Najnowsze orzecznictwo Sądu Najwyższego dopuszcza przeznaczanie nadwyżki pozostałej z zaliczek uiszczanych przez członków wspólnoty na fundusz remontowy.
Członkostwo we wspólnocie mieszkaniowej niesie ze sobą pewne obowiązki. Jednym z nich jest uczestniczenie w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Ustawa o własności lokali przewiduje formę zaliczek, płatnych miesięcznie, stąd często potocznie nazywanych czynszem. Wysokość takiej należności ustalana jest przez rząd w oparciu o roczny plan gospodarczy. Z uiszczanych w ten sposób kwot, zarządzający wspólnotą rozlicza się po zakończeniu roku, składając sprawozdania finansowe na zebraniu członków wspólnoty.
Ponieważ dokładnego kosztorysu nie sposób sporządzić z wyprzedzeniem, stąd często na koniec roku, po rozliczeniu wszystkich kosztów zarządu, mamy do czynienia z nadwyżkami lub zaległościami w płatności. Jasne jest, że w razie niedoboru środków finansowych właściciele lokali są zobowiązani do dopłaty. Wątpliwości budziła natomiast sytuacja, kiedy wspólnocie mieszkaniowej pozostawały pewne kwoty. Wtedy część pieniędzy wspólnota zwracała właścicielom, a część nadwyżek decydowała się przeznaczyć na inne cele, co z kolei budziło sprzeciw niektórych członków wspólnot.
Wątpliwości końcem stycznia rozwiał Sąd Najwyższy, wydając wyrok, zgodnie z którym wspólnota mieszkaniowa nie jest zmuszona zwracać nadwyżek zaliczek płaconych przez właścicieli lokali. Tym samym sąd uznał za prawidłową, częstą praktykę przekazywania nadpłat na fundusz remontowy. Przy tym podkreślił, że „jest to zgodne z interesami właścicieli i sprzyja płynności finansowej wspólnoty” (wyrok SN z dnia 26.01.2011 r., sygn. akt II CSK 358/10).
Co więcej, powyższa zasada nie dotyczy jedynie funduszu remontowego, ale także innych celów związanych z zarządem nieruchomością. Jak wskazał katowicki Sąd Apelacyjny „wspólnota mieszkaniowa jest uprawniona do podejmowania decyzji o przeznaczeniu części uzyskanego majątku na określony uchwałą właściwy cel, jeśli jest związany z zarządzaniem nieruchomością wspólną i utrzymywaniem jej w należytym stanie.” (wyrok z dnia 2.10.2009 r., sygn. akt I ACa 514/09). W orzeczeniu tym podkreślono, że „obowiązek prowadzenia przez wspólnotę mieszkaniową racjonalnej gospodarki oraz dbałości o nieruchomość wspólną może być właściwie wykonany, jeśli będzie ona w stanie pozyskać i dysponować niezbędnymi środkami finansowymi, co z resztą poddawane jest kontroli właścicieli lokali.”
Należy jednak pamiętać, że taka decyzja musi należeć do wspólnoty. Dlatego konieczne jest podjęcie odpowiedniej uchwały, gdyż zwykła decyzja zarządu nie wystarczy.