Bezpłatna legalizacja samowoli budowlanej

Do 31 grudnia 2007 włącznie, czyli jeszcze tylko przez 2 i pół miesiąca, osoby, które dokonały samowoli budowlanej w okresie od 1 stycznia 1995 r. do 10 lipca 1998 r., mogą starać się o nieodpłatną legalizację tego stanu, składając stosowny wniosek do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Złożenie tego wniosku wymaga dopełnienia wielu formalności i przygotowania odpowiedniej dokumentacji, dlatego też warto już teraz postarać się o to, by w przyszłości uniknąć konieczności poniesienia dosyć wysokiej opłaty legalizacyjnej.

Zgodnie z art. 3 ustawy, z 10 maja 2007 r., o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 r., nr 99, poz. 665) do obiektu budowlanego (lub jego części) wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, bądź też mimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy organ administracji publicznej, jeżeli budowa została zakończona po 31 grudnia 1994 r., a przed 11 lipca 1998 r., nie stosuje się do 1 stycznia 2008 r. przepisów art. 48 - 49b ustawy, z 7 lipca 1994 r., Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r., nr 156, poz. 1118 ze zm.). Dotyczy to jednak tylko obiektów, w związku z którymi, przed 11 lipca 2003 r., nie zostało wszczęte postępowanie administracyjne przez właściwy organ nadzoru budowlanego.

W takiej sytuacji na właścicielu obiektu spoczywa obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie danego obiektu budowlanego. Natomiast w razie nieuzyskania pozwolenia na użytkowanie, właściwy organ nadzoru budowlanego nakaże rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części.

Ubiegający się o darmową legalizację samowoli budowlanej właściciel obiektu budowlanego obowiązany jest dołączyć do wniosku o pozwolenie na użytkowanie inwentaryzację powykonawczą obiektu budowlanego, sporządzoną przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane, i ekspertyzę techniczną, potwierdzającą przydatność obiektu do użytkowania oraz oświadczenia o braku sprzeciwu lub uwag ze strony Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej. Przy czym, gdy inwestor, w stosunku do którego nałożono obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego, zawiadomi – zgodnie z właściwością wynikającą z przepisów szczególnych – powyższe organy o zakończeniu budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania, a organy te nie zajmą stanowiska w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia, to, zgodnie z art. 56 ust. 2 Prawa budowlanego, sytuację taka traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag. Jest to niewątpliwe ułatwienie i przyśpieszenie proceduralne.

Właściwy organ nadzoru budowlanego, czyli Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, po protokolarnym potwierdzeniu zgodności inwentaryzacji powykonawczej ze stanem faktycznym, wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowanie, jeżeli legalizowany obiekt budowlany nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem oraz ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obowiązującego w dniu zakończenia budowy albo w dniu orzekania.

Jednakże jeżeli obiekt budowlany narusza przepisy lub ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w zakresie umożliwiającym doprowadzenie obiektu do stanu zgodnego z prawem, właściwy organ nadzoru budowlanego, w drodze postanowienia, nakłada obowiązek usunięcia tych naruszeń w wyznaczonym terminie. W razie niewykonania obowiązku w terminie, organ ten nakazuje rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, stosownie do zakresu naruszeń.

Uzyskanie legalizacji będzie możliwe także po 31 grudnia 2007 r., jednakże złożenie wniosku po tym terminie spowoduje nałożenie zwykle dosyć wysokich opłat legalizacyjnych. Podobna jest też sytuacja samowoli budowlanych powstałych do 31 grudnia 1994 r. albo po dniu 10 lipca 1998 r. Ustalonej opłaty należy dokonać w terminie siedmiu dni od chwili uzyskania decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Autor: Brunon Paul, radca prawny

Źródło: KRN.pl, 2007.10.12