Zgodnie z art. 66 ustawy Prawo budowlane – w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska; jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku; jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia – organ nadzoru budowlanego nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zajmował się niedawno sprawą związaną z ustaleniem, kto tak naprawdę może być adresatem powyższej decyzji i na kim spoczywa obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego jednego z małopolskich powiatów nakazał gminie oraz wspólnocie mieszkaniowej wykonanie robót zabezpieczających mur oporowy znajdujący się na gminnym terenie w celu usunięcia stanu zagrożenia życia, zdrowia i bezpieczeństwa mienia w rejonie. Należy dodać, że wspólnota mieszkaniowa zajmowała jedynie sąsiedni budynek i na jej terenie nie znajdował się mur potrzebujący naprawy.
Organ wskazał, że wspólnotę mieszkaniową biorąc pod uwagę usytuowanie tak budynku wspólnoty, jak i ukształtowanie oraz zagospodarowanie sąsiedniej działki należy uznać za strony postępowania. Dalej wywodzono, że mur oporowy poddawany rekonstrukcji wraz z jego drewnianą konstrukcją zabezpieczającą, bezpośrednio styka się ze ścianami bocznymi budynku wspólnoty, a zatem istnieje uzasadnione niebezpieczeństwo naruszenia konstrukcji tego budynku.
Decyzja została jednak zaskarżona przez wspólnotę mieszkaniową, która wskazała m.in., że organ złamał prawo poprzez błędne ustalenie strony postępowania i w konsekwencji wydanie decyzji wobec osoby nie będącej stroną w sprawie, a także poprzez poczynienie błędnych ustaleń w zakresie stanu prawnego muru i błędne ustalenie podmiotu odpowiedzialnego do jego utrzymywania w należytym stanie i wykonania prac zabezpieczających.
Sąd przychylił się do skargi wspólnoty i uchylił decyzję wydaną w tej sprawie. WSA wskazał, że jedynie właściciele i zarządcy obiektów budowlanych, jako podmioty jedynie odpowiedzialne za utrzymanie obiektów budowlanych w należytym stanie technicznym mogą być adresatami decyzji nakazującej usunięcie nieprawidłowości dotyczących tego stanu uznanego przez organ jako zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska lub nieodpowiedni pod względem technicznym.
Postępowanie prowadzone na podstawie art. 66 ustawy Prawo budowlane dotyczy wyłącznie obowiązków właściciela lub zarządcy nieruchomości a nie osób trzecich, chyba że stan techniczny obiektu bezpośrednio zagraża nieruchomości sąsiedniej. Właściciel tej nieruchomości może być stroną postępowania, jako podmiot mający interes prawny z likwidacji zagrożenia, ale nie może być adresatem decyzji, gdyż ta co do zasady kierowana powinna być do właściciela bądź zarządcy nieruchomości na której obiekt w złym stanie technicznym się znajduje.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 27 listopada 2019 r. II SA/Kr 1087/19
Kancelaria Janowski Markiewicz