Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 10 lat, a w przypadku nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny przed upływem 5 lat, licząc od dnia nabycia, jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku sprzedaży lokalu mieszkalnego, jeśli środki uzyskane z jego sprzedaży przeznaczone zostaną w ciągu 12 miesięcy na nabycie innego lokalu mieszkalnego albo nieruchomości przeznaczonej lub wykorzystanej na cele mieszkaniowe. Ustawa jednak nie precyzuje, czy mieszkanie w ten sposób zakupione ma być położone tylko i wyłącznie na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, czy też może znajdować się poza jej granicami.

Jednakże z uwagi na fakt, że ta kwestia nie została w żaden sposób uregulowana przez ustawodawcę, i mając na uwadze członkowstwo Polski w Unii Europejskiej, należy twierdzić, iż nie ma przeszkód w nabyciu mieszkania za granicą w celu uniknięcia obowiązku zwrotu bonifikaty. Co więcej, ewentualny zakaz w tym zakresie naruszałby podstawowe swobody wspólnego rynku, a w szczególności swobodę przepływu kapitału, która oznacza m. in. możliwość transferu zysków z jednego kraju członkowskiego UE do drugiego oraz prawo inwestowania i nabywania wszelkich walorów rzeczowych i finansowych za granicą bez żadnych przeszkód.