyjne
związane ze stosowaniem środków egzekucyjnych.
Opłata wynosi 1% kwoty egzekwowanych należności
pieniężnych objętych każdym tytułem
wykonawczym, nie mniej jednak niż 1 zł 40 gr. W podstawie
obliczenia opłaty uwzględnia się również
odsetki z tytułu niezapłacenia należności w
terminie przypadające w dniu wszczęcia postępowania
egzekucyjnego.
§
7. Jeżeli
wysokość opłaty egzekucyjnej jest określona
stosunkowo do egzekwowanej lub pobranej należności
pieniężnej, w podstawie obliczenia opłaty uwzględnia
się również odsetki z tytułu niezapłacenia
należności w terminie przypadające w dniu podjęcia
czynności egzekucyjnej lub sporządzenia dokumentu
stanowiącego podstawę dokonania czynności
egzekucyjnej.
§
8. 25
Zapłata
egzekwowanej należności po dokonaniu czynności
egzekucyjnych nie zwalnia od obowiązku uiszczenia opłaty
manipulacyjnej oraz opłat za czynności egzekucyjne i
wydatków egzekucyjnych.
§
9. Obowiązek
uiszczenia opłat, o których mowa w § 1 i 6,
powstaje:
1)
za pobranie pieniędzy - z chwilą pobrania;
2)
za zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych
praw majątkowych u dłużnika zajętej
wierzytelności - z chwilą doręczenia dłużnikowi
zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu;
3)
za zajęcie wierzytelności pieniężnych lub innych
praw majątkowych w inny sposób niż określony w
pkt 2 - z chwilą zawiadomienia zobowiązanego o zajęciu;
4)
za zajęcie ruchomości - z chwilą podpisania protokołu
zajęcia przez poborcę skarbowego;
5)
za zajęcie nieruchomości - z chwilą doręczenia
zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w art. 110c §
2;
6)
za odebranie zajętych ruchomości od zobowiązanego lub
odebranie pomieszczeń w zajętej nieruchomości - z
chwilą podpisania przez poborcę skarbowego protokołu
ich odebrania;
7)
za ogłoszenie o licytacji ruchomości lub za czynności
przygotowawcze do sprzedaży egzekucyjnej zajętych
ruchomości w inny sposób lub ogłoszenie sprzedaży
zajętej nieruchomości - z chwilą doręczenia
zobowiązanemu odpisu obwieszczenia o licytacji lub zawiadomienia
o dokonaniu czynności przygotowawczych do sprzedaży w inny
sposób;
8)
za przeprowadzenie licytacji lub dokonanie sprzedaży
egzekucyjnej w inny sposób - z chwilą podpisania przez
poborcę skarbowego protokołu sprzedaży;
9)
za spisanie protokołu o udaremnieniu egzekucji - z chwilą
podpisania przez poborcę skarbowego tego protokołu;
10)
za wezwanie pomocy organów, o których mowa w § 1
pkt 13 - z chwilą przybycia funkcjonariusza na miejsce
wykonywania czynności egzekucyjnej;
11)
za spisanie protokołu o stanie majątkowym zobowiązanego
- z chwilą podpisania protokołu przez poborcę
skarbowego lub innego upoważnionego pracownika oraz przez
zobowiązanego lub świadka przywołanego do tej
czynności.
§
10. Obowiązek
uiszczenia opłaty manipulacyjnej powstaje z chwilą
doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego.
Jeżeli pierwszą czynnością egzekucyjną jest
zajęcie wierzytelności pieniężnej lub innego
prawa majątkowego u dłużnika zajętej
wierzytelności, obowiązek uiszczenia opłaty
manipulacyjnej powstaje równocześnie z obowiązkiem
uiszczenia opłaty za zajęcie.
Art.
64a. [Wysokość opłat w egzekucji należności
niepieniężnych]
§
1. Organ
egzekucyjny w egzekucji obowiązków o charakterze
niepieniężnym pobiera opłaty za dokonane czynności
egzekucyjne w następującej wysokości, z zastrzeżeniem
art. 64d:
1)
za wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu
przymuszenia - 10% kwoty nałożonej grzywny, nie więcej
jednak niż 68 zł; w przypadku wielokrotnego nakładania
grzywien opłatę pobiera się osobno od każdego
postanowienia;
2)
za wydanie postanowienia o:
a)
zastosowaniu wykonania zastępczego,
b)
wezwaniu zobowiązanego do wydania rzeczy ruchomej albo
dokumentu,
c)
wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wydania
nieruchomości albo opróżnienia lokalu,
d)
wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wskazanego w
tytule wykonawczym, z zagrożeniem zastosowania przymusu
bezpośredniego
- 6
zł 80 gr;
3)
za odebranie rzeczy ruchomej - 6 zł 80 gr;
4)
za odebranie dokumentu - 4 zł 20 gr;
5)
za odebranie nieruchomości - 68 zł;
6)
za opróżnienie lokalu i innych pomieszczeń - 6 zł
80 gr od każdej izby; za opróżnienie pomieszczeń
mieszkalnych nie pobiera się odrębnej opłaty od
pomieszczeń pomocniczych, jak przedpokoje, korytarze, werandy,
łazienki, spiżarnie, a za opróżnienie
pomieszczeń gospodarczych, w szczególności garaży
i stajni, pobiera się opłatę za każde
pomieszczenie jak za izbę;
7)
za czynności dotyczące sprzedaży licytacyjnej, za
spisanie protokołu o udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji oraz
za wezwanie pomocy organów, o których mowa w art. 64 §
1 pkt 13, pobiera się odpowiednio opłaty określone w
art. 64 § 1 pkt 7, 9 i 11-13.
§
2. Obowiązek
uiszczenia opłat, o których mowa w § 1, powstaje:
1)
za wydanie postanowień wymienionych w pkt 1 i 2 - z chwilą
doręczenia zobowiązanemu postanowienia;
2)
za czynności wymienione w pkt 3-6 - z chwilą podpisania
przez egzekutora protokołu czynności egzekucyjnych;
3)
za czynności wymienione w pkt 7 - z chwilą doręczenia
zobowiązanemu odpisu obwieszczenia o licytacji, z chwilą
podpisania protokołu przeprowadzenia licytacji, z chwilą
przybycia funkcjonariusza organów, o których mowa w
art. 64 § 1 pkt 13, na miejsce wykonywania czynności
egzekucyjnych lub z chwilą podpisania protokołu o
udaremnieniu przeprowadzenia egzekucji.
Art.
64b. [Wydatki egzekucyjne]
§
1. Wydatkami
egzekucyjnymi są koszty faktycznie poniesione przez organ
egzekucyjny w związku z prowadzeniem egzekucji, a w
szczególności na opłacenie:
1)
przejazdu i delegacji poborcy lub egzekutora;
2)
przewozu, załadowania, rozładowania, przechowania,
utrzymania i dozoru zwierząt oraz ruchomości odebranych
albo usuniętych z opróżnionych budynków,
lokali i pomieszczeń;
3)
przymusowego otwarcia środków transportu, pomieszczeń
i schowków;
4)
należności świadków, biegłych i
rzeczoznawców;
5)
ogłoszenia w prasie;
6)
sporządzenia dokumentów;
7)
prowadzenia zarządu zajętej nieruchomości;
8)
prowizji i opłat pobieranych w związku z realizacją
zajęcia przez dłużnika zajętej wierzytelności
lub przekazywaniem dochodzonych kwot do organu egzekucyjnego;
9)
kosztu uzyskania informacji o majątku dłużnika;
10)
wykonania zastępczego;
11)
zastosowania przymusu bezpośredniego.
§
2. Przez
wydatki egzekucyjne rozumie się również koszty
przekazania wyegzekwowanych kwot w postępowaniu egzekucyjnym
prowadzonym na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego albo
zagranicznego tytułu wykonawczego.
Art.
64c. [Koszty egzekucyjne]
§
1. Opłaty,
o których mowa w art. 64 § 1 i 6 oraz w art. 64a, wraz z
wydatkami poniesionymi przez organ egzekucyjny stanowią koszty
egzekucyjne. Koszty egzekucyjne, z zastrzeżeniem § 2-4,
obciążają zobowiązanego.
§
2. Jeżeli
tytuł wykonawczy zawiera wady uniemożliwiające
przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego, które nie
mogły być znane organowi egzekucyjnemu w chwili skierowania
tego tytułu do egzekucji, wierzyciel niebędący
jednocześnie organem egzekucyjnym obowiązany jest uiścić,
tytułem zwrotu wydatków poniesionych przez organ
egzekucyjny, kwotę wynoszącą 3 zł 40 gr.
§
2a. Przepisu
§ 2 nie stosuje się do państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego.
§
2b. Przepisu
§ 2 nie stosuje się do Państwowej Inspekcji Pracy.
§
3. Jeżeli
po pobraniu od zobowiązanego należności z tytułu
kosztów egzekucyjnych okaże się, że wszczęcie
i prowadzenie egzekucji było niezgodne z prawem, należności
te, wraz z naliczonymi od dnia ich pobrania odsetkami ustawowymi,
organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu, a jeżeli niezgodne
z prawem wszczęcie i prowadzenie egzekucji spowodował
wierzyciel, obciąża nimi wierzyciela.
§
3a. (uchylony).
§
3b. (uchylony).
§
4. Wierzyciel
pokrywa koszty egzekucyjne, jeżeli nie mogą być one
ściągnięte od zobowiązanego.
§
4a. (uchylony).
§
4b. Nieściągnięte
od zobowiązanego wydatki egzekucyjne, poniesione w postępowaniu
egzekucyjnym prowadzonym na podstawie jednolitego tytułu
wykonawczego, zagranicznego tytułu wykonawczego albo tytułu
wykonawczego obejmującego należności pieniężne,
o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, organ
egzekucyjny lub rekwizycyjny pokrywa bezpośrednio z budżetu
państwa.
§
4c. (uchylony).
§
4d. Nie
obciąża się kosztami egzekucyjnymi oraz kwotą, o
której mowa w § 2, wierzyciela będącego
naczelnikiem urzędu skarbowego, ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych, ministrem właściwym do
spraw instytucji finansowych albo ministrem właściwym do
spraw budżetu, jeżeli organem egzekucyjnym prowadzącym
postępowanie był naczelnik urzędu skarbowego. Wydatki
egzekucyjne poniesione przez organ egzekucyjny są pokrywane z
budżetu państwa.
§
4e. Koszty
egzekucyjne zabezpieczone zastawem skarbowym lub hipoteką
przymusową mogą być pokryte również przez
aktualnego właściciela przedmiotu zastawu skarbowego lub
hipoteki przymusowej niebędącego zobowiązanym.
§
5. Egzekucja
kosztów egzekucyjnych następuje w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przy egzekucji
kosztów egzekucyjnych nie pobiera się opłat za
czynności egzekucyjne.
§
6. Koszty
egzekucyjne powstałe w egzekucji należności pieniężnej
są dochodzone na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego
na tę należność, chyba że przepisy
niniejszej ustawy stanowią inaczej.
§
6a. Organ
egzekucyjny zawiadamia:
1)
zobowiązanego o wysokości kosztów egzekucyjnych na
wniosek złożony w terminie 6 miesięcy od dnia:
a)
wyegzekwowania wykonania obowiązku, a w przypadku wyegzekwowania
obowiązku w egzekucji z nieruchomości - od dnia, w którym
postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości
stało się ostateczne,
b)
w którym postanowienie o umorzeniu postępowania
egzekucyjnego stało się ostateczne;
2)
wierzyciela o wysokości kosztów egzekucyjnych w terminie
miesiąca od dnia doręczenia wierzycielowi ostatecznego
postanowienia umarzającego postępowanie egzekucyjne, jeżeli
koszty egzekucyjne obciążają wierzyciela.
§
7. Organ
egzekucyjny wydaje postanowienie w sprawie kosztów
egzekucyjnych na wniosek wierzyciela lub zobowiązanego, złożony
w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o wysokości
kosztów egzekucyjnych, o którym mowa w § 6a. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie.
§
7a. W
przypadkach określonych w art.
80
i art.
81
ustawy o wzajemnej pomocy organ egzekucyjny może wystąpić
do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego o
przekazanie na rachunek tego organu wydatków egzekucyjnych
poniesionych w związku z realizacją wniosku o odzyskanie
należności pieniężnych wraz z wypłaconymi
odsetkami od zwróconych należności pieniężnych,
przedstawiając ich zestawienie, jeżeli wszczęcie lub
prowadzenie egzekucji administracyjnej należności
pieniężnych będących przedmiotem zwrotu
spowodowało państwo członkowskie lub państwo
trzecie.
§
7b. W
przypadku, o którym mowa w § 7a, nie wydaje się
postanowienia o wysokości wydatków egzekucyjnych
obciążających wierzyciela.
§
8. (uchylony).
§
9. Środki
pieniężne pochodzące z wyegzekwowanych kosztów
egzekucyjnych, w tym powstałych w postępowaniu egzekucyjnym
prowadzonym na podstawie jednolitego tytułu wykonawczego albo
zagranicznego tytułu wykonawczego, przypadają na rzecz tego
organu, który je uzyskał.
§
10. Jeżeli
koszty egzekucyjne zostały pokryte przez wierzyciela, środki
pieniężne uzyskane z tego tytułu przypadają na
rzecz organu, który dokonał czynności egzekucyjnych
powodujących powstanie tych kosztów, z zastrzeżeniem
§ 11.
§
11. Jeżeli
czynności egzekucyjne powodujące powstanie kosztów,
o których mowa w art. 64 § 1 pkt 2-6 i § 6, zostały
dokonane przez więcej niż jeden organ egzekucyjny lub
rekwizycyjny, uzyskane z tego tytułu środki pieniężne
rozdziela się między te organy w proporcji odpowiadającej
stosunkowi wyegzekwowanych przez nie kwot do kwot wyegzekwowanych w
całym postępowaniu egzekucyjnym. Przepis art. 64 § 3
stosuje się odpowiednio.
§
11a. W
przypadku zbiegu egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo
prawa majątkowego koszty egzekucyjne przypadają na rzecz
tych organów egzekucyjnych, które dokonały
poszczególnych czynności powodujących powstanie tych
kosztów.
§
12. Rozliczenia,
o którym mowa w § 11, dokonuje organ egzekucyjny kończący
postępowanie egzekucyjne, nie później niż w
terminie 30 dni od dnia zakończenia postępowania
egzekucyjnego. Rozliczenie może być dokonane za zgodą
wierzyciela przez potrącenie wzajemnych należności. Na
postanowienie w sprawie rozliczenia kosztów przysługuje
zażalenie organom, których dotyczy to rozliczenie.
Art.
64d. [Zasady podwyższania opłat]
§
1. Kwoty
opłat za czynności egzekucyjne ulegają podwyższaniu
w stopniu odpowiadającym wzrostowi cen towarów i usług
konsumpcyjnych wynikającemu ze wskaźnika cen towarów
i usług konsumpcyjnych ogółem ogłaszanego przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w formie
komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
"Monitor Polski", z uwzględnieniem zaokrąglenia,
o którym mowa w art. 27a.
§
2. Podwyższanie
kwot opłat za czynności egzekucyjne następuje z
ostatnim dniem kwartału następującego po kwartale, w
którym wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych,
liczony od dnia 1 stycznia 2002 r. przekroczył 20% lub
wielokrotność tej wielkości.
§
3. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza,
w drodze obwieszczenia, podwyższone kwoty opłat za
czynności egzekucyjne w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
§
4. Przepisy
§ 1-3 stosuje się również do innych należności
lub wartości określonych w ustawie kwotowo.
Art.
64e. [Umorzenie kosztów egzekucyjnych]
§
1. Organ
egzekucyjny może umorzyć w całości lub w części
przypadające na jego rzecz koszty egzekucyjne.
§
2. Koszty
egzekucyjne mogą być umorzone, jeżeli:
1)
stwierdzono nieściągalność od zobowiązanego
dochodzonego obowiązku lub gdy zobowiązany wykaże, że
nie jest w stanie ponieść kosztów egzekucyjnych bez
znacznego uszczerbku dla swojej sytuacji finansowej;
2)
za umorzeniem przemawia ważny interes publiczny;
3)
ściągnięcie tylko kosztów egzekucyjnych
spowodowałoby niewspółmierne wydatki egzekucyjne.
§
3. Koszty
egzekucyjne powstałe w egzekucji należności
pieniężnych mogą być umorzone w przypadkach
określonych w § 2 pkt 1, jeżeli obciążenie
wierzyciela obowiązkiem uiszczenia tych kosztów byłoby
gospodarczo nieuzasadnione.
§
4. W
przypadku częściowego umorzenia kosztów
egzekucyjnych umarza się przede wszystkim opłaty za
czynności egzekucyjne.
§
4a. Organ
egzekucyjny z urzędu umarza koszty z tytułu opłat, o
których mowa w art. 64 § 1 i 6, jeżeli opłaty
te nie mogą być ściągnięte od zobowiązanego
i powstały w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na
podstawie jednolitego tytułu wykonawczego, zagranicznego tytułu
wykonawczego albo tytułu wykonawczego obejmującego
należności pieniężne, o których mowa w
art. 2 § 1 pkt 8 lit. g. Nie wydaje się postanowienia w
sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych.
§
4b. Przepis
§ 4a stosuje się odpowiednio do wydatków
egzekucyjnych poniesionych w postępowaniu egzekucyjnym
prowadzonym na podstawie:
1)
jednolitego tytułu wykonawczego albo zagranicznego tytułu
wykonawczego, chyba że organ egzekucyjny uzyskał zwrot tych
wydatków od państwa członkowskiego lub państwa
trzeciego w przypadkach określonych w art. 29a lub w przypadkach
określonych w art.
80
i art.
81
ustawy o wzajemnej pomocy;
2)
tytułu wykonawczego obejmującego należności
pieniężne, o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8
lit. g.
§
4c. Organ
egzekucyjny z urzędu umarza niewyegzekwowane koszty z tytułu
opłaty, o której mowa w art. 64 § 1 pkt 2-6,
naliczonej w egzekucji, w której doszło do zbiegu
egzekucji administracyjnej i sądowej, w przypadku przejęcia
prowadzenia łącznie egzekucji przez sądowy organ
egzekucyjny. Nie wydaje się postanowienia w sprawie umorzenia
kosztów egzekucyjnych.
§
4d. Organ
egzekucyjny z urzędu umarza niewyegzekwowane koszty z tytułu
opłaty, o której mowa w art. 64 § 1a, jeżeli
opłata nie może być ściągnięta od
zobowiązanego. Nie wydaje się postanowienia w sprawie
umorzenia kosztów egzekucyjnych.
§
5. Na
postanowienie w sprawie umorzenia kosztów egzekucyjnych służy
zażalenie zobowiązanemu i wierzycielowi niebędącemu
jednocześnie organem egzekucyjnym.
Art.
64f. [Rozłożenie na raty kosztów
egzekucyjnych]
Organ
egzekucyjny, ze względu na ważny interes zobowiązanego,
może rozłożyć na raty zapłatę
przypadających na jego rzecz kosztów egzekucyjnych. Na
postanowienie w sprawie rozłożenia na raty spłaty
kosztów egzekucyjnych przysługuje zażalenie.
Art.
65. [Dokumentowanie wydatków egzekucyjnych. Delegacja
ustawowa]
Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, sposób ustalania i
dokumentowania wydatków egzekucyjnych, w szczególności
sposób ustalania i rozliczania wydatków wspólnych,
poniesionych w związku z egzekucją u dwu lub więcej
zobowiązanych oraz przypadki, w których wydatki ustala
się w formie zryczałtowanej. Określając sposób
ustalania i dokumentowania wydatków egzekucyjnych minister
uwzględnia rodzaj wydatków oraz ich udział w
prowadzonych egzekucjach.
Art.
66. [Koszty obciążające wierzyciela]
§
1. Wierzyciel
ponosi wydatki związane z przekazaniem mu egzekwowanej
należności lub przedmiotu.
§
2. Wydatki,
o których mowa w § 1, organ egzekucyjny pokrywa z
wyegzekwowanych kwot.
§
3. Wierzyciel,
na rzecz którego organ egzekucyjny dokonał czynności
egzekucyjnych, jest obowiązany, z zastrzeżeniem § 4,
do uiszczenia opłaty komorniczej.
§
4. Nie
pobiera się opłaty komorniczej od:
1)
kwot wpłaconych po wystąpieniu wierzyciela z żądaniem
zawieszenia albo umorzenia postępowania egzekucyjnego;
2)
należności ściągniętych przez organ
egzekucyjny będący jednocześnie ich wierzycielem;
3)
należności dochodzonych na podstawie tytułu
wykonawczego wystawionego przez naczelnika urzędu skarbowego,
ministra właściwego do spraw finansów publicznych,
ministra właściwego do spraw instytucji finansowych albo
ministra właściwego do spraw budżetu;
4)
należności dochodzonych na podstawie jednolitego tytułu
wykonawczego, zagranicznego tytułu wykonawczego albo tytułu
wykonawczego obejmującego należności pieniężne,
o których mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g.
§
5. Opłata
komornicza przypada na rzecz tego organu, który dokonał
ściągnięcia należności pieniężnej
lub zastosował środki egzekucyjne, w wyniku których
należność została zapłacona.
§
6. Do
opłaty komorniczej stosuje się odpowiednio przepisy §
2 oraz art. 64c § 11 i 12.
§
7. Jeżeli
wierzyciel uchyla się od uiszczenia opłaty komorniczej,
opłata ta, w części, w jakiej nie została
potrącona przez organ egzekucyjny, podlega przymusowemu
ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej, po
uprzednim doręczeniu upomnienia z zagrożeniem egzekucją,
a następnie wystawieniu tytułu wykonawczego.
§
8. Państwowe
jednostki budżetowe, których należności
dochodzone w trybie egzekucyjnym stanowią dochód budżetu
państwa, z zastrzeżeniem § 4, są upoważnione
do przeznaczania odpowiedniej części uzyskanych z egzekucji
wpływów na pokrycie opłaty komorniczej i wydatków,
o których mowa w § 1.
Rozdział
7
(uchylony).
Oddział
1
Art.
66a.
(uchylony).
Art.
66b.
(uchylony).
Art.
66c.
(uchylony).
Art.
66d.
(uchylony).
Art.
66e.
(uchylony).
Art.
66f.
(uchylony).
Art.
66g.
(uchylony).
Art.
66h.
(uchylony).
Art.
66i.
(uchylony).
Art.
66j.
(uchylony).
Art.
66k.
(uchylony).
Oddział
2
Art.
66l.
(uchylony).
Art.
66m.
(uchylony).
Art.
66n.
(uchylony).
Art.
66o.
(uchylony).
Art.
66p.
(uchylony).
Art.
66r.
(uchylony).
Oddział
3
Art.
66s.
(uchylony).
Art.
66t.
(uchylony).
Art.
66u.
(uchylony).
Oddział
4
Art.
66w.
(uchylony).
Art.
66x.
(uchylony).
Art.
66y.
(uchylony).
Art.
66z.
(uchylony).
Art.
66za.
(uchylony).
Art.
66zb.
(uchylony).
Art.
66zc.
(uchylony).
Art.
66zd.
(uchylony).
Art.
66ze.
(uchylony).
Art.
66zf.
(uchylony).
Art.
66zg.
(uchylony).
Art.
66zh.
(uchylony).
Art.
66zi.
(uchylony).
Art.
66zj.
(uchylony).
Art.
66zk.
(uchylony).
Art.
66zl.
(uchylony).
Art.
66zm.
(uchylony).
Art.
66zn.
(uchylony).
Art.
66zo.
(uchylony).
Art.
66zp.
(uchylony).
DZIAŁ
II
Egzekucja
należności pieniężnych
Rozdział
1
Przepisy
ogólne
Art.
67. [Zawiadomienie o zajęciu]
§
1. Z
zastrzeżeniem art. 68 § 1, podstawę zastosowania
środków egzekucyjnych, o których mowa w art. 1a
pkt 12 lit. a, stanowi zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego
zobowiązanego u dłużnika zajętej wierzytelności
albo protokół zajęcia prawa majątkowego, albo
protokół zajęcia i odbioru ruchomości, albo
protokół odbioru dokumentu, sporządzone według
wzoru określonego w drodze rozporządzenia przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych. Określając
wzór, minister uwzględni uwarunkowania wynikające z
elektronicznego przetwarzania danych zawartych w tym zawiadomieniu
lub protokołach.
§
1a. Zawiadomienia
o zajęciu i inne pisma w ramach stosowanego środka
egzekucyjnego mogą być doręczane przy wykorzystaniu
systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej. W takim przypadku nie stosuje się
wzoru, o którym mowa w § 1.
§
2. Zawiadomienie
o zajęciu prawa majątkowego zobowiązanego u dłużnika
zajętej wierzytelności zawiera:
1)
oznaczenie zobowiązanego, wierzyciela i organu egzekucyjnego;
2)
oznaczenie dłużnika zajętej wierzytelności;
3)
określenie stosowanego środka egzekucyjnego;
4)
numer tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę do
zajęcia;
5)
kwotę należności, okres, za który należność
została ustalona lub określona, termin płatności
należności, rodzaj i stopę odsetek z tytułu
niezapłacenia należności w terminie oraz kwotę
odsetek naliczonych do dnia wystawienia zawiadomienia;
6)
kwotę należnych kosztów egzekucyjnych;
7)
wezwanie dłużnika zajętej wierzytelności do
realizacji zajęcia lub powiadomienia organu egzekucyjnego o
przeszkodzie w realizacji zajęcia;
8)
pouczenie zobowiązanego i dłużnika zajętej
wierzytelności o skutkach zajęcia;
9)
datę wystawienia zawiadomienia, podpis z podaniem imienia,
nazwiska i stanowiska służbowego podpisującego oraz
odcisk pieczęci organu egzekucyjnego.
§
2a. Jeżeli
zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego doręcza się
dłużnikowi zajętej wierzytelności przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej:
1)
w zawiadomieniu o zajęciu nie umieszcza się podpisu z
podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego
podpisującego oraz odcisku pieczęci organu egzekucyjnego;
2)
zawiadomienie o zajęciu zawiera numer PESEL lub NIP
zobowiązanego, o ile są znane organowi egzekucyjnemu;
3)
zawiadomienie o zajęciu opatruje się kwalifikowanym
podpisem elektronicznym.
§
2b. W
przypadkach, o których mowa w § 1a, organ egzekucyjny
sporządza wydruk zawiadomienia o zajęciu. Doręczenie
zobowiązanemu wydruku zawiadomienia o zajęciu uznaje się
za doręczenie odpisu tego zawiadomienia.
§
2c. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji
określi, w drodze rozporządzenia, sposób
sporządzania i dokonywania doręczeń dokumentów
przesyłanych w ramach stosowanego środka egzekucyjnego przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej, mając na względzie
bezpieczeństwo posługiwania się dokumentami w postaci
elektronicznej oraz sprawność i skuteczność
egzekucji.
§
3. Do
protokołu zajęcia prawa majątkowego stosuje się
odpowiednio § 4.
§
4. Protokół
zajęcia i odbioru ruchomości zawiera treść
określoną w § 2 pkt 1, 4-6 i 9 oraz w art. 53 § 1
pkt 5, a ponadto:
1)
wyszczególnienie zajętych ruchomości z podaniem ich
ilości, rodzaju jednostki miary i wartości szacunkowej
ruchomości, jeżeli jej oszacowanie nie zostało
zastrzeżone dla biegłego skarbowego;
2)
adnotację, które z zajętych ruchomości mogą
być sprzedane bezpośrednio po zajęciu, a także
które ruchomości poborca pozostawia pod dozorem
zobowiązanego lub osoby zastępującej zobowiązanego,
a które odbiera;
3)
pouczenie zobowiązanego o skutkach zajęcia ruchomości
i przysługującym mu prawie zaskarżenia w postaci
zgłoszenia zarzutów;
4)
pouczenie dozorcy o skutkach przyjęcia ruchomości pod
dozór.
§
5. Protokół
odebrania dokumentu zawiera treść określoną w §
2 pkt 1, 4-6 i 9 i § 4 pkt 3 oraz w art. 53 § 1 pkt 1, 2 i
4-6, a ponadto:
1)
oznaczenie lub opis odebranego dokumentu;
2)
wartość szacunkową prawa majątkowego związanego
z tym dokumentem.
Art.
67a. [Skutki zajęcia]
§
1. Organ
egzekucyjny może z mocy samego zajęcia wierzytelności
lub innego prawa majątkowego albo ruchomości wykonywać
wszelkie prawa zobowiązanego w zakresie niezbędnym do
prowadzenia egzekucji.
§
2. Zobowiązany
udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień,
potrzebnych do dochodzenia należności pieniężnej.
Art.
67b. [Szacowanie wartości]
O
ile dalsze przepisy nie stanowią inaczej, organ egzekucyjny
zwraca się do biegłego skarbowego o oszacowanie wartości
zajętej ruchomości lub prawa majątkowego.
Art.
67c. [Uprawnienia do szacowania. Biegły skarbowy]
§
1. Uprawnienia
do oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego
zobowiązanego mogą być nadane osobie, która:
1)
korzysta w pełni z praw publicznych;
2)
posiada:
a)
dyplom ukończenia wyższej, średniej lub zasadniczej
szkoły o profilu technicznym lub artystycznym lub dyplom
mistrza, w zawodzie lub kierunku odpowiadającym rodzajowi
majątku, którego wartość podlega oszacowaniu,
b)
opinię właściwego stowarzyszenia, organizacji
zawodowej, szkoły wyższej lub innej instytucji
stwierdzającej posiadanie przez tę osobę teoretycznych
i praktycznych wiadomości w danej gałęzi techniki,
sztuki, rzemiosła, a także innych umiejętności
niezbędnych do oszacowania wartości majątku.
§
2. Z
wnioskiem o nadanie uprawnień do szacowania wartości
majątku zobowiązanego kandydat na biegłego skarbowego
występuje do dyrektora izby administracji skarbowej.
§
3. Do
wniosku, o którym mowa w § 2, dołącza się:
1)
kopię dokumentu oraz opinię, o których mowa w §
1 pkt 2;
2)
informację określającą zakres uprawnień, o
które kandydat się ubiega;
3)
dokumenty stwierdzające tożsamość kandydata oraz
jego niekaralność;
4)
opinię zakładu pracy, jeżeli kandydat jest
pracownikiem.
