Drogi dojazdowe do budynków na terenie osiedli mieszkaniowych, placów przy hipermarketach, etc. stanowiące tzw. drogi wewnętrzne, nie są drogami publicznymi w rozumieniu odpowiednich ustaw.
Wcześniej, m.in. w sytuacjach, w których taka droga nie leżała w strefie zamieszkania, nie miały do niej zastosowania zasady kodeksu wykroczeń. W efekcie Policja oraz Straż Miejska posiadały dość ograniczone uprawnienia, jeżeli chodzi o karanie kierowców czy zakładanie blokad na auta „tarasujące” drogę. Aby zmienić ten stan prawny, jeszcze w zeszłym roku weszły przepisy dotyczące tzw. strefy ruchu (ustawa z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw).
W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U.05.108.908 j.t) wskazano że strefa ruchu to obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi. Z kolei drogami wewnętrznymi są „drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg” (art. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. nr 19, poz. 115).
Jak wynika z definicji, nie każda droga osiedlowa jest zaliczana automatycznie do dróg, na których obowiązuje strefa ruchu (konieczne jest jej odpowiednie oznakowanie). Po wielomiesięcznych przygotowaniach w końcu Ministerstwo Infrastruktury określiło odpowiedni znak drogowy, co pozwala na wdrożenie omawianej nowelizacji. Warto jeszcze dodać, że zgodnie z art. 10 ust. 7 Prawa o ruchu drogowym „zarządzanie ruchem na drogach wewnętrznych, w tym w strefie ruchu i strefie zamieszkania, należy do podmiotu zarządzającego tymi drogami”, czyli o umieszczenie znaku może (choć nie jest to obowiązkowe) wystąpić zarządca drogi.
W związku z wprowadzeniem nowej kategorii dróg, znowelizowano także ustawę z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U.10.46.275 j.t.). Obecnie należy pamiętać, że wykroczeniami są następujące zachowania w strefie ruchu:
-
spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym wobec niedochowania ostrożności (art. 86 k.w.);
-
prowadzenie pojazdu mechanicznego znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka (art. 87 k.w.); analogiczną zmianę wprowadzono w w art. 178a § 2 k.k., który penalizuje jazdę w stanie nietrzeźwości;
-
prowadzenie pojazdu bez wymaganych przepisami świateł lub pozostawienie pojazdu bez wymaganego przepisami oświetlenia (art. 89 k.w.);
-
tamowanie lub utrudnianie ruchu (art. 90 k.w.);
-
prowadzenie pojazdu, nie mając do tego uprawnienia lub nie mając przy sobie wymaganych dokumentów (art. 94 i 95 k.w.).