Uregulowany w przepisach ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (DzU 06.156.1118) tryb postępowania w sprawie wydawania decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego budził wiele zastrzeżeń nie tylko wśród inwestorów, ale także wśród organów wydających te decyzje. Jednym z krytykowanych przepisów był art. 35 ustawy.
Zgodnie bowiem z art. 35 ust. 3 ustawy, w razie stwierdzenia braków merytorycznych we wniosku o pozwolenie na budowę, właściwy organ nakłada obowiązek ich usunięcia, określając przy tym termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę.
Wyznaczając ten termin, zdarzało się, że organ wydający decyzję przekroczył 65-dniowy termin na wydanie pozwolenia na budowę. W myśl art. 35 ust.6 prawa budowlanego, niewydanie przez właściwy organ decyzji w sprawie pozwolenia na budowę w terminie 65 dni od dnia złożenia wniosku o wydanie takiej decyzji, powoduje nałożenie przez organ wyższego stopnia kary w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Taka sytuacja doprowadziła do tego, że organy uprawnione do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, często wyznaczały inwestorowi zbyt krótki termin do usunięcia braków, nie zważając na zakres niezbędnych uzupełnień, jakie miałby dokonać inwestor.
Inwestor, który nie dotrzymał terminu, nie mógł uzyskać pozwolenia na budowę. Takie działania nie sprzyjały inwestorom, a bardzo często działały przeciwko nim.
Dotychczasowa praktyka Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego wypracowała stanowisko, iż czas wyznaczony na usunięcie nieprawidłowości określonych w art. 35 ust.1 ustawy, należy wliczyć do 65-dniowego terminu na wydanie pozwolenia na budowę.
NSA stwierdził, iż w sytuacji, gdy przedłużenie rozpatrywania sprawy nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu (art. 35 ust.8 ustawy Prawo budowlane), czasu na usunięcie braków we wniosku o pozwolenie na budowę nie wilcza się do 65 dni przewidzianych na wydanie pozwolenia na budowę (Naczelny Sąd Administracyjny, sygn. II OSK 73/08).
Konsekwencją tego orzeczenia będzie wyznaczanie inwestorom przez właściwe organy administracyjne, odpowiednich terminów, które umożliwią im uzupełnienie braków w złożonych wnioskach, a jednocześnie nie spowoduje to dla tychże organów ujemnych konsekwencji w postaci kar za przekroczenie terminu z art. 53. ust.6 Prawa budowlanego.
aktualności prawne