§
4. Na
postanowienie dyrektora izby administracji skarbowej, odmawiające
dokonania wpisu na listę biegłych skarbowych, przysługuje
zażalenie.
§
5. Podstawę
do podjęcia czynności biegłego skarbowego stanowi wpis
kandydata na listę prowadzoną przez izbę administracji
skarbowej.
§
6. W
prowadzonej przez izbę administracji skarbowej liście
biegłych skarbowych uwzględnia się:
1)
imię i nazwisko biegłego skarbowego i jego adres
zamieszkania;
2)
zakres przyznanych uprawnień;
3)
termin wpisania na listę;
4)
wzór uwierzytelnionego podpisu biegłego skarbowego.
§
7. Lista
biegłych skarbowych jest prowadzona według wzoru
określonego przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, dostosowanego do techniki
informatycznej.
§
8. Lista
biegłych skarbowych jest dostępna dla zainteresowanych w
siedzibie odpowiedniej izby administracji skarbowej.
§
9. W
styczniu każdego roku izba administracji skarbowej przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych
listę biegłych skarbowych, a także zawiadamia
niezwłocznie o każdym przypadku wpisania lub wykreślenia
z listy biegłego skarbowego.
§
10. Skreślenie
z listy biegłych skarbowych następuje:
1)
na własną prośbę;
2)
w przypadku:
a)
pozbawienia praw publicznych lub utraty innych warunków do
pełnienia tej funkcji albo stwierdzenia, że z chwilą
dokonania wpisu na listę biegły skarbowy warunkom tym nie
odpowiadał i nadal nie odpowiada,
b)
śmierci biegłego skarbowego,
c)
stwierdzenia nienależytego wykonywania funkcji biegłego
skarbowego.
§
11. Na
postanowienie dyrektora izby administracji skarbowej w sprawie
skreślenia biegłego skarbowego z listy biegłych
skarbowych przysługuje zażalenie.
§
12. Biegły
skarbowy może odmówić dokonania szacunku wartości
majątku zobowiązanego znajdującego się na terenie
działania izby administracji skarbowej, na listę której
został wpisany, tylko z ważnych przyczyn.
§
13. Biegły
skarbowy, wydając opinię, używa tytułu biegłego
skarbowego z oznaczeniem izby administracji skarbowej, na listę
której został wpisany.
§
14. Biegły
skarbowy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić izbę
administracji skarbowej o:
1)
każdej zmianie swojego adresu;
2)
zamierzonej przerwie w wykonywaniu czynności biegłego
skarbowego przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
§
15. Biegłemu
skarbowemu za oszacowanie wartości ruchomości lub prawa
majątkowego zobowiązanego przysługuje wynagrodzenie
zgodne z zakresem wykonanej pracy w wysokości określonej
przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych w drodze rozporządzenia. Określając
wysokość wynagrodzenia, minister uwzględnia rodzaj i
czas pracy oraz wysokość poniesionych przez biegłego
skarbowego wydatków związanych z oszacowaniem wartości
ruchomości lub prawa majątkowego.
Art.
67d. [Protokół oszacowania. Wniosek o oszacowanie
przez biegłego skarbowego]
§
1. Organ
egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o wyznaczonym terminie
oszacowania wartości ruchomości lub prawa majątkowego
przez biegłego skarbowego i przesyła zobowiązanemu
odpis protokołu oszacowania.
§
2. Jeżeli
zobowiązany nie zgadza się z oszacowaniem przez biegłego
skarbowego wartości ruchomości lub prawa majątkowego,
może wystąpić do organu egzekucyjnego z wnioskiem o
dokonanie tego oszacowania przez biegłego sądowego.
§
3. Jeżeli
wartość zajętej ruchomości lub prawa majątkowego
oszacowana przez biegłego sądowego nie różni
się co najmniej o 25% od wartości oszacowanej przez
biegłego skarbowego, koszty oszacowania przez biegłego
sądowego ponosi zobowiązany.
§
4. Wniesienie
przez zobowiązanego wniosku, o którym mowa w § 2,
wstrzymuje sprzedaż zajętych rzeczy.
Art.
68. [Dobrowolna zapłata dochodzonej należności]
§
1. Jeżeli
zobowiązany na wezwanie poborcy skarbowego płaci dochodzoną
należność pieniężną, poborca wystawia
pokwitowanie odbioru pieniędzy. Pokwitowanie to wywiera ten sam
skutek prawny, co pokwitowanie wierzyciela. Za pokwitowaną
należność pieniężną organ egzekucyjny
ponosi odpowiedzialność wobec wierzyciela.
§
2. Do
czynności egzekucyjnych, o których mowa w § 1, nie
stosuje się przepisów art. 53.
§
3. W
przypadku odebrania pieniędzy w wyniku przeszukania pomieszczeń
i schowków, środków transportu oraz odzieży,
teczek, waliz i podobnych przedmiotów stosuje się
odpowiednio przepis § 1.
Art.
68a. [Skutki dobrowolnej zapłaty]
Wpłata
dokonana przez dłużnika zajętej wierzytelności do
organu egzekucyjnego wywiera ten sam skutek, co wpłata dokonana
przez zobowiązanego do rąk wierzyciela.
Art.
68b. [Postanowienie o nabyciu]
§
1. Stwierdzenie
nabycia w postępowaniu egzekucyjnym praw własności lub
innych praw albo ruchomości następuje w drodze
postanowienia.
§
2. Postanowienie,
o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny wydaje na żądanie
nabywcy, a jeżeli do wykonywania praw lub dysponowania
ruchomościami niezbędne jest posiadanie dowodu nabycia - z
urzędu.
Art.
68c.
(uchylony).
Art.
68d. [Zwolnienie od obciążeń]
Prawa
majątkowe i ruchomości nabyte w postępowaniu
egzekucyjnym są wolne od obciążeń.
Art.
69. [Zobowiązania państwowych jednostek budżetowych]
§
1. Gdy
zobowiązanym do uiszczenia należności pieniężnej
jest państwowa jednostka budżetowa, wierzyciel w celu
otrzymania tej należności składa tytuł wykonawczy
bezpośrednio tej państwowej jednostce, z której
działalnością wiąże się egzekwowana
należność. Jednostka ta jest obowiązana
bezzwłocznie należność uiścić. Jeżeli
należność nie zostanie uiszczona w terminie 7 dni od
dnia złożenia tytułu wykonawczego, jednostka nadrzędna
zobowiązanego, na wniosek wierzyciela, zarządza pokrycie
należności ze środków zobowiązanego.
§
2. W
zakresie zarządzenia, o którym mowa w § 1, jednostce
nadrzędnej przysługują uprawnienia jednostki
budżetowej do dysponowania środkami zgromadzonymi na jej
rachunku.
§
3. Przepis
§ 1 nie ma zastosowania do należności z tytułu
składek na ubezpieczenie społeczne, zobowiązań
podatkowych oraz należności, o których mowa w art. 2
§ 1 pkt 4.
Art.
69a. [Postępowanie przy zbiegu egzekucji, gdy zajęte
kwoty nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych należności
pieniężnych]
§
1. W
razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji
administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego,
gdy zajęte kwoty nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych
należności pieniężnych, dłużnik zajętej
wierzytelności:
1)
przekazuje należność na rzecz tego organu, który
pierwszy dokonał zajęcia, a w razie niemożności
ustalenia tego pierwszeństwa - na rzecz organu, który
dokonał zajęcia na poczet należności pieniężnych
w wyższej kwocie;
2)
pod rygorem odpowiedzialności za szkodę, niezwłocznie
zawiadamia o zbiegu egzekucji właściwe organy egzekucyjne,
wskazując datę doręczenia zawiadomień o zajęciach
dokonanych przez te organy i wysokość należności,
na poczet których zajęcia zostały dokonane.
§
2. W
razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji
administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego,
gdy zajęte kwoty nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych
należności pieniężnych, zobowiązany w
przypadku zbiegu egzekucji do ruchomości albo prawa majątkowego,
którego warunkiem wykonywania jest posiadanie dokumentu, pod
rygorem odpowiedzialności za szkodę, niezwłocznie
zawiadamia o zbiegu egzekucji właściwe organy egzekucyjne,
wskazując datę doręczenia zawiadomień o zajęciach
dokonanych przez te organy i wysokość należności,
na poczet których zajęcia zostały dokonane.
Art.
70. [Odsetki]
§
1. Dłużnik
zajętej wierzytelności jest obowiązany do naliczenia
odsetek z tytułu niezapłacenia należności w
terminie, należnych od następnego dnia po dniu wystawienia
przez organ egzekucyjny zawiadomienia o zajęciu wierzytelności
lub prawa majątkowego do dnia przekazania organowi egzekucyjnemu
środków pieniężnych uzyskanych z zajęcia,
z zastrzeżeniem § 2.
§
2. Jeżeli
dłużnik zajętej wierzytelności przekazuje
organowi egzekucyjnemu środki pieniężne za
pośrednictwem rachunku bankowego, nalicza odsetki, o których
mowa w § 1, do dnia obciążenia rachunku bankowego
zobowiązanego przekazywaną kwotą.
§
3. Organ
egzekucyjny w okresie realizacji zajęcia jest obowiązany
powiadamiać dłużnika zajętej wierzytelności
o każdorazowej zmianie stawki odsetek z tytułu
niezapłacenia należności w terminie.
§
4. Dłużnik
zajętej wierzytelności nie odpowiada za nieprawidłowe
obliczenie odsetek, jeżeli organ egzekucyjny nie powiadomił
go w porę o zmianie, o której mowa w § 3.
§
5. Przepisy
§ 1-4 stosuje się do dłużników zajętej
wierzytelności obowiązanych do prowadzenia ksiąg
podatkowych w rozumieniu Ordynacji
podatkowej.
Art.
70a.
(uchylony).
Art.
70b.
(uchylony).
Art.
70c. [Klauzula kompensacyjna]
Zajęcie
wierzytelności nie narusza uprawnień wynikających z
zamieszczonej w umowie klauzuli kompensacyjnej, o której mowa
w ustawie
z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach
finansowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 891).
Art.
71. [Wyjawienie majątku]
§
1. Jeżeli
egzekucja administracyjna należności pieniężnych
staje się bezskuteczna, organ egzekucyjny lub wierzyciel może
zwrócić się do sądu o nakazanie zobowiązanemu
wyjawienia majątku, zgodnie z przepisami Kodeksu
postępowania cywilnego.
§
2. O
nakazanie wyjawienia przez zobowiązanego majątku można
zwrócić się także przed wszczęciem
egzekucji administracyjnej lub w toku tej egzekucji, jeżeli
zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że egzekwowana należność
pieniężna nie będzie mogła być zaspokojona
ze znanego majątku zobowiązanego ani też z jego
wynagrodzenia za pracę lub z przypadających mu okresowo
świadczeń za okres 6 miesięcy.
§
3. Podstawą
żądania wyjawienia przez zobowiązanego majątku są
dokumenty stanowiące podstawę wszczęcia egzekucji
administracyjnej lub dokonania zabezpieczenia w trybie przepisów
działu IV. W tym przypadku nie nadaje się sądowej
klauzuli wykonalności.
Art.
71a. [Zasady kontroli prawidłowości zastosowanego
środka egzekucyjnego]
§
1. Organy
egzekucyjne uprawnione są do przeprowadzania u dłużników
zajętej wierzytelności, z wyłączeniem banków,
kontroli prawidłowości realizacji zastosowanego środka
egzekucyjnego, z zastrzeżeniem § 2.
§
2. Jeżeli
środek egzekucyjny zastosowany został przez organ
egzekucyjny, o którym mowa w art. 19 § 3, 4, 7 i 8,
kontrolę prawidłowości realizacji zastosowanego środka
egzekucyjnego przeprowadza, z urzędu lub na wniosek tego organu,
naczelnik urzędu skarbowego.
§
3. Udostępnienie
organowi egzekucyjnemu dokumentów i informacji niezbędnych
do przeprowadzenia kontroli prawidłowości realizacji
zastosowanego środka egzekucyjnego nie narusza obowiązku
zachowania przez dłużników zajętej
wierzytelności tajemnicy określonej w odrębnych
przepisach.
§
4. Czynności
kontrolnych dokonuje się w obecności dłużnika
zajętej wierzytelności lub osoby odpowiedzialnej za
realizację zajęcia.
§
5. Osoba
dokonująca czynności kontrolnych obowiązana jest
okazać pisemne upoważnienie organu egzekucyjnego do
dokonywania tych czynności.
§
6. Kopię
protokołu z czynności kontrolnych doręcza się
dłużnikowi zajętej wierzytelności lub osobie
odpowiedzialnej za realizację zajęcia.
§
7. Jeżeli
dłużnik zajętej wierzytelności nie zgadza się
z ustaleniami zawartymi w protokole, może zgłosić
niezwłocznie do protokołu odpowiednie wyjaśnienia lub
zastrzeżenia albo w terminie 14 dni od dnia jego doręczenia
przedłożyć je w formie pisemnej.
§
8. Przepisy
§ 1-7 stosuje się odpowiednio do zobowiązanego.
§
9. Jeżeli
w wyniku kontroli stwierdzono, że dłużnik zajętej
wierzytelności bezpodstawnie uchyla się od przekazania
zajętej wierzytelności albo części wierzytelności
organowi egzekucyjnemu, organ ten wydaje postanowienie, w którym
określa wysokość nieprzekazanej kwoty. Na
postanowienie w sprawie wysokości nieprzekazanej kwoty
przysługuje zażalenie.
Art.
71b. [Skutki uchylania się od przekazania zajętej
wierzytelności]
Jeżeli
dłużnik zajętej wierzytelności bezpodstawnie
uchyla się od przekazania zajętej wierzytelności albo
części wierzytelności organowi egzekucyjnemu, zajęta
wierzytelność albo część wierzytelności
może być ściągnięta od dłużnika
zajętej wierzytelności w trybie egzekucji administracyjnej.
Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego jest
postanowienie, o którym mowa w art. 71a § 9. Tytuł
wykonawczy wystawia organ egzekucyjny, który dokonał u
dłużnika zajętej wierzytelności zajęcia
wierzytelności.
Art.
71c. [Odroczenie terminu albo rozłożenie na raty
zapłaty należności pieniężnych]
§
1. Organ
egzekucyjny na wniosek zobowiązanego może, w drodze
decyzji, odroczyć termin zapłaty należności
pieniężnych albo rozłożyć na raty zapłatę
należności pieniężnych dochodzonych na podstawie
jednolitego tytułu wykonawczego albo zagranicznego tytułu
wykonawczego wraz z odsetkami naliczonymi zgodnie z przepisami działu
III
ustawy - Ordynacja podatkowa.
§
2. Do
udzielania ulg, o których mowa w § 1, stosuje się
odpowiednio przepisy działów
III
i IV
ustawy - Ordynacja podatkowa.
§
3. O
udzieleniu ulg, o których mowa w § 1, organ egzekucyjny
informuje państwo członkowskie lub państwo trzecie.
Rozdział
2
Egzekucja
z wynagrodzenia za pracę
Art.
72. [Zajęcie wynagrodzenia za pracę]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia wynagrodzenia za pracę przez
przesłanie do pracodawcy zobowiązanego zawiadomienia o
zajęciu tej części jego wynagrodzenia, która
nie jest zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych
należności pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia należności w terminie i kosztami
egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa pracodawcę,
aby nie wypłacał zajętej części
wynagrodzenia zobowiązanemu, lecz przekazał ją
organowi egzekucyjnemu aż do pełnego pokrycia egzekwowanych
należności pieniężnych.
§
2. Zajęcie
wynagrodzenia za pracę jest dokonane z chwilą doręczenia
pracodawcy zawiadomienia o zajęciu, o którym mowa w §
1. Zajęcie to zachowuje moc również w przypadku
zmiany stosunku pracy lub zlecenia, nawiązania nowego stosunku
pracy lub zlecenia z tym samym pracodawcą, a także w
przypadku przejęcia pracodawcy przez innego pracodawcę.
§
3. W
stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej
nieważne są rozporządzenia wynagrodzeniem
przekraczające część wolną od zajęcia,
dokonane po jego zajęciu, a także przed tym zajęciem,
jeżeli są wymagalne po zajęciu.
§
4. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1,
organ egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego wynagrodzenia za
pracę, doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o
ile nie został wcześniej doręczony, i odpis wezwania
przesłanego do pracodawcy, pouczając ponadto zobowiązanego,
że nie może odbierać wynagrodzenia poza częścią
wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden
inny sposób;
2)
wzywa pracodawcę, aby:
a)
w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył
za okres 3 miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy
miesiąc oddzielnie, zestawienie otrzymanego w tym czasie
wynagrodzenia zobowiązanego z wyszczególnieniem
wszystkich jego składników,
b)
składał, w przypadku zaistnienia przeszkód do
wypłacenia wynagrodzenia za pracę, oświadczenie o
rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał,
czy inne osoby roszczą sobie prawa do zajętego
wynagrodzenia, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o to
wynagrodzenie oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana
do tego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli;
3)
poucza pracodawcę o określonych w art. 71b, art. 168c i
art. 168e skutkach niestosowania się do wezwań, o których
mowa w pkt 1 i 2.
Art.
73.
(uchylony).
Art.
74.
(uchylony).
Art.
75. [Zmiana pracodawcy]
§
1. Jeżeli
w czasie prowadzenia egzekucji z wynagrodzenia za pracę
zobowiązany przestał pracować u pracodawcy, u którego
dokonano zajęcia wynagrodzenia, pracodawca ten niezwłocznie
zawiadamia o tym organ egzekucyjny oraz we wzmiance o zajęciu
wynagrodzenia w wydanym zobowiązanemu świadectwie pracy
wskazuje organ egzekucyjny, numer sprawy egzekucyjnej i wysokość
potrąconych już kwot.
§
2. Jeżeli
nowe miejsce pracy zobowiązanego jest znane dotychczasowemu
pracodawcy, pracodawca ten przesyła niezwłocznie dokumenty
dotyczące zajęcia wynagrodzenia zobowiązanego nowemu
pracodawcy i zawiadamia o tym organ egzekucyjny. Doręczenie tych
dokumentów nowemu pracodawcy ma skutki prawne zajęcia
wynagrodzenia zobowiązanego u tego pracodawcy.
§
3. Nowy
pracodawca, któremu zobowiązany przedstawił
świadectwo pracy ze wzmianką o zajęciu wynagrodzenia,
zawiadamia niezwłocznie o zatrudnieniu dawnego pracodawcę
oraz organ egzekucyjny.
Art.
76.
(uchylony).
Art.
77.
(uchylony).
Art.
78.
(uchylony).
Rozdział
3
Egzekucja
ze świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia
społecznego oraz renty socjalnej
Art.
79. [Zajęcie świadczeń]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia świadczeń z zaopatrzenia
emerytalnego oraz z ubezpieczenia społecznego zobowiązanego,
a także z renty socjalnej, zwanych dalej "świadczeniami",
przez przesłanie do organu rentowego właściwego do
spraw wypłaty zobowiązanemu świadczeń
zawiadomienia o zajęciu tej części przysługujących
zobowiązanemu świadczeń, która nie jest
zwolniona spod egzekucji, na pokrycie egzekwowanych należności
pieniężnych wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
należności w terminie i kosztami egzekucyjnymi. Organ
egzekucyjny jednocześnie wzywa organ rentowy, aby nie wypłacał
zajętej części świadczenia zobowiązanemu,
lecz przekazał ją organowi egzekucyjnemu aż do pełnego
pokrycia egzekwowanych należności pieniężnych.
§
2. Zajęcie
świadczeń jest dokonane z chwilą doręczenia
organowi rentowemu zawiadomienia o zajęciu. Zajęcie to
zachowuje moc również w przypadku zmiany organu rentowego
właściwego do wypłaty świadczeń.
§
3. W
stosunku do egzekwowanej należności pieniężnej
nieważne są rozporządzenia świadczeniami
przekraczające część wolną od zajęcia,
dokonane po ich zajęciu, a także przed tym zajęciem,
jeżeli są wymagalne po zajęciu.
§
4. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1,
organ egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu przysługujących
mu świadczeń, doręczając mu odpis tytułu
wykonawczego, o ile nie został wcześniej doręczony, i
odpis zawiadomienia przesłanego do organu rentowego, pouczając
ponadto zobowiązanego, że nie może odbierać
świadczeń poza częścią wolną od
zajęcia, ani rozporządzać nimi w żaden inny
sposób;
2)
wzywa organ rentowy, aby:
a)
w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia podał
wysokość przysługujących zobowiązanemu
miesięcznych świadczeń i zawiadamiał o każdej
zmianie ich wysokości,
b)
składał, w przypadku zaistnienia przeszkód do
wypłacenia świadczeń, oświadczenie o rodzaju tych
przeszkód, a w szczególności podał, czy inne
osoby roszczą sobie prawa do zajętych świadczeń,
czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o te świadczenia
oraz czy i o jakie roszczenia została skierowana do tych
świadczeń egzekucja przez innych wierzycieli;
3)
poucza organ rentowy o określonych w art. 71b, art. 168c i art.
168e skutkach niestosowania się do wezwań, o których
mowa w pkt 1 i 2.
§
5. Przy
egzekucji ze świadczeń stosuje się odpowiednio przepis
art. 75.
Rozdział
4
Egzekucja
z rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych
Art.
80. [Zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego]
§
1. 26
Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku
bankowego przez przesłanie do banku zawiadomienia o zajęciu
wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z
rachunku bankowego do wysokości egzekwowanej należności
pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia
w terminie dochodzonej wierzytelności oraz kosztami
egzekucyjnymi. Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa bank, aby
bez zgody organu egzekucyjnego nie dokonywał wypłat z
rachunku bankowego do wysokości zajętej wierzytelności,
lecz niezwłocznie po upływie 7 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia przekazał zajętą kwotę organowi
egzekucyjnemu na pokrycie egzekwowanej należności albo
zawiadomił organ egzekucyjny o przeszkodzie w dokonaniu wpłaty,
w tym również o nieprowadzeniu rachunku bankowego
zobowiązanego.
§
2. Zajęcie
wierzytelności z rachunku bankowego zobowiązanego jest
dokonane z chwilą doręczenia bankowi zawiadomienia o
zajęciu, o którym mowa w § 1, i obejmuje również
kwoty, które nie były na rachunku bankowym w chwili
zajęcia, a zostały wpłacone na ten rachunek po
dokonaniu zajęcia.
§
3. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1,
organ egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego
wierzytelności z rachunku bankowego, doręczając mu
odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej
doręczony, i odpis zawiadomienia skierowanego do banku o zakazie
wypłaty zajętej kwoty z rachunku bankowego bez zgody organu
egzekucyjnego.
Art.
81. [Skutki zajęcia; wstrzymanie zajęcia
wierzytelności z rachunku bankowego w okresie blokady rachunku
podmiotu kwalifikowanego]
§
1. Zajęcie
wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunków
bankowych zobowiązanego prowadzonych przez bank, niezależnie
od tego, czy organ egzekucyjny wskazał w zawiadomieniu, o którym
mowa w art. 80 § 1, numery tych rachunków.
§
1a. Zajęcie
wierzytelności jest skuteczne w odniesieniu do rachunku
bankowego prowadzonego dla kilku osób fizycznych, którego
współposiadaczem jest zobowiązany. Przepis art. 80 §
2 stosuje się odpowiednio.
§
2. Jeżeli
zobowiązanym jest jednostka budżetowa, zajęciu podlega
wyłącznie rachunek wydatków.
§
3. Jeżeli
wierzytelności z innych rodzajów rachunków
bankowych zobowiązanego niż lokata terminowa, nie pokrywają
dochodzonej należności, bank realizuje zajęcie
wierzytelności z rachunku tej lokaty w ostatniej kolejności.
§
4. Wynikający
z zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego zakaz wypłat
z tego rachunku bez zgody organu egzekucyjnego nie dotyczy wypłat
na bieżące wynagrodzenia za pracę oraz na zasądzone
alimenty i renty o charakterze alimentacyjnym zasądzone tytułem
odszkodowania. Wypłata na wynagrodzenia za pracę może
nastąpić po złożeniu bankowi odpisu listy płac
lub innego wiarygodnego dowodu, a wypłata alimentów lub
renty o charakterze alimentacyjnym - tytułu stwierdzającego
obowiązek zobowiązanego do płacenia alimentów
lub renty. Bank dokonuje wypłat alimentów lub renty do
rąk osoby uprawnionej do tych świadczeń.
§
5. Przepis
§ 4 stosuje się również do podatku dochodowego
od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie
społeczne, należnych od dokonywanych wypłat na bieżące
wynagrodzenia.
§
6. 27
(uchylony).
§
7. 28
(uchylony).
§
8. 29
Zajęcie
wierzytelności z rachunku bankowego nie podlega realizacji w
okresie blokady rachunku podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art.
119zg pkt 2
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z wyjątkiem
przejętej, w wyniku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej,
egzekucji zasądzonych alimentów, renty o charakterze
alimentacyjnym tytułem odszkodowania oraz wynagrodzenia ze
stosunku pracy wraz z zaliczką na podatek dochodowy od osób
fizycznych oraz składkami na ubezpieczenia społeczne
należnymi od dokonywanych wypłat. Bank realizuje to zajęcie
do wysokości nieprzekraczającej kwoty minimalnego
wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w przepisach ustawy
z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847 oraz z 2018 r. poz. 650).
§
9. 30
W
przypadku, o którym mowa w § 8, bank informuje organ
egzekucyjny o przeszkodzie w realizacji zajęcia wierzytelności
z rachunku bankowego w przypadku blokady rachunku, o której
mowa w art.
119zw § 1
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.
§
10. 31
(uchylony).
§
11. 32
(uchylony).
Art.
82.
(uchylony).
Art.
83.
(uchylony).
Art.
84. [Zajęcie rachunku bankowego związanego z
dokumentem]
§
1. Jeżeli
przed zajęciem wierzytelności z rachunku bankowego
zobowiązanego w trybie art. 80 zostanie ujawniony dokument
potwierdzający posiadanie rachunku bankowego, zwany dalej
"dokumentem", organ egzekucyjny dokonuje zajęcia
wierzytelności z rachunku bankowego związanego z tym
dokumentem przez wpisanie jej do protokołu zajęcia.
§
2. W
protokole, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny podaje
wysokość egzekwowanej należności pieniężnej
wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności
w terminie i kosztami egzekucyjnymi.
§
3. Zajęcie
wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem
jest skuteczne wobec zobowiązanego z chwilą podpisania
przez poborcę skarbowego protokołu zajęcia, o którym
mowa w § 1.
§
4. Organ
egzekucyjny zawiadamia niezwłocznie zobowiązanego o zajęciu
jego wierzytelności w części, w jakiej nie została
zwolniona spod egzekucji, doręczając mu odpis tytułu
wykonawczego oraz odpis protokołu zajęcia wierzytelności
z rachunku bankowego związanego z dokumentem. Jednocześnie
organ egzekucyjny poucza zobowiązanego, że nie może
realizować zajętej wierzytelności poza częścią
wolną od egzekucji ani rozporządzać nią w żaden
inny sposób.
§
5. Niezależnie
od zawiadomienia, o którym mowa w § 4, organ egzekucyjny
przesyła do banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności
pieniężnej z rachunku bankowego. Przepisy art. 80 stosuje
się odpowiednio.
Art.
85. [Odbiór dokumentu]
§
1. Jeżeli
dokument jest tego rodzaju, że bez jego okazania zobowiązany
nie może realizować wierzytelności z rachunku
bankowego, organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności
z rachunku bankowego związanego z tym dokumentem przez jego
odbiór.
§
2. Organ
egzekucyjny potwierdza odbiór dokumentu protokołem
odbioru dokumentu. Przepisy art. 84 § 2-4 stosuje się
odpowiednio.
§
3. Niezależnie
od zajęcia, o którym mowa w § 1, organ egzekucyjny
przesyła do banku zawiadomienie o zajęciu wierzytelności
pieniężnej z rachunku bankowego. Przepisy art. 80 stosuje
się odpowiednio.
Art.
86. [Umorzenie dokumentu]
§
1. Organ
egzekucyjny poucza wierzyciela, żeby w terminie 14 dni od dnia
zajęcia, o którym mowa w art. 85 § 1, wystąpił
do sądu o umorzenie dokumentu i zawiadomił o tym właściwy
oddział banku przez doręczenie mu w tym samym terminie
odpisu złożonego do sądu wniosku w sprawie wszczęcia
postępowania o umorzenie dokumentu.
§
2. W
przypadku nieotrzymania zawiadomienia o wszczęciu postępowania
o umorzenie dokumentu właściwy oddział banku, po
upływie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zajęciu
wierzytelności z rachunku bankowego, odwołuje wstrzymanie
wypłat z tego rachunku, o czym zawiadamia posiadacza rachunku.
§
3. Sąd
rozpatruje wniosek o umorzenie dokumentu na zasadach i w trybie
przewidzianych w przepisach
o umarzaniu utraconych dokumentów. W postępowaniu w
sprawie umorzenia dokumentu nie mogą być zgłaszane
zarzuty dotyczące zasadności roszczenia wierzyciela. Koszty
postępowania obciążają właściciela
dokumentu. Sąd przesyła właściwemu oddziałowi
banku wypis prawomocnego postanowienia w sprawie umorzenia dokumentu.
§
4. W
przypadku umorzenia dokumentu, właściwy oddział banku
wystawia w jego miejsce nowy, aktualny dokument, który wydaje
właścicielowi. W przypadku nieuwzględnienia wniosku o
umorzenie dokumentu, właściwy oddział banku
niezwłocznie odwołuje wstrzymanie wypłat z rachunku
bankowego i zawiadamia o tym właściciela.
Art.
86a. [Skutki zajęcia rachunku bankowego]
§
1. Wskutek
zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego, bank
wstrzymuje wszelkie wypłaty z zajętego rachunku i
niezwłocznie zawiadamia o zajęciu wierzytelności z
rachunku bankowego inne oddziały banku, inne banki, placówki
pocztowe w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe i inne podmioty
uprawnione do dokonywania wypłat zobowiązanemu z zajętego
rachunku. Zajęcie nie dotyczy kwot wolnych od egzekucji.
§
2. Inne
banki, placówki pocztowe w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe i inne podmioty
uprawnione do dokonywania wypłat, o których mowa w §
1, po zawiadomieniu ich o zajęciu, ponoszą względem
wierzyciela odpowiedzialność za dokonane wypłaty.
§
3. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności
i Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze
rozporządzenia, tryb zawiadamiania oddziałów banków,
placówek pocztowych w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe i innych podmiotów
uprawnionych do dokonywania wypłat z zajętego rachunku w
postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zapewniający
prawidłowe orzekanie o ich odpowiedzialności za dokonane
wypłaty.
Art.
86b. [Sposób dokonywania zawiadomień i wezwań]
Zawiadomienia
i wezwania, o których mowa w przepisach niniejszego rozdziału,
przesyła się do banku i organu egzekucyjnego przy
wykorzystaniu systemu teleinformatycznego obsługującego
zajęcie wierzytelności z rachunku bankowego. Jeżeli
wykorzystanie tego systemu jest niemożliwe z przyczyn
technicznych, w czasie niezbędnym do przywrócenia jego
funkcjonowania zawiadomienia i wezwania doręcza się na
piśmie.
Art.
87. [Przepisy stosowane przy egzekucji z rachunków
prowadzonych przez spółdzielcze kasy
oszczędnościowo-kredytowe]
Przepisy
dotyczące egzekucji z rachunków bankowych i
wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem
stosuje się odpowiednio w egzekucji z rachunków
prowadzonych przez spółdzielcze kasy
oszczędnościowo-kredytowe, z wyłączeniem przepisu
art. 86b.
Art.
88.
(uchylony).
Rozdział
5
Egzekucja
z innych wierzytelności pieniężnych i innych praw
majątkowych
Oddział
1
Egzekucja
z innych wierzytelności pieniężnych
Art.
89. [Zajęcie wierzytelności]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności pieniężnej
innej, niż określona w art. 72-85, przez przesłanie do
dłużnika zobowiązanego zawiadomienia o zajęciu
wierzytelności pieniężnej zobowiązanego i
jednocześnie wzywa dłużnika zajętej
wierzytelności, aby należnej od niego kwoty do wysokości
egzekwowanej należności wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia należności w terminie i kosztami
egzekucyjnymi bez zgody organu egzekucyjnego nie uiszczał
zobowiązanemu, lecz należną kwotę przekazał
organowi egzekucyjnemu na pokrycie należności.
§
2. Zajęcie
wierzytelności jest dokonane z chwilą doręczenia
dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o
zajęciu, o którym mowa w § 1. Zajęcie
wierzytelności z tytułu dostaw, robót i usług
dotyczy również wierzytelności, które nie
istniały w chwili zajęcia, a powstaną po dokonaniu
zajęcia z tytułu tych dostaw, robót i usług.
§
3. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1,
organ egzekucyjny:
1)
wzywa dłużnika zajętej wierzytelności, aby w
terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia złożył
oświadczenie dotyczące tego, czy:
a)
uznaje zajętą wierzytelność zobowiązanego,
b)
przekaże organowi egzekucyjnemu z zajętej wierzytelności
kwoty na pokrycie należności lub z jakiego powodu odmawia
tego przekazania,
c)
- i w jakim sądzie lub przed jakim organem toczy się albo
toczyła się sprawa o zajętą wierzytelność;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu zajętej
kwoty odebrać ani też rozporządzać nią lub
ustanowionym dla niej zabezpieczeniem;
3)
doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile
nie został wcześniej doręczony, a także odpis
wniosku, o którym mowa w art. 90 § 1.
Art.
89a. [Wierzytelności przyszłe. Złożenie
oświadczenia]
§
1. Zajęcie
wierzytelności z tytułu nadpłaty lub zwrotu podatku w
rozumieniu ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa obejmuje także
wierzytelności przyszłe, wynikające z nadpłaty
lub zwrotu podatku powstałych w ciągu roku od dnia
dokonania zajęcia.
§
2. Dłużnik
zajętej wierzytelności składa oświadczenie, o
którym mowa w art. 89 § 3 pkt 1, jednocześnie z
przekazaniem organowi egzekucyjnemu kwoty na pokrycie dochodzonych
należności albo informuje o braku swojej właściwości,
jeżeli nie jest dłużnikiem wierzytelności.
§
3. Zawiadomienie
o zajęciu i inne pisma w ramach egzekucji z nadpłaty lub
zwrotu podatku sporządza się i doręcza z użyciem
środków komunikacji elektronicznej w sposób
określony w przepisach wydanych na podstawie art. 67 § 2c.
Art.
90. [Obowiązek przesłania wniosku o wpis w księdze
wieczystej]
§
1. Jeżeli
organowi egzekucyjnemu jest wiadomo, że zajęta
wierzytelność jest zabezpieczona przez wpis w księdze
wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru
dokumentów, składa on do sądu właściwego
do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o wpis o zajęciu
wierzytelności lub o złożenie tego wniosku do zbioru
dokumentów. Do wniosku organu egzekucyjnego dołącza
się odpis tytułu wykonawczego.
§
2. Jeżeli
zajęta wierzytelność należy się
zobowiązanemu od organów będących jednocześnie
jednostkami budżetowymi lub samorządowymi zakładami
budżetowymi albo od funduszy, których są
dysponentami, za dłużnika zajętej wierzytelności
uważa się organ właściwy do wydania polecenia
wypłaty.
Art.
91. [Uchylanie się dłużnika od przekazania
zajętej kwoty]
Jeżeli
dłużnik zajętej wierzytelności uchyla się od
przekazania zajętej kwoty organowi egzekucyjnemu, mimo że
wierzytelność została przez niego uznana i jest
wymagalna, stosuje się odpowiednio przepisy art. 71b.
Art.
92. [Przekaz pocztowy]
W
egzekucji z kwot będących przedmiotem krajowych przekazów
pocztowych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
egzekucji z innych wierzytelności pieniężnych. Za
wierzyciela zajętej wierzytelności uważa się w
tym przypadku adresata przekazu, a za dłużnika zajętej
wierzytelności - placówkę pocztową w rozumieniu
ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, która obowiązana
jest wypłacić kwotę przekazu adresatowi.
Oddział
2
Egzekucja
z praw z instrumentów finansowych zapisanych na rachunkach
papierów wartościowych lub innych rachunkach oraz z
wierzytelności z rachunków pieniężnych
Art.
93. [Zajęcie praw z instrumentów finansowych]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia praw z instrumentów
finansowych w rozumieniu przepisów
o obrocie instrumentami finansowymi, zapisanych na rachunku papierów
wartościowych lub innym rachunku, oraz wierzytelności z
rachunku pieniężnego zobowiązanego przez przesłanie
do podmiotu prowadzącego te rachunki, zwanego dalej "prowadzącym
rachunki", zawiadomienia o zajęciu praw z instrumentów
finansowych oraz wierzytelności z rachunku pieniężnego
zobowiązanego do wysokości dochodzonych należności,
o których mowa w § 2.
§
2. Organ
egzekucyjny wzywa prowadzącego rachunki, aby przekazał
organowi egzekucyjnemu z rachunku pieniężnego zobowiązanego
środki do wysokości egzekwowanej należności wraz
z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności w
terminie i kosztami egzekucyjnymi, a jeżeli środki na
rachunku pieniężnym nie są wystarczające do
pokrycia egzekwowanych kwot, aby dokonał na żądanie
organu egzekucyjnego sprzedaży zajętych instrumentów
finansowych i uzyskaną ze sprzedaży kwotę wpłacił
organowi egzekucyjnemu albo zawiadomił ten organ w terminie 7
dni od dnia doręczenia zawiadomienia o przeszkodzie w dokonaniu
realizacji zajęcia, w tym również o nieprowadzeniu
rachunku pieniężnego, rachunku papierów
wartościowych lub innego rachunku zobowiązanego.
§
3. Zajęcie
praw z instrumentów finansowych oraz wierzytelności z
rachunku pieniężnego jest dokonane z chwilą doręczenia
prowadzącemu rachunki zawiadomienia o zajęciu tych praw i
obejmuje również prawa i wierzytelności, które
nie zostały zapisane lub nie znajdowały się na
rachunkach zobowiązanego w chwili zajęcia.
§
4. Zajęcie
praw z instrumentów finansowych oraz wierzytelności z
rachunku pieniężnego jest skuteczne także wtedy, gdy
zawiadomienie, o którym mowa w § 1, zawiera tylko imię
i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§
5. Jednocześnie
z przesłaniem zawiadomienia, o którym mowa w § 1,
organ egzekucyjny:
1)
zawiadamia zobowiązanego o zajęciu jego praw z instrumentów
finansowych i wierzytelności z rachunku pieniężnego,
doręczając mu odpis tytułu wykonawczego, o ile nie
został wcześniej doręczony, i odpis zawiadomienia
skierowanego do prowadzącego rachunki o zajęciu praw z
instrumentów finansowych i wierzytelności z rachunku
pieniężnego, jak również zawiadamia
zobowiązanego, że nie wolno mu zajętymi prawami
rozporządzać;
2)
wzywa zobowiązanego, aby w terminie 7 dni od dnia doręczenia
zawiadomienia, o którym mowa w pkt 1, poinformował organ
egzekucyjny, w jakiej kolejności i po jakiej cenie instrumenty
finansowe mają być zbywane.
§
6. W
przypadku, o którym mowa w § 5 pkt 2, organ egzekucyjny,
stosownie do dyspozycji zobowiązanego, wystawia zlecenie
sprzedaży instrumentów finansowych będących
przedmiotem obrotu zorganizowanego w rozumieniu przepisów
o obrocie instrumentami finansowymi.
§
7. Jeżeli
zobowiązany w wyznaczonym terminie nie wskazał ceny lub
kolejności zbycia instrumentów finansowych lub jeżeli
w terminie 5 kolejnych dni transakcyjnych sprzedaż instrumentów
finansowych zgodnie z dyspozycją zobowiązanego nie dojdzie
do skutku, organ egzekucyjny wystawia zlecenie sprzedaży
instrumentów finansowych po cenie umożliwiającej
realizację zlecenia w obrocie zorganizowanym.
§
8. Organ
egzekucyjny ustala zakres i kolejność sprzedaży
instrumentów finansowych na podstawie notowań z dnia
poprzedzającego dzień zlecenia ich sprzedaży w obrocie
zorganizowanym.
§
9. W
pierwszej kolejności sprzedaży podlegają instrumenty
finansowe, których ceny w dniu poprzedzającym dzień
zlecenia sprzedaży zapewniały najwyższy dochód
lub najniższą stratę liczoną w stosunku do
wartości nominalnej tych instrumentów.
§
10. Jeżeli
w pierwszym dniu transakcyjnym po upływie okresu, o którym
mowa w § 7, sprzedaż instrumentów finansowych nie
dojdzie do skutku lub uzyskana ze sprzedaży kwota nie wystarcza
na pokrycie dochodzonych należności, organ egzekucyjny
zleca dokonanie sprzedaży uzupełniających, stosując
zasady określone w § 8 i 9.
Art.
94. [Odesłanie]
§
1. Do
zajęcia instrumentów finansowych zapisanych na rachunku
papierów wartościowych lub innym rachunku, lecz
niebędących przedmiotem obrotu zorganizowanego, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 93 § 1, 3, 4 i § 5 pkt 1.
§
2. Po
otrzymaniu zawiadomienia o zajęciu instrumentów
finansowych, o których mowa w § 1, prowadzący
rachunki niezwłocznie przesyła organowi egzekucyjnemu
wyciąg z rachunków zobowiązanego.
§
3. Sprzedaż
instrumentów finansowych, o których mowa w § 1,
następuje na rzecz osób fizycznych w trybie przepisów
działu II rozdziału 6 oddziału 2.
Art.
94a. [Zapis na rachunku]
Prowadzący
rachunki dokonuje zapisu instrumentów finansowych nabywcy na
jego rachunku na podstawie postanowienia, o którym mowa w art.
68b.
Art.
94b. [Skutki wypłaty zajętych kwot zobowiązanemu]
W
przypadku dokonania przez prowadzącego rachunki wypłaty
zobowiązanemu zajętych kwot lub kwot uzyskanych ze
sprzedaży zajętych praw z instrumentów finansowych
albo wykonania rozporządzeń zobowiązanego powodujących
nieskuteczność prowadzonej egzekucji, stosuje się
odpowiednio przepis art. 71b.
Art.
94c.
(uchylony).
Art.
94d. [Wyłączenie stosowania przepisów]
Przepisów
niniejszego oddziału nie stosuje się do rachunku zbiorczego
w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z
2017 r. poz. 1768, z późn. zm.).
Oddział
3
Egzekucja
z papierów wartościowych niezapisanych na rachunku
papierów wartościowych
Art.
95. [Zajęcie papierów wartościowych]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia papierów wartościowych
niezapisanych na rachunku papierów wartościowych przez
odbiór dokumentu, którego posiadanie jest koniecznym
warunkiem wykonywania prawa z tych papierów. Przepisy art. 84
§ 2-4 stosuje się odpowiednio.
§
2. Zajęte
papiery wartościowe niezapisane na rachunku papierów
wartościowych organ egzekucyjny przekazuje do sprzedaży
podmiotowi posiadającemu zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego
na podejmowanie czynności związanych z obrotem takimi
papierami, a w przypadku jego braku lub gdy sprzedaż w tym
trybie wiązałaby się z poniesieniem zbyt dużych
kosztów, sprzedaje je w trybie określonym przepisami
działu II rozdziału 6 oddziału 2.
§
3. Zlecając
sprzedaż papierów wartościowych podmiotowi, o którym
mowa w § 2, organ egzekucyjny stosuje zasady określone w
art. 93 § 8-9.
§
4. Jeżeli
sprzedaż papierów wartościowych zobowiązanego
następuje w trybie przepisów działu II rozdziału
6 oddziału 2, a oszacowanie wartości zajętych papierów
wartościowych przez biegłego skarbowego wiązałoby
się ze zbyt dużymi kosztami, organ egzekucyjny, za zgodą
zobowiązanego, przyjmuje cenę wywołania w wysokości
ceny nominalnej papierów wartościowych.
Oddział
4
Egzekucja
z weksla
Art.
96. [Zajęcie weksla]
Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia weksla, w rozumieniu ustawy
z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. z 2016 r. poz.
160), przez odbiór weksla, stosując odpowiednio zasady
określone w art. 84.
Art.
96a. [Trasat. Zobowiązany]
Jednocześnie
z zajęciem weksla organ egzekucyjny:
1)
wzywa trasata, aby należnej od niego sumy wekslowej nie uiszczał
prawnemu posiadaczowi weksla, lecz należną sumę
wpłacił w terminie wykupu weksla organowi egzekucyjnemu;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać
zajętym wekslem ani też odebrać od trasata sumy
wekslowej.
Art.
96b. [Skutki zajęcia]
§
1. Organ
egzekucyjny może wykonywać wszelkie prawa zobowiązanego
w zakresie realizacji zajętego weksla.
§
2. Zobowiązany
udziela organowi egzekucyjnemu wszelkich wyjaśnień
potrzebnych do dochodzenia praw przeciwko trasatowi.
Art.
96c. [Przedstawienie weksla do zapłaty]
Organ
egzekucyjny przedstawia weksel do zapłaty w trybie określonym
w przepisach ustawy
- Prawo wekslowe lub sprzedaje w trybie określonym przepisami
działu II rozdziału 6 oddziału 2.
Art.
96d. [Indos weksla na nabywcę]
§
1. Jeżeli
egzekucja z weksla jest dokonywana w formie sprzedaży, organ
egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 2, indosuje weksel na
nabywcę. Dokonany przez organ egzekucyjny indos wywiera skutki
indosu wpisanego przez zobowiązanego.
§
2. Jeżeli
na wekslu zostały umieszczone wyrazy "nie na zlecenie"
lub inne zastrzeżenie równoznaczne, organ egzekucyjny
może przenieść weksel na nabywcę tylko w formie i
ze skutkami zwykłego przelewu.
Art.
96e.
(uchylony).
Art.
96f. [Nieskuteczność przedstawienia weksla do
zapłaty]
§
1. Jeżeli
egzekucja z weksla w trybie określonym w art. 96c okaże się
nieskuteczna, zajęcie weksla staje się zajęciem
wierzytelności zabezpieczonej wekslem.
§
2. Do
wierzytelności, o której mowa w § 1, stosuje się
odpowiednio przepisy działu II rozdziału 5 oddziału 1.
Oddział
5
Egzekucja
z autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz z praw
własności przemysłowej
Art.
96g. [Zajęcie praw]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia:
1)
autorskiego prawa majątkowego i praw pokrewnych,
2)
patentu,
3)
prawa ochronnego na wzór użytkowy,
4)
prawa z rejestracji wzoru zdobniczego,
5)
prawa z rejestracji znaku towarowego,
6)
prawa do używania znaku towarowego powszechnie znanego
niezarejestrowanego,
7)
prawa z rejestracji topografii układu scalonego,
8)
prawa do projektu racjonalizatorskiego
oraz
korzyści z tych praw, przez wpisanie ich do protokołu
zajęcia i podpisanie protokołu przez poborcę
skarbowego, a także zobowiązanego lub świadków.
§
2. Zajęcie
praw, o których mowa w § 1 pkt 2-5, 7 i 8, może
również nastąpić przez przesłanie do
Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o
zajęciu prawa.
§
3. Zajęciu
nie podlega:
1)
autorskie prawo majątkowe służące twórcy
za jego życia, z wyjątkiem wymagalnych wierzytelności;
2)
prawo do utworu nieopublikowanego, jeżeli spadkobiercy
sprzeciwiają się egzekucji z tego prawa i sprzeciw ten jest
zgodny z ujawnioną wolą twórcy nierozpowszechniania
utworu;
3)
patent i prawo ochronne na wzór użytkowy o charakterze
tajnym.
§
4. Zajęcie
jest skuteczne z chwilą podpisania protokołu zajęcia
przez osoby, o których mowa w § 1, albo doręczenia
Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej Polskiej zawiadomienia o
zajęciu, jeżeli było wcześniejsze.
§
5. Organ
egzekucyjny niezwłocznie po dokonaniu zajęcia:
1)
doręcza zobowiązanemu protokół zajęcia;
2)
doręcza odpis tytułu wykonawczego, jeżeli uprzednio
nie został on zobowiązanemu doręczony;
3)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu rozporządzać
zajętymi prawami;
4)
przesyła do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej
wniosek o dokonanie we właściwym rejestrze wpisu o zajęciu
prawa, jeżeli przedmiotem zajęcia są prawa objęte
tymi rejestrami.
Art.
96h. [Oszacowanie wartości zajętych praw]
§
1. Poborca
skarbowy zamieszcza w protokole zajęcia opis zajętych praw
i jeżeli jest to możliwe - wartość szacunkową
zajętych praw.
§
2. Jeżeli
oszacowanie przez poborcę skarbowego wartości zajętych
praw nie jest możliwe lub zajęcie jest dokonane przez
doręczenie Urzędowi Patentowemu Rzeczypospolitej Polskiej
zawiadomienia o zajęciu, organ egzekucyjny zwraca się do
biegłego skarbowego o oszacowanie wartości tych praw.
§
3. Na
oszacowanie dokonane przez poborcę skarbowego zobowiązanemu
przysługuje prawo wniesienia do organu egzekucyjnego zarzutu - w
terminie 7 dni od dnia zajęcia. W przypadku nieuwzględnienia
zarzutu zobowiązanego, organ egzekucyjny zwraca się do
biegłego skarbowego o oznaczenie wartości zajętych
praw.
§
4. Sprzedaż
zajętych praw następuje w trybie przepisów działu
II rozdziału 6 oddziału 2.
§
5. (uchylony).
Art.
96i. [Odesłanie]
W
egzekucji z wierzytelności z praw, o których mowa w art.
96g § 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
egzekucji z innych wierzytelności pieniężnych.
Oddział
6
Egzekucja
z udziału w spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością
Art.
96j. [Zajęcie udziału w spółce]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia udziału w spółce z
ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej "spółką",
oraz wierzytelności z tego prawa przez przesłanie do spółki
zawiadomienia o zajęciu udziału i wezwanie jej, aby żadnych
należności przypadających zobowiązanemu z tytułu
zajętego udziału do wysokości egzekwowanej należności
wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności
w terminie i kosztami egzekucyjnymi nie uiszczała zobowiązanemu,
lecz należne kwoty przekazała organowi egzekucyjnemu na
pokrycie należności.
§
2. Zajęcie
udziału oraz wierzytelności z tego prawa jest dokonane z
chwilą doręczenia spółce zawiadomienia, o
którym mowa w § 1.
§
3. Organ
egzekucyjny jednocześnie z przesłaniem spółce
zawiadomienia o zajęciu:
1)
kieruje do sądu rejestrowego wniosek o dokonanie w Krajowym
Rejestrze Sądowym wpisu o zajęciu udziału;
2)
zawiadamia zobowiązanego, że nie wolno mu odebrać
należności, o których mowa w § 1, ani
rozporządzać zajętym udziałem;
3)
doręcza zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego, o ile
nie został wcześniej doręczony, a także odpis
wniosku, o którym mowa w pkt 1.
Art.
96k. [Sprzedaż zajętego udziału]
§
1. Jeżeli
egzekucja z należności przysługujących
zobowiązanemu z tytułu zajętego udziału nie
prowadzi do pełnego pokrycia dochodzonej należności,
organ egzekucyjny występuje do właściwego sądu
rejestrowego o zarządzenie sprzedaży zajętego udziału.
§
2. Jeżeli
sąd nie zarządzi sprzedaży zajętego udziału,
pozostają w mocy dokonane czynności egzekucyjne.
§
3. Jeżeli
sąd zarządzi sprzedaż udziału, a umowa spółki:
1)
nie zawiera ograniczeń zbycia udziału albo
2)
zawiera ograniczenia zbycia udziału, lecz spółka, w
terminach i na zasadach określonych w Kodeksie
spółek handlowych,
nie wystąpi o dokonanie oszacowania wartości zajętego
udziału albo wystąpi o takie oszacowanie, ale nie wskaże
osoby, która nabędzie udział, albo osoba wskazana
przez spółkę nie wpłaci organowi egzekucyjnemu
ustalonej ceny
-
organ egzekucyjny sprzedaje zajęty udział, stosując
odpowiednio przepisy rozdziału 6 oddziału 2, z
zastrzeżeniem § 4.
§
4. Jeżeli
sąd rejestrowy dokonał oszacowania wartości zajętego
udziału, organ egzekucyjny przyjmuje kwotę oszacowania jako
cenę wywołania.
Oddział
7
Egzekucja
z pozostałych praw majątkowych
Art.
96l. [Zajęcie innych praw]
Organ
egzekucyjny dokonuje zajęcia innych praw majątkowych niż
określone w art. 89-96k, przez:
1)
odbiór dokumentu, jeżeli warunkiem wykonywania prawa
majątkowego jest posiadanie dokumentu, albo
2)
zawiadomienie dłużnika zobowiązanego, jeżeli
zajęte prawo majątkowe jest tego rodzaju, że jest
oznaczony podmiot obciążony względem zobowiązanego.
Art.
96m. [Odesłanie]
W
egzekucji z pozostałych praw majątkowych stosuje się
odpowiednio przepisy działu II rozdziału 5 oddziału 1,
z tym że w przypadku sprzedaży stosuje się przepisy
dotyczące sprzedaży ruchomości.
Rozdział
6
Egzekucja
z ruchomości
Oddział
1
Zajęcie
Art.
97. [Zajęcie ruchomości]
§
1. Do
egzekucji z ruchomości zobowiązanego poborca skarbowy
przystępuje przez ich zajęcie.
§
2. Zajęciu
podlegają ruchomości zobowiązanego, znajdujące
się zarówno w jego władaniu, jak i we władaniu
innej osoby, jeżeli nie zostały wyłączone spod
egzekucji lub od niej zwolnione.
§
3. Ruchomości
przysłane jako krajowe przesyłki pocztowe pod adresem
zobowiązanego podlegają zajęciu w placówce
pocztowej w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe obowiązanej do
doręczenia tych przesyłek. Zajęcie tych ruchomości
jest równoznaczne z ich doręczeniem adresatowi. Poborca
skarbowy dokonuje otwarcia zajętej przesyłki pocztowej w
obecności przedstawiciela placówki pocztowej.
§
4. Można
dokonać zajęcia ruchomości stanowiącej
współwłasność łączną spółki
nieposiadającej osobowości prawnej lub współwłasność
w częściach ułamkowych, której zobowiązany
jest współwłaścicielem, jeżeli pozostali
współwłaściciele wyrażą zgodę na
sprzedaż takiej ruchomości. Po sprzedaży ruchomości
każdemu z pozostałych współwłaścicieli
organ egzekucyjny przekazuje kwotę uzyskaną ze sprzedaży
odpowiadającą ich części ułamkowej we
współwłasności lub udziałowi określonemu
w umowie spółki.
§
4a. Jeżeli
organ egzekucyjny nie uzyskał zgody, o której mowa w §
4, dokonuje zajęcia udziału zobowiązanego we
współwłasności. Zajęcie części
ułamkowej współwłasności ruchomości
następuje w sposób przewidziany dla zajęcia
ruchomości, lecz sprzedaży podlega tylko zajęty udział
zobowiązanego.
§
4b. Innym
współwłaścicielom lub każdemu z nich
przysługuje prawo nabycia zajętego udziału
zobowiązanego po cenie oszacowania tego udziału. Jeżeli
zamiar nabycia zajętego udziału zgłosi więcej niż
jeden współwłaściciel, organ egzekucyjny
sprzedaje udział temu współwłaścicielowi,
który zaoferował najwyższą cenę.
§
5. Nie
podlegają zajęciu ruchomości o wartości ponad
kwotę potrzebną do zaspokojenia egzekwowanej należności
wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności
w terminie i kosztami egzekucyjnymi, jeżeli zobowiązany
posiada inną podlegającą egzekucji ruchomość
o wartości wystarczającej na zaspokojenie tych należności,
a sprzedaż egzekucyjna tej ruchomości nie nastręcza
trudności.
Art.
98. [Protokół zajęcia]
§
1. Zajęcie
ruchomości następuje przez wpisanie jej do protokołu
zajęcia i podpisanie protokołu przez poborcę
skarbowego. Protokół podpisują także
zobowiązany lub świadkowie.
§
2. Zobowiązanemu
doręcza się odpis protokołu zajęcia, a także
odpis tytułu wykonawczego, jeżeli uprzednio nie został
on zobowiązanemu doręczony.
§
3. Na
każdej zajętej ruchomości poborca skarbowy umieszcza
znak, ujawniający na zewnątrz jej zajęcie.
§
4. W
przypadku zajęcia środka transportu podlegającego
rejestracji na podstawie odrębnych przepisów,
organ egzekucyjny niezwłocznie zawiadamia właściwy
organ prowadzący rejestrację o dokonanym zajęciu.
Art.
99. [Opis i oszacowanie]
§
1. Poborca
skarbowy zamieszcza w protokole zajęcia opis każdej zajętej
ruchomości według cech jej właściwych, a ponadto
oznacza jej wartość szacunkową, o ile przepisy §
2 i 3 nie stanowią inaczej. Przy sporządzaniu protokołu
zajęcia zobowiązanemu przysługuje prawo przedstawienia
rachunków i innych dowodów dla oznaczenia wartości
szacunkowej zajętej ruchomości.
§
2. Zobowiązanemu
przysługuje w terminie 5 dni od daty zajęcia ruchomości
prawo wniesienia do organu egzekucyjnego skargi na oszacowanie
dokonane przez poborcę skarbowego. W tym przypadku organ
egzekucyjny jest obowiązany wezwać biegłego skarbowego
do oszacowania wartości zajętej ruchomości.
§
3. Zajęte
wyroby użytkowe ze złota, platyny i srebra nie mogą
być oszacowane poniżej wartości kruszcu, z którego
zostały wytworzone. Oszacowanie wartości takich ruchomości
następuje przez biegłego skarbowego. Dotyczy to również
oszacowania wartości zajętych innych kosztowności, a
także maszyn i innych urządzeń produkcyjnych oraz
środków transportu.
§
4. Organ
egzekucyjny może wezwać biegłego skarbowego dla
oszacowania wartości innych zajętych ruchomości,
jeżeli uzna to za potrzebne. Organ egzekucyjny może również
w tych przypadkach zwrócić się o wyrażenie
opinii do instytucji zajmującej się badaniem cen.
Art.
100. [Dozór]
§
1. Poborca
skarbowy pozostawi zajętą ruchomość w miejscu
zajęcia pod dozorem zobowiązanego lub dorosłego jego
domownika albo innej osoby, u której ruchomość
zajął. Jeżeli zajęta ruchomość nie może
być pozostawiona w miejscu zajęcia, a nie ma innej osoby,
której by można było oddać zajętą
ruchomość pod dozór, zostanie ona wzięta pod
dozór organu egzekucyjnego.
§
2. Poborca
skarbowy może po zajęciu ruchomości odebrać ją
zobowiązanemu i oddać pod dozór innej osoby lub
organu egzekucyjnego, jeżeli zobowiązany nie daje rękojmi
należytego przechowania zajętej ruchomości, odmawia
podpisania protokołu zajęcia, a także gdy usuwał
lub usuwa ruchomości zajęte albo zagrożone zajęciem.
§
3. Jeżeli
zajęta ruchomość stanowi zabytek w rozumieniu
przepisów ustawy
z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad
zabytkami (Dz. U. z 2017 r. poz. 2187 oraz z 2018 r. poz. 10),
poborca skarbowy oddaje ją pod dozór państwowej lub
samorządowej instytucji kultury. Dozór nad zajętymi
ruchomościami ze złota, platyny i srebra oraz innymi
kosztownościami niebędącymi zabytkami sprawuje organ
egzekucyjny.
§
4. Osoba
lub instytucja, pod której dozorem pozostają zajęte
ruchomości, sprawuje obowiązki dozorcy. Poborca skarbowy
doręcza dozorcy odpis protokołu zajęcia.
Art.
101. [Prawo zwykłego używania]
§
1. Zobowiązanemu
albo domownikowi razem z nim mieszkającemu służy prawo
zwykłego używania zajętej ruchomości,
pozostawionej pod ich dozorem, byleby przez to ruchomość
nie straciła na wartości. To samo stosuje się, gdy
ruchomość zobowiązanego zajęto u innej osoby i
pozostawiono pod jej dozorem, jeżeli osoba ta była
uprawniona do używania tej ruchomości.
§
2. W
innych przypadkach dozorca nie ma prawa używania zajętej
ruchomości, chyba że jej używanie jest konieczne dla
utrzymania jej wartości. W razie używania przez dozorcę
zajętego inwentarza żywego, wartość uzyskiwanych
pożytków podlega zaliczeniu na koszty dozoru.
Art.
102. [Obowiązki i wynagrodzenie dozorcy]
§
1. Dozorca
obowiązany jest przechowywać zajętą ruchomość
z taką starannością, aby nie straciła na
wartości, oraz wydać ją na wezwanie organu
egzekucyjnego lub poborcy skarbowego. Dozorca obowiązany jest
zawiadomić organ egzekucyjny o zamierzonej zmianie miejsca
przechowania ruchomości.
§
2. Organ
egzekucyjny przyzna, na żądanie dozorcy, zwrot koniecznych
wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz
wynagrodzenie za dozór, chyba że dozorcą jest jedna
z osób wymienionych w art. 101 § 1.
§
3. Organ
egzekucyjny określa też wydatki i wynagrodzenie za dozór
w razie przechowywania zajętych ruchomości w
pomieszczeniach przez ten organ utrzymywanych.
§
4. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie zwrotu wydatków
związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór
służy wierzycielowi, zobowiązanemu oraz dozorcy
zażalenie.
Art.
103. [Odpowiedzialność dozorcy]
§
1. Dozorca
nie odpowiada za uszkodzenie, zniszczenie lub zaginięcie zajętej
ruchomości, wynikłe wskutek przypadku lub siły
wyższej.
§
2. Za
uszkodzenie, zniszczenie lub zaginięcie zajętej ruchomości
w czasie transportu odpowiada organ egzekucyjny, chyba że
wynikły wskutek przypadku lub siły wyższej.
Oddział
2
Sprzedaż
Art.
104. [Termin sprzedaży ruchomości]
§
1. Sprzedaż
zajętych ruchomości nie może nastąpić
wcześniej niż siódmego dnia od daty zajęcia.
§
2. Sprzedaż
zajętych ruchomości może nastąpić
bezpośrednio po zajęciu, jeżeli:
1)
ruchomości ulegają łatwo zepsuciu albo sprawowanie nad
nimi dozoru lub ich przechowywanie powodowałoby koszty
niewspółmierne do ich wartości;
2)
zajęto inwentarz żywy, a zobowiązany odmówił
zgody na przyjęcie go pod dozór;
3)
egzekucja dotyczy zobowiązania, na którego pokrycie organ
egzekucyjny przyjął od zobowiązanego, będącego
rolnikiem, przelew jego należności za przyszłe dostawy
towarowe, a dostawy te z winy zobowiązanego w terminie nie
zostały wykonane.
Art.
105. [Formy sprzedaży]
§
1. Zajęte
ruchomości, z zastrzeżeniem § 2 i 3, organ
egzekucyjny:
1)
sprzedaje w drodze licytacji publicznej;
2)
sprzedaje po cenie oszacowania podmiotom prowadzącym działalność
handlową;
3)
przekazuje do sprzedaży podmiotom prowadzącym sprzedaż
komisową tego rodzaju ruchomości;
4)
sprzedaje w drodze przetargu ofert;
5)
sprzedaje z wolnej ręki.
§
2. Zajęte
przedmioty stanowiące zabytek w rozumieniu przepisów
ustawy,
o których mowa w art. 100 § 3, organ egzekucyjny, w
uzgodnieniu z właściwym ze względu na miejsce zajęcia
tych przedmiotów wojewódzkim konserwatorem zabytków,
a w przypadku materiałów bibliotecznych - dyrektorem
Biblioteki Narodowej w Warszawie, zgłasza w celu nabycia
instytucji, o której mowa w art. 100 § 3, lub
przedsiębiorcy zajmującemu się obrotem tymi
przedmiotami. Oszacowanie wartości takich przedmiotów
następuje w trybie przewidzianym w art. 99 § 3.
§
3. Przekazanie,
o którym mowa w § 1 pkt 3, i sprzedaż na warunkach
określonych w § 2 następuje po cenie oszacowania.
§
4. Zajęte
waluty obce lub inne wartości dewizowe organ egzekucyjny
sprzedaje bankowi prowadzącemu ich skup.
Art.
105a. [Termin i miejsce licytacji publicznej. Obwieszczenie o
licytacji]
§
1. Licytacja
publiczna odbywa się w terminie i miejscu wyznaczonym przez
organ egzekucyjny.
§
2. Organ
egzekucyjny ogłasza o licytacji przez obwieszczenie.
Obwieszczenie zawiera:
1)
miejsce i termin licytacji;
2)
określenie ruchomości, które mają być
sprzedane, z podaniem ich rodzaju i kwoty oszacowania;
3)
miejsce i termin, w którym można oglądać
ruchomości przed licytacją;
4)
imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§
3. Najpóźniej
na 3 dni przed dniem licytacji, a w przypadkach określonych w
art. 104 § 2 - najpóźniej na godzinę przed
rozpoczęciem licytacji, organ egzekucyjny umieszcza
obwieszczenie o licytacji w miejscu, w którym ma odbyć
się licytacja, na tablicy ogłoszeń organu
egzekucyjnego i w innych miejscach, gdzie umieszczenie takiego
obwieszczenia uzna za celowe.
§
4. Odpis
obwieszczenia o licytacji organ egzekucyjny doręcza
zobowiązanemu najpóźniej na 3 dni przed dniem
licytacji.
§
5. Jeżeli
szacunkowa wartość sprzedawanej ruchomości przewyższa
kwotę 4500 zł, organ egzekucyjny zamieszcza ponadto
obwieszczenie o licytacji w prasie, a w szczególności w
dzienniku poczytnym w danej miejscowości.
§
6. Przepisu
§ 5 nie stosuje się w przypadkach, gdy sprzedaż może
nastąpić bezpośrednio po zajęciu ruchomości.
§
7. Licytacji
nie można rozpocząć później niż w
dwie godziny po terminie oznaczonym w obwieszczeniu o licytacji.
Art.
105b. [Wadium]
§
1. Jeżeli
szacunkowa wartość sprzedawanej ruchomości przekracza
kwotę 4500 zł, osoby przystępujące do przetargu
obowiązane są złożyć organowi egzekucyjnemu
wadium w wysokości 1/10 kwoty oszacowania.
§
2. Wadium
zalicza się na cenę sprzedaży lub zwraca, chyba że
niniejsza ustawa stanowi inaczej.
Art.
105c. [Przebieg licytacji]
§
1. Licytacja
odbywa się ustnie i rozpoczyna się od wywołania ceny.
Zaoferowana cena przestaje wiązać uczestnika licytacji,
jeżeli inny uczestnik zaoferował cenę wyższą,
zwaną dalej "postąpieniem". Poborca skarbowy
przyzna własność sprzedanej ruchomości, zwane
dalej "przybiciem", osobie, która zaoferowała
najwyższą cenę, jeżeli po trzykrotnym wezwaniu do
dalszych postąpień nikt więcej nie zaoferował.
§
2. Licytację
uważa się za niedoszłą do skutku, jeżeli nie
weźmie w niej udziału przynajmniej dwóch
uczestników, jak również gdy żaden z
uczestników nie zaoferował nawet ceny wywołania.
§
3. Ponowna
licytacja może być wyznaczona po podaniu o tym do
publicznej wiadomości w terminach i w sposób określony
w art. 105a § 3-5.
§
4. Jeżeli
kwota uzyskana ze sprzedaży części zajętych
ruchomości wystarcza na zaspokojenie egzekwowanych należności
wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia należności
w terminie i kosztami egzekucyjnymi, poborca skarbowy przerywa
licytację, a organ egzekucyjny zwalnia pozostałe ruchomości
spod zajęcia.
§
5. Przepisu
§ 4 nie stosuje się do ruchomości zajętych w
postępowaniu celnym.
Art.
105d. [Przybicie. Zapłata ceny wywołania]
§
1. Nabywca
jest obowiązany uiścić natychmiast po udzieleniu mu
przybicia przynajmniej cenę wywołania lub przedłożyć
poborcy skarbowemu czek potwierdzony wystawiony na organ egzekucyjny
na kwotę wynoszącą co najmniej cenę wywołania
ruchomości. Jeżeli tej ceny nie uiści lub nie
przedłoży czeku potwierdzonego, traci prawo wynikłe z
przybicia i nie może uczestniczyć w dalszej licytacji.
Poborca skarbowy wznawia niezwłocznie licytację tej samej
ruchomości, rozpoczynając ją od ceny wywołania.
§
2. Różnicę
między ceną nabycia a kwotą, na którą
wystawiony został czek potwierdzony lub wpłaconą po
udzieleniu przybicia, nabywca ureguluje, pod rygorem przewidzianym w
§ 1, do godziny dwunastej dnia następnego. Nabywca, który
w tym terminie nie zapłaci reszty ceny, traci prawo wynikłe
z przybicia i prawo do zwrotu kwoty uregulowanej w czasie licytacji
gotówką lub czekiem potwierdzonym.
§
3. Osoby,
które utraciły prawo wynikłe z przybicia, tracą
prawo do zwrotu kwoty wpłaconej tytułem wadium.
Art.
106. [Wysokość ceny wywołania]
§
1. Cena
wywołania w pierwszym terminie licytacji wynosi 3/4 wartości
szacunkowej ruchomości. Jeżeli licytacja w pierwszym
terminie nie dojdzie do skutku, ruchomości mogą być
sprzedane w drugim terminie licytacyjnym. Cena wywołania w
drugim terminie licytacyjnym wynosi połowę wartości
szacunkowej ruchomości. Sprzedaż licytacyjna nie może
nastąpić za cenę niższą od ceny wywołania.
§
2. O
terminie i miejscu licytacji organ egzekucyjny zawiadamia
zobowiązanego najpóźniej na trzy dni przed dniem
licytacji. W przypadkach określonych w art. 104 § 2
zawiadomienie takie następuje przed rozpoczęciem licytacji.
Art.
107. [Nabycie prawa własności. Unieważnienie
licytacji]
§
1. Prawo
własności zajętych ruchomości, będących
przedmiotem licytacji, nabywa osoba, która z zachowaniem
przepisów o przeprowadzaniu licytacji zaoferowała
najwyższą cenę, uzyskała przybicie i zapłaciła
całą cenę w terminie. Nabywca nie może domagać
się unieważnienia licytacji i nabycia ruchomości ani
też obniżenia ceny jej nabycia z powodu jej wad, mylnego
oszacowania lub innej przyczyny.
§
2. Nabywca,
który stał się właścicielem nabytej
ruchomości, natychmiast ją odbiera, z zastrzeżeniem §
2c. Jeżeli nabywca nie odbierze natychmiast nabytej ruchomości,
obowiązany jest uiścić koszty jej przechowywania od
dnia licytacji do dnia odbioru. Wysokość kosztów
określa organ egzekucyjny.
§
2a. Zobowiązany,
wierzyciel oraz uczestnik licytacji mogą zgłosić do
protokołu licytacji skargę na naruszenie przepisów o
przeprowadzaniu licytacji. Skarga podlega rozpatrzeniu w terminie 7
dni od dnia zgłoszenia.
§
2b. W
sprawie skargi na naruszenie przepisów o przeprowadzaniu
licytacji postanowienie wydaje organ egzekucyjny. Na postanowienie
organu egzekucyjnego oddalające skargę służy
zażalenie.
§
2c. Wniesienie
skargi wstrzymuje wydanie sprzedanej rzeczy nabywcy do czasu
rozpatrzenia skargi. Nie dotyczy to rzeczy łatwo psujących
się oraz rzeczy wydanych nabywcy przed wniesieniem zażalenia.
§
2d. Nabywca
może zrzec się nabytej rzeczy i żądać zwrotu
zapłaconej ceny, jeżeli w terminie, o którym mowa w
§ 2a, skarga nie została rozpatrzona, a nabywcy rzecz nie
została wydana.
§
3. Licytacja,
przeprowadzona z naruszeniem przepisów o jej publicznym
charakterze, o cenie wywołania i nabycia oraz o wyłączeniu
od udziału w licytacji, podlega unieważnieniu przez organ
egzekucyjny lub jego organ nadzorczy. Unieważnienie licytacji
może jednak nastąpić tylko wtedy, gdy ruchomości
sprzedane znajdują się jeszcze we władaniu nabywcy.
§
4. W
licytacji nie mogą uczestniczyć:
1)
zobowiązany;
2)
poborca skarbowy prowadzący licytację, jego małżonek
i dzieci;
3)
pracownicy obsługujący organ egzekucyjny, ich małżonkowie
i dzieci, a jeżeli w danej miejscowości jest więcej
organów egzekucyjnych - także pracownicy tych innych
organów;
4)
osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym;
5)
osoby, które przekazały zajęte ruchomości na
rzecz Skarbu Państwa, oraz członkowie ich rodzin określeni
w pkt 2.
Art.
107a. [Przetarg ofert]
§
1. Organ
egzekucyjny organizuje, za zgodą wierzyciela i zobowiązanego,
przetarg ofert, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że
w wyniku sprzedaży zajętej ruchomości w drodze
licytacji publicznej nie uzyska się korzystnej ceny.
§
2. W
przetargu ofert nie mogą uczestniczyć osoby, o których
mowa w art. 107 § 4.
§
3. Każdy
oferent może złożyć jedną ofertę.
Art.
107b. [Ogłoszenie o przetargu]
§
1. Organ
egzekucyjny zaprasza do udziału w przetargu ofert, zamieszczając
ogłoszenia w sposób i w miejscach wskazanych w art. 105a
§ 3 i 5.
§
2. Ogłoszenie
o przetargu ofert zawiera co najmniej:
1)
nazwę i adres organu egzekucyjnego;
2)
ruchomości, które mają być sprzedane, z
podaniem ich rodzaju oraz wartości szacunkowej i ceny wywołania;
3)
miejsce i termin składania ofert;
4)
miejsce i termin otwarcia ofert;
5)
miejsce i termin, w którym można oglądać
ruchomości;
6)
imię i nazwisko lub firmę oraz adres zobowiązanego.
§
3. Wyznaczony
przez organ egzekucyjny termin do zgłaszania oferowanej ceny za
ruchomości zgłoszone do sprzedaży w drodze przetargu
ofert nie może być krótszy niż 3 dni od daty
podania ogłoszenia o przetargu ofert do publicznej wiadomości.
§
4. Cena
wywołania przy sprzedaży w drodze przetargu ofert wynosi
3/4 wartości szacunkowej ruchomości. Sprzedaż ta nie
może nastąpić za cenę niższą od ceny
wywołania.
Art.
107c. [Otwarcie ofert]
§
1. Oferty
otwiera w miejscu i terminie określonym w ogłoszeniu o
przetargu komisja powołana przez organ egzekucyjny.
§
2. W
przetargu ofert uczestniczą oferenci obecni przy otwieraniu
ofert.
§
3. Imię
i nazwisko lub firma oraz adres oferenta, którego oferta jest
otwierana, a także cena podana w ofercie ogłaszane są
osobom obecnym oraz odnotowywane w protokole postępowania
przetargowego.
§
4. Przy
dokonywaniu wyboru oferty wybiera się ofertę z
najkorzystniejszą ceną.
§
5. Wynik
przetargu ogłasza się niezwłocznie po otwarciu
wszystkich ofert.
Art.
107d. [Odesłanie]
§
1. Przy
sprzedaży zajętych ruchomości w drodze przetargu ofert
stosuje się odpowiednio przepisy art. 105b, 105c i art. 107 §
1-3, z tym że przez datę licytacji rozumie się dzień
otwarcia ofert.
§
2. Jeżeli
sprzedaż zajętych ruchomości w drodze przetargu ofert
nie dojdzie do skutku, organ egzekucyjny sprzedaje je w drodze
licytacji publicznej.
Art.
107e. [Licytacja elektroniczna]
§
1. Licytacja
publiczna może odbywać się w formie elektronicznej
(licytacja elektroniczna).
§
2. Licytacja
elektroniczna odbywa się za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego prowadzonego przez:
1)
jednostkę podległą ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych lub przez niego nadzorowaną
lub
2)
podmiot wybrany w trybie przepisów o zamówieniach
publicznych przez:
a)
ministra właściwego do spraw finansów publicznych
lub
b)
właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego - w
przypadku licytacji elektronicznej prowadzonej przez organ, o którym
mowa w art. 19 § 2 i 2a, albo inny organ jednostki samorządu
terytorialnego uprawniony do prowadzenia postępowania
egzekucyjnego na podstawie odrębnych ustaw.
§
3. W
przypadku licytacji elektronicznej organy egzekucyjne są
uprawnione do przetwarzania danych osobowych zobowiązanego w
systemie teleinformatycznym.
§
4. W
przypadku licytacji elektronicznej wadium składa się za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Koszt złożenia
wadium ponosi uczestnik licytacji elektronicznej.
§
5. Cenę
nabycia ruchomości uiszcza się za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego nie później niż w dniu
następującym po zawiadomieniu o przybiciu. Jeżeli ten
dzień przypada w sobotę lub dzień ustawowo wolny od
pracy, cenę uiszcza się w dniu następującym po
dniu lub dniach wolnych od pracy. Koszt uiszczenia ceny ponosi
nabywca.
§
6. Nabywca,
który nie uiści ceny nabycia w terminie, o którym
mowa w § 5, traci prawo wynikłe z przybicia.
§
7. Ruchomość
nabyta w drodze licytacji elektronicznej może być doręczona
nabywcy, na jego wniosek, za pośrednictwem wskazanego przez
niego operatora pocztowego w rozumieniu ustawy
z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe albo innego podmiotu
świadczącego usługi w zakresie doręczania
ruchomości, jeżeli przed jej wydaniem nabywca uiści
koszty doręczenia, w tym koszty przygotowania ruchomości do
transportu oraz jej załadunku.
§
8. W
przypadku, o którym mowa w § 7, momentem odbioru
ruchomości jest jej wydanie operatorowi pocztowemu albo innemu
podmiotowi świadczącemu usługi w zakresie doręczania
ruchomości.
§
9. W
licytacji elektronicznej ruchomości, której posiadanie
jest uzależnione jest od spełnienia warunków
określonych odrębnymi przepisami, może brać
udział wyłącznie podmiot dopuszczony do tej licytacji
przez organ egzekucyjny. Wniosek o dopuszczenie do licytacji
elektronicznej wraz z elektroniczną kopią dokumentu
potwierdzającego spełnienie tych warunków składa
się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. O
niedopuszczeniu do licytacji elektronicznej rozstrzyga organ
egzekucyjny, w drodze postanowienia, na które służy
zażalenie.
§
10. Dostęp
do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w § 2 pkt
1, może zostać zawieszony podmiotowi, który:
1)
uzyskał przybicie w drodze licytacji elektronicznej i nie
zapłacił ceny nabycia;
2)
nie odebrał ruchomości nabytej w drodze licytacji
elektronicznej.
§
11. Postanowienie
o zawieszeniu dostępu do systemu teleinformatycznego wydaje
organ egzekucyjny, który przeprowadził licytację
elektroniczną.
§
12. Na
postanowienie o zawieszeniu dostępu do systemu
teleinformatycznego przysługuje zażalenie.
§
13. Zawieszenie
dostępu, o którym mowa w § 10, obowiązuje przez
okres 3 lat od dnia doręczenia ostatecznego postanowienia o
zawieszeniu.
§
14. Dostęp
do systemu teleinformatycznego wygasa, jeżeli w okresie 5
kolejnych lat podmiot nie korzysta z tego dostępu.
§
15. Do
licytacji elektronicznej stosuje się odpowiednio przepisy art.
105a § 1, 2 i 4, art. 105b, art. 105c § 2, art. 105d §
3, art. 106 § 1 oraz art. 107 § 1, 2, 3 i 4.
§
16. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
warunki udziału w licytacji elektronicznej,
2)
dodatkowe elementy, jakie powinno zawierać obwieszczenie o
licytacji elektronicznej, oraz warunki publikacji tego obwieszczenia,
3)
termin licytacji elektronicznej,
4)
tryb i sposób prowadzenia licytacji elektronicznej,
5)
warunki dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym
mowa w § 2, w tym otrzymania, zawieszenia i wygaśnięcia
dostępu
-
mając na względzie zapewnienie sprawnej obsługi
systemu teleinformatycznego, ochrony praw uczestników
licytacji elektronicznej, sprawności i skuteczności
egzekucji z ruchomości, bezpieczeństwa posługiwania
się dokumentami w postaci elektronicznej oraz dostępności
do systemu teleinformatycznego.
§
17. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza,
w drodze obwieszczenia, w dzienniku urzędowym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, jednostkę
podległą lub nadzorowaną wyznaczoną do
prowadzenia systemu teleinformatycznego, o którym mowa w §
2 pkt 1, lub podmiot wybrany w trybie przepisów o zamówieniach
publicznych, o którym mowa w § 2 pkt 2 lit. a.
Art.
108. [Sprzedaż z wolnej ręki]
§
1. Zajęte
ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie
wskazanym w art. 105 § 1 pkt 1-4, a w przypadku sprzedaży
licytacyjnej - w drugim jej terminie, organ egzekucyjny sprzedaje z
wolnej ręki po cenie określonej przez ten organ, jednak nie
niższej od 1/3 ich wartości szacunkowej.
§
2. Zajęte
ruchomości, niesprzedane w trybie § 1, organ egzekucyjny
sprzedaje po cenie stosowanej przy skupie przedmiotów
używanych lub skupie surowców wtórnych jednostkom
organizacyjnym ochrony zdrowia i pomocy społecznej, placówkom
oświatowym, instytucjom kultury oraz organizacjom charytatywnym,
jeżeli mogą być przez te podmioty wykorzystane przy
realizacji ich zadań statutowych.
§
3. Zajęte
ruchomości, niesprzedane w trybie § 2, organ egzekucyjny
sprzedaje jednostkom prowadzącym skup przedmiotów
używanych lub surowców wtórnych.
Art.
108a. [Zwrot niesprzedanych ruchomości]
Zajęte
ruchomości, które nie zostały sprzedane w trybie
określonym w art. 108, organ egzekucyjny zwraca zobowiązanemu.
Art.
109. [Delegacja ustawowa]
§
1. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, szczególny tryb postępowania
przy:
1)
sprzedaży zajętych ruchomości ulegających
szybkiemu zepsuciu, zapewniający ich niezwłoczną
sprzedaż;
2)
przechowywaniu i sprzedaży zajętych ruchomości ze
szlachetnych metali, kamieni szlachetnych i półszlachetnych,
pereł naturalnych i hodowlanych, korali i bursztynów,
zapewniający prawidłową wycenę zajętych
ruchomości oraz zapobiegający ich kradzieży.
§
2. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych
oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze
rozporządzenia, szczególny tryb postępowania przy
przechowywaniu i sprzedaży zajętych broni, amunicji,
materiałów wybuchowych i innych przedmiotów, na
których posiadanie jest wymagane zezwolenie, wykluczający
możliwość dostania się tych ruchomości do
osób nieuprawnionych.
Rozdział
7
Egzekucja
z nieruchomości
Oddział
1
Zasady
ogólne
Art.
110. [Warunki dopuszczalności egzekucji z nieruchomości]
§
1. (uchylony).
§
1a. (uchylony).
§
2. (uchylony).
§
3. (uchylony).
§
3a. Organ
egzekucyjny podejmuje czynności egzekucyjne związane z
egzekucją administracyjną z nieruchomości po
otrzymaniu zaliczki na pokrycie przewidywanych wydatków od
wierzyciela niebędącego naczelnikiem urzędu
skarbowego, państwem członkowskim, państwem trzecim
lub Państwową Inspekcją Pracy, zwanego dalej
"wierzycielem finansującym". Przepis art. 29a stosuje
się odpowiednio.
§
4. Wierzyciel
finansujący wpłaca zaliczkę do organu egzekucyjnego
sukcesywnie, w miarę podejmowania przez ten organ kolejnych
czynności egzekucyjnych. Wysokość poszczególnych
wpłat zaliczki określa organ egzekucyjny na podstawie
przewidywanych wydatków, z tym że jeżeli do
egzekucji z nieruchomości przystąpili kolejni wierzyciele
finansujący - również dla tych wierzycieli,
rozdzielając kwotę zaliczki między wszystkich
wierzycieli finansujących w proporcji odpowiadającej
stosunkowi ich należności pieniężnych do łącznej
kwoty należności pieniężnych wierzycieli
finansujących, z zastrzeżeniem § 5.
§
5. Łączna
kwota zaliczki należna od jednego wierzyciela finansującego
nie może być większa niż 5% egzekwowanej
należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie i nie większa niż 11 400
zł, z tym że kwotę odsetek przyjmuje się na dzień
ustalenia pierwszej zaliczki.
§
6. Organ
egzekucyjny zwraca zaliczkę wierzycielowi przy podziale kwot
uzyskanych z egzekucji do wysokości wyegzekwowanych kwot na
pokrycie wydatków egzekucyjnych.
§
7. W
przypadku niewpłacenia zaliczki, o której mowa w §
4, organ egzekucyjny wzywa wierzyciela finansującego do jej
wpłacenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, a
po bezskutecznym upływie tego terminu nie przystępuje do
egzekucji z nieruchomości.
Art.
110a. [Obowiązek powiadomienia]
Jeżeli
nieruchomość położona jest na obszarze działania
kilku organów egzekucyjnych, organ prowadzący egzekucję
powiadamia o wszczęciu, a następnie o ukończeniu
egzekucji inne organy egzekucyjne, na których obszarze
działania nieruchomość jest położona.
Art.
110b. [Uczestnicy postępowania]
Uczestnikami
postępowania egzekucyjnego z nieruchomości są:
1)
zobowiązany;
2)
wierzyciele egzekwujący;
3)
osoby, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe
lub roszczenia albo prawa osobiste zabezpieczone na nieruchomości;
4)
organ, który zawarł umowę o oddanie nieruchomości
w użytkowanie wieczyste, jeżeli przedmiotem egzekucji jest
użytkowanie wieczyste.
Oddział
2
Zajęcie
Art.
110c. [Zajęcie nieruchomości]
§
1. Organ
egzekucyjny przystępuje do egzekucji administracyjnej z
nieruchomości przez zajęcie nieruchomości.
§
2. Zajęcie
następuje przez wezwanie zobowiązanego, aby zapłacił
egzekwowaną należność pieniężną
wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia jej w terminie i
kosztami egzekucyjnymi w terminie 14 dni od dnia doręczenia
wezwania, pod rygorem przystąpienia do opisu i oszacowania
wartości nieruchomości. Zobowiązanemu wraz z wezwaniem
doręcza się odpis tytułu wykonawczego, o ile nie
został wcześniej doręczony.
§
3. Równocześnie
z wysłaniem zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w
§ 2, organ egzekucyjny składa do sądu właściwego
do prowadzenia księgi wieczystej wniosek o wpis o wszczęciu
egzekucji lub o złożenie tego wniosku do zbioru dokumentów.
§
4. Zajęcie
nieruchomości jest dokonane z chwilą doręczenia
zobowiązanemu wezwania, o którym mowa w § 2, z tym
że dla zobowiązanego, któremu nie doręczono
wezwania, jak też w stosunku do osób trzecich,
nieruchomość jest zajęta z chwilą dokonania wpisu
w księdze wieczystej lub złożenia wniosku organu
egzekucyjnego do zbioru dokumentów, z zastrzeżeniem §
5.
§
5. Dla
każdego, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, skutki
zajęcia powstają z chwilą, gdy o wszczęciu
egzekucji powziął wiadomość, chociażby
wezwanie nie zostało jeszcze zobowiązanemu wysłane ani
wpis w księdze wieczystej nie był jeszcze dokonany.
§
6. W
przypadku gdy miejsce pobytu zobowiązanego lub innego uczestnika
postępowania egzekucyjnego nie jest znane, organ egzekucyjny
występuje do właściwego sądu o ustanowienie
kuratora do zastępowania osoby nieobecnej. Kurator wykonuje
swoje czynności także w interesie innych osób,
którym w dalszym toku postępowania doręczenia nie
będą mogły być dokonane. Kurator może jednak
reprezentować równocześnie tylko osoby, których
interesy nie są sprzeczne.
Art.
110d. [Egzekucja kilku nieruchomości]
§
1. Organ
egzekucyjny łączy postępowania egzekucyjne prowadzone
co do kilku nieruchomości tego samego zobowiązanego lub co
do kilku części tej samej nieruchomości, jak również
postępowania egzekucyjne dotyczące części
nieruchomości i jej całości, jeżeli odpowiada to
celowi egzekucji i nie ma przeszkód natury prawnej lub
gospodarczej.
§
2. Jeżeli
nieruchomości są położone na obszarze działania
różnych organów egzekucyjnych, połączenie
zarządza ten organ, który pierwszy wszczął
egzekucję.
§
3. Postępowanie
egzekucyjne można rozdzielić, jeżeli w dalszym jego
toku odpadną przyczyny, które spowodowały
połączenie.
Art.
110e. [Zakres zajęcia nieruchomości]
§
1. Zajęcie
obejmuje nieruchomość i to wszystko, co może stanowić
przedmiot obciążenia hipoteką, a także pożytki
z nieruchomości.
§
2. Jeżeli
egzekucję prowadzi się w celu dochodzenia należności
z umów ubezpieczenia lub wierzytelności zabezpieczonych
hipoteką, zajęcie obejmuje także prawa wynikające
z umów ubezpieczenia przedmiotów wymienionych w §
1.
Art.
110f. [Skutki rozporządzenia nieruchomością]
§
1. Rozporządzenie
nieruchomością po jej zajęciu nie ma wpływu na
dalsze postępowanie egzekucyjne. Nabywca może uczestniczyć
w postępowaniu w charakterze zobowiązanego. W każdym
przypadku czynności egzekucyjne są ważne w stosunku do
nabywcy.
§
2. Rozporządzenia
przedmiotami podlegającymi zajęciu razem z nieruchomością
po ich zajęciu są nieważne. Nie dotyczy to
rozporządzeń zarządcy nieruchomości w zakresie
jego ustawowych uprawnień.
§
3. Obciążenie
nieruchomości przez zobowiązanego po jej zajęciu oraz
rozporządzenie opróżnionym miejscem hipotecznym jest
nieważne. W razie wpisania hipoteki przymusowej po zajęciu
nieruchomości zabezpieczona nią wierzytelność nie
korzysta z pierwszeństwa zaspokojenia przewidzianego dla
należności zabezpieczonych hipotecznie.
Art.
110g. [Zarząd nieruchomością]
§
1. Zajętą
nieruchomość pozostawia się w zarządzie
zobowiązanego, do którego stosuje się wówczas
przepisy o zarządcy.
§
2. Jeżeli
prawidłowe sprawowanie zarządu tego wymaga, organ
egzekucyjny odbiera zobowiązanemu zarząd i ustanawia innego
zarządcę.
§
3. Przepis
§ 2 stosuje się również do zarządcy
ustanowionego przez organ egzekucyjny.
§
4. Zarządca
może zatrudnić zobowiązanego i jego rodzinę za
wynagrodzeniem.
§
5. Zobowiązanemu,
któremu odebrano zarząd, pozostawia się
pomieszczenia w zajętej nieruchomości, jeżeli z nich
korzystał w chwili zajęcia. Organ egzekucyjny może
jednak zarządzić, w formie postanowienia, odebranie
pomieszczeń, jeżeli zobowiązany lub jego domownik
przeszkadza zarządcy w wykonywaniu zarządu.
§
6. Zobowiązany,
w stosunku do którego organ egzekucyjny zarządził
odebranie pomieszczeń, może wytoczyć powództwo
o pozostawienie pomieszczeń w jego użytkowaniu. Do
powództwa stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu
postępowania cywilnego
dotyczące powództwa o zwolnienie zajętego przedmiotu
od egzekucji administracyjnej.
§
7. Jeżeli
sąd oddalił powództwo, o którym mowa w §
6, organ egzekucyjny występuje z wnioskiem o odebranie
pomieszczeń do właściwego organu egzekucyjnego w
zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o
charakterze niepieniężnym. Podstawą wszczęcia
egzekucji jest orzeczenie sądowe oddalające powództwo,
zaopatrzone w klauzulę wykonalności.
§
8. Organ
egzekucyjny wydaje w sprawach dotyczących ustanowienia bądź
odebrania zarządu postanowienie, na które przysługuje
zażalenie.
Art.
110h. [Wprowadzenie w zarząd]
§
1. Jeżeli
zarządca przy obejmowaniu zarządu napotyka przeszkody,
organ egzekucyjny wprowadza go w zarząd nieruchomością.
Do wprowadzenia w zarząd nieruchomością stosuje się
odpowiednio art. 46.
§
2. Po
ustanowieniu zarządcy organ egzekucyjny wzywa osoby korzystające
z nieruchomości, aby przypadające od nich zaległe,
bieżące i przyszłe świadczenia, które
stanowią dochód z nieruchomości, uiszczały do
rąk zarządcy. W wezwaniu należy uprzedzić, że
uiszczenie do rąk zobowiązanego będzie bezskuteczne w
stosunku do wierzyciela.
Art.
110i. [Wykonywanie zarządu]
§
1. Zarządca
zajętej nieruchomości jest obowiązany wykonywać
czynności potrzebne do prowadzenia prawidłowej gospodarki.
Ma on prawo pobierać zamiast zobowiązanego wszelkie pożytki
z nieruchomości, rozporządzać nimi w granicach
zwykłego zarządu oraz prowadzić sprawy, które
przy wykonywaniu takiego zarządu okażą się
potrzebne. W sprawach wynikających z zarządu nieruchomością
zarządca może pozywać i być pozywany.
§
2. Zarządcy
wolno zaciągać tylko takie zobowiązania, które
mogą być zaspokojone z pożytków z nieruchomości
i są gospodarczo uzasadnione.
§
3. Czynności
przekraczające zakres zwykłego zarządu zarządca
może wykonywać tylko za zgodą zobowiązanego, a w
jej braku - za zezwoleniem organu egzekucyjnego, który przed
wydaniem postanowienia wysłuchuje zobowiązanego i zarządcę,
chyba że zwłoka groziłaby powstaniem szkody.
§
4. Zarząd
nie ma wpływu na umowy dotyczące nieruchomości
obowiązujące w chwili jego ustanowienia. Zarządcy
wolno jednak wypowiadać takie umowy z zachowaniem obowiązujących
przepisów oraz zawierać umowy na czas określony. Do
zawarcia umowy dotyczącej nieruchomości jest wymagana zgoda
zobowiązanego, a w jej braku - zezwolenie organu egzekucyjnego.
Art.
110j. [Sprawozdania zarządcy]
§
1. Zarządca
składa organowi egzekucyjnemu w wyznaczonych przez ten organ
terminach, co najmniej raz w roku oraz po ukończeniu zarządu,
sprawozdania ze swoich czynności oraz udokumentowane
sprawozdania rachunkowe.
§
2. Organ
egzekucyjny po wysłuchaniu wierzycieli, zobowiązanego i
zarządcy oraz po rozpatrzeniu sprawozdań zatwierdza
sprawozdania zarządcy albo odmawia ich zatwierdzenia w całości
lub w części.
§
3. W
przypadku odmowy zatwierdzenia sprawozdania przepisy art. 110g §
2 i 3 stosuje się odpowiednio.
§
4. Zarządca
jest odpowiedzialny względem wszystkich uczestników za
należyte wykonywanie swoich obowiązków.
Art.
110k. [Wynagrodzenie zarządcy]
§
1. Zarządca
może żądać wynagrodzenia oraz zwrotu wydatków,
które w związku z zarządem poniósł z
własnych środków. Wysokość wynagrodzenia
określa organ egzekucyjny odpowiednio do nakładu pracy i
dochodowości nieruchomości.
§
2. Wynagrodzenie,
o którym mowa w § 1, nie należy się zarządcy,
który jest zobowiązanym. Może on tylko pokrywać
z pożytków z nieruchomości najkonieczniejsze
potrzeby własne i rodziny w rozmiarze, jaki oznacza organ
egzekucyjny, oraz swoje wydatki związane z zarządem.
§
3. Organ
egzekucyjny w sprawach dotyczących wynagrodzenia oraz zwrotu
wydatków zarządcy wydaje postanowienie, na które
przysługuje zażalenie.
§
4. Roszczenia
o wynagrodzenie za sprawowanie zarządu i o zwrot poniesionych w
związku z zarządem wydatków przedawniają się
po upływie 30 dni od dnia ustąpienia z zarządu lub
jego ustania.
Art.
110l. [Kolejność zaspokajania należności]
§
1. Z
pożytków z nieruchomości zarządca pokrywa w
następującej kolejności:
1)
koszty egzekucji wraz ze swoim wynagrodzeniem oraz zwrot własnych
wydatków;
2)
bieżące należności pracowników
zatrudnionych w nieruchomości lub w znajdującym się na
niej przedsiębiorstwie należącym do zobowiązanego;
3)
bieżąco przypadające w czasie zarządu alimenty
przyznane prawomocnym wyrokiem sądu od zobowiązanego, z
wyjątkiem alimentów przysługującym członkom
rodziny zobowiązanego pozostającym z nim we wspólnym
gospodarstwie domowym w chwili wszczęcia egzekucji;
4)
bieżące zobowiązania podatkowe oraz bieżące
należności z tytułu ubezpieczenia społecznego
pracowników, o których mowa w pkt 2;
5)
zobowiązania związane z wykonywaniem zarządu;
6)
należności z tytułu ubezpieczenia nieruchomości,
jej przynależności i pożytków.
§
2. Nadwyżkę
dochodów, po pokryciu zobowiązań, o których
mowa w § 1, zarządca przekazuje do depozytu organu
egzekucyjnego. Nadwyżkę dołącza się do kwoty
uzyskanej przez organ egzekucyjny za sprzedaż nieruchomości.
Jeżeli egzekucja ulega umorzeniu, nadwyżkę tę
otrzymuje zobowiązany.
Oddział
3
Opis
i oszacowanie wartości nieruchomości
Art.
110m. [Czynności wstępne]
§
1. Po
upływie terminu określonego w wezwaniu zobowiązanego
do zapłaty dochodzonych należności organ egzekucyjny
dokonuje opisu i oszacowania wartości zajętej
nieruchomości.
§
2. Przed
przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości zajętej
nieruchomości organ egzekucyjny żąda od właściwych
organów:
1)
wyciągu - a w przypadku potrzeby odpisu księgi wieczystej
albo zaświadczenia sądu wystawionego na podstawie zbioru
dokumentów prowadzonego dla nieruchomości, zawierającego
wskazanie jej właściciela i wykaz ujawnionych w tym zbiorze
obciążeń, jeżeli zaś nieruchomość
jest objęta ewidencją gruntów i budynków -
także wyciągu z ich rejestru;
2)
podania adresów miejsc zamieszkania uczestników
postępowania.
§
3. Jeżeli
nieruchomość nie ma księgi wieczystej lub zbioru
dokumentów, organ egzekucyjny jest obowiązany uzyskać
inny dokument stwierdzający własność
nieruchomości zobowiązanego.
Art.
110n. [Prawo pierwokupu]
§
1. Jeżeli
nieruchomość jest położona na obszarze
przeznaczonym w planie miejscowym na cele publiczne, organ
egzekucyjny przed przystąpieniem do opisu i oszacowania wartości
nieruchomości wzywa właściwą jednostkę
samorządu terytorialnego do oświadczenia w terminie 3
miesięcy od dnia doręczenia wezwania, czy skorzysta z prawa
pierwokupu. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie
skorzystała z prawa pierwokupu albo organowi egzekucyjnemu w
wyznaczonym terminie nie zostanie doręczone oświadczenie w
tej sprawie, prawo pierwokupu wygasa.
§
2. Jeżeli
oświadczenie, o którym mowa w § 1, zostało
doręczone organowi egzekucyjnemu w wyznaczonym terminie, organ
ten oznacza cenę nabycia w wysokości odpowiadającej
wartości zajętej nieruchomości, określonej przez
rzeczoznawcę majątkowego.
§
3. Postanowienie
w sprawie wysokości ceny nabycia wywiera skutki przybicia. Do
ceny nabycia stosuje się odpowiednio art. 112 § 1.
§
4. Postanowienie
w sprawie wysokości ceny nabycia doręcza się
jednostce, o której mowa w § 1, zobowiązanemu i
wierzycielowi. Na postanowienie to przysługuje zażalenie.
§
5. Jeżeli
jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo
pierwokupu nieruchomości lub prawo to wygasło, przepisy §
1-4 stosuje się odpowiednio do prawa pierwokupu wpisanego do
księgi wieczystej na rzecz innych osób.
Art.
110o. [Zawiadomienie o terminie opisu i oszacowania]
§
1. O
terminie opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ
egzekucyjny zawiadamia znanych mu uczestników postępowania
egzekucyjnego.
§
2. Organ
egzekucyjny wzywa ponadto, przez obwieszczenie publiczne wywieszone w
siedzibie urzędu skarbowego oraz urzędu właściwej
jednostki samorządu terytorialnego, uczestników, o
których nie ma wiadomości, oraz inne osoby, które
roszczą sobie prawa do nieruchomości i jej przynależności,
aby przed ukończeniem opisu zgłosiły swoje prawa.
§
3. Zawiadomienia
i obwieszczenia dokonywane są nie później niż
na 14 dni przed rozpoczęciem opisu.
Art.
110p. [Egzekucja z wydzielonej części nieruchomości]
§
1. Na
wniosek zobowiązanego, zgłoszony nie później
niż podczas opisu i oszacowania wartości nieruchomości,
jak również z urzędu, może być wystawiona
na licytację wydzielona na podstawie przepisów
o gospodarce nieruchomościami część zajętej
nieruchomości, której cena wywoławcza wystarcza na
zaspokojenie wierzyciela egzekwującego. O prowadzeniu egzekucji
z wydzielonej części nieruchomości organ egzekucyjny
rozstrzyga po oszacowaniu wartości nieruchomości.
§
2. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie prowadzenia egzekucji z
wydzielonej części nieruchomości i oszacowania jej
wartości przysługuje zażalenie.
§
3. W
przypadku prowadzenia egzekucji z wydzielonej części
nieruchomości dalsze postępowanie co do reszty
nieruchomości zawiesza się do czasu zakończenia
licytacji wydzielonej części.
Art.
110r. [Elementy składowe protokołu opisu i
oszacowania. Delegacja ustawowa]
§
1. W
protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości organ
egzekucyjny podaje:
1)
oznaczenie nieruchomości, w tym numer ewidencyjny działki,
obręb, powierzchnię, a także oznaczenie księgi
wieczystej lub w przypadku jej braku - zbioru dokumentów;
2)
obiekty budowlane ze wskazaniem ich przeznaczenia gospodarczego oraz
przynależności nieruchomości, jak również
zapasy objęte zajęciem;
3)
stwierdzone prawa i obciążenia;
4)
umowy ubezpieczenia;
5)
osoby, w których posiadaniu znajduje się nieruchomość,
jej przynależności i pożytki;
6)
sposób korzystania z nieruchomości przez zobowiązanego;
7)
określenie wartości nieruchomości z podaniem jego
podstaw;
8)
zgłoszone prawa do nieruchomości;
9)
inne okoliczności istotne dla oznaczenia lub oszacowania
wartości nieruchomości.
§
2. Minister
właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób
przeprowadzenia opisu i oszacowania wartości nieruchomości,
mając na uwadze zapewnienie prawidłowej wyceny
nieruchomości i uwzględniając przepisy
o gospodarce nieruchomościami.
Art.
110s. [Oszacowanie wartości nieruchomości]
§
1. Do
oszacowania wartości zajętej nieruchomości organ
egzekucyjny wyznacza rzeczoznawcę majątkowego, o którym
mowa w przepisach
o gospodarce nieruchomościami.
§
2. Przy
oszacowaniu wartości nieruchomości podaje się wartość:
1)
gruntów;
2)
obiektów budowlanych;
3)
przynależności i pożytków.
§
3. W
przypadku, o którym mowa w art. 110p, przy oszacowaniu
wartości nieruchomości podaje się wartość
składników określonych w § 2 w odniesieniu do
wydzielonej części nieruchomości.
§
4. Wartości,
o których mowa w § 2 i 3, podaje się z
uwzględnieniem oraz bez uwzględnienia praw, które
pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia, oraz
wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną
obciążających nieruchomość, w szczególności
świadczeń z tytułu takich praw.
Art.
110t. [Prawa osób trzecich]
Jeżeli
zostały zgłoszone prawa osób trzecich do gruntu,
obiektów budowlanych, przynależności lub pożytków
albo gdy składniki takie znajdują się we władaniu
osób trzecich, oznacza się:
1)
wartość spornego składnika i wartość całości
nieruchomości po wyłączeniu tego składnika;
2)
wartość całości nieruchomości z
uwzględnieniem i bez uwzględnienia praw, które
pozostają w mocy bez zaliczenia na cenę nabycia;
3)
wartości praw nieokreślonych sumą pieniężną,
obciążających nieruchomość, w szczególności
świadczeń z tytułu takich praw.
Art.
110u. [Zarzuty do opisu i oszacowania. Dodatkowy opis]
§
1. Zarzuty
do opisu i oszacowania wartości nieruchomości mogą być
wnoszone przez wszystkich uczestników postępowania
egzekucyjnego w terminie 14 dni od dnia ukończenia opisu i
oszacowania wartości nieruchomości. Na postanowienie organu
egzekucyjnego w sprawie opisu i oszacowania wartości
nieruchomości przysługuje zażalenie.
§
2. Jeżeli
w stanie nieruchomości, w okresie pomiędzy sporządzeniem
opisu i oszacowaniem jej wartości a wyznaczonym terminem
licytacji, zajdą istotne zmiany, organ egzekucyjny może
przeprowadzić dodatkowy opis i oszacowanie wartości
nieruchomości.
Oddział
4
Obwieszczenie
o licytacji
Art.
110w. [Termin licytacji. Elementy składowe obwieszczenia]
§
1. Zajętą
nieruchomość organ egzekucyjny sprzedaje w drodze licytacji
publicznej.
§
2. Termin
licytacji nie może być wyznaczony wcześniej niż
po upływie 30 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu
opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
§
3. O
licytacji organ egzekucyjny zawiadamia przez publiczne obwieszczenie,
w którym podaje:
1)
termin i miejsce licytacji;
2)
oznaczenie nieruchomości, która ma być sprzedana, ze
wskazaniem miejsca jej położenia i przeznaczenia
gospodarczego oraz księgi wieczystej lub zbioru dokumentów
ze wskazaniem sądu, w którym są prowadzone;
3)
oszacowaną wartość nieruchomości i cenę
wywoławczą;
4)
firmę lub imię i nazwisko zobowiązanego;
5)
wysokość wadium, jakie licytant przystępujący do
przetargu powinien złożyć, z zaznaczeniem że
wadium składa się w gotówce albo w postaci czeku
potwierdzonego wystawionego na organ egzekucyjny;
6)
czas, w którym w terminie 14 dni przed dniem licytacji będzie
wolno oglądać nieruchomość oraz przeglądać
w urzędzie skarbowym akta postępowania egzekucyjnego;
7)
wzmiankę, że prawa osób trzecich nie będą
przeszkodą do licytacji i przyznania nabywcy własności
nieruchomości bez zastrzeżeń, jeżeli osoby te nie
wystąpiły wcześniej o wyłączenie
nieruchomości lub jej przynależności spod egzekucji;
8)
wyjaśnienie, że użytkowanie, służebności
i prawa dożywotnika, jeżeli nie są ujawnione w księdze
wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru
dokumentów i nie zostaną zgłoszone najpóźniej
na 3 dni przed rozpoczęciem licytacji, nie będą
uwzględnione w dalszym toku egzekucji i wygasną z chwilą,
w której postanowienie o przyznaniu własności stanie
się ostateczne.
§
4. Obwieszczenie
o licytacji doręcza się:
1)
uczestnikom postępowania;
2)
właściwej jednostce samorządu terytorialnego oraz
organom ubezpieczeń społecznych z wezwaniem, aby najpóźniej
w dniu licytacji zgłosiły zestawienie podatków i
innych danin publicznych, należnych na dzień licytacji;
3)
osobom mającym prawo pierwokupu nieruchomości, jeżeli
prawo to zostało wpisane do księgi wieczystej prowadzonej
dla nieruchomości.
§
5. Obwieszczenie
o licytacji wywiesza się w siedzibach urzędu skarbowego
oraz urzędu właściwej jednostki samorządu
terytorialnego co najmniej na 30 dni przed jej terminem, a jeżeli
wartość nieruchomości została oszacowana na kwotę
wyższą niż 83 600 zł - także w
dzienniku poczytnym w danej miejscowości.
§
6. Na
wniosek i koszt zobowiązanego lub wierzyciela organ egzekucyjny
może zarządzić ogłoszenie o licytacji również
w inny wskazany przez nich sposób.
§
7. W
ogłoszeniu w dzienniku podaje się oznaczenie nieruchomości,
termin i miejsce licytacji, oszacowaną wartość
nieruchomości i cenę wywoławczą oraz wysokość
wadium, jakie licytant powinien złożyć.
§
8. Jeżeli
egzekucja dotyczy jednej lub kilku nieruchomości położonych
na obszarze działania różnych organów
egzekucyjnych, obwieszczenie wywiesza się ponadto w siedzibach
właściwych urzędów skarbowych, a jeżeli
obwieszczenie ma być także ogłoszone w prasie, ogłasza
się je w dziennikach poczytnych w miejscowościach, w
których te urzędy się znajdują.
Art.
110y. [Przejęcie nieruchomości wchodzącej w
skład gospodarstwa rolnego]
§
1. Z
chwilą obwieszczenia o licytacji nieruchomości wchodzącej
w skład gospodarstwa rolnego współwłaścicielowi
tej nieruchomości, który nie jest dłużnikiem
osobistym, przysługuje prawo przejęcia nieruchomości
na własność za cenę nie niższą od
oszacowanej wartości nieruchomości. Wniosek o przejęcie
składa się nie później niż 3 dnia
poprzedzającego dzień licytacji.
§
2. Jeżeli
kilku współwłaścicieli zgłosi wniosek o
przejęcie, pierwszeństwo przysługuje temu z nich,
który prowadzi gospodarstwo rolne lub pracuje w nim. Jeżeli
warunek ten spełnia kilku współwłaścicieli
albo nie spełnia go żaden z nich, organ egzekucyjny
przyznaje pierwszeństwo temu współwłaścicielowi,
który daje najlepszą gwarancję należytego
prowadzenia gospodarstwa rolnego.
§
3. O
pierwszeństwie przejęcia nieruchomości rozstrzyga
organ egzekucyjny, wydając postanowienie o przybiciu. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie.
§
4. Jeżeli
nikt nie skorzysta z prawa przejęcia nieruchomości na
podstawie przepisów § 1-3, albo jeżeli przedmiotem
egzekucji nie jest nieruchomość wchodząca w skład
gospodarstwa rolnego, organ egzekucyjny po dokonaniu obwieszczeń
przedstawia akta organowi nadzoru. W przypadku spostrzeżenia
niedokładności lub wadliwości postępowania organ
nadzoru poleci organowi egzekucyjnemu ich usunięcie.
Art.
110z. [Skarga]
§
1. Na
czynności organu egzekucyjnego dotyczące obwieszczenia o
licytacji przysługuje skarga. Skargę można wnieść
w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia o licytacji.
§
2. W
sprawie skargi, o której mowa w § 1, postanowienie wydaje
organ egzekucyjny.
§
3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego oddalające skargę
przysługuje zażalenie.
Oddział
5
Wadium
Art.
111. [Wysokość i zasady wniesienia wadium]
§
1. Wadium
wynosi jedną dziesiątą części oszacowanej
wartości nieruchomości.
§
2. Z
zastrzeżeniem § 5 i 6, wadium składa:
1)
przystępujący do licytacji;
2)
osoba, która składa wniosek o przejęcie
nieruchomości, o którym mowa w art. 110y § 1, art.
111h § 2 i art. 111i § 3.
§
3. Osoba,
o której mowa w § 1 pkt 2, składa wadium w terminie
złożenia wniosku o przejęcie nieruchomości.
§
4. Wadium
składa się w gotówce lub w postaci czeku
potwierdzonego wystawionego na organ egzekucyjny.
§
5. Nie
składa wadium osoba, której przysługuje ujawnione w
opisie i oszacowaniu prawo do nieruchomości lub jej
przynależności, jeżeli jego wartość nie jest
niższa od wysokości wadium i zostało ono stwierdzone w
protokole opisu i oszacowania wartości nieruchomości.
§
6. Jeżeli
wartość prawa, o którym mowa w § 5, jest niższa
od wysokości wadium, wysokość wadium obniża się
do różnicy między pełnym wadium a wartością
prawa.
Art.
111a. [Zatrzymanie i zwrot wadium]
Wadium
złożone przez licytanta, któremu udzielono
przybicia, zatrzymuje się; pozostałym licytantom zwraca się
je niezwłocznie.
Art.
111b. [Utrata wadium]
§
1. Nabywca,
który nie wykonał w terminie warunków
licytacyjnych co do zapłaty ceny, traci wadium.
§
2. Od
nabywcy nieskładającego wadium, który nie wykonał
warunków licytacyjnych, ściąga się wadium w
trybie egzekucji administracyjnej.
§
3. Z
wadium utraconego przez nabywcę lub od niego ściągniętego
pokrywa się koszty egzekucji związane ze sprzedażą.
Oddział
6
Licytacja
Art.
111c. [Przebieg licytacji]
§
1. Licytacja
odbywa się publicznie, w obecności i pod nadzorem
kierownika komórki organizacyjnej urzędu skarbowego
prowadzącej egzekucję administracyjną, zwanego dalej
"komornikiem skarbowym".
§
2. Po
wywołaniu licytacji poborca skarbowy podaje do wiadomości
obecnych:
1)
przedmiot licytacji;
2)
cenę wywoławczą;
3)
wysokość wadium;
4)
termin uiszczenia ceny nabycia;
5)
prawa obciążające nieruchomość, które
będą utrzymane w mocy z zaliczeniem i bez zaliczenia na
cenę nabycia;
6)
zmiany w stanie faktycznym i prawnym nieruchomości, jeżeli
zaszły po jej opisie i oszacowaniu wartości.
§
3. Przedmiotem
licytacji jest nieruchomość według stanu objętego
opisem i oszacowaniem wartości z uwzględnieniem zmian, o
których mowa w § 2 pkt 6.
§
4. Jeżeli
przedmiotem licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części
jednej nieruchomości, zobowiązany ma prawo wskazać
kolejność, w jakiej ma być przeprowadzona licytacja
poszczególnych nieruchomości lub ich części.
Art.
111d. [Uczestnicy licytacji]
§
1. W
licytacji nie mogą uczestniczyć:
1)
zobowiązany;
2)
pracownicy obsługujący organ egzekucyjny;
3)
małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo osób,
o których mowa w pkt 1 i 2;
4)
osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym;
5)
licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej
licytacji tej samej nieruchomości;
6)
osoby, które mogą nabyć nieruchomość tylko
za zezwoleniem organu administracji publicznej, a zezwolenia tego nie
przedstawiły.
§
2. Stawienie
się jednego licytanta wystarcza do przeprowadzenia licytacji.
§
3. Pełnomocnictwo
do udziału w licytacji stwierdzone jest dokumentem z podpisem
urzędowo lub notarialnie poświadczonym. Podpisy na
pełnomocnictwach udzielonych przez państwowe jednostki
organizacyjne lub jednostki samorządu terytorialnego oraz na
pełnomocnictwach udzielonych adwokatom, radcom prawnym lub
doradcom podatkowym nie wymagają poświadczenia.
Art.
111e. [Cena wywoławcza]
Cena
wywoławcza, za którą nieruchomość można
nabyć w pierwszej licytacji, wynosi trzy czwarte oszacowanej
wartości nieruchomości.
Art.
111f. [Zasady udziału w licytacji]
§
1. Licytacja
odbywa się ustnie.
§
2. Postąpienie
nie może wynosić mniej niż jeden procent ceny
wywołania, z zaokrągleniem wzwyż do pełnych
złotych.
§
3. Zaoferowana
cena przestaje wiązać, gdy inny licytant zaoferował
cenę wyższą.
§
4. Po
ustaniu postąpień poborca skarbowy, uprzedzając
obecnych, że po trzecim obwieszczeniu dalsze postąpienia
nie będą przyjęte, obwieszcza trzykrotnie ostatnio
zaoferowaną cenę, zamyka licytację i wymienia
licytanta, który zaoferował najwyższą cenę.
§
5. Jeżeli
należność wierzyciela wraz z odsetkami z tytułu
niezapłacenia jej w terminie i kosztami egzekucyjnymi zostanie
uiszczona przed zamknięciem licytacji, poborca skarbowy zamyka
licytację, a organ egzekucyjny uchyla zajęcie
nieruchomości.
Art.
111g. [Wstrzymanie licytacji]
Jeżeli
przedmiotem licytacji jest kilka nieruchomości lub kilka części
nieruchomości, poborca skarbowy wstrzymuje licytację
pozostałych nieruchomości lub ich części z
chwilą, gdy osiągnięto kwotę wystarczającą
na zaspokojenie dochodzonej należności wraz z odsetkami z
tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztami
egzekucyjnymi, a organ egzekucyjny uchyla zajęcie nieruchomości.
Art.
111h. [Prawo przejęcia nieruchomości]
§
1. Jeżeli
nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem licytacji
jest nieruchomość wchodząca w skład gospodarstwa
rolnego, współwłaściciel tej nieruchomości
niebędący dłużnikiem osobistym, ma prawo
przejęcia nieruchomości na własność za cenę
nie niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości
nieruchomości. Przepis art. 110y § 2 i 3 stosuje się
odpowiednio.
§
2. Wniosek
o przejęcie nieruchomości należy zgłosić w
terminie 7 dni od dnia licytacji.
§
3. Jeżeli
nikt nie przystąpił do licytacji, a przedmiotem egzekucji
jest własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu
mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego
lub prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej, wierzyciel hipoteczny, inny niż urząd
skarbowy, może przejąć to prawo za cenę nie
niższą od trzech czwartych oszacowanej wartości
nieruchomości; wniosek o przejęcie należy zgłosić
w terminie 7 dni od dnia licytacji.
Art.
111i. [Warunki drugiej licytacji]
§
1. Jeżeli
nikt nie zgłosił wniosku, o którym mowa w art. 111h,
organ egzekucyjny wyznacza drugą licytację, na której
cena wywoławcza wynosi 70% oszacowanej wartości
nieruchomości.
§
2. Jeżeli
nikt nie przystąpił do drugiej licytacji, przejęcie
nieruchomości na własność może nastąpić
za cenę nie niższą od 70% wartości nieruchomości,
przy czym prawo przejęcia przysługuje wierzycielowi
egzekwującemu lub hipotecznemu, z wyjątkiem urzędu
skarbowego, oraz współwłaścicielowi.
§
3. Wniosek
o przejęcie nieruchomości wierzyciel lub współwłaściciel
składa do organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia
licytacji.
§
4. Jeżeli
kilku wierzycieli składa wniosek o przejęcie, pierwszeństwo
przysługuje temu, kto zaoferował cenę wyższą,
a przy równych cenach - temu, czyja należność
jest większa.
Art.
111j. [Warunku trzeciej licytacji]
§
1. Jeżeli
po drugiej licytacji żaden z wierzycieli lub współwłaścicieli
nie przejął nieruchomości na własność,
organ egzekucyjny wyznacza trzecią licytację, na której
cena wywoławcza wynosi 65% oszacowanej wartości
nieruchomości.
§
2. Jeżeli
nikt nie przystąpił do trzeciej licytacji, przejęcie
nieruchomości na własność może nastąpić
przez osoby, o których mowa w art. 111i § 2, za cenę
nie niższą od 65% wartości nieruchomości. Do
przejęcia nieruchomości na własność stosuje
się odpowiednio przepisy art. 111i § 3 i 4.
Art.
111k. [Uchylenie zajęcia nieruchomości]
§
1. Jeżeli
po trzeciej licytacji żaden z wierzycieli nie przejął
nieruchomości na własność, uchyla się
zajęcie nieruchomości. Nowa egzekucja z tej samej
nieruchomości może być wszczęta nie wcześniej
niż po upływie 12 miesięcy od dnia uchylenia zajęcia
nieruchomości.
§
2. Jeżeli
wniosek o wszczęcie nowej egzekucji złożono przed
upływem 3 lat od trzeciej licytacji, organ egzekucyjny dokonuje
nowego opisu i oszacowania wartości nieruchomości tylko na
wniosek zobowiązanego. Zobowiązany może złożyć
taki wniosek przed upływem 14 dni od dnia ponownego doręczenia
mu wezwania do zapłaty, o czym należy go uprzedzić
przy doręczeniu wezwania.
Art.
111l. [Skarga]
Skargę
na czynności poborcy skarbowego w toku licytacji aż do jej
zamknięcia zgłasza się ustnie komornikowi skarbowemu,
który przyjmuje skargę do protokołu i natychmiast ją
rozstrzyga, chyba że nie jest to możliwe. Rozstrzygnięcie
komornika skarbowego ma moc postanowienia, na które
przysługuje zażalenie.
Oddział
7
Przybicie
Art.
111m. [Postanowienie o przybiciu]
§
1. Po
zamknięciu licytacji organ egzekucyjny wydaje postanowienie o
przybiciu na rzecz licytanta, który zaoferował najwyższą
cenę.
§
2. Postanowienie
o przybiciu ogłasza się niezwłocznie po zamknięciu
licytacji, z zastrzeżeniem § 3.
§
3. Jeżeli
skargi lub zażalenia wniesione w toku postępowania
egzekucyjnego nie są jeszcze ostatecznie rozstrzygnięte,
organ egzekucyjny wstrzymuje wydanie postanowienia o przybiciu do
czasu ich rozstrzygnięcia.
§
4. Gdy
przejęcie nieruchomości na własność ma
nastąpić po niedojściu do skutku licytacji, organ
egzekucyjny udziela przybicia na rzecz przejmującego po
wysłuchaniu wnioskodawcy.
§
5. Postanowienie
o przybiciu zawiera firmę lub imię i nazwisko nabywcy,
oznaczenie nieruchomości, datę licytacji i cenę
nabycia.
Art.
111n. [Odmowa przybicia]
§
1. Organ
egzekucyjny odmawia przybicia, jeżeli ostateczne rozstrzygnięcia
skarg lub zażaleń wniesionych w toku postępowania
egzekucyjnego potwierdzą naruszenie przepisów
postępowania w toku licytacji i jeżeli uchybienia te mogły
mieć istotny wpływ na wynik licytacji albo, jeżeli
uczestnik nie otrzymał zawiadomienia o licytacji, chyba że
będąc na licytacji nie wystąpił ze skargą na
to uchybienie.
§
2. Organ
egzekucyjny odmawia przybicia również wtedy, gdy
postępowanie egzekucyjne podlegało umorzeniu lub
zawieszeniu.
§
3. Organ
egzekucyjny wyznacza ponowną licytację:
1)
jeżeli odmówi przybicia z przyczyn, o których mowa
w § 1;
2)
po ustaniu przyczyny zawieszenia.
Art.
111o. [Ustanowienie nowego zarządcy]
§
1. Jeżeli
przybicie nie następuje niezwłocznie po zamknięciu
licytacji, organ egzekucyjny na wniosek licytanta, który
zaoferował najwyższą cenę, może, w przypadku
gdy zarządcą jest zobowiązany, odebrać mu zarząd
i ustanowić innego zarządcę.
§
2. W
sprawie odebrania zarządu organ egzekucyjny wydaje postanowienie
na wniosek nabywcy. Nabywca może być na własne żądanie
ustanowiony zarządcą, jeżeli oprócz wadium
złożył w gotówce nie mniej niż piątą
część ceny nabycia albo jeżeli do tej wysokości
przysługuje mu prawo zaliczenia swej wierzytelności na
poczet ceny nabycia.
§
3. W
przypadku wygaśnięcia skutków przybicia bez
równoczesnego umorzenia egzekucji, organ egzekucyjny wydaje
postanowienie co do osoby zarządcy, jeżeli dotychczasowym
zarządcą był nabywca.
Art.
111p. [Pokrycie należności]
Jeżeli
nabywca nie uzyska przyznania własności, należność
przypadająca jemu z tytułu zarządu pokrywa się z
kwot pieniężnych złożonych na poczet ceny poza
wadium.
Art.
111r. [Doręczenie postanowienia. Zażalenie]
§
1. Postanowienie
o przybiciu doręcza się wierzycielowi, dłużnikowi,
nabywcy i osobom, które w toku licytacji zaskarżyły
czynności związane z udzieleniem przybicia, jak też
zarządcy, który nie jest dłużnikiem, a
postanowienie o odmowie przybicia - wierzycielowi, dłużnikowi
i licytantowi, który zaoferował najwyższą cenę.
§
2. Na
postanowienie organu egzekucyjnego co do przybicia przysługuje
zażalenie.
Art.
111s. [Konsekwencje nieuiszczenia ceny]
Jeżeli
nabywca nie wykonał w terminie warunków licytacyjnych co
do zapłaty ceny, wygasają skutki przybicia. Uiszczoną
część ceny zwraca się. Następstwa te organ
egzekucyjny stwierdza postanowieniem, na które przysługuje
zażalenie.
Art.
111t. [Ponowna licytacja]
Wyznaczenie
ponownej licytacji może nastąpić, gdy postanowienie
stwierdzające wygaśnięcie przybicia stanie się
ostateczne.
Oddział
8
Przyznanie
własności
Art.
112. [Obowiązek zapłaty ceny nabycia]
§
1. Z
chwilą gdy postanowienie o przybiciu stało się
ostateczne, organ egzekucyjny wzywa licytanta, który uzyskał
przybicie, aby w terminie 14 dni od otrzymania wezwania złożył
do depozytu organu egzekucyjnego cenę nabycia z potrąceniem
wadium złożonego w gotówce. Na wniosek nabywcy organ
egzekucyjny może wyznaczyć dłuższy termin
uiszczenia ceny nabycia, nieprzekraczający jednak 3 miesięcy.
§
2. Nabywca
może zaliczyć na poczet ceny własną wierzytelność
lub jej część, jeżeli znajduje ona pokrycie w
cenie nabycia.
§
3. Za
zgodą wierzyciela, którego wierzytelność
znajduje pokrycie w cenie nabycia, nabywca może tę
wierzytelność zaliczyć na poczet ceny. Zgoda
wierzyciela stwierdzona jest dokumentem z podpisem urzędowo lub
notarialnie poświadczonym albo wyrażona do protokołu
nie później niż w terminie, w którym nabywca
ma obowiązek uiścić cenę nabycia.
Art.
112a. [Podwyższenie ceny nabycia]
Kwota
przypadająca zobowiązanemu w chwili zajęcia na
podstawie umowy ubezpieczenia przechodzi na nabywcę w całości.
O kwotę tę podwyższa się cenę nabycia.
Art.
112b. [Postanowienie o przyznaniu własności.
Zażalenie]
§
1. Jeżeli
postanowienie o przybiciu stało się ostateczne i nabywca
uiścił cenę nabycia albo postanowienie o ustaleniu
ceny nabycia stało się ostateczne i jednostka lub osoba, o
których mowa w art. 110n, uregulowała całą cenę
nabycia, organ egzekucyjny wydaje postanowienie o przyznaniu
własności.
§
2. Na
postanowienie o przyznaniu własności przysługuje
zażalenie.
§
3. Postanowienie
o przyznaniu własności, które stało się
ostateczne, przenosi własność na nabywcę i jest
tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności
w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze
wieczystej lub podlega złożeniu do zbioru dokumentów.
Postanowienie o przyznaniu własności jest także
tytułem egzekucyjnym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie
nieruchomości.
§
4. Z
chwilą kiedy postanowienie o przyznaniu własności
stało się ostateczne, do nabywcy należą pożytki
z nieruchomości. Od tej chwili nabywca ponosi również
daniny publiczne przypadające z nieruchomości, których
płatność przypada w dniu, w którym
postanowienie o przyznaniu własności stało się
ostateczne, lub po tym dniu.
§
5. (uchylony).
Art.
112c. [Skutki przyznania własności]
§
1. Z
chwilą gdy postanowienie o przyznaniu własności staje
się ostateczne, wygasają wszelkie prawa i skutki ujawnienia
praw i roszczeń osobistych, ciążące na
nieruchomości. W miejsce tych praw powstaje prawo do
zaspokojenia z ceny nabycia w kolejności przewidzianej w
przepisach o podziale kwoty uzyskanej z egzekucji.
§
2. Pozostają
w mocy bez potrącenia ich wartości z ceny nabycia:
1)
prawa ciążące na nieruchomości z mocy ustawy;
2)
służebności, o których mowa w art.
1000 § 2
Kodeksu postępowania cywilnego.
§
3. Pozostają
również w mocy ujawnione przez wpis w księdze
wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru albo
nieujawnione w ten sposób, lecz zgłoszone najpóźniej
na 3 dni przed terminem licytacji użytkowanie, służebności
i prawa dożywotnika, jeżeli przysługuje im
pierwszeństwo przed wszystkimi hipotekami lub jeżeli
nieruchomość nie jest obciążona hipotekami albo
jeżeli wartość użytkowania, służebności
lub praw dożywotnika znajduje pełne pokrycie w cenie
nabycia. Jednakże w ostatnim przypadku wartość tych
praw będzie zaliczona na cenę nabycia.
Art.
112d. [Warunki utrzymania w mocy służebności
gruntowej]
Na
wniosek właściciela nieruchomości władnącej,
zgłoszony najpóźniej na 3 dni przed terminem
licytacji, organ egzekucyjny może postanowić, że
służebność gruntowa, która nie znajduje
pełnego pokrycia w cenie nabycia, będzie utrzymana w mocy,
jeżeli jest dla nieruchomości władnącej
konieczna, a nie obciąża w sposób istotny wartości
nieruchomości obciążonej.
Art.
112e. [Wstąpienie nabywcy w prawa]
Z
chwilą gdy postanowienie o przyznaniu własności stało
się ostateczne, nabywca wstępuje w prawa i obowiązki
zobowiązanego wynikające z umów dotyczących
nieruchomości stosownie do przepisów prawa normujących
te umowy.
Art.
112f. [Skutki postanowienia o przyznaniu własności]
§
1. Postanowienie
o przyznaniu własności, które stało się
ostateczne, wraz z planem podziału kwoty uzyskanej z egzekucji
jest tytułem do wykreślenia w księdze wieczystej lub w
zbiorze dokumentów wszelkich praw, które według
planu podziału wygasły.
§
2. Na
podstawie postanowienia o przyznaniu własności wykreśla
się wszystkie hipoteki obejmujące nieruchomość,
jeżeli w postanowieniu stwierdzono zapłacenie przez nabywcę
całej ceny nabycia gotówką lub czekiem
potwierdzonym.
Art.
112g. [Wady nieruchomości]
Nabywca
nie może żądać unieważnienia nabycia ani
zmniejszenia ceny z powodu wad nieruchomości lub przedmiotów
razem z nią nabytych.
Art.
113.
(uchylony).
Rozdział
8
Egzekucja
z ułamkowej części nieruchomości oraz użytkowania
wieczystego
Art.
114. [Odesłanie]
Do
egzekucji z ułamkowej części nieruchomości i do
egzekucji z użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio
przepisy o egzekucji z nieruchomości, o ile przepisy niniejszego
rozdziału nie stanowią inaczej.
Art.
114a. [Obowiązek zawiadomienia]
O
zajęciu ułamkowej części nieruchomości organ
egzekucyjny zawiadamia także pozostałych współwłaścicieli,
a o zajęciu użytkowania wieczystego - także
właściciela nieruchomości oraz właściwy
organ administracji publicznej.
Art.
114b. [Zakres zajęcia użytkowania wieczystego gruntu]
§
1. Jeżeli
przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, zajęcie
obejmuje użytkowanie wieczyste gruntu wraz z jego pożytkami
oraz znajdujące się na gruncie obiekty budowlane stanowiące
własność użytkownika wieczystego wraz z:
1)
ruchomościami, będącymi własnością
użytkownika wieczystego, a potrzebnymi do korzystania z
przedmiotu użytkowania wieczystego zgodnie z jego
przeznaczeniem, jeżeli pozostają z tym przedmiotem w
faktycznym związku, odpowiadającym temu celowi;
2)
wyposażeniem obiektów budowlanych stanowiących
własność użytkownika wieczystego;
3)
prawami wynikającymi z umów ubezpieczenia przedmiotów
zajęcia, a także należnościami z tych umów
już przypadającymi.
§
2. Zajęcie
obejmuje także przedmioty, o których mowa w § 1 pkt
1 i 2, wprowadzone później oraz później
wzniesione obiekty budowlane i posadzone rośliny, jak również
prawa z umów ubezpieczenia później zawartych.
Art.
114c. [Działanie w granicach uprawnień]
Gdy
przedmiotem zarządu jest ułamkowa część
nieruchomości, zarządca działa tylko w granicach
uprawnień zobowiązanego jako współwłaściciela.
Art.
114d. [Wstrzymanie czynności egzekucyjnych w egzekucji z
nieruchomości]
W
przypadku prowadzenia egzekucji z użytkowania wieczystego,
jeżeli właściwy organ wystąpił z żądaniem
rozwiązania umowy użytkowania wieczystego, wstrzymuje się
czynności egzekucyjne w egzekucji z nieruchomości. Organ
egzekucyjny podejmuje egzekucję z nieruchomości, jeżeli
sąd orzeknie, że brak jest podstaw do rozwiązania
umowy użytkowania wieczystego. W przypadku rozwiązania
umowy użytkowania wieczystego organ egzekucyjny uchyla zajęcie
nieruchomości.
Art.
114e. [Opis i oszacowanie]
W
przypadku prowadzenia egzekucji z ułamkowej części
nieruchomości, opisowi i oszacowaniu wartości podlega cała
nieruchomość. Wartością takiej części
nieruchomości jest odpowiednia część oszacowanej
wartości całej nieruchomości.
Art.
114f. [Dodatkowe elementy składowe protokołu opisu i
oszacowania użytkowania wieczystego]
Jeżeli
egzekucja jest prowadzona z użytkowania wieczystego, w protokole
opisu i oszacowania wartości nieruchomości podaje się
końcową datę użytkowania wieczystego oraz
ujawniony w księdze wieczystej sposób korzystania z
gruntu przez użytkownika wieczystego.
Art.
114g. [Skutki postanowienia o przyznaniu użytkowania
wieczystego]
Jeżeli
przedmiotem egzekucji jest użytkowanie wieczyste, postanowienie
o przyznaniu tego prawa nie narusza ograniczonych praw rzeczowych na
nieruchomości powstałych przed jej oddaniem w użytkowanie
wieczyste.
Art.
114h. [Obciążenia ułamkowej części
nieruchomości]
§
1. Jeżeli
przedmiotem licytacji jest ułamkowa część
nieruchomości, pozostają w mocy, bez potrącenia ich
wartości z ceny nabycia, obciążenia tej części
ułamkowej nieruchomości ujawnione przez wpis w księdze
wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru
dokumentów.
§
2. Pozostają
w mocy również obciążenia części
ułamkowej nieruchomości nieujawnione w sposób, o
którym mowa w § 1, lecz zgłoszone najpóźniej
na 3 dni przed terminem licytacji, jeżeli zostały
ustanowione przed dniem powstania współwłasności.
Art.
114i. [Ochrona hipotek wpisanych przed powstaniem
współwłasności]
Postanowienie
o przyznaniu własności ułamkowej części
nieruchomości nie narusza obciążających ją
hipotek wpisanych przed powstaniem współwłasności.
Rozdział
9
Podział
kwoty uzyskanej z egzekucji
Oddział
1
Zasady
ogólne
Art.
115. [Kolejność zaspokojenia należności]
§
1. Z
kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokaja się w następującej
kolejności:
1)
koszty egzekucyjne i koszty upomnienia;
2)
należności zabezpieczone hipoteką morską lub
przywilejem na statku morskim;
3)
należności zabezpieczone hipoteką, zastawem, zastawem
rejestrowym i zastawem skarbowym albo korzystające z ustawowego
pierwszeństwa oraz prawa, które ciążyły na
nieruchomości przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o
wszczęciu egzekucji lub przed złożeniem do zbioru
dokumentów wniosku o dokonanie takiego wpisu;
4)
należności, do których stosuje się przepisy
działu
III
Ordynacji podatkowej, oraz należności z tytułu składek
na ubezpieczenie społeczne, o ile nie zostały zaspokojone w
trzeciej kolejności;
5)
(uchylony);
6)
inne należności i odsetki, z zastrzeżeniem § 2a i
3.
§
2. Przy
podziale kwoty uzyskanej z egzekucji z nieruchomości lub
egzekucji przejętej po wystąpieniu zbiegu egzekucji
administracyjnej z sądową, po kosztach egzekucyjnych i
kosztach upomnienia zaspokaja się należności
alimentacyjne, a następnie należności za pracę za
okres 3 miesięcy, do wysokości minimalnego wynagrodzenia za
pracę określonego w odrębnych przepisach,
oraz renty z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby,
niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci i koszty
zwykłego pogrzebu zobowiązanego, a po należnościach
zabezpieczonych hipoteką morską, przywilejem na statku
morskim, hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym i zastawem
skarbowym albo korzystających z ustawowego pierwszeństwa
oraz prawach, które ciążyły na nieruchomości
przed dokonaniem w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu
egzekucji lub przed złożeniem do zbioru dokumentów
wniosku o dokonanie takiego wpisu - należności za pracę
niezaspokojone w kolejności wcześniejszej.
§
2a. Wraz
z należnościami wymienionymi w § 1 pkt 2 i 3 są
zaspokajane roszczenia o świadczenia uboczne objęte
zabezpieczeniem na mocy odrębnych przepisów.
§
3. Odsetki
za zwłokę od należności pieniężnych, do
których mają zastosowanie przepisy działu
III
ustawy - Ordynacja podatkowa, zaspokaja się w kolejności
określonej dla tych należności.
§
4. Jeżeli
przedmiotem egzekucji jest własnościowe spółdzielcze
prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do
lokalu użytkowego lub prawo do domu jednorodzinnego w
spółdzielni mieszkaniowej, wierzytelność
spółdzielni mieszkaniowej z tytułu niewniesionego
wkładu budowlanego związana z tym prawem zaspokaja się
przed należnością zabezpieczoną hipotecznie na
tym prawie.
§
5. Należności
wymienione w § 1 pkt 2 i 3 zaspokaja się do wysokości
kwoty uzyskanej ze sprzedaży rzeczy albo z realizacji prawa
zbywalnego obciążonego. Jeżeli uzyskana kwota nie
wystarcza na zaspokojenie wszystkich zabezpieczonych należności,
należności te zaspokaja się w kolejności
odpowiadającej przysługującemu im pierwszeństwu,
a jeżeli mają równe pierwszeństwo albo nie
stosuje się do nich zasady pierwszeństwa - proporcjonalnie
w stosunku, w jakim pozostają do siebie.
§
5a. Jeżeli
z kwoty uzyskanej z egzekucji zaspokojeniu podlegają zarówno
wierzytelności zabezpieczone hipoteką, jak i prawa lub
roszczenia ciążące na nieruchomości, o
pierwszeństwie między hipoteką a tymi prawami lub
roszczeniami rozstrzyga chwila, od której liczy się
skutki wpisu hipoteki, prawa lub roszczenia do księgi
wieczystej.
§
5b. Roszczenia
nabywcy wynikające z odstąpienia od umowy deweloperskiej, o
której mowa w art.
3 pkt 5
ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu
mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1468),
lub z przekształcenia roszczenia z umowy deweloperskiej w toku
postępowania restrukturyzacyjnego lub upadłościowego,
podlegają zaspokojeniu z kwoty uzyskanej z egzekucji z
nieruchomości, na której prowadzone jest przedsięwzięcie
deweloperskie, na takich samych zasadach, jak roszczenie z umowy
deweloperskiej, z pierwszeństwem wynikającym z ujawnienia w
księdze wieczystej przysługującego nabywcy roszczenia
z umowy deweloperskiej także w przypadku, gdy wpis o ujawnieniu
tego roszczenia został wykreślony.
§
6. Jeżeli
kwota przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w
całości wszystkich należności, należności
dalszej kolejności zaspokaja się dopiero po zupełnym
zaspokojeniu należności wcześniejszej kolejności,
a gdy kwota nie wystarcza na pokrycie w całości wszystkich
należności tej samej kolejności, należności
te zaspokaja się proporcjonalnie do wysokości każdej z
nich.
Art.
115a. [Podział kwoty w przypadku zbiegu egzekucji]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje podziału kwoty uzyskanej ze sprzedaży
rzeczy albo wykonania prawa majątkowego, do których
wystąpił zbieg egzekucji.
§
2. Jeżeli
kwoty uzyskane ze sprzedaży rzeczy albo wykonania prawa
majątkowego wystarczają na zaspokojenie wierzycieli, organ
egzekucyjny bezzwłocznie przekazuje wierzycielom przypadające
im kwoty.
§
3. W
przypadku gdy kwoty uzyskane ze sprzedaży rzeczy albo wykonania
prawa majątkowego nie wystarczają na zaspokojenie
wierzycieli, organ egzekucyjny informuje wierzycieli o sposobie
podziału kwoty uzyskanej z egzekucji.
§
4. Wierzyciel
może złożyć wniosek o wydanie postanowienia w
sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji. Wniosek składa
się do organu egzekucyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia
informacji, o której mowa w § 3. We wniosku wskazuje się
przyczyny, z powodu których wierzyciel nie zgadza się z
podziałem.
§
5. Wniosek
o wydanie postanowienia w sprawie podziału kwoty uzyskanej z
egzekucji rozpatruje organ egzekucyjny po uprzednim zawiadomieniu
wierzycieli uczestniczących w podziale o złożonym
wniosku i o możliwości wzięcia czynnego udziału w
tym postępowaniu. Na postanowienie organu egzekucyjnego w
sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji przysługuje
wierzycielom i zobowiązanemu zażalenie.
§
6. W
przypadku złożenia wniosku o wydanie postanowienia w
sprawie podziału kwoty uzyskanej z egzekucji, kwoty uzyskane z
egzekucji wpłaca się na wydzielony rachunek bankowy organu
egzekucyjnego z oprocentowaniem udzielanym przez bank dla wkładów
wypłacanych na każde żądanie.
§
7. Jeżeli
nie złożono wniosku o wydanie postanowienia w sprawie
podziału kwoty uzyskanej z egzekucji w terminie określonym
w § 4 lub postanowienie w sprawie podziału kwoty uzyskanej
z egzekucji stało się ostateczne, organ egzekucyjny
przekazuje wierzycielom przypadające im kwoty.
§
8. Jeżeli
egzekucja jest prowadzona z prawa majątkowego wykonywanego
okresowo, organ egzekucyjny informuje też, w jakim procencie
przypada na każdego wierzyciela udział w kwotach uzyskanych
z egzekucji. Jeżeli nastąpiła zmiana podstaw podziału,
organ egzekucyjny informuje wierzycieli o nowym podziale udziałów
wierzycieli w kwotach uzyskanych z egzekucji. Przepisy § 4-7
stosuje się odpowiednio. Organ egzekucyjny przekazuje
wierzycielowi przypadające mu należności pieniężne,
jeżeli wynoszą one więcej niż 20 zł, chyba
że dochodzone należności pieniężne nie
przekraczają tej kwoty.
Oddział
2
Zasady
szczególne dotyczące podziału kwoty uzyskanej z
egzekucji z nieruchomości
Art.
115b. [Plan podziału]
Organ
egzekucyjny sporządza plan podziału kwoty uzyskanej ze
sprzedaży nieruchomości niezwłocznie, gdy
postanowienie o przyznaniu własności nieruchomości
staje się ostateczne.
Art.
115c. [Uczestnicy podziału]
§
1. W
podziale kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości oprócz
wierzycieli egzekwujących uczestniczą:
1)
wierzyciele składający tytuł wykonawczy z dowodem
doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłaty i
wierzyciele, którzy uzyskali zabezpieczenie powództwa,
jeżeli zgłosili się najpóźniej w dniu
uprawomocnienia się postanowienia o przyznaniu własności
nieruchomości;
2)
osoby, które przed zajęciem nieruchomości nabyły
do niej prawa stwierdzone w protokole opisu i oszacowania wartości
nieruchomości lub prawa których zostały zgłoszone
i udowodnione najpóźniej w dniu uprawomocnienia się
postanowienia o przyznaniu własności;
3)
pracownicy co do stwierdzonych dokumentem należności za
pracę, jeżeli zgłosili swe roszczenia przed
sporządzeniem planu podziału.
§
2. (uchylony).
§
3. Jeżeli
wierzytelność hipoteczna nie jest stwierdzona tytułem
wykonawczym, należność przypadającą
wierzycielowi hipotecznemu pozostawia się w depozycie organu
egzekucyjnego.
Art.
115d. [Obowiązek uzupełnienia ceny]
§
1. Jeżeli
przy sporządzaniu planu podziału okaże się, że
nabywca, uiszczając cenę, potrącił wierzytelność,
która się w niej nie mieści, organ egzekucyjny
postanowieniem zobowiązuje nabywcę do uzupełnienia
ceny w terminie 7 dni. Na postanowienie to przysługuje
zażalenie.
§
2. W
planie podziału organ egzekucyjny wymienia osoby, dla których
jest przeznaczona kwota przypadająca od nabywcy. W tej części
plan podziału stanowi dla nich tytuł egzekucyjny przeciwko
nabywcy.
§
3. Wierzyciel,
któremu przysługuje roszczenie przeciwko nabywcy, nabywa
z mocy prawa hipotekę na sprzedanej nieruchomości.
Ujawnienie hipoteki w księdze wieczystej lub w zbiorze
dokumentów następuje na wniosek wierzyciela.
Art.
115e. [Hipoteka kaucyjna]
§
1. Jeżeli
hipoteka nie jest wyczerpana i może jeszcze służyć
zabezpieczeniu wierzyciela, reszta kwoty pozostaje w depozycie organu
egzekucyjnego aż do ustania stosunku prawnego uzasadniającego
korzystanie z hipoteki.
§
2. W
przypadku hipoteki zabezpieczającej wiele wierzytelności,
gdy łączna kwota wierzytelności przewyższa sumę
wymienioną we wpisie hipoteki, a wierzyciel nie wskazał do
dnia, w którym postanowienie o przyznaniu własności
stało się ostateczne, które z wierzytelności i
w jakiej wysokości mają zostać zaspokojone, zaspokaja
się wszystkie wierzytelności proporcjonalnie do ich
wysokości.
Art.
115f. [Oświadczenie o zaspokojeniu]
Jeżeli
wierzytelność jest zabezpieczona na kilku nieruchomościach
łącznie, wierzyciel powinien przed uprawomocnieniem się
postanowienia o przyznaniu własności złożyć
oświadczenie, czy i w jakiej wysokości żąda
zaspokojenia z każdej ze sprzedanych nieruchomości. Jeżeli
w powyższym terminie tego nie uczyni, a podzielona ma być
suma uzyskana tylko z jednej nieruchomości, jego wierzytelność
przyjmuje się do rozrachunku w całości; jeżeli
natomiast podziałowi podlegają kwoty uzyskane ze sprzedaży
kilku łącznie obciążonych nieruchomości, na
wierzytelność łącznie zabezpieczoną przypada
z każdej z kwot podlegających podziałowi taka część,
jaka odpowiada stosunkowi kwoty pozostającej po zaspokojeniu
należności z wcześniejszą kolejnością
do sumy tych kwot.
Art.
115g. [Depozyt organu egzekucyjnego]
§
1. Kwotę
wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której
uiszczenie jest zależne od warunku zawieszającego albo od
wyniku sporu, w którym wierzyciel uzyskał zabezpieczenie
powództwa, pozostawia się w depozycie organu
egzekucyjnego.
§
2. Kwotę
wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której
uiszczenie jest zależne od warunku rozwiązującego,
wydaje się wierzycielowi bez zabezpieczenia. Jeżeli jednak
obowiązek zabezpieczenia zwrotu ciąży na wierzycielu z
mocy istniejącego między nim a zobowiązanym stosunku
prawnego, organ egzekucyjny pozostawia wydzieloną kwotę w
depozycie organu egzekucyjnego.
DZIAŁ
III
Egzekucja
obowiązków o charakterze niepieniężnym
Rozdział
1
Przepisy
wspólne
Art.
116.
(uchylony).
Art.
117. [Przymus policyjny]
Organy
określone w art. 20 § 2, w granicach swojej właściwości
do nakładania obowiązków o charakterze
niepieniężnym, mogą stosować środki
egzekucyjne wskazane w art. 1a pkt 12 lit. b tiret drugie, trzecie i
piąte również w celu wyegzekwowania wydanych
bezpośrednio ustnych poleceń, bez potrzeby wystawienia
tytułu wykonawczego i doręczenia zobowiązanemu
postanowienia o zastosowaniu środka egzekucyjnego, jeżeli
zwłoka w wykonaniu obowiązku groziłaby
niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia ludzkiego albo
ciężkimi szkodami dla gospodarstwa narodowego lub jeżeli
wymaga tego szczególny interes społeczny.
Art.
118. [Obowiązek wyjawienia miejsca ukrycia rzeczy]
Zobowiązany
do wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym
może być wezwany do wyjawienia, gdzie znajduje się
przedmiot, którego egzekucja dotyczy. Przepisy art. 71 stosuje
się odpowiednio.
Rozdział
2
Grzywna
w celu przymuszenia
Art.
119. [Przesłanki nałożenia grzywny]
§
1. Grzywnę
w celu przymuszenia nakłada się, gdy egzekucja dotyczy
spełnienia przez zobowiązanego obowiązku znoszenia lub
zaniechania albo obowiązku wykonania czynności, a w
szczególności czynności, której z powodu jej
charakteru nie może spełnić inna osoba za
zobowiązanego.
§
2. Grzywnę
nakłada się również, jeżeli nie jest
celowe zastosowanie innego środka egzekucji obowiązków
o charakterze niepieniężnym.
Art.
120. [Zakres podmiotowy]
§
1. Grzywna
w celu przymuszenia może być nakładana zarówno
na osoby fizyczne, jak i osoby prawne, a także na jednostki
organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
§
2. Gdy
zobowiązanym jest osoba fizyczna działająca przez
ustawowego przedstawiciela, przedsiębiorstwo państwowe lub
inna państwowa jednostka organizacyjna, organizacja
spółdzielcza, samorządowa, zawodowa lub inna
społeczna osoba prawna lub jednostka organizacyjna
nieposiadająca osobowości prawnej, grzywnę nakłada
się na ustawowego przedstawiciela zobowiązanego lub na
osobę, do której należy bezpośrednie czuwanie
nad wykonywaniem przez zobowiązanego obowiązków tego
rodzaju, jakim jest egzekwowany obowiązek. Jednocześnie
może być nałożona grzywna na zobowiązaną
osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, jeżeli
jest to niezbędne dla przymuszenia wykonania obowiązku.
Art.
121. [Wysokość grzywny]
§
1. Grzywna
w celu przymuszenia może być nakładana kilkakrotnie w
tej samej lub wyższej kwocie, z zastrzeżeniem § 4.
§
2. Z
zastrzeżeniem § 5 każdorazowo nałożona
grzywna nie może przekraczać kwoty 10 000 zł, a w
stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych
nieposiadających osobowości prawnej kwoty 50 000 zł.
§
3. Grzywny
nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie
przekroczyć kwoty 50 000 zł, a w stosunku do osób
prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości
prawnej kwoty 200 000 zł.
§
4. Jeżeli
egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku
wynikającego z przepisów
prawa budowlanego, grzywna w celu przymuszenia jest jednorazowa,
chyba że dotyczy obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w
stanie nieoszpecającym otoczenia.
§
5. Wysokość
grzywny, o której mowa w § 4, stanowi, w przypadku
obowiązku przymusowej rozbiórki budynku lub jego części,
iloczyn powierzchni zabudowy budynku lub jego części,
objętego nakazem przymusowej rozbiórki, i 1/5 ceny 1 m2
powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, ogłoszonej
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na
podstawie odrębnych przepisów
do obliczania premii gwarancyjnej dla posiadaczy oszczędnościowych
książeczek mieszkaniowych.
Art.
122. [Tryb nałożenia grzywny]
§
1. Grzywnę
w celu przymuszenia nakłada organ egzekucyjny, który
doręcza zobowiązanemu:
1)
odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie o nałożeniu grzywny.
§
2. Postanowienie
o nałożeniu grzywny powinno zawierać:
1)
wezwanie do uiszczenia nałożonej grzywny w oznaczonym
terminie z pouczeniem, że w przypadku nieuiszczenia grzywny w
terminie zostanie ona ściągnięta w trybie egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych;
2)
wezwanie do wykonania obowiązku określonego w tytule
wykonawczym w terminie wskazanym w postanowieniu, z zagrożeniem,
że w razie niewykonania obowiązku w terminie będą
nakładane dalsze grzywny w tej samej lub wyższej kwocie, a
w przypadku obowiązku wynikającego z przepisów
prawa budowlanego lub z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy
będzie orzeczone wykonanie zastępcze.
§
3. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia
zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
(art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
o nałożeniu grzywny.
Art.
123. [Dalsze grzywny]
Przepisy
art. 122 z zastrzeżeniem art. 121 § 4 stosuje się
również w przypadkach nakładania dalszych grzywien w
celu przymuszenia, gdy zobowiązany mimo wezwania nie wykonał
obowiązku określonego w tytule wykonawczym.
Art.
124. [Ściągnięcie grzywny]
§
1. Nałożone
grzywny w celu przymuszenia, nieuiszczone w terminie, podlegają
ściągnięciu w trybie egzekucji należności
pieniężnych, określonym w niniejszej ustawie.
§
2. Obowiązek
uiszczenia nałożonych grzywien nie przechodzi na
spadkobierców lub prawonabywców zobowiązanego.
Art.
125. [Umorzenie grzywny]
§
1. W
razie wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym,
nałożone, a nieuiszczone lub nieściągnięte
grzywny w celu przymuszenia podlegają umorzeniu.
§
2. Postanowienie
w sprawie umorzenia grzywny wydaje organ egzekucyjny na wniosek
zobowiązanego. Na postanowienie o odmowie umorzenia grzywny
służy zażalenie.
Art.
126. [Zwrot grzywny]
Na
wniosek zobowiązanego, który wykonał obowiązek,
grzywny uiszczone lub ściągnięte w celu przymuszenia
mogą być w uzasadnionych przypadkach zwrócone w
wysokości 75% lub w całości. Państwowe organy
egzekucyjne mogą zwrócić grzywnę po uzyskaniu
zgody organu wyższego stopnia.
Rozdział
3
Wykonanie
zastępcze
Art.
127. [Przesłanki zastosowania]
Wykonanie
zastępcze stosuje się, gdy egzekucja dotyczy obowiązku
wykonania czynności, którą można zlecić
innej osobie do wykonania za zobowiązanego i na jego koszt.
Art.
128. [Tryb zastosowania]
§
1. W
celu zastosowania środka egzekucyjnego określonego w art.
127 organ egzekucyjny doręcza zobowiązanemu:
1)
odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie, że obowiązek objęty tytułem
wykonawczym zostanie w trybie postępowania egzekucyjnego
wykonany zastępczo przez inną osobę za zobowiązanego,
na jego koszt i niebezpieczeństwo.
§
1a. Postanowienie,
o którym mowa w § 1 pkt 2, zawiera również
wskazanie przybliżonej kwoty kosztów wykonania
zastępczego.
§
2. W
postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego organ
egzekucyjny może wezwać zobowiązanego do wpłacenia
w oznaczonym terminie określonej kwoty tytułem zaliczki na
koszty wykonania zastępczego, z pouczeniem, że w przypadku
niewpłacenia kwoty w tym terminie zostanie ona ściągnięta
w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.
§
3. W
postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego organ
egzekucyjny może również nakazać zobowiązanemu
dostarczenie posiadanej dokumentacji, a także posiadanych
materiałów i środków przewozowych,
niezbędnych do zastępczego wykonania egzekwowanej
czynności, z zagrożeniem zastosowania odpowiednich środków
egzekucyjnych w razie uchylenia się zobowiązanego od
dostarczenia tych dokumentów, materiałów i środków
przewozowych.
§
4. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia
zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
(art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
o zastosowaniu wykonania zastępczego.
Art.
129. [Zaliczka na koszty wykonania]
Organ
egzekucyjny może wydawać postanowienia w sprawie wezwania
zobowiązanego do wpłacenia zaliczek na koszty wykonania
zastępczego oraz w sprawie dostarczenia dokumentacji, materiałów
i środków przewozowych także w toku zastępczego
wykonania egzekwowanego obowiązku. Do tych postanowień
stosuje się przepisy art. 128.
Art.
130. [Wskazanie wykonawcy zastępczego]
Jeżeli
w postanowieniu w sprawie wykonania zastępczego nie wskazano
osoby, której zostało zlecone zastępcze wykonanie
egzekwowanego obowiązku, organ egzekucyjny zleci wykonanie
egzekwowanych czynności określonej przez siebie osobie w
terminie nie dłuższym niż miesiąc i zawiadomi o
tym zobowiązanego.
Art.
131. [Odpowiedzialność wykonawcy]
Wykonawca
odpowiada wobec zobowiązanego za rzetelne wykonanie robót,
celowe zużycie materiałów dostarczonych przez
zobowiązanego oraz prawidłowe korzystanie z jego środków
przewozowych. Zobowiązany może dochodzić swoich
roszczeń bezpośrednio od wykonawcy.
Art.
132. [Prawa zobowiązanego]
§
1. Zobowiązany
ma prawo wglądu w czynności wykonawcy oraz zgłaszania
do organu egzekucyjnego wniosków co do sposobu wykonywania
tych czynności.
§
2. Zobowiązany
może w toku czynności egzekucyjnych zgłosić do
organu egzekucyjnego wniosek o zaniechanie dalszego stosowania
wykonania zastępczego, jeżeli wykonawca na to się
godzi, a zobowiązany złożył oświadczenie, że
egzekwowany obowiązek wykona w terminie przez organ egzekucyjny
wskazanym. Organ egzekucyjny uwzględni wniosek, jeżeli uzna
to oświadczenie za niebudzące wątpliwości. Organ
egzekucyjny może uzależnić wyrażenie zgody na
wniosek zobowiązanego od złożenia przez niego
zabezpieczenia wykonania egzekwowanego obowiązku w formie, jaką
uzna za wskazaną.
§
3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie wniosku o zaniechanie
dalszego stosowania wykonania zastępczego służy
zobowiązanemu zażalenie.
Art.
133. [Koszty wykonania zastępczego]
§
1. O
zakończeniu czynności egzekucyjnych w drodze wykonania
zastępczego i o wykonaniu egzekwowanego obowiązku organ
egzekucyjny zawiadamia zobowiązanego. Równocześnie
doręcza mu wykaz kosztów wykonania zastępczego, z
wezwaniem do uiszczenia na pokrycie tych kosztów odpowiedniej
kwoty w oznaczonym terminie, z uprzedzeniem, że w razie
nieuiszczenia tej kwoty w terminie, zostanie ona ściągnięta
w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych.
§
2. Jeżeli
koszty wykonania zastępczego są wysokie albo gdy wykonanie
zastępcze trwa dłuższy okres, organ egzekucyjny może
przed zakończeniem egzekucji doręczać zobowiązanemu
wykazy poczynionych już kosztów z wezwaniem do ich
pokrycia w oznaczonym terminie. Przepisy § 1 stosuje się
odpowiednio.
Art.
134. [Egzekucja zaliczki i kosztów]
Jeżeli
zobowiązany nie wpłacił w oznaczonym terminie
określonej w postanowieniu o zastosowaniu wykonania zastępczego
kwoty tytułem zaliczki na koszty wykonania zastępczego
(art. 128 § 2) lub kwoty na pokrycie kosztów wykonania
zastępczego wskazanej w wykazach doręczonych zobowiązanemu
w myśl art. 133, organ egzekucyjny wszczyna egzekucję tych
należności stosownie do przepisów o egzekucji
administracyjnej należności pieniężnych.
Art.
135. [Odesłanie]
W
sprawach kosztów wykonania zastępczego, nieuregulowanych
w art. 127-134, stosuje się przepisy art. 64c-65.
Rozdział
4
Odebranie
rzeczy ruchomej
Art.
136. [Przesłanki zastosowania]
§
1. Jeżeli
zobowiązany uchyla się od obowiązku wydania oznaczonej
rzeczy ruchomej, rzecz ta może być mu przez organ
egzekucyjny odebrana w celu wydania jej wierzycielowi. Dotyczy to
również obowiązku wydania rzeczy na określony
okres czasu.
§
2. Odrębne
przepisy
określają przypadki, w których środek
egzekucyjny przewidziany w § 1 może być zastosowany
przy egzekucji obowiązku wydania rzeczy ruchomej oznaczonej
tylko co do rodzaju lub gatunku.
§
3. Środek
egzekucyjny określony w § 1 stosuje się również,
gdy egzekwowany jest obowiązek zniszczenia rzeczy ruchomej,
nakazany ze względów sanitarnych lub innych względów
społecznych, a także gdy egzekwowany obowiązek polega
na ujawnieniu posiadania oznaczonej rzeczy ruchomej.
Art.
137. [Odebranie rzeczy osobie trzeciej]
§
1. Organ
egzekucyjny stosuje środek egzekucyjny określony w art. 136
również, gdy podlegająca odebraniu rzecz ruchoma
znajduje się we władaniu innej osoby, jeżeli rzecz ta
nie została wyłączona spod egzekucji (art. 38).
§
2. Gdy
egzekwowany jest obowiązek zniszczenia rzeczy ruchomej, nakazany
ze względów sanitarnych lub innych społecznych,
rzecz ta podlega odebraniu w trybie określonym w art. 136
również, gdy własność rzeczy przeszła
z zobowiązanego na inną osobę.
Art.
138. [Podmiot dokonujący czynności egzekucyjnej]
Odebrania
rzeczy dokonuje egzekutor wyznaczony przez organ egzekucyjny (art.
31).
Art.
139. [Tryb zastosowania]
§
1. Egzekutor,
przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza
zobowiązanemu:
1)
odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu zobowiązanego do
wydania rzeczy określonej w tytule wykonawczym, z zagrożeniem,
że w razie niewykonania obowiązku zostanie zastosowany
środek egzekucyjny w celu odebrania tej rzeczy.
§
2. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia
zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
(art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
o zastosowaniu środka egzekucyjnego odebrania rzeczy.
Art.
140. [Wydanie rzeczy]
Odebraną
rzecz wydaje się wierzycielowi lub osobie przez niego do odbioru
rzeczy upoważnionej, a gdy nie jest to możliwe, odebraną
rzecz oddaje się na skład na koszt i niebezpieczeństwo
wierzyciela.
Rozdział
5
Odebranie
nieruchomości. Opróżnienie lokalu i innych
pomieszczeń
Art.
141. [Przesłanki zastosowania]
§
1. Jeżeli
egzekwowany jest obowiązek wydania nieruchomości albo
opróżnienia lokalu mieszkalnego lub użytkowego albo
innego pomieszczenia, stosuje się środek egzekucyjny
prowadzący do odebrania zobowiązanemu nieruchomości
albo usunięcia zobowiązanego z zajmowanego lokalu lub
pomieszczenia, w celu wydania tej nieruchomości lub opróżnionego
lokalu (pomieszczenia) wierzycielowi. Dotyczy to również
obowiązku wydania nieruchomości na oznaczony okres czasu.
§
2. Egzekucję
prowadzi się przeciw zobowiązanemu, członkom jego
rodziny i domownikom oraz innym osobom zajmującym nieruchomość
lub lokal (pomieszczenie), które mają być opróżnione
i wydane.
Art.
142. [Podmiot dokonujący czynności egzekucyjnej]
Odebrania
nieruchomości lub opróżnienia lokalu i pomieszczeń
dokonuje egzekutor, wyznaczony przez organ egzekucyjny.
Art.
143. [Tryb zastosowania]
§
1. Egzekutor
przystępując do czynności egzekucyjnych doręcza
zobowiązanemu:
1)
odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu do wykonania obowiązku
wydania nieruchomości albo opróżnienia lokalu
(pomieszczenia) określonego w tytule wykonawczym, z zagrożeniem,
że w razie niewykonania obowiązku zostanie zastosowany
środek egzekucyjny w celu odebrania nieruchomości lub
opróżnienia lokalu (pomieszczenia).
§
2. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów i wniesienia
zażalenia w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego
(art. 33 i 34) oraz prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
w sprawie zastosowania środka egzekucyjnego.
Art.
144. 33
[Czynności egzekutora]
Egzekutor
usuwa z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia), które
mają być opróżnione lub wydane wierzycielowi,
znajdujące się tam ruchomości, z wyjątkiem tych,
które łącznie z nieruchomością (lokalem,
pomieszczeniem) podlegają wydaniu wierzycielowi, i wzywa osoby
przebywające na tej nieruchomości lub w tym lokalu
(pomieszczeniu) do jego opuszczenia, z zagrożeniem zastosowania
przymusu bezpośredniego, a w razie oporu podejmuje odpowiednie
kroki w celu zastosowania przymusu bezpośredniego.
Art.
145. [Otwarcie nieruchomości, lokalu, pomieszczenia]
Gdy
nieruchomość podlegająca wydaniu albo lokal
(pomieszczenie) podlegające opróżnieniu są
zamknięte, egzekutor zarządzi ich otwarcie, przy
zastosowaniu przepisów art. 46 i 51.
Art.
146. [Wydanie ruchomości]
Ruchomości
usunięte z nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia)
egzekutor oddaje zobowiązanemu lub osobie dorosłej spośród
jego członków rodziny i domowników albo na
przechowanie innej osobie lub na skład, na koszt i
niebezpieczeństwo zobowiązanego, albo zarządzi
przeniesienie tych ruchomości na koszt i niebezpieczeństwo
zobowiązanego na inną jego nieruchomość lub do
innego lokalu (pomieszczenia) zajmowanego przez zobowiązanego
lub przydzielonego mu w myśl obowiązujących przepisów.
Art.
147. [Sprzedaż ruchomości]
Jeżeli
zobowiązany mimo wezwania nie odebrał w zakreślonym
terminie ruchomości oddanych na przechowanie lub złożonych
na skład, a koszty przechowania lub składu mogą być
wyższe niż wartość tych ruchomości, organ
egzekucyjny, na wniosek osoby, u której znajdują się
te ruchomości, może je sprzedać, stosując
odpowiednio przepisy art. 105-107.
Rozdział
6
Przymus
bezpośredni
Art.
148. [Przesłanki zastosowania]
§
1. Przymus
bezpośredni polega na doprowadzeniu do wykonania obowiązku
podlegającego egzekucji drogą zagrożenia zastosowania
lub drogą zastosowania bezpośrednio skutecznych środków,
nie wyłączając siły fizycznej, w celu usunięcia
oporu zobowiązanego i oporu innych osób, które
stoją na przeszkodzie wykonaniu obowiązku.
§
2. W
szczególności przymus bezpośredni stosuje się w
celu doprowadzenia do wykonania przez zobowiązanego opuszczenia
nieruchomości, lokalu (pomieszczenia), wydania rzeczy,
zaniechania czynności lub nieprzeszkadzania innej osobie w
wykonywaniu jej praw, a także w przypadkach, gdy ze względu
na charakter obowiązku stosowanie innych środków
egzekucyjnych nie jest możliwe.
Art.
149. [Wyznaczenie egzekutora]
Organ
egzekucyjny wyznacza egzekutora (art. 31) w celu przeprowadzenia
egzekucji przez zastosowanie przymusu bezpośredniego.
Art.
150. [Tryb zastosowania]
§
1. Egzekutor,
przystępując do czynności egzekucyjnych, doręcza
zobowiązanemu:
1)
odpis tytułu wykonawczego zgodnie z art. 32;
2)
postanowienie organu egzekucyjnego o wezwaniu zobowiązanego do
wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym, z
zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego.
§
2. Zobowiązanemu
służy prawo zgłoszenia zarzutów w sprawie
prowadzenia postępowania egzekucyjnego (art. 33 i 34) oraz prawo
wniesienia zażalenia na postanowienie w sprawie zastosowania
środka egzekucyjnego.
§
3. Jeżeli
zwłoka w wykonaniu obowiązku może zagrozić
zdrowiu lub życiu albo spowodować niemożność
lub znaczne utrudnienie w dochodzeniu wykonania przez zobowiązanego
obowiązku, a także w innych przypadkach określonych w
odrębnych przepisach,
może być niezwłocznie zastosowany przymus bezpośredni
wykonania obowiązku wynikającego z przepisu prawa, po
ustnym wezwaniu organu egzekucyjnego, bez uprzedniego upomnienia
zobowiązanego oraz bez doręczenia mu odpisu tytułu
wykonawczego i postanowienia o wezwaniu do wykonania obowiązku
(§ 1).
§
4. Określone
w § 3 zasady stosowania przymusu bezpośredniego dotyczą
również organów celnych przy sprawowaniu kontroli
celnej.
Art.
151. [Zastosowanie przymusu bezpośredniego w toku
postępowania]
Egzekutor
może zastosować przymus bezpośredni również
w toku postępowania egzekucyjnego, które zostało
wszczęte w celu zastosowania innego ze środków
egzekucyjnych, wymienionych w art. 1a pkt 12 lit. b, gdy ten środek
egzekucyjny okazał się bezskuteczny, a zastosowanie
przymusu bezpośredniego może doprowadzić do wykonania
egzekwowanego obowiązku. W tym przypadku przepisu art. 150 §
1 nie stosuje się, natomiast egzekutor powinien ustnie uprzedzić
zobowiązanego, że w razie dalszego uchylania się od
wykonania obowiązku zastosuje przymus bezpośredni.
Art.
152. [Zastosowanie przymusu bezpośredniego wobec osoby
trzeciej]
Egzekutor
może w toku czynności egzekucyjnych zastosować przymus
bezpośredni również do innej osoby niebędącej
zobowiązanym, jeżeli jej działalność lub
wstrzymywanie się od działalności albo jej zachowanie
się stanowi przeszkodę w doprowadzeniu do wykonania
egzekwowanego obowiązku.
Art.
153. [Zastosowanie przymusu bezpośredniego wobec służb
mundurowych]
§
1. Przymus
bezpośredni w stosunku do żołnierza w czynnej służbie
wojskowej albo funkcjonariusza Policji, Służby Ochrony
Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży
Granicznej może być zastosowany tylko przez odpowiednio
Żandarmerię Wojskową lub wojskowy organ porządkowy
albo organ Policji, Służby Ochrony Państwa, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży Granicznej.
§
2. Przepisu
§ 1 nie stosuje się, gdy ze względów
sanitarnych lub innych społecznych zachodzi potrzeba
natychmiastowego wykonania egzekwowanego obowiązku, a
Żandarmerii Wojskowej lub wojskowego organu porządkowego
albo właściwego organu Policji, Służby Ochrony
Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego lub Straży
Granicznej nie ma na miejscu.
Art.
153a. [Przymusowe doprowadzenie żołnierza]
Jeżeli
przepisy
szczególne przewidują przymusowe doprowadzenie żołnierza
w czynnej służbie wojskowej, doprowadzenia tego dokonuje
Żandarmeria Wojskowa lub wojskowy organ porządkowy.
DZIAŁ
IV
Postępowanie
zabezpieczające
Rozdział
1
Przepisy
wspólne
Art.
154. [Przesłanki zastosowania]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia należności pieniężnej
lub wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym,
jeżeli brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub
udaremnić egzekucję, w szczególności jeżeli
stwierdzono:
-
brak płynności finansowej zobowiązanego,
-
unikanie wykonania przez zobowiązanego obowiązku przez
nieujawnianie zobowiązań powstających z mocy prawa lub
nierzetelne prowadzenie ksiąg podatkowych,
-
dokonywanie przez zobowiązanego wyprzedaży majątku,
-
niezłożenie oświadczenia, o którym mowa w art.
39 § 1
ustawy - Ordynacja podatkowa, mimo wezwania do jego złożenia
albo niewykazanie w złożonym oświadczeniu wszystkich
rzeczy lub praw podlegających ujawnieniu.
§
2. Zabezpieczenie
może być dokonane także przed terminem płatności
należności pieniężnej lub przed terminem
wykonania obowiązku o charakterze niepieniężnym.
§
3. Zabezpieczenie
należności pieniężnych może dotyczyć
również przyszłych powtarzających się
świadczeń.
§
4. Zajęcie
zabezpieczające przekształca się w zajęcie
egzekucyjne:
1)
z dniem wystawienia tytułu wykonawczego, pod warunkiem że
nastąpiło nie później niż przed upływem
2 miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji lub
innego orzeczenia podlegającego wykonaniu w sprawie, w której
dokonano zabezpieczenia, bądź doręczenia postanowienia
o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności;
2)
z dniem wygaśnięcia decyzji, o której mowa w art.
61 ust. 3
ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. z 2018 r. poz.
167) pod warunkiem wystawienia tytułu wykonawczego nie później
niż przed upływem 14 dni od dnia jej wygaśnięcia;
3)
z dniem podjęcia zawieszonego postępowania egzekucyjnego w
przypadkach określonych w art. 32a § 2, art. 32c § 1 i
art. 35 § 1, a także w przypadkach określonych w art.
79 ust. 5
ustawy o wzajemnej pomocy.
§
5. W
przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego i
wstrzymania wykonania decyzji, o której mowa w § 4 pkt 1,
zajęcie zabezpieczające przekształca się w
zajęcie egzekucyjne z dniem wystawienia tytułu
wykonawczego, pod warunkiem że nastąpiło nie później
niż przed upływem 2 miesięcy od dnia doręczenia
odpisu prawomocnego orzeczenia o oddaleniu lub odrzuceniu skargi bądź
umorzeniu postępowania sądowego.
§
6. Zajęcie
zabezpieczające nie przekształca się w zajęcie
egzekucyjne w przypadku uchylenia przez organ odwoławczy lub sąd
administracyjny decyzji stanowiącej podstawę do dokonania
zabezpieczenia, o ile wydanie nowej decyzji nakładającej
obowiązek podlegający wykonaniu w trybie przepisów o
postępowaniu egzekucyjnym w administracji nie nastąpi w
terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia decyzji organu
odwoławczego lub prawomocnego orzeczenia sądu
administracyjnego organowi właściwemu do wydania decyzji.
§
7. W
dniu przekształcenia się zajęcia, o którym mowa
w § 4 i 5, powstają skutki związane z zastosowaniem
środka egzekucyjnego.
§
8. Jeżeli
ustawa nie stanowi inaczej lub organ egzekucyjny, na wniosek
wierzyciela, nie postanowi inaczej, zabezpieczenie, o którym
mowa w art. 164 § 1 pkt 2-5, wygasa po upływie 2 miesięcy
od dnia doręczenia decyzji lub innego orzeczenia podlegającego
wykonaniu w sprawie, w której dokonano zabezpieczenia, albo
doręczenia postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej
wykonalności, chyba że wierzyciel wystawił tytuł
wykonawczy na zabezpieczoną należność pieniężną.
Art.
155. [Dopuszczalność zabezpieczenia przed ustaleniem
obowiązku]
Zabezpieczenie
może być dokonane również przed ustaleniem albo
określeniem kwoty należności pieniężnej lub
obowiązku o charakterze niepieniężnym, jeżeli
brak zabezpieczenia mógłby utrudnić lub udaremnić
skuteczne przeprowadzenie egzekucji, a przepisy
odrębne zezwalają na takie zabezpieczenie.
Art.
155a. [Wniosek o zabezpieczenie]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia:
1)
na wniosek wierzyciela i na podstawie wydanego przez niego
zarządzenia zabezpieczenia;
2)
na wniosek wierzyciela i na podstawie wydanego przez niego tytułu
wykonawczego, w przypadkach określonych w art. 32a § 3 i
art. 35 § 2;
3)
na wniosek państwa członkowskiego i na podstawie
zarządzenia zabezpieczenia, zagranicznego tytułu
wykonawczego, dokumentu zabezpieczenia albo jednolitego tytułu
wykonawczego określonych w przepisach ustawy o wzajemnej pomocy,
w zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f;
4)
na wniosek państwa członkowskiego lub państwa
trzeciego i na podstawie zarządzenia zabezpieczenia albo
zagranicznego tytułu wykonawczego wystawionych zgodnie z
przepisami ustawy
o wzajemnej pomocy, w zakresie należności, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 9.
§
1a. Organ
egzekucyjny może z urzędu dokonać zabezpieczenia na
podstawie tytułu wykonawczego, w przypadkach określonych w
art. 32a § 3, art. 32c § 2 i art. 35 § 2 oraz w
przypadkach określonych w art.
79 ust. 5
ustawy o wzajemnej pomocy.
§
2. (uchylony).
§
3. Jeżeli
wniosek o zabezpieczenie jest zgłaszany po wszczęciu albo
zakończeniu postępowania podatkowego lub kontrolnego, we
wniosku tym wyszczególnia się składniki majątkowe
zobowiązanego, które mogą być przedmiotem
zabezpieczenia.
Art.
155b. [Obowiązek doręczeń przed przystąpieniem
do czynności zabezpieczających]
§
1. Organ
egzekucyjny lub egzekutor, przystępując do czynności
zabezpieczających, doręcza zobowiązanemu odpowiednio:
1)
odpis zarządzenia zabezpieczenia;
2)
dokument zabezpieczenia;
3)
odpis tytułu wykonawczego, o ile nie został wcześniej
doręczony, wraz z zawiadomieniem o przystąpieniu do
zabezpieczenia;
4)
zawiadomienie o przystąpieniu do zabezpieczenia, jeżeli
odpis tytułu wykonawczego został doręczony w egzekucji
administracyjnej.
§
1a. W
przypadku gdy doręczenie odpisu zarządzenia po doręczeniu
decyzji o zabezpieczeniu, o której mowa w art.
33
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, mogłoby
utrudnić lub udaremnić dokonanie zabezpieczenia, organ
egzekucyjny lub egzekutor wraz z odpisem zarządzenia
zabezpieczenia doręcza zobowiązanemu tę decyzję o
zabezpieczeniu.
§
2. W
przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 4, nie stosuje się
przepisów art. 33 i art. 34.
Art.
156. [Elementy składowe zarządzenia zabezpieczenia]
§
1. Zarządzenie
zabezpieczenia zawiera:
1)
oznaczenie wierzyciela;
2)
wskazanie imienia i nazwiska lub firmy zobowiązanego i jego
adresu, a także NIP lub PESEL, jeżeli zobowiązany taki
numer posiada;
3)
podanie treści obowiązku podlegającego zabezpieczeniu,
podstawy prawnej tego obowiązku, a w przypadku zabezpieczania
należności pieniężnej - także określenie
jej wysokości;
4)
wskazanie podstawy prawnej zabezpieczenia obowiązku;
5)
wskazanie okoliczności świadczących o wystąpieniu
możliwości utrudnienia bądź udaremnienia
egzekucji;
6)
datę wydania zarządzenia zabezpieczenia, nazwę
wierzyciela, który je wydał, oraz imię i nazwisko
oraz stanowisko służbowe osoby upoważnionej do
działania w imieniu wierzyciela;
7)
klauzulę organu egzekucyjnego o przyjęciu zarządzenia
zabezpieczenia do wykonania;
8)
pouczenie zobowiązanego o przysługującym mu w terminie
7 dni prawie zgłoszenia do organu egzekucyjnego zarzutów;
9)
sposób i zakres zabezpieczenia obowiązku o charakterze
niepieniężnym.
§
2. W
przypadku zabezpieczania należności pieniężnych,
zarządzenie zabezpieczenia, o którym mowa w § 1,
sporządza się według wzoru określonego w drodze
rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych. Wzór zarządzenia
zabezpieczenia powinien zawierać dane, o których mowa w §
1, a ponadto umożliwiać elektroniczne przetwarzanie tych
danych.
Art.
157. [Odmowa dokonania zabezpieczenia]
§
1. Jeżeli
obowiązek, którego dotyczy zarządzenie
zabezpieczenia, nie podlega zabezpieczeniu w trybie administracyjnym
lub zarządzenie zabezpieczenia nie zawiera treści
określonej w art. 156 § 1, organ egzekucyjny nie
przystępuje do zabezpieczenia. Na postanowienie organu
egzekucyjnego odmawiające dokonania zabezpieczenia przysługuje
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym zażalenie.
§
2. Organ
egzekucyjny może uzależnić nadanie klauzuli o
przyjęciu zarządzenia zabezpieczenia do wykonania od
złożenia przez wierzyciela kaucji na zabezpieczenie
roszczeń zobowiązanego o naprawienie szkód
spowodowanych wskutek wykonania zarządzenia zabezpieczenia.
Art.
157a. [Zmiana lub uchylenie zabezpieczenia]
Organ
egzekucyjny może w każdym czasie uchylić lub zmienić
sposób lub zakres zabezpieczenia. Na postanowienie w sprawie
zmiany lub uchylenia zabezpieczenia służy zażalenie.
Art.
158. [Dopuszczalność zastosowania kilku sposobów
zabezpieczeń]
W
przypadku potrzeby organ egzekucyjny może stosować kilka
sposobów zabezpieczenia.
Art.
159. [Uchylenie zabezpieczenia]
§
1. Organ
egzekucyjny na żądanie zobowiązanego uchyla
zabezpieczenie obowiązku o charakterze niepieniężnym,
jeżeli wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego
nie został zgłoszony w terminie 3 miesięcy od dnia
dokonania tego zabezpieczenia.
§
1a. O
uchyleniu zabezpieczenia organ egzekucyjny wydaje postanowienie. Na
postanowienie to przysługuje zażalenie zobowiązanemu i
wierzycielowi niebędącemu jednocześnie organem
egzekucyjnym.
§
2. Termin
określony w § 1 może być przez organ egzekucyjny
przedłużony na wniosek wierzyciela o okres do 3 miesięcy,
jeżeli z uzasadnionych przyczyn postępowanie egzekucyjne
nie mogło być wszczęte.
§
3. Na
postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie przedłużenia
terminu określonego w § 1 lub odmowy przedłużenia
tego terminu służy wierzycielowi i zobowiązanemu
zażalenie.
Art.
160. [Ograniczenia w zakresie stosowania zabezpieczenia]
§
1. Zabezpieczenie
nie może zmierzać do tego, aby stanowiło wykonanie
obowiązku.
§
2. W
drodze zabezpieczenia nie można stosować przeciw
zobowiązanemu przymusu bezpośredniego.
Art.
161. [Sprzedaż zajętych ruchomości]
Zajęte
w celu zabezpieczenia ruchomości, o których mowa w art.
104 § 2 pkt 1 i 2, albo które mogą stracić na
wartości w przypadku ich przechowywania, mogą być
sprzedane bezpośrednio po ich zajęciu. Zajęte w celu
zabezpieczenia inne ruchomości mogą być sprzedane w
drodze egzekucji administracyjnej, jeżeli w razie niesprzedania
straciłyby znacznie na wartości albo jeżeli dozór
zajętych przedmiotów powoduje znaczne koszty. Dotyczy to
również zajętego w celu zabezpieczenia inwentarza
żywego, w razie gdy dłużnik odmawia przyjęcia go
pod dozór. Uzyskana ze sprzedaży kwota podlega złożeniu
do depozytu organu egzekucyjnego.
Art.
162. [Zbieg postępowań zabezpieczających]
§
1. W
razie zbiegu postępowania zabezpieczającego prowadzonego
przez organ egzekucji administracyjnej i organ egzekucji sądowej,
przepisów art. 62 nie stosuje się, chyba że w myśl
przepisów Kodeksu
postępowania cywilnego
rzecz stanowiąca przedmiot zabezpieczenia podlega sprzedaży.
§
2. W
razie zbiegu postępowania zabezpieczającego prowadzonego
przez dwa lub więcej organów egzekucji administracyjnej,
ma odpowiednie zastosowanie art. 63.
Art.
163. [Opłaty oraz wydatki]
§
1. Przepisy
art. 64c stosuje się odpowiednio do opłat za czynności
zabezpieczenia i wydatków związanych z postępowaniem
zabezpieczającym, jeżeli postępowanie egzekucyjne
zostało wszczęte.
§
2. Organ
egzekucyjny obciąża wierzyciela opłatami za czynności
zabezpieczające oraz wydatkami związanymi z
zabezpieczeniem, jeżeli postępowanie egzekucyjne nie
zostało wszczęte wskutek braku wniosku, o którym
mowa w art. 159 § 2, lub wniosek ten nie został
uwzględniony, a jeżeli nie zostało wszczęte z
innych powodów - wydatkami związanymi z postępowaniem
zabezpieczającym. Przepisy art. 64c § 6a pkt 2 i § 7
stosuje się odpowiednio.
§
2a. Nie
pobiera się opłat, o których mowa w § 2, jeżeli
wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym dokonującym
zabezpieczenia.
§
3. Organ
egzekucyjny może zażądać od wierzyciela wpłaty
zaliczki na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem
zabezpieczającym i uzależnić zabezpieczenie od
wpłacenia tej zaliczki.
§
4. Przepisy
art. 65 stosuje się również do wydatków
postępowania zabezpieczającego.
Rozdział
2
Zabezpieczenie
należności pieniężnych
Art.
164. [Formy zabezpieczenia]
§
1. Organ
egzekucyjny dokonuje zabezpieczenia należności pieniężnej
przez:
1)
zajęcie pieniędzy, wynagrodzenia za pracę,
wierzytelności z rachunków bankowych, innych
wierzytelności i praw majątkowych lub ruchomości;
2)
obciążenie nieruchomości zobowiązanego hipoteką
przymusową, w tym przez złożenie dokumentów do
zbioru dokumentów w przypadku nieruchomości, która
nie ma urządzonej księgi wieczystej;
3)
obciążenie statku morskiego lub statku morskiego w budowie
zastawem wpisanym do rejestru okrętowego (hipoteka morska
przymusowa);
4)
ustanowienie zakazu zbywania i obciążania nieruchomości,
która nie ma urządzonej księgi wieczystej albo
której księga wieczysta zginęła lub uległa
zniszczeniu;
5)
ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego prawa do
lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu
użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej.
§
2. Jeżeli
organ egzekucyjny nie jest jednocześnie wierzycielem, obciążenia
nieruchomości hipoteką przymusową lub statku morskiego
(statku morskiego w budowie) hipoteką morską przymusową
dokonuje wierzyciel, a jeżeli wierzycielem jest państwo
członkowskie lub państwo trzecie - organ egzekucyjny
działający we własnym imieniu i na rzecz tego państwa.
§
2a. Podstawą
wpisu hipoteki przymusowej dla zabezpieczenia należności
państw członkowskich lub państw trzecich jest:
dokument zabezpieczenia państwa członkowskiego, jednolity
tytuł wykonawczy państwa członkowskiego, zagraniczny
tytuł wykonawczy albo zarządzenie zabezpieczenia określone
w przepisach ustawy
o wzajemnej pomocy.
§
2b. W
przypadku gdy dokument, o którym mowa w § 2a, przekazany
został do organu egzekucyjnego przy wykorzystaniu systemu
teleinformatycznego albo z użyciem środków
komunikacji elektronicznej, podstawą wpisu hipoteki przymusowej
jest wydruk tego dokumentu sporządzony zgodnie z art. 26 §
1d.
§
2c. W
przypadku gdy dokument, o którym mowa w § 2a, sporządzony
jest w języku urzędowym państwa członkowskiego
lub państwa trzeciego albo języku uzgodnionym zgodnie z
art.
32
ustawy o wzajemnej pomocy, do wniosku o wpis hipoteki przymusowej
organ egzekucyjny dołącza również tłumaczenie
tego dokumentu sporządzone zgodnie z art.
31 ust. 1
lub 3
ustawy o wzajemnej pomocy.
§
3. Przed
skierowaniem wniosku do sądu o ustanowienie hipoteki przymusowej
lub do izby morskiej o ustanowienie hipoteki morskiej przymusowej
wierzyciel występuje do organu egzekucyjnego o nadanie tytułowi
wykonawczemu lub zarządzeniu zabezpieczenia klauzuli o
skierowaniu tytułu wykonawczego do egzekucji lub zarządzenia
zabezpieczenia do wykonania.
§
4. Do
zajęcia zabezpieczającego stosuje się odpowiednio
przepisy o zajęciu egzekucyjnym pieniędzy, wynagrodzenia za
pracę, świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego oraz
ubezpieczenia społecznego, renty socjalnej, egzekucję z
rachunków bankowych, innych wierzytelności pieniężnych,
praw z papierów wartościowych zapisanych na rachunku
papierów wartościowych oraz z wierzytelności z
rachunku pieniężnego, papierów wartościowych
niezapisanych na rachunku papierów wartościowych, weksla,
autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych oraz własności
przemysłowej, udziału w spółce z ograniczoną
odpowiedzialnością, pozostałych praw majątkowych
oraz ruchomości.
§
5. Zajęcie
zabezpieczające nie może dotyczyć rzeczy lub praw
zwolnionych z egzekucji.
Art.
165. [Szczegółowe zasady zabezpieczania należności
pieniężnych]
§
1. Wydane
w formie dokumentu papiery wartościowe zajęte w celu
zabezpieczenia należności pieniężnych podlegają
złożeniu do depozytu organu egzekucyjnego.
§
2. Zajęte
pieniądze w celu zabezpieczenia wpłaca się na
wydzielony oprocentowany rachunek bankowy organu egzekucyjnego z
oprocentowaniem udzielonym przez bank dla wkładów
wypłacanych na każde żądanie, z zastrzeżeniem
§ 3.
§
3. Jeżeli
z okoliczności sprawy wynika, że zabezpieczenie trwać
będzie dłużej niż 3 miesiące, zajęte
pieniądze, na wniosek zobowiązanego, wpłaca się
na rachunek lokaty terminowej.
§
4. Zajęta
wierzytelność po nadejściu terminu jej płatności
przez dłużnika tej wierzytelności zrealizowana jest w
celu zabezpieczenia przez przekazanie jej na rachunek, o którym
mowa w § 2. Tak samo przekazywane są zajęte w celu
zabezpieczenia wynagrodzenia za pracę i inne należności
płatne w przyszłości, bez ponawiania ich zajęcia
aż do wysokości należności zabezpieczonej.
Art.
166. [Kaucja]
Na
wniosek zobowiązanego, zabezpieczenie należności
pieniężnej może być dokonane przez złożenie
kaucji. Jeżeli zobowiązany składa wniosek o przyjęcie
kaucji w gotówce albo wniosek o przyjęcie kaucji w innej
postaci zostanie uwzględniony przez organ egzekucyjny, organ ten
określa kwotę kaucji, nie wyższą jednak od
należności podlegającej zabezpieczeniu.
Art.
166a. [Zakaz rozporządzania mieniem]
§
1. Zobowiązany
nie może rozporządzać składnikiem majątkowym
zajętym w celu zabezpieczenia, z zastrzeżeniem § 2 i
3.
§
2. W
okresie zabezpieczenia mogą być dokonywane za zgodą
organu egzekucyjnego wypłaty z zajętego w celu
zabezpieczenia rachunku bankowego zobowiązanego, po
przedstawieniu przez niego wiarygodnych dokumentów
świadczących o konieczności poniesienia tych wydatków
dla wykonywania działalności gospodarczej.
§
3. Zajęcie
zabezpieczające nie pozbawia zobowiązanego prawa do
polecenia zapłaty zabezpieczonej należności pieniężnej
ze środków pieniężnych znajdujących się
na rachunku, o którym mowa w art. 165 § 2.
Art.
166b. [Odesłanie]
W
postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio
przepisy działu I i art. 168d.
Art.
166c. [Wyłączenie stosowania przepisów]
§
1. W
zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. a-f i pkt 9, w postępowaniu
zabezpieczającym nie stosuje się przepisów art. 154
§ 1-3, 5 i 6, art. 155, art. 156, art. 157 i art. 163 §
2-3.
§
2. W
zakresie należności pieniężnych, o których
mowa w art. 2 § 1 pkt 8 lit. g, nie stosuje się przepisów
działu IV.
Rozdział
3
Zabezpieczenie
obowiązków o charakterze niepieniężnym
Art.
167. [Określenie środka zabezpieczenia]
§
1. Organ
egzekucyjny w zarządzeniu zabezpieczenia wykonania obowiązku
o charakterze niepieniężnym określa środek
zabezpieczania lub inną czynność, które
stosownie do okoliczności są zastosowane.
§
2. Przy
wyborze środka zabezpieczenia organ egzekucyjny uwzględni
interesy stron w takiej mierze, aby wierzycielowi zapewnić
wykonanie obowiązku, a zobowiązanego nie obciążać
ponad potrzebę.
Art.
168. [Dodatkowe środki zabezpieczenia]
Organ
egzekucyjny może w razie potrzeby zastosować także
środki zabezpieczenia przewidziane w art. 164 § 1. W
szczególności może być dokonane zajęcie
pieniędzy, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z
rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych
oraz innych wierzytelności, jeżeli w ten sposób
zabezpieczy się pokrycie przez zobowiązanego kosztów
wykonania zastępczego.
DZIAŁ
IVA
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
ZA NARUSZENIE PRZEPISÓW USTAWY
Rozdział
1
Odpowiedzialność
odszkodowawcza
Art.
168a. [Roszczenia odszkodowawcze osoby trzeciej]
Osoba,
która rości sobie prawo do rzeczy lub prawa majątkowego,
z których przeprowadzono egzekucję przez sprzedaż
rzeczy lub wykonanie prawa majątkowego, może dochodzić
od zobowiązanego odszkodowania na podstawie przepisów
Kodeksu
cywilnego
dotyczących odpowiedzialności za wyrządzoną
szkodę.
Art.
168b. [Roszczenia odszkodowawcze zobowiązanego]
§
1. Zobowiązany
może dochodzić odszkodowania od organu egzekucyjnego lub
wierzyciela na podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego
za szkody wyrządzone wskutek niezgodnego z przepisami prawa
wszczęcia lub prowadzenia egzekucji administracyjnej lub
postępowania zabezpieczającego.
§
2. W
przypadku należności pieniężnych określonych
w art. 2 § 1 pkt 8 i 9 przez wierzyciela, o którym mowa w
ust. 1, rozumie się centralne biuro łącznikowe.
§
3. Zobowiązany
może dochodzić odszkodowania od wierzyciela lub organu
prowadzącego rejestr, na podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego,
za szkodę wyrządzoną na skutek niezgodnego z prawem
ujawnienia w rejestrze danych, o których mowa w art. 18b §
2.
Art.
168c. [Odpowiedzialność dłużnika zajętej
wierzytelności. Odesłanie]
§
1. Dłużnik
zajętej wierzytelności, który nie wykonał lub
nienależycie wykonał ciążące na nim
obowiązki, o których mowa w art. 69a § 1, lub
obowiązki związane z realizacją egzekucyjnego lub
zabezpieczającego zajęcia wierzytelności lub prawa
majątkowego, odpowiada za szkody wyrządzone z tego powodu
wierzycielowi na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.
§
2. Wierzyciel
może dochodzić odszkodowania od zobowiązanego na
podstawie przepisów Kodeksu
cywilnego
za szkody wyrządzone wskutek niewykonania lub nienależytego
wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 69a § 2.
Rozdział
2
Odpowiedzialność
porządkowa
Art.
168d. [Odpowiedzialność za odmowę udzielenia
informacji lub wyjaśnień]
§
1. Na
osobę, która wbrew ciążącemu na niej
obowiązkowi odmawia udzielenia organowi egzekucyjnemu informacji
lub wyjaśnień niezbędnych do prowadzenia egzekucji
albo udziela fałszywych informacji lub wyjaśnień, może
być nałożona kara pieniężna do wysokości
3800 zł.
§
2. Jeżeli
żądanie udzielenia informacji lub wyjaśnień było
skierowane do osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej, karę
pieniężną nakłada się na pracownika
odpowiedzialnego za udzielenie informacji lub wyjaśnień, a
gdyby ustalenie takiego pracownika było utrudnione - karę
pieniężną nakłada się na odpowiedzialnego
kierownika.
§
3. Karę,
o której mowa w § 1, można nałożyć
również na zobowiązanego, który nie
powiadamia organu egzekucyjnego o zmianie miejsca swego pobytu lub
zajęciu przez inny organ egzekucyjny ruchomości, a także
prawa majątkowego, którego warunkiem wykonywania jest
posiadanie dokumentu, a także na zarządcę
nieruchomości, który bez usprawiedliwionej przyczyny nie
składa sprawozdania lub nie wykonuje polecenia organu
egzekucyjnego.
§
4. W
przypadku uchybienia obowiązkowi, o którym mowa w §
1, przez żołnierza, zamiast nałożenia kary
pieniężnej występuje się do dowódcy
jednostki wojskowej, w której żołnierz ten pełni
służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do
odpowiedzialności dyscyplinarnej.
Art.
168e. [Odpowiedzialność dłużnika zajętej
wierzytelności]
§
1. Na
dłużnika zajętej wierzytelności, który nie
wykonuje lub nienależycie wykonuje ciążące na nim
obowiązki związane z egzekucją lub zabezpieczeniem
wierzytelności lub prawa majątkowego, można nałożyć
karę pieniężną do wysokości 3800 zł.
§
2. Kara,
o której mowa w § 1, może być powtarzana w
przypadku uchylania się od wykonania, w dodatkowo wyznaczonych
terminach, obowiązków wynikających z zajęcia
egzekucyjnego lub zabezpieczającego.
§
3. Jeżeli
dłużnikiem zajętej wierzytelności jest osoba
prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości
prawnej, karę pieniężną nakłada się na
wyznaczonego pracownika, a jeżeli nie został wyznaczony -
kierownika bezpośrednio odpowiedzialnego za realizację
zajęcia, a w spółce prawa handlowego -
odpowiedzialnego członka zarządu, natomiast w spółce
cywilnej - odpowiedzialnego wspólnika.
§
4. Postanowienie
w sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje organ
egzekucyjny, z zastrzeżeniem § 5.
§
5. Jeżeli
egzekucję z wierzytelności prowadzi organ egzekucyjny, o
którym mowa w art. 19 § 3, 4, 7 i 8, postanowienie w
sprawie nałożenia kary pieniężnej wydaje
naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu
na siedzibę tego organu.
§
6. Na
postanowienie o nałożeniu kary pieniężnej
przysługuje zażalenie.
§
7. Kara
pieniężna nałożona w związku z egzekucją
prowadzoną przez organ, o którym mowa w art. 19 § 3,
4, 7 i 8, przypada na rzecz tego organu.
Rozdział
3
Odpowiedzialność
karna
Art.
168f. [Brak upoważnienia do udostępnienia danych z
rejestru]
Kto
występuje o udostępnienie z rejestru danych, o których
mowa w art. 18b § 2, bez wymaganego upoważnienia
zobowiązanego, o którym mowa w art. 18b § 2 pkt 1
lit. a lub d, którego dane dotyczą albo oświadczenia
podmiotu, na rzecz którego wyszukuje dane w rejestrze, o
posiadaniu takiego upoważnienia, podlega grzywnie do 30 000 zł.
Art.
168g. [Przechowywanie danych udostępnionych z rejestru
niezgodnie z przepisami]
Kto
przechowuje uzyskane z rejestru dane, o których mowa w art.
18b § 2, z naruszeniem przepisu art. 18s § 1, podlega
grzywnie do 30 000 zł.
Art.
168h. [Ujawnienie danych udostępnionych z rejestru z
naruszeniem przepisów]
Kto
ujawnił dane, o których mowa w art. 18b § 2,
dotyczące zobowiązanego, o którym mowa w art. 18b §
2 pkt 1 lit. a lub d, z naruszeniem przepisu art. 18s § 2 lub 4,
podlega grzywnie do 30 000 zł.
DZIAŁ
V
Przepisy
wprowadzające i końcowe
Art.
169. [Zasada stosowania nowej ustawy]
Postępowanie
egzekucyjne i zabezpieczające, toczące się w dniu
wejścia w życie niniejszej ustawy, będzie prowadzone w
dalszym ciągu w myśl przepisów tej ustawy i przez
organy w niej wskazane.
Art.
170. [Pozostawienie w mocy przepisów]
§
1. Pozostają
w mocy przepisy ustaw szczególnych dotyczące
administracyjnego postępowania zabezpieczającego na
podstawie orzeczenia prokuratora, sądu, organów
administracji celnej lub organów kontroli administracji
publicznej o zabezpieczeniu rzeczy, w stosunku do których może
być orzeczony przepadek.
§
2. W
postępowaniu o zabezpieczenie, o którym mowa w § 1,
postanowienie o wyłączeniu wydaje naczelnik urzędu
skarbowego, stosując przepisy niniejszej ustawy. Na
postanowienie o wyłączeniu przysługuje prawo
wniesienia zażalenia organowi, który wydał
postanowienie o zabezpieczeniu, oraz wierzycielowi. Do czasu
rozstrzygnięcia zażalenia dokonane czynności
egzekucyjne pozostają w mocy.
Art.
171. [Pozostawienie w mocy przepisów]
§
1. Pozostają
w mocy przepisy:
1)
ustawy
z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe (Dz. U. Nr 4, poz. 21, Nr
54, poz. 320, Nr 59, poz. 350 oraz Nr 74, poz. 439 i 440),
2)
ustawy
z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. Nr 4,
poz. 22 i Nr 74, poz. 439).
§
2. W
szczególności pozostają w mocy przepisy o
niedopuszczalności egzekucji należności przypadających
od banków, zawarte w art.
56
ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U.
Nr 4, poz. 22 i Nr 74, poz. 439).
Art.
172. [Pozostawienie w mocy przepisów]
Pozostają
w mocy przepisy art.
64
i 65
ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. z 1987 r.
Nr 30, poz. 165, z 1989 r. Nr 10, poz. 57, Nr 20, poz. 108, Nr 34,
poz. 178, Nr 35, poz. 192 i z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 32, poz. 190
i Nr 34, poz. 198).
Art.
173.
(uchylony).
Art.
174. [Delegacja ustawowa]
Rada
Ministrów może, w drodze rozporządzenia, rozciągnąć
stosowanie w całości lub w części przepisów
działu II rozdziału 6 w zakresie przechowywania,
oszacowania i sprzedaży zajętych ruchomości na
określone ruchomości, które stały się
własnością Skarbu Państwa albo powiatu na
podstawie przepisów o likwidacji mienia, o przepadku mienia, z
tytułu spadków lub z innych tytułów albo gdy
Skarb Państwa na podstawie szczególnych przepisów
jest upoważniony do sprzedaży cudzej ruchomości.
Rozporządzenie to w szczególności określi
przypadki, w których może nastąpić nieodpłatne
przekazanie ruchomości przez Skarb Państwa albo powiat lub
ich niszczenie, a także sposób rozliczania wydatków
związanych z przechowywaniem lub sprzedażą ruchomości
niestanowiących własności Skarbu Państwa.
1 Niniejsza
ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia
następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:1)
dyrektywy
2001/44/WE z dnia 15 czerwca 2001 r. zmieniającej dyrektywę
76/308/EWG w sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń
wynikających z czynności stanowiących część
systemu finansowania Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji
Rolnej oraz opłat rolnych i ceł oraz w odniesieniu do
podatku od wartości dodanej i podatków akcyzowych (Dz.
Urz. WE L 175 z 28.06.2001);2) dyrektywy
2002/94/WE z dnia 9 grudnia 2002 r. ustalającej szczegółowe
zasady wykonania niektórych przepisów dyrektywy
76/308/EWG w sprawie wzajemnej pomocy przy windykacji roszczeń
dotyczących niektórych opłat, ceł, podatków
i innych środków (Dz. Urz. WE L 337 z 13.12.2002).Dane
dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej,
zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez
Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej
- dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.
2 Art.
1a pkt 10a dodany przez art. 64 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. (Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem
25 listopada 2018 r.
3 Art.
1a pkt 19a dodany przez art. 64 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. (Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem
25 listopada 2018 r.
4 Art.
3a § 1:- zmieniony przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 czerwca
2018 r. (Dz.U.2018.1356) zmieniającej nin. ustawę z dniem
28 lipca 2018 r.- zdanie wstępne zmienione przez art. 20 pkt 1
lit. a ustawy z dnia 23 października 2018 r. (Dz.U.2018.2192)
zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
5 Art.
3a § 1 pkt 9 dodany przez art. 20 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 23
października 2018 r. (Dz.U.2018.2192) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
6 Art.
3a § 2 pkt 1:- zmieniony przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6
czerwca 2018 r. (Dz.U.2018.1356) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 28 lipca 2018 r.- zmieniony przez art. 20 pkt 2 ustawy z dnia
23 października 2018 r. (Dz.U.2018.2192) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
7 Art.
5 § 1 pkt 1 zmieniony przez art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 23
października 2018 r. (Dz.U.2018.2193) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
8 Art.
5 § 1 pkt 4a zmieniony przez art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 23
października 2018 r. (Dz.U.2018.2193) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
9 Art.
5 § 1 pkt 4c dodany przez art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 23
października 2018 r. (Dz.U.2018.2193) zmieniającej nin.
ustawę z dniem 1 stycznia 2019 r.
10 Art.
5a dodany przez art. 3 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r.
(Dz.U.2019.730) zmieniającej nin. ustawę z dniem 4 maja
2019 r.
11 Art.
6a dodany przez art. 64 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25
listopada 2018 r.
12 Art.
8 § 1 pkt 10 zmieniony przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6
grudnia 2018 r. (Dz.U.2018.2432) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 11 stycznia 2019 r.
13 Art.
8 § 1 pkt 10a dodany przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia
2018 r. (Dz.U.2018.2432) zmieniającej nin. ustawę z dniem
11 stycznia 2019 r.
14 Obecnie
przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, stosownie do art.
192
ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2017.1383).
15 Od
dnia pierwszych wyborów do Rady m.st. Warszawy i do rad
dzielnic w m.st. Warszawie utworzonych na podstawie przepisów
ustawy
z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy
(Dz.U.2002.41.361) - m.st. Warszawy, stosownie do art.
31
tej ustawy.
16 Art.
27d dodany przez art. 64 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25
listopada 2018 r.
17 Art.
28d dodany przez art. 64 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25
listopada 2018 r.
18 Art.
56 § 1a dodany przez art. 64 pkt 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25
listopada 2018 r.
19 Art.
56 § 1b dodany przez art. 64 pkt 5 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem 25
listopada 2018 r.
20 Art.
57 § 2 zmieniony przez art. 64 pkt 6 lit. a ustawy z dnia 5
lipca 2018 r. (Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 listopada 2018 r.
21 Art.
57 § 2a dodany przez art. 64 pkt 6 lit. b ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. (Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z dniem
25 listopada 2018 r.
22 Art.
57 § 3 zmieniony przez art. 64 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 5
lipca 2018 r. (Dz.U.2018.1629) zmieniającej nin. ustawę z
dniem 25 listopada 2018 r.
23 Art.
64 § 1 pkt 4 częściowo został uznany za niezgodny
z art.
2
Konstytucji RP w związku z art.
64 ust. 1
i art.
84
Konstytucj RP przez pkt 1 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z
dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt SK 31/14 (Dz.U.2016.1244) z dniem
16 sierpnia 2016 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej
przepis traci moc w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej
wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne.
24 Art.
64 § 6 częściowo został uznany za niezgodny z
art.
2
Konstytucji RP w związku z art.
64 ust. 1
i art.
84
Konstytucji RP przez pkt 2 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z
dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt SK 31/14 (Dz.U.2016.1244) z dniem
16 sierpnia 2016 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej
przepis traci moc w zakresie, w jakim nie określa maksymalnej
wysokości opłaty manipulacyjnej.
25 Art.
64 § 8 częściowo został uznany za niezgodny art.
2
Konstytucji RP w związku z art.
64 ust. 1
i art.
84
Konstytucji RP przez pkt 3 wyroku Trybunału Konstytucyjnego z
dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt SK 31/14 (Dz.U.2016.1244) z dniem
16 sierpnia 2016 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej
przepis traci moc w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości
obniżenia opłaty, o której mowa w art. 64 § 1
pkt 4 tej ustawy i opłaty manipulacyjnej w razie umorzenia
postępowania z uwagi na dobrowolną zapłatę
egzekwowanej należności po dokonaniu czynności
egzekucyjnych.
26 Art.
80 § 1 zmieniony przez art. 3 ustawy z dnia 13 kwietnia 2018 r.
(Dz.U.2018.1104) zmieniającej nin. ustawę z dniem 9 lipca
2018 r.
27 Art.
81 § 6 uchylony przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
28 Art.
81 § 7 uchylony przez art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r.
(Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
29 Art.
81 § 8 zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018
r. (Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
30 Art.
81 § 9 zmieniony przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018
r. (Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
31 Art.
81 § 10 uchylony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018
r. (Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
32 Art.
81 § 11 uchylony przez art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018
r. (Dz.U.2018.1499) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22
sierpnia 2018 r.
33 Art.
144 częściowo został uznany za niezgodny z niezgodny z
art.
30,
art.
71 ust. 1
i art.
75 ust. 1
Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18
października 2017 r. sygn. akt K 27/15 (Dz.U.2017.1954) z dniem
20 października 2017 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej
przepis traci moc w zakresie, w jakim odnosi się do egzekucji z
nieruchomości lub lokalu (pomieszczenia) służących
zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych zobowiązanego.
aktualności prawne
